چه مدارکی را باید به ادارۀ صدور گواهینامۀ رانندگی ببریم؟

برای آزمون کتبی (دانش) به موارد زیر نیاز دارید:

• برگۀ احراز هویت اولیه و ثانویه.
• پدر و مادر یا قیّم قانونی؛ اگر زیر ۱۹ سال سن دارید.
• هزینه های آزمون کتبی و گواهینامه.

حتماً یک ساعت پیش از شروع آزمون کتبی در اداره حضور داشته باشید.

برای آزمون جاده به موارد زیر نیاز دارید:

• گواهینامۀ فعلی.
• برگۀ احراز هویت اولیه و ثانویه.
• وسیلۀ نقلیۀ ایمن با برگه های ثبت و بیمه (مطمئن شوید بیمه اجازه رانندگی با خودرو را به شما می دهد).
• رانندۀ دارای گواهینامه ای که مورد قبول ناظر باشد (اگر موفق به قبول در امتحان جاده نشوید، گواهینامه ای به شما داده می شود که تنها تحت نظارت توانایی رانندگی دارید).
• هزینۀ آزمون جاده و عکس برای گواهینامه.
• عینک یا لنز (اگر برای رانندگی به آن‌ها نیاز دارید).
• برای آزمون کلاس ۷، اظهارنامۀ تکمیل کلاس دورۀ آموزش رانندگان ICBC اگر آن را گذرانده اید.

نکــات

• همۀ آزمون های جاده ای تنها با هماهنگی قبلی انجام می شوند و باید از قبل رزرو کنید.
• بخش ۱۰ را برای اطلاعات بیشتر و شماره تلفن های مورد نیاز رزرو آزمون جاده ببینید.
• اگر نمی توانید به قرار آزمون جاده برسید، باید از قبل به ICBC اطلاع دهید. اگر برای آزمون حضور پیدا نکنید و از ۴۸ ساعت قبل اطلاع ندهید یا دلیل خوبی برای این کار نداشته باشید از شما هزینه کسر می شود.
• هزینۀ آزمون کتبی و جاده، به نوع آزمونی که شرکت می کنید بستگی دارد. هزینه ها در icbc.com فهرست شده اند.

برای یادگیری بیشتر در مورد گرفتن گواهینامۀ رانندگی، بخش ۹، گواهینامه را مطالعه کنید.

مطالعه + تمرین = موفقیت

برای آزمون آماده باشید! اگر در هر کدام از آزمون های کتبی، پیش از رانندگی و آزمون جاده موفق نشوید، باید تا موقعی که بتوانید دوباره در آن‌ها شرکت کنید صبر کنید.
جدول دورۀ انتظار برای آزمون دوباره، در پایین صفحه آمده است.

بیانیۀ محدودیت

ICBC کتاب یادگیری رانندگی هوشمند و راهنمای شما برای رانندگی ایمن را به منظور کمک به مطالعه و یادگیری برای کلاس ۵، ۷ و ۷L گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا آماده کرده است. یادگیری رانندگی هوشمندانه قصد جایگزینی آموزش های حرفه ای را نداشته و ICBC هیچ تضمین یا ادعایی مبنی بر اینکه کسانی که این کتاب را مطالعه می کنند در امتحانات گواهینامه موفق خواهند شد، ندارد. ICBC مسئول هیچ پیامد ناشی از استفادۀ یادگیری رانندگی هوشمندانه نیست.
در متن این راهنما، به قوانین و دستورالعمل های تصویب شده در حیطۀ رانندگی در بریتیش کلمبیا ارجاع داده شده است. این راهنما قوانین رانندگی بریتیش کلمبیا را تا دسامبر سال ۲۰۱۲ در بر می گیرد. این منابع به شکل ساده نوشته شده اند تا درک تأثیر آن‌ها برای رانندگان راحت تر باشد. در صورت مشاهدۀ هرگونه تفاوت بین متن یادگیری رانندگی هوشمندانه و هر قانون و دستورالعملی، باید قانون و دستورالعمل جدید به کار گرفته شود.

نحـوۀ استفـاده از ایـن راهنمــا

این راهنما به منظور استفادۀ افراد زیر طراحی شده است:

• رانندگان جدید
• رانندگان با تجربه ای که:
• تازه به بریتیش کلمیبا آمده اند.
• دوباره آزمون می دهند.
• رانندگانی که مهارت خود را دوباره محک می زنند.

این کتاب شامل اطلاعات پایه ای‌ست که شما برای رانندگی ایمن نیاز خواهید داشت. همچنین این کتاب به آمادگی شما برای آزمون دانش و آزمون جادۀ کلاس ۷ و کلاس ۵ کمک می کند. برای راحتی بیشتر می توانید نسخۀ آنلاین این راهنما را دانلود یا اپلیکشن آن را از icbc.com دریافت کنید.

رانندگان جدید

به‌عنوان رانندۀ جدید، شما بخشی از یک گروه با ایجاد خطر بالا هستید. این راهنما راهکارهایی در رانندگی را می‌آموزد که به شما کمک می کند ایمن تر رانندگی کنید.
وقتی گواهینامۀ کلاس ۷ بگیرید، یک کپی از راهنمای شروع برای رانندگان به شما داده می شود. این راهنمای گام‌به‌گام به تمرین مهارت های رانندگی تان کمک می کند. از این راهنما و راهنمای پیشرفته با هم برای یادگیری یا مرور راهکارهای رانندگی ایمن استفاده کنید.

رانندگان با تجربه

اگر گواهینامۀ رانندگی در حوزۀ قضایی دیگری دارید، یا دوباره می خواهید در امتحان شرکت کنید یا اینکه می خواهید مهارت های رانندگی خود را محک بزنید، از این راهنما برای مرور قوانین و دستورالعمل های رانندگی بریتیش کلمبیا استفاده کنید. این راهنما همچنین اطلاعاتی در مورد تمرین های رانندگی ایمن ارائه می دهد. از راهنمای حاضر، در کنار راهنمای شروع برای رانندگان جهت کمک به آمادگی برای امتحانات جاده ای استفاده کنید.

بیشترین استفاده را از این راهنما ببرید

این راهنما به ۱۰ بخش تقسیم شده است. بسته به نیازتان به یادگیری و اینکه رانندۀ جدید و یا با مهارتی هستید، ممکن است تصمیم به خواندن کامل آن داشته باشید یا تنها بخشی از آن را مطالعه کنید.

ساختار کتاب حاضر

هر کدام از این ۱۰ بخش اطلاعات مفیدی دارد که به تبدیل شما به راننده‌ای شایسته و ایمن کمک می کند. بخش ها به شکلی سازماندهی شده اند که ابتدا مسائل پایه ای (پرورش مهارت های رانندگی هوشمندانه) را یاد می گیرید، سپس مواردی را که یاد گرفته اید به کار می برید (به کارگیری مهارت های رانندگی هوشمندانه). این راهنما طراحی شده تا شما سریع به اطلاعاتی که نیاز دارید دست پیدا کنید. (فهرست و ضمیمه را برای لیست کامل موضوعات بررسی کنید).

بخش های ۱ تا ۵: پرورش مهارت های رانندگی هوشمندانه

پنج بخش اول این راهنما موارد پایه را پوشش می دهند و برای کمک به پرورش مهارت های رانندگی شما طراحی شده اند. اطلاعات مهمی برای رانندگی ایمن که شما و دیگران را سالم نگه می دارد نیز در این کتاب جمع‌آوری شده‌اند.

بخش ۱، شما روی صندلی راننده: برخی از معمول ترین انتخاب هایی که هر راننده ای انجام می دهد را بررسی می کند.

بخش ۲، شما و خودرویتان: دید کلی از چگونگی کار با وسیلۀ نقلیه و استفادۀ درست از آن را به شما می دهد.

بخش ۳، تابلوها، علائم و نشانه گذاری های جاده‌ای: اطلاعاتی در مورد تابلوها، علائم و نشانه گذاری های جاده‌ای که حین رانندگی با آن‌ها مواجه می شوید را ارائه می کند.

بخش ۴، قوانین جاده‌ای: در مورد قوانینی که باید برای رانندگی ایمن بدانید صحبت می کند.

بخش ۵، ببینید، فکر کنید، انجام دهید: راهکار رانندگی به شما می آموزد و کمک می کند که به رانندۀ شایسته ای تبدیل شوید و از مشکلات احتمالی در جاده احتراز کنید.

بخش های ۶ تا ۸: به کار گیری مهارت های رانندگی هوشمندانه

بخش‌های ۶ تا ۸ به شما کمک می کنند اطلاعات پایۀ پنج بخش اول را به کار بگیرید.

بخش ۶، به اشتراک گذاشتن جاده: این بخش به شما نشان می دهد چگونه به شکل ایمن جاده را با دیگر استفاده‌کنندگان از آن به اشتراک بگذارید.

بخش ۷، راهکارهای شخصی: نکته هایی در مورد چگونگی غلبه بر تأثیرات منفی که موقع رانندگی ممکن است با آن‌ها برخورد کنید را به شما یاد می دهد.

بخش ۸، راهکارهای اضطراری: شرایط چالش برانگیز رانندگی را شرح می دهد و راهکارهایی برای مدیریت آن‌ها ارائه می کند.

بخش ۹ و ۱۰: منابع و ارجاعات

دو بخش پایانی چگونگی گرفتن و نگهداری گواهینامه و چگونگی دریافت اطلاعات تکمیلی را به شما می‌آموزد. این بخش ها تنها برای ارجاع شما هستند؛ از این متون آزمونی از شما گرفته نمی شود.

بخش ۹، گواهینامه: مراحلی که برای گرفتن گواهینامه لازم است طی کنید را به شما می آموزد.

بخش ۱۰، نیاز به اطلاعات بیشتر دارید؟ فهرست مکان هایی که می توانید برای گرفتن اطلاعات بیشتر به آن‌ها مراجعه کنید را ارائه کرده است.

ویـژگـی های طراحـی

این راهنما طوری طراحی شده که استفاده از آن راحت باشد. اطلاعات مختلف در جایگاه‌ها و تحت عنوان‌های مختلفی از صفحه آورده شده اند. فهمیدن اینکه چه نوع اطلاعاتی را در کجای صفحه می بینید به استفادۀ مؤثرتر این راهنما منجر می شود.

متن اصلی

بیشتر اطلاعات هر فصل در ستون اصلی آورده شده است. ستون اصلی همچنین شامل موارد زیر است:

• تصاویر برای نشان دادن ایده یا نکات مشخص.
• سناریوهایی با مضمون خود را در صندلی راننده تصور کنید؛ این مورد به شما اجازه می دهد فکر کنید اگر با یک موقعیت مشخص رانندگی مواجه شوید چه عکس‌العملی نشان می دهید.
• راهکارهایی که به شما کمک می کنند موقعیت های اضطراری و روزمره را کنترل کنید.

زبانه ها

شما اطلاعات زیر را در میان متن اصلی می‌بینید:

در این بخش: فهرست ابتدای هر فصل که قسمت های تشکیل دهندۀ آن را نشان می دهد.

حقایقی در مورد تصادف: حقایق و آمارهایی در مورد تصادفات.

نکات رانندگی: نکات کاربردی که به رانندگی ایمن شما در جاده کمک می کنند.

هشدارها: اطلاعات ایمنی مهم.

فکر کنید: سؤالاتی که شما را به اتخاذ تصمیمات رانندگی وا می دارد

حقیقتی کوتاه: حقایق مهم در مورد موضوعات مربوط.

فصل ۱: روی صندلی راننده نشسته اید

در این بخش

• رانندۀ باهوشی باشید!
• برای رانندگی آماده شوید!
• تصمیمات درستی بگیرید:
• دائماً در حال یادگیری باشید.
• برای رانندگی تان برنامه ریزی کنید.
• وضعیت را پیش بینی کنید.
• با خود بیاندیشید.
• مسئولیت افراد زیر را بپذیرید:
• خودتان، به عنوان راننده.
• مسافرانتان.
• دیگر افرادی که در حال استفاده از جاده‌ها هستند.

رانندگی به شما این آزادی را می دهد که به هرجایی بروید، اما با این حال شامل خطرات مشخصی هم هست. وقتی روی صندلی راننده نشسته اید، باید روی وظیفۀ رانندگی تمرکز کنید، تصمیمات درستی بگیرید و مواظب امنیت دیگران باشید. این بخش به شما برای گرفتن تصمیمات درست هنگام رانندگی برای امنیت خود و دیگران کمک می کند.

رانندۀ باهوشی باشید!

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۱

اکنون هشت ماه است که گواهینامۀ رانندگی تان را گرفته اید؛ الآن شما به رانندۀ خوبی تبدیل شده اید. امروز صبح باید ساعت ۹ ماشین را برای تعویض روغن ببرید و سپس دنبال دوستی به حومۀ شهر بروید. هر دو باید تا ظهر به شهر برگردید. مطمئن نیستید که وقت کافی داشته باشید. به‌ عنوان راننده باید تصمیمات زیادی بگیرید. باید بهترین مسیر را برای رسیدن به مقصد انتخاب کنید و پیش‌بینی کنید برای رسیدن به آنجا به چقدر زمان نیاز دارید؟

باید در مورد امنیت مسافرانتان فکر کنید، مخصوصاً وقتی که در یک موقعیت خطرناک گیر بیافتید. باید تصمیم بگیرید چقدر خطر بپذیرید. و پیش از اینکه شروع به رانندگی کنید، باید مطمئن شوید می توانید تمرکز کنید.
رانندۀ باهوش امنیت را مقدم می داند. رانندگی هوشمندانه در مورد گرفتن تصمیماتی ا‌ست که به امنیت شما و دیگران کمک می کند. تصمیماتی که می گیرید مشخص می کند که شما چطور راننده ای خواهید بود.

رانندۀ باهوش، راننده‌ای است که مطابق موارد زیر عمل کند:

• برای رانندگی مناسب باشد.
• تصمیمات درستی بگیرد.
• مسئولیت‌پذیر باشد.

برای رانندگی آماده شوید!

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۲

معمولاً برای رسیدن از آن طرف شهر تا گاراژ ۲۵ دقیقه طول می‌کشد. وقتی خانه را ترک می کنید ساعت ۸:۴۵ دقیقه صبح است. برای بدتر شدن اوضاع، ترافیک سنگین است و سرعت شما را کمتر می کند. خود را در حال شکایت کردن می بینید. و در مورد چیزی که هم اتاقیتان به شما گفته عصبانی تر می شوید! آنقدر احساس ناامیدی می کنید که تمرکز بر روی رانندگی برایتان دشوار شده است.

چه تصمیمی می گیرید؟

باید در شرایط مناسبی باشید تا بتوانید رانندگی کنید؛ هوشیار باشید و توانایی تمرکز داشته باشید. احساس ناامیدی یا عصبانیت قضاوتتان را تحت‌تأثیر قرار داده و زمان عکس‌العملتان را کُند می کند.
همچنین اگر جراحت یا بیماری داشته باشید که فکر کردن شفاف و سریع را سخت کند، باید از رانندگی اجتناب کنید. هرگز با خستگی زیاد رانندگی نکنید. حتی اگر به خواب هم نروید، وقتی خسته هستید واکنش سریع نشان دادن سخت می شود.
راننده ای که تحت تأثیر دارو یا الکل است برای رانندگی، بسیار پرخطر به حساب می آید. این مسئله به خاطر این است که داروها و الکل منجر به پریشانی فکری و کُند کردن مدت زمان واکنش می شوند. احتمال بسیار بالایی دارد که رانندگی تحت تأثیر این مواد منجر به تصادفاتی شوند که به جراحات جدی یا مرگ منتهی می‌گردند.

تصمیمات درستی بگیرید

وقتی رانندگی می کنید باید تصمیمات سریع و دقیقی بگیرید. آیا وسوسه می شوید که چراغ زرد را به دلیل اینکه عجله دارید رد کنید؟ وقتی رانندگی می کنید ممکن است چشم خود را از جاده بردارید تا پیامکی ارسال کنید؟ آیا پس از این‌که الکل مصرف کرده‌اید این خطر را می پذیرید و رانندگی می کنید؟ رانندۀ محتاط بودن نیازمند یادگیری، برنامه ریزی، پیش‌بینی و به فکر خود بودن است.

دائماً در حال یادگیری باشید

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۳

در حال رانندگی متوجه تابلوی زمین بازی می شوید. می دانید که باید سرعتتان را کم کنید، اما نمی توانید به یاد بیاورید که محدودیت سرعت زمین بازی چقدر بوده است. روی تابلو هم چیزی نوشته نشده است. آیا محدودیت سرعت زمین بازی امروز وقتی از آن عبور می کنید اعمال می شود؟ مطمئناً نمی توانید به یاد بیاورید.

دفعۀ بعد چه تصمیمی می گیرید؟

شما این راهنما را مطالعه می کنید تا در مورد رانندگی یاد بگیرید. این اولین قدم برای تبدیل شدن به یک رانندۀ خوب است. همچنین زمانی برای تمرین مهارت های رانندگی تان صرف خواهید کرد و ممکن است از آموزش های حرفه ای رانندگی برای بهبود یادگیری تان استفاده کنید.
اما مهم است که پس از گرفتن گواهینامه نیز به یادگیری ادامه دهید. برای کسب تجربه در رانندگی باید زمان زیادی سپری کنید. دائماً یاد می گیرید که چگونه موقعیت ها و شرایط رانندگی جدید را مدیریت کنید و باید در مورد تغییر تکنولوژی وسایل نقلیه اطلاع داشته باشید. همچنین باید در مورد تغییرات قوانین و دستورالعمل های جاده ای نیز اطلاعات کافی داشته باشید.
مهارت های شما به عنوان راننده نیز تغییر می کنند. با بالارفتن تجربیاتتان، مهارت های شما افزایش می یابد، اما ممکن است اعتماد به نفس کاذب پیدا کنید و رانندگی تان خودکار شود. مشکلات سلامتی می تواند روی توانایی شما در رانندگی ایمن اثر بگذارد. در تمام سال های رانندگی تان، مهم است که با خود در مورد مهارت ها و آمادگی تان برای رانندگی صادق باشید.
به یاد داشته باشید آموزش رانندگی برای رانندگان تازه‌کار و کارکشته در دسترس است. راهنمایی که مناسب شماست را انتخاب کنید (بخش ۹ – گواهینامه را ببینید).

برای رانندگی تان برنامه ریزی کنید

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۴

الآن مطمئناً دیر می رسید. شروع می کنید به نگرانی در مورد نرسیدن به قرار تعویض روغن و نرسیدن به موقع به دوستتان. به تند تر رفتن فکر می کنید.

چه تصمیمی می گیرید؟

• به شانس واگذار می کنید و سرعت را افزایش می دهید؟
• یا به محدودیت سرعت می چسبید و در آینده بهتر زمان را برنامه ریزی می کنید؟

بخشی از رانندگی خوب، برنامه ریزی‌ست. برنامه ریزی یعنی داشتن زمان کافی برای رسیدن به مقصد با دانستن سریع‌ترین و ایمن ترین مسیر؛ ممکن است به معنی تجهیز وسیلۀ نقلیه برای رانندگی در شرایط زمستانی باشد. می توانید برنامه های رانندگی دیگری که ممکن است اتخاذ کنید را نام ببرید؟

وضعیت را پیش بینی کنید

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۵

به سرعت رانندگی می کنید و چراغ راهنما تقاطع بعدی را نمی‌بینید. ناگهان خود را در نزدیکی تقاطع می ‌یابید و چراغ از قبل زرد شده است.

دفعۀ بعد چه تصمیمی می گیرید؟

فکر کنید!

اگر ناگهان بچه ای جلوی خودروی شما بپرد چه؟ می توانید به موقع خودرو را متوقف کنید؟

به‌ عنوان راننده باید از نشانه های محیط رانندگی آگاه باشید: تابلوها، علامت‌ها و نشانه گذاری‌های جاده‌ای. توجه به این نشانه ها به شما کمک می کند اتفاقات آتی را پیش بینی کرده و برای نشان دادنِ عکس العمل آماده باشید.
همچنین پیش بینی اینکه دیگر کسانی که از جاده استفاده می‌کنند – عابرین پیاده، دیگر رانندگان، موتور سوارها و دوچرخه‌سوارها – ممکن است چه کنند نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. با مشاهدۀ محیط رانندگی اطرافتان می توانید پیش بینی کنید که چه اتفاقی ممکن است بیافتد!

با خود بیاندیشید

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۶

یک تقاطع دیگر تا گاراژ تعمیرات مانده است. باید به چپ بپیچید و هیچ پیکان سبزی در پیش رو وجود ندارد. مواقع دیگر نیز پشت این چراغ قرار گرفته اید، چرا که ترافیک اینجا همیشه سنگین است.

با صبر برای گردش خسته می شوید. خودروهایی پشت شما با چراغ راهنما چپ روشن صف کشیده‌اند. رانندۀ پشت سری شروع می کند به بوق زدن برای شما. فضای باز شده ای می بینید، اما تردید می کنید چون مطمئن نیستید فاصلۀ به وجود آمده آن‌قدر بزرگ باشد که بتوانید بپیچید.

چه تصمیمی می گیرید؟

فکر کنید!

وقتی دیگران برای شما بوق می زنند، چه می کنید؟
چه می‌کنید وقتی کسی با فاصلۀ نزدیک پشت سرتان رانندگی کند؟
فقط به این دلیل که دیگر رانندگان اطرافتان با سرعتی بیش از محدودۀ سرعت مجاز رانندگی می کنند، آیا وسوسه می شوید که سرعتتان را بیافزایید؟

بخش دیگری از گرفتن تصمیم درست، شناختن خود و فهم تأثیراتی‌ست که رانندگی تان را شکل می دهد.

تأثیرات ناشی از دیگر رانندگان: بعضی اوقات از طرف دیگر رانندگان به شما فشار وارد می شود و باید تصمیم بگیرید که می خواهید چه کاری انجام دهید. آیا تصمیمات رانندگی تان را براساس ایمنی اتخاذ می کنید یا اجازه می دهید دیگر رانندگان به شما برای انجام چیزی که ممکن است ایمن نباشد، فشار بیاورند؟

تأثیرات ناشی از رسانه: به تصویر خودروها و رانندگان در تبلیغات و فیلم ها فکر کنید؛ آیا این تصاویر عموماً رانندگی ایمن را ترویج می دهند؟

تأثیرات ناشی از دیگران: دیگران می توانند روی رانندگی تان تأثیر بگذارند. دوستانتان ممکن است به شما برای رانندگی سریع تر یا دور شدن از مراکز شلوغی فشار بیاورند. ممکن است فکر کنید اگر صدای سیستم خودرو را بالا ببرید آن‌ها را تحت تأثیر قرار می دهید.

مسئولیت پذیر باشید

گرفتن گواهینامه برای رانندگی به این معنی‌ است که مسئولیت های جدیدی در قبال خود، مسافرانتان و دیگر استفاده‌کنندگان از جاده‌ها پذیرفته اید.

خودتان، به عنوان راننده

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۷

شما به تعمیرگاه رسیده اید و الآن به سمت محلی که دوستتان منتظر شماست می روید. خیالتان راحت شده است، چون به نظر می رسد بعد از این همه، شما وقت کافی دارید. ناگهان متوجه یک کامیون بزرگ درست جلو روی خود می شوید که به آرامی در حال حرکت است.
از سبقت گرفتن از کامیون ها متنفرید، مخصوصاً در جاده ی باریکی مثل این  یکی.

چه تصمیمی می گیرید؟

• سرعتتان را کم می کنید و پشت کامیون می مانید؟
• یا با اینکه حس خوبی در این مورد ندارید ولی سعی می کنید از کامیون عبور کنید؟

دانستن و قبول محدودیت های رانندگی و وسیله نقیله تان اهمیت بالایی دارد. همچنین برای توسعه و بهبود مهارت های رانندگی تان و اطمینان از ایمنی خود باید مسئولیت‌پذیر باشید.

مسافرانتان

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۸

وقتی دوستتان وارد خودرو می شود با او احوال‌پرسی می کنید. از دیدنش خوشحالید، ولی وقتی کمربندش را نمی بندد، تعجب می کنید.

چه تصمیمی می گیرید؟

شما مسئول ایمنی مسافرانتان هستید. مطمئن شوید همگی کمربند ایمنی بسته اند. کودکان نیازمند توجه و مراقبت ویژه هستند. با توجه به اندازه شان، آیا به درستی داخل وسایل ایمنی مخصوص کودکان مهار شده اند؟ به یاد داشته باشید، وقتی سرعت را افزایش می دهید، یا بدون احتیاط کامل از تقاطع عبور می کنید، مسافران و خود را در معرض خطر قرار می دهید.

سیگار کشیدن

وقتی مسافر زیر ۱۶ سال در وسیلۀ نقلیه سوار باشد، سیگار کشیدن غیر قانونی ا‌ست.
کودکان در سفر با خودرو به شکل ویژه ای به دود دست دوم آسیب پذیرند. این اثرات مضر در محیط های کوچک و بسته مانند وسایل نقلیۀ موتوری خطرناک ترند و می توانند اثرات فوری، جدی و طولانی مدت بر روی سلامتی داشته باشند.

دیگر استفاده کنندگان از جاده

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۹

شما و دوستتان تقریباً به شهر بازگشته اید. با نزدیک شدنتان به تقاطع، متوجه اسکیت‌بازی در کنار پیاده‌رو، ولی نزدیک خط عابر پیاده می شوید.

چه تصمیمی می گیرید؟

• محتاطید و سرعت را کم می کنید؟
• یا بدون توجه به راهتان ادامه می دهید؟

شما جاده را با خودروها، کامیون ها، قطارها، موتورسواران و دوچرخه‌سواران شریک هستید. عابران پیاده نیاز دارند از مسیر رانندگی شما عبور کنند. آمبولانس ها نیاز دارند که به طرف دیگر جاده بروید تا به موقع به مسئلۀ مرگ و زندگی پاسخ دهند. هیچ وقت نمی دانید کی ممکن است حیوانی جلوی شما ظاهر شود.

از اطلاعات این راهنما و راهنمای شروع برای رانندگان به منظور کمک به تصمیم‌های مسئولانۀ رانندگی استفاده کنید؛ تصمیم‌هایی که می توانند به جلوگیری از موقعیت های خطرناک بسیاری کمک کنند.

فصل ۲: شما و وسیلـۀ نقلیــــه تـان

در بخش نخست، شما روی صندلی راننده، یاد گرفتید که گرفتن تصمیم درست حین رانندگی چقدر مهم است. دانستن این ‌که وسیلۀ نقلیۀ شما چطور کار می کند نیز بسیار مهم است. این شناخت منجر به ایجاد مهارت بالا در یکی از ابتدایی‌ترین گام های رانندگی ایمن می شود.

در این بخش

• وفق پیدا کردن برای ایمنی
• کنترل‌های دستی
• پدال های پا
• صفحه کنترل
• چک قبل از سفر
• چک دوره ای
• رانندگی و محیط‌زیست

وفق پیدا کردن برای ایمنی

برای رانندگی ایمن، باید به راحتی بتوانید به کنترل های وسیله نقلیه برسید و به راحتی اطراف را ببینید. پیش از روشن کردن خودرو، همیشه صندلی، مهارکننده پشت سر و آینه ها را تنظیم کنید. هرگز صندلی یا فرمان را در حال حرکت تنظیم نکنید.

صندلی

صندلی شما باید ایستاده و در شرایطی باشد که بتوانید:

• پشتی کوچک را به صندلی فشار دهید.
• صاف بنشینید؛ هرگز به عقب و جلو خم نشده باشد.
• با پای راست به کف پا پشت پدال ترمز برسید و کمی خمیدگی در پای شما باقی بماند.
• فرمان را بچرخانید و بازوهایتان کمی خم باقی بماند.
• به همۀ کنترل‌کننده ها دسترسی داشته باشید.
• به راحتی پای چپتان را در فضای کنار پدال ترمز یا کلاچ قرار دهید.

۲۵ سانتی متر از ایربگ راننده فاصله داشته باشید.

مهار سر

مهار سر  می تواند از جراحات بافت نرم مانند شکستگی گردن جلوگیری کند. شکستگی گردن هر نوع جراحت به گردن، سر یا کتف پس از قرار گرفتن در ضربات ناگهانی و شدید است. مهار سر را به شکلی تنظیم کنید که بالای سر با انتهای مهار در یک سطح قرار گیرند. مهار سرتان را تا جای ممکن به گردن تان نزدیک کنید. ممکن است برای این کار مجبور شوید صندلی خود را عقب بکشید. مهار سر نزدیک به گردن می تواند دوبرابر مهار سر عقب داده شده در جلوگیری از جراحات مؤثر باشد.

حقایقی در مورد تصادف!

به طور میانگین، همه ساله، بیش از ۷۰٪ مردم جراحت ناشی از تصادفات را شکستگی گردن گزارش می‌کنند. بسیاری از افراد جراحات دیگری نیز دارند. مطالعه‌ای در هفت استان کانادایی نشان داد ۵۳ درصد از رانندگان مورد مطالعه، مهارکنندۀ سر داشته‌اند که به دلیل عدم تنظیم از آسیب ناشی از تصادفات از گردن آن‌ها محافظت نکرده است.

کمربند ایمنی

دو دلیل خوب برای بستن کمربند ایمنی وجود دارد:

• بستن کمربند به شکل چشم گیری از احتمال جراحت شدید یا مرگتان در تصادفات جلوگیری می کند.
• قانون بریتیش کلمبیاست؛ ممکن است به دلیل نبستن کمربند ایمنی جریمه شوید.

همچنین به‌عنوان راننده مسئولیت شماست که مطمئن شوید همۀ مسافران به درستی کمربند ایمنی خود را بسته‌‌اند یا از سیستم های صندلی کودکان استفاده می‌کنند.

حتی در سرعت کم هم تصادف فشاری برابر با صدها کیلوگرم به بدنتان وارد می کند. اگر کمربند ایمنی خود را ببندید، (مخصوصاً کمربندهایی که از بغل بسته می شوند و دارای تسمه بر روی شانه هستند)، احتمال مجروحیت، بیهوشی یا پرتاب شدن به خارج از ماشین برای شما بسیار کاهش می یابد. حتی اگر وسیلۀ نقلیه تان آتش بگیرد یا به آب بیافتد، وقتی هوشیار باشید احتمال خروج سریع از خودرو بیشتر است.

کمربند ایمنی تان را به شکلی تنظیم کنید که به راحتی روی سینه و پایین کمرتان قرار بگیرد. بند شانه را زیر بازو یا پشت کمر نیاندازید یا صندلی را به شکلی قرار ندهید که خاصیت آن از بین برود چون گذاشتن این کمربند در جای اشتباه در تصادفات منجر به جراحات داخلی شدیدی می شود. زنان باردار باید مطمئن شوند کمربند راحت است و پایین تر از بچه قرار گرفته است.

اگر وسیلۀ نقلیه تان چپ کند یا از خودرو به بیرون پرتاب شوید، به احتمال زیاد شدیداً مجروح یا کشته می شوید. بستن کمربند از پرتاب شدن به بیرون جلوگیری می کند. بستن کمربند ایمنی همچنین با حفظ تسلط پشت فرمان به کنترل بهتر خودرو توسط شما کمک می کند.
حتی در سفرهای کوتاه نیز کمربند ایمنی را ببندید، چرا که بیشتر جراحات و مرگ و میر ها در نزدیکی منزل رخ می دهند.

مهارکننده های کودکان

هر سال به طور میانگین ۱۳۰۰ کودک زیر نُه سال در بریتیش کلمبیا در تصادف با وسایل نقلیه مجروح و سه نفر کشته می شوند. هربار که کودکی با وسیلۀ نقلیه سفر می کند، در معرض خطر تصادف قرار می گیرد.
استفادۀ صحیح از استانداردهای ایمنی وسایل نقلیۀ موتوری کانادا (CMVSS): صندلی ایمنی کودک مورد تأیید، اطمینان حاصل می کند که کودک به درستی مهار شده و خطر جراحات جدی و مرگ آن‌ها در مواقع تصادف را کاهش می دهد. وظیفۀ شماست که به‌عنوان راننده، مطمئن شوید همۀ مسافران کمربند ایمنی بسته اند یا از سیستم های مهار کودکان استفاده می‌کنند.

حقایقی در مورد تصادف!

صندلی ایمنی کودک که به درستی استفاده شود، خطر کشته شدن را تا ۷۱ درصد و خطر جراحت را تا ۶۷ درصد کاهش می دهد. به‌عنوان راننده وظیفۀ شماست که مطمئن شوید کودکان به درستی در صندلی ایمنی کودک قرار گرفته اند و اگر به درستی آن را انجام ندهید ممکن است جریمه شوید.

مرحلۀ ۱ – صورت رو به عقب

• از تولد تا حداقل یک‌سالگی و وزن ۹ کیلوگرم (۲۰ پوند).
• روی صندلی عقب قرار گیرد.
• در مرکز قرار گیرد.
• تا جایی که ممکن است از این حالت استفاده شود.
• در صندلی جلو با ایربگ فعال استفاده نشود.

مرحلۀ ۲ – صورت رو به جلو با کمربند

• بیش از یک‌سال یا سنگین تر از ۹ کیلوگرم (۲۰ پوند).
• تا حداقل ۱۸ کیلوگرم (۴۰ پوند).
• روی صندلی عقب قرار گیرد.
• اگر توسط محدودیت وزنی سازندگان اجازه داده شود به شکل صورت رو به پشت باقی بماند.
• همیشه با استفاده از کمربند تسمه ای استفاده شود.

مرحلۀ ۳ – صندلی تقویت کننده

• صندلی های تقویت کننده از تنظیم درست کمربند ایمنی اطمینان حاصل می کنند. کودک را تا نقطه ای که در موقعیت درست مانند یک بزرگسال قرار گیرد و کمربند ایمنی روی سینه و لگن قرار گیرند، بالا می آورد. ایمن ترین حالت این است که کودک تا وقتی به قد ۱۴۵ سانتی متر (۴.۹ اینچ) نرسیده است، در صندلی تقویتی باقی بماند.
• باید بیش از ۱۸ کیلوگرم (۴۰ پوند) وزن داشته باشد.
• نیازمند این است که حداقل نه ساله شده باشد یا به ۱۴۵ سانتی متر (۴.۹ اینچ) رسیده باشد؛ هر کدام که زودتر اتفاق افتاد.
• روی صندلی عقب قرار می گیرد.
• تقویت کننده با کمربند پهلو/ شانه مورد استفاده قرار می گیرد.
• کمربند پهلو را پایین تر از استخوان پهلو و کمربند شانه روی کتف، شانه و روی سینه قرار می گیرد.
• از صندلی تقویت کننده ای که تنها کمربند پهلو دارد استفاده نکنید.

مرحله ۴ – فقط کمربند ایمنی

• توصیه شده کودکان را تا وقتی که به سن ۱۲ سالگی یا بیشتر نرسیده اند روی صندلی عقب سوار کنید.
• کمربند پهلو باید روی استخوان های لگن قرار بگیرد.
• کمربند شانه باید به راحتی روی شانه و قفسۀ سینه قرار گیرد.
• هیچوقت کمربند شانه را زیر بازو یا پشت بدن نیندازید. در مواقع تصادف می تواند منجر به جراحات جدی شود.
• صندلی را در موقعیت عمودی و نه خمیده به عقب قرار دهید. کمربند ایمنی برای صندلی عمود طراحی شده اند. صندلی عقب کشیده شده در مواقع تصادف می تواند منجر به پرتاب مسافر از زیر کمربند ایمنی به بیرون شود.

تـوجـه

اگر طبق دستورالعمل سازنده بتوان ارتفاع/ وزن مخصوص صندلی را تغییر داد، از نظر قانونی مشکلی وجود ندارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد مهار کننده های کودکان با خط اطلاعات صندلی کودک بدون هزینه تلفن با شمارۀ ۱ ۸۷۷ ۲۴۷ ۵۵۵۱ تماس بگیرید یا وب‌سایت www.childseatinfo.ca را چک کنید.

ایربگ ها

همۀ وسایل نقلیۀ جدید به ایربگ مجهز هستند. مشخص شده که ایربگ منجر به کاهش جراحات و مرگ و میر ناشی از تصادفات می شود. ایربگ ها با انفجار ناگهانی و متورم شدن و سپس کاهش حجم، به منظور کاهش شوک ناشی از تصادف عمل می کنند و این اتفاق بسیار سریع اتفاق می افتد؛ در چشم برهم زدنی منفجر شده و سپس شروع به کوچک شدن می کنند. ایربگ ها می توانند جلو یا کنار راننده و سرنشین جلو کار گذاشته شوند. اگر وسیلۀ نقلیۀ شما ایربگ دارد، باید طوری صندلی خود را تنظیم کنید که حداقل ۲۵ سانتی متر (۱۰ اینچ) از آن فاصله داشته باشید.
این فاصله، فضای کافی برای باد شدن ایربگ را مهیا می‌کند و شما را از جراحات بعدی محفوظ می‌دارد.
برای احتیاط های ایمنی به دستورالعمل خودروی خود مراجعه کنید.
در برخی مواقع ممکن است مجبور شوید ایربگ ها را غیرفعال کنید. برای این کار باید حتما با حمل و نقل کانادا تماس بگیرید. برای اطلاعات بیشتر با حمل ونقل کانادا به شماره ۱ ۸۰۰ ۳۳۳ ۰۳۷۱ تماس بگیرید.

هشدار!

از سیستم های نگهدارندۀ کودکان و نوزادان رو به پشت، بر روی صندلی‌ای که به ایربگ مجهز است استفاده نکنید. اگر ایربگ منفجر شود کودکان در این صندلی ها ممکن است شدیداً مجروح یا کشته شوند.

آینـــه هـا

مطمئن شوید همه طرف اتومبیل خود را هنگام رانندگی می بینید:

• آینه جلوی اتومبیل خود را طوری تنظیم کنید که بیشترین دید از عقب خودرو را داشته باشید.
• آینه بغل های خودرو را طوری تنظیم کنید که کمترین نقطۀ کور ممکن را داشته باشید(نقاط کور نواحی اطراف خودرو هستند که شما در آینه ها نمی توانید ببینید.)؛ معمولاً به این معنی‌ست که بخش کوچکی از طرفین خودروی شما قابل دیدن است. (برای اطلاعات بیشتر در مورد نقاط کور نگاه کنید به بخش ۵ (ببینید – فکر کنید – انجام دهید).

هشدار!

برخی اتومبیل ها آینۀ محدب دارند. میدان دید بیشتری به وجود می آورند ولی اشیاء را دورتر و کوچک‌تر از حالت معمولی نشان می دهند. چک کنید و ببینید که دقت آینه های وسیله نقلیه تان چقدر است.

بیشتر خودروها سه آینه برای کمک به دیدن اتفاقات اطراف خودرو دارند. برخی از خودروها در طرف مسافر آینۀ خارجی ندارند.

کنترل های دستی

حال که وسیلۀ نقلیه برای شما تنظیم شده است، به همۀ کنترل هایی که با دست شما انجام می شوند فکر کنید. پیش از رانندگی سعی کنید چگونگی کارکردِ آن‌ها را یاد بگیرید. حتی وقتی که به یک رانندۀ ماهر بدل می شوید، هر بار که با یک وسیلۀ نقلیۀ متفاوتی رانندگی می کنید باید به کنترل های آن عادت کنید.

فـرمــان

فرمان با چرخاندن چرخ های جلویی مسیر وسیله نقلیه را تعیین می کند. اگر فرمان خودروی شما قابل تنظیم است، مطمئن شوید پیش از رانندگی آن را در محل درست تنظیم کنید.

سـویــچ

تمام حالات سویچ خودرو تان را بلد باشید. ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• قفل: فرمان قفل شده و موتور خاموش است.

• خاموش: موتور خاموش است اما فرمان قفل نیست.

• Acc: موتور خاموش است اما ممکن است برخی بخش های الکتریکی در حال استفاده باشند (مثلا رادیو).

• روشن: موتور روشن است.

• استارت (شروع): سویچ را به این حالت بپیچانید تا موتور روشن شود، سپس رها کنید تا به حالت روشن برگردد.

هشدار!

سویچ اتومبیل را وقتی هنوز در حال حرکت است روی حالت قفل قرار ندهید؛ می تواند منجر به قفل فرمان شود و اگر سعی کنید فرمان را بپیچانید ممکن است کنترل را از دست بدهید.

دنـــده

دنده کنترل انتقال قدرت از موتور به چرخ ها را به شما می دهد. دو نوع جعبۀ دنده وجود دارد: اتوماتیک و استاندارد (دستی). هر دو اتصال موتور با چرخ ها را کنترل می کنند.
جعبه دندۀ اتوماتیک به شکل خودکار بهینه ترین دنده را انتخاب می کند. در خودرو با جعبه دنده استاندارد (دستی)، راننده بهترین دنده را انتخاب می کند. استفاده از بهترین دنده، موتور را روشن نگه می دارد و اجازۀ کار کردن در حالت بهینه برای صرفۀ اقتصادی بنزین را می دهد.

جعبه دندۀ استاندارد همیشه با کلاچ استفاده می شود. دنده کف خودرو سوار شده یا روی دستۀ فرمان قرار می گیرد. جعبه دنده‌ها در مدل های سه، چهار، پنج یا شش سرعته ساخته می شوند. هنگام یادگیری استفاده از دنده، راهنمای خودروی خود را مطالعه کنید.

مقایسۀ جعبه دندۀ اتوماتیک و استاندارد

تـرمــز دستــی

این ترمز از حرکت خودرو در مواقع توقف جلوگیری می کند. بسته به وسیلۀ نقلیۀ شما، ممکن است ترمز پارک شما با پا یا دست عمل کند. مطمئن شوید در مواقع پارک به درستی آن را کشیده باشید و پیش از حرکت دوباره آن را آزاد کنید.

گاهی به ترمز دستی به ‌عنوان ترمز اضطراری نیز اشاره می شود؛ چون در مواقعی که ترمز خودرو از کار می افتد می توان برای کاهش سرعت از آن استفاده کرد(بخش۸، راهکارهای اضطراری، را برای اطلاعات بیشتر در مورد این موقعیت ها ببینید.) .

دستــۀ راهنمـا

این دسته راهنماهای چپ و راست را روشن و خاموش می کند. شما از راهنماها برای ارتباط برقرار کردن با دیگر استفاده کنندگان از جاده در مورد اینکه می خواهید تغییر مسیر یا حالت دهید استفاده می کنید.

چــراغ هـا

اولین حالت دسته چراغ، چراغ های عقب، چراغ پارک و چراغ های نشانگر جانبی، و همین‌طور چراغ داخل کابین و داشبورد را کنترل می کند. حالت دوم چراغ های جلو را کنترل می کند.
خودروی شما حالت دیگر یا سویچ جدایی دارد که حالات چراغ های جلو را کنترل می کند – نور بالا و نور پایین. از نور بالا تنها در جاده های باز وقتی که خودرویی از رو‌به‌رو یا جلو به شما نزدیک نمی شود استفاده کنید.
از چراغ پارک (چشمک زن) وقتی که ایستاده اید و می‌خواهید مطمئن شوید همه خودروی شما را می بینند استفاده کنید. از این نورها وقت در حال حرکت هستید استفاده نکنید و به جای آن چراغ های جلو را روشن کنید.
وسایل نقلیۀ ساخته شده پس از سال ۱۹۹۱ دارای نور روزانه (دی لایت) خودکار (DLR) هستند، ویژگی ایمنی که در طول روز دیدن خودروی شما را برای دیگر رانندگان آسان می کند. چراغ روز چراغ عقب را فعال نمی کند. از آن‌ها در رانندگی شبانه یا شرایط با دید کم استفاده نکنید. از نور بالا یا پایین چراغ جلو استفاده کنید.

نکـات راننــدگی

اگر خودروی شما چراغ روز ندارد از چراغ جلو با نور پایین استفاده کنید.
چراغ روز، چراغ عقب را فعال نمی کند. برای رانندگی شبانه یا در شرایط با دید محدود از آن‌ها استفاده نکنید.

سوییـچ چـراغ خـطر

سوییچ چراغ خطر راهنماهای هر دو سمت را هم‌زمان فعال می کند. این چراغ های چشمک زن به دیگر رانندگان می گوید در اطراف خودرو شما با احتیاط رانندگی کنند چون ممکن است به طور اضطراری توقف کرده باشید.

کروز کنترل

کروز کنترل اجازۀ تنظیم سرعت بر روی حالت دلخواه در مواقع حرکت را به شما می دهد. تنها در شرایط ایده‌آل آزادراهی از آن استفاده کنید. در حالات زیر هیچ‌وقت از کروز کنترل استفاده نکنید:

• روی سطوح خیس، لغزنده، برفی و یخ زده.
• در ترافیک شهری.
• وقتی خسته هستید.
• در جاده های پر پیچ و خم.

دسته آب پاش‌ها و شوینده ها

حالات سرعت متفاوت برف پاک کن را تمرین کنید. مطمئن شوید نحوۀ روشن کردن شویندۀ شیشه جلو را می دانید. برف پاک کن ها باید همیشه در بالاترین شرایط کار خود باشند تا دید واضحی را طی شرایط آب و هوایی برفی و بارانی به شما بدهند.

بوق

بوق شما روش مهمی برای مخابرۀ خطر و هشدار با دیگر استفاده کننده گان جاده است. مطمئن شوید به درستی از آن استفاده می کنید.

کنترل های گرم‌کن، یخ زدا و تهویۀ هوا

پنل دکمه هایی که یخ زدا، هوای ورودی و تهویۀ هوا را کنترل می کنند طوری جایگذاری شده اند که به راحتی توسط راننده قابل دسترسی باشند. راهنمای خودرو را مطالعه کنید تا ببینید چطور کار می کنند. با آن‌ها تمرین کنید تا به راحتی یخ زدا را بدون نگاه کردن به صفحۀ آن پیدا کنید.

پدال های پا

بسته به این که جعبه دندۀ خودروی شما اتوماتیک باشد یا استاندارد، دو یا سه کنترل را با پایتان به کار می اندازید.

گاز

پدال گاز میزان بنزین ورودی به موتور را کنترل می کند. موتور هر چه بیشتر سوخت می گیرد، خودرو سریع تر حرکت می کند. باید میزان مناسب فشار روی پدال گاز را برای کنترل صحیح در سرعت های بالا و مواقع شتاب گیری تمرین کنید. پدال گاز را همیشه با پای راست کنترل کنید.

ترمز

پدال ترمز در سمت چپ پدال گاز قرار گرفته و برای کاهش سرعت و توقف خودرو استفاده می شود. همیشه با پای راست پدال ترمز را کنترل کنید. باید یاد بگیرید دقیقاً چه میزان فشاری روی پدال ترمز وارد کنید تا بتوانید خودرو را دقیق و به آرامی متوقف کنید.
با سیستم ترمز وسیلۀ نقلیه تان آشنا شوید. ترمز تقویت شده به نیروی کمتری نسبت به ترمز استاندارد نیاز دارد.

ترمزهای ضدقفل

اکثر وسایل نقلیه سیستم ترمز ضدقفل (ABS) دارند. روی داشبورد دنبال چراغ آن بگردید. سیستم الکترونیکی مانع قفل شدن چرخ ها می شود.
وسایل نقلیه با سیستم ترمز ضدقفل، سیستم ترمز معمولی هم دارند. سیستم ترمز ضدقفل تنها وقتی فعال می شود که ناگهانی و محکم، پدال ترمز را فشار دهید؛ (برای مثال در مواقع توقف اضطراری). برای اطلاعات بیشتر در مورد سیستم ترمز ضدقفل خودروتان و استفادۀ درست از آن، راهنمای خودروی خود را مطالعه کنید(همچنین برای اطلاعات بیشتر در مورد ترمز ABS، فصل ۸، راهکارهای اضطراری، را ببینید.).
اگر پس از روشن کردن خودرو چراغ ABS روشن می ماند، احتمالاً سیستم به درستی کار نمی کند. خودرو را برای تعمیر به تعمیرگاه ببرید.

هشدار!

موقع رانندگی همیشه کفش بپوشید تا پا ارتباط خوبی با پدال های گاز و ترمز برقرار کند. از رانندگی با کفش نامناسب و کفش پاشنه بلند خودداری کنید.

کلاچ

در خودرو با جعبه دندۀ استاندارد، فشار دادن کلاچ ارتباط موتور با چرخ ها را قطع می کند و در نتیجه می توانید دنده را عوض کنید. وقتی می خواهید دنده عوض کنید با پای چپ کلاچ را فشار می دهید. وقتی خودرو در حرکت است کلاچ را نصفه فشار ندهید (نیم‌کلاچ) چون موجب فشار غیرضروری به موتور می شود.
وقتی پس از توقف دوباره به حرکت می افتید، کلاچ را به آرامی و نرمی آزاد کنید تا از خاموش شدن موتور جلوگیری شود. وقتی توقف می کنید، ابتدا ترمز بگیرید و سپس قبل از توقف کامل کلاچ را دوباره فشار دهید. این از سرخوردن خودرو قبل از توقف و در حالت خلاص جلوگیری می کند.

پنل کنترل (صفحه کیلومتر)

وقتی روی صندلی راننده بنشینید، صفحۀ کیلومتر را دقیقاً جلوی خود می بینید. شماره های تصویر را با توضیحات چک کنید تا ببینید هر قسمت چه کاری انجام می دهد. به یاد داشته باشید صفحۀ کیلومتر در خودروهای مختلف متفاوت است.

1. سرعت سنج
2. کیلومتر شمار
3. کیلومتر شمار سفر
4. درجۀ سوخت
5. چراغ هشدار ایربگ
6. چراغ خاموش و روشن کردن راهنما
7. درجۀ دماسنج
8. چراغ هشدار دمای موتور
9. سرعت سنج یا تاکومتر (دور موتور)
10. چراغ هشدار کنترل پایداری الکترونیک
11. چراغ هشدار فشار کم باد لاستیک
12. چراغ هشدار متناوب ساز (باتری)
13. چراغ هشدار ترمز
14. نشانگر نوربالا
15. چراغ هشدار فشار روغن موتور
16. چراغ هشدار نبستن کمربند ایمنی
17. چراغ هشدار چک کردن موتور
18. چراغ هشدار سیستم ترمز ضدقفل
19. چراغ هشدار باز بودن درب ها

صفحه کیلومتر

چک (بررسی) پیش از سفر

حتی اگر عجله دارید، باید همیشه خودروی خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید رانندگی با آن ایمن است. چک پیش از رانندگی وقت زیادی نمی گیرد و به راحتی به عادت تبدیل می شود. از خرابی گستردۀ خودرو جلوگیری می کند.
از این تصویر به ‌عنوان راهنما برای بررسی پیش از رانندگی استفاده کنید.

بررسی دوره ای

چک پیش از رانندگی به شما اطمینان می دهد که خودروی شما برای رسیدن به مقصد ایمن است. با این‌حال برای اطمینان از نگهداری صحیح، باید هر چند هفته یک‌بار خودروی خود را چک کنید. تعداد دفعات بررسی دوره ای به میزان مسافت طی شده و رانندگی شما بستگی دارد.

نکات رانندگی

با بررسی ایمنی خودرو پیش از روشن کردن آن، برنامه ریزی خود را نیز بررسی کنید:
مسیر را می شناسید؟ در صورت نیاز از نقشه استفاده کنید.
آیا زمان کافی دارید؟ داشتن چند دقیقه وقت اضافه راه‌حل خوبی است.

چک لیست

از چک لیست زیر برای نگهداری مناسب وسیلۀ نقلیه  خود استفاده کنید:

• آیا روغن موتور به اندازۀ کافی وجود دارد؟ آیا شفاف است؟
• آیا رادیاتور خنک کننده به درستی کار می کند؟
• آیا مایع شویندۀ کافی دارید؟
• آیا سطح روغن ترمز مناسب است؟
• آیا سطح مایع هیدرولیک فرمان مناسب است؟ دیگر مایعات چطور؟
• آیا ترمز پارک به درستی تنظیم شده است؟
• آیا شیلنگ ها و رابط های موتور ترک خورده یا در حال نشت هستند؟
• آیا تسمه های موتور در شرایط خوبی قرار دارند؟
• آیا همۀ چراغ ها کار می کنند؟ (به یاد داشته باشید چراغ های ترمز و دنده عقب هردو را بررسی کنید.)
• آیا برف پاک کن ها در شرایط خوبی قرار دارند؟
• آیا سوخت به اندازۀ کافی دارید؟
• آیا فشار باد لاستیک ها مناسب است؟
• آیا لاستیک ها در شرایط خوبی هستند؟

نکـاتی در مورد لاستیــــک ها

لاستیک ها قطعات کلیدی در تجهیزات ایمنی هستند، پس به یاد داشته باشید:

• باد لاستیک ها را در سطح توصیه شده نگه دارید.
• چک کنید عاج های لاستیک ساییده‌ شده نباشند.
• هر لاستیکی که برآمدگی، پارگی، برش، سوراخ یا بندهای پاره شده دارد را تعویض کنید.
• تنها از لاستیک هایی استفاده کنید که مناسب ویژگی های خودرو شماست.
• مطمئن باشید همۀ لاستیک ها شبیه هستند تا با هم کار کنند.
• فشار باد لاستیک زاپاس را در سطح توصیه شده نگه دارید. محل نگهداری لاستیک زاپاس دارای خطوط درجه‌بندی شده ای ا‌ست که سطح دقیق فشار باد را نشان می دهد. وقتی از لاستیک زاپاس استفاده می کنید هیچوقت با سرعت بالاتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت رانندگی نکنید.
• برای ساییدگی یکسان، منظم لاستیک ها را برگردانید.
• از حرکت و توقف ناگهانی پرهیز کنید، عمر لاستیک ها را کاهش می دهد.

نکـات راننـدگی

وقتی لاستیک ها سرد هستند، میزان باد آن‌ها را بررسی کنید. برای دیدن میزان مناسب باد لاستیک ها به برچسب روی در یا راهنمای خودرو مراجعه کنید. از اعداد کنار لاستیک استفاده نکنید!

برای رانندگی در زمستان آماده باشید

در بریتیش کلمبیا باید مطمئن شویم خودروی ما برای رانندگی در شرایط زمستانی آماده شده است:

• مطمئن شوید باتری خودرو در شرایط مناسبی ا‌ست.
• سیستم اگزوز را بررسی کنید. هر نشتی می تواند شدیداً خطرناک باشد چون ممکن است دی اکسید کربن در مواقعی که پنجره ها و هواکش ها بسته اند داخل خودرو جمع شود.
• روغن و دیگر مایعات را با محصولات مخصوص زمستان جایگزین کنید.
• از چهار لاستیک مخصوص زمستان استفاده کنید. این عمل کنترل خودرو برای رانندگی در شرایط لغزنده را افزایش می دهد.

استفاده از زنجیر در جاده های یخ زده ایدۀ خوبی‌ است. مطمئن شوید با نحوۀ وصل کردن زنجیر به چرخ ها آشنایی دارید؛ پیش از این‌که به آن‌ها نیاز پیدا کنید، نحوۀ بستن زنجیر روی چرخ ها را تمرین کنید.
در شرایط بسیار بد، ممکن است پارک کردن خودرو بهتر از ادامۀ رانندگی باشد.

رانندگی و محیط زیست

خودروها و کامیون های دنیا تقریباً نیمی از ذخایر نفتی دنیا را سالانه مصرف می کنند. می دانیم که ذخایر نفت محدود هستند. اتومبیل ها و کامیون های سبک تقریباً دوسوم آلاینده های معمول هوا در درۀ Lower Fraser Valley را رقم زده‌اند. (ناحیۀ محلی ونکوور بزرگ، فهرست آلاینده های ۱۹۹۸).
اکثر سیستم های تهویۀ تولید شده پیش از سال ۱۹۹۵ حاوی کلروفلروکربن ها (CFCs) هستند که یکی از دلایل اصلی از بین رفتن لایۀ اوزون اتمسفر زمین هستند.
به گفتۀ آمار محیط ‌زیست کانادا، از هر دو کانادایی یک نفر صاحب خودرو یا کامیون سبک است که سالانه حدود ۱۹۸۰۰ کیلومتر با آن رانندگی می کند. انتشار گازها از اگزوز خودروها و کامیون ها یکی از دلایل اصلی تغییر اقلیم، مه‌دود شهری و باران های اسیدی‌ست. به طور میانگین، هر وسیلۀ نقلیه سالانه بیش از چهار تن آلاینده به هوا آزاد می کند.

در اینجا چند نکته بیان می کنیم که می توانید به محیط زیست کمک کنید که باعث صرفه‌جویی در پول هم می شود:

از اشکال دیگر حمل و نقل استفاده کنید

• پیاده‌روی، دوچرخه یا استفاده از حمل و نقل عمومی در هر وقتی امکان‌پذیر است.
• برای کارپول برنامه ریزی کنید. به جای رساندن کودکان با خودرو به مدرسه، پیاده روی کنید یا با آن‌ها دوچرخه‌سواری کنید یا اینکه متقاعدشان کنید تا رسیدن به اتوبوس مدرسه را پیاده بروند.

نکات رانندگی

عادات رانندگی خوب و ایمن می تواند مصرف سوخت را تا ۳۰ درصد کاهش دهد، خودرو را از ساییدگی و پارگی دور نگه دارید تا حجم انتشار گازهای آلاینده را کاهش دهید. برای راه های هوشمندانۀ دیگر در مورد مصرف بهینۀ سوخت، سایت دفتر بهره وری انرژی منابع طبیعی کانادا به نشانی www.oee.nrcan.gc.ca را ببینید یا با ۱-۸۰۰-۳۷۸-۲۰۰۰ تماس بگیرید.

مصرف سوخت را کاهش دهید

رانندگی ایمن مصرف سوخت را کاهش می دهد و منجر به صرفه‌جویی در هزینه می شود:

• رانندۀ آرامی باشید: از شروع و توقف ناگهانی پرهیز کنید، با سرعت یکنواخت رانندگی کنید.
• آرام رانندگی کنید و ایمن بمانید: با سرعت مجاز یا زیر آن رانندگی کنید.
• مسیر خود را برنامه ریزی کنید: چندین کار را در یک دور رانندگی انجام دهید و مسیر خود را برنامه ریزی کنید تا ابتدا به مقصدی بروید که از همه دورتر است، این به خودروی شما اجازۀ گرم کردن تا دمای مناسب برای عملکرد موتور را می دهد که منجر به کاهش مصرف سوخت خواهد شد.
• از روشن کردن موتور درجا پرهیز کنید: اگر بیش از ۶۰ ثانیه توقف دارید موتور را خاموش کنید؛ مانند مواقعی که کنار جاده ایستاده اید.
• فشار باد لاستیک ها را حداقل ماهانه بررسی کنید: لاستیک های کم باد منجر به افزایش مصرف سوخت می شوند.
• از سنگین کردن خودرو خودداری کنید: هر شیئی که در خودرو به آن نیاز ندارید، مانند وسایل داخل صندوق عقب را خارج کنید.
• شیشه ها را پایین بکشید: در سرعت زیر ۵۰ کیلومتر بر ساعت از تهویۀ هوا استفاده نکنید. در آزادراه ها از سیستم تهویۀ سرخود به جای روشن کردن تهویۀ هوا استفاده کنید.
• جعبه ها و وسایل روی سقف را برای کاهش اصطکاک بردارید.

کاهش انتشار

یک خودرو با مصرف سوخت مناسب انتخاب کنید:

• وسیلۀ نقلیه را در شرایط مناسب نگه دارید تا انتشار گازهای آلاینده را به حداقل برسانید.
• به طور منظم روغن موتور را تعویض کنید و از روغن مناسب برای خودروی خود استفاده کنید. هر نشتی روغنی را سریعاً تعمیر کنید.
• فیلتر هوا را پاکیزه نگه دارید.
• مطمئن شوید سیستم تهویۀ هوای خودرو هیچ نشتی ندارد.

فصل ۳: تابلو ها، علامات و نشانه گذاری های جاده ای

در بخش ۲، شما و خودروتان، در مورد برخی از کنترل های خودرو یاد گرفتید. در این بخش مثال های مفیدی از تابلوها، علامات و نشانه‌گذاری های جاده ای معمول که حمل و نقل را سازمان یافته و قانون‌مند نگه می دارد را بررسی می‌کنیم.

در این بخش

• تابلوها
•   تابلوهای نظارتی
•   تابلوهای خطوط عابر پیاده، مدرسه و زمین بازی
•   تابلوهای خطوط مورد استفاده
•   تابلوهای کنترل گردش
•   تابلوهای پارکنیگ
•   تابلو خطوط رزرو شده
•   تابلو های هشداری
•   نشانگرهای اشیاء
•   تابلوهای ساخت و ساز
•   تابلوهای اعلامی و جهت دهی
•   تابلوهای خطوط ریلی
• علامت ها
•   نشانه های کنترل خطوط
•   چراغ های راهنما
• نشانه گذاری های جاده ای
•   خطوط زرد
•   خطوط سفید
•   نشانه های خطوط رزرو شده
•   دیگر نشانه گذاری ها

کارپول چیست؟

حالتی که به جای خودرو تک سرنشین چندین نفر از یک خودرو استفاده کنند و گاهی نوبتی رانندگی وسیلۀ نقلیه را به عهده گیرند.

تابلوها

سه راه برای خواندن تابلوها وجود دارد: شکل تابلو، رنگ تابلو و پیامی که روی تابلو چاپ شده است. درک این سه روش طبقه‌بندی تابلوها به فهمیدنِ معنی تابلوهایی که با آن‌ها آشنا نیستید کمک می کند.

تابلوهای نظارتی

این تابلوها در مورد قوانین و دستورالعمل های رانندگی به شما اطلاعات می دهند. تحت قانون وسایل نقلیۀ موتوری بریتیش کلمبیا سرپیچی از آن‌ها جرم محسوب می شود. رانندگانی که دستورالعمل های این تابلوها را رعایت نمی کنند ممکن است جریمه شوند.

تابلوهای خط عابر پیاده، مدرسه و زمین بازی

تابلوهایی که باید در نواحی خطوط عابر پیاده، مدارس و زمین‌های بازی به آن‌ها توجه کنید.

تابلوهای استفاده از خطوط جاده (لاین ها)

تابلوهایی که نشان می دهند برای گردش یا مستقیم ادامه دادن باید از کدام خطوط استفاده کرد، روی همان خط یا در اطراف جاده پیش از رسیدن به آن خط نصب شده اند. اگر روی خط معینی هستید، باید از دستورالعمل  پیکان ها پیروی کنید. وقتی در تقاطع هستید نباید به خط مشخص شده وارد یا از آن خارج شوید.

تابلوهای کنترل گردش

تابلوهای کنترل گردش مستقیماً بالای تقاطع ها نصب شده اند، باید از دستور پیکان ها پیروی کنید.

تابلوهای پارک

تابلوهای پارک مکان و زمان نواحی مجاز پارک را به شما اعلام می کنند. اگر غیرمجاز پارک کنید ممکن است جریمه شوید یا خودروی شما منتقل شود، یا اینکه هردو اتفاق بیافتد.

تابلوهای خطوط رزرو شده (خطوط ویژه)

یک لوزی سفید رنگ شده روی سطح جاده نشان‌دهندۀ خطوط ویژه است. تابلوهای خطوط ویژه همچنین رو یا اطراف خطوط مخصوص وسایل نقلیۀ خاص مانند اتوبوس ها یا وسایل نقلیۀ پرسرنشین (HOVs) نصب شده اند. دیگر تابلوهای HOV ممکن است اطلاعات اضافی در مورد این‌که چه کسی ممکن است از خط HOV استفاده کند، بدهند.

تابلوهای هشداری

بیشتر تابلوهای هشداری زرد رنگ و لوزی شکل هستند.

نشانگر اشیاء

به این نشانگرها به خوبی توجه کنید؛ این نشانه‌ها عمدتاً بر روی مسیرهای مسدود شده نصب می شوند.

تابلوهای ساخت و ساز

این تابلوها در مورد کار ساخت و ساز یا نگهداری هشدار می دهند. باید به هشدارها توجه و از دستورالعمل نوشته شده پیروی کنید. از اشخاص کنترل‌کنندۀ ترافیک پیروی کنید، با سرعت خواسته شده حرکت کنید، فاصلۀ خود از تجهیزات را رعایت کنید و تنها وقتی ایمن است عبور کنید.

تابلوهای اطلاعاتی و مسیریابی

این تابلوها در مورد مسیرها، شمارۀ مسیرها و تجهیزات اطلاعاتی ارائه می‌کنند. در اینجا چند مثال ذکر می کنیم:

تابلوهای خطوط ریلی

علامت ها

چراغ های راهنمایی و رانندگی راهی برای کنترل جریان ترافیک هستند.

چراغ کنترل خطوط

چراغ های کنترل خطوط روی خطوط مختلف نصب شده اند تا نشان دهند کدام خط برای رانندگی آزاد است.

چراغ ترافیک (چراغ راهنمایی و رانندگی)

چراغ های راهنمایی و رانندگی به سازماندهی جریان ترافیک کمک می کنند. عموماً چراغ قرمز به معنی توقف، چراغ زرد به معنی احتیاط و چراغ سبز به معنی اجازۀ عبور است. این راهنما ها اگر به شکل چشمک زن یا به شکل پیکان به جای دایره باشند، معانی متفاوتی خواهند داشت. در برخی نواحی چراغ سبز ممکن است چشمک زن باشد و در برخی موارد ممکن است به این شکل نباشد.

نشانه گذاری های جاده ای

نشانه گذاری های جاده‌ای هشداردهنده یا مسیریاب هستند. روی جاده، پیچ ها یا دیگر سطوح رنگ آمیزی شده اند. رانندگی روی نشانه گذاری های تازه و خیس غیرقانونی‌ست.

خطوط زرد

خطوط زرد حرکت را در جهات مختلف تقسیم می کنند. اگر در سمت چپتان خط زرد وجود داشت، از طرف دیگر خط زرد و از روبه‌رو، ترافیک عبور کنید.

خطوط سفید

خطوط سفید برای جداکردن خطوط حرکتی در یک جهت مورد استفاده قرار می گیرند. خطوط سفید همچنین محل عبور عابر پیاده، نواحی توقف و شانۀ سمت راست آزادراه ها را نیز نشان می دهند.

نشانه گذاری های خطوط رزرو شده (ویژه)

این نشانه ها خطوط را برای HOV ها، اتوبوس ها و دوچرخه ها مشخص می‌کنند. خطوط HOV با خط ممتد یا خط چین سفید یا نشانه های لوزی شکل نشان داده می شوند.

دیگر نشانه گذاری ها

فصل ۴: قوانین جاده ای

در بخش سوم تابلوها، چراغ های راهنمایی و نشانه گذاری های جاده ای، اطلاعاتی در مورد معمول ترین تابلوها، نشانه گذاری ها و چراغ های راهنمایی که در مواقع رانندگی می بینید به شما داده شد. در این بخش اطلاعات مورد نیاز برای رانندگی ایمن در تقاطع ها، استفادۀ صحیح از خطوط و پارک قانونمند را با هم مرور می‌کنیم.

در این بخش

• درک تقاطع ها
•   راهنما زدن
•   انواع تقاطع ها
•   توقف در تقاطع ها
•   حق تقدم در تقاطع ها
• استفادۀ صحیح از خطوط
•   باید از کدام لاین استفاده کنید.
•   دنباله‌روی خطوط
•   گردش به خطوط
•   خطوط ویژه
•   رفتن به یک خط
•   عبوری
•   ادغام شونده
•   ورودی و خروجی بزرگ‌راه و آزادراه ها
•   بن‌بست ها
•   نواحی گردش
• قوانین و نکته های پارک کردن

درک تقاطع ها

تقاطع ها جایی هستند که تعدادی از استفاده‌کنندگان از جاده‌ها به هم می رسند. گاهی اتفاقات زیادی در تقاطع ها می افتد، در نتیجه هوشیار بودن در این نواحی اهمیت بالایی دارد. به یاد داشته باشید ممکن است دیگر استفاده‌کنندگان از جاده عجله داشته باشند و ممکن است بخواهند به همان  فضایی که شما قصد دارید، وارد شوند.

راهنما زدن

راهنما زدن بسیار مهم است، چرا که اجازه می دهد دیگر استفاده کنندگان جاده از قصد شما باخبر شوند. در این موارد راهنما بزنید:

• گردش به راست و چپ
• تعویض خط
• پارک
• کنار زدن یا وارد جاده شدن از شانه

انواع تقاطع ها

تقاطع های کنترل شده

تقاطع کنترل شده تقاطعی ا‌ست که دارای تابلو یا چراغ راهنمایی بوده و اجازۀ عبور و گردش را به شما می دهد. برای رانندگی ایمن در این تقاطع ها، باید معنی تابلو و چراغ های راهنمایی و رانندگی و همینطور حق تقدم ها را بدانید. ممکن است دیگر رانندگان به راهنما‌ها و تابلوها توجهی نکنند.

تقاطع های کنترل نشده

تقاطع های کنترل نشده تابلو و چراغ راهنمایی و رانندگی ندارند. این تقاطع‌ها معمولاً در نواحی‌ای دیده می شوند که ترافیک خیلی سنگین نیست؛ اما می توانند نواحی خطرناکی باشند، چون رانندگان ممکن است انتظار خودروی عبوری یا عابر پیاده را نداشته باشند.
با نزدیک شدن به این تقاطع ها، سرعت خود را کاسته و مراقب دیگر استفاده‌کنندگان از جاده باشید. از چپ به راست کل تقاطع را بررسی کنید. اگر وسیلۀ نقلیه ای پیش از شما به تقاطع رسید، سرعت را کم کرده و اجازۀ عبور بدهید. اگر دو وسیلۀ نقلیه هم‌زمان به تقاطع برسند، حق تقدم با وسیلۀ نقلیۀ سمت راستی ا‌ست. وقتی از طرف مقابل وسایل نقلیه به شما نزدیک می شوند، برای گردش به چپ احتیاط کنید. حق تقدم را به وسیله ای که نزدیک یا داخل تقاطع است بدهید. اگر قصد دارید مستقیم ادامه دهید و وسیلۀ نقلیه ای داخل تقاطع قصد گردش به چپ دارد، باید حق تقدم را به او دهید.

نکات رانندگی

اگر مأمور راهنمایی و رانندگی مسیر ترافیک را مشخص می کند، باید از مسیر آن شخص پیروی کنید.

توقف در تقاطع ها

قوانینی برای ایستادن در تقاطع هایی که مجبور به توقف هستید وجود دارند.

حق تقدم در تقاطع ها

قوانین حق تقدم تعیین کنندۀ اولویت عبور در چهارراه ها برای مواقعی ا‌ست که بیش از یک استفاده کننده از جاده، قصد استفاده از یک فضای مشترک را داشته باشد. دانستن این قوانین اهمیت زیادی دارند چرا که به نظم بخشیدن حرکت وسایل نقلیه کمک می کنند. همیشه به یاد داشته باشید که نمی توانید روی شخص مقابل حساب کنید که آیا از قانون پیروی می‌کند یا نه؟ و اینکه حتی اگر حق تقدم با شماست، وظیفۀ شماست که تمام کاری که می توانید را برای جلوگیری از وقوع تصادف انجام دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد قوانین حق تقدم در نواحی عبور عابرین پیاده و خطوط ریلی، بخش ششم، به اشتراک گذاری جاده را ببینید.

تقاطع های کنترل شده توسط چراغ راهنمایی و رانندگی

اکثر مردم حق تقدم در چهارراه ها کنترل شده توسط چراغ راهنمایی را می دانند، اما ممکن است پاسخ درست به این چراغ ها را ندانند. در اینجا چند نکته که به ایمن ماندنتان در تقاطع ها کمک می کند را بیان می کنیم:

چراغ قرمز: چراغ قرمز یعنی اینکه باید کاملاً متوقف شوید. باید تا قبل از اینکه چراغ سبز شود منتظر شوید و پس از آن می توانید به راه خود ادامه دهید.
پس از اینکه توقف کردید و مطمئن شدید تقاطع از دیگر وسایل نقلیه، دوچرخه‌سواران و عابرین پیاده خالی ا‌ست، می توانید به راست یا به چپ یا به خیابان یک طرفه بپیچید. مواظب تابلوهایی که شما را از این امر در مواقع چراغ قرمز منع می کنند باشید.

چراغ سبز: سبز یعنی تنها وقتی که تقاطع خالی ا‌ست و می‌توانید، به مسیر ادامه دهید.

چراغ سبز به انتها رسیده: چراغ سبزی ا‌ست که طی زمان طولانی سبز بودن دیگر در حال تبدیل به زرد است. اگر ندیدید که چراغ سبز شود، احتمالاً قدیمی شده است. به سرنخ های دیگر نیز توجه کنید:

• آیا تعداد زیادی خودرو در تقاطع منتظر تغییر رنگ چراغ هستند؟

  در بسیاری نواحی، پیش از تبدیل چراغ به زرد، چراغ عابرین از سفید به نارنجی تغییر می کند یا اینکه ثانیه‌شماری، ثانیه های باقی‌مانده تا تغییر چراغ راهنمایی و رانندگی را نشان می دهد.

نکات رانندگی

گاهی چراغ های رانندگی به درستی کار نمی کنند. چراغ ممکن است خاموش شود یا هر چهار چراغ شروع به چشمک زدن کنند. با تقاطع به شکل یک چهارراه برخورد کنید.
اگر ندیدید که چراغ سبز می شود، پس ممکن است معیوب باشد. باید برای توقف آماده باشید.
دنده عقب گرفتن به سمت تقاطع یا بر روی خط عابر پیاده غیرقانونی ا‌ست.

نقطۀ بدون برگشت: با نزدیک شدن به چراغ سبز – سرعت، شرایط جاده و ترافیک پشت سرتان را مدنظر قرار دهید – در نقطه ای تصمیم به توقف می‌گیرید که دیگر توقف ایمن امکان پذیر نیست. به این موقعیت گاهی نقطۀ بدون برگشت گفته می شود. وقتی به این نقطه رسیدید حتی با تغییر چراغ به زرد نیز به مسیر ادامه دهید. باید به درستی پیش‌بینی کنید که وقتی در تقاطع هستید چراغ قرمز نشود.

چراغ تازه سبز شده: چراغی‌ست که به تازگی سبز شده است. پیش از اینکه تقاطع را بررسی نکرده و مطمئن نشده اید که ایمن است به جلو حرکت نکنید.

گردش به چپ با چراغ سبز: وقتی به چپ گردش می کنید تا وقتی که فضای ایمن برای گردش شما ایجاد شود باید حق تقدم را به وسایل نقلیۀ در حال حرکت بدهید.

چراغ زرد: زرد یعنی اینکه چراغ در حال تبدیل به قرمز است. تنها در صورتی که نتوانید توقف ایمن داشته باشید، باید پیش از ورود به تقاطع بایستید.

گاهی در تقاطع، رانندگانی که می خواهند گردش به چپ کنند و چراغ زرد می شود وحشت می کنند. در این مواقع به یاد داشته باشید که قانوناً اجازۀ تکمیل گردش خود را دارید. اما به دقت مواظب دیگر وسایل نقلیه، مخصوصاً آن‌هایی که می خواهند قبل از قرمز شدن چراغ عبور کنند، باشید.

چراغ سبز چشمک زن: مراقب پیاده‌رو که ممکن است چراغ عابر پیاده را فعال کرده تا به زرد و سپس قرمز تغییر کند، باشید. حتی اگر چراغ عابرین پیاده فعال نباشد، ترافیک در سمت دیگر خیابان به تابلو توقف نزدیک می شود و ممکن است دیگر ماشین‌ها منتظر ورود به تقاطع وقتی که ایمن است باشند.

راهنمای گردش به چپ

برخی تقاطع ها راهنماهایی با پیکان سبز، یا خطوط طراحی شده با چراغ های راهنمایی مخصوص به خود برای اجازۀ گردش به چپ دارند. این‌ها گردش های حفاظت شده نامیده می شوند. تا وقتی که چراغ پیکان سبز روشن است، از ترافیک عبوری به سمت خود مصون هستید.

راهنمای گردش به چپ جدا از هم: برخی از تقاطع ها دارای خطوط گردش به چپ با چراغ راهنمایی منحصر به خود هستند. چراغ سبز پایین دسته های جدا از چراغ راهنمایی و رانندگی، زمان اجازۀ گردش به چپ را به شما اطلاع می دهند. ترافیک در خط مستقیم و خطوط راست گرد توسط چراغ قرمز از چراغ های راهنمایی جداگانه ممنوع شده است. وقتی که پیکان سبز، زرد شد، باید قبل از دور زدن توقف کرده و منتظر پیکان سبز بعدی باشید.

راهنمای گردش به چپ در چراغ های راهنمایی و رانندگی معمولی: دیگر تقاطع ها خطوط گردش به چپی دارند که با دستۀ جداگانۀ چراغ های راهنمایی و رانندگی کنترل نمی شوند. در اینجا پیکان سبز در پایین چراغ های راهنمایی معمولی قرار دارد.

پیکان سبز چشمک زن اجازۀ گردش به چپ را به شما می دهد که در مواقع حرکت ترافیک به چراغ قرمز تبدیل می شود.
وقتی پیکان سبز خاموش می شود و تنها چراغ سبز معمولی روشن است، باید پشت تقاطع بایستید. اما باید سمت راست خیابان را در اختیار خودروهای عبوری و عابران پیاده بگذارید.
گاهی این پیکان های سبز تنها در مواقعی که ترافیک حجم بالایی دارد عمل می کنند.

چراغ قرمز چشمک زن: چراغ چشمک زن قرمز یعنی اینکه باید کاملاً توقف کنید. پس از توقف، اگر ورود به تقاطع ایمن باشد می‌توانید به آن وارد شوید.

تقاطع های کنترل شده با تابلوی توقف

تابلوی توقف همیشه به این معنی‌ست که باید کاملاً توقف کنید. وقتی توقف کردید، به دقت تقاطع را بررسی کنید. ایستادن یا ادامه دادن مسیر به نوع تقاطع و حرکت خودروهای عبوری اطراف شما بستگی شما دارد.

توقف های دوطرفه: اگر دو خیابان به هم برسند و تنها یکی از آن‌ها دارای تابلو توقف باشد، ادامۀ حرکت در دیگر خیابان مانعی ندارد. اگر در یکی از این نوع تقاطع ها توقف کردید، صبر کنید تا فضای کافی برای ادامۀ مسیر یا گردش به طرفین وجود داشته باشد.

اگر دو خودرو در تقاطع با تابلوی توقف دوطرفه ایستاده باشند و یکی از راننده‌ها بخواهد به چپ بپیچد، این راننده (راننده ای که می‌خواهد به چپ بپیچد) باید حق تقدم را به رانندۀ دیگر بدهد. تنها استثناء این است که خودرویی که می‌خواهد گردش به چپ کند وارد تقاطع شده باشد. در این مورد حق تقدم با خودرویی ا‌ست که داخل تقاطع قرار دارد.

نکات رانندگی

اگر هر شکی در مورد حق تقدم، یا هر شانسی برای تصادف احتمالی وجود داشت، همیشه بهترین گزینه این است که حق تقدم را به دیگران بدهیم.

تابلوهای توقف چهارطرفه: وقتی در هر چهار طرف خیابان تابلوی توقف وجود دارد:

• اولین خودرویی که به تقاطع می رسد و کاملاً متوقف می شود باید اول به مسیر ادامه دهد.
• وقتی دو وسیلۀ نقلیه با هم به تقاطع می رسند، وسیلۀ نقلیه ای که در سمت راست قرار دارد باید اول به مسیر ادامه دهد.
• اگر دو وسیلۀ نقلیه که از رو‌به‌روی هم می آیند هم‌زمان به تقاطع برسند، وسیله ای که قصد گردش به چپ دارد باید حق تقدم را به خودرویی که قصد ادامۀ مسیر مستقیم را دارد بدهد.

تقاطع های کنترل شده با تابلو حق تقدم

تابلو حق تقدم به این معنی‌ ست که باید حق عبور را به خودروهای خیابان اصلی بدهید. اگر هیچ عابر پیاده، دوچرخه سوار یا خودرویی در خیابان اصلی وجود نداشت، می توانید به مسیر خود ادامه دهید. اما باید از سرعت خود بکاهید (و اگر ضروری بود توقف کنید) و صبر کنید تا فضای ایمن برای ورود به خیابان اصلی به وجود آید.

میدان ها

میدان ها عموماً در نواحی مسکونی دیده می شوند.

وقتی از میدان استفاده می کنید:

• با نزدیک شدن به میدان از سرعت خود بکاهید.
• از هر تابلوی کنترل ترافیکی مانند حق تقدم یا توقف پیروی کنید. اگر هیچ تابلوی کنترل ترافیکی وجود نداشت، با آن مانند تقاطع های کنترل نشده برخورد کنید.
• حق تقدم را به وسایل نقلیۀ داخل میدان بدهید. اگر وسیلۀ نقلیۀ دیگری هم‌زمان با شما به میدان رسید، حق تقدم را به وسایل نقلیۀ سمت راست خود بدهید.
• میدان را به سمت راست دور بزنید (این جهت خلاف عقربه های ساعت خواهد بود).

میدان های بزرگ

این ها میدان های بزرگ تر از حالت قبلی هستند. برخی میدان ها دارای بیش از یک خط ترافیکی‌اند. پیش از رسیدن به میدان، باید تابلو و نشانه‌گذاری های استفاده از خطوط نصب شده باشند تا نحوۀ استفاده از خطوط را وقتی داخل میدان هستید به شما اطلاع دهند. پیش از ورود به میدان مطمئن شوید کجا می خواهید بروید و در خط ترافیکی مناسب برای این کار قرار گرفته باشید.

نکات رانندگی

همیشه حق تقدم با وسایل نقلیۀ اورژانسی ا‌ست که دارای چراغ چشمک زن و آژیر هستند. اگر وسیلۀ نقلیۀ اورژانسی نزدیک می‌شود، از سد کردن تقاطع‌ها و میدان‌ها در مسیر آن‌ها خودداری کنید. قبل از ورود به میدان برای خودرو اورژانسی توقف کنید، یا از میدان و تقاطع خروج کرده و در کنار خیابان توقف کنید تا خودروی اورژانسی عبور کند.

میدان ها گاهی دارای مانع مخصوص کامیون ها در کنار قسمت مرکزی هستند تا به وسایل نقلیه بزرگ کمک کنند از آن به راحتی عبور کنند.

وقتی از میدان استفاده می کنید:

• پیش از اینکه وارد میدان شوید مطمئن باشید مقصدتان کجاست و به خط درست برای این‌کار وارد شوید. تابلوهای استفاده از خطوط یا نشانه گذاری های جاده، خط ترافیکی مورد نیاز شما برای این کار را نمایش می دهند.
• اگر می خواهید به چپ بپیچید، مطمئن شوید در خط درست قرار گرفته اید. اگر می خواهید به راست بپیچید، از خط سمت راست استفاده کنید. اگر می خواهید مستقیم ادامه دهید، ممکن است از خط راست یا چپ استفاده کنید.
• با نزدیک شدن به میدان، سرعت خود را کاهش دهید.
• حق تقدم را به عابرین پیاده که در حال عبور از خط عابر پیادۀ قبل از میدان هستند بدهید.
• حق تقدم را به وسایل نقلیۀ داخل میدان بدهید.
• در خلاف عقربه های ساعت میدان را دور بزنید. در میدان خط حرکت را تغییر ندهید.
• کنار وسایل نقلیۀ بزرگ مانند کامیون‌ها  و اتوبوس ها در میدان رانندگی نکنید. ممکن است به خط حرکتی بیش از خط حرکت خود برای عبور از میدان نیاز داشته باشند.
• اگر از خط سمت چپ وارد میدان شدید، در آن باقی بمانید. می توانید مستقیم به مسیر ادامه داده یا از آن خط به سمت چپ بپیچید.
• قبل از خروج راهنمای راست بزنید.

وقتی از میدان خارج می شوید، آمادۀ دادنِ حق تقدم به عابرین پیاده ای که روی خط عابر پیاده در نقطه خروجی شما هستند باشید.

در مثال بالا، خودروی قرمز از جنوب و روی خط راست، پس از رعایت حق تقدم به میدان وارد شده است. راننده یا باید از خروجی شرقی به راست برود یا مستقیم به حرکت ادامه داده و از خروجی شمالی خارج شود.
رانندۀ خودروی آبی از جنوب روی خط چپ وارد میدان شده و در میدان روی خط چپ در حال حرکت است. خودروی آبی چون از خط چپ وارد شده، نمی تواند بلافاصله از خروجی اول (شرق) خارج شود، اما می تواند از یکی از خروجی های شمالی یا غربی این کار را انجام دهد.
تریلر از شرق و روی خط چپ وارد میدان شده و می خواهد از خروجی جنوبی خارج شود. توجه داشته باشید که به علت طول تریلر، بخشی از تریلر روی خط راست است و از روی خط راست از میدان خارج می شود.
رانندۀ خودروی سبز باید حق تقدم را به تریلری که از قبل وارد میدان شده است بدهد.

ورود به جادۀ اصلی

وقتی قصد خروج از کوچه، خیابان یا پارکینگ و ورود به جادۀ اصلی را دارید، قبل از محل یا خط کشی عابر پیاده توقف کنید. سپس با احتیاط خارج شوید و منتظر ایجاد فضای ایمن برای این کار بمانید.

استفادۀ صحیح از خطوط

در بخش قبل اطلاعاتی در مرود تابلوها، راهنماها و نشانه گذاری های جاده‌ای یاد گرفتید که نشان می دهد اجازۀ استفاده از کدام خط را دارید. این قسمت اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی و اینکه از کدام خطوط استفاده کنید به شما می ‌دهد.

باید از کدام خط استفاده کنید؟

خطی را انتخاب کنید که بهترین دید را به شما می دهد و می توانید مسیرتان را با آن مشخص کنید. در بزرگ‌راه های چند خطه (باند)، باید در خطوط سمت راست رانندگی کنید. این مسئله زمانی اهمیت پیدا می‌کند که نسبت به دیگر وسایل نقلیه سرعت کمتری دارید یا تابلوها شما را به خروج از خط هدایت می کنند.

فقط به این دلیل که با نهایت سرعت مجاز رانندگی می کنید، به این معنی نیست که می توانید روی خط چپ (تندرو) به رانندگی ادامه دهید. ممکن است منجر به این شود که برخی رانندگان سعی کنند از سمت چپ از شما سبقت بگیرند، که ممکن است خطرساز باشد.
وقتی در آزادراهی با بیش از دو باند در هر طرف هستید، باید در باند وسط یا یکی از باندهای سمت راست حرکت کنید. این کار باند چپ را برای دیگر وسایل نقلیه با سرعت بالاتر آزاد می گذارد.

دنباله روی خطوط

قبل از اینکه گردش به طرفین انجام دهید، باید وسیلۀ نقلیۀ خود را به باند مناسب ببرید. سپس وقتی گردش خود را کامل کنید در باند درست قرار می‌گیرید. گاهی به این عمل، دنباله روی خطوط گفته می شود.

گردش به راست

تصویر زیر چگونگی دنباله روی خطوط برای گردش به راست را نشان می دهد.

گردش به چپ

برای گردش به چپ، گاهی فهمیدن اینکه باید به کدام لاین وارد شوید سخت است. این تصاویر دنباله روی خطوط درست برای گردش به چپ در چهارراه های مختلف را نشان می دهند.

گردش به چپ از خیابان دو طرفه به خیابان دو طرفه: وسیلۀ نقلیه را به باند وسط برده و به آرامی روی قوس نیم دایره حرکت کنید و وارد باند وسط خیابان متقاطع شوید.

گردش به چپ از خیابان یک طرفه به خیابان دو طرفه: از باند چپ به باند وسط بپیچید.

گردش به چپ از خیابان دو طرفه به خیابان یک طرفه: از باند وسط به باند چپ بپیچید.

گردش به چپ از خیابان یک طرفه به خیابان یک طرفه: از باند چپ به باند چپ بپیچید.

خطوط گردش به طرفین

برخی جاده ها دارای خطوط مخصوص برای گردش به طرفین هستند. با نزدیک شدن به تقاطع ها، همیشه تابلوها و نشانه گذاری ها را برای اطمینان از بودن در باند مناسب گردش یا ادامۀ مسیر مستقیم بررسی کنید.

باندهای گردش چندگانه

در چهارراه های بزرگ و پیچیده، ممکن است بیش از یک باند گردش به چپ یا راست وجود داشته باشد. با دقت به نشانه گذاری های آسفالت، تابلو ها و راهنماهای استفاده از باند توجه کنید. این موارد به شما می گویند چه کار کنید.
برای مثال، تابلوی نشان داده شده در ستون سمت چپ می گوید باند چپ و باند کناری آن برای گردش به چپ مورد استفاده قرار می گیرند. اگر از چپ ترین باند برای گردش استفاده می کنید، به آخرین باند سمت چپ خیابان متقاطع وارد شوید. اگر از باند چپ کنار آن برای پیچیدن استفاده می کنید، به همان باند در خیابان متقاطع وارد شوید.

باند های گردش به چپ دوطرفه

باندهای گردش به چپ دوطرفه این امکان را به وسایل نقلیه می دهند که بدون نگه داشتن ترافیک پشت سرشان، گردش کنند. وقتی چنین باندی می بینید، به یاد داشته باشید وسایل نقلیه ای که از رو‌به‌رو می آیند نیز از این باند استفاده می کنند.

گردش به طرفین در میانۀ مسیر

بیشتر رانندگان انتظار دارند دیگر وسایل نقلیه تنها در تقاطع ها گردش به طرفین انجام دهند. گاهی ممکن است در میانۀ مسیر (مثلاً برای ورود به بزرگ‌راه) قصد گردش به چپ داشته باشید. ممکن است به چپ گردش کنید (گردش به چپ از روی خط زرد ممتد دوگانه) اگر خواستید این کار را انجام دهید با دقت و رعایت ایمنی انجام دهید و مطمئن شوید ترافیک را پشت سر نگه نداشته اید و هیچ تابلویی برای منع شما از این کار وجود ندارد.

دورزدن

اگر بفهمید که مسیری که انتخاب کرده اید اشتباه است ممکن است دور بزنید. دوربرگردان ها گاهی بسیار خطرناک هستند. در موارد زیر دور زدن غیرقانونی‌ است:

• اگر با ترافیک عبوری تداخل داشته باشد.
• در پیچ ها.
• رو یا نزدیک ستیغ تپه ها، جایی که دیگر وسایل نقلیه دورتر از ۱۵۰ متر، شما را نمی بینند.
• وقتی که تابلویی دورزدن را ممنوع می کند.
• در تقاطعی که چراغ راهنمایی و رانندگی وجود دارد.
• در مناطق تجاری، به‌جز در تقاطع هایی که چراغ راهنمایی و رانندگی ندارند.
• جایی که شهرداری طبق قانون دور زدن را ممنوع کرده است.

وقتی تصمیم به دور زدن گرفتید، به گزینه های جایگزین فکر کنید، مثلاً دور زدن یک بلوک ساختمانی یا ادامۀ مسیر در کنار جاده برای رسیدن به جایی که گردش به طرفین ایمن تر است.

خطوط ویژه

در بخش هایی از بریتیش کلمبیا، برخی باندها مخصوص عبور انواع خاصی از وسایل نقلیه شهری هستند. باند وسایل نقلیۀ پر سرنشین (HOV) و باند ویژۀ اتوبوس به حرکت مردم در وسایل نقلیه با سرنشینان کمتر کمک می کند. خطوط دوچرخه نیز مخصوص عبور دوچرخه‌سواران است.

خطوط ویژه وسایل نقلیه پرسرنشین (HOV )

خطوط HOV ویژۀ اتوبوس ها و وسایل نقلیۀ پرسرنشین است. در برخی از جاده ها، موتورسیکلت ، دوچرخه و تاکسی ها نیز ممکن است از این خطوط استفاده کنند. در آزادراه ها و بزرگ‌راه های اصلی، خطوط HOV یا کنار خط میانۀ راه یا کنار شانۀ جاده هستند. در خیابان های شهری، خطوط HOV معمولاً کنار جدول خیابان واقع شده اند.
برخی خطوط HOV ۲۴ ساعته فعال‌اند، در حالی که برخی تنها در مواقع اوج ترافیک فعال هستند (تابلوهای ترافیکی را با دقت بررسی کنید). این تابلوها به شما می گویند این خطوط از کجا شروع و در کجا به پایان می رسند، چه مواقعی فعال هستند و کمترین تعداد افراد داخل خودرو برای استفاده از این خطوط چند نفر است.
اگر وسیلۀ نقلیۀ شما تعداد کافی از افراد برای استفاده از خط HOV را دارد، یا اینکه می خواهید این خط را رد کنید، با احتیاط به آن وارد شوید. وسایل نقلیه در این خط گاهی سریع‌تر از ترافیک معمولی حرکت می کنند. مطمئن شوید فضای کافی برای ورود به این خط وجود دارد. در نواحی‌ای که خطوط نقطه‌چین برای عبور وجود دارد به آن‌ها وارد شده و خارج شوید.

خطوط ویژۀ اتوبوس

خط ویژۀ اتوبوس را با تابلوی دارای یک لوزی و تصویر اتوبوس تشخیص خواهید داد. تنها اتوبوس ها و گاهی دوچرخه‌سواران اجازۀ استفاده از خطوط نشانه گذاری شده با این تابلوها را دارند.
ون ها (وسایل نقلیه با شش سرنشین و بیشتر) در صورتی می توانند از این خط استفاده کنند که روی تابلو (اجازۀ ورود ون) داده شده باشد.

خطوط ویژۀ دوچرخه

خطوط دوچرخه مخصوص دوچرخه‌سواران است. گاهی برای گردش به راست یا کنار زدن باید از روی خط ویژۀ دوچرخه عبور کنید. برای انجام این کار با احتیاط عمل کنید. قوانین خطوط ویژۀ دوچرخه به شرح زیر هستند:

• روی خط ویژۀ دوچرخه، رانندگی، توقف و پارک نکنید.
• تنها وقتی می توانید از روی خط عبور کنید که خطوط سفید به شکل خط‌چین وجود داشته یا بخواهید به خیابان وارد یا از آن خارج شوید.

نکات رانندگی

وقتی باید از روی خطوط ویژۀ دوچرخه عبور کنید، مطمئن شوید از قبل راهنما زده و اجازۀ عبور دوچرخه‌سواران را بدهید.
در تقاطع‌ها خط حرکت خود را تغییر ندهید. ممکن است دیگر رانندگان را گیج کرده و منجر به تصادف شوید.

ورود به یک باند

وقتی می خواهید وارد یک باند شوید (خواه ورود شما به خیابان باشد یا عوض کردن باند)، حق تقدم با وسایل نقلیۀ باندی ا‌ست که به آن وارد می شوید. وقتی از کنارۀ جاده به خط حرکت وارد می شوید، باید مطمئن شوید مسیر کسی را سد نمی کنید. مواظب وسایل عبوری کوچک (موتورسیکلت و دوچرخه) باشید، زیرا ممکن است سریع‌تر از آن‌چه فکر می کنید در حال نزدیک شدن به شما باشند.
وقتی می‌خواهید خط حرکت خود را نیز عوض کنید، همین قوانین اعمال می شوند. مطمئن شوید فضای کافی وجود دارد که وقتی جلوی خودروی دیگری می پیچید، راننده برای جلوگیری از برخورد به شما مجبور به کاهش سرعت نشود. قانوناً، باید وقتی خط حرکت عوض می‌کنید راهنما بزنید.

نکات رانندگی

وقتی کسی می‌خواهد از شما سبقت بگیرد، سرعتتان را افزایش ندهید؛ این کار غیرقانونی‌ست. با کاهش سرعت و ایجاد فضا به رانندۀ دیگر کمک کنید وارد خط حرکت شما شود.

سبقت گرفتن

سبقت گرفتن نیازمند جابه‌جایی به باند دیگر (گاهی باند با ترافیک در جهت مخالف) و سپس برگشتن به باند اولیه است. به یاد داشته باشید، اگر وارد خط وسیلۀ نقلیۀ دیگری شوید، حق تقدم با آن وسیله است. اهمیتی ندارد که خودرو، موتورسیکلت یا دوچرخه باشد. دیگران نباید به خاطر شما مجبور به تغییر جهت یا کاهش سرعت شوند.

اگر می خواهید سبقت بگیرید، مطمئن باشید می توانید قانونی و بدون خطر آن را انجام دهید:

• تنها در جاده هایی که دارای دو باند یا بیشتر هستند، یا رانندۀ جلویی قصد گردش به چپ را دارد، از راست سبقت بگیرید. از شانۀ جاده برای سبقت گرفتن استفاده نکنید.
• تنها وقتی که ایمن است و نشانه گذاری های خطوط اجازه می دهند از چپ سبقت بگیرید.
• وقتی سبقت می گیرید در محدودۀ سرعت مجاز حرکت کنید.
• مطمئن شوید که نشانه گذاری جاده اجازۀ سبقت را به شما می دهد. برای اطلاعات بیشتر، بخش ۳، تابلوها، راهنماها و نشانه گذاری های جاده‌ای را ببینید.

خطوط سبقت

برخی بزرگ‌راه ها خطوط مخصوص سبقت دارند. این خطوط به وسایل نقلیۀ آهسته تر اجازه می‌دهد به راست حرکت کنند تا وسایل نقلیۀ سریع‌تر بتوانند به راحتی از چپ سبقت بگیرند.

یکی شدن (ادغام)

این تابلو به شما می گوید که خط سمت راست در حال پایان یافتن است.

اگر در خطی هستید که در حال اتمام است، باید خط حرکت خود را تغییر دهید. سرعت خود را ثابت کرده، با سرعت مجاز حرکت کنید و منتظر فاصلۀ ایمن در خط دیگر بمانید.
اگر در خطی رانندگی می کنید که خط کناری آن به زودی به پایان می رسد، با تنظیم سرعت یا تغییر خط حرکت، به ترافیک در حال ادغام کمک کنید.

ورودی و خروجی بزرگ‌راه و آزادراه ها

این خطوط برای کمک به ورود و خروج ایمن شما به آزادراه طراحی شده اند.

ورودی

ورودی شامل رمپ ورودی، خط سرعت و ناحیۀ ادغام است. برخی آزادراه ها دارای رمپ شمارنده هستند. (چراغ راهنمایی که تعداد خودروهای ورودی از روی رمپ به آزادراه را کنترل می کند.)

• وقتی روی رمپ ورودی هستید، ترافیک آزادراه را برای پیدا کردن فضای ایمن بررسی کنید.
• خط سرعت با خط سفید ممتد از بقیۀ جاده جدا شده است. از این خط برای رساندن سرعت خود به سرعت ترافیک عبوری در آزادراه استفاده کنید.
• ناحیۀ ادغام با خط چین سفید از بقیۀ آزادراه جدا شده است. از این ناحیه برای پیدا کردن فضای مناسب به منظور ادغام در ترافیک آزادراه استفاده کنید. آگاه باشید که در برخی از آزادراه ها، دوچرخه ها نیز تردد دارند، پس مواظب پیچیدن جلوی دوچرخه‌سواران باشید.

هشدار!

از توقف روی خطوط سرعت یا نواحی ادغام خودداری کنید. خود را در خطر تصادف از عقب قرار می‌دهید.

خروج

خط خروج به شما اجازۀ خارج شدن از آزادراه و کاهش سرعت را می دهد.
اکثر خروجی های آزادراه شماره‌گذاری شده اند. پیش از اینکه سفرتان را آغاز کنید، برای استفاده از خروجی دلخواه موردنظر، نقشه را بررسی کنید. به این شکل با داشتن زمان مناسب می توانید به خط مناسب وارد شده و خارج شوید.

راهکارها: تواضع آزادراهی

وقتی در خط راست یک آزادراه رانندگی می کنید، دیگر رانندگان ممکن است سعی کنند از خط ادغام به ترافیک عبوری وارد شوند. پیدا کردن فضای ایمن همیشه راحت نیست. از این نکات برای کمک به ادغام راحت‌تر آن‌ها استفاده کنید:

• به خط چپ بروید (اگر ایمن است) تا فضای کافی برای ادغام آن‌ها ایجاد شود.
• سرعت خود را تنظیم کنید تا فضای ایمن کافی برای رانندگان ورودی ایجاد شود.

بن‌بست (Cul – de sacs)

بن‌بست خیابانی با یک سر بسته است. بیشتر بن‌بست ها طوری طراحی شده اند که بتوانید بدون دنده عقب گرفتن در آن‌ها دور بزنید. سرعت را کاسته و به راست برانید. اکثر بن‌بست ها در نواحی مسکونی قرار دارند، پس با دقت مراقب کودکان در حال بازی، وسایل نقلیۀ خروجی از خیابان های اصلی و دیگر خطرات باشید.

دور زدن

گاهی با انجام تعدادی نیم دور زدن می توانید در تقاطع ها یا در بن‌بست ها دور بزنید. همچنین ممکن است بتوانید از دوربرگردان، دور دو فرمانه (دونقطه ای) یا دور سه فرمانه بزنید.
دور دو فرمانه با توقف در کنار جاده، دنده‌عقب در خیابان اصلی و سپس گردش به خیابان متقاطع انجام می شود.
دور سه فرمانه با پیچیدن تند در میانۀ یک بلوک مسکونی و توقف قبل از پیچ انجام می شود. برای کامل کردنِ دور سه فرمانه به سمت راست دنده عقب بگیرید و سپس به خیابان با مسیر مخالف رانندگی کنید.
برای هر دوی این دورهای دو و سه فرمانه، باید مطمئن باشید خودرویی نیست و شرایط برای انجام این کار ایمن است.

قوانین و نکات پارک کردن

هرجا که قانونی و ایمن است پارک کنید. تابلوها، نشانه گذاری پیچ ها و عقل به شما می گویند کجا اجازۀ پارک کردن دارید. هرجا که ترافیک را مسدود نکنید و دیگران به وضوح شما را ببینند، می توانید پارک کنید. اگر در جایی که نباید پارک کنید، به خطری برای دیگران بدل شوید، ممکن است جریمه شوید یا وسیلۀ نقلیه تان ضبط با جرثقیل گردد و به سمت پارکینگ حمل شود.

در موارد زیر پارک کردن غیرقانونی‌ست:

• در پیاده رو ها و بلوارها.
• در ورودی هر مسیر، خط دنده عقب و تقاطعی.
• در پنج متری شیر آتش نشانی (از پیچ کنار شیر اندازه گیری شده است).
• در شش متری خط عابر پیاده یا تقاطع.
• در شش متری تابلوی توقف یا چراغ راهنمایی و رانندگی.
• در ۱۵ متری نزدیک ترین خط ریلی متقاطع با جاده.
• در خطوط ویژۀ دوچرخه.
• روی پل یا تونل بزرگ‌راهی.
• در جایی که وسیلۀ نقلیۀ شما جلوی یک تابلوی ترافیکی را بگیرد.
• جایی که تابلو توقف را ممنوع کند یا در جایی که جدول به رنگ زرد یا قرمز رنگ شده است.
• در محل پارک معلولین، مگر اینکه کارت اجازۀ پارک در محل پارک معلولین را داشته باشید و یک معلول را در خودرو حمل کنید.

به شکل موازی و در ۳۰ سانتی متری (یک فوت) جدول پارک کنید. اگر در سراشیبی پارک کردید، لاستیک ها را بچرخانید تا ماشین به ترافیک در حال حرکت سر نخورد. چرخ ها را به شکل زیر بچرخانید:

• در سربالایی بدون جدول یا سراشیبی با یا بدون جدول.
• در سربالایی با جدول.
• ترمز دستی را بکشید و ماشین را در دنده بگذارید:
• جعبه دندۀ اتوماتیک را در «دندۀ پارک» بگذارید.
• در جعبه دندۀ استاندارد، اگر رو به سراشیبی پارک کرده‌اید دنده را در دنده عقب و اگر در سطوح صاف یا سربالایی هستید در دندۀ یک بگذارید.

نکات رانندگی

وقتی پارک می‌کنید بهترین کار این است که از عقب وارد شوید تا بعداً مجبور به دنده عقب گرفتن برای خروج نباشید. اگر دو جای پارک رو به روی هم بدون مانع بین آن‌ها وجود داشت، از یکی به دیگری وارد شوید تا رو به جلو پارک کرده باشید.
وقتی در سربالایی کنار جدول قابل جابه‌جایی پارک می کنید، چرخ‌ها را به سمت راست بچرخانید. این نوع از جداول آن‌قدر بلند نیستند که از سر خوردن وسیلۀ نقلیۀ شما جلوگیری کنند.

فصل ۵: ببینید، فکر کنید، انجام دهید

در این بخش

• ببینید
•   مشاهده کنید.
•   تفسیر خطرات.
• فکر کنید
•   خطرات را ارزیابی کنید.
•   راه‌حلی را انتخاب کنید.
• انجام دهید
•   کنترل سرعت.
•   هدایت کنید.
•   فضای ادغام شدن را پیدا کنید.
•   برقراری ارتباط.
• از (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) استفاده کنید.

در چهار بخش قبلی، شروع به پرورش مهارت های رانندگی هوشمند با یادگیری پایه های رانندگی کردید:

• رانندۀ باهوش بودن.
• نگهداری از وسیلۀ نقلیۀ ایمن.
• فهمیدن تابلو، راهنما و نشانه گذاری های جاده.

در این بخش همۀ این مفاهیم را با هم آورده‌ایم و چگونگی استفاده از آن‌ها، به‌عنوان بخشی از (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) یا همان راهکارهای رانندگی که به شما کمک می کنند به راننده‌ای شایسته و ایمن تبدیل شوید را شرح داده‌ایم.

ببینید: مراقب خطرات باشید. به دیگر استفاده‌کنندگان از جاده و دیگر نواحی که ممکن است موجب خطر شوند توجه کنید.

فکرکنید: مشخص کنید کدام خطر از همه مهم تر است. سریعاً به راهکار های محتمل فکر کنید. ایمن ترین راه حل را انتخاب کنید.

انجام دهید: راهکارهای مختلف را انجام دهید تا خود و دیگران را سالم نگه دارید.

ببینید، فکر کنید، انجام دهید

وقتی رانندگی می کنید، باید چشمان شما مرتباً اطراف مسیر حرکت را در نظر داشته باشد. مشاهدۀ خوب یعنی دانستن اینکه چطور و به کجا نگاه می‌کنید. مرحلۀ بعد تفسیر خطر است، یعنی دانستن اینکه به دنبال چه چیزی باید بود!

ببینید

مشاهدۀ خوب شامل دیدن جلو، طرفین و پشت سر می شود.

شما روی صندلی راننده  نشسته‌اید،  بخش ۱

در خیابان شهری رانندگی می کنید، جلو را به خوبی می بینید. آینه ها را چک می کنید، خودروی پشت سر به خوبی فاصلۀ خود را حفظ می کند. جلوتر یک تقاطع قرار دارد. به دقت تقاطع را بررسی می کنید که ببینید مشکلی برای ادامه دادن مسیر وجود ندارد.

راهکارها: چرخۀ مشاهده

همیشه موقع رانندگی مراقب اطراف خود باشید:
جلوتر را به خوبی ببینید.
از یک طرف جاده تا طرف دیگر را بررسی کنید، مراقب خطرات بالقوه باشید.
گاهی به آینه ‌های بغل و آینۀ جلو برای فهمیدن اتفاقات اطراف نگاه بیاندازید.

مشاهدۀ جلوتر

تحقیقات نشان داده که رانندگان جدید وقت زیادی را روی مشاهدۀ جلوی خودرو صرف می کنند که این امر باعث می‌شود خطرات کمی جلوتر از دیدشان پنهان بماند. با بررسی ۱۲ ثانیه جلوتر از خود، مطمئن شوید که می دانید جلوتر چه اتفاقی خواهد افتاد؛ یعنی یک یا دو بلوک جلوتر در خیابان های شهری و نیم کیلومتر در آزادراه ها را از قبل ببینید. این کار به شما زمان کافی به منظور آماده شدن برای خطرات بالقوه را می دهد و از غافلگیر شدنِ شما جلوگیری می کند.
با نگاه به جلو، سمت راست و چپ را برای دیدن اتفاقات اطراف جاده نیز بررسی کنید. اگر در اطراف جاده خودروهای پارک شده می بینید، مراقب باشید. ممکن است کودکی از بین آن‌ها بیرون بیاید یا درب یکی از آن‌ها در حال باز شدن باشد.

هشدار!

از قدرت دیدتان سریع‌تر رانندگی نکنید. همیشه باید قادر به توقف در فاصله ای که می بینید باشید.

نکات رانندگی

با دیدن جلوتر می‌توانید از توقف‌های ناگهانی که منجر به افزایش مصرف سوخت می‌شود، جلوگیری کنید.

مشاهدۀ پشت سر

آینه بغل ها و آینه جلو اجازۀ دیدن اتفاقات پشت سر را به شما می دهند. برای گرفتن بهترین دید ممکن، آن‌ها را تنظیم کنید. هر پنج تا هشت ثانیه به هر آینه نگاه کنید و مواظب چیزهایی که می بینید باشید.

آینه  دید عقب: پیش از کاهش سرعت و توقف، به آینه جلو نگاه کنید. آیا خودرو پشت سری فضای کافی برای توقف دارد؟ اگر جا نداشت ممکن است مجبور باشید کاری کنید!

آینه های بغل: هر وقت برنامه دارید موقعیت جاده ای یا مسیرتان را تغییر دهید به آینه های بغل نگاه کنید. وقتی به سمت راست جاده می روید، برای اطمینان از اینکه هیچ خودرویی از پشت نزدیک نمی شود باید آینه بغل سمت چپ را چک کنید. اگر قصد تغییر باند به راست را دارید، آینه بغل راست را برای دیدن فضای کافی چک کنید.

نقاط کور: حتی وقتی آینه ها به درستی تنظیم شده باشند، نواحی بزرگی وجود دارند که در آینه دیده نمی شوند. این نواحی نقاط کور نامیده می شوند. خطرناک ترین آن‌ها، نقاط کور طرفین هستند. توجه داشته باشید که زیر زمینۀ دید جلو، عقب و طرفین نیز نقاط کور وجود دارد.

ردیاب، دوربین های نقطۀ کور: برخی وسایل نقلیه با آشکارگرهای نقاط کور یا دوربین عقب تجهیز شده اند. این امکانات با اینکه می توانند در تشخیص خطر در نقاط کور یا پشت وسیلۀ نقلیه مفید باشند، اما جایگزین نیاز نگاه به عقب یا نگاه از روی شانه به عقب برای گردش به طرفین نمی شوند.

چک شانه: هر وقت قصد تغییر مسیر یا موقعیت خود در جاده را دارید، از روی شانه برای اطمینان از آزاد بودن نقاط کور، پشت سر را چک کنید.

برای مثال وقتی می خواهید به راست بپیچید، برای اطمینان از اینکه کسی در فضای سمت راست نیست، به سرعت نگاهی به عقب بیاندازید و فراموش نکنید پیش از اینکه در خودرو را باز و از خودرو خارج شوید، آینه ها و عقب را چک کنید. دوچرخه‌سوار یا وسیلۀ نقلیۀ دیگری ممکن است به شما نزدیک شود.

راهکارها: حرکت کردن

هر وقت می‌خواهید فعالیت‌های زیر را انجام دهید، چک شانه و آینه‌ها را انجام دهید:
ورود به خیابان اصلی از کنار جاده.
خروج از خیابان اصلی به کنار جاده.
عوض کردن باند حرکت.
گردش به راست و چپ.

دنده عقب: پیش از اینکه دنده عقب بگیرید، مطمئن شوید که یک بررسی میدانی ۳۶۰ درجه ای انجام می دهید. با استفاده از چک شانه و بررسی آینه ها، همه طرف وسیلۀ نقلیه را بررسی کنید و سپس بدنتان را برگردانید و داخل آینۀ عقب را موقع دنده عقب گرفتن چک کنید. وقتی می خواهید در خیابان های شهری دنده عقب بگیرید این کار را با احتیاط زیاد انجام دهید. ندیدن کودکان، حیوانات، دوچرخه‌سواران و کسانی که روی ویلچر هستند به سادگی رخ می دهد. اگر امکان دارد برای مدتی توقف داشته اید، دور ماشین قدم بزنید و مطمئن شوید چیزی جلوی حرکتتان را نمی گیرد. با این‌ حال بهتر است با دنده عقب در خیابان ها و پارکینگ ها پارک کنید تا موقع خروج از سمت جلو بیرون بیایید.

نکات رانندگی

پیش از آنکه شروع به عقب رفتن کنید، اگر دید محدود بود یک بار بوق بزنید.

مشاهده در تقاطع ها

وقتی به تقاطع نزدیک می شوید به خوبی جلو را ببینید. برای اینکه بدانید آیا ملزم به توقف هستید یا نه، دنبال تابلو، راهنما و سرنخ های دیگر بگردید.
با نزدیک شدن به تقاطع، خیابانی را که قطع می‌کنید مشاهده کنید؛ به چپ، مرکز، راست و سپس به چپ نگاه کنید. اگر وسیلۀ نقلیۀ دیگری از روبه‌رو قصد گردش به چپ دارد، بسیار مراقب باشید، ممکن است راننده شما را نبیند. خط کشی های عابر پیاده ای که می خواهید از آن‌ها عبور کنید را نیز به خوبی ببینید.

هشدار!

تقریباً ۶۰ درصد از همۀ تصادفات در بریتیش کلمبیا در تقاطع‌ها رخ می‌دهند!

توقف و شروع دوباره: وقتی سرعت را کم می کنید، آینه ها را برای دیدن وسایل نقلیۀ پشت سرتان چک کنید و مطمئن شوید دید واضحی از تقاطع دارید. اگر دیدتان بسته شده بود به آرامی به تقاطع نزدیک شوید تا پیش از رسیدن به آن دید واضح‌تری پیدا کنید.

دور زدن: از چک پشت شانه برای اطمینان از اینکه یک دوچرخه‌سوار یا استفاده‌کننده از جادۀ دیگری از پشت سر به شما نزدیک نمی شود استفاده کنید. پیش از اینکه جلوتر بروید، تقاطع را به خوبی بررسی کنید. مطمئن شوید چشمانتان به سمتی‌ست که قرار است دور بزنید.

تفسیر خطر

شما روی صندلی راننده نشسته اید،  بخش ۲

در هوای بارانی رانندگی می کنید، از چشمانتان برای دریافت اطلاعات از جلو، طرفین و آینه ها استفاده می کنید. جلوتر اتوبوسی توقف کرده تا مسافران را پیاده کند. پشت سر شما راننده ای‌ست که به نظر می رسد از عقب بسیار به شما نزدیک شده است. ناگهان درب خودروی پارک شده ای جلوی یک دوچرخه سوار باز می شود. آیا دوچرخه سوار منحرف می شود یا می افتد؟ پایتان را از روی گاز برمی دارید تا سرعت را کم کنید و آمادۀ ترمز گرفتن شوید؟

رانندگی ایمن یعنی مراقب خطرات بودن. به هر چیزی در محیط رانندگی که می تواند به شما و دیگر استفاده‌کنندگان از جاده آسیب برساند خطر می‌گویند. تفسیر خطر مهارت شناسایی این خطرات است. برای ایمن ماندن در جاده، خود را عادت بدهید که مراقب دیگر استفاده‌کنندگان از جاده‌ها و همۀ اشیاء و سطوح جاده‌ای که ممکن است منجر به خطر برای شما یا دیگر افراد در محیط رانندگی شوند، باشید. وقتی رانندگی می کنید، به این فکر کنید که کجا ممکن است خطری رخ دهد.

محیط رانندگی شامل تمام چیزهای اطرافتان از جمله دیگر استفاده‌‎کنندگان از جاده، شرایط جاده، شرایط آب و هوایی و تمام فعالیت هایی که در اطراف جاده ممکن است روی شما اثر بگذارد، می‌شود.

تعارض فضایی

تعارض فضایی وقتی رخ می دهد که دو استفاده‌کننده از جاده هم‌زمان می خواهند به سمت یک مکان حرکت کنند. برای رانندگی ایمن، باید فضایی که اطراف وسیله نقلیه تان هست را باز بگذارید. اگر توقف ناگهانی داشته باشید، امکان دارد راننده‌ای که از عقب بسیار به شما نزدیک است، با شما تعارض فضایی پیدا کند. برخی تعارضات فضایی دیگر عبارت اند از:

• وسیلۀ نقلیه ای که می خواهد وارد مسیر حرکتی شما شود.
• عابر پیاده ای که جلوی خودروی شما وارد خیابان می شود.
• خودرویی که به خیابان دنده عقب می گیرد.

شگفتی  ها

هرچیز غیرقابل پیش‌بینی یک خطر است! باز شدن ناگهانی درب خودرو ممکن است اتاقی غیرقابل پیش‌بینی برای یک دوچرخه‌سوار باشد. اگر دوچرخه‌سوار برای اجتناب از تصادف منحرف شود یا جلوی شما بیافتد، شما نیز با اتفاقی غیرقابل پیش‌بینی مواجه خواهید شد! برای اجتناب از اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی، از قبل آماده باشید و فکر کنید چه چیزهایی ممکن است در محیط رانندگی اتفاق بیافتد. برخی از اتفاقات دیگر عبارت اند از:

• تغییر مسیر ناگهانی یک راننده به عقب و جلو.
• وانت باری که بار آن به شکل درست سوار نشده و ممکن است چیزی از آن پایین بیافتد.
• اسکیت بازی که ممکن است ناگهان وسط خیابان بپرد.

فکر کنید!

می خواهید از کنار جاده به خیابان وارد شوید. باید به کجا نگاه کنید؟ باید دنبال دیدن چه چیزی باشید؟

مسدودکننده های دید

بسته شدن دیدتان هنگام رانندگی یک خطر است. برخی مثال های مسدود شدن دید شامل موارد زیر هستند:

• اتوبوسی که دید شما نسبت به افرادی که داخل خیابان می آیند را مسدود می کند.
• پیچ یا تپه ای که اجازۀ دیدن جلوتر را به شما نمی دهد.
• یک کامیون بزرگ در باند بغل.
• مه، باران یا برف.
• وقتی کل زمینۀ رانندگی را نمی بینید، باید بسیار احتیاط کنید.

شرایط بد جاده ای

سطوح جاده ای بد یک خطر محسوب می شوند چون می توانند روی کشش و فرمان گیری شما اثر بگذارند. شن سست، یخ یا باران اگر از قبل آمادگی نداشته باشید، می توانند منجر به از دست دادن کنترل شوند. برخی شرایط جاده ای بد دیگر شامل موارد زیر هستند:

• جاده آسفالت که ناگهان به جاده شنی تبدیل می شود.
• لکه های خیس یا یخ زده
• گودال های بزرگ آب پس از بارش شدید باران.

فکر کنید

وقتی رانندگی می کنید، خطراتی را می بینید. برای گرفتن تصمیمات درست حین رانندگی، این فرآیند دوم رحله ای را دنبال کنید:

1. خطر را ارزیابی کنید.
2. بهترین راه حل را انتخاب کنید.

ارزیابی خطر

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۳،  قسمت اول

در سربالایی یک آزادراه دو بانده رانندگی می کنید و نزدیک یک پیچ تند هستید. دورتر را نمی توانید ببینید.

در این صحنه، خطر ملایم است. دورتر را به خوبی نمی بینید، پس باید سرعت را کاسته و کمی احتیاط کنید.

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۴ ، قسمت دوم

با ورود به پیچ، راننده ای در یک خودروی قرمز از پشت سر شما بیرون آمده و می خواهد از شما سبقت بگیرد؛ حتی با اینکه آزادراه با خط زرد ممتد دوگانه از هم جدا شده است.

حالا خطر افزایش می یابد. زمان خوبی برای سبقت آن راننده نیست چون ممکن است هر نوع خطری بعد از پیچ وجود داشته باشد.
برای ارزیابی اینکه خطر موقعیت چقدر است از خود بپرسید ممکن است چه اتفاقی بیافتد. اگر راننده یک مانع پیش‌بینی نشده را در پیچ جلوی خود ببیند چه اتفاقی می افتد؟ ممکن است مجبور به کاهش سرعت و توقف شود یا اینکه به باند شما برگردد. این یعنی باید آمادۀ کاهش سرعت یا در صورت لزوم توقف باشید.

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۵، قسمت سوم

با نزدیک شدن به پیچ، یک کامیون بزرگ می بینید که از باند روبه‌رو به پیچ نزدیک می شود. خودرویی که از شما سبقت می گیرد ممکن است سریع به باند شما برگردد، سعی کنید جلوی راه کامیون را نگیرید. از بد حادثه، یک شاخۀ شکسته شده را نیز جلوتر در جاده می بینید.

وقتی خود را در موقعیتی می بینید که بیش از یک خطر وجود دارد، چه می کنید؟ باید ببینید کدام خطر از همه خطرناک تر است.

راه حلی انتخاب کنید!

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۶

در اینجا خودرویی‌ست که می‌خواهد جلوی شما بپیچد. می توانید به چه راه حل هایی فکر کنید؟ می توانید یکی از موارد زیر را انجام دهید:

• سرعت را کاهش دهید.
• از جاده خارج شوید.
• بوق بزنید.

تمام این راه حل ها شامل کنترل سرعت، دست فرمان، مرزهای فضایی و ارتباطات می شوند.
وقتی به راه حل های ممکن فکر می کنید، سعی کنید خروجی هر کدام را پیش بینی کنید. این نسخه دور کند فرآیند فکری‌ست که باید داشته باشید:

کنترل سرعت

• آیا به سرعت می توانم سرعت کم کنم، یا اینکه جاده لغزنده است؟ آیا سُر می‌خورم؟
• آیا وسیلۀ نقلیۀ من می تواند به این سرعت متوقف شود؟ آیا لاستیک ها و ترمزهای خودرو به خوبی کار می کنند؟

دست فرمان

• اگر به سمت شانۀ راست بپیچم، آیا می توانم کنترل خودرو را حفظ کنم؟

مرزهای فضایی

• آیا فضای کافی برای توقف ایمن دارم؟ آیا فضای کافی جلوتر وجود دارد؟ فضای عقب؟ اگر ناگهان توقف کنم آیا خودرویی پشت سرم هست که ممکن است با من تصادف کند؟
• آیا فضای کافی برای پیچیدن به شانۀ جاده دارم؟

ارتباطات

• اگر بوق بزنم، به اینکه به راننده هشدار دهم کمکی می کند؟

معمولاً راه حلی که انتخاب می کنید به فضای موجود بستگی دارد. آیا در جلو فضای کافی وجود دارد؟ در طرفین چه؟ فضا به شما امکان می دهد که سالم از موقعیت پیش آمده بیرون بیایید.
برخی تصمیمات را باید ثانیه ای گرفت! این به این معنی ا‌ست که به تمرین زیادی در ارزیابی خطرات و انتخاب بهترین گزینه نیاز داریم. با از قبل فکر کردن به اینکه در مواقع اضطراری چه تصمیمی می گیرید، تمرین کنید.

فکر کنید!

از جلوی یک مدرسۀ ابتدایی رد می شوید. در نیم بلوک جلوتر یک توپ فوتبال به خیابان قل می‌خورد.
خطر را ارزیابی کنید، خطر اصلی چیست؟
بهترین راه‌حل را انتخاب کنید، چه کاری انجام می‌دهید؟

انجام دهید

وقتی که خطر را ارزیابی کردید و راه حلی را انتخاب کردید، باید از مهارت های رانندگی تان استفاده کنید تا بتوانید موقعیت را به سلامت رد کنید. مرحلۀ «انجام دادن» شامل موارد زیر است:

• کنترل سرعت
• دست فرمان
• مرزهای فضایی
• ارتباطات

همۀ مانورهای رانندگی شما، تمام این چهار مهارت را با هم ترکیب می کند، خواه در مسیر مستقیم رانندگی کنید، خواه در تقاطع بپیچید و خواه منحرف شوید تا از خطر جلوگیری کنید.

کنترل سرعت

شما روی صندلی راننده نشسته اید،  بخش ۷

در جادۀ روستایی با سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت رانندگی می کنید. تابلوی زرد رنگی هشدار می دهد که پیچ تندی جلوتر وجود دارد. پای خود را از روی پدال گاز برداشته و ترمز می گیرید تا پیش از رسیدن به پیچ سرعت را به ۳۰ کیلومتر بر ساعت برسانید. در میانۀ پیچ، به آرامی سرعت را می افزایید و دوباره در جادۀ مستقیم سرعت را افزایش می دهید. سپس متوجه می شوید چیزی جلوتر وجود دارد که شبیه تابلوی ساخت و ساز در جاده است. پای خود را از روی پدال گاز بر می دارید تا سرعتتان کم شود.

از وسایل کنترل سرعت استفاده می کنید، یعنی پدال گاز و ترمز. اگر در حال راندن خودرویی با جعبه دندۀ استاندارد هستید، برای کنترل سرعت باید از دنده هم استفاده کنید. کنترل سرعت خوب یعنی حفظ سرعت مناسب و یکنواخت براساس شرایط رانندگی.

حقایقی در مورد تصادف!

در سال ۲۰۱۴ در بریتیش کلمبیا:
تقریباً در ۲۷ درصد از تمامی تصادفات منجر به مرگ گزارش شده، سرعت یک از عوامل بوده است.
۴۹۴۲ نفر مجروح و ۱۶۷ نفر فوتی در تصادفات با سرعت بالا گزارش شده است.

سرعت های مناسب

سرعت بالا خطرناک است، اما ایمن ترین سرعت همیشه کندترین سرعت نیست. اگر از ترافیک اطراف سرعت بسیار کمتری داشته باشید، دیگر رانندگان ممکن است خسته شوند و سعی کنند از شما سبقت بگیرند.
سرعتی داشته باشید که برای شرایطی که در آن رانندگی می کنید مناسب باشد. سرعت پیشنهادی بالاترین سرعت، تنها برای شرایط ایده آل است. اگر شرایطتان ایده آل نیست، سرعت کمتری انتخاب کنید! (برای مثال اگر جاده ها لغزنده باشند یا محدودیت دید وجود داشته باشد.)

اگر تابلو غیر از این‌ها را بگوید، محدودیت های سرعت به شکل زیر هستند:

• ۵۰ کیلومتر بر ساعت در شهرها و نواحی شهری.
• ۸۰ کیلومتر در ساعت برای خارج از شهر.
• ۲۰ کیلومتر بر ساعت محدودیت سرعت در باندها و کوچه های داخل شهرهاست، مگر اینکه سرعت دیگری پیشنهاد شده باشد.

سرعت های یکنواخت

برای نگه داشتن سرعت به شکل یکنواخت، به آرامی از گاز و ترمز استفاده کنید. با سرعت زیاد رسیدن به تابلو توقف و سپس محکم ترمز گرفتن برای مسافران و خودرو خوب نیست. وقتی تابلوی توقف را می بینید، به آرامی شروع به کاهش سرعت کنید. از پیش دنبال بررسی شرایط باشید و از ترمز برای کاستن آرام سرعت استفاده کنید.

نکات رانندگی

رانندگی با سرعت یکنواخت منجر به صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود. تغییر ناگهانی سرعت یا رانندگی بالاتر از محدودیت سرعت، منجر به افزایش مصرف سوخت خواهد شد.

فیزیک و رانندگی

وقتی رانندگی می کنید باید به قوانین فیزیک توجه کنید:

کشش: به چسبندگی لاستیک ها روی جاده می‌گویند.

سطوح جاده ای لغزنده و شنی، لاستیک ها را می ساید و لاستیک های با باد کم یا زیاد که به خوبی به جاده نمی چسبند منجر به کاهش کشش می شوند. اگر در شرایط بد جاده ای رانندگی می کنید، با سرعت کم برانید.

اینرسی: این گرایش به حرکت اشیاء (در این مورد، شما و خودروتان) برای جلو رفتن در خط مستقیم است. وقتی ترمز می گیرید، اینرسی تلاش می کند شما را در حرکت نگه دارد. هر چه سریع‌تر بروید، نیروی اینرسی بیش‌تر خواهد شد.

جاذبه: این نیرویی‌ست که همه‌چیز را به سمت زمین می کشد. جاذبه دلیلی‌ست که وقتی از تپه بالا می روید سرعتتان را کم می‌کند و وقتی رو به پایین می آیید سرعتتان را افزایش می‌دهد. وقتی از تپه پایین می روید به یاد داشتن این نکته مهم است چون وسیلۀ نقلیه به فاصلۀ طولانی تری برای توقف نیاز دارد.

مرکز ثقل: مرکز ثقل نقطه ای‌ است که کل وزن شیء با آن متوازن (بالانس) می شود. مرکز ثقل برای هر شیئی می تواند متفاوت باشد. برای مثال خودرو روی لبۀ تنگه ممکن است وزنه ای را زیر قسمت پایینی مرکز ثقل نصب کند تا توازن را راحت تر حفظ کند.

همۀ وسایل نقلیه طبق یک قانون ساخته شده اند (آن‌قدر پایین و نزدیک به زمین که حفظ توازن در تپه ها، پیچ ها و سطوح جاده ای ناهموار راحت باشد). اما برخی از وسایل نقلیه (مثلاً برخی از ماشین های اسپرت، وانت  ها و ون های اتراقی) مرکز ثقل بالاتری دارند. وقتی ارتفاع وسیلۀ نقلیه بالا باشد یا محمولۀ آن بالا برود، مرکز ثقل نیز بالا کشیده می شود. وسیلۀ نقلیه با مرکز ثقل بالا در سطوح جاده ای ناهموار پایداریِ کمتری دارد و احتمال چپ کردن با سرعت بالا در پیچ های تند افزایش می یابد. اگر یکی از این وسایل نقلیه را می رانید باید این قوانین را به یاد داشته باشید.

ادارۀ پیچ ها

وقتی در پیچ ها رانندگی می کنید، اینرسی سعی می کند شما را در مسیر مستقیم نگه دارد، در حالی که کشش سعی می کند لاستیک ها را به آسفالت چسبیده نگه دارد! هرچه سرعتتان بیشتر باشد، فشار بیشتری به لایۀ بیرونی لاستیک های جلویی وارد می شود. اگر با سرعت بسیار بالایی رانندگی کنید، اینرسی منجر به خروج از جاده خواهد شد. اگر ترمز بگیرید، ممکن است خودرو سر بخورد. اگر جاده ناهموار یا لغزنده شود، مشکل افزایش می یابد. بهترین راه این است که پیش از رسیدن به پیچ سرعت را کاسته و از ترمز گرفتن خودداری کنید.
اگر کشش خود را در پیچ از دست دادید، ترمز نگیرید. گاز را رها کرده و وقتی دوباره کشش برگشت سرعت را بیافزایید.

استفاده از دنده

اگر خودرویی با جعبه دندۀ استاندارد می رانید، باید توانایی انتخاب دندۀ مناسب و تغییر دندۀ آرام را داشته باشید. برای استفادۀ صحیح از کلاچ، گاز و دنده به تمرین نیاز دارید.
خلاص کردن یا گرفتن کلاچ موقع پایین رفتن از تپه غیرقانونی‌ست. برای کنترل ایمن وسیلۀ نقلیه، خودرو باید در دنده باشد.

دست فرمان

شما روی صندلی راننده نشسته اید،  بخش ۸

در یک تقاطع بزرگ می خواهید به چپ بپیچید. کمی اضطراب دارید، چون مدت طولانی نیست که رانندگی می کنید. فاصله ای را در باند مقابل می بینید، پس می گذارید چشمانتان شما را به گردش آرام در قوس یک کمان، هدایت کنند و شما را به باند درست برسانند.

دست فرمان همانند هر مهارت دیگری، به تمرین نیاز دارد. تمرین به هماهنگ کردن دست و چشم کمک می کند تا بتوانید در خط مستقیم یا کمان صاف رانندگی کنید. دو قانون اصلی دست فرمان خوب، کنترل فرمان و حفظ موقعیت جاده ای خوب هستند.

هشدار!

زدنِ بار اضافه در خودرو منجر به سخت شدن رانندگی، مخصوصاً در محدودۀ پیچ‌ها می‌شود. از زدنِ بار اضافی در خودرو خودداری کنید. برای اطلاعات محدودیت وزنی، راهنمای خودروی خود را بررسی کنید.

کنترل فرمان

هر دو دستتان را روی لبۀ بیرونی فرمان بگذارید. وقتی دست را داخل فرمان می گذارید ممکن است حین تصادفات به دستتان آسیب برسد. گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید با یک دست رانندگی کنید، مثلاً وقتی که می خواهید دنده را عوض یا از کنترل داشبورد استفاده کنید، مجبور به نگه داشتن فرمان با یک دست می‌شوید. اما به یاد داشته باشید که هر وقت امکان داشت، سعی کنید با هر دو دست فرمان را بگیرید. این کار کنترل بهتری به شما می دهد؛ همچنین وقتی خطری را ببینید، زمانِ واکنشِ شما را سریع‌تر می کند.
دستانتان را باید کجا بگذارید؟ فرض کنید فرمان یک ساعت است. دستان را در یک ارتفاع در ساعت ۹ و ۳، یا ساعت ۱۰ و ۲ قرار دهید؛ بهترین گزینه، راحت ترین حالت است. اگر روی فرمان ایربگ طراحی شده، موقعیت ساعت ۹ و ۳ یا ساعت ۸ و ۴ از موقعیت ساعت ۱۰ و ۲ بهتر است. اگر ایربگ منفجر شود، وقتی دستتان در موقعیت ساعت ۱۰ و ۲ قرار داشته باشد، به صورتتان برخورد می کند.

حفظ موقعیت خوب جاده ای

خودرو را در یک خط صاف نگه دارید تا وقتی رانندگی می کنید حرکت به این طرف و آن طرف نداشته باشید. بهترین راه برای این کار نگاه کردن و دیدن مسیر کمی جلوتر است. دید پیرامونی کمک می کند وسیلۀ نقلیه را در مرکز نگه داشته و روی خط صاف رانندگی کنید. وقتی دور می زنید، همۀ مسیر دور زدن را از قبل ببینید؛ این کمک می کند در یک قوس صاف دور بزنید.

مرزهای فضایی

شما روی صندلی راننده نشسته اید، – بخش ۹

پشت سر کسی رانندگی می کنید که در ناحیۀ ۳۰ تا ۵۰ کیلومتر در ساعت رانندگی می کند. اهمیت زیادی نمی دهید، اما برای حضور در جلسه ای دیر کرده اید. امکان سبقت گرفتن در این خیابان مسکونی وجود ندارد. فکر می کنید ممکن است ایدۀ خوبی باشد که به خودروی جلویی بچسبید تا مجبورش کنید سریع‌تر حرکت کند.

دُمرانی کردن (با فاصلۀ بسیار کم دنبال کسی رانندگی کردن) یکی از دلایل عمدۀ تصادفات است. اگر دُمرانی کنید، خودروی جلویی، دید شما نسبت به خطرات احتمالی را می بندد. بدتر اینکه اگر وسیلۀ نقلیه ناگهان توقف کند، زمان کافی برای کم کردن سرعت ندارید. اگر از پشت به خودرو برخورد کنید، شما مسئول تصادف شناخته می شوید.

نکات رانندگی

وقتی پشت سر یک وسیلۀ نقلیه در تقاطع می‌ایستید، به اندازۀ یک خودرو بین دو ماشین فضا باقی بگذارید. به این شکل، اگر نیاز باشد، فضا برای حرکت خواهید داشت. وقتی پشت سر وسایل نقلیۀ بزرگ‌تر می‌ایستید، فضای بیشتری خالی بگذارید.

توقف کردن

متوقف کردن وسیلۀ نقلیه بیش از فشار دادن پدال ترمز است.
فاصلۀ توقف کلی، مسافتی‌ است که شما پس از انجام موارد زیر طی می کنید:
دیدن – یک خطر.
فکر کردن – تصمیم به توقف.
انجام دادن – فشار دادن پدال ترمز تا وقتی که خودرو متوقف شود.
وقتی حین رانندگی مشکلی را در جلوتر می بینید، حدود سه چهارم ثانیه طول می کشد تا ببینید، فکر کنید و سه چهارم ثانیه زمان می‌برد تا انجام دهید. تنها پس از این زمان است که خودروی شما شروع به کاهش سرعت می کند.
این مورد اهمیت بالای باز گذاشتن فضای جلویی را می رساند.

فضای جلو (قانون دو ثانیه)

همیشه فاصلۀ طولی ایمنی را بین خودروی خود و خودروی جلویی باقی بگذارید. در شرایط جوی و جاده ای خوب به حداقل دو ثانیه فاصله نیاز دارید. فاصله طولی را در جاده های با سرعت بالا به سه ثانیه و در شرایط بد جوی یا جاده های ناهموار و لغزنده به چهار ثانیه افزایش دهید.
وقتی پشت سر یک کامیون بزرگ یا موتورسیکلتی که ممکن است سریع بایستد و دید شما را بسته کند در حال رانندگی هستید، فاصلۀ طولی را در حد سه ثانیه رعایت کنید. وقتی وسیلۀ نقلیه پشت سرتان است، یا وقتی که در جادۀ خاکی به دنبال وسیلۀ نقلیۀ دیگری رانندگی می کنید و گرد و خاک و شن ممکن است به هوا پرتاب شود، بهتر است فاصلۀ سه ثانیۀ طولی را حفظ کنید.

هشدار!

اگر از آزادراه به خیابان یا از کنار جاده به چپ می‌پیچید، آینه‌ها را بررسی کنید و مطمئن شوید فضای زیادی پشت سر دارید. خودروهای پشت سر ممکن است آمادۀ کاهش سرعت و راه دادن به شما نباشند.

نکات رانندگی

با داشتن دید از کمی جلوتر، نگه داشتن مرزهای فضایی مناسب و پیش بینی خطرات جاده ای، می توانید از توقف های ناگهانی و تغییر سرعت بپرهیزید. این عادات رانندگی ایمن منجر به صرفه جویی در سوخت نیز می شوند.

فاصلۀ عقب

وقتی کسی پشت سر شما با فاصلۀ کم رانندگی می کند، چه می کنید؟ نمی توانید فاصلۀ عقب را به راحتی فاصلۀ جلو کنترل کنید، اما کم کردن سرعت به آرامی برای افزایش فاصله در جلو ایدۀ خوبی ا‌ست. با این روش اگر مجبور به توقف شوید، راحت تر می توانید این کار را انجام دهید و احتمال تصادف کسی که پشت سر شماست کم‌تر می شود. حرکت به باند دیگر یا کنار رفتن به شانۀ جاده برای سبقت گرفتنِ خودروی پشت سری، از دیگر گزینه هاست.

فاصلۀ اطراف

هنگام رانندگی حداقل یک متر فضای خالی در هر طرف خودرو حفظ کنید. وقتی از کنار عابران پیاده، دوچرخه‌سواران یا دیگر وسایل نقلیه عبور می کنید، تا جای ممکن فاصله بگیرید (حداقل یک متر) و اگر سریع می روید فاصلۀ بیشتری بگیرید. وقتی دید شما و شرایط جاده بد است، فضای مرزهای اطراف خودرو را افزایش دهید.

موقعیت باند

زمانی که تصمیم گرفتید خودرویتان در کدام باند قرار گیرد، چند نکته را باید در نظر بگیرید:

• در جادۀ دو بانده، نزدیک خط میانی باقی بمانید تا دیگر وسایل نقلیه مجبور به آمدن به باند شما نشوند.
• در باند پیچ، از خطرات اطراف، مانند درب خودرویی که ممکن است باز شود، فاصله بگیرید.
• در اکثر باندها، نزدیک مرکز باند رانندگی کنید.
• از رانندگی در نقاط کور دیگر رانندگان بپرهیزید.

در جادۀ چند بانده، باند راست معمولاً ایمن ترین باند حرکت است. شما را از ترافیک طرف مقابل دور نگه می دارد و احتمال اینکه کسی پشت سرتان دُمرانی کند کم‌تر است.

شکاف ایمنی انتخاب کنید

شما روی صندلی راننده نشسته اید،   بخش ۱۰

پشت تابلوی توقف منتظر هستید. ترافیک به نظر بی پایان می رسد. همان وقتی که فکر می کنید برای عبور از تقاطع ایمن است، خودروی دیگری نزدیک می شود. چه می کنید؟

فضایی که برای عبور ایمن از تقاطع یا ادغام در خط ترافیک نیاز دارید، شکاف نامیده می شود. تصمیم در مورد اینکه آیا شکاف پیدا شده به اندازۀ کافی بزرگ و ایمن است کار ساده ای نیست. باید چند چیز را در نظر بگیرید:

• سرعت ترافیک.
• زمانی که برای انجام عمل نیاز دارید.
• زمانی که وسیلۀ نقلیۀ شما برای سرعت گرفتن به اندازۀ سرعت ترافیک نیاز دارد.

مواظب باشید سرعت موتورسیکلت و دوچرخه های نزدیک شونده را دست کم نگیرید. گاهی بسیار سریع‌تر از چیزی که به نظر می رسد حرکت می کنند.

نکات رانندگی

آیا می‌دانستید در شرایط ایده‌آل، زمان‌های زیر برای توقف بیشتر وسایل نقلیه مورد نیاز است:
دوثانیه به ازای هر باند برای قطع کردنِ خیابان.
پنج ثانیه برای گردش به چپ و رساندن سرعت به ۵۰ کیلومتر بر ساعت.
هفت ثانیه برای گردش به چپ و رساندن سرعت به ۵۰ کیلومتر بر ساعت (اگر به قطع چندین باند نیاز دارید، زمان بیشتری در نظر بگیرید).
به یاد داشته باشید دو ثانیۀ اضافی برای ایمنی در نظر بگیرید.

ارتباطات

شما روی صندلی راننده نشسته اید،   بخش ۱۱

خودروی شما پشت تابلوی توقف ایستاده و منتظر عبور از تقاطع هستید. تقاطع از هر طرفی آزاد است، به ‌جز خودرویی که از سمت چپ نزدیک می شود و راهنمای راستش روشن است. اگر خودرو پیش از اینکه به شما برسد، به راست بپیچد، می توانید تقاطع را به شکل ایمنی رد کنید. اما راننده سرعت را کم نمی کند، و به سمت راست کنار نمی زند. چه می کنید؟

در این صحنه، رانندۀ دیگر با فرستادن پیام های متناقض شما را گیج می کند. راهنمای گردش آن نشان می دهد برنامه دارد بپیچد، اما موقعیت روی باند حرکت و سرعت وسیلۀ نقلیه نشان می دهد که قصد دارد مستقیم برود. در این موقعیت، بهتر است صبر کرد و دید پیش از عبور از تقاطع چه می کند.
اشتراک سالم جاده به این معنی ا‌ست که ابزار ارتباطات و استفادۀ درست از آن‌ها را درک کرده باشیم.

راهنماها

ابزار اولیۀ ارتباط شما راهنماها هستند. همیشه از راهنماهایی خود برای اطلاع دادن به دیگران از قصد خود در پیچیدن، تغییر باند، کنار زدن و برگشتن به جاده استفاده کنید.

وقتی از راهنماها استفاده می کنید، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

سر وقت باشید: از قبل راهنما بزنید تا به دیگر استفاده‌کنندگان از جاده از پیش هشدار داده باشید.

شفاف باشید: راهنما را زودتر از موقع روشن و دیگران را گیج نکنید. اگر قصد دارید در تقاطع بعدی به راست بپیچید و تعدادی خیابان و باند پیش از رسیدن به تقاطع وجود دارند تا وقتی که نزدیک نشده اید صبر کنید تا بقیه بتوانند قصد دقیق شما را بفهمند.

قصد انجام آنچه می گویید را داشته باشید راهنما طوری طراحی شده که پس از پیچیدن، خود به خود خاموش می شود؛ اما گاهی خاموش نمی شود. مطمئن شوید بعد از اینکه پیچیدید راهنما خاموش شده باشد تا به دیگران پیغام غلط ندهد.

گاهی اوقات دیدن راهنمای اتوماتیک گردش به طرفین راحت نیست؛ مثلاً زمانی که می خواهید از باند وسایل نقلیۀ پارک شده خارج شوید. در این مواقع، در کنار راهنما، از راهنمای دست هم استفاده کنید.

نکات رانندگی

وقتی در پارکینگ رانندگی می کنید مراقب چراغ دنده عقب باشید. نه تنها هشدار می دهند که باید سرعت را کم کنید، همچنین به شما می گویند کجا ممکن است فضای پارک پیدا کنید.

چراغ ها

وسیلۀ نقلیۀ شما انواع مختلف چراغ ها را دارد تا به شما کمک کند ببینید و دیده شوید. چراغ هایی که بیشتر برای ارتباطات استفاده می کنید چراغ ترمز، چراغ دنده عقب و چراغ های خطر (چهارچشمک) هستند.

چراغ های ترمز: این چراغ‌ها وقتی ترمز می گیرید فعال هستند. وقتی این چراغ ها را در خودروی جلویی می بینید، می دانید که راننده سرعت را کم می کند و احتمالاً قصد توقف دارد. با ضربۀ آرام زدن به ترمز به دیگران اطلاع دهید قصد توقف دارید. این ضربه چراغ ترمز را فعال می کند.

چراغ های دنده عقب: این چراغ‌ها نشان می دهند که وسیلۀ نقلیه در حال دنده عقب گرفتن است یا راننده قصد دنده عقب گرفتن دارد.

چراغ مه شکن: لامپ مه شکن باید تنها در مواقعی که شرایط اتمسفری (مه) ایجاب می‌کند، استفاده شود. این چراغ می‌تواند با یا بدون چراغ‌های جلو استفاده شود.

چراغ های خطر: چراغ‌های خطر به دیگران می گوید شما برای یک مورد اضطراری توقف کرده اید. رانندگان کامیون نیز از آن‌ها استفاده می کنند که به دیگران بگویند با سرعت بسیار پایین تری از محدودیت سرعت در حال رانندگی هستند.

بوق

بوق اگر به درستی استفاده شود، ابزار ارتباطی مفیدی‌ است. برای مثال، اگر دیدید کسی بدون نگاه کردن شروع به بیرون آمدن از خیابان می کند، ضربۀ آرامی به بوق به رانندۀ دیگر می فهماند که شما آن‌جا هستید. تنها وقتی از بوق استفاده کنید که سیگنال مفیدی به دیگر رانندگان می دهد و از تصادف جلوگیری می کند.

ارتباط چشمی

گاهی تنها با استفاده از چشمان خود می توانید با دیگر استفاده‌کنندگان از جاده ارتباط برقرار کنید. وقتی برای عابران پیاده توقف کرده اید، با آن‌ها ارتباط چشمی برقرار کنید تا به آن‌ها بفهمانید عبور از جلوی شما ایمن است. برای دیگر رانندگان، دوچرخه سواران و موتورسیکلت ها وقتی در تقاطع توقف کرده اید نیز همین کار را انجام دهید.

نکات رانندگی

وقتی باری حمل می کنید که از پشت خودرو بیرون زده است، پرچم قرمزی را به انتهای بار وصل کنید تا به دیگر رانندگان هشدار دهید.

فکر کنید!

خودروی پارک شده ای جلوی شما شروع به بیرون آمدن می کند. چطور می توانید از مهارت‌های «انجام دهید» خود (کنترل سرعت، دست فرمان، مرزهای فضایی و ارتباطات) استفاده کنید؟

زبان بدن

دست تکان دادن برای راننده‌ای دیگر به منظور ادامۀ مسیر، یا عابر پیاده برای عبور از جلوی شما، به خودی خود ایدۀ خوبی نیست. رانندۀ دیگر یا عابر پیاده ممکن است با خطر دیگری رو به رو باشد که شما نمی بینید.

زبان وسیلۀ نقلیه

با تماشای «زبان خودرو» چیزهای زیادی را دربارۀ اینکه راننده می خواهد انجام دهد بفهمید. اگر راننده از روی خط باند عبور کند، ممکن است قصد تغییر باند یا پیچیدن داشته باشد. اگر سرعت وسیلۀ نقلیه با نزدیک شدن به پیچ کم می شود، راننده احتمالاً می خواهد بپیچد. وقتی وسیلۀ نقلیۀ پارک شده ای با چرخ های بیرون زده می بینید، راننده احتمالاً قصد دارد به جریان ترافیک برگردد.

استفاده از (ببینید، فکر کنید، انجام دهید)

تحقیقات نشان داده اند که رانندگان جدید در مواقع اضطراری وحشت کرده و خشک می شوند. با دادن زمان و فضای کافی به خود برای عکس العمل، و استفاده از راهکار (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) می توانید از این اتفاقات جلوگیری کنید. اگر با سرعت ایمن رانندگی کنید، جلوتر را به خوبی ببینید و هوشیار و متمرکز بمانید، زمان کافی برای دیدن مشکلات، فکر به راه حل محتمل و انجام عملی که شما را سالم نگه می دارد خواهید داشت.

فصل ۶: به اشتراک‌گذاری جاده

در پنج فصل گذشته اطلاعات مهمی ارائه شده‌اند که به شما کمک می کنند مهارت های رانندگی هوشمندانۀ خود را پرورش دهید. در سه بخش آتی پیشنهاداتی در مورد چگونگی استفاده از این اطلاعات هنگام رانندگی به شما ارائه خواهد شد. دانستن اینکه چه وقت جاده را به اشتراک بگذارید، بخش مهمی از رانندگی ایمن است. در این بخش، یاد می گیرید جاده را با چه کسانی به اشتراک گذاشته و چگونه این کار را انجام دهید.

در این بخش

• اشتراک‌گذاری ایمن جاده
• پیاده روها
• دوچرخه‌سواران
• وسایل نقلیۀ عبوری
• وسایل نقلیۀ بزرگ
• اتوبوس های مدارس
• اتوبوس های حمل و نقل عمومی
• وسایل نقلیۀ اورژانسی
• کارگران اورژانسی
• نواحی ساخت و ساز
• قطارها
• اسب ها

اشتراک گذاری ایمن جاده

در صحنۀ یک تصادف

والتر در ون خود در خیابان کاج سرعت می گیرد. عجله دارد پیش از اینکه چراغ تغییر کند در تقاطع به چپ بپیچد. به تقاطع رسیده و سریعاً به چپ می پیچد. جودی در باند مخالف سوار موتورسیکلتش است؛ می خواهد مستقیم برود و فقط به اندازۀ کافی وقت دارد تا تقاطع را پیش از تغییر چراغ رد کند. جودی فرض می کند والتر او را دیده است.
نتیجه تصادف بزرگی ا‌ست که منجر به جراحت جودی شده و والتر را به دلیل جراحات کوچک روانۀ بیمارستان می کند.
ممکن است دیگر استفاده‌کنندگان از جاده بخواهند از فضایی که برای آن برنامه ریخته‌اید استفاده کنند، مراقب آن‌ها باشید!

در این صحنۀ تصادف، والتر و جودی سعی کردند هم‌زمان وارد یک فضا شوند. از لحاظ قانونی، والتر باید صبر می کرد تا جودی رد شده و سپس به چپ می پیچید، اما موتورسیکلت را ندید. ممکن است که حق تقدم با جودی بوده باشد، اما باید پیش از عبور از تقاطع به دقت مراقب دیگر وسایل نقلیۀ در تقاطع می بود.
راه اجتناب از تصادفات این است که مطمئن شوید فضایی که قصد ورود به آن را دارید خالی ا‌ست. برای اشتراک ایمن جاده با دیگران، از (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) استفاده کنید.

ببینید

از مهارت مشاهدۀ خود استفاده کنید. تقاطع را از چپ به راست و سپس از سمت چپ بررسی کرده و مراقب خطرات باشید. والتر بدون چک کردن تقاطع شروع به پیچیدن کرد.

فکر کنید

وقتی استفاده‌کننده از جادۀ دیگری، به فضایی که قصد استفاده از آن را دارید نزدیک می شود، باید خطر را ارزیابی، سپس ایمن ترین راه حل را انتخاب کنید.
دانستن قوانین حق تقدم بسیار مهم است. وقتی دو استفاده‌کننده از جاده یا بیشتر می خواهند از یک فضا استفاده کنند، قوانین حق تقدم می گویند که کدام راننده باید حق تقدم را واگذار کند. با این‌ حال، دیگر استفاده‌کنندگان از جاده ممکن است اشتباه کنند و کارهای غیر منتظره ای انجام دهند. ممکن است تصمیم‌گیری دربارۀ اینکه حق تقدم با چه کسی‌ است راحت نباشد. اگر شک داشتید، همیشه آماده باشید حق تقدم را به دیگران بدهید!
برای یادگیری بیشتر در مورد قوانین حق تقدم نگاه کنید به بخش چهارم، قوانین جاده.

فکر کنید!

به این فکر کنید اگر کسی را مجروح کرده یا بکشید چه حسی خواهید داشت. این اتفاق چه تأثیری بر روی آیندۀ زندگی شما دارد؟ چه کسانی از این کار متأثر خواهند شد؟

انجام دهید

کنترل سرعت

با سرعت مطمئن حرکت کنید. با این روش اگر نیاز به توقف داشته باشید، زمان کافی برای این کار را خواهید داشت.

دست فرمان

هر دو دست را بیرون فرمان گذاشته تا کنترل خوبی بر روی فرمان داشته باشید.

مرزهای فضایی

اگر فاصلۀ خود با دیگر استفاده‌کنندگان از جاده را حفظ کنید، به این شکل احتمال تعارض فضایی کم تر خواهد بود. اگر دیگر رانندگان بخواهند به سمت فضای مورد استفادۀ شما حرکت کنند، فضا برای توقف یا انحراف به طرف دیگر را خواهید داشت.

ارتباطات

بگذارید دیگر استفاده‌کنندگان از جاده بفهمند چه می کنید تا بتوانند عکس العمل نشان دهند. مراقب ارتباطات و پیام های دیگر استفاده‌کنندگان از جاده باشید.

چگونه جاده را به اشتراک بگذاریم

دفعۀ بعدی که در یک تقاطع شلوغ توقف کردید، اطراف را ببینید و انواع مختلف استفاده‌کنندگان از جاده ای که می بینید را بشمارید. شما جاده را با انواع مختلف استفاده‌کنندگان از آن به اشتراک می گذارید، که برخی از آن ها شامل موارد زیر هستند:

• عابران پیاده (مثلاً کودکان، معلولین و افراد کنترل کنندۀ ترافیک)
• دوچرخه‌سواران
• موتورسیکلت‌سواران
• رانندگان:
•   وسایل نقلیۀ عبوری
•   وسایل نقلیۀ بزرگ (مثلاً کاروان‌ها و وسایل نقلیۀ تجاری)
•   اتوبوس ها (مدرسه و حمل و نقل عمومی)
•   وسایل نقلیۀ اورژانسی
•   قطارها

برای به اشتراک‌گذاری ایمن جاده، باید از مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید  خود استفاده کنید. همچنین باید بدانید استفاده‌‎کنندگان مختلف جاده چطور از آن استفاده می کنند. بخش های بعدی برخی از نکته های اصلی که باید برای هر دسته استفاده‌کنندگان از جاده در ذهن داشته باشید را بیان می کنند.

عابران پیاده

باید همیشه مراقب عابران پیاده باشید. عابران پیاده هم مانند تمام استفاده‌کنندگان از جادۀ دیگر، می توانند غیرقابل پیش بینی باشند. هیچ وقت نمی دانید کی ممکن است یک بچه به خیابان بپرد، یا کسی از پشت خودروی پارک شده ای بیرون بیاید. به این نکته هم توجه کنید که گاهی دیدن عابران پیاده، مخصوصاً در شب ها، سخت می شود.

ببینید

تقاطع ها و خطوط عابر پیاده را بررسی کنید:

بسیاری از عابران پیاده از مسافتی که وسیلۀ نقلیه باید برای توقف بپیماید آگاه نیستند. ممکن است ناگهان و بدون هشدار قبلی وارد خیابان شوند. هر وقت نزدیک یک تقاطع یا خط عابر پیاده می شوید:

• مراقب عوامل بستن دید باشید. اگر دیدید وسیلۀ نقلیه ای پیش از خط عابر پیاده توقف کرده، سبقت نگیرید، غیرقانونی و ناایمن است. ممکن است راننده توقف کرده تا عابران پیاده عبور کنند.
• بدون چک کردن تقاطع برای آزاد بودن آن، حتی وقتی چراغ سبز است، به تقاطع وارد نشوید. ممکن است کسی در تلاش برای عبور باشد. ممکن است افرادی نتوانند به راحتی و سریعاً از تقاطع عبور کنند؛ امکان دارد کسانی مانند افراد سالمند، معلولین و والدینی که با کودکان کم سن و سال راه می روند، هنوز روی خط عابر پیاده باشند.
• هر وقت می خواهید بپیچید، مراقب عابران پیاده در خیابان جدید باشید.

هشدار!

خطوط عابر پیاده با چراغ سبز چشمک زن توسط عابرین پیاده کنترل می شوند. وقتی می بینید عابر پیاده ای نزدیک این نوع از خطوط عابر پیاده ایستاده است، می دانید که احتمالاً دکمه را فشار داده و چراغ تا لحظاتی دیگر تغییر می کند. سرعت را کاسته و آمادۀ توقف شوید.

به نواحی اطراف مدرسه و زمین های بازی توجه کنید: وقتی در نواحی اطراف مدرسه و زمین های بازی رانندگی می کنید، به خوبی اطراف را مشاهده و بررسی کنید. دیدن کودکان کوچک تر سخت است و از افراد بالغ غیر قابل پیش بینی تر هستند.

وقتی به نواحی اطراف مدرسه نزدیک می شوید در حالی که کودکان در حال رسیدن به مدرسه، ترک آن یا بیرون آمدن برای ساعت ناهار هستند، جلوتر مراقب سرپرست و ناظرهای مدرسه باشید، همیشه باید از دستورات آن‌ها پیروی کنید.
برای جزئیات بیشتر در مورد محدودیت های سرعت در نواحی مدرسه ای و زمین های بازی، بخش سوم (تابلوها، راهنماها و نشانه گذاری های جاده‌ای) را ببینید.

در نواحی مسکونی به خوبی اطراف را مشاهده کنید: کودکان و دیگران ممکن است به شکلی غیرقابل پیش بینی‌ حرکت کنند. به یاد داشته باشید، یک توپ یا تور هاکی به این معنی ‌است که در این اطراف کودکان در حال بازی هستند.
اگر دنده عقب می گیرید، بسیار بیشتر مراقب باشید. پیش از اینکه داخل خودرو شوید، اطراف آن را بررسی کنید و پیش از اینکه آن را تکان دهید بررسی دید ۳۶۰ درجه انجام دهید. ادامۀ بررسی بسیار مهم است چون اگر به خوبی مشاهده نکنید ممکن است موقع دنده عقب گرفتن کودکان یا حیوانات خانگی را زیر بگیرید.

نکات رانندگی

اگر دیدید عابر پیاده‌ای جلوتر از شما قصد ورود به خیابان را دارد، باید همیشه آمادۀ توقف باشید. اما جی واکینگ (عبور بین تقاطع ها (عبور غیر قانونی)) را با توقف و دعوت عابران به عبور، تشویق نکنید. خودروی پشت سری ممکن است انتظار توقف شما را نداشته باشد و با شما تصادف کند. رانندگان دیگر باندها ممکن است عابر پیاده را جلوی خودروی شما نبینند و با او تصادف کنند.

مراقب عابران پیاده با ناتوانی جسمی باشید: اگر کسی را دیدید که از نظر بینایی مشکل داشت، بسیار مراقب باشید. (ممکن است با عصای سفید یا با سگ راهنما بیرون آمده باشد). این افراد وقتی در مورد عبور ایمن از خیابان مطمئن نیستند، گاهی عصای خود را بلند می کنند. این راهنمای شما برای توقف و دادن حق تقدم به این افراد است. با گاز دادن یا بوق زدن آن ها و سگ راهنما را وحشت زده نکنید.

افراد روی ویلچر  یا اسکوترهای موتوری نیز با شما جاده را به اشتراک می گذارند. در واقع این افراد باید در پیاده‌رو باشند، اما همۀ خیابان ها پیاده رو ندارند. همچنین ممکن است پیاده‌رو ناهموار یا باریک بوده یا دسترسی به آن سخت باشد.

فکر کنید

قوانین را بدانید: در شرایط زیر باید راه را به عابران پیاده بدهید:

• در محل های مخصوص عابران پیاده که مشخص شده‌اند یا وقتی که عابر پیاده نزدیک شماست.
• در تقاطع ها (حتی اگر محل عابر پیاده مشخص شده ای نیز وجود نداشته باشد، عابران پیادۀ نزدیک به شما حق تقدم دارند.)
• وقتی می پیچید.
• وقتی از کوچه به خیابان می پیچید.

همیشه وظیفۀ راننده است که از برخورد به عابران پیاده جلوگیری کند.

انجام دهید

کنترل سرعت و مرزهای فضایی

وقتی عابران پیاده ای می بینید که ممکن است وارد خط حرکت شما شود، سرعتتان را کم کنید و فضای زیادی به آن‌ها بدهید.

راهکارها: عابر پیادۀ ایمن بودن

همان‌طور که راننده باید به دقت مراقب عابران پیاده باشد، عابرین پیاده نیز باید به دقت مراقب خودروهای عبوری باشند. با به یاد داشتن چند قانون ساده می توانید عابر پیادۀ ایمنی باشید:
تا وقتی که مطمئن نشده اید وسایل نقلیه در خیابان متوقف نشده یا متوقف نمی شوند، لبۀ پیاده‌رو را ترک نکنید.
مراقب وسایل نقلیه ای که گردش به طرفین انجام می دهند باشید.
وقتی از خیابان عبور می کنید دست کودکان را بگیرید تا وقتی که آن‌قدر بزرگ شده باشند که قوانین ایمنی را درک کنند.
اگر راهنمای ترافیکی برای هشدار چشمک می زند (مثلاً دست نارنجی)، از خیابان عبور نکنید.
از محل عبور عابرین پیاده استفاده کنید و از عبور غیرقانونی (جی واک) بپرهیزید.
اگر چراغ راهنمای عبور عابرین پیاده وجود داشت، همیشه آن را فعال کنید.

دوچرخه‌سواران

دوچرخه‌سواران ورزشی همیشه از جاده استفاده می کنند، پس باید انتظار دیدن آن‌ها در هر وقتی از شبانه‌روز را داشته باشید. آگاه باشید که دوچرخه‌سواران حقوق و مسئولیت هایی شبیه به رانندگان در جاده ها دارند. همیشه به خوبی مشاهده کنید چرا که دوچرخه‌سواران نیز همانند عابرین پیاده، آسیب پذیرند.

زمانی که به نزدیکی کودکان سوار بر دوچرخه می‌رسید، بسیار مراقب باشید. کودکان عادت کرده اند که تحت مراقبت بزرگ ترها باشند، پس خطر را احساس نمی کنند. کودکان دید میدانی ضعیفی هم دارند و گاهی تشخیص فاصله و سرعت وسایل نقلیۀ نزدیک  شونده را به سختی می بینند. ممکن است قوانین جاده و اینکه چقدر طول می کشد تا وسیلۀ نقلیه توقف کند را ندانند.

ببینید

چک شانه: دوچرخه‌سواران و عابرین پیاده باریک هستند و ممکن است به راحتی در نقطۀ کور شما جا شده و دیده نشوند؛ در نتیجه چک شانه اهمیت بالایی دارد. مطمئن شوید پیش از موارد زیر چک شانه را انجام می دهید:

• باز کردن درب خودرو برای پیاده شدن. آینه بغل های خودرو را نیز بررسی کنید. یکی از معمول ترین دلایل تصادف دوچرخه‌سواران، رانندگانی هستند که پیش از باز کردنِ درِ خودرو اطراف را نگاه نمی کنند.
• بیرون آمدن از لبۀ خیابان.
• حرکت به سمت راست.

توجه در شب: به خوبی مشاهده کنید، مخصوصاً برای دوچرخه‌سوارانی که از خیابان کناری می آیند. برخی از دوچرخه‌سواران ممکن است چراغ بازتانده یا چرخ دندۀ بازتابی نداشته باشند.

وقتی سبقت می گیرید مراقب باشید: پیش از سبقت گرفتن از وسیلۀ نقلیۀ دیگر، مطمئن شوید دوچرخه‌سواران ورودی و آن‌هایی که جلوی وسیلۀ نقلیه ای هستند که می خواهید از آن سبقت بگیرید را بررسی کرده اید.

در تقاطع ها همه طرف را ببینید: بسیار مراقب باشید که:

• پیش از گردش به راست برای دیدن دوچرخه‌سواران چک شانه را انجام دهید.
• اگر می خواهید از تقاطع مستقیم به جلو حرکت کنید، مراقب دوچرخه سواری که منتظر گردش به چپ است باشید.
• پیش از گردش به چپ به دقت مراقب دوچرخه‌سواران نزدیک شونده باشید.
• جاده را در جایی که خطوط مخصوص دوچرخه‌سواری به خیابان اصلی می رسد برای دوچرخه‌سواران عبوری به دقت چک کنید.
• آگاه باشید که دوچرخه‌سواری که در خیابان حرکت می کند ممکن است بسیار سریع‌تر از آنچه فکر می کنید در حال حرکت باشد.

فکر کنید

قوانین را بدانید: دوچرخه‌سواران از قوانین و دستورالعمل هایی مشابه رانندگان پیروی می کنند.

• همان‌طور که به هر وسیلۀ نقلیۀ دیگری حق تقدم می دهید، به دوچرخه‌سوار نیز حق تقدم بدهید. اگر در تقاطع حق تقدم با شماست و ایمن بود به حرکت ادامه دهید. دوچرخه‌سوار از شما انتظار دارد قوانین جاده را دنبال کنید.
• بدانید که دوچرخه‌سواران همیشه در سمت راست جاده نمی مانند. برای مثال برای گردش به چپ، باید به باند چپ حرکت کنند. اگر باند باریک باشد، یا اگر روی باند شیشه ریخته باشد یا حفره ای وجود داشته باشد، دوچرخه سوار حق دارد برای ایمنی به میانۀ باند بیاید.
• به باندهای دوچرخه‌سواری توجه کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد این باندها به بخش ۴، قوانین جاده‌ای نگاه کنید.

انجام دهید

مرزهای فضایی

فاصلۀ طولی داشته باشید: فاصلۀ طولی مناسبی را رعایت کنید. باید از تصادف با دوچرخه‌سواری که به زمین می‌خورد خودداری کنید.دوچرخه‌سوارانی که تلو تلو می خورند احتمالاً بی تجربه هستند و احتمال افتادن آن‌ها بیش از دوچرخه‌سواران با تجربه است. از حالت معمول فضای بیشتری به آن‌ها بدهید.

فاصلۀ عرضی داشته باشید: تعداد قابل توجهی از تصادفات با دوچرخه به دلیل برخورد از کنار است. اگر می خواهید از دوچرخه‌سواری سبقت بگیرید، مطمئن شوید فضای کافی وجود دارد. در جاده‌های باریک، منتظر فضای کافی باشید تا موقع سبقت گرفتن دوچرخه‌سوار فضای کافی در کنار شما داشته باشد. فراموش نکنید که اجازۀ عبور از یک خط ممتد زرد را در موقع سبقت گرفتن از دوچرخه‌سوار دارید، می توانید به طرز ایمنی این کار را انجام دهید. در جادۀ چند بانده، به جای خطر کردن، باند خود را برای سبقت عوض کنید.

نکات رانندگی

حتی اگر برای سبقت گرفتن، کمی به باند دیگر بروید، شما باند عوض کرده اید. چک آینه و شانه و راهنما زدن را فراموش نکنید!

ارتباطات

راهنماهای دست را تشخیص دهید: راهنمای دستی که دوچرخه‌سواران استفاده می کنند را بشناسید. دوچرخه‌سواری ممکن است با تکان دادن مستقیم بازو به سمت راست، راهنمای راست بزند. برای اطلاعات بیشتر در مورد راهنماهای دست، قسمت راهنمای گردش در بخش ۵، (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) را نگاه کنید.

ارتباط چشمی برقرار کنید: دوچرخه‌سواران گاهی از ارتباط چشمی برای ارتباط برقرار کردن استفاده می کنند.اگر می توانید ارتباط چشمی برقرار کنید؛ او احتمالاً در تلاش برای پیش بینی حرکت بعدی شماست.

از بوق زدن خودداری کنید: تا وقتی که نیاز به هشدار دادن ندارید، از بوق زدن به دوچرخه‌سواران خودداری کنید. بوق بلند برای دوچرخه‌سوار ممکن است منجر به تلو تلو خوردن یا حتی افتادن او شود.

راهکارها: دوچرخه‌سوار ایمن بودن

اگر دوچرخه سوار هستید، مسئول به اشتراک گذاشتن جاده به شکلی هستید که خود و دیگران را ایمن نگه دارید.
قابل پیش‌بینی باشید: اگر دوچرخه‌سواران قوانین جاده را دنبال کنند قابل پیش‌بینی‌تر هستند.
قابل رؤیت باشید: چون دوچرخه ها باریک هستند، باید روی دیده شدن خود کار کنید. از لباس‌های روشن و بازتابنده، مخصوصاً در تاریکی یا در شرایط بد آب و هوایی استفاده کنید. از سواری در نقاط کور پرهیز کنید.
مدافعانه برانید: زودتر ببینید و فکر کنید. مدعی باشید، اما به یاد داشته باشید تصادف بین وسیلۀ نقلیۀ موتوری و دوچرخه معمولاً به مجروح شدن دوچرخه‌سوار می انجامد.
قانونی برانید: در بریتیش کلمبیا باید کلاه ایمنی تأیید شده بر سر بگذارید. اگر در شب رانندگی می کنید، دوچرخۀ شما باید به چراغ جلوی قابل دید از ۱۵۰ متری مجهز و دارای چراغ عقب قرمز و چراغ منعکس کنندۀ قرمز باشد.

رانندگان موتورسیکلت

همانند دوچرخه‌سواران، موتورسیکلت سواران نیز استفاده‌کنندگان از جادۀ آسیب‌پذیری هستند. بدنۀ حفاظ بیرون و ایربگ ندارند و گاهی به سختی دیده می شوند.
بیش از نیمی از تصادفات موتورسیکلتی به جراحت یا مرگ ختم می شود.

ببینید

دنبال سرنخ بگردید: گاهی دیدن راهنمای موتورسیکلت سخت است. برای دیدن سرنخ به موتورسیکلت نگاه کنید. اگر راننده چک شانه انجام می دهد یا موتورسیکلت به یک طرف خم می شود، راننده احتمالاً قصد پیچیدن دارد.

تقاطع را بررسی کنید: وقتی به تقاطع می رسید آن را برای دیدن موتورسیکلت ها به دقت بررسی کنید:

• وقتی به چپ می پیچید، مراقب موتورسیکلت ها باشید. موتورسیکلت ها، مخصوصاً هنگام شب، در غروب یا ترافیک سنیگن، به سختی دیده می شوند. فهمیدنِ اینکه با چه سرعتی حرکت می کنند نیز سخت است.
• وقتی در تقاطع رانندگی می کنید، مراقب موتورسیکلتی که ممکن است به چپ بپیچد باشید.

انجام دهید

مرزهای فضایی

فاصلۀ عرضی را رعایت کنید: هیچ وقت یک باند را با موتورسیکلت به اشتراک نگذارید. موتورسیکلت برای حرکت ایمن به کل باند نیاز دارد.

فاصلۀ طولی را رعایت کنید: حداقل سه ثانیۀ طولی با موتورسیکلتی که جلوی شماست فاصلۀ طولی داشته باشید.

• موتورسیکلت ها سریع می توانند متوقف شوند.
• موتورسیکلت سواران به دلیل شرایط بد جاده ای به راحتی لیز می خورند و می افتند. برای توقف ایمن به فضای زیادی نیاز دارید.

وقتی سبقت می گیرید به فضای زیادی نیاز دارید: وقتی از موتورسیکلتی سبقت می گیرید فضای زیادی را در نظر بگیرید. وسیلۀ نقلیۀ شما ممکن است گرد و خاک یا آب به صورت رانندۀ موتورسیکلت پرتاب کند.

ارتباطات

ارتباط چشمی برقرار کنید: هر وقت ممکن بود ارتباط چشمی برقرار کنید.

زبان وسیلۀ نقلیه را بخوانید: فرض را بر این نگیرید که راننده ای که در باند چپ رانندگی می کند قصد پیچیدن به چپ را دارد. موتورسواران گاهی در بخش چپ جاده رانندگی می کنند تا راحت تر دیده شوند.

وسایل نقلیۀ عبوری

وقتی رانندگی می کنید، با رانندگان خودرو، ون و کامیون های کوچک دیگر در تعامل هستید. رانندگان وسایل نقلیۀ عبوری به اندازۀ دیگر استفاده‌کنندگان از جاده غیرقابل پیش بینی هستند. ممکن است همیشه به جلو نگاه نکنند. ممکن است خودروی آن‌ها به خوبی نگهداری نشده باشد. (برای مثال ترمزها و راهنمای آن‌ها ممکن است به خوبی کار نکنند. و برخی رانندگان ممکن است خسته، عجول یا مخل باشند.)

از همۀ مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید خود برای مشاهده و واکنش ایمن به دیگر وسایل نقلیۀ عبوری استفاده کنید.

وسایل نقلیۀ بزرگ

وسایل نقلیۀ بزرگ، متفاوت از خودروها عمل می کنند. فضای زیادی به آن‌ها بدهید.

انجام دهید

مرزهای فضایی

فاصلۀ طولی را رعایت کنید: یک وسیلۀ نقلیۀ بزرگ می تواند جلوی دید شما از خطرات را بگیرد. اگر فاصلۀ طولی زیادی حفظ کنید، محدودۀ دید وسیع تری خواهید داشت.
وقتی در سراشیبی تپه پشت یک وسیلۀ نقلیۀ بزرگ توقف کرده اید، به یاد داشته باشید که با رها کردن ترمز توسط راننده ممکن است خودرو کمی به عقب برگردد. فضای اضافی جلوی خودروی خود باقی بگذارید.
در آب و هوای بارانی، وسایل نقلیۀ بزرگ ممکن است خاک و آب به شیشۀ شما بپاشند و دید شما را کاهش دهند. لاستیک آن‌ها همچنین سنگ پرتاب می کند که ممکن است به خودروی شما برخورد کند. ایستادن با فاصلۀ زیاد عقب تر می تواند از این اتفاقات جلوگیری کند.
شما این تابلو را پشت برخی از وسایل نقلیه می بینید. این تابلو به این منظور استفاده می‌شود که نشان دهد این وسیلۀ نقلیه به آرامی حرکت می کند. فاصلۀ خود را حفظ کرده و تنها وقتی ایمن است سبقت بگیرید.

وقتی این تابلو یا تابلوی بار پهن، بار طولانی یا بار بسیار بزرگ را روی یک کامیون یا کشنده می بینید، نشان دهندۀ این است که بار بزرگی در حال جابه‌جایی روی این وسیلۀ نقلیه است.

از نقاط کور دوری کنید: نقاط کور بزرگی پشت و اطراف وسایل نقلیۀ بزرگ وجود دارد. مطمئن باشید که در این نقاط رانندگی نکنید، در غیر این‌ صورت راننده شما را نخواهد دید. باید توانایی دیدن آینۀ کامیون یا اتوبوس جلویی را داشته باشید. هیچوقت پشت کامیونی که از پارکینگ یا محل پارک بیرون می آید توقف نکنید، زیرا شما وارد یکی از نقاط کور کامیون شده و در خطر برخورد با کامیون قرار خواهید گرفت.

موقع سبقت فضای کافی داشته باشید: وقتی می خواهید سبقت بگیرید به فضای زیادی نیاز دارید. فراموش نکنید که کامیون ها طویل هستند و حتی برخی دو تریلر را می کشند. تا وقتی مطمئن نشده اید که فضای کافی دارید، سبقت نگیرید.
اگر از وسیلۀ نقلیۀ بزرگی سبقت می گیرید، یا جلوی آن تغییر باند می دهید، فراموش نکنید پیش از شروع، فضای کافی داشته باشید. برای وسایل نقلیۀ بزرگ، توقف زمانِ بیشتری می گیرد. پیش از اینکه دوباره وارد باند شوید، مطمئن شوید چراغ های جلویی کامیون را می بینید و وقتی به آن‌جا رسیدید سرعت را حفظ کنید.
اگر دیدید کامیونی بسیار قبل تر از چراغ قرمز در حال کاهش سرعت است، به یاد داشته باشید راننده به تمام این فضا برای توقف نیاز دارد. هیچوقت به این فضا وارد نشوید، ممکن است از پشت با شما تصادف کند.

برای گردش به طرفین جا باز کنید: وسایل نقلیۀ بزرگ برای گردش به فضای زیادی نیاز دارند. وقتی به راست بپیچید، ممکن است بین کامیون و جدول له شوید.
همچنین اگر در خیابانی باشید که وسیلۀ نقلیۀ بزرگی به آن می پیچد، ممکن است با مشکل فضا مواجه شوید. ممکن است راننده برای کامل کردن پیچ مجبور به قطع خط میانه یا رفتن به گوشۀ مخالف شود. دوباره فاصلۀ خود را حفظ کنید.

نکات رانندگی

بسیاری از جاده های غیراصلی بریتیش کلمبیا، جاده های ترانزیتی هستند. اگر در یکی از آن‌ها رانندگی می کنید به خوبی همه طرف را مشاهده کنید. اگر خودروی شما دی لایت خودکار ندارد، برای دیده شدنِ بهتر، چراغ جلوی خودرو را روشن کنید. وقتی به پیچ یا تپه ها می رسید، بسیار مواظب باشید. همیشه حق تقدم را به کامیون های باری بدهید.

از تلاطم دوری کنید: وسایل نقلیۀ بزرگ منجر به ایجاد تلاطم هایی می شوند که ممکن است خودروی شما را هل داده یا به طرف خود بکشند. وقتی از یک کامیون بزرگ سبقت می گیرید، یا وقتی که کامیونی از رو‌به‌رو در باند مخالف می آید، تلاطم می تواند منجر به ایجاد مشکل شود. فضای عرضی زیادی را حفظ کرده و فرمان را به خوبی بچسبید.

ارتباطات

زبان وسیلۀ نقلیه را بخوانید: بسیاری از وسایل نقلیۀ بزرگ به کندساز موتور مجهز هستند که بدون استفاده از ترمز، سرعت وسیلۀ نقلیه را کاهش می دهند. رانندگان کامیون همچنین از دنده برای کاهش سرعت استفاده می کنند. این یعنی اتوبوس یا کامیون جلوی شما ممکن است سرعت را بدون فعال کردن چراغ ترمز کم کند. مراقب باشید و به تغییر صدای موتور کامیون گوش دهید.

مراقب راهنماهایی که می گوید یک وسیلۀ نقلیۀ بزرگ ممکن است دنده عقب بگیرد باشید: بوق یا بوق پشت سر هم، چراغ خطر یا چراغ دنده عقب.

از قبل راهنما بزنید: اگر جلوی یک وسیلۀ نقلیۀ بزرگ هستید قبل تر از کاهش سرعت، پیچیدن یا توقف راهنما بزنید. وسایل نقلیۀ بزرگ به زمان زیادی برای کاهش سرعت نیاز دارند.

اتوبوس های مدرسه

ببینید

دنبال سرنخ بگردید: اتوبوس مدرسه ای که برای پیاده کردن کودکان توقف کرده، دارای چراغ چشمک زن در بالای اتوبوس به سمتی که کودکان پیاده می شوند و گاهی تابلو توقف که از اتوبوس بیرون زده، هستند. راننده اتوبوس مدرسه ممکن است پیش از توقف کامل چراغ بالایی چشمک زن را روشن کرده باشد.

فکر کنید

قوانین را بدانید: وقتی اتوبوس مدرسه ای با چراغ قرمز چشمک زن می بینید، در هر جهتی که به آن نزدیک می‌شوید چه از جلو چه از عقب، باید کاملاً توقف کنید. وسایل نقلیۀ همۀ باندها باید توقف کنند.
پس از اینکه برای اتوبوس مدرسه توقف کردید، تا وقتی که اتوبوس دوباره حرکت نکرده یا راننده با خاموش کردن چراغ قرمز چشمک زنِ بالای اتوبوس سیگنال ایمن بودن نداده، دوباره حرکت نکنید.

اتوبوس های حمل و نقل عمومی

ببینید

مراقب اتوبوس هایی که توقف کرده اند باشید: این اتوبوس‌ها ممکن است دید شما را نسبت به عابرین پیاده ای که می خواهند از خیابان رد شوند گرفته باشند یا ممکن است در حال برگشت به ترافیک باشند.

فکر کنید

قوانین را بدانید: باید به اتوبوس عمومی که راهنما می زند یا حامل تابلوی «حق تقدم را به اتوبوس دهید» است، اجازۀ حرکت به بیرون از باند پیچ یا ایستگاه اتوبوس را بدهید. این قانون برای همۀ جاده هایی که محدودیت سرعت ۶۰ کیلومتر بر ساعت یا کمتر را دارند اعمال می شود.

انجام دهید

مرزهای فضایی و کنترل سرعت

اگر در باند کنار فضای خالی وجود دارد، باند را تغییر دهید تا اتوبوس خارج شود یا اگر تغییر باند ایمن نیست، سرعت را کم کنید.

وسایل نقلیۀ اورژانسی

این وسایل شامل: خودروی پلیس، آمبولانس و خودروی آنش نشانی می شوند.

ببینید

به آژیرها گوش دهید و چراغ های چشمک زن را ببینید: مراقب باشید ببینید وسیلۀ نقلیۀ اورژانسی از کدام طرف می‌آید. وقتی وسیلۀ نقلیه رد شد، ببینید و گوش دهید چون ممکن است وسایل نقلیۀ اورژانسی دیگری نیز باشند.

فکر کنید

قوانین را بدانید: حق تقدم همیشه با وسایل نقلیۀ اورژانسی‌ست که آژیر می زنند و چراغ چشمک زن دارند. همۀ ترافیک عبوری در هر دو طرف باید کاملاً توقف کنند. (استثناء: اگر در آزادراه تقسیم شده ای رانندگی می کنید که وسیلۀ نقلیۀ اورژانسی از طرف مخالف نزدیک می شود، نباید توقف کنید. مطمئن شوید که آمدن به طرف شما در آزادراه برای وسیلۀ نقلیۀ اورژانسی غیرممکن است.)

راه را باز کنید: مسیر خودروهای اورژانسی را مسدود نکنید. معمولاً بهترین کار کنار رفتن به راست و توقف است (یا اگر در باند چپ آزادراه تقسیم شده یا خیابان یک طرفه رانندگی می کنید به چپ بروید). در تقاطع توقف نکنید؛ زودتر فکر کنید، و برنامه ای در ذهن برای ایجاد مسیر برای خودروی اورژانسی داشته باشید.

رفتن روی شیلنگ آتش نشانی نیز غیرقانونی است.

نکات رانندگی

اگر در تقاطع توقف کرده و مسیر خودروی اورژانسی را مسدود کردید، باید به گوشه ها رفته و مسیر را باز کنید.

انجام دهید

مرزهای فضایی و کنترل سرعت

فاصلۀ طولی را رعایت کنید: وقتی دنبال خودروی آتش نشانی می روید، باید با فاصلۀ حداقل ۱۵۰ متری از آن رانندگی کنید.

ارتباطات

راهنما: از چراغ راهنما استفاده کنید تا به رانندۀ خودروی اورژانسی بفهمانید او را دیده و قصد کنار رفتن دارید.

وسایل نقلیۀ توقف کرده با چراغ چشمک زن

رانندگان وقتی از کنار خودروی متوقف با چراغ چشمک زن عبور می کنند باید برای ایمنی، مأموران امنیتی، پرسنل اورژانس و دیگر کارکنان کنار جاده، فضای بسیار بزرگی را خالی بگذارند. این قانون برای همۀ خودروهایی که چراغ چشمک زن زرد، قرمز، سفید یا آبی دارند اعمال شده و شامل خودروهای سازمان آتش نشانی، نیروهای امنیتی، کشنده های تجاری، افسرهای حفاظتی، پیراپزشکانِ مراکز اورژانس، کشنده های دو تریلی، کارکنان نگهداری بزرگ‌راه، کارگران، نقشه‌کشان، کنترل‌کنندگان حیوانات و جمع‌کنندگان زباله می‌شود.

ببینید

مراقب وسایل نقلیه با چراغ چشمک زن کنار جاده باشید.

حقیقتی کوتاه!

خطا در تعویض باند و یا کاهش سرعت برای عبور از وسیلۀ نقلیه با چراغ چشمک زن ممکن است منجر به نقض قوانین ترافیکی و در پی داشتن امتیاز منفی شود.

فکر کنید

قوانین را بدانید: همه وقتی به خودرویی با چراغ چشمک زن نزدیک می شوند باید سرعت خود را کم کنند. اگر محدودیت سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت و بیشتر باشد وقتی به این نوع وسایل نقلیه نزدیک می شوید نباید بیش از ۷۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشته باشید و وقتی محدودیت سرعت زیر ۸۰ کیلومتر بر ساعت باشد نباید بیش از ۴۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشته باشید. (استثناء: اگر در بزرگ‌راه تقسیم شده باشید و وسیلۀ نقلیه با چراغ چشمک زن از طرف دیگر به شما نزدیک شود، این قانون برای شما اعمال نمی شود.)
اگر در خط نزدیک به وسیلۀ نقلیه با چراغ چشمک زن باشید، باید در صورت امکان باند را عوض کنید.

انجام دهید

مرزهای فضایی و کنترل سرعت

وقتی از خودرو با چراغ چشمک زن کنار جاده عبور می کنید، سرعت را کم کنید و فضای کافی باقی بگذارید. برای تولید فضای ایمن اگر امکان داشت باند را تغییر دهید.

نواحی ساخت و ساز

کارکنان جاده، در تمام مواقع سال برای نگهداری و بهبود جاده ها کار می کنند.
گذشته از تابلو های نواحی ساخت و ساز و افراد کنترل کنندۀ ترافیک، کماکان در این نواحی تصادف رخ می دهد، عموماً به این دلیل که برخی از رانندگان به این نواحی توجه نمی کنند.

ببینید

جلو را بررسی کنید: مراقب نواحی ساخت و ساز باشید و از وسایل کنترل ترافیک در این نواحی پیروی کنید.

شب ها توجه بیشتری داشته باشید: ساخت و ساز جاده ای تنها در روز اتفاق نمی افتد. در مواقع ترافیک سنگین روزانه، ساخت و سازهای جاده ای بیشتری به شب انتقال پیدا می کنند. شما باید به نواحی ساخت و ساز شبانه توجه ویژه ای داشته و بسیار آرام حرکت کنید.

اطراف را ببینید: تنها به این دلیل که فرد کنترل‌کنندۀ ترافیک، ساخت و ساز یا کارگران ناحیه ساخت و ساز را فوراً نمی بینید دلیل نمی شود که آن‌ها آنجا نباشند. نسبت به حضور افراد کنترل‌کنندۀ ترافیک، کارگران و تجهیزات ساخت و ساز هوشیار باشید.

فکر کنید

قوانین را بدانید: باید از ابتدای ناحیۀ ساخت و ساز، مسیر افراد کنترل‌کنندۀ ترافیک و تابلوهای ساخت و ساز جاده ای را دنبال کنید. محدودیت سرعت اعلام شده ۲۴ ساعته در نواحی ساخت و ساز اعمال می شود.

از قبل فکر کنید: نواحی ساخت و سازی گاهی نیازمند بستن باند هستند پس ممکن است مجبور به تغییر باند شوید. هر چه سریع‌تر سعی کنید در ترافیک باند کنار ادغام شوید تا از برخورد به باند بسته خودداری کنید. این به حفظ جریان ترافیکی کمک می کند.

از پیش برنامه ریزی کنید: انتظار تأخیر داشته باشید و برای آن برنامه بریزید و برای رسیدن به موقع به مقصد، زودتر از خانه خارج شوید. خدمۀ ساخت و ساز برای مزاحمت شما آن‌جا نیستند، آنها در حال بهبود جاده برای همه هستند. برای فهمیدن اتفاقات جاده ای در ناحیۀ شما و مسیری که می خواهید بروید، رادیو، تلویزیون و وب‌سایت ها را برای آخرین گزارشات ترافیکی بررسی کنید. مسیر جایگزینی را نیز در نظر بگیرید.

انجام دهید

مرزهای فضایی و کنترل سرعت

سرعت را کم کنید: سطح جاده ممکن است ناهموار یا آسفالت نشده باشد، پس باید سرعت را کم کنید. باید از محدودیت سرعت نواحی ساخت و ساز پیروی کنید. جرایم رانندگی در نواحی ساخت و ساز دوبل هستند.

وقتی دستور داده می شود توقف کنید: وقتی توسط اشخاص کنترل‌کنندۀ ترافیک یا دیگر وسایل کنترل ترافیک دستور توقف داده می شود، از آن پیروی کنید. در برخی نواحی ساخت و ساز، ممکن است مجبور به انتظار برای همراهی یک خودروی رهبر در طول مسیر ساخت و ساز باشید.

فاصلۀ طولی را رعایت کنید: بین خودروی خود و خودروی جلویی فضای زیادی را باز بگذارید. از تغییر باند در نواحی ساخت و ساز اجتناب کنید.

فاصلۀ عرضی را رعایت: بین خودرو، خدمۀ ساخت و ساز و وسایل آن‌ها در نواحی ساخت و ساز فضای کافی ایجاد کنید.

نکات رانندگی

کار کردن درجا باعث هدر رفت سوخت و انتشار گازهایی می شود که منجر به کاهش کیفیت هوا و بخشی از تغییر اقلیم می‌شود. اگر باید در ناحیۀ ساخت و ساز توقف کنید، موتور را خاموش کنید. در جا کار کردن موتور برای بیش از ۱۰ ثانیه از خاموش کردن موتور هزینۀ بیشتری در پی خواهد داشت.

قطارها

هر ساله افراد زیادی به دلیل تصادف وسایل نقلیه با قطارها مجروح یا کشته می شوند، پس باید وقتی به خطوط عبور راه آهن نزدیک می شوید بسیار مراقب باشید. اکثر قطارها به دو کیلومتر فاصله نیاز دارند تا بتوانند توقف کنند. هیچوقت سعی نکنید یک قطار را شکست دهید!

ببینید

دنبال سرنخ ها بگردید: سرنخ های زیادی دربارۀ تقاطع راه آهنی که در جلوتر قرار دارد هشدار می دهند:

تابلوهای هشدار پیشرفته: این تابلوها به شما هشدار می دهند که به تقاطع راه آهن نزدیک می‌شوید و به شما می گویند نگاه کنید، گوش دهید و سرعتتان را کم کنید چون ممکن است مجبور به توقف شوید. این تابلوها معمولاً در جاهایی نصب شده اند که شما نمی توانید ریل قطار را ببینید (برای مثال روی جاده های تپه ای یا پر پیچ و خم). تابلوی پیشنهاد سرعت نیز ممکن است زیر تابلوی هشدار پیشرفته نصب شده باشد که می گوید ایمن ترین سرعت، سرعت پایین تر از عدد روی تابلو است.

نشانه گذاری‌های روی آسفالت: در نزدیکی برخی از تقاطع های ریلی، ممکن است یک ضربدر یا X کشیده شده روی آسفالت ببینید. برخی تقاطع های ریلی دارای چراغ چشمک زن، زنگ و دروازه هستند. اگر چراغ ها و زنگ فعال بوده و دروازه بسته بود، به نظر می رسد که قطاری نزدیک می شود.

اگر دید محدود باشد، ممکن است قطار نزدیک شونده را نبینید، اما احتمالًا سوت آن را بشنوید. به یاد داشته باشید که قطارها در همۀ تقاطع های ریلی سوت نمی زنند.

به دقت مشاهده کنید: آگاه باشید که ممکن است چشمتان شما را به غلط راهنمایی کند. گاهی به نظر می رسد قطارها بسیار کندتر از سرعت واقعی حرکت می کنند. قطارهای مسافربری در کانادا تا بیش از ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت سرعت دارند.
شب‌ها بیشتر احتیاط کنید. نیمی از تصادفات شبانۀ میان قطار و خودروها به دلیل برخورد از کنار به قطار است. در اینگونه تصادفات معمولاً راننده، قطار را ندیده است.

مراقب دیگر استفاده‌کنندگان از جاده باشید: در تقاطع های ریلی مراقب دیگر استفاده‌کنندگان از جاده نیز باشید. موتورسیکلت سواران و دوچرخه‌سواران ممکن است مجبور شوند برای عبور ایمن از خط ریلی، از مسیر اصلی منحرف شوند. روی ریل های خیس ممکن است لیز خورده و بیافتند، پس مطمئن شوید پا را روی پدال ترمز نگه داشته و فضای اضافی فراهم کرده اید.

مراقب قطار دوم باشید: گاهی بیش از یک قطار روی یک ریل وجود دارد، پس مراقب قطار دوم باشید. یکی از دلایل اصلی تصادف بین خودرو و قطار این است که راننده منتظر قطار دوم پشت سر اولی نمی شود.

هشدار!

در هر لحظه‌ای انتظار یک قطار روی ریل را داشته باشید. قطارها همیشه از برنامۀ زمان بندی معمول پیروی نمی کنند.

نکات رانندگی

وقتی چراغ راهنمایی و رانندگی قرمز در طرف دیگر تقاطع ریلی وجود دارد، روی ریل توقف نکنید. پیش از مسیر ریل توقف کنید مگر اینکه به اندازۀ کافی در طرف مقابل فضا وجود داشته باشد.

فکر کنید

قوانین را بدانید: حق تقدم همیشه با قطار است؛ آن‌ها در تقاطع ها سرعت را کم نمی کنند. اگر دروازۀ بسته ای وجود دارد، باید پیش از ریل توقف کرده و منتظر عبور قطار باشید. اگر روی ریل چراغ قرمز چشمک زن وجود داشت، باید توقف کنید. تنها وقتی که خطری وجود ندارد از روی ریل عبور کنید. اگر شخصی با پرچم به شما دستور ایست می دهد، باید از دستورات او پیروی کنید. اگر می بینید یا می شنوید که قطاری نزدیک می شود، توقف کنید و تا وقتی که مطمئن نشده اید ایمن است، عبور نکنید.

از قبل فکر کنید: اگر خودروی شما روی ریل گیر افتاد، باید سریعاً فکر کرده و اقدام کنید. همۀ سرنشینان وسیلۀ نقلیه را تخلیه کنید. برای اجتناب از برخورد اشیاء به پرواز درآمده، حداقل ۳۰ متر از خودرو فاصله بگیرید. سپس برای کمک با شماره‌های زیر تماس بگیرید:

• حمل و نقل کانادا (پشت تابلوی تقاطع ریل دنبال شمارۀ آن بگردید).
• ۹۱۱ یا پلیس محلی.

نکته

موقعیت پشت تابلوی تقاطع ریلی را گزارش دهید.

انجام دهید

انجام دهید

با سرعت مطمئن رانندگی کنید: اگر در شب رانندگی می کنید، همیشه باید بتوانید در فاصله ای که چراغ جلو روشن کرده توقف کنید.

دندۀ معکوس: اگر وسیلۀ نقلیه ای با سیستم انتقال قدرت استاندارد می رانید، پیش از شروع به عبور از ریل دنده معکوس دهید. هیچوقت روی تقاطع ریلی دنده عوض نکنید، چون ممکن است وسیلۀ نقلیه را گیر بیاندازید.

مرزهای فضایی

فاصلۀ طولی را رعایت کنید: هیچوقت در تقاطع گیر نیافتید. وقتی ترافیک سنگین است، صبر کنید تا وقتی که مطمئن شوید ادامۀ مسیر میسر است حرکت کنید.

اسب ها

ممکن است در بسیاری از جاده های عمومی اسب دیده شود.

ببینید

جلو را ببینید: مراقب اسب ها و سواراکاران باشید.

فکر کنید

قوانین را بدانید: سوارکاران و درشکه ران ها همانند وسایل نقلیۀ موتوری حق استفاده از جاده را داشته و باید از همان قوانین پیروی کنند.

خطرات را بشناسید: اسب ها با حرکات و صداهای ناگهانی رم می کنند. سوارکار ممکن است نتواند اسب را کنترل کند.

انجام دهید

مرزهای فضایی

کاهش سرعت: وقتی به درشکه یا سوارکاری می رسید سرعت را کاهش دهید و فاصلۀ طولی زیادی را با آن‌ها حفظ کنید.
وقتی سبقت می گیرید فضای زیادی را باز بگذارید: وقتی از آن‌ها سبقت می گیرید فضای بیشتری در نظر بگیرید.

با احتیاط سبقت بگیرید: اسب ها ممکن است با حرکات و صداهای ناگهانی وحشت زده شوند. از بوق زدن اجتناب کرده و به آرامی و با دقت سبقت بگیرید.

آمادۀ توقف باشید: اگر سوارکاری در کنترل اسبش دچار مشکل شده، توقف کنید. بهتر است صبر کنید تا سوارکار دوباره کنترل اسب را به دست بگیرد، تا اینکه خطر کنید و از آن‌ها سبقت بگیرید.

فصل ۷: راهکارهای شخصی

در این بخش

• تناسب برای رانندگی
•   بینایی و شنوایی
•   ارزیابی سلامتی
•   هوشیاری
•   داشتن تمرکز
• احساسات خطرناک
• اختلالات
•   حقایقی در مورد الکل
• حقایقی در مورد دارو ها
• خطر پذیری
• فشار دیگران
• سرنشینان ناامن
• رانندگان ناامن
• عصبانیت در جاده
•   جلوگیری از خشونت
• ثبت اهداء عضو

در بخش پیش، یاد گرفتید چگونه جاده را به شکلی ایمن با دیگران به اشتراک بگذارید. در این بخش راهکارهایی ارائه می‌شود که در مواردی که تأثیر منفی بر روی شما و رانندگی تان وجود دارد، می توانید برای مدیریت این اثرات آن‌ها را به کار گیرید.

تناسب رانندگی

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۱

با سرماخوردگی بیدار شده و احساس بدی دارید، اما مجبورید سر کار بروید. پیش از اینکه سوار ماشین شوید مقداری داروی سرماخوردگی مصرف می کنید. وقتی رانندگی می کنید، متوجه می شوید احساس خستگی دارید. با پیچیدن به راست در اولین تقاطع، تقریباً چیزی نمانده که به یک دوچرخه سوار بزنید. چه می کنید؟

برای کنترل رانندگی، باید توانایی اعتماد به اطلاعاتی که گوش‌ها و چشمانتان جمع می کنند را داشته باشید. برای رانندۀ ایمن بودن باید سالم باشید، استراحت کنید و تمرکز داشته باشید.

بینایی و شنوایی

متخصصان تخمین زده اند که حدود ۸۰ درصد از کل اطلاعات رانندگی از چشمان رانندگان به آن‌ها می رسد. پیش از اینکه بتوانید گواهینامۀ رانندگی بگیرید باید تست بینایی سنجی از شما گرفته شود.
حس شنوایی شما نیز به جمع آوری اطلاعات در مورد صحنه‌های رانندگی کمک می کند. به راهنماهای مهم هشداری ماند بوق، آژیر، سوت قطار و صداهای غیرمعمول در موتور خودرو گوش دهید.

راهکارها: دیدن و شنیدن مؤثر

برای دیدن و شنیدن مؤثر حین رانندگی:
اگر نیاز دارید از عینک یا لنز چشمی استفاده کنید.
موقع رانندگی به شکل سیستمی اطراف را بررسی کنید.
صدا خفه کن پر سر و صدای موتور را تعمیر یا تعویض کنید.
از ضبط صوت با صدای بسیار بلند استفاده نکنید.
موقع رانندگی از گوشی تلفن همراه یا هدفون استفاده نکنید.

ارزیابی سلامتی

حتی مریضی ملایمی مانند آنفلوآنزا یا سرماخوردگی می تواند روی هوشیاری شما اثرگذار باشد. داروهای بدون نسخه ممکن است منجر به خواب آلودگی و کاهش سرعت عکس العمل شما شوند.
اگر بیماری‌ای دارید که فکر می کنید ممکن است روی توانایی رانندگی تان اثر گذارد، مطمئن شوید پیش از رانندگی با دکتر یا داروسازتان در میان گذاشته‌اید. اگر تصمیم به رانندگی دارید پیش از مصرف دارو، دستورالعمل روی آن را بخوانید.

راهکارها: اگر حالتان خوب نیست، چه کنید؟

• با اتوبوس بروید یا از یک دوست بخواهید شما را برساند.
• اگر دارویی مصرف می کنید، برچسب آن را به درستی بخوانید. اگر برچسب می‌گوید دارو منجر به خواب آلودگی و سرگیجه می‌شود، رانندگی نکنید.

هوشیاری

یکی از دلایل عمدۀ تصادفات خواب آلودگی‌ست. خواب آلودگی روی همۀ مراحل ببینید، فکر کنید، انجام دهید اثر می گذارد. عدم هوشیاری می تواند منجر به دید نادرست شود، فکر کردن شما را آهسته و زمان واکنش را طولانی کند.

نکات رانندگی

وقتی برای زمان طولانی در آزادراه یا بزرگراهی که تغییر زیادی نمی‌کند رانندگی می کنید، ممکن است دیگر به اطرافیانتان توجه نکنید. این هیپنوتیزم آزادراه نامیده می‌شود. برخی نواحی یکسری دست اندازهای کوچک یا سطوح ناهموار ایجاد شده است که اگر راننده به باند دیگر تغییر مسیر داد مراقب باشد. با خاموش کردن کروز کنترل، بررسی دید سیستماتیک و استفاده از راهکارهایی برای بیدار ماندن، می توانید از هیپنوتیزم آزادراه اجتناب کنید.

راهکارها: بیدار ماندن

برای بیدار ماندن پشت فرمان، مخصوصاً در مسافت های بسیار طولانی:
پیش از خروج به خوبی استراحت کرده باشید.
گاهی توقف کنید، بیرون بروید و کمی پیاده‌روی و نرمش انجام دهید.
توقف کرده و غذا مصرف کنید؛ از وعده های سنگین خودداری کنید چون ممکن است باعث خواب آلودگی شوند.
دما را ملایم نگه دارید.
برای هوای تازه، یکی از شیشه ها را باز بگذارید.
برای حفظ تمرکز آواز بخوانید یا صحبت کنید.
در ایستگاه های استراحت توقف کنید (مطمئن شوید که درهای خودرو را قفل می‌کنید).
فاصلۀ بسیار طولانی را بدون توقف رانندگی نکنید. اگر سفر طولانی‌ای در پیش دارید، در روز دوم احتیاط بیشتری به خرج دهید. این وقتی‌ست که خستگی بیشتر روی شما اثر می گذارد.

داشتن تمرکز

وقتی رانندگی می کنید، ذهن و احساس شما تنها باید روی رانندگی متمرکز باشد. حواس پرتی می تواند روی تفسیر خطر و زمان واکنش شما تأثیر بگذارد.

راهکارها: تلفن را رها کنید!

برای کمک به تمرکز روی رانندگی: وقتی رانندگی می‌کنید تلفن را رها کنید، آن را خاموش کرده و جایی بگذارید که حواستان را پرت نکند.
هیچ تماس و پیامی آن‌قدر مهم نیست که زندگی‌تان را برای آن به خطر بیاندازید. بگذارید تماس‌ها و پیام‌ها را نادیده بگیرید.
اگر باید از تلفن یا دیگر وسایل الکترونیکی استفاده کنید، کنار جاده توقف کنید.
توقف کرده و مواردی که می‌توانند منجر به حواس پرتی شوند را مدیریت کنید، نقشه را چک کرده و بهترین مسیر را انتخاب کنید، موزیکی که می خواهید بشنوید را انتخاب کنید، پیام بفرستید و… .
از پیامک های پیش فرض استفاده کنید. از سرنشینان دیگر خودرو بخواهید به جای شما تماس ها و پیام ها را دریافت کنند.
در نواحی استراحت آزادراهی توقف پیامکی داشته باشید، برخی از آن‌ها امروزه به wifi نیز مجهزند.

حقایقی در مورد تصادف!

تحقیقات نشان داده اند رانندگانی که با تلفن همراه صحبت می کنند، از نظر بینایی، ۵۰ درصد از وقایع اطراف را نمی بینند. وقتی که در تقاطع ایستاده اید یا در ترافیک با سرعت پایین حرکت می کنید، هنوز در حال رانندگی هستید!

تلفن همراه و دیگر وسایل

برای همۀ رانندگان در بریتیش کلمبیا، حتی کسانی که در GLP هستند، استفاده از هرگونه وسیلۀ الکترونیکیِ دستی در مواقع رانندگی ممنوع شده  است. شما نباید:

• هیچ تلفن همراه یا وسایل ارتباط الکترونیکی دیگری را استفاده، نگاه یا در دست داشته باشید.
• ایمیل یا پیام ها را بخوانید یا ارسال کنید.
• وسایل بازی قابل حمل یا پخش موزیک را استفاده کرده یا در دست داشته باشید.
• سیستم GPS را حین رانندگی به شکل دستی برنامه‌ریزی یا تنظیم کنید. قانون برای مواقعی که کنترل وسیلۀ نقلیه را دارید اعمال می شود، حتی وقتی که پشت چراغ قرمز یا در ترافیک ایستاده باشید.

استفاده از وسایلی نظیر هندزفری هنگام رانندگی نیز برای رانندگان GLP به ‌جز برای گزارش خطر به ۹۱۱ ممنوع شده است. دستورالعمل های سخت گیرانه به رانندگان GLP کمک می کند هنگام پرورش مهارت های رانندگی متمرکز باقی بمانند. این یعنی عدم استفاده از وسایل الکترونیکی شخصی در هر زمانی، شامل تلفن های هندزفری، به ‌جز در مواقع گزارش اورژانسی به ۹۱۱. رانندگان GLP که جریمه شوند مدارک رانندگی شان بازبینی شده و ممکن است با ممنوعیت های رانندگی روبه‌رو شوند.
اگر باید برای تماس از هندزفری استفده کنید، بهتر است در صورت امکان به کنار جاده بروید.

احساسات خطرناک

شما روی صندلی راننده نشسته اید، – بخش ۲

شما در مسیر جزیرۀ ونکوور هستید، امیدوارید به کشتی ساعت ۳ بعد از ظهر برسید. ترافیک سنگین است در نتیجه به سختی پیش می روید. با نزدیک شدن به یک چراغ سبز، خودروی جلویی سرعت را کم می کند. به نظر می رسد راننده در حال گرفتن تصمیم برای گردش به طرفین باشد. از ناامیدی زیر لب شروع به سخن گفتن می کنید. بالاخره خودرو حرکت می کند، اما چراغ زرد می شود و باید توقف کنید. احساس خشم می کنید. راننده ای مثل این نباید روی جاده و کند کنندۀ ترافیک باشد. می دانید که کشتی تان را از دست خواهید داد!

همۀ ما در حال تغییر سطوح احساسی هستیم؛ احساسات نیروهای قدرتمندی هستند که ممکن است منجر به پرت شدن حواس و از دست دادن تمرکز مورد نیاز برای رانندگی شوند. وقتی احساس خشم، استرس، ناراحتی یا غم می کنید، اطلاعات مهم را از دست می دهید، تفکر شما مخدوش می شود و ایمنی شما و دیگران به خطر می‌افتد.
گاهی ممکن است به دلیل محیط رانندگی عصبانی یا عجول شوید. شرایط ترافیکی شلوغ و آزادراه های با سرعت بالا گاهی منجر به استرس می شوند. کند شدن به دلیل دیگران وقتی که عجله دارید، تنش را بالا می برد. رانندگانی که عصبانی یا تحت استرس هستند نسبت به اشتباهات دیگر استفاده‌کنندگان از جاده تحمل کمتری دارند.
مهم نیست چه چیزی دلیل بروز احساسات باشد، مهم این است که به تناسب احساسی خود برای رانندگی توجه کنید. گاهی بهترین راه این است که پشت خودرو ننشینید.

راهکارها: کنترل احساسات

در اینجا برخی از مواردی که می توانید برای کمک به حفظ خونسردی و کنترل رانندگی از آن‌ها استفاده کنید را آورده‌ایم:
همیشه یاد بگیرید: موقعیت های استرس‌زای رانندگی که در آن قرار می گیرید را تحلیل کنید و بفهمید دفعۀ بعدی چه کاری می توانید انجام دهید که آرام تر و ایمن‌تر بمانید.
از پیش برنامه ریزی کنید: مسیری را انتخاب کنید که از ترافیک شلوغ دور بوده و بهتر می توانید تمرکز کنید.
زمان زیادی برای خود در نظر بگیرید: عجله داشتن می تواند منجر به خشم و ناامیدی شما شود. بدانید که هر چه دیر راه بیافتید، دیرتر به مقصدتان خواهید رسید.

راهکارها: کنترل احساسات

به ایمنی خود و دیگران فکر کنید: این موضوع به آرام کردن‌تان کمک می کند.
صبور و مؤدب باشید.: فراموش نکنید که همۀ رانندگان اشتباه می کنند. پیش از اینکه شروع به رانندگی کنید، چند لحظه صبر کرده، خود را آرام کنید و مشکلات را کنار بگذارید. اگر نمی توانید تمرکز کنید، رانندگی نکنید.
با خودتان رو راست باشید: اعتراف به خودتان در مورد اینکه دقیقاً چه حسی دارید گاهی می‌تواند شما را آرام کند.
پنجره را برای هوای آزاد باز کرده و چند نفس عمیق بکشید.
به رادیو یا سی دی آرامش‌بخشی گوش کنید.
فرمان را محکم در دست نگیرید. این مورد اجازه می دهد تا عضلات بازو و گردن را رها کرده و احتمال سردرد را کاهش دهید.

اختلالات

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۳

از یک مهمانی با دوستانتان به خانه می روید. دیروقت است و نگران رسیدن به تختخواب هستید. روزی طولانی را گذرانده اید. دوستتان از چراغ قرمز رد می شود، پیش از اینکه قرمز شود چراغ را رد می کند. متوجه می شوید مستقیم می رود، ولی چشم هایش تکان نمی خورند. خودرو شروع به تلو تلو خوردن می کند و وقتی محکم ترمز می گیرد، خودرو به طرف جاده کشیده می شود. می پرسید: چکار می کنی؟ می خندد و می گوید: مشکلی نیست، فکر کردم یکم قبل تر سر چهارراه هستیم! چه می کنید؟

حقایقی در مورد تصادف!

در کل بریتیش کلمبیا، میانگین ۷۸ نفر سالانه به دلیل رانندگی بدون هوشیاری کامل کشته می شوند!

حقایقی در مورد الکل

در اینجا به برخی از راه هایی که الکل می تواند دیدن، فکر کردن و انجام دادن را مختل کند، اشاره شده است.
بخش ۹ (گواهینامۀ شما) در مورد برخی از جریمه های رانندگی برای عدم هوشیاری صحبت می کند.

راهکارها: حفاظت از خود در برابر رانندگانی که هوشیاری ندارند

برای رسیدن ایمن به منزل:
در مورد اثرات مواد مخدر و الکل یاد بگیرید. اطلاعات صحیح به گرفتن تصمیمات عاقلانه کمک می‌کند.
از سوار شدن به خودرویی که رانندۀ آن کاملاً هوشیار نیست خودداری کنید. اگر نیاز شد اجازه بگیرید و پیاده شوید.
محکم باشید، نگذارید کسی که ممکن است کاملاً هوشیار نباشد رانندگی کند.
پیش از بیرون رفتن یک راننده انتخاب کنید.
برای گرفتن اتوبوس یا تاکسی پول کنار بگذارید.
به یک دوست زنگ بزنید.

حقایقی در مورد تصادف!

آیا نوشیدن الکل و رانندگی کردن به خطرش می‌ارزد؟
شما و مسافرانتان ممکن است در یک تصادف مجروح یا کشته شوید.
ممکن است به زندان بیافتید.
ممکن است گواهینامۀ خود را از دست بدهید.
ممکن است مجبور به پرداخت جریمه های سنگین شوید.
بیمۀ شما ممکن است جراحات و تصادفاتی که شما مسبب آن بوده‌اید را پوشش ندهد.

حقایقی در مورد مواد مخدر

دارو و رانندگی

داروها منجر به اختلال در رانندگی می شوند. اگر تحت درمان هستید و دارو مصرف می‌کنید، باید چگونگی اثر داروها بر روی توانایی رانندگی ایمن تان را بدانید.
داروها روی افراد مختلف به شکل‌های متنوعی اثر می گذارند. اگر هر شکی در مورد ایمنی وجود دارد، رانندگی را به نفر دیگری بسپارید.

نکات رانندگی

اگر پس از مصرف دارو احساس گیج بودن می کنید، رانندگی نکنید! تا وقتی که اثرات از بین نرفته اند اجازه دهید یک نفر دیگر رانندگی کند.
همیشه برچسب روی هر دارویی را که مصرف می کنید بخوانید که ببینید آیا روی رانندگی تأثیر می گذارد یا نه. اگر بیش از یک دارو مصرف می کنید، از داروساز یا دکتر خود در مورد اثرات ترکیبی داروها بپرسید.

داروها

داروهای بدون نسخه برای آلرژی، سرفه، سرماخوردگی و حالت تهوع می توانند منجر به موارد زیر شوند:

• خواب آلودگی
• بی احتیاطی

داروهای حاوی مواد آرام بخش، آرام کننده، مسکن‌ها و برخی داروهای ضد افسردگی می توانند روی موارد زیر اثر بگذارند:

• هوشیاری
• تمرکز
• زمان واکنش

پس از استفاده از دارو، این اثرات تا ساعت ها باقی می مانند.
اگر دکتر یا داروسازتان به شما در مورد دارویی که رانندگی را مختل می کند هشدار داده، به آن توجه کنید. اگر پس از استفاده از یک دارو احساس عدم هوشیاری کامل دارید، رانندگی نکنید و تا وقتی که اثرات از بین می روند بگذارید فرد دیگری رانندگی کند.

داروهای غیرقانونی

داروهای تفریحی یا خیابانی نظیر شیشه، هروئین و کوکائین گسترۀ متنوعی از اثرات مخرب را بر هوشیاری فرد می‌گذارند؛ اثراتی شامل آن چه در ذیل داروها در بند پیش ذکر شد و همچنین موارد زیر:

• توهم
• درک مختل شده
• احساس شکست ناپذیری
• عدم قضاوت صحیح

حقایقی در مورد تصادف!

راننده ای که الکل را با دیگر داروها با هم مصرف می کند، نُه برابر احتمال تصادفش بیش از یک رانندۀ هوشیار است!

ماریجوانا

ماریجوانا ممکن است منجر به اثرات زیر در راننده شود:

• دنبال کردن صحیح حرکت وسایل نقلیه و عابرین پیاده سخت می شود.
• سرنخ های بینایی در محیط رانندگی را به اشتباه تفسیر می کند.
• با تأخیر واکنش نشان می دهد، مخصوصاً در مواقع اضطراری.

داروها و الکل

بسیاری از داروها وقتی با الکل، حتی در مقادیر بسیار کم، به شکل ترکیبی مصرف می شوند، اثر بیشتری دارند.

خطر پذیری

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۴

به تنهایی در مسیر مستقیم آزادراه رانندگی می کنید. وسوسه می شوید تخته گاز بروید.چه تصمیمی می گیرید؟

رانندگان جدید از طریق چگونگی مدیریت خطر متمایز می شوند. شما احتمالاً رانندگانی را که از عمل بعدی نامطمئن هستند و اطراف دیگر استفاده‌کنندگان از جاده استرس دارند را می شناسید. این افراد اعتماد به نفس کافی در مورد مهارت های خود ندارند. در کنار این نوع رانندگان، رانندگان با اعتماد به نفس کاذب وجود دارند، آن‌هایی که فکر می کنند رانندۀ بسیار بهتری نسبت به واقعیت هستند. آن‌هایی که اعتماد به نفس کاذب دارند و آن‌هایی که کمبود اعتماد به نفس دارند هر دو باید زمان بیشتری را برای تمرین مهارت های  خود بگذارند.
افراد کمی سبک رانندگی خطرناک را برمی گزینند؛ سبک رانندگی خطرناک یعنی با سرعت زیاد رفتن و خطر پذیرفتن برای کسب هیجان است. این افراد جویندگان هیجان هستند؛ یعنی از با سرعت رفتن، دُمرانی کردن و سبقت غیرمجاز لذت می برند!
برنامه دارید چه سبک رانندگی را برگزینید؟ می خواهید در حد مهارت های خود رانندگی کنید؟ به نظر شما بهتر است محتاط بود تا اینکه بسیاری از موقعیت ها را به شانس واگذار کرد؟ رفتار یا سبک رانندگی چیزی ا‌ست که شما انتخاب می کنید.

چند وقت یک بار خطر می کنید؟

راهکارها: شناسایی رفتار یا سبک رانندگی خود

برای شناسایی رفتار رانندگی تان:
از کسی که به او اعتماد دارید بپرسید تا بازخوردهایی در مورد مهارت رانندگی، رفتار رانندگی و سبک رانندگی تان به شما بدهد.
رفتار و سبک خود را تحلیل کنید. اگر در موقعیت خطرناکی قرار گرفتید، از خود بپرسید چرا اتفاق افتاد و به این فکر کنید که چطوری ایمن تر رانندگی کنید تا دوباره رُخ ندهد.
وقتی تبلیغ خودرو یا تعقیب و گریز با خودرو در فیلم می بینید دیدگاه نقّادانه داشته باشید. از خود بپرسید: چه پیغامی دریافت می کنم؟ آیا با این پیغام موافق هستم؟ آیا این پیغام روی رفتار یا سبک رانندگی من تأثیر می گذارد؟
آیا همیشه دیگران را برای رانندگی بدشان سرزنش می کنید؟ اگر جوابتان مثبت است، از خود بپرسید: آیا واقعاً آن‌ها مقصرند یا مشکل از من است؟

حقایقی در مورد تصادف!

بیش از ۷۵ درصد تمام رانندگانی که با سرعت غیرمجاز رانندگی  کرده و منجر به صدمه در تصادفات شده اند، مرد بوده اند. بیش از ۳۷ درصد از افرادی که در تصادفات کشته شده اند قربانی تصادف ناشی از سرعت غیرمجاز بوده اند.

فشار دیگران

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۵

دوستتان می گوید: “بیخیال، به مهمانی بپیوند، بنوش!” قول داده اید که پس از مهمانی رانندگی کنید. به همان نوشیدنی های غیرالکلی اکتفا می کنید. اما این دوست جدیدی‌ست و شما واقعاً از او خوشتان آمده است. چه تصمیمی می گیرید؟

مقاومت در برابر فشار دیگران سخت است. می خواهیم به جامعه تعلق داشته باشیم، در نتیجه به فکر بقیه نسبت به خود حساس هستیم. دو نوع فشار ناشی از دیگران وجود دارد: مثبت و منفی. دوستانی که شما را به انجام کارهای ایمن تشویق می کنند چون به شما اهمیت می دهند فشار مثبت به شما وارد می کنند. از طرف دیگر، دوستان یا آشنایانی که شما را به کارهای خطرناک تشویق می کنند به شما فشار منفی وارد می کنند.
یادگیری اینکه چطور فشار ناشی از دیگران را مدیریت کنید نیازمند تمرین زیادی ا‌ست. می خواهید دوستانتان را نگه دارید اما نمی خواهید به کارهایی که شما و اطرافیان را در خطر می اندازد تشویق شوید.

راهکارها: مدیریت فشار منفیِ ناشی از دیگران

برای کمک به مقاومت در برابر فشار منفی ناشی از دیگران سعی کنید چهار مرحلۀ زیر را انجام دهید:شناسایی مشکل: اگر الکل بنوشید ممکن است دوستان جدیدتان را تحت تأثیر قرار دهید، اما قول خود برای هوشیار ماندن و رانندگی کردن را به سرانجام نمی رسانید.
در مورد پیامدها فکر کنید: اگر تصمیم بگیرید برای ناراحت نکردن دوستتان الکل بنوشید، احتمال تصادف وقتی که پشت خودرو می نشینید را افزایش می دهید. ممکن است به خود یا دیگران صدمه بزنید یا باعث مرگ کسی شوید.
گزینه های جایگزین را بشناسید: به دوستتان پیشنهاد دهید دفعۀ دیگری که قصد رانندگی نداشتید با او خواهید نوشید.
محکم باشید: هوشیار بمانید و وقتی که فکر کردید آمادۀ رفتن هستید به دوستانتان پیشنهاد رساندنشان به مقصد را بدهید.

سرنشینان ناامن

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۶

با تعدادی سرنشین در شب به سوی منزل رانندگی می کنید. همگی اوقات خوشی دارند، جوک می گویند و خوش می گذرانند. بارش آرام باران دید را سخت کرده است. بازتاب های زیادی روی جاده وجود دارد. نیاز دارید تمرکز کنید، اما با این همه سر و صدای اطراف نمی توانید این کار را انجام دهید. باید چه کار کنید؟

وقتی رانندگی می کنید، مسئول ایمنی سرنشینان خودرو هستید. گاهی سرنشینان حواس شما را پرت می کنند. حوصلۀ کودکان در سفرهای طولانی سر رفته و از طرف شما توجه می خواهند. سرنشینان ممکن است با صدای بلند حرف بزنند، هم را اذیت کنند یا حتی داخل خودرو با هم کشتی بگیرند. در این زمان است که باید از خود رهبری نشان داده و کنترل اوضاع را حفظ کنید.

راهکارها: سرنشین خوب بودن

• به‌عنوان سرنشین می توانید به راننده کمک کنید:
• از مکالمات تند یا احساسی خودداری کنید، چون ممکن است حواس راننده را پرت کند.
• رانندگی بی احتیاط را تشویق نکنید.
• آماده باشید برای حفظ ایمنی، محکم باشید.

راهکارها: حفظ ایمنی سرنشینان

سعی کنید افراد داخل خودروتان را ایمن نگه دارید:
تا وقتی که همه کمربند ایمنی را نبسته اند حرکت نکنید.
پیش از اینکه مسیر را آغاز کنید به کودکان قوانین را بگویید.
اگر رانندگی طولانی‌ست به کودکان فعالیت هایی برای انجام دادن بدهید.
به سرنشینان بگویید نمی توانید زیاد صحبت کنید چون باید روی رانندگی تمرکز کنید.
از شوخ طبعی با دوستانتان استفاده کنید. برای مثال، به آن‌ها بگویید آن‌قدر باهوش نیستید که هم‌زمان رانندگی کنید و با آن‌ها شوخی کنید.
مطمئن شوید حیواناتی که جابه‌جا می کنید در قفس مهار شده باشند.

رانندگان خطرناک

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۷

دوست شما به شما پیشنهاد می دهد شما و دوستانتان را تا شهر بعدی برساند. تنها ۲۰ کیلومتر فاصله است پس موافقت می کنید. به بزرگراه رفته و سریعاً با سرعتی بسیار بیش از محدودۀ مجاز رانندگی می کنید؛ برای سبقت از یک خودرو بیرون آمده و برای برگشتن به باند خود فضای کمی دارد. فوراً می فهمید که رانندۀ خطرناکی‌‎ست. باید چه کار کنید؟!

همۀ ما تجربۀ گیر افتادن در خودرویی که رانندگی رانندۀ آن ما را می ترسانده، داشته ایم. داشتن گواهینامه قدرت بیشتری به شما برای مدیریت این موقعیت ها می دهد چون قوانین و دستورالعمل های رانندگی را می دانید و می دانید رانندگی ایمن به چه معنی‌ست. اما متقاعد کردنِ یک رانندۀ خطرناک به تغییر سبک رانندگی کار ساده ای نیست.

راهکارها: متوقف کردن شرایط رانندۀ خطرناک

در این‌جا چند ایدۀ آورده شده می تواند به شما برای مدیریت رانندگان خطرناک کمک کند:
سعی کنید از شوخ طبعی استفاده کنید، گاهی عمل می کند.
از جملات «من» استفاده کنید تا حس خود را بیان کنید. برای مثال ممکن است بگویید: الآن احساس استرس می کنم. می توانید لطفاً به خاطر من آرام تر رانندگی کنید؟
پیشنهاد رانندگی کردن بدهید. به دوستتان بگویید از اینکه نوبتی رانندگی کنید واقعاً خوشحال می شوید.
اگر سرنشینان دیگری هم هستند، سعی کنید از کمک آن‌ها نیز استفاده کنید. بپرسید: بچه ها شما الآن چه حسی دارید؟ احتمالاً آن‌ها نیز همان حس شما را دارند.
محکم باشید و چیزی مثل این بگویید: «هی! الآن همه مون رو به کشتن میدی!»
اگر هیچ‌کدام از این‌ها جواب نداد، از خودرو خارج شوید.

عصبانیت در جاده

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۸

شب و دیروقت است و شما در محله ای ناآشنا رانندگی می کنید. وسیلۀ نقلیه ای پشت سر شما آمده و سرعت را بالا می برد. راننده شروع می کند به چراغ بالا زدن. باید چه کار کنید؟

گاهی تشخیص اینکه باید در مقابل رانندگان عصبی چه کرد سخت می شود. بی ادب بودن و عادات بد رانندگی آن‌ها ممکن است منجر به تصادف شود. عصبانیت زیاد یا خشم جاده ای معمول نیستند، اما اگر مراقب نباشید عصبانیت ملایم می تواند افزایش یابد. چطور باید واکنش نشان دهید؟

راهکارها: مدیریت پرخاشگری دیگر رانندگان

وقتی دیگر رانندگان با عصبانیت رفتار می کنند:
با رفتار رانندگی خوب، واکنش نشان دهید. حق تقدم و فضای زیادی را به دیگر رانندگان بدهید.
عصبانیت را با عصبانیت جواب ندهید. از ارتباط چشمی خودداری کنید، از رانندگان دمدمی مزاج دور مانده و در جواب قیافه نگیرید.
اگر در موقعیتی هستید که احساس خطر می کنید:
کمک بگیرید، به ایستگاه پلیس یا جایی که تعداد افراد زیادی حضور دارند (مثلاً یک مرکز خرید) رانندگی کنید.
اگر تلفن همراه دارید با پلیس تماس بگیرید. (اگر با فرد دیگری سفر می کنید، بگذارید او تماس بگیرد و شما روی رانندگی تمرکز کنید.)
به منزل نروید.
درها را قفل کنید و شیشه ها را بالا بکشید.
اگر کسی سعی کرد وارد خودروی شما شود بوق بزنید و توجه بقیه را جلب کنید.

جلوگیری از پرخاشگری

چطور می توانید مطمئن شوید که عصبانیت و بی حوصلگی دیگر رانندگان را افزایش نمی دهید؟ اگر از مهارت های رانندگی هوشمندانه  خود استفاده کنید، فضای طولی و عرضی زیادی فراهم کرده و حق تقدم را به دیگران دهید، می توانید از موقعیت هایی که منجر به عصبانیت می شوند جلوگیری کنید.

راهکارها: جلوگیری از پرخاشگری

کمک کنید از عصبانیت و خشم دیگر رانندگان جلوگیری کنید:
قوانین جاده را بدانید و از آن ها پیروی کنید.
فاصلۀ طولی مناسبی داشته باشید.
حق تقدم را به دیگران بدهید.
برای خودروهایی که می خواهند در ترافیک ادغام شوند کنار بروید.
مقصود خود را به دیگران با راهنما زدن برسانید.
اگر خط وسایل نقلیه پشت سر شماست، کنار بزنید تا دیگران رد شوند.
چراغ های جلو را به جز وقتی که در فضای آزاد و خالی هستید، روی نور پایین نگه دارید.
صدای ضبط خودرو را پایین نگه دارید.
باندهای سبقت را مسدود نکنید.
تا وقتی که واقعاً ضرورتی ندارد از بوق استفاده نکنید.
اگر مجاز به استفاده از مکان پارک معلولین نیستید، جلوی خودروی معلولین در پارکینگ ها پارک نکنید.
سر دیگر استفاده‌کنندگان از جاده داد نزنید.

درست در همین لحظه در بریتیش کلمبیا، صف طولانی‌ای از مردم منتظر پیوند عضو یا بافت هستند. برای برخی از آن‌ها هدیۀ یک عضو به موقع نمی رسد. با این‌حال ۱۲ درصد از مردم بریتیش کلمبیا برای اهدای عضو ثبت نام کرده اند.
همه توانایی اهدا کردن عضو را دارند و هیچ محدودیت سنی‌ای برای این کار وجود ندارد.

ثبت نام اهدای عضو

در گذشته، هولوگرامی روی گواهینامۀ رانندگی زده می شد که نشان می داد قصد دارید اهدا کنندۀ عضو باشید یا خیر.
از سال ۱۹۹۷ به بعد، ثبت‌نام اهدای عضو جای همۀ روش های قبلی را گرفت. ثبت نام به شما اجازه می دهد تصمیم درستی در مورد اهدای عضو بگیرید و به شکل قانونی قصد شما را ثبت می کند. همچنین این تصمیم سخت را از روی دوش خانواده هنگام عزاداری برمی‌دارد؛ وقتی که گرفتن چنین تصمیمی واقعاً سخت می شود. ثبت نام ۲۴ ساعته برای اهدای عضو توسط متخصصان اورژانس یا واحد مراقبت های ویژه قابل انجام است.

چطور ثبت نام کنیم؟

فرم های ثبت نام اهدای عضو در تمامی مراکز رانندگی ICBC، مراکز درمانی و بهداشتی در دسترس است.
همچنین می توانید به صورت آنلاین در آدرس www.transplant.bc.ca یا با تماس با شمارۀ ۱ ۸۰۰ ۶۶۳ ۶۱۸۹ ثبت نام کنید.
لطفاً به‌عنوان اهدا کنندۀ عضو ثبت نام کنید. می توانید یک زندگی را نجات دهید و زندگی کنید.

فصل ۸: راهکارهای اضطراری

در این بخش

• آماده شدن برای موارد اضطراری
• راهکارهای رانندگی اضطراری
• خطرات محیطی
• خطرات شب
• خراب  شدن وسیلۀ نقلیه
• حیوانات روی جاده
• اجتناب از برخورد
• در صحنۀ تصادف

بخش هفتم راهکارهای مفیدی برای کمک به مدیریت موقعیت های شخصی که می توانند روی رانندگی شما اثر منفی بگذارند ارائه داد. در این بخش دو دسته راهکار مفید برای کمک به مدیریت موقعیت ها و جلوگیری از وخیم شدنِ موقعیت های اضطراری ارائه می شود.

آماده شدن برای موارد اضطراری

هیچ کسی برای درگیری در یک موقعیت اضطراری آمادگی ندارد، اما می توانید مطمئن باشید که بعضی اوقات هنگام رانندگی با یکی از آن‌ها مواجه خواهید شد. بهترین راه برای مدیریت موارد اضطراری از قبل آماده بودن است. یک راه برای آمادگی این است که کارهایی که می خواهید انجام دهید را تمرین کنید. این مراحل را انجام دهید:

1. هنگام رانندگی، جلوتر را مشاهده کنید و به دنبال خطرات بگردید (کودکی که یک‌دفعه جلوی شما ظاهر می شود، دوچرخه‌سواری که به باند شما منحرف می شود، خودرویی که ناگهان جلوی شما توقف می کند و…)
2. از خود بپرسید: باید چه کار کنم؟ (ترمز، انحراف، کنار کشیدن، و…)

بهترین آمادگی این است که همیشه گوش به زنگ بوده و موقع رانندگی از راهکار ببینید، فکر کنید، انجام دهید استفاده کنید. اگر هوشیار باشید و براساس مشاهدات خود تصمیم بگیرید، معمولاً پیش از اینکه مورد اضطراری گسترش یابد می توانید عکس العمل انجام دهید.
به یاد داشته باشید که وسیلۀ نقلیۀ خود را برای موارد اضطراری آماده کنید. وسایل اورژانسی درستی را با خود همراه داشته باشید تا به مدیریت موقعیت های اضطراری که در این بخش شرح داده می شوند کمک کنند.

راهکارهای رانندگی اضطراری

دو راهکار برای مواقع اضطراری، ترمز اضطراری و کنترل سُر خوردن هستند. این راهکارها پیچیده هستند. باید تنها در مکان های ایمن تحت نظر یک رانندۀ باتجربه آن‌ها را تمرین کنید.

ترمز اضطراری

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۱

در خیابان خود، تقریباً نزدیک خانه، رانندگی می کنید. گوشۀ چشم راست خود یک توپ می بینید که به خیابان غلت می خورد و پشت سر آن یک تصویر تار می بینید؛ احتمالاً بچۀ همسایه است. تقریباً زمانی برای توقف وجود ندارد. باید چه کار کنید؟

حتی وقتی که به دقت مشاهده می کنید، ممکن است خطرات پیش بینی نشده‌ای رخ دهند. وقتی این اتفاقات رخ  دهند، احتمالاً نیاز دارید از ترمز گرفتن اضطراری استفاده کنید.
کلید ترمز اضطراری متوقف کردن هر چه سریع‌تر وسیلۀ نقلیه بدون قفل کردن ترمزهاست. اگر ترمزها را قفل کنید، چرخ ها از حرکت می ایستند. شما کنترل فرمان را از دست داده و خودرو ممکن است سُر بخورد.

نکات رانندگی

با تمرین در فضای ایمن، استفادۀ صحیح از ABS را تمرین کنید. تا ۳۰ کیلومتر بر ساعت شتاب گرفته ناگهان ترمز بگیرید و از یک شیء اورژانسی دور بزنید. به ترمزها ضربه محکم نزنید چون این کار باعث خاموش کردن سیستم می شود. با صدا و لرزش ترمز نگران نشوید، این امر طبیعی‌ست. راهنمای دارندگان خودرو را بررسی کنید تا تکنیک صحیح ترمز گرفتن را یاد بگیرید.

سیستم های ترمز ضد قفل (ABS)

بیشتر وسایل نقلیۀ جدید ABS دارند که به شما اجازۀ ترمز و کنترل فرمان هم‌زمان را می دهد. با ترمز معمولی نمی توانید این کار را انجام دهید. در موقعیت اضطراری، اگر ABS دارید باید تا وقتی که خودرو متوقف می شود فشار ادامه‌دار، محکم و سختی به پدال ترمز وارد کنید. سنسورهای کامپیوتری خودکار، ترمز ها را از چرخ ها آزاد می کنند تا از قفل شدن آن‌ها جلوگیری کنند.
برخلاف تصور عموم، ABS اجازۀ رانندگی سریع‌تر را نمی دهد و همیشه باعث توقف زودتر نمی شود. در برخی سطوح، مانند شن، فاصلۀ ترمز گرفتن بیشتر می شود. اما ABS می تواند از قفل شدن چرخ ها در سطوح خیس و لغزنده جلوگیری کند.
اگر وسیلۀ نقلیه با ABS دارید، حتماً راهنمای استفاده از وسیلۀ نقلیه را برای اطلاعات تکمیلی در مورد تکنیک های ترمز اضطراری چک کنید.

راهکارها: تکنیک های ترمز اضطراری

برای توقف ناگهانی در موارد اضطراری:
با ABS:
محکم پدال ترمز را فشار دهید و تا وقتی که کاملاً توقف نکرده اید آن را نگه دارید.
به ترمز ها ضربه نزنید.
ببینید و به سمتی که می خواهید بروید فرمان را بچرخانید.
بدون ABS:
محکم پدال ترمز را فشار دهید، اما آن‌قدر محکم فشار ندهید که چرخ ها قفل شوند.
اگر حس کردید در حال سُر خوردن هستید سریعاً ترمز را رها کرده و دوباره محکم پدال را فشار دهید.
مسیری که می خواهید بروید را ببینید و فرمان را به آن سمت بچرخانید. در بسیاری از موارد، نمی خواهید وقتی که توقف ناگهانی دارید چرخ ها را قفل کنید. با این‌حال، در برخی موارد ترجیح می دهید ترمزها را قفل کنید چون توقف بسیار مهم‌تر از فرمان گیری است.

کنترل سُرخوردن

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۲

صبح سردی ا‌ست و عجله دارید سروقت به سر کار برسید. ناگهان حس می کنید وقتی فرمان را می چرخانید، وسیلۀ نقلیه به درستی پاسخ نمی دهد. ترمز می گیرید. عقب خودرو به راست می لغزد؛ به یخ خورده اید! باید چه کنید؟

فکر کنید!

پیش از شروع رانندگی به شرایط جاده فکر کنید. آیا شرایط آب و هوایی جاده را لغزنده می کند؟ با گرفتن تصمیم صحیح پیش از شروع، باید از سر خوردن جلوگیری کنید. بیشترین دلیل سر خوردن مهارت های ضعیف رانندگی‌ست.

هشدار!

سر خوردن وقتی اتفاق می افتد که رانندگان:
محکم روی پدال می کوبند.
محکم روی پدال می کوبند و هم‌زمان فرمان گیری می کنند.
در پیچ با سرعت بالا رانندگی می کنند.
ناگهان شتاب می گیرند.

هروقت لاستیک ها چسبندگی با جاده را از دست می دهند سر خوردن اتفاق می افتد. این مورد می تواند به دلیل سطوح لغزنده یا با تغییر سرعت یا جهت ناگهانی اتفاق بیافتد. عوامل محیطی مانند باران و یخ نیز منجر به سر خوردن می شوند، اما مهارت های رانندگی ضعیف دلیل اصلی آن است. راه اجتناب از سر خوردن استفاده از مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید است. در شرایط لغزندگی، سرعت را کم کنید.

مراحل مدیریت یک لغزش

تصویر زیر نشان می دهد وقتی سر می خورید چه اتفاقی برای خودرو می افتد و چطور می توانید دوباره کنترل را به دست بگیرید. شماره های تصویر با شماره های زیر مطابقت دارند:

1. مستقیم رانندگی می کنید، اما متوجه لکۀ یخی جلوی خود نمی شوید.
2. با رانندگی روی یخ، عقب خودرو به سمت راست سر می خورد. گاز را رها کنید، نگاه کنید و به آرامی به سمتی که می خواهید بروید فرمان را بچرخانید (در این مورد، به راست بچرخانید). ترمز نگیرید، موقعیت را بدتر می کند.
3. حالا عقب خودرو به چپ سر می خورد. (این احتمالاً به دلیل اصلاح بیش از حد در مرحلۀ دوم است «چرخاندن بیش از حد فرمان»). گاز ندهید و به سمتی که می خواهید بروید به آرامی فرمان را بچرخانید (در این مورد، به چپ بچرخانید). ممکن است تا وقتی که کنترل را به دست بگیرید مجبور شوید چند بار مراحل ۲ و ۳ را تکرار کنید.
4. وقتی که کنترل را به دست گرفتید، با احتیاط به رانندگی ادامه دهید.

خطرات محیطی

در بریتیش کلمبیا، مه، باران سنگین و برف می توانند شرایط رانندگی را بسیار سخت کنند. باران، برف و یخ می توانند سطح جاده را غیرقابل پیش بینی کنند. سطوح لغزندۀ جاده برای رانندگان و سرنشینان خطرناک است و ممکن است منجر به تصادفات زنجیره ای شود.

نکات رانندگی

بهترین گزینه در شرایط آب و هوایی بد، ماندن در خانه یا با اتوبوس جابه‌جا شدن است.

از دست دادن دید

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۳

در جاده ای روستایی رانندگی می کنید که ناگهان در منطقۀ پایین دستی پوشیده با مه قرار می گیرید. سعی می کنید جلو را ببینید، اما دیدن جلو بسیار سخت است. باید چه کار کنید؟

شرایط آب و هوایی مثل مه، باران و برف می توانند محدود کنندۀ دید نیز باشند. اگر به وضوح نتوانید جلو یا عقب را ببینید، اطلاعات شما در مورد صحنۀ رانندگی به شکل خطرناکی کاهش می یابد. در این شرایط نمی توانید تصمیمات درستی برای رانندگی بگیرید.

راهکارها: رانندگی در شرایط دید محدود

شرایط سخت آب و هوایی می تواند برای رانندگان خطرناک باشد چون گاهی دید را محدود می کند. در این شرایط:
سرعت را کم کنید.
مرزهای فضایی بیشتری فراهم کنید.
با احتیاط بیشتری بررسی و جست‌وجو کنید.
در باران، برف و مه از نورپایین چراغ های جلو استفاده کنید.
در شرایط بد آب و هوایی سبقت نگیرید چون به اندازۀ کافی جلوتر را نمی بینید.
اگر مجبور شدید کنار زده و توقف کنید تا دید بهتر شود. جایی را انتخاب کنید که ایمن بوده و راه را نمی بندد.
از یخ زدا استفاده کنید تا شیشه ها را تمیز نگه دارد. اگر نیاز بود یک شیشه را مقداری برای تهویه باز بگذارید.
پیش از شروع، دوباره وسیلۀ نقلیه را از برف و یخ پاک کنید. مطمئن شوید به وضوح می توانید ببینید.
برف پاک کن و آب پاش ها را در شرایط مناسب نگه دارید.

نکات رانندگی

در شرایط مه شدید، اگر به دید بهتر کمک می کند می توانید از لامپ های مه‌شکن به جای چراغ های جلو استفاده کنید. در این مواقع، می توانید چراغ جلو را خاموش کرده و تنها از چراغ مه‌شکن استفاده کنید. اگر کمی مه باشد ولی روی دید اثر نداشته باشد یا شرایط معمولی باشد، نباید از هر دو لامپ مه‌شکن و چراغ جلو با هم استفاده کرد.

نور شدید و سایه ها

تغییر شرایط نور می تواند توانایی دید شما را کاهش دهد. نور شدید می تواند در روز یا شب، وقتی به خودرویی با نور چراغ بسیار روشن برمی خورید، دید شما را کور کند. سایه های تاریک می توانند خطرات را پنهان کنند.

راهکارها: غلبه بر نور شدید و سایه

برای مدیریت نور شدید و سایه هنگام رانندگی:
پیش از ورود به تونل سرعت را کم کنید تا چشمان شما با شرایط نور کم تطابق پیدا کند.
وقتی در تونل رانندگی می کنید عینک آفتابی را برداشته و چراغ جلو را روشن کنید.
از عینک آفتابی و نقاب در طول روز استفاده کنید.
شیشه های خودرو را تمیز نگه دارید.
آینه عقب خود را برای شرایط رانندگی شب تنظیم کنید.
برای کاهش تشعشعی که چراغ جلوی خوردوی شما تولید می کند، فاصلۀ طولی مناسبی را رعایت کنید.

از دست دادن کشش

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۴

دیشب برف باریده است. می خواهید برای خرید بیرون بروید. قبلاً در برف رانندگی کرده اید، پس فکر نمی کنید که مشکلی پیش بیاید. با بیرون آمدن از پارک، به آرامی ترمز می گیرید تا فاصلۀ ترمز گرفتن را آزمایش کنید. خودرو کمی سر می خورد، خطرناک تر از چیزی که اول فکر می کردید به نظر می رسد. علاوه بر برف یخ نیز وجود دارد. باید چه کار کنید؟

باران، برف و یخ می توانند روی چسبندگی شما تأثیر بگذارند. قلوه‌سنگ های ریز، برگ‌های خیس، گل یا شن نیز می توانند جاده را لغزنده و خطرناک کنند. وقتی روی هر سطح با چسبندگی کم رانندگی می کنید با سرعت کم و با احتیاط برانید و در شرایط بد آب و هوایی از رانندگی خودداری کنید.

نکات رانندگی

مطمئن شوید لاستیک های وسیلۀ نقلیه در شرایط خوبی هستند، باد مناسبی دارند و برای شرایط رانندگی مناسب‌اند.

هشدار!

در شرایط لغزنده یا خیس هیچ‌وقت از کروز کنترل استفاده نکنید. راهنما به شما می گوید که تنها در شرایط ایده آل رانندگی از آن استفاده کنید.

باران

باران می تواند منجر به دو شرایط بد رانندگی شود:

• از دست دادن کشش
• آبکاری

باران سطح جاده را، مخصوصاً در اوایل شروع بارش، بسیار لغزنده می کند. باران با روغن سطح جاده مخلوط شده و یک لایۀ روغنی لغزنده ایجاد می کند. این لایه با ادامۀ باران شسته می شود، اما اگر بارش کم باشد یا برای مدت طولانی بارش ادامه پیدا نکند، جاده برای مدت طولانی تری لغزنده باقی می ماند.

راهکارها: رانندگی در جاده های خیس

وقتی جاده ها خیس هستند مطمئن شوید کنترل خوبی دارید:
سرعت را کم و فاصلۀ طولی را رعایت کنید.
حداقل دو برابر حالت معمولی فاصله برای ترمز گرفتن در نظر بگیرید.
آرام ترمز بگیرید که ترمزها قفل نشوند.

آبکاری وقتی اتفاق می افتد که لاستیک ها ارتباط خود با سطح جاده را از دست داده و روی لایه ای از آب شناور می شوند. راننده کنترل فرمان و ترمزها را از دست می دهد. این حالت ممکن است هنگام بارندگی یا در آب های راکد اتفاق بیافتد. هر چه سرعت بالاتری داشته باشید، احتمال شناوری شما بیشتر می شود. می توانید تشخیص دهید که شناور هستید یا نه، چون فرمان ناگهان بسیار سبک می شود.

راهکارها: جلوگیری از شناور شدن یا مدیریت آن

برای جلوگیری از شناور شدن:
برای عاج و فشار باد مناسب، لاستیک ها را چک کنید.
مراقب گودال های آبی بزرگ جلوتر باشید.
در باران های سنگین سرعت را کم کنید.

آب عمیق

ورود به آب عمیق می تواند منجر به خاموش شدن خودرو شود و حتی می تواند به موتور یا جعبه دنده خسارت وارد کند. اگر در جاده با آب مواجه شدید، برگشتن و انتخاب یک راه دیگر را در نظر بگیرید. اگر نمی توانید از آن اجتناب کنید، به آرامی از داخل آن رد شوید. پس از اینکه آب را رد کردید، در فواصل کوتاه ترمز بگیرید تا آب‌ها را خشک کنید. جریان آب عمیق تر از نیم متر می تواند خودرو را با خود ببرد.

برف و یخ

برف و یخ می توانند منجر به کاهش سریع چسبندگی شوند. نبود کشش منجر به گردش چرخ ها (به اصطلاح تیک آف) موقع شتاب گرفتن و توقف کردن موقع ترمز گرفتن می‌شود، در این حالت به راحتی کنترل فرمان را از دست می دهید.
در زمستان، دما می تواند سریعاً تغییر کند و منجر به چسبندگی غیرقابل پیش بینی جاده شود. دمای نزدیک به یخ  زدن خطرناک تر از دمای سردتر است؛ با اینکه جاده شبیه به نظر می رسد، یخ می تواند غیرمنتظره تشکیل شود و دیده نشود.

نسبت به خطرات پنهان گوش به زنگ باشید:

یخ سیاه: به دلیل یخ  زدن رطوبت روی سطح جاده به وجود می آید. معمولاً نمی توانید آن را ببینید. اما اگر آسفالت درخشنده و به جای سفید، خاکستری سیاه به نظر می رسید، مشکوک شوید.

نواحی سایه: ممکن است با اینکه خورشید تابیده هنوز در بخش هایی از جاده یخ وجود داشته باشد.

پل  و روگذرها: بیش از دیگر سطوح جاده یخ روی آن ها تشکیل می شود.

تقاطع ها: به دلیل اگزوز خودروها و تجمع برف در تقاطع‌ها سریع‌تر یخ تشکیل می شود.

هشدار!

ترمز گرفتن در شرایط یخی، ده برابر حالت معمول زمان و فاصله نیاز دارد.

راهکارها: مدیریت برف و یخ

وقتی با شرایط برفی یا یخی روبه‌رو شدید:
از قبل برنامه ریزی کنید:
پیش از بیرون رفتن پیش‌بینی هوا را چک کنید. خانه ماندن ممکن است عاقلانه ترین تصمیم باشد.
از لاستیک هایی استفاده کنید که برای شرایط زمستانی مناسب هستند.
زنجیرهایی به همراه داشته و نحوۀ نصب آن‌ها را بدانید. لاستیک ها یا زنجیر چرخ زمستانی تجهیزات مورد نیاز قانونی در جاده های بریتیش کلمبیا در طول زمستان هستند.
مقداری شن یا یک فرش به همراه داشته باشید که اگر در برف یا یخ گیر افتادید از آن استفاده کنید.

ببینید

• مطمئن شوید می توانید ببینید. برف یا یخ را از شیشه و آینه ها پاک کنید، از شر هر یخ و برفی که روی برف پاک کن ها وجود دارد خلاص شده و همۀ چراغ ها را پیش از رانندگی پاک کنید.
• وقتی رانندگی می کنید جلوتر را بررسی کنید تا مرز ایمنی بزرگ‌تری داشته باشید.

فکر کنید

انجام عمل را زودتر برنامه‌ریزی کنید تا زمان کافی برای واکنش دادن داشته باشید.

راهکارها: مدیریت برف و یخ

• سرعتتان را کم کنید.
• به آرامی شتاب بگیرید. شروع ناگهانی می تواند منجر به سر خوردن خودرو یا چرخش چرخ ها شود.
• در سرعت پایین با احتیاط ترمزها و فرمان را آزمایش کنید. از این آزمایش استفاده کنید تا بفهمید باید ادامه دهید یا سرعت را کمتر کنید.
• صبر نکنید تا وقتی که از تپه سر خوردید بعد زنجیر چرخ ها را وصل کنید.
• وقتی روی تپه هستید، وصل کردن زنجیر بسیار سخت می شود. در عوض از یک منطقۀ مخصوص وصل کردن زنجیرچرخ استفاده کنید.
• اگر چرخ ها قفل شده اند، ترمز را رها کرده و دوباره ترمز بگیرید تا کنترل فرمان را به دست آورید.
• پیش از ورود به پیچ و خم ها سرعت را کاهش دهید. ترمز گرفتن در پیچ ها ممکن است منجر به لغزیدن شود.
• از دندۀ سنگین برای پایین رفتن از تپه های یخی استفاده کنید.
• در شرایط برف و یخی از کروز کنترل استفاده نکنید.
• مرزهای فضایی اضافی در نظر بگیرید (شامل فاصلۀ طولی بیشتر).
• تنها در موارد خیلی ضروری سبقت بگیرید.
• اگر بیش از یک باند برای حرکت دارید، در قسمتی از جاده با کمترین میزان برف و یخ حرکت کنید.
• از حرکات فرمان آرام و نرم استفاده کنید.

گیرافتادن در برف

اگر در برف گیر افتادید، در خودرو بمانید تا زمانی که کاملا مطمئن شوید می توانید کمک بگیرید.
اگر تصمیم داشتید برای گرم نگه داشتن داخل خودرو، موتور را روشن بگذارید، تنها ۵ دقیقه در هر ساعت این کار را انجام دهید. باید بسیار مواظب باشید چون ممکن است خودرو با گاز مونوکسید کربن پر شود. مسمومیت کربن مونوکسید منجر به سرگیجه و خواب آلودگی و حتی مرگ می شود. مطمئن شوید که لولۀ اگزوز و سیستم اگزوز مسدود یا خراب نشده باشند چون می تواند منجر به افزایش نشت مونوکسید کربن به داخل خودرو شود. همیشه یکی از شیشه ها را برای هوای آزاد کمی باز بگذارید. مطمئن شوید یک نفر همیشه بیدار می ماند.

هشدار!

اگر وقتی خودرو روشن است حس سرگیجه و خواب آلودگی داشتید، ممکن است در حال تجربۀ مسمومیت با کربن مونوکسید باشید. موتور را خاموش کرده و هوای آزاد تنفس کنید.

تلاطم

مراقب بادهای قطع کننده، از جلو و پشت سر باشید. این بادها می توانند کنترل فرمان را برای شما سخت کنند. حتی یک کشندۀ تریلر عبوری نیز می تواند تلاطم کافی برای تکان دادن یک خودرو را تولید کند.

راهکارها: مدیریت تلاطم

اگر حین رانندگی با تلاطم مواجه شدید:
سرعتتان را کم کنید.
با هر دو دست محکم فرمان را بچسبید.
مراقب وسایل نقلیۀ دیگری که به راحتی مجبور به ورود به باند حرکت شما می شوند باشید (موتورسیکلت، خودرو های کوچک، خودروهای کمپی و وسایل نقلیه ای که تریلی می کشند.)
اگر از یک کامیون یا تریلر بزرگ سبقت می گیرید فضای اضافی در اطراف باقی بگذارید.

خطرات شب

شما روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۵

همه روز را در حال رانندگی برای رسیدن به شهری که دوستتان در آن زندگی می کند بوده اید. الآن شب شده و شما کمی احساس خواب آلودگی می کنید. در جادۀ روستایی ساکت و آرامی رانندگی می کنید. ترافیک خیلی کمی وجود دارد اما خودرویی را در دور دست می بینید که در حال نزدیک شدن است. نور را از نور بالا به نور پایین تغییر می دهید. رانندۀ دیگر نور را کم نمی کند. نور مستقیم به چشم شما می تابد و دیدن برای شما سخت شده است. باید چه کار کنید؟

رانندگی در شب چالشی برای همۀ رانندگان است. هنگام رانندگی در شب دید شما محدود شده و به خوبی نمی توانید ببینید. نمی توانید فاصله را نیز به خوبی تشخیص دهید. باید هوشیاری بیشتری برای اجرای مؤثر ببینید، فکر کنید، انجام دهید داشته باشید.

استفاده از چراغ های جلو

مطمئن شوید از چراغ های درستی برای شرایط مختلف استفاده می کنید. نورپایین چراغ جلو، ناحیه ای حدود ۳۰ متر جلوتر و نوربالا تقریباً ناحیۀ نورانی‌ای به طول ۱۰۰ متر را روشن می‌کند.

مطمئن شوید به درستی از چراغ های جلو استفاده می کنید:

• باید از ۳۰ دقیقه پیش از غروب آفتاب تا ۳۰ دقیقه پیش از طلوع از چراغ های جلو استفاده کنید.
• رانندگی در شب با دی لایت خودکار یا چراغ پارک غیرقانونی ا‌ست.
• وقتی در ۱۵۰ متری یک وسیله نقلیۀ دیگر هستید، چه از روبه‌رو چه از پشت، باید نور چراغ جلو را به نور پایین تغییر دهید. آیا با تخمین زدن فاصله مشکل دارید؟ اکثر مردم دارند. مؤدب بوده پیش دستی کنید و نور خود را زودتر کاهش دهید!
• همچنین اگر دید افقی به کمتر از ۱۵۰ متر کاهش یافته باشد باید از چراغ های جلو استفاده کنید (برای مثال در شرایط مه یا باران سنگین).

سریع‌تر از چراغ جلو رانندگی کردن

مراقب باشید که در مه، باران یا برف سریع‌تر از نور چراغ جلو حرکت نکنید. جلوتر از نور رانندگی کردن وقتی اتفاق می افتد که بسیار سریع حرکت کنید و در ناحیه ای که نور چراغ روشن کرده نتوانید توقف کنید. این مسئله بسیار در پیچ ها خطرناک تر است.

راهکارها: رانندگی شبانه

برای کاهش خطرات رانندگی در شب:
چشمانتان را حرکت دهید. به دقت جاده را برای عابرین پیاده، دوچرخه‌سواران و حیوانات بررسی کنید.
از خیره شدن به نور بپرهیزید. برای اجتناب از خیره شدن به خودروی نزدیک شونده، یک لحظه به گوشۀ راست جاده نگاه کنید. آینۀ عقب خود را برای رانندگی در شب و اجتناب از خیره شدن ناشی از چراغ خودروی پشت سر در آینه عقب تنظیم کنید؛ این امر به کاهش نقاط کور نیز کمک می کند. نور داخل را خاموش و نور پنل تجهیزات را روی حالت کم بگذارید.
شیشه ها و چراغ ها را تمیز نگه دارید.
شب هنگام گوش به زنگ باشید. آواز بخوانید، با صدای بلند صحبت کنید یا برای یک فنجان قهوه کنار بزنید تا مطمئن شوید بیدار می مانید.
سرعت را کم کنید.
فاصلۀ طولی را افزایش دهید.

خرابی وسیلۀ نقلیه

خرابی غیرمنتظرۀ وسیلۀ نقلیه می تواند موقعیت های خطرناکی برای شما و سرنشینان خودروتان ایجاد کند. بهترین جلوگیری، داشتن وسیلۀ نقلیۀ به خوبی نگهداری شده و انجام چک های منظم پیش از سفر است.

ترکیدن لاستیک

روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۶

در آزادراه رانندگی می کنید و ناگهان لاستیک خودرو می ترکد. باید چه کار کنید؟

وقتی لاستیک جلو منفجر می شود، خصوصاً در سرعت های بسیار بالا، خودروی شما به جهتی که لاستیک قرار دارد کشیده می شود. ترکیدن لاستیک عقب منجر به سر خوردن خودرو می شود.

راهکارها: مدیریت منفجر شدن لاستیک

برای ایمن ماندن وقتی که لاستیک منفجر می شود:
فرمان را محکم بچسبید.
ناگهان ترمز نگیرید و خطری چون از دست دادن کنترل فرمان را به جان نخرید. گاز را رها کرده و به آرامی شتاب را کم کنید. وقتی خودرو کند شد می توانید ترمز بگیرید.
در مسیری که می خواهید بروید فرمان را بچرخانید. (قسمت کنترل سر خوردن را در ابتدای این بخش ببینید).
هر چه سریع‌تر راهنما زده یا چراغ های خطر را روشن کنید و به کنار جاده بروید.

از کار افتادن ترمز

از کار افتادن کامل ترمزها نادر است. با این‌حال، اگر سیستم ترمز شما از کار افتاد، باید از مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید خود برای واکنش سریع استفاده کنید.

راهکارها: مدیریت از کار افتادن ترمز

اگر ترمزهای شما از کار افتاد:
وحشت نکنید! به خطراتی که پیش رو دارید و اجتناب از آن‌ها فکر کنید.
به دنبال مسیر گریز یا چیزی که سرعت شما را کم کند باشید (برای مثال، کنارۀ جاده یا فضای باز).
محکم و سریع به پدال ترمز ضربه بزنید. ممکن است بتوانید برای توقف از ترمز استفاده کنید.
به پایین ترین دنده، دنده معکوس بزنید تا موتور به کاهش سرعت شما کمک کند.
به آرامی و مداوم از ترمز دستی استفاده کنید. وقتی این کار را می کنید آمادۀ رها کردن ترمز باشید، تا اگر خودرو سر خورد بتوانید سریع ترمز را رها کنید.
برای هشدار دادن به دیگران از بوق یا چراغ چهارچشمک استفاده کنید.

مشکلات موتور

هیچ‌وقت نمی دانید کی ممکن است موتور از کار بایستد. اگر اتفاق افتاد هرچه سریع‌تر باید از ترافیک خارج شده و به مکان امنی بروید.

راهکارها: مدیریت از کار افتادن موتور

اگر موتور شما از کار افتاد:
به کنارۀ جاده راهنما بزنید و فرمان را بچرخانید.
اگر در بزرگراه یا آزادراه شلوغی هستید، سعی کنید به نزدیک ترین خروجی و تعمیرگاه برسید یا از جاده خارج و به کنار جاده بروید. اگر امکان داشت سعی کنید داخل تونل یا روی پل توقف نکنید.
چراغ چهارچشمک خطر را روشن کنید.
اگر هوا تاریک یا دید محدود بود مانع یا مثلث خطر اطراف خودرو نصب کنید.
کنار خودرو بمانید. علامت خطر و کمک (S.O.S) روی شیشه بچسبانید.
اگر در آزادراه ها یا جاده های خلوت رانندگی می‌کنید، سعی کنید با خود تلفن همراه داشته باشید.
هیچ‌وقت سوار خودروی غریبه نشوید. از آن‌ها بخواهید به مسیر ادامه دهند و برای شما تماس بگیرند.
در آزادراه های شلوغ و با سرعت بالا سعی نکنید کنار جاده خودروی را تعمیر کنید.

نکات رانندگی

اگر فرمان تقویت شده دارید، پس از خاموش شدن موتور نیز می توانید از آن استفاده کنید. فقط باید فشار بیشتری وارد کنید. اگر موتور خاموش شد، سویچ را خاموش نکنید، چون فرمان قفل می شود.

هشدار!

اگر خودرو آتش گرفت، سریع توقف کنید و همه را از خودرو خارج کنید. کاپوت را باز نکنید، این کار می تواند منجر به گسترش آتش سوزی شود. از خودرو فاصله بگیرید.

از کار افتادن چراغ جلو

رانندگی در شب بدون چراغ جلو خطرناک و غیرقانونی‌ست. اگر چراغ از کار افتاد باید هر چه سریع‌تر از جاده خارج شوید.

راهکارها: مدیریت از کار افتادن چراغ جلو

اگر چراغ های جلوی خودرو از کار افتاد:
سوئیچ چراغ را سریع خاموش و روشن کنید.
اگر چراغ های جلو خاموش ماندند، چراغ چهارچشمک خطر را روشن کنید.
سرعت را کم کنید، از جاده خارج شده و کمک بگیرید.

باز شدن کاپوت

کاپوت ها اگر به درستی قفل نشده باشند ممکن است باز شوند. اگر متوجه شدید کاپوت شما به درستی قفل نشده، کنار بزنید و آن را کاملاً ببندید.

راهکارها: باز شدنِ کاپوت

اگر در موقعیتی قرار گرفتید که هنگام رانندگی دید شما توسط کاپوت بسته شد، وحشت نکنید:
سعی کنید از روزنۀ زیر کاپوت باز شده جلو را ببینید یا شیشه را پایین زده و مسیری که می خواهید بروید را ببینید.
چراغ چهارچشمک را روشن کنید.

گیر کردن پدال گاز

پدال گاز به دلیل جمع شدن یخ یا برف، یا گیر کردن کفی خودرو زیر پدال یا به دلیل عدم عملکرد ممکن است گیر کند.
با استفاده از انگشت و بلند کردن آن در مواقعی که به آرامی حرکت می کنید و پدال گیر کرده، ممکن است بتوانید آن را رها کنید.

هشدار!

هیچ‌وقت سعی نکنید با دست پدال گاز را رها کنید چون به راحتی کنترل خودرو را از دست خواهید داد.

راهکارها: پدال گاز گیر کرده

اگر پدال گاز گیر کرد:
ترمز بگیرید.
به دنبال راه فراری باشید که شما را به کنار جاده برساند. ترمز را رها نکنید.
دنده را خلاص کنید تا موتور را از چرخ ها جدا کند. (این ممکن است به موتور آسیب برساند اما از تصادف کردن بهتر است. توجه کنید که اگر موتور خاموش باشد ترمز گرفتن و فرمان گیری سخت می شود).
راه فرار را پیش بگیرید و وقتی متوقف شدید موتور را خاموش کنید.
سعی نکنید موتور را دوباره روشن کنید. در عوض برای کمک تماس بگیرید.

حیوانات روی جاده

روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۷

صبح زود در یک جادۀ روستایی رانندگی می کنید. مراقب حیوانات هستید؛ قبلاً در این ناحیه گوزن شمالی دیده اید. ناگهان یک گوزن شمالی بزرگ از بین بوته ها، دقیقاً جلوی مسیر شما، بیرون می آید. باید چه کنید؟

حیوانات روی جاده یک خطر بزرگ در بریتیش کلمبیا هستند. تصادف با یک حیوان بزرگ می تواند منجر به خسارت و جراحت، نه تنها به حیوان، بلکه به شما و سرنشینان خودرو شود.

راهکارها: مواظب حیوانات باشید

برای کمک به جلوگیری از برخورد با حیوانات:
اطراف جاده را زودتر برای دیدن حیوانات بررسی کنید.
وقتی در نواحی جنگلی یا مزارع، رانندگی می کنید تابلوهای عبور حیوانات را ببینید. در این نواحی از سرعت خود بکاهید.
هنگام طلوع و غروب آفتاب بیشتر مراقب باشید. این مواقعی‌ست که حیوانات به دنبال غذا هستند، و موقعی‌ست که دیدن آن‌ها سخت تر می شود.
هنگام شب  مراقب نقطه های روشنِ در کنار جاده باشید. این نقاط ممکن است بازتاب نور چراغ شما در چشمان یک حیوان باشد.
فراموش نکنید که حیوانات وحشی عموماً گله ای حرکت می کنند. اگر یک حیوان دیدید، احتمالاً تعداد بیشتری نیز وجود دارد.

نکات رانندگی

وقتی نزدیک اسب ها و سوارکاران رانندگی می کنید بیشتر مراقب باشید. وقتی از آن‌ها سبقت می گیرید سرعت خود را کم کنید و فضای زیادی ایجاد کنید. بوق نزنید چون ممکن است اسب به سمت مسیر شما رم کند.

راهکارها: وقتی حیوانی در مسیر شماست

• اگر حیوانی دقیقاً روبه‌روی شماست:
• آینه عقب را چک کنید که ببینید آیا وسیلۀ نقلیۀ دیگری پشت سر شما هست، یا اینکه می توانید ناگهان توقف کنید.
• خطر را ارزیابی کرده و تصمیم به اقدام بگیرید. می توانید بایستید؟ می توانید از کنار حیوان رد شوید؟ بهتر است خطر کرد و به حیوان زد یا اینکه تصادف کرد؟
• وقتی حیوانی می بینید سرعت را کم کنید اما در برابر وسوسۀ محکم ترمز گرفتن مقاومت کنید. این کار ممکن است کنترل خودرو را از شما بگیرد.
• وقتی اطراف یک حیوان رانندگی می کنید، فاصلۀ زیادی را حفظ کنید. حیوان وحشت زده ممکن است به هر طرفی بدود.
• اگر حیوان خیلی بزرگ است و نمی توانید به موقع بایستید، محکم ترمز بگیرید و فرمان را بچرخانید تا با زاویه به آن برخورد کنید. پیش از اینکه با حیوان برخورد کنید پدال ترمز را رها کنید. این کار جلو خودرو را بالا برده و شانس اینکه حیوان به شیشه برخورد کند را کاهش می دهد.

اجتناب از برخورد

روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۸

در سربالایی یک تپه رانندگی می کنید. ناگهان یک خودرو در باند شما از روبه‌رو جلوی شما سبز می شود.

باید چه کار کنید؟

هیچ‌کس نمی خواهد تصادف کند، اما گاهی شما خود را در موقعیتی می بینید که تصادف اجتناب‌ناپذیر است. بهترین روش اجتناب از تصادفات، استفاده از مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید است. هوشیار بمانید، سیستماتیک اطراف را ببینید، مرزهای فضایی خوبی را حفظ و با سرعت مطمئن رانندگی کنید. این مراحل به شما کمک می کنند از اکثر تصادفات دور بمانید.
اگر با تصادف اجتناب‌ناپذیری روبه‌رو شدید، می توانید اثرات آن را کمتر کنید؛ اما برای این کار باید سریع فکر کنید.

راهکارها: اجتناب از تصادف یا کاهش اثرات

این تکنیک ها ممکن است به اجتناب از تصادف یا کاهش اثرات آن کمک کنند:
تا جای ممکن سرعت خود را کم کنید.
سعی کنید ترمز ها را قفل نکنید.
سعی کنید به سمتی بروید که خسارت کمتری به خودرو بزند، مثل بوته ها یا یک حجم برفی بلند. از اشیاء سخت مثل درختان یا خودروها دوری کنید.
با چرخاندن فرمان به هر قیمتی سعی کنید از تصادف از روبه‌رو جلوگیری کنید. از آن‌جایی که رانندۀ روبه‌رو ممکن است به راست برود، به سمت راست فرمان را بچرخانید نه چپ.
از بوق استفاده کنید. ممکن است به برگشت هوشیاری رانندۀ دیگر کمک کند.

همان‌طور که در شکل بالا نشان داده شده، دوبرابر شدن سرعت منجر به چهار برابر شدن نیروی برخورد می شود. این یکی از دلایلی‌ست که سرعت عامل اصلی تصادفات است و کم کردن سرعت باعث حفظ جان افراد می شود.

در صحنۀ تصادف

روی صندلی راننده نشسته اید – بخش ۹

با پیچیدن در یک پیچ، صدای جیغ ترمز و به دنبال آن صدای تصادفی را می شنوید. سرعت را کم می کنید و می بینید که خودروی جلویی شما از پشت با یک کامیون تصادف کرده است. باید چه کار کنید؟

به صحنۀ تصادف می رسید

اگر رانندگان دیگری تصادف کرده باشند ممکن است به کمک نیاز داشته باشند.

راهکارها: کمک در صحنۀ تصادف

این‌ها برخی از روش هایی هستند که ممکن است بتوانید کمک کنید:
مطمئن شوید خودرو را دورتر از محل تصادف پارک کرده و راه عبور ترافیک یا خودروهای اورژانسی را سد نکرده باشید.
وسایلی را در صحنه نصب کنید تا به دیگر رانندگان تصادف را اطلاع دهید (مثلاً از مثلث خطر استفاده کنید. این کار از تصادف و جراحات بیشتر جلوگیری می کند.)
اگر نیاز بود به خدمات اورژانسی زنگ بزنید. برای مواقع ضروری یک تلفن همراه با خود حمل کنید.
تا وقتی که کمک می رسد پیش افراد مجروح بمانید.
نگذارید کسی نزدیک صحنه سیگار بکشد یا کبریت روشن کند. ممکن است سوخت نشت کرده باشد.

فکر کنید!

اگر سر صحنۀ تصادف رسیدید، ممکن است تصمیم به توقف و کمک بگیرید. اگر به جای افراد داخل تصادف بودید، دوست داشتید چه کاری برای شما انجام دهند؟

نکات رانندگی

وقتی از کنار صحنۀ تصادف رد می شوید مسیر ترافیک را با کند رفتن بیش از حد نیاز مسدود نکنید. روی رانندگی خود تمرکز کنید که از یک تصادف دیگر جلوگیری کنید.

شما تصادف کرده اید

مسئولیت های قانونی

در شرایط زیر شما مسئولیت های قانونی دارید:

• در تصادف بوده باشید.
• به خاطر کاری که کرده اید دیگر رانندگان تصادف کرده اند.

در هر کدام از این موارد، شما قانوناً باید:

در صحنۀ تصادف بمانید.

• هر کمک منطقی‌ای که می توانید انجام دهید. اگر می توانید و نیاز است به خدمات اورژانسی زنگ بزنید.
• شما باید اطلاعات زیر را با دیگر رانندگان، هرکسی که مجروح شده یا به دارایی هایش خسارتی وارد شده، به اشتراک بگذارید:

اسم و آدرس خود.

اسم و آدرس کسی که خودرو به نام او ثبت شده است.

شمارۀ گواهینامه.

اطلاعات بیمه.

اگر نیاز باشد باید این اطلاعات را به پلیس یا کسی که شاهد ماجرا بوده نیز بدهید.

نکات رانندگی

از آموزشگاه محلی خود کارت بعد از تصادف چه کنیم را بردارید، این کارت برداشت اطلاعات مهم در صحنۀ تصادف را ساده تر می کند.

پیشنهادات

پیشنهاد می‌کنیم این موارد را انجام دهید:

• اگر امکان داشت خودرو را به خارج از جاده منتقل کنید.
• از بحث در مورد اینکه چه کسی مقصر تصادف است پرهیز کنید.
• اسم و آدرس تمام شواهد تصادف را بنویسید.
• شمارۀ گواهینامۀ خود را با رانندۀ خودروی دیگری که تصادف کرده اید رد و بدل کنید.
• از صحنۀ تصادف طرحی بکشید یا از آن عکس بگیرید، شرایطی مانند زمان، مکان و آب و هوا را یادداشت کنید.
• سریعاً به شرکت بیمۀ خود اطلاع دهید.

فصل ۹: گواهینامۀ شما

در این بخش

• یادگیری رانندگی
• برنامۀ گواهینامۀ تدریجی
• گرفتن گواهینامۀ یادگیرندگان (کلاس ۷L)
• گرفتن گواهینامۀ مبتدیان (کلاس ۷)
• گرفتن گواهینامۀ کلاس ۵
• انتخاب آموزشگاه رانندگی
• ساکنین جدید بریتیش کلمبیا
• آزمون های دوباره
• گواهینامۀ رانندگی پیشرفته
• به روزرسانی گواهینامه
• خلاصۀ کلاس های گواهینامه
• مسئولیت ها و مجازات ها
• رانندگی در مکان های دیگر
• همیشه یادگیرنده (شاگرد) بودن

این بخش توضیح می دهد که چگونه گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا را دریافت کنید. همچنین اگر قوانین و دستورالعمل ها را رعایت نکنید مجازات ها را نیز شرح می دهد. این بخش را بخوانید تا در مورد مسئولیت هایی که با گرفتن و نگهداری گواهینامه شامل شما می شود آگاهی کسب کنید.

یادگیری رانندگی

برای یادگیری رانندگی، به کسی نیاز دارید که به شما یاد دهد و روی تمرین رانندگی شما نظارت داشته باشد.
این یکی از محدودیت هایی‌ست که در گواهینامۀ یادگیرندگان، همانطور که بعداً در این بخش خواهید دید، درج شده که باید یک ناظر تأیید شده در خودرو با خود داشته باشید.

انتخاب ناظر

باید ناظری انتخاب کنید که برای کمک به شما برای تبدیل شدن به راننده‌ای ماهر و ایمن، جدی باشد.

موارد زیر را می توان برای انتخاب ناظر در نظر گرفت:

• آیا این شخص می‌تواند زمان لازم را به تمرین رانندگی اختصاص دهد؟
• آیا این شخص رانندۀ ماهر و با تجربه ایست؟ ناظر شما باید گواهینامۀ کلاس ۵ معتبر داشته و با ردۀ سنی ناظرین که بعداً در این بخش ذکر می شود هم‌خوانی داشته باشد.
• آیا این شخص مثال خوبی از رانندگی ایمن است؟ آیا می توان به او اعتماد کرد که وقتی الکل یا دارو مصرف کرده، پشت فرمان ننشیند و با سرعت زیاد و دیگر خطرات در جاده مواجه شود؟
• آیا این فرد توانایی دادن اطلاعات و ایده ها به شکل شفاف را دارد؟
• آیا صبر کافی برای راهنمایی مؤثر شما را دارد؟

آموزش حرفه ای

آموزش حرفه ای می تواند به شما کمک کند سریع‌تر یاد بگیرید و از پرورش عادات رانندگی بد اجتناب کنید.
شما اطلاعاتی را بعداً در همین بخش برای کمک به انتخاب آموزشگاه رانندگی پیدا می کنید.

برنامۀ گواهینامۀ تدریجی

برنامۀ گواهینامۀ تدریجی (GLP) بریتیش کلمبیا برای کاهش تعداد تصادفات بین رانندگان جدید در هر سنی طراحی شده است. تحت GLP، رانندگان جدید به تدریج، تحت شرایطی که خطرات کمتری وجود دارد، مهارت پیدا می کنند. برای گرفتن امتیاز کامل گواهینامۀ کلاس ۵ باید چندین مرحله را رد کنید.

گرفتن گواهینامۀ یادگیران (کلاس ۷L)

اولین گواهینامه ای که رانندگان جدید می گیرند گواهینامۀ یادگیرندگان است. برای درخواست این گواهینامه باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشید. همچنین باید آزمون کتبی و معاینۀ چشم و معاینۀ پزشکی را نیز گذرانده باشید. این گواهینامه برای دو سال معتبر است. اگر بخواهید دوباره این گواهینامه را بگیرید باید دوباره در آزمون کتبی شرکت کنید.
برای درخواست، به نزدیک‌ترین دفتر صدور گواهینامۀ رانندگی بروید. اگر آزمون ها را قبول شوید، به شما گواهینامۀ کلاس ۷L تعلق می گیرد، نشان L (یادگیرنده: Learner) و یک کپی از راهنمای رانندگان جدید.

نکات رانندگی

برای یافتن نزدیک‌ترین ادارۀ صدور گواهینامۀ رانندگی، داخل دفترچۀ تلفن ICBC را چک کنید یا در icbc.com به بخش گواهینامۀ رانندگی بروید. فراموش نکنید باید برای هر آزمون کتبی و جاده ای و نیز گرفتن عکس گواهینامۀ یادگیرندگان و گواهینامۀ رانندگی هزینه پرداخت کنید. می توانید نقدی، با چک معتبر یا حوالۀ پولی این هزینه ها را بپردازید. اکثر ادارات گواهینامۀ رانندگی ویزا و مستر کارت نیز قبول می کنند. هزینه های فعلی در icbc.com آورده شده اند.

وقتی که به ادارۀ صدور گواهینامه رانندگی می روید

وقتی به ادارۀ صدور گواهینامۀ رانندگی می روید، باید مدارک زیر را همراه داشته باشید:

• برگۀ احراز هویت اولیه و ثانویه همراه داشته باشید.
• اگر زیر ۱۹ سال سن دارید، والد یا قیم قانونی باید همراهتان باشد. (اگر با والد یا قیم قانونی زندگی نمی کنید ممکن است بتوانید این مرحله را انجام ندهید).
• هزینه های آزمون کتبی و گواهینامۀ کلاس ۷L.
• عینک یا لنز طبی اگر برای رانندگی به آن‌ها نیاز دارید.

آزمون کتبی

آزمون کتبی شامل ۵۰ تست چندگزینه ای برای محک دانش شما در مورد این راهنماست. آزمون کتبی در هر دفتر صدور گواهینامۀ رانندگی گرفته می شود و معمولاً با پایانه های رایانه ای می توانید در این آزمون ها شرکت کنید. آزمون کتاب باز نیست و حین برگزاری آزمون داشتن تلفن همراه یا دیگر وسایل الکترونیک مجاز نیست. در برخی از بخش های استان، تنها به شکل نوشتاری این آزمون برگزار می شود. آزمون به زبان های انگلیسی، فرانسوی، عربی، کانتونی (نوعی زبان چینی)، کرواسی، فارسی، ماندارین (نوعی زبان چینی)، پنجابی، روسی، اسپانیایی و ویتنامی برگزار می‌شود.
مطمئن شوید حداقل یک ساعت پیش از شروع آزمون کتبی به اداره برسید. اگر مشکلی دارید که نمی توانید به موقع برای شرکت در آزمون به اداره برسید، از قبل با ادارۀ صدور گواهینامه تماس بگیرید و آن‌ها را در جریان بگذارید.

در آزمون تمرینی آنلاین شرکت کنید

می توانید آزمون کتبی تمرینی و نیز اپلیکیشن رایگان ما را از icbc.com بگیرید. راهنمای یادگیری رانندگی هوشمندانه نیز به‌ عنوان بخشی از اپلیکیشن برای دانلود در دسترس است.

معاینۀ چشم و معاینۀ پزشکی

بینایی شما بررسی می شود تا مطمئن شویم به اندازۀ کافی برای رانندگی قدرت بینایی دارید. برای دید رنگی، تفسیر عمق، میدان دید، دوبینی (دید دوگانه) و وضوح دید معاینه می شوید. اگر نتوانید معاینۀ بینایی را رد کنید ممکن است نیاز داشته باشید برای آزمون های بیشتر بینایی توسط یک عینک‌ساز یا چشم‌پزشک معاینه شوید. اگر نیاز داشته باشید حین رانندگی عینک یا لنز طبی بزنید، این محدودیت روی گواهینامه درج خواهد شد.
همچنین در مورد وضعیت سلامتی نیز از شما سؤال خواهد شد. اگر هر سؤالی در مورد توانایی شما برای رانندگی وجود داشته باشد، یا بیماری پیشرفته ای داشته باشید، ممکن است برای آزمایش های بیشتر مجبور باشید به پزشک مراجعه کنید. گزارش دکتر شما به بخش ایمنی جادۀ بریتیش کلمبیا فرستاده می شود. تصمیم نهایی اینکه می توانید گواهینامۀ رانندگی بگیرید یا خیر آن‌جا گرفته خواهد شد.

محدودیت های گواهینامۀ دورۀ یادگیری

وقتی که با گواهینامۀ یادگیرندگان رانندگی می کنید، باید محدودیت های زیر را در نظر داشته باشید:

ناظر تأیید صلاحیت شده: وقتی رانندگی می کنید باید یک ناظر تأیید شده کنار شما نشسته باشد. ناظر شما باید ۲۵ ساله یا مسن تر بوده و دارای یکی از گواهینامه های معتبر کلاس ۱، ۲، ۳، ۴ یا ۵ باشد.

میزان الکل خون صفر: پس از مصرف هر میزانی از الکل نباید رانندگی کنید.

غلظت دارو در خون صفر: وقتی بدن شما تحت تأثیر هر نوع دارویی‌ست، (شامل ماریجوانا (THC))، نباید پشت هیچ وسیلۀ موتوری بنشینید.

هیچ وسیلۀ الکترونیکی قابل حمل با دست یا هندزفری نداشته باشید: موقع رانندگی نباید از هیچ وسیلۀ الکترونیکی قابل حمل با دست یا هندزفری استفاده کنید (برای مثال: تلفن همراه، وسایل قابل حمل پخش موسیقی یا بازی، سیستم های GPS).

نشانۀ L: وقتی رانندگی می کنید باید نشانۀ L (یادگیرنده: Learner) را روی شیشۀ عقب یا عقب خودرو نصب کنید. این نشان باید برای رانندگان پشت سر قابل‌رؤیت باشد. وقتی گواهینامۀ یادگیرندگان را بگیرید ما این نشانه را به شما می دهیم.

محدودیت سرنشین: تنها دو سرنشین باید با شما داخل خودرو باشند: ناظر شما و یک سرنشین اضافی دیگر.

ساعات محدودیت رانندگی: تنها بین ساعت ۵ صبح تا نیمه شب می توانید رانندگی کنید.

نکات رانندگی

تابلوهای L رایگان در هر ادارۀ صدور گواهینامه ای در دسترس هستند. همچنین می توانید یکی از آن‌ها را از icbc.com دانلود کنید.

گرفتن گواهینامۀ مبتدیان (کلاس ۷)

برای گرفتن گواهینامۀ مبتدیان باید آزمون جادۀ کلاس ۷ را قبول شوید. این آزمون ارزیابی می کند که آیا توانایی رانندگی را به تنهایی دارید یا خیر. تا وقتی که آزمون جادۀ کلاس ۷ را می دهید، حداقل یک سال است که گواهینامۀ یادگیرندگان را گرفته اید. ساعات زیادی را با ناظر خود صرف تمرین کرده اید. وقتی گواهینامۀ یادگیرندگان را می گیرید به شما یک کلمۀ عبور داده می شود، از آن برای ثبت ساعات تمرینی خود استفاده کنید. حداقل باید ۶۰ ساعت تمرین کنید. این به پرورش مهارت ها و تجربۀ مورد نیاز برای قبولی در آزمون جاده کمک می کند و پایه‌های یک رانندگی ایمن را می ریزد.

برای ۱۰ دلیل متداولی که یک خودرو ممکن است برای آزمون جاده مورد قبول نباشد، icbc.com را ببینید.

آزمون جادۀ کلاس ۷

آزمون جادۀ کلاس ۷ توسط آزمون‌گیر رانندگی که می خواهد توانایی رانندگی شما در شرایط ایمن، راحت و کنترل شده را بسنجد، انجام می شود. آزمون جاده حدوداً ۴۵ دقیقه طول می کشد. باید وسیلۀ نقلیۀ ایمنی را برای آزمون جاده فراهم کنید. حیوانات خانگی و سرنشینان، به‌جز آزمونگر و دیگر افراد مجاز طی آزمون جادۀ شما، حق بودن در وسیلۀ نقلیه را ندارند. با مرور این راهنما و استفاده از راهنمای شروع کار رانندگان برای تمرین می توانید برای این آزمون آماده شوید.

موارد زیر مسائلی هستند که می توانید حین آزمون جاده انتظار آن‌ها را داشته باشید:

پیش از شروع: آزمونگیر بررسی می کند که آیا جای کنترل ها را می دانید، کمربند ایمنی را می بندید و صندلی، آینه ها و مهار سر را برای ایمنی بیشتر تنظیم می کنید، بخش دوم (بررسی پیش از سفر) را ببینید.

استفاده از مهارت هایتان: آزمون جادۀ کلاس ۷ توانایی انجام مهارت های ببینید، فکر کنید، انجام دهید شما را ارزیابی می کند: مشاهده، تفسیر خطر، کنترل سرعت، مرزهای فضایی، دست فرمان و ارتباطات. برای اطلاعات بیشتر در مورد این مهارت ها بخش پنجم (ببینید، فکر کنید، انجام دهید) را بنگرید.

انجام مانورها: آزمون جادۀ کلاس ۷ شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مانور در تقاطع ها (رانندگی مستقیم، گردش به راست، گردش به چپ).
• دنده عقب گرفتن.
• ورود به جریان ترافیک.
• کنار زدن و توقف کنار جاده.
• تعویض باند.
• پارک روی تپه (شیب).
• شروع به حرکت روی یک تپه.
• پارک در گوشه.
• پارک موازی.
• پارک دوبل (رانندگی به جلو و سپس دنده عقب گرفتن).
• گردش دو و سه نقطه ای.
• ادغام به ترافیک عبوری در آزادراه یا خروج از آن.
• رانندگی عمومی (برای مثال: رانندگی مستقیم، رانندگی در تپه یا پیچ ها).

گرفتن بازخورد: در پایان آزمون، آزمونگیر در مورد نتایج با شما صحبت خواهد کرد. اگر چیزی را نمی دانید حتماً در مورد آن سؤال بپرسید. چه قبول شده یا رد شده باشید، می توانید یاد بگیرید چگونه رانندگی خود را بهبود ببخشید. اگر قبول نشدید ۱۴ روز بعد می توانید دوباره در آزمون شرکت کنید.

محدودیت های رانندگی در مرحلۀ مبتدی

وقتی با گواهینامۀ مبتدیان رانندگی می کنید، با محدودیت های زیر می توانید بدون ناظر رانندگی کنید:

درصد الکل خون صفر: نباید پس از مصرف هر مقدار الکل رانندگی کنید.

غلظت دارو در خون صفر: وقتی بدن شما تحت تأثیر یک داروست، شامل ماریجوانا (THC)، نباید پشت هیچ وسیلۀ نقلیۀ موتوری بنشینید.

هیچ وسیلۀ الکترونیک قابل حمل با دست یا هندزفری نباید داشته باشید: حین رانندگی نباید از هیچ وسیلۀ الکترونیکی قابل حمل با دست یا هندزفری استفاده کنید (برای مثال: تلفن همراه، وسیلۀ پخش موسیقی یا بازی قابل حمل، سیستم GPS).

تابلوی N: باید حین رانندگی تابلوی رسمی N (مبتدی: Novice) را روی شیشۀ عقب یا پشت خودرو نصب کرده باشید. این تابلو باید برای رانندگان پشت سر شما قابل رؤیت باشد. وقتی گواهینامۀ کلاس ۷ دریافت کنید این تابلو نیز به شما داده می شود.

محدودیت تعداد سرنشینان: به‌جز در شرایط زیر فقط یک سرنشین می تواند با شما در خودرو حضور داشته باشد:

a) سرنشینان خانوادۀ درجه یک شما هستند. (خانوادۀ درجه یک یعنی والدین، بچه ها، همسر، برادر، خواهر و پدر و مادر بزرگ شما، این قانون شامل تمام روابط غیرخونی مانند ناپدری و نامادری نیز می‌شود.)
b) ناظر با سن ۲۵ سال یا بیشتر با گواهینامۀ معتبر کلاس ۱ ، ۲، ۳، ۴، یا ۵
c) اگر تمرین رانندگی دارید و توسط آموزش‌دهندۀ معتبر گواهینامه نظارت می شوید.

نکات رانندگی

تابلوهای N رایگان در هر دفتر صدور گواهینامه ای قابل دسترس هستند. همچنین می توانید تابلوی N را رایگان از icbc.com دانلود کنید.

جرائم برنامۀ رانندگی تدریجی (GLP)

وقتی رانندۀ جدید هستید، اعمال رانندگی شما به شکل دقیق توسط سرپرست وسایل نقلیۀ موتوری پایش می شود. اگر برگۀ جریمۀ نقض قوانین ترافیکی یا رانندگی بگیرید، ممکن است نامۀ هشدار، رانندگی تحت مراقبت یا منع رانندگی بگیرید. علاوه بر جرایم رانندگی معمول، جرایم اضافه ای نیز برای رانندگان GLP در نظر گرفته می شود.

• اگر هریک از محدودیت های رانندگی در سطح مبتدیان را نقض کنید و این مسئله روی گزارش رانندگی شما ثبت شود، ممکن است جریمۀ نقدی شوید.
• ممکن است برای سرعت بیش از حد مجاز یا نقض قوانین ترافیکی که روی گزارش رانندگی شما ثبت  می‌شوند، مشمول جریمۀ نقدی شوید.
• امتیازهای منفی بیشتر و جرائم سنگین تر ممکن است منجر به ممنوعیت رانندگی برای یک ماه یا یک سال شود.
• اگر محدودیت الکل خون را نقض کنید، یا وقتی که تحت تأثیر داروها هستید پشت وسیلۀ نقلیه بنشینید، احتمالاً مشمول تعلیق یا ممنوعیت از رانندگی خواهید شد. این  ممنوعیت و تعلیق ها روی گزارش رانندگی شما ثبت شده و ممکن است منجر به ممنوعیت های بیشتر شود.
• اگر در دورۀ یادگیری مشمول ممنوعیت رانندگی شوید، سطح یادگیری شما تمدید می شود، چون هیچ‌وقتی را در مسیر تدریجی سطح مبتدیان نمی گذرانید تا وقتی که دورۀ ممنوعیت را تمام کرده و گواهینامۀ شما دوباره چاپ شود.
• اگر در دورۀ مبتدی مشمول ممنوعیت رانندگی شوید، هر زمانی را که در جهت گرفتن گواهینامۀ تدریجی GLP گذرانده اید، از دست خواهد رفت. پس از اینکه دورۀ ممنوعیت تمام شد گواهینامۀ شما دوباره چاپ خواهد شد، باید یک دورۀ ۲۴ ماهه پیاپی بدون ممنوعیت را گذرانده باشید تا بتوانید گواهینامۀ GLP را دریافت کنید.

حقیقتی کوتاه!

رانندگان و یادگیرندگان در بریتیش کلمبیا حق استفاده از هر نوع وسیلۀ الکترونیکی قابل حملی را (برای مثال: تلفن همراه، وسیلۀ قابل حمل پخش موسیقی یا بازی، سیستم GPS) حین رانندگی ندارند. اگر باید از تلفن همراه، وسیلۀ الکترونیکی قابل حمل پخش موسیقی و بازی، سیستم GPS و… استفاه کنید، کنار زده و در جایی که ایمن است توقف کنید.

برای ده دلیل متداولی که ممکن است یک وسیلۀ نقلیه برای آزمون جاده مورد قبول نباشد، icbc.com را ببینید.

گرفتن گواهینامۀ کلاس ۵

پس از اینکه گواهینامۀ مبتدی خود را برای ۲۴ ماه پیاپی بدون ممنوعیت رانندگی نگه داشتید، می توانید آزمون جادۀ کلاس ۵ را بدهید. قبولی در این آزمون به این معنی‌ست که از مرحلۀ برنامۀ گواهینامۀ تدریجی خارج شده و گواهینامه با حقوق کامل را اخذ کرده اید.

آزمون جادۀ کلاس ۵

آزمون جادۀ کلاس ۵ نسبت به آزمون جادۀ کلاس ۷ به مهارت های رانندگی بیشتری نیاز دارد و این شانس را به شما می دهد که نشان دهید شما راننده ای ایمن، با تجربه و با مهارت های کنترل عالی وسیلۀ نقلیه هستید. آزمون جاده حدود یک ساعت به طول می انجامد. باید برای آزمون جاده یک وسیلۀ نقلیۀ ایمن فراهم کنید. حیوانات و سرنشینان، بیش از آزمونگیر یا دیگر افراد مجاز، حین رانندگی نباید داخل خودرو حضور داشته باشند.

استفاده از مهارت هایتان: آزمون کلاس ۵ شامل همان مهارت های آزمن کلاس ۷ می شود: مشاهده، تفسیر خطر، کنترل سرعت، مرزهای فضایی، دست فرمان و ارتباطات. در جایی از آزمون، از شما خواسته می شود خطراتی که حین رانندگی می بینید را شناسایی کنید.

انجام مانورها: آزمون جادۀ کلاس ۵ شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مانور در تقاطع ها (رانندگی مستقیم، گردش به راست، گردش به چپ)
• تعویض باند
• ورود و خروج به بزرگ‌راه و آزادراه ها
• گردش سه نقطه ای
• کنار زدن و توقف
• پارک دوبل
• رانندگی معمولی (برای مثال: رانندگی مستقیم، رانندگی در تپه ها و پیچ ها)
• پارک روی تپه
• پارک موازی.

بازخورد گرفتن: همانند آزمون جادۀ کلاس ۷، این شانس را دارید که در مورد نتایج خود پس از تکمیل آزمون کلاس ۵ با آزمونگیر خود بحث کنید. گوش دهید و یاد بگیرید. بهبود ایمنی رانندگی شما مهم است. اگر برای بار اول قبول نشدید، می توانید دوباره پس از ۷ روز آزمون را تکرار کنید. برای بار سوم یا دفعات بعدی باید ۱۴ روز تا آزمون بعدی صبر کنید.

راهکارها: آمادگی برای آزمون های جاده

موارد زیر پیشنهاداتی هستند که به شما کمک می کنند برای آزمون جادۀ کلاس ۷ و کلاس ۵ آماده شوید:
از راهنمای شروع برای رانندگان استفاده کنید؛ این راهنما برای کمک به آمادگی آزمون جاده طراحی شده است. این راهنما برای هر مانوری دستورالعمل مرحله به مرحله ارائه می دهد. اگر برای آزمون جادۀ کلاس ۷ آماده می شوید، تمرین های شروع را با ناظر خود انجام دهید. وقتی برای آزمون جادۀ ۵ آماده می شوید نیازی به سرپرست ندارید، اما کار با یک دوست یا عضو خانواده نیز ایدۀ خوبی‌ست.
با اسم گذاشتن با صدای بلند برای خطرات، تفسیر خطر را تمرین کنید. از سرپرست بخواهید که اگر هر خطری را ندید، شناسایی کند.
برای هر دو آزمون جاده باید تابلوها، راهنماها، قوانین و دستورالعمل ها را بدانید. بخش های قبلی این راهنما را مرور کنید تا مطمئن شوید با این مفاهیم آشنایی دارید.
در مورد آزمون رانندگی فکر کنید. برای اطلاعات بیشتر، بخش انتخاب آموزشگاه رانندگی را در این بخش ببینید.
وقت بگذارید و تمرین کنید. باید برنامه داشته باشید حداقل ۶۰ ساعت تمرین برای آمادگی آزمون جادۀ کلاس ۷ انجام دهید.

نکات رانندگی

اگر نگران زبان انگلیسی خود هستید، اینجا چند کلمه آورده می شود که برای تفسیر خطر می توانید از آنها استفاده کنید:
Car: خودرو
Bus: اتوبوس
Too close: خیلی نزدیک
Pedestrian: عابر پیاده
Bump: دست انداز
Can’t see: نمی توانم ببینم
Bicyclist: دوچرخه سوار
Children: کودکان
Animal: حیوانات
Construction: ساخت و ساز
Truck: کامیون
Wet road: جادۀ خیس
Curve: پیچ
Warning sign: تابلوی هشدار
Dangerous driver: رانندۀ خطرناک (بی‌احتیاط)
Turning light: چراغ پیچیدن
Hill: تپه
Pulling out: کنار زدن (بیرون رفتن)
Ice: یخ
Blind spot: نقطۀ کور
Motorcyclist: موتورسیکلت سوار
Turning left.: گردش به چپ
اگر خطری می بینید که کلمۀ انگلیسی آن را نمی دانید، می توانید به آن اشاره کنید.

شرکت در آزمون جاده

رزرو آزمون جاده

• به صورت آنلاین در آدرس www.icbc.com/roadtests.
• یا تماس با تلفن ۶۰۴ ۶۶۱ ۲۲۵۵ (ونکوور) یا ۱ ۸۸۸ ۷۱۵ ۷۷۷۵ (بدون هزینه)، دوشنبه الی جمعه ۸ صبح تا ۶ عصر، شنبه ۹ صبح تا ۵ عصر.
• وقتی برای آزمون جاده مراجعه می کنید، مدارک زیر را به همراه داشته باشید:
• برگۀ احراز هویت اولیه و ثانویه.
• یک وسیلۀ نقلیۀ ایمن.
• برگۀ ثبت معتبر وسیلۀ نقلیه، گواهینامه و مدارک بیمه.
• گواهینامۀ فعلی.
• هزینۀ آزمون جاده و عکس گواهینامه.
• عینک یا لنز طبی اگر برای رانندگی به آن نیاز دارید.

نکات رانندگی

اگر نتوانستید به موقع به قرار آزمون جاده برسید، از قبل به ICBC اطلاع دهید. اگر پیش از ۴۸ ساعت از موعد آزمون جاده برنامه‌ریزی شده برای لغو آن اطلاع ندهید یا دلیل منطقی برای از دست دادن قرار نداشته باشید، ممکن است جریمه شوید.

هشدار!

مطمئن شوید بیمه شما را برای رانندگی پوشش می دهد. برای مثال برخی از انواع بیمه ها، خودروهایی که بیش از ۱۰ سال از استفادۀ آن‌ها گذشته را پوشش نمی دهند.
مسئولیت شماست که مطمئن شوید وسیلۀ نقلیۀ مورد استفاده برای آزمون جاده بیمه شده است. ICBC هیچ مسئولیتی از قِبَل بیمۀ کامل بودنِ وسیلۀ نقلیۀ شما در موقع تصادف یا ایجاد مشکل قبول نمی کند. اگر هر سؤالی در مورد پوشش بیمۀ خود دارید به معاملات خودروی محلی خود مراجعه کنید. اگر می خواهید وسیلۀ نقلیه اجاره کنید، با آژانس اجارۀ خودرو چک کنید و بفهمید آیا رانندگی با این وسیلۀ نقلیه برای آزمون جاده مشکلی نداشته باشد.

راهکارها: مطمئن شوید وسیلۀ نقلیه ایمن است!

برای آزمون جاده، باید وسیلۀ نقلیۀ قابل اعتماد و ایمنی که ملزومات قانونی را دارد فراهم کنید. همچنین مطمئن شوید با وسیلۀ نقلیه آشنایی دارید.
اگر وسیلۀ نقلیه ایمن نباشد یا الزامات قانونی را برآورده نکند، آزمون جادۀ شما لغو شده و به یک تاریخ دیگر موکول خواهد شد. در ادامه برخی از دلایل معمولی که ممکن است باعث لغو امتحان جاده شوند، آورده شده:

1. چراغ ترمز، عدم کارکرد یک چراغ یا چراغ های جلو، یا لنزهای خراش برداشته یا فراموش شده: این چراغ ها کمک می کنند که در جاده دیده شوید، پس باید به درستی عمل کنند.
2. شیشۀ جلو ترک خورده یا شیشه ها به صورت غیرقانونی دودی شده: مهم است که شما و آزمونگیر بتوانید از شیشه بیرون را ببینید، پس شیشۀ جلو به شدت ترک خورده کار را راه نمی اندازد. شیشه های دودی ممکن است توانایی دیدن دیگر استفاده‌کنندگان از جاده – و ارتباط چشمی برقرار کردن آن‌ها با شما – را کاهش دهد. قوانین بریتیش کلمبیا تنها اجازۀ نوع مشخصی از شیشه جلو و تنها درصدی از دودی بودن شیشه را می دهند و اجازۀ هیچ دودی کردن پس از خرید روی شیشه جلو یا شیشه های کناری داده نمی شود.
3. عدم کارکرد بوق: بررسی کنید تا مطمئن شوید کار می کند.
4. وسیلۀ نقلیه به درستی ثبت یا بیمه نشده باشد: وسایل نقلیۀ معتبر در بریتیش کلمبیا باید مجوز معتبر و بیمه داشته باشند. به یاد داشته باشید که خودروهایی با سرنشین باید دو نوع مجوز داشته باشند، یکی جلو و یکی هم روی خودرو چسبانده شود (اگر خودرویی اجاره کردید، قولنامۀ اجاره باید شما را به‌عنوان راننده ثبت کند).
5. عدم کار کمربند ایمنی یا فرسودگی آن: برای آزمون جاده مطمئن شوید هر دو کمربند ایمنی راننده و مسافر داشته باشند و ناحیۀ نشیمن پاک باشد.
6. لاستیک های ناامن: مطمئن شوید لاستیک ها در شرایط خوبی باشند، عاج کافی داشته و به خوبی باد شده باشند. لاستیک زاپاس نباید برای آزمون جاده مورد استفاده قرار گیرد (فقط برای این وجود دارند که وسیلۀ نقلیه را به نزدیک ترین تعمیرگاه با سرعت کاهش یافته برسانند تا لاستیک اصلی تعمیر شده یا تعویض شود).
7. چراغ هشدار ایربگ یا ترمز و ABS روشن باشد: اگر این چراغ ها روش بمانند، ممکن است نشانگر مشکل ایمنی جدی باشد.
8. در یا شیشه های سمت راننده یا مسافر به درستی کار نکنند: برای دلایل ایمنی راننده و مسافران، درهای خودرو، از داخل و بیرون، باید به درستی باز و بسته شوند. گاهی در آزمون جاده شما یا آزمونگیر ممکن است نیاز داشته باشید شیشه را باز کنید، پس باید به درستی عمل کنند.
9. اگزوز خراب شده: اگزوز نشت کرده یا نبود صدا خفه کن ناامن و خطرناک است؛ ممکن است منجر به مسمومیت کربن مونوکسید شود. صدا خفه کن اگزوز پر سر و صدا غیرقانونی‌ست و با آزمون جاده مغایرت دارد.
10. اصلاح غیرقانونی یا ناامن وسیلۀ نقلیه: برخی از اصلاحات، غیرقانونی و خطرناک هستند:
    فرمان مخصوص مسابقه: این فرمان ها به ایربگ مجهز نیستند و نصب یکی از آن‌ها روی خودروی تولید ۱۹۹۸ به بعد نه تنها راننده را از حفاظت ایربگ محروم می کند بلکه می تواند منجر به غیرفعال شدن همه ی ایربگ های وسیلۀ نقلیه شود.
    خودروی بیش از حد بالا یا پایین داده شده: پایین یا بالا دادن بسیار زیاد وسیلۀ نقلیه می تواند روی فرمان گیری و کنترل ترمزها در شرایط اضطراری اثر بگذارد.
11. نداشتن سوخت: هیچکس دوست ندارد سوخت یا برق تمام کند، و مطمئناً نمی خواهید طی آزمون جاده این اتفاق بیافتد.
    مطمئن شوید می دانید چطور از بخاری و یخ زدا و برف پاک کن استفاده کنید؛ ممکن است طی آزمون جاده مجبور شوید شیشه های خودرو را شفاف نگه دارید.
    همچنین به یاد داشته باشید تلفن همراه و رادیوی خودرو را خاموش کنید، می خواهید حین آزمون جاده روی رانندگیتان تمرکز کنید.
    همچنین مطمئن شوید داخل وسیلۀ نقلیه واضح و تمیز باشد، و اینکه چراغ ها و شیشه ها تمیز باشند.

انتخاب آموزشگاه رانندگی

با شرکت در کلاس های آموزش رانندگی تحت‌نظر یک حرفه ای می توانید برای آزمون های جادۀ کلاس ۷ و کلاس ۵ آماده شوید. دلایل خوبی برای شرکت در کلاس های رانندگی وجود دارد. یادگیری رانندگی با مهارت بالا و ایمن کار ساده ای نیست. آموزگارهای تأیید صلاحیت شده گاهی برای تمرین رانندگان جدید مؤثرتر از دوستان یا اعضای خانواده هستند.
اگر برای آزمون جادۀ کلاس ۵ آماده می شوید، مدرس رانندگی حرفه ای می تواند به تقویت مهارت های شما کمک کند.

وقتی آموزشگاه رانندگی انتخاب می کنید، سؤال هایی وجود دارند که ممکن است بخواهید پیش از انتخاب به آن‌ها جواب دهید:

• آیا آموزشگاه مجوز دارد؟ آیا مدرس مجوز دارد؟ همۀ آموزشگاه ها و آموزش دهندگان رانندگی باید تحت ICBC مجوز داشته باشند. از آن‌ها بخواهید مجوزشان را به شما نشان دهند.
• آیا می توانم سیاست گذاری نرخ ها (شامل همۀ هزینه ها)، ساعات، تعداد افراد داخل وسیلۀ نقلیۀ تمرینی و شرایط پس گرفتن هزینه ها را ببینم؟ آموزشگاه باید این ها را برای شما فراهم کند.
• آیا آموزشگاه دورۀ درسی تأیید شده توسط ICBC را ارائه می دهد؟
• می توانم سرفصل یک دوره را ببینم؟
• آیا از روش های متنوع یادگیری استفاده می کنید؟ (برای مثال: یک – یک – یک، گروه های کلاسی و…)
• مدرس چقدر مهارت دارد؟ چقدر از روش‌های آموزش جدید استفاده می کنند؟
• والدین، قیم ها یا سرپرستان بالغ را چطور در برنامۀ آموزشی رانندگان جدید دخیل می کنید؟
• خودروهای تمرین شما چقدر ایمن بوده و به خوبی نگهداری می شوند؟
• اگر بخواهم رانندگی با خودرو با جعبه دندۀ استاندارد را یاد بگیرم، آیا این نوع خودرو را نیز برای کلاس های تمرینی دارید؟
• پیش از شروع دورۀ شما چه چیزهایی را باید بدانم؟ (مثلاً نوع لباس، تجهیزات، دنده و…)

در نهایت از دیگران بپرسید: آیا چیزهای خوبی در مورد آموزشگاه شنیده اند؟

نکات رانندگی

برای اطلاعات بیشتر در مورد فواید شرکت در دورۀ یادگیری رانندگی، استانداردهای آموزش و ارزیابی رانندگان را در وبسایت icbc.com ببینید. همچنین برای دیدن فهرست آموزشگاه های رانندگی دارای مجوز و مکان آن‌ها، به این سایت مراجعه کنید.

دوره های آموزش رانندگی تأیید شده ICBC

برخی آموزشگاه های رانندگی دوره های مورد تأیید ICBC برای رانندگان جدید بریتیش کلمبیا را تحت برنامۀ گواهینامۀ تدریجی ارائه می دهند. این آموزشگاه ها مجوز آموزشگاه رانندگی از ICBC طراحی شده برای دوره های GLP گرفته اند. آموزشگاه های تأیید شده نیز در وب‌سایت استانداردهای آموزش و ارزیابی رانندگان ICBC به آدرس dtcbc.com فهرست شده اند.
کلاس های رانندگی کلاس ۷ GLP تأیید شدۀ ICBC حاوی حداقل ۳۲ ساعت آموزش کلاسی و آموزش جاده ای هستند.
وقتی که در سطح یادگیری GLP، با موفقیت دورۀ GLP تأیید شده را کامل کردید، تا وقتی که هیچ تخلف، ممنوعیت رانندگی یا طی ۱۸ ماه سطح مبتدی تصادف نداشته باشید، از دورۀ مبتدیان شما ۶ ماه کم می شود.
دانش‌آموزان دبیرستانی که موفق به تکمیل دورۀ تأیید شدۀ GLP شوند، می توانند با بردن اظهارنامۀ تکمیل خود به دفتر اجرایی دبیرستان متوسطه، دو برگۀ سطح ۱۱ دریافت کنند.

نکات رانندگی

دانش‌آموزان خارج از ایالت اگر در دانشگاه، کالج یا دیگر مؤسسات آموزشی مشغول به تحصیل باشند نیازی به گرفتن گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا ندارند.
کارگران موقت خارجی در برنامۀ کارگران کشاورزی فصلی که گواهینامۀ معتبر یکی دیگر از حوزه های قضایی را داشته باشند تا نهایت یک سال که باید پس از آن گواهینامۀ بریتیش کلمبیا را داشته باشند، نیازی به این گواهینامه برای رانندگی در بریتیش کلمبیا ندارند.
برای اطلاعات بیشتر با ICBC تماس بگیرید یا با ادارۀ صدور گواهینامۀ رانندگی چک کنید.
اگر می خواهید برای گواهینامۀ رانندگی با تمام حقوق بریتیش کلمبیا (کلاس ۱، ۲، ۳، ۴ یا ۵) اقدام کنید، باید مدرک اثبات اینکه برای دو سال گواهینامۀ معتبر داشته اید را به همراه آورده و آن را به ادارۀ صدور گواهینامۀ بریتیش کلمبیای خود ارائه دهید. در غیر این‌صورت در برنامۀ گواهینامۀ تدریجی بریتیش کلمبیا قرار داده خواهید شد. اگر تنها گواهینامۀ یادگیرندگان خارج از ایالت را داشته باشید، می توانید برای کلاس ۷ یا ۸ GLP گواهینامۀ یادگیرندگان درخواست دهید.

ساکنین جدید بریتیش کلمبیا

باید برای ۹۰ روز ابتدایی زندگی در بریتیش کلمبیا از گواهینامۀ معتبر رانندگی از استان، ایالت یا کشور دیگری استفاده کنید. پس از این مدت برای رانندگی در بریتیش کلمبیا باید گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا را بگیرید. باید گواهینامۀ قدیمی خود را تحویل داده و در امتحان رانندگی قبول شوید.
باید مدارکی تحویل دهید که ثابت می کند شما در حوزۀ قضایی دیگری گواهینامۀ رانندگی داشته اید. در بسیاری موارد، گواهینامۀ پیشین شما کافی‌ست. کلاس گواهینامه ای که دارید به همراه مهارت های رانندگی شما، برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه باید در کدام کلاس های گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا شرکت کرده و کدام آزمون ها را بدهید، استفاده خواهد شد.
بهترین کار این است که در بازۀ ۹۰ روزۀ نقل مکان به بریتیش کلمبیا برای گرفتن گواهینامۀ رانندگی اقدام کنید. ساکنین جدیدی که گواهینامۀ کشورهای کانادا، ژاپن، نیوزیلند، استرالیا، اتریش، کرۀ جنوبی، آلمان، سوییس یا بریتانیا را داشته باشند معمولاً در روز اول می توانند گواهینامۀ خود را تعویض کنند. برای اطلاعات بیشتر با یک دفتر صدور گواهینامه هماهنگ کنید.

شرکت دوباره در آزمون

هر ساله در بریتیش کلمبیا، تقریباً به ۳۰۰۰ نفر توسط ایمنی جادۀ بریتیش کلمبیا اطلاع داده می شود که برای آزمون دوباره مراجعه کنند. دلایل معمول برای آزمون دوباره شامل موارد زیر هستند:

• گزارش پزشکی راننده که نشان دهندۀ مشکل سلامتی ا‌ست.
• گزارش پلیس از اینکه راننده در مدیریت یک موقعیت معمول رانندگی دچار مشکل شده است.

اگر آزمون دوباره برای معاینۀ پزشکی و آزمون تابلو و راهنماهاست، نیازی به وقت ملاقات نیست. اگر شامل آزمون جاده نیز می شود، باید در بازۀ ۳۰ روزه پس از اطلاع‌رسانی با ادارۀ صدور گواهینامۀ محلی تماس گرفته و برای آزمون وقت ملاقات بگیرید. وقتی برای آزمون می روید باید برگۀ احراز هویت اولیه و ثانویه و عینک یا لنز طبی خود را اگر برای رانندگی به آن‌ها نیاز دارید با خود به همراه داشته باشید. همچنین ایدۀ خوبی‌ست که رانندۀ دارای گواهینامۀ رانندگی‌ نیز برای مواقعی که در آزمون قبول نشدید همراهتان بیاید.
با مرور این راهنما برای آزمون دوباره آماده شوید. دورۀ بازیابی از یک آموزشگاه رانندگی را نیز برای تجدید معلومات خود در نظر بگیرید. همچنین ممکن است بخواهید یک کپی از راهنمای شروع برای رانندگان از ادارۀ صدور گواهینامه بگیرید. این به تمرین رانندگی شما کمک می کند.

گواهینامۀ رانندگی پیشرفته

بریتیش کلمبیا گواهینامۀ رانندگی پیشرفته ای (EDL) پیشنهاد می دهد که با آن از طریق زمینی یا آبی بدون نیاز به پاسپورت می توانید به آمریکا سفر کنید.
این گواهینامه با هزینۀ اضافی کنار گواهینامۀ معمولی به‌عنوان سطحی پیشرفته کنار عکس گواهینامۀ رانندگی یا گواهینامۀ یادگیراندگان شما قابل تهیه است. برای درخواست باید شهروند کانادا و ساکن بریتیش کلمبیا باشید. برای اطلاعات بیشتر در مورد گرفتن گواهینامۀ رانندگی پیشرفته یا کارت شناسایی icbc.com را ببینید.
برای سفر هوایی از طریق آمریکا یا به آمریکا هنوز پاسپورت لازم است.

ترمزهای هوایی

برای رانندگی وسایل نقلیه با ترمز هوایی در آزادراه ها (به‌جز وسیلۀ نقلیه که به‌عنوان وسیلۀ نقلیۀ ساخت و ساز تعریف شده است)، باید گواهینامۀ رانندگی بریتیش کلمبیا برای وسایل نقلیه با ترمز هوایی (کد ۱۵) داشته باشید.
محدودیت، شرایط خاص یا تأییدیه (ضمیمه)ها
بسته به آمادگی شما برای رانندگی، ممکن است گواهینامۀ شما شامل محدودیت، شرایط یا ضمائم مشخصی باشد. برای مثال ممکن است مجبور باشید حین رانندگی از لنزهای اصلاحی (عینک یا لنز طبی) استفاده کنید.

تریلرهای تفریحی

برای اطلاعات در مورد تریلر های تفریحی کشنده و تریلر کشندۀ خانه های متحرک، تریلر تفریحی کشنده را در icbc.com ببینید.

حقیقتی کوتاه!

گواهینامۀ رانندگی کلاس ۵ یا ۷ اجازۀ رانندگی کشنده هایی تا وزن ۴۶۰۰ کیلوگرم را می دهد. برخی تریلرهای تفریحی ممکن است وزنی بیش از این داشته باشند و برای کشیدن آن‌ها باید یکی از موارد زیر را داشته باشید:
گواهینامۀ رانندگی کلاس ۱، ۲ یا ۳.
گواهینامۀ رانندگی کلاس ۴ یا ۵ با ضمیمۀ کشیدن تریلرهای سنگین (کد ۲۰).
گواهینامۀ رانندگی کلاس ۴ یا ۵ با ضمیمۀ کشیدن تریلر خانه های متحرک (کد ۰۷).

به روز نگه داشتن گواهینامه

خلاصۀ کلاس های گواهینامه

برای اطلاعات بیشتر icbc.com را چک کنید یا با ادارۀ صدور گواهینامۀ محلی تماس بگیرید.

کلاس ۶ یا ۸، نمی توانید آن را برانید. شامل موتورسیکلت، موتورهای کم‌قدرت و اسکوترهای موتوری با مشخصات زیر می شوند:

• حجم موتور ۵۰ سی سی یا کمتر (یا قدرت کمتر از ۱.۵ کیلووات اگر بیش از یک پیستون داشته باشد).
• بیشینۀ سرعت ۷۰ کیلومتر بر ساعت.
• چرخ هایی که حداقل ۲۵۴ میلی متر (۱۰ اینچ) قطر دارند.
• وزن خالص ۹۵ کیلوگرم یا کمتر.

مسئولیت ها و جرائم

به‌ عنوان کسی که گواهینامه دارد، شما مسئولیت های قانونی دارید. داشتن گواهینامۀ بریتیش کلمبیا یک امتیاز است، نه یک حق. باید خودرو را بیمه کنید و برای حفاظت از خود و دیگر استفاده‌کنندگان از جاده ایمن رانندگی کنید.

گواهینامۀ رانندگی

انجام دهید:

• همیشه حین رانندگی گواهینامۀ رانندگی را به همراه داشته باشید.
• گواهینامۀ خود را معتبر نگه دارید. اگر اسم یا آدرس خود را تغییر می دهید به ICBC اطلاع دهید.

انجام ندهید:

• گواهینامۀ خود را به دیگران قرض ندهید.
• هیچ‌وقت از گواهینامه ای که معتبر نیست استفاده نکنید.
• گواهینامۀ خود را به هیچ شکلی تغییر ندهید.

دزدی هویت و گواهینامۀ رانندگی جعلی

دزدی هویت یکی از جرم ها با رشد سریع در آمریکای شمالی‌ست. دزدی هویت وقتی اتفاق می‌افتد که یک نفر از اطلاعات شخصی شما بدون اطلاع یا اجازۀ شما برای انجام یک جرم، مثل کلاه برداری یا دزدی، استفاده می کند. قربانیان دزدی هویت با جریمۀ مالی، امتیازدهی بد اعتباری و اعتبار صدمه‌دیده مواجه می شوند.
گواهینامۀ رانندگی به شکلی از کارت شناسایی مورد قبول و اعتماد جهانی تبدیل شده است. اگر گواهینامۀ رانندگی شما دزدیده شده، برای کلاه برداری از آن استفاده شده یا اسکن و جعل شده باشد، می تواند به‌عنوان ابزاری برای جرم مورد استفاده قرار گیرد.
نمی توانید اینکه یک قربانی دزدی هویت باشید یا نه را کاملاً کنترل کنید، اما می توانید اقداماتی را برای کم کردن خطر انجام دهید.

اطلاعات بیشتر

اطلاعات دریافت گواهینامه

با نزدیک‌ترین ادارۀ صدور گواهینامه برای گرفتن اطلاعات در مورد مدارک مورد نیاز و کلاس‌بندی های گواهینامه تماس بگیرید.
برای اطلاعات عمومی با شماره های زیر تماس بگیرید:

• ویکتوریا: ۲۵۰ ۹۷۸ ۸۳۰۰
• خطوط بدون هزینه در سراسر بریتیش کلمبیا: ۱ ۸۰۰ ۹۵۰ ۱۴۹۸

رزرو آزمون جاده

• به صورت آنلاین در icbc.com/roadtests.
• با تماس تلفنی با ۶۰۴ ۶۶۱ ۲۲۵۵ (ونکوور) یا ۱ ۸۸۸ ۷۱۵ ۷۷۷۵ (بدون هزینه)، از دوشنبه تا جمعه ۸ صبح تا ۶ عصر و شنبه از ۹ صبح تا ۵ عصر این آزمون را رزرو کنید.

اطلاعات بیشتر

• برای اطلاع‌رسانی با شماره های (۲۴ ساعته ۷ روز هفته ) زیر تماس بگیرید:
• ۶۰۴ ۵۲۰ ۸۲۲۲ (جنوب)
• ۱ ۸۰۰ ۹۱۰ ۴۲۲۲ (هرجای دیگر در بریتیش کلمبیا، کانادا یا آمریکا)

اگر تصادف بدون مجروحیت داشته اید یا می خواهید گزارشی در مورد تخریب یا دزدی از خودروتان بدهید، می توانید به سرعت و به راحتی در هر وقتی در icbc.com این کار را انجام دهید.

• برای استعلام های عمومی با خدمات مشتریان ICBC به شماره های زیر تماس بگیرید:
• ۶۰۴ ۶۶۱ ۲۸۰۰ (جنوب).
• ۱ ۸۰۰ ۶۶۳ ۳۰۵۱ (هرجای دیگر در بریتیش کلمبیا، کانادا یا آمریکا).
• خدمات ترجمه ای نیز در دسترس است.
• اطلاعات وسایل نقلیۀ استفاده شده (دست دوم):

برای اطلاعات در مورد خرید وسایل نقلیۀ استفاده شده یا برای گرفتن تاریخچۀ خودرو به icbc.com سر بزنید یا با شمارۀ ۱ ۸۰۰ ۴۶۴ ۵۰۵۰ تماس بگیرید.

آدرس وب‌سایت

• ICBC: icbc.com.
• قوانین عدالتی: www.laws.justice.gc.ca.
• وزارت حمل و نقل و زیرساخت: www.gov.bc.ca/tran.
• وزارت بهداشت و دادستانی عمومی: www.gov.bc.ca/pssg.
• ایمنی جاده بریتیش کلمبیا: www2.gov.bc.ca/gov/content/transportation/driving and cycling.

اینترنت

برای اطلاعات بیشتر در مورد رانندگی از اینترنت استفاده کنید.
چند کلمه کلیدی که ممکن است بتوانید در جست‌و‌جوی خود از آن استفاده کنید در ادامه آورده شده اند:

• رانندگی ایمن (safe driving).
• روان شناسی رانندگی (driving psychology).
• تابلوهای ترافیکی (traffic signs).
• ایمنی عابران پیاده (pedestrian safety).
• نوجوانان و رانندگی (teenagers and driving).
• ایمنی دوچرخه و موتورسیکلت (bicycle and motorcycle safety).
• خشم جاده (road rage).
• ایمنی کامیون (trucking safety).
• آموزش رانندگی (driving education).
• ایمنی ریل راه آهن (railway safety).

در مورد آزمون کتبی

همانطور که در بخش ۹ (گواهینامۀ شما) گفته شد، آزمون کتبی در هرکدام از ادارات صدور گواهینامۀ ما انجام می شود و عموماً به شکل کامپیوتری می توانید در آزمون شرکت کنید. در ادامه چند نکتۀ مفید دیگر که باید برای آزمون دادن با کامپیوتر بدانید آورده شده اند:

• آزمون را شروع کنید: اگر صفحه سیاه است (مثلاً فقط یک عدد شناور روی آن پیداست)، لطفاً صفحه را لمس کنید تا فعال شود.
• ویژگی رد کردن: طی آزمون گزینه ای را می بینید که با آن می توانید یک سؤال را رد و به سؤال بعدی بروید. اگر سؤالی را سخت دیدید، دکمۀ رد کردن را بزنید. بر اساس امتیاز کسب شده، ممکن است این سؤال را دوباره ببینید یا نبینید. سؤال دوباره در انتهای آزمون به شما نشان داده خواهد شد. می توانید تا دو بار از همۀ سؤالات رد شوید.
• ویژگی نشان دادن وضعیت: همیشه طی آزمون می توانید پایین صفحه را برای دیدن وضعیت پاسخ دهی به سؤالات چک کنید. وقتی که به اندازۀ کافی و موردنیاز پاسخ صحیح داده باشید یا بیش از حد مجاز پاسخ اشتباه داشته باشید، آزمون تمام می شود.
• شفاف سازی: اگر آزمون وسیلۀ نقلیۀ دارای سرنشین یا موتورسیکلت می دهید، می توانید از یکی از کارکنان بخواهید سؤالی را که درست نفهمیده اید برای شما بیشتر توضیح دهد. هیچ راهنمایی به شما نمی دهیم اما گاهی شنیدن سؤال به شیوۀ دیگر کمک می کند.
• پس از آزمون: پس از تکمیل آزمون به شما گفته می شود که چه کار کنید.

داشتن کمی استرس پیش از آزمون کتبی طبیعی‌ست و گاهی به دلیل ترس از ناشناخته ها ایجاد می شود. در اینجا چند پیشنهاد برای کمک به کاهش استرس آورده شده است:

1. با پیروی از یک برنامه مطالعه، برای آزمون آماده باشید. مطالعه مطالب را طی چند هفته تقسیم کنید – سعی نکنید همه چیز را یک شب قبل از آزمون یاد بگیرید. وقتی سعی کنید همه چیز برای آزمون را یکجا یاد بگیرید طبیعی است که وحشت می کنید. هیچ جایگزینی با دانستن مطالب وجود ندارد.
2. با هدفی در ذهن مطالعه کنید و همینطوری از روی مطالب روخوانی نکنید. در مورد چیزهایی که باید بدانید، چه اطلاعاتی را می خواهید در هر بخش مطالعه یاد بگیرید، شفاف و صریح باشید. نکته های کلیدی را هایلایت کرده و اطلاعات مشخصی که ممکن است به مرور به آنها نیاز داشته باشید را بنویسید.
3. به آزمون عادت کنید. با دستورالعمل ها و شیوه سؤالات آشنا شوید. به علاوه این راهنما، آزمون تمرینی آنلاین را نیز که یکی از بهترین راه ها برای آمادگی است به صورت مداوم انجام دهید. با اینکه ممکن است سؤالات تکراری ببینید، اما بیش از ۲۰۰ سؤال برای یادگیری شما وجود دارد. چندین آزمون آزمایشی بدهید، ایده آل این است که در همان ساعت آزمون واقعی این آزمون ها را انجام دهید. مطالبی که کاملا با آن آشنایی ندارید را مرور کنید.
4. پیش از آزمون به خوبی استراحت کنید. زودتر برسید و زمانی را برای آرامش گرفتن و عادت به افراد اطراف اختصاص دهید. از مرور مطالب پیش از آزمون خودداری کنید. در این نقطه روی آرامش تمرکز کنید. آرام و عمیق نفس بکشید، هر ماهیچه منقبض و کشیده شده ای را رها کنید و توجه خود را از افکار استرس زا که ممکن است بر شما غلبه کنند، دور کنید. اگر هر زمانی حین آزمون احساس استرس کردید، نفس عمیقی بکشید، برای چند ثانیه آن را نگه دارید و به آرامی آن را خارج کنید.
5. هر سؤال را با دقت و به آرامی بخوانید. تا وقتی که درست سؤال را متوجه نشده اید، سعی نکنید آن را جواب دهید. برای انتخاب جواب صحیح وقت بگذارید – از پاسخ دهی لحظه ای پرهیز کنید. وقت گذاشتن برای فکر به سؤال، کارایی شما را بهبود بخشیده و از استرس کم می کند.
   اگر در آزمون قبول نشدید زیاد خود را سرزنش نکنید. همه روزهای خوب و بد دارند. روی چگونگی آمادگی بهتر برای آزمون بعدی تمرکز کنید. و به یاد داشته باشید استرس چیزی نیست که شما را کنترل کند، می توانید آن را مدیریت کنید – شما روی صندلی راننده نشسته اید.

در مورد آزمون جاده

آزمون جاده کلاس ۵ و ۷ برای این طراحی شده اند که مطمئن شوند رانندگان قوانین جاده را می دانند و می توانند در جاده های ما ایمن رانندگی کنند.
پیش از آزمون جاده، آزمونگیر جاده خود را به شما معرفی می کند چند کلمه دوستانه با شما صحبت می کند. اتفاقاتی که قرار است طی آزمون جاده بیافتد شامل مانورهایی که از شما خواسته می شود را شرح می دهد. سپس این فرصت را دارید که هر سؤالی بپرسید.
طی آزمون جاده، آزمون گیرنده ساکت می ماند، به جز برای دادن مسیر یا اعلام خطراتی که باید به آن توجه کنید. بحث طولانی طی آزمون جاده ممکن است حواستان را پرت کند. آزمون گیرنده رانندگی سعی به گول زدن یا مجبور کردن شما به کاری غیرقانونی نخواهد کرد. اگر در مورد مسیرها مطمئن نیستید، برای شفاف سازی از آزمونگیر بپرسید.
به یاد داشته باشید که آزمون گیرنده برای آموزش یا راهنمایی شما طی آزمون جاده آنجا نیست. آنها آنجا هستند تا رانندگی شما را براساس معیارهایی بر پایه رانندگی ایمن و قوانین جاده ارزیابی کنند.
در پایان آزمون، آزمون گیرنده در مورد نتایج آزمون جاده صحبت خواهد کرد و پیشنهاداتی برای بهبود بیشتر مهارت های رانندگی به شما خواهد داد. همچنین می توانید از آزمون گیرنده بخواهید این اطلاعات را در اختیار سرپرست رانندگی شما نیز بگذارد.

راهنمایی های آزمون گیرنده برای قبولی در آزمون جاده کلاس ۵ و ۷

در ادامه نکاتی از آزمون گیرنده که شما را برای قبولی در آزمون آماده می کنید ارائه شده اند:

• با سرعت مجاز رانندگی کنید. سعی نکنید با ترافیک با سرعت بالا همراهی کنید.
• مراقب نواحی مدرسه ای و زمین های بازی باشید. با سرعت بالا رفتن در نواحی مدرسه و زمین بازی یکی از دلایل معمول رد شدن رانندگان در آزمون است.
• پشت تابلو توقف ممنوع کاملا بایستید، و مطمئن شوید در موقعیت صحیح توقف کرده اید. وقتی بیرون رفتن ایمن است، آرام خارج شوید و تقاطع را بررسی کنید.
• وقتی به راست می پیچید، چک شانه به راست را انجام دهید تا مطمئن شوید هیچ دوچرخه سوار، عابر پیاده یا دیگر استفاده‌کنندگان از جاده قصد رفتن به مسیر مستقیم (و به مسیر شما) را ندارند.
• هر وقت می خواهید باند یا مسیر عوض کنید آینه را چک کنید، راهنما بزنید و چک شانه را انجام دهید.
• فاصله ایمنی از دیگر وسایل نقلیه را رعایت کنید.
• پیش از اینکه از تقاطع ها عبور کنید، حتی اگر وقتی نزدیک می شوید چراغ سبز بود، تقاطع را بررسی کنید.
• وقتی که به آزادراه وارد می شوید، از باند شتاب‌گیری برای رسیدن به سرعت ترافیک آزادراه، در محدوده سرعت مجاز، استفاده کنید. بقیه مانور تغییر باند است.
• همه مانورهایی که به عنوان بخشی از آزمون جاده از شما خواسته می شود را تمرین کنید، شامل: پارک موازی، پارک روی تپه ها، گردش های ۲ و ۳ نقطه ای.
• اگر هر سؤالی داشتید برای پرسیدن تعلل نکنید! خوشحال می شویم پیش از شروع آزمون جاده به آنها پاسخ دهیم.

کارت شناسایی (ID)

هروقت که به اداره صدور گواهینامه می روید، باید یک نسخه از کارت شناسایی اولیه و کارت شناسایی ثانویه را به همراه داشته باشید. جدول زیر معمول ترین انواع کارت های شناسایی را نشان می دهد. نیاز به کارت شناسایی ممکن است تغییر کند. برای فهرست کارت شناسایی های قابل قبول فعلی icbc.com/acceptedID را ببینید.

اولین گواهینامه را می گیرید؟

گواهی تولد کانادایی یا کارت شهروندی یا عکس کارت دانش آموزی معمولا تمام کارت شناسایی است که باید با خود بیاورید.

تازه به بریتیش کلمبیا وارد شده اید؟

حتما یک کارت شناسایی اولیه و یک کارت شناسایی ثانویه از فهرست زیر و گواهینامه قبلی خود را بیاورید.

از زمان تولد اسم شما تغییر کرده؟

گواهینامه رانندگی و کارت شناسایی بریتیش کلمبیا تنها تحت نام های قانونی  صادر می شوند. اگر اسم شما با اسم روی کارت شناسایی اولیه مطابقت نکند، باید همه مدارک قانونی تغییر اسم را تا اولین تغییر روی کارت شناسایی اولیه با خود به همراه بیاورید. فتوکپی ها قابل قبول نیستند. تنها فتوکپی قابل قبول آنهایی هستند که توسط یک آژانس دولتی به عنوان کپی برابر اصل تأیید شده باشند.

اگر خارج از کانادا متولد شده اید و هیچکدام از اسناد شناسایی اولیه را ندارید، لطفا با شهروندی و مهاجرت کانادا به شماره ۱ ۸۸۸ ۲۴۲ ۲۱۰۰ تماس بگیرید.

چک لیست وسیله نقلیه

باید وسیله نقلیه ایمن و قابل اعتمادی برای آزمون جاده با خود بیاورید. اگر ایمن نباشد یا با الزامات قانونی همخوانی نداشته باشد، ممکن است مجبور شویم آزمون شما را لغو کنیم.

ده دلیل معمولی که ممکن است وسیله نقلیه برای آزمون جاده مورد قبول نباشد:

1. چراغ های هشدار داخل داشبورد (برای مثال ایربگ) که روی کارکرد ایمن خودرو اثر می گذارند.
2. چراغ ترمز، چراغ راهنما یا چراغ جلویی که کار نمی کند یا به شدت ترک خورده و شیشه جلو را ندارد.
3. لاستیک های خطرناک
4. درها و شیشه هایی که به درستی کار نمی کنند. (برای مثال درها از داخل باز نمی شوند)
5. شیشه جلو و شیشه های ترک خورده و به شکل غیرقانونی دودی شده
6. بوق کار نمی کند.
7. باک بنزین یا شارژ ماشین بسیار پایین است.
8. وسیله نقلیه به درستی بیمه نشده
9. کمربندهای ایمنی کار نمی کنند یا فرسوده شده اند.
10. اصلاح خطرناک یا غیرقانونی وسیله نقلیه.