نسخه‌ی آنلاین کتاب موتورسیکلت اونتاریو را برای گرفتن گواهینامه‌ی موتورسیکلت M1 مطالعه کنید، در آزمون آیین‌نامه شرکت کنید و برای آمادگی داشتن در آزمون‌های جاده‌ی سطح M از این کتاب استفاده کنید.

این کتاب فقط یک راهنما است. برای مطالعات رسمی به قوانین و مقررات ترافیک بزرگراهی اونتاریو مراجعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی مراحل گرفتن گواهینامه‌ی رانندگی، این سایت به نشانی www.mto.gov.on.ca را ببینید.
برای درخواست نسخه‌ای از این کتاب با فرمتی دیگر با انتشارات اونتاریو به شماره‌ی ۹۹۳۸- ۶۶۸-۸۰۰-۱ یا ۴۱۶-۳۲۶-۵۳۰۰ تماس بگیرید یا سایت www.publications.serviceontario.ca را ببینید.

رانندگی یکی از حقوق اساسی نیست، امتیاز است.

مقــدمـه

این کتاب راهنمایی برای رانندگان موتورسیکلت، موتور سه‌چرخه، موتورسیکلت‌های کم‌سرعت (LSM) و موتورهای گازی است. در این کتاب منظور از موتورسیکلت موتور سه‌چرخه و موتورهای کم‌سرعت هم هست، مگر اینکه چیز دیگری گفته شده باشد.
راندن موتورسیکلت و موتور گازی می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش و حتی هیجان‌‌انگیز اما خطرناک باشد. شما راننده‌ی یکی از کوچک‌ترین وسایل نقلیه‌ی جاده هستید و در صورت تصادف احتمالاً بیشتر در معرض آسیب یا خطر مرگ خواهید بود. برای اجتناب از تصادف و جان سالم به ‌در بردن باید یاد بگیرید که به‌ دقت و به ‌طور ایمن رانندگی کنید.
خطای رانندگی متداول‌ترین علت تصادفات ترافیکی است. درصد بالایی از تصادفات کشنده در موتورسواران به ‌دلیل از دست دادن کنترل هنگام باسرعت رفتن است.
وزارت راه‌وترابری اونتاریو موتورسواران تازه‌کار و افراد علاقه‌مند به ارتقای مهارت موتورسواری را تشویق می‌کند تا دوره‌ی آموزش ایمنی موتورسیکلت را بگذرانند. برای کسب اطلاعاتی درباره‌ی دوره‌های ایمنی موتورسیکلت و دوره‌هایی که در نزدیکی شما برگزار می‌شود، با آموزشگاه محل زندگی‌تان تماس بگیرید یا وبسایت وزارت راه‌وترابری به نشانی www.mto.gov.on.ca را ببینید. یادتان باشد که این کتاب فقط یک راهنما است.
کتاب رسمی رانندگان وزارت راه‌وترابری اطلاعات موردنیاز رانندگان تمامی وسایل نقلیه‌ی موتوی را ارائه می‌کند.

کتاب رسمی موتورسیکلت وزارت راه‌وترابری باید در کنار کتاب رسمی رانندگان وزارت راه‌وترابری استفاده شود.

برای مطالعه‌ی توضیحات رسمی قوانین، مقررات ترافیک بزرگراهی اونتاریو، قوانین وسایل نقلیه‌ی موتوری مورد استفاده در برف و یخ و قوانین وسایل نقلیه‌ی آفرود در اونتاریو، سایت www.e-laws.gov.on.ca را بررسی کنید. برای آگاهی از چگونگی گرفتن گواهینامه‌ی رانندگی انواع وسایل نقلیه کتاب رسمی رانندگان وزارت راه‌وترابری، کتاب رسمی کامیون وزارت راه‌وترابری، کتاب رسمی اتوبوس وزارت راه‌وترابری، کتاب رسمی ترمزهای بادی وزارت راه‌وترابری دردسترس شماست.

فصل ۰۱: گرفتن گواهینامه‌ی موتورسیکلت

این فصل به شما می‌گوید که برای راندن موتورسیکلت، موتور سه‌چرخه، موتورسیکلت با سرعت محدود (LSM) و دوچرخه‌ی موتوری (موتورگازی) در اونتاریو به چه گواهینامه‌ای نیاز دارید، چه به‌ تازگی رانندگی یاد گرفته باشید، چه بازدیدکننده باشید و چه از ساکنان جدید باشید. این فصل نظام گواهینامه‌دادن تدریجی را شرح می‌دهد، ازجمله، آزمون‌هایی که باید بدهید و امتیازات و مزایای رانندگی در هر سطح از گواهینامه.

انواع وسایل نقلیه‌ای که نیاز به گواهینامه‌ی کلاس M دارند

برای راندن چهار نوع وسیله‌ی نقلیه در جاده‌های عمومی اونتاریو نیاز به گواهینامه‌ی موتورسیکلت است: موتورسیکلت، موتور سه‌چرخه، موتورسیکلت با سرعت محدود (LSM) و دوچرخه‌ی موتوری (موتورگازی)

محدودیت‌ها

باتوجه‌ به نوع وسیله‌ی نقلیه‌ای که شخص برای آزمون جاده می‌آورد، گواهینامه‌ی موتورسیکلت کلاس M او محدود می‌شود. برای مثال، اگر برای آزمون جاده‌اش LSM می‌آورد، گواهینامه‌اش فقط محدود به LSM می‌شود و نمی‌تواند با تمام وسایل نقلیه‌ی دسته‌ی گواهینامه‌ی M رانندگی کند. گواهینامه‌ی کلاس M محدود برای موتورهای سه‌چرخه به دارندگان گواهینامه فقط اجازه‌ی رانندگی با موتورسیکلت‌های سه‌چرخ را می‌دهد. گواهینامه‌ی کلاس M محدود به موتورهای با سرعت محدود و موتورگازی به دارندگان این گواهینامه اجازه خواهد داد که فقط این وسایل نقلیه را برانند.

موتورسیکلت‌ها

قانون ترافیک بزرگراهی اونتاریو (HTA) موتورسیکلت را خودرویی با صندلی یا زین برای راننده توصیف می‌کند که حداکثر با سه چرخ روی زمین حرکت می‌کند. برای خواندن تعاریف به بخش انواع گواهینامه‌ی موتورسیکلت مراجعه کنید.
برای عبور و مرور در جاده‌های عمومی اونتاریو، موتورسیکلت‌ها باید در وزارت راه‌وترابری ثبت شوند و پلاک موتورسیکلت معتبری داشته باشند که به آن وصل شده است.

برای راندن موتورسیکت در اونتاریو به چه نیاز دارید؟

در اونتاریو، ۱۲ دسته‌بندی متفاوت گواهینامه وجود دارد. هر دسته‌بندی شما را واجد شرایط راندن نوع متفاوتی از وسیله‌ی نقلیه می‌کند. دسته‌بندی گواهینامه‌ی شما باید با نوع وسیله‌ی نقلیه‌ای که می‌رانید مطابقت داشته باشد.
برای راندن موتورسیکلت باید حداقل ۱۶ سال سن و گواهینامه‌ی موتورسیکلت معتبر (کلاس یا دسته‌ی M, M1, M2) داشته باشید.
شما باید شماره‌ی ثبت معتبر و نوع مناسب پلاک را داشته باشید که به عقب موتورسیکلت یا موتورگازی شما وصل شده باشد. همچنین باید بیمه‌ی مسئولیت داشته باشید. برای مواقعی که پلیس بخواهد مدارکتان را ببیند، گواهینامه، کارت بیمه و کارت ثبت خودرویتان را همراه داشته باشید.
درصورتی‌که متقاضی سطح ۱ یا ۲، آزمون جاده را با موتورسیکلتی قبول شود که وسیله‌ی نقلیه‌ی‌ فول کلاس M نیست، یک شرط مضاعف در گواهینامه‌ی رانندگی او درج خواهد شد.

• در صورتی‌که سطح ۱ یا سطح ۲ آزمون جاده را با موتور سه‌چرخه قبول شوید، شرط M به گواهینامه‌ی شما اضافه می‌شود. شرط M به این معناست که شما فقط گواهینامه‌ی راندن موتور سه‌چرخه را دارید.
• اگر سطح ۱ یا سطح ۲ آزمون جاده را با موتور سرعت محدود یا موتورگازی قبول شوید، شرط L به گواهینامه‌ی شما اضافه می‌شود. شرط L به این معناست که شما فقط گواهینامه‌ی راندن موتور سرعت محدود یا موتورگازی را دارید.

اعطای گواهینامه‌ی تدریجی

رانندگان جدیدی که برای اولین بار برای گواهینامه‌ی موتور یا ماشین درخواست می‌دهند، وارد نظام اعطای تدریجی گواهینامه‌ی اونتاریو می‌شوند. اعطای تدریجی گواهینامه به رانندگان جدید امکان می‌دهد تا به‌طور تدریجی مهارت‌ها و تجربه‌های رانندگی را کسب کنند. تکمیل فرآیند دومرحله‌ای اعطای گواهینامه حداقل ۲۰ ماه طول می‌کشد.
برای درخواست گواهینامه‌ی موتورسیکلت، شما باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشید. وقتی درخواست می‌دهید، از شما سؤالاتی درباره‌ی وضعیت سلامتی‌تان پرسیده می‌شود. افرادی با نوعی از مشکلات جسمی یا پزشکی به دلایل ایمنی اجازه‌ی رانندگی ندارند. اگر شرایط جسمی یا پزشکی‌تان طوری است که نمی‌توان به شما گواهینامه داد، باید هنگام درخواستتان این موضوع را بگویید. همچنین باید معاینه‌ی چشم و آزمون کتبی اطلاعات تابلوهای ترافیکی هم بدهید. همچنین باید در آزمون کتبی دانش موتورسیکلت و قوانین جاده هم قبول شوید. این آزمون‌ها هزینه دارند.
بعد از قبولی در این آزمون‌ها، وارد سطح ۱ می‌شوید و گواهینامه‌ی کلاس M را دریافت می‌کنید.
برای دریافت گواهینامه‌ی جامع باید در دو آزمون جاده قبول شوید. با قبولی در آزمون جاده‌ی سطح ۱ به شما گواهینامه‌ی کلاس M2 می‌دهند و شما وارد سطح ۲ می‌شوید. با قبولی در آزمون جاده‌ی سطح ۲ به شما گواهینامه‌ی رانندگی جامع کلاس M را می‌دهند.

آزمون‌های جاده

آزمون‌های جاده مهارت کنترل و راندن موتورسیکلت یا موتورگازی در جاده را بررسی می‌کنند. توانایی رعایت قوانین جاده و رانندگی ایمن شما مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.
آزمون جاده‌ی سطح یک با مهارت‌های پایه‌ی رانندگی سروکار دارد. آزمون جاده‌ی سطح ۲ با دانش و مهارت‌های پیشرفته‌ای سروکار دارد که عموماً با تجربه‌ی رانندگی به ‌دست می‌آیند. عملکرد شما در هرکدام از این آزمون‌ها نشان می‌دهد به آموزش یا تمرین بیشتری نیاز دارید یا خیر. تمام آزمون‌های جاده چارچوب زمانی معین دارند. قبل از اینکه آزمونتان را شروع کنید، ممتحن به شما خواهد گفت که چقدر زمان برای تکمیل آزمونتان دارید.

دوره‌های ایمنی موتورسیکلت

وزارت راه‌وترابری تمام رانندگان جدید را تشویق می‌کند تا دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت مورد تأیید وزارتخانه را بگذرانند تا به یادگیری مهارت‌های رانندگی صحیح و دانش لازم کمک کند. این دوره را می‌توان در سطح ۱ یا سطح ۲ گذراند و آزمون جاده هم دارد. اگر در دوره‌ی مورد تأیید وزارتخانه قبول شوید، می‌توانید زمانی که باید در سطح ۲ بگذرانید را کاهش دهید و ممکن است واجد شرایط کاهش مبلغ حق بیمه شوید.

سطح یک؛ کلاس M1

برای ورود به سطح یک، شما باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشید. باید معاینه‌ی چشم و آزمون کتبی اطلاعات تابلوهای ترافیکی هم بدهید. همچنین باید در آزمون کتبی دانش موتورسیکلت و قوانین جاده هم قبول شوید.

فهرست بررسی: آزمون آیین‌نامه‌ی سطح یک

قبل از شرکت در آزمون آیین‌نامه، حتماً این کتابچه‌ی راهنما و بخش‌ «رانندگی ایمن و مسئولانه»، و کتاب «تابلوها و چراغ‌های راهنمایی» را از کتابچه‌ی رسمی رانندگان MTO بخوانید.
برای آزمون آیین‌نامه، موارد زیر را با خود به همراه داشته باشید:

• دو برگه‌ی هویت (برای اطلاع از مدارک قابل‌قبول، کتاب رانندگان MTO را ببینید.)
• پول برای پرداخت هزینه‌ی آزمون‌ها (پول نقد، چک، کارت اعتباری)
• عینک یا لنز طبی (اگر برای نوشتن یا خواندن به آن نیاز دارید)

وقتی در معاینه‌ی چشم و آزمون آیین‌نامه قبول می‌شوید، گواهینامه‌ی کلاس M1 را دریافت می‌کنید و وارد سطح یک می‌شوید. شما باید از روز دریافت گواهینامه، حداقل به ‌مدت ۶۰ روز در سطح یک بمانید . پس از این مدت می‌توانید در آزمون جاده‌ی سطح ۱ شرکت کنید.
گواهینامه‌ی M1 فقط به ‌مدت ۹۰ روز معتبر است، بنابراین بهتر است آزمون جاده‌ی سطح یک خود را زودتر رزرو کنید تا قبل از منقضی‌شدن گواهینامه‌ی M1، زودتر آن را تکمیل کنید.

وقتی در سطح یک هستید

با گواهینامه‌ی M1، شما می‌توانید موتورسیکلت، موتور سه‌چرخه، موتورسیکلت با سرعت محدود و موتورگازی را باتوجه ‌به شرایط زیر برانید:

• اگر الکل مصرف کرده‌اید، نباید رانندگی کنید. مقدار الکل خون شما باید صفر باشد.
• شما باید فقط در طول روز رانندگی کنید، یعنی نیم ساعت قبل از طلوع خورشید تا نیم ساعت بعد از غروب خورشید.
• شما نباید در جاده‌هایی با محدودیت سرعت بیشتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت رانندگی کنید، به استثنای بزرگراه‌های ۱۱، ۱۷، ۶۱، ۶۹، ۷۱، ۱۰۱، ۱۰۲، ۱۴۴ و ۶۵۵٫ این استثناها به این خاطر است که برخی از رانندگان مسیر دیگری برای دسترسی به آن‌ها ندارند.
• شما نباید همراه سوار کنید.

آزمون جاده‌ی سطح یک

شما باید در آزمون جاده‌ی مهارت‌های رانندگی قبول شوید تا گواهینامه‌ی کلاس M2 را دریافت کنید و به سطح ۲ بروید. وقتی آزمون جاده را رزرو می‌کنید، باید نوع وسیله‌ی نقلیه‌ای که قصد دارید برای آزمون بیاورید را معرفی کنید؛ مثلاً، موتورسیکلت، موتورسیکلت سرعت محدود یا موتورگازی. نوع موتورسیکلتی که به آزمون می‌آورید، نوع گواهینامه‌ی دریافتی‌تان را مشخص می‌کند.
اگر با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در آزمون قبول شوید، گواهینامه‌ی M2 با شرط L دریافت می‌کنید. شرط L شما را محدود به راندن موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در جاده‌های عمومی به‌ غیر از بزرگراه‌هایی با دسترسی کنترل‌شده و هر بزرگراه دیگری می‌سازد که در بخش ۶۳۰ قانون ترافیک بزرگراه‌ها فهرست شده است.
اگر با موتورسیکلت سه‌چرخه (موتور سه‌چرخه یا موتورسیکلت با صندلی کناری) در آزمون قبول شوید، گواهینامه‌ی M2 با شرط M دریافت می‌کنید. شرط M شما را محدود به راندن تنها موتورسیکلت سه‌چرخه در تمام جاده‌های عمومی در اونتاریو می‌سازد.
اگر با موتورسیکلتی غیر از موتور سه‌چرخه یا موتورسیکلت کم‌سرعت در آزمون قبول شوید، گواهینامه‌ی M2 دریافت می‌کنید (بدون شرط M یا L) و می‌توانید موتورسیکلت یا موتور سه‌چرخه را در جاده‌های عمومی اونتاریو برانید. همچنین می‌توانید موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی را در جاده‌های عمومی که اجازه‌ی عبور دارند ببرید.

فهرست بررسی: آزمون جاده‌ی سطح یک

قبل از شرکت در آزمون جاده‌ی سطح یک، حتماً کتابچه‌ی رسمی رانندگان MTO و کتابچه‌ی رسمی موتورسیکلت MTO را بخوانید.
برای آزمون، موارد زیر را با خود همراه داشته باشید:

• وسیله‌ی نقلیه‌ای که نقصی ندارد. (بخش آزمون جاده‌ی لغوشده را ببینید.)
• گواهینامه‌ی رانندگی M1
• کلاه ایمنی تأییدشده‌ی موتورسیکلت (کلاه‌های ایمنی‌ای که مطابق ماده‌ی ۶۱۰ قانون ترافیک بزرگراه هستند.)
• عینک یا لنز طبی (اگر برای رانندگی باید از آن‌ها استفاده کنید.)
• حداقل ۳۰ دقیقه قبل از زمان آزمون جاده در آنجا باشید.

لطفاً توجه کنید

اگر آزمون جاده‌ی سطح یک را در بخشی از دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت موردتأیید وزارتخانه می‌دهید، هنوز باید حداقل ۱۶ روز صبر کنید تا به سطح دو بروید. یادتان باشد که گواهینامه‌ی دوره فقط شش ماه معتبر است. حتماً بعد از ۶۰ روز، گواهینامه را به مرکز رانندگی ببرید، پیش از اینکه شش ماه بگذرد، در غیر این صورت دوباره باید آزمون جاده بدهید.

سطح دو؛ کلاس ۲M یا ۲M (L) یا ۲M (M)

از روزی که گواهینامه‌ی M2 یا ۲M (L) یا ۲M (M) می‌گیرید، سطح ۲ حداقل ۲۲ ماه طول می‌کشد. اگرچه، اگر در دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت مورد تأیید وزارتخانه قبول شوید، می‌توانید زمان سطح ۲ را تا ۴ ماه کاهش دهید. ممکن است از روزی که در آزمون جاده‌ی سطح یک قبول می‌شوید تا حداکثر ۵ سال در سطح ۲ بمانید. برای گرفتن گواهینامه‌ی M2 یا ۲M (L) یا ۲M (M) فول کلاس، یا باید در آزمون جاده‌ی سطح دو شرکت کنید یا قبل از اینکه گواهینامه‌ی سطح دو در پایان پنج سال منقضی شود، دوباره برای سطح دو درخواست دهید.

وقتی در سطح دو هستید:

• در سطح دو به‌ خاطر تجربه‌های رانندگی‌تان، امتیازات بیشتری دارید.
• شما می‌توانید در شب رانندگی کنید.
• شما می‌توانید همراه سوار کنید (به استثنای موتورگازی).
• با گواهینامه‌ی M2 می‌توانید با موتورسیکلت یا موتور سه‌چرخه به جاده‌های عمومی بروید. همچنین می‌توانید موتور کم‌سرعت یا موتورگازی را به جاده‌های عمومی ببرید؛ به‌ غیر از جاده‌هایی که در قانون ۶۳۰ قوانین ترافیک بزرگراهی به ‌ثبت رسیده‌اند.
• اگر گواهینامه‌ی ۲M (L) دارید، می‌توانید موتور کم‌سرعت یا موتورگازی را به هر جاده‌ی عمومی‌ای ببرید، به‌غیر از جاده‌هایی که در قانون ۶۳۰ قوانین ترافیک بزرگراهی به‌ثبت رسیده‌اند.
• اگر گواهینامه‌ی ۲M (M) دارید، نمی‌توانید موتورسیکلت دوچرخ، موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی را برانید.
• اگر گواهینامه‌ی M2 یا ۲M (L) یا ۲M (M) معتبر دارید، می‌توانید وسایل نقلیه‌ی کلاس G را برانید، با این شرط که برای گواهینامه‌ی کلاس ۱G درخواست دهید. لطفاً کتابچه‌ی رسمی راهنمای رانندگان MTO را برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی گواهینامه‌های کلاس G ببینید.

توجه

اگر الکل مصرف کرده‌اید، موتورسیکلت یا موتورگازی سوار نشوید، مقدار الکل خونتان باید صفر باشد.
با موتورگازی همراه سوار نکنید؛ طبق قوانین ترافیکی بزرگراه، این کار جرم محسوب می‌شود.

آزمون جاده‌ی سطح دو

بعد از اینکه زمان موردنیاز سطح دو را به ‌اتمام رساندید، می‌توانید در آزمون جاده‌ی سطح دو شرکت کنید تا واجد شرایط مزیت‌های گواهینامه‌ی فول کلاس M شوید.
بعد از شرکت در آزمون سطح ۲ با موتورسیکلتی که کم‌سرعت نیست، باید فرم اظهارنامه‌ی تجربه‌ی رانندگی بزرگراه را پر کنید، در این فرم شما تجربه‌ی خود در راندن موتورسیکلت در بزرگراه‌هایی با محدودیت سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت و بیشتر را شرح می‌دهید.
در سطح M2، موتورسیکلت‌های کم‌سرعت و موتورهای گازی اجازه دارند که در تمام بزرگراه‌ها به‌استثنای آزادراه‌هایی با دسترسی کنترل‌شده که در قانون ۶۳۰ فهرست شده‌اند، حرکت کنند. بنابراین، اگر آزمون جاده‌ی M2 را با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی بدهید، بخش رانندگی آزادراه آزمون را تکمیل نکرده‌اید. اگرچه، ملزم به راندن در جاده‌هایی با محدودیت سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت خواهید شد. قبل از دادن آزمون سطح ۲ با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی، باید فرم اظهارنامه‌ی امتحان M2 را امضا کنید که بیان می‌کند موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی شما در جاده‌هایی با سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت قادر به حفظ سرعت ایمن است. سرعت ایمن بسته به شرایط جاده و ترافیک می‌تواند متفاوت باشد. اگر نتوانید این اظهارنامه را امضا کنید، آزمون جاده‌تان کنسل خواهد شد و احتمالاً باید نصف هزینه‌ی آزمون را بپردازید.
در طول آزمون جاده‌ی M2، ممتحن از طریق گوشی به شما مسیرهایی را خواهد گفت و هنگام انجام این تکالیف، شما را نگاه می‌کند تا مطمئن شود که می‌توانید به‌ طور موفقیت‌آمیز مهارت‌های لازم را انجام دهید.
وقتی برای آزمون جاده وقت می‌گیرید، باید نوع وسیله‌ی نقلیه‌ای که قصد دارید به آزمون بیاورید مشخص کنید (مثلاً، موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی). نوع موتورسیکلتی که به آزمون می‌آورید، نوع گواهینامه‌ای را که می‌گیرید مشخص خواهد کرد.
گر آزمون جاده را با موتورسیکلتی قبول شوید که سه‌چرخه یا کم‌سرعت نیست، گواهینامه‌ی کلاس M دریافت می‌کنید و می‌توانید هر موتورسیکلت دوچرخ یا سه‌چرخی را در جاده‌های عمومی اونتاریو برانید. همچنین می‌توانید موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی را در جاده‌های عمومی به ‌غیر از آن‌هایی که در ماده‌ی ۶۳۰ قانون ترافیک بزرگراهی نام برده شده برانید.
اگر آزمون جاده را با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی قبول شوید، گواهینامه‌ی کلاس M (L) دریافت می‌کنید و می‌توانید موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی را در جاده‌های عمومی به غیر از بزرگراه‌های کنترل محدود و آن جاده‌هایی که در ماده‌ی ۶۳۰ قانون ترافیک بزرگراهی نام برده شده برانید. اگر با موتور سه‌چرخه در آزمون قبول شوید، گواهینامه‌ی M (M) را دریافت می‌کنید که به شما فقط اجازه می‌دهد موتور سه‌چرخه در جاده‌های عمومی برانید.

لطفاً توجه کنید

برای فهرست کامل جاده‌های عمومی با ممنوعیت تردد برای موتورسیکلت‌های کم‌سرعت و موتور گازی، لطفاً ماده‌ی ۶۳۰ قانون ترافیک بزرگراهی را در سایت www.e-laws.gov.on.ca ببینید. همچنین باید بدانید که شهرداری‌ها ممکن است آیین‌نامه‌هایی را تصویب کنند که تردد موتورهای کم‌سرعت و موتورگازی در جاده‌های شهری با سرعت بیشتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت ممنوع باشد.

فهرست بررسی: آزمون جاده‌ی سطح دو

برای آزمون، موارد زیر را با خود همراه داشته باشید:

• وسیله‌ی نقلیه‌ای که نقصی ندارد (بخش آزمون جاده‌ی لغوشده را ببینید).
• کلاه ایمنی موتورسیکلت
• گواهینامه‌ی رانندگی فعلی
• پول برای پرداخت هزینه‌ی آزمون (اگر لازم باشد)
• عینک یا لنز طبی (اگر برای رانندگی باید از آن‌ها استفاده کنید.)

حداقل ۳۰ دقیقه قبل از زمان آزمون جاده در آنجا باشید.

لطفاً توجه کنید

اگر آزمون جاده را در بخشی از دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت مورد تأیید وزارتخانه می‌دهید، گواهینامه‌ی دوره فقط شش ماه معتبر است. حتماً پیش از اینکه شش ماه بگذرد، گواهینامه را به مرکز آزمون رانندگی ببرید، در غیر این صورت دوباره باید آزمون جاده بدهید.

ارتقای گواهینامه از کلاس M (L) یا کلاس M (M) به کلاس M

اگر گواهینامه‌ی ۲M (M) ، ۲M (L)، M (L)، یا M (M) را دارید، و می‌خواهید آن‌ را به گواهینامه‌ی M فول کلاس ارتقا دهید (نه مشروط M یا L)، باید هر دو آزمون جاده را با موتورسیکلتی بدهید که سه‌چرخ یا کم‌سرعت نیست. باید ابتدا TDL (گواهینامه‌ی رانندگی موقت) آموزش موتورسیکلت ۹۰ روزه که در اداره‌ی صدور گواهینامه‌ی رانندگی و وسایل نقلیه‌ی کویینز پارک یا هر مرکز آزمون رانندگی دیگری دردسترس است را بگیرید. TDL این امکان را به شما می‌دهد که راندن موتورهایی غیر از سه‌چرخه‌ها و موتورهای کم‌سرعت را تمرین کنید. شما باید این TDL را به آزمون جاده‌ی الزامی هم ببرید.

آزمون جاده‌ی لغوشده

اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی شما استانداردهای وزارتخانه برای استفاده در آزمون جاده را نداشته باشد یا دلیلی غیر از وسیله‌ی نقلیه باعث شود که ممتحن تشخیص دهد که آزمون جاده نمی‌تواند تکمیل شود، ممتحن اعلام می‌کند که آزمون جاده لغو شده است. شما ۵۰درصد هزینه‌ی آزمون جاده را از دست می‌دهید. پنجاه‌درصد باقی به ‌صورت اعتبار در پرونده‌ی رانندگی‌تان باقی می‌ماند و وقتی برای آزمون جاده جدید وقت می‌گیرید، استفاده می‌شود. برای گرفتن وقت آزمون جاده‌ی جدید، باید ۵۰درصد باقی هزینه که در آزمون جاده‌ی لغوشده از شما کسر شد را بپردازید.
شما باید برای آزمونی که رزرو کرده‌اید، وسیله‌ی نقلیه‌ی مناسب بیاورید. مثلاً، اگر آزمون جاده را برای موتورسیکلت‌های معمولی رزرو کرده‌اید، نمی‌توانید موتورسیکلت کم‌سرعت بیاورید. اگر موتورسیکلت کم‌سرعت بیاورید و مرکز آزمون رانندگی نتواند شرایط آزمون جاده‌ی کم‌سرعت را در آن روز فراهم کند، آزمون جاده‌ی شما لغوشده اعلام خواهد شد، ۵۰درصد هزینه را از دست خواهید داد و باید دوباره برای آزمون وقت بگیرید.
اگر نگرانی‌ای درباره‌ی لغوشدن آزمون جاده‌تان دارید، قبل از آزمون رزروشده برای صحبت درباره‌ی آن با مرکز آزمون رانندگی تماس بگیرید.

بازدیدکنندگان و ساکنان جدید اونتاریو

اگر بازدیدکننده‌ی اونتاریو هستید و زمانی که اینجا هستید می‌خواهید رانندگی کنید، باید حداقل ۱۶ سال سن و گواهینامه‌ی موتورسیکلت معتبر از شهر، ایالت یا کشورتان داشته باشید.
اگر از کشور دیگری هستید و به‌ مدت بیش از سه ماه در انتاریو می‌مانید، باید جواز رانندگی بین‌المللی از کشور خودتان داشته باشید.
اگر جواز رانندگی بین‌المللی ندارید، می‌توانید برای گواهینامه‌ی اونتاریو درخواست دهید.
اگر ساکن جدید اونتاریو هستید و گواهینامه‌ی موتورسیکلت معتبر از استان یا کشور دیگری دارید، می‌توانید به‌مدت ۶۰ روز از آن گواهینامه در استانتان استفاده کنید. اگر می‌خواهید بیش از ۶۰ روز به رانندگی ادامه دهید، باید گواهینامه‌ی موتورسیکلت اونتاریو را بگیرید.

ساکنان جدید از استرالیا، کانادا، ایرلند شمالی، سوئد و ایالات متحده‌ی آمریکا

اگر گواهینامه‌ی موتورسیکلت (موتورسیکلت‌هایی غیر از موتورهای کم‌سرعت و موتور سه‌چرخه‌ها) با تجربه‌ی رانندگی دو سال یا بیشتر در سه سال گذشته در استان یا مناطق دیگر کانادا، استرالیا، ایرلند شمالی، سوئد یا ایالات متحده‌ی آمریکا دارید، ممکن است بدون دادن آزمون آیین‌نامه یا جاده، مزیت‌های گواهینامه‌ی فول کلاس M را دریافت کنید.
اگر گواهینامه‌ی موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی را از ساسکاچوان، نیوبرانزویک، جزیره‌ی پرنس ادوارد یا کبک دارید، واجد شرایط دریافت گواهینامه‌ی M (L) فول کلاس بدون دادن آزمون آیین‌نامه یا آزمون جاده هستید.

ساکنان جدید از مناطق دیگر

اگر گواهینامه‌ی موتورسیکلت دارید و از کشور دیگری غیر از کانادا، ایالات متحده‌ی آمریکا یا سوئد آمده‌اید، باید معاینه‌ی چشم و آزمون کتبی آیین‌نامه‌ی موتورسیکلت و قوانین جاده را بدهید. همچنین باید آزمون کتبی تابلوهای راهنمایی و رانندگی را هم بدهید.
اگر سند قابل‌قبولی از دو یا چند سال تجربه‌ی رانندگی دارید، می‌توانید در آزمون جاده‌ی سطح ۲ شرکت کنید تا امتیاز کامل رانندگی را به‌دست آورید. اگر در این آزمون جاده قبول نشوید، گواهینامه‌ی سطح یک دریافت خواهید کرد و بلافاصله باید برای آزمون جاده‌ی سطح یک برنامه‌ریزی کنید.
اگر کمتر از دو سال تجربه رانندگی دارید، در سطح یک قرار خواهید گرفت. اگرچه در صورتی که سند قابل‌قبولی از تجربه‌ی رانندگی موردنیاز برای سطح یک دارید، می‌توانید بلافاصله برای آزمون جاده‌ی سطح یک برنامه‌ریزی کنید. گواهینامه‌ی موتورسیکلت از منطقه‌ای دیگر سند قابل‌قبولی محسوب می‌شود، اگر که نشان دهد تجربه‌ی رانندگی موردنیاز را دارید. اگر چنین گواهینامه‌ی موتورسیکلتی ندارید که به‌ عنوان سندی از تجربه‌ی رانندگی‌تان نشان دهید، باید از ابتدای سطح یک مثل راننده‌ای تازه‌کار شروع کنید.

آیا می‌توانید در امتحان قبول شوید؟

ادامه‌ی این کتابچه‌ی راهنما به شما اطلاعات موردنیاز برای قبولی در آزمون‌ها و نحوه‌ی حفظ امتیازات رانندگی‌تان از وقتی گواهینامه‌ی موتورسیکلت را می‌گیرید، توضیح می‌دهد. در اینجا نمونه سؤالی مطرح می‌شود که می‌تواند در آزمون آیین‌نامه‌ی کتبی بیاید:
وقتی گروهی از موتورسواران با هم حرکت می‌کنند، ایمن‌ترین روش رانندگی این است: (یکی را انتخاب کنید)
الف: شکل متناوب
ب: هر چهار موتورسوار کنار هم
ج: هر سه موتورسوار کنار هم
د: به‌صورت گروهی

همچنین در آزمون آیین‌نامه درباره‌ی این موارد از شما سوال پرسیده می‌شود:

• قوانین جاده
• تابلوهای راهنمایی
• دانش اجزای کنترلی موتورسیکلت
• موقعیت مناسب در خط عبور
• کنترل فرمان موتورسیکلت
• تجهیزات لازم موتورسیکلت
• کلاه ایمنی
• سوارکردن همراه یا حمل بار
• مدیریت سطوح خطرناک
• کم‌کردن دنده
• نگهداری مناسب موتورسیکلتتان

آزمون‌های جاده برای این است که مشخص شود شما چقدر خوب از دانش‌ خود استفاده می‌کنید. موارد زیر از شما امتحان گرفته خواهد شد:

• روشن کردن، توقف کردن ، گردش کردن
• تابلوها و چراغ‌های راهنمایی
• سبقت‌گرفتن از وسایل نقلیه و رانندگی در خط سبقت
• حرکت در چهارراه‌های کنترل‌شده و کنترل‌نشده
• ورود به آزادراه‌ها و خروج از آن‌ها (در آزمون‌های جاده با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی امتحان گرفته نمی‌شود.)
• پیش‌بینی شرایط خطرناک و آماده‌شدن برای آن‌ها
• سایر تمرینات رانندگی ایمن

حتماً قبل از آزمونتان، اطلاعات این کتابچه‌ی راهنما و کتابچه‌ی رسمی راننده‌ی MTO را بخوانید و درک کنید.

خلاصه

در انتهای این فصل، شما باید موارد زیر را بدانید:

• تفاوت بین موتورسیکلت، موتور سه‌چرخه، موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی.
• الزامات راندن موتورسیکلت یا موتورگازی تحت سیستم اعطای گواهینامه‌ی تدریجی.
• اطلاعات عمومی آزمون‌های جاده‌ی سطح یک و سطح دو.
• مواردی که برای آزمون آیین‌نامه یا آزمون جاده باید بیاورید.
• چیزهایی که منجربه لغو آزمون جاده می‌شود.
• اگر قبلاً در حوزه‌ی قضایی دیگری گواهینامه داشتید، چگونه گواهینامه‌ی موتورسیکلت بگیرید.

فصل ۰۲: آماده‌شدن برای موتورسواری

این فصل به شما می‌گوید که چطور خودتان، موتورسیکلت و یا موتور گازی‌تان را برای موتورسواری آماده کنید و این امر شامل داشتن وضعیت جسمانی و ذهنی خوب، استفاده از کلاه ایمنی و لباس مناسب، شناخت وسیله‌ی نقلیه‌تان و نحوه‌ی کار با بخش‌های مختلف آن و اطمینان از ایمنی وسیله‌ی نقلیه برای موتورسواری می‌باشد.

داشتن آمادگی ذهنی

راندن موتورسیکلت یا موتورگازی با راندن خودرو یا هر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری متفاوت است. برای حفظ ایمنی و کنترل خود هنگام موتورسواری، باید توجه و تمرکز کامل داشته باشید. این یعنی باید شرایط جسمانی و ذهنی خوبی داشته باشید. هنگام بیماری، آسیب‌دیدگی، خستگی، ناراحتی یا هوشیاری پایین در هر صورتی موتورسواری نکنید. همیشه برای رانندگی و موتورسواری باید آرام، هوشیار و متمرکز باشید.

اجتناب از مصرف دارو، مواد مخدر و الکل

نوشیدن الکل احتمال تصادف‌کردن را افزایش می‌دهد. الکل می‌تواند بر توانایی کنترل ایمن موتورسیکلتتان اثر بگذارد؛ حتی اگر سطح الکل خون خیلی پایین‌تر از محدوده‌ی قانونی باشد. تعادل، فرمان‌دهی، کنترل سرعت و درک فاصله‌تان می‌تواند از بین برود. به این دلیل که الکل می‌تواند بر قضاوت شما هم اثر بگذارد، ممکن است متوجه نشانه‌های افت هوشیاری‌تان نشوید تا وقتی که دیگر خیلی دیر است. علاوه‌بر الکل، تقریباً هر دارویی می‌تواند بر توانایی رانندگی ایمن شما تأثیر بگذارد. این داروها شامل داروهای غیرقانونی و داروهای تجویزشده هستند. این داروها حتی شامل داروهای بدون نسخه مانند قرص سرماخوردگی و داروهای ضدحساسیت هم می‌شوند. این داروها می‌توانند باعث ضعف، سرگیجه و خواب‌آلودگی شما شوند. حتماً قبل از رانندگی از اثرات هر دارو آگاه شوید. اگر هنگام رانندگی احساس سرگیجه یا ضعف می‌کنید، توقف کنید و تا وقتی که حالتان خوب شود صبر کنید.
فصل ۴ کتاب راهنمای رسمی رانندگی MTO را برای فهمیدن نتایج رانندگی با هوشیاری پایین بخوانید.

تلفن‌های همراه

تلفن‌های همراه می‌توانند کمک‌کننده‌ی مطمئن و مهمی برای رانندگان باشند، اما استفاده از تلفن همراه هنگام موتورسواری، توجه راننده را از رانندگی پرت می‌کند و خطر تصادف را افزایش می‌دهد. نگاه‌کردن به صفحه‌ نمایش‌های غیرمرتبط با رانندگی، هنگام رانندگی ممنوع است. برای رانندگان حواس‌پرت احتمال بیشتری وجود دارد که اشتباه کنند یا به‌کندی واکنش دهند. راننده‌ای که با تلفن همراه یا دیگر وسایل ارتباطی دستی و یا وسایل سرگرمی صحبت می‌کند، پیام می‌دهد، تایپ می‌کند، تماس می‌گیرد یا پست الکترونیکی می‌فرستد، طبق قانون رانندگی با حواس‌پرتی اونتاریو با جریمه‌ی بالا و امتیاز منفی در سوابق رانندگی‌اش مواجه خواهد شد.

آرام و هوشیار بودن

هنگام خستگی رانندگی نکنید. ممکن است هنگام رانندگی خوابتان ببرد و زندگی خودتان و سایر انسان‌های در جاده را به‌خطر بیاندازید. حتی اگر خوابتان نبرد، خستگی بر توانایی شما در درک و واکنش به موقعیت‌های اضطراری اثر می‌گذارد. سرعت تفکر شما پایین می‌آید و نمی‌توانید بعضی چیزها را ببینید. ممکن است در یک موقعیت اضطراری، تصمیم اشتباهی بگیرید یا نتوانید سریع تصمیم درست را بگیرید. همچنین مهم است که هنگام غم یا خشم رانندگی نکنید. عواطف قوی می‌توانند توانایی فکرکردن و واکنش سریع شما را کاهش دهند. به‌ویژه مراقب باشید که قربانی قانون‌شکنی در جاده نشوید یا اینکه در موقعیت آسیب‌پذیر یا خطرناک قرار نگیرید.

استفاده از کلاه ایمنی

کلاه ایمنی مهم‌ترین وسیله‌ی جانبی هنگام موتورسواری است. گذاشتن کلاه ایمنی می‌تواند شما را از رسیدن آسیب جدی به سر محافظت کند. قوانین اونتاریو شما و همراهتان را ملزم می‌کند همیشه هنگام موتورسواری، کلاه ایمنی موردتأیید با بند زیر چانه که محکم بسته می‌شود بپوشید.

توجه

تنها استثنای قانون اجباری کلاه ایمنی اونتاریو برای موتورسواران سیک است که مطابق قانون ترافیک بزرگراهی است. بخش Ontario.ca/laws را ببینید.

کلاه ایمنی موردتأیید کلاهی است که استانداردهای تأییدشده‌ی استفاده در اونتاریو را دارد. این کلاه باید نوار روی چانه‌ای داشته باشد که محکم بسته می‌شود و وضعیت مناسبی داشته باشد. کلاه‌های ایمنی موردتأیید در انواع قیمت‌ها و سبک‌ها موجودند. مهم است کلاهی را انتخاب کنید که ساخت خوبی داشته باشد و از شما حفاظت کند. کلاه ایمنی تمام‌رخ بیشترین حفاظت و حداکثر راحتی را فراهم می‌کند. کلاه ایمنی با رنگ روشن و شبرنگ می‌تواند شما را برای سایر رانندگان قابل‌رؤیت‌تر کند.
مطمئن شوید که کلاه ایمنی‌تان درست روی سرتان است و سُر نمی‌خورد. همیشه نوار کلاه را محکم ببندید. بررسی تصادفات موتورسیکلت نشان می‌دهد که کلاه ایمنی لغزان در تصادفات از سر بیرون می‌آید.
کلاه ایمنی علاوه‌بر حفاظت از سرتان در مقابل آسیب می‌تواند راحتی بیشتری هنگام موتورسواری برایتان ایجاد کند، چرا که سروصدای جاده را کم می‌کند و جلوی باد، حشرات و گردوخاک و برخورد آن‌ها با صورتتان را می‌گیرد.

پوشیدن لباس حفاظتی

لباس‌های حفاظتی هنگام تصادف یا زمین‌خوردن می‌توانند از شما در مقابل آسیب‌ها و همچنین باد، باران، حشرات، سنگ‌ها و گردوخاک محافظت کنند. همچنین با گرم نگه‌داشتن شما در آب‌وهوای بد می‌توانند به کاهش خستگی کمک کنند. لباس‌های رنگ روشن و شبرنگ، مانند جلیقه‌ی ایمنی، شما را برای سایر رانندگان در جاده قابل‌رؤیت‌تر می‌کند.
حتی در هوای گرم، کاپشن و شلواری را بپوشید که بازوهای شما را کاملاً می‌پوشاند. چرم بهترین حفاظت را ارائه می‌کند، اما لباس‌های موتورسواری از مواد ترکیبی خاصی ساخته شده‌اند که می‌توانند محافظت زیادی کنند. لباس‌های شما باید اندازه‌ی تنتان باشند تا باد در آن‌ها جمع نشود و در عین حال بتوانید به‌راحتی حرکت کنید. پوشیدن تجهیزاتی مانند محافظ کمر، کمربند محافظت از پهلوها و جلیقه‌ی محافظتی که در لباس محافظتی شما قرار می‌گیرند را در نظر بگیرید.
در هوای سرد یا مرطوب، لباس‌هایتان علاوه‌بر حفاظت از شما در مقابل آسیب، باید شما را گرم و خشک هم نگه دارند. رانندگی طولانی در هوای سرد می‌تواند باعث سرمازدگی شدید و خستگی شود. بارانی باید یک‌سره و رنگ روشن باشد. بارانی‌هایی که برای استفاده روی موتور طراحی نشده‌اند، هنگام موتورسواری با سرعت بالا ممکن است باد کنند و باعث ورود باد و باران به لباستان شوند. کاپشن زمستانی باید در مقابل باد مقاوم باشد و گردن، مچ‌ها و کمر را بپوشاند. برای گرما و محافظت بیشتر لایه‌ای لباس بپوشید.
کفشی را انتخاب کنید که محکم و به‌اندازه‌ی کافی بلند باشد تا از مچ پاهایتان محافظت کند. کف کفش‌ها باید از مواد بادوام و سختی ساخته شوند که هنگام توقف روی آسفالت گیر کند. پاشنه‌ها باید کوتاه باشند تا روی سطوح ناهموار گیر نکنند. از پوشیدن کفش‌هایی با حلقه یا بند اجتناب کنید؛ ممکن است به پدال‌های موتورسیکلت گیر کنند.
پوشیدن دستکش هم در هوای سرد و هم هوای گرم مهم است. دستکش باعث می‌شود که بهتر دسته‌ی فرمان و قسمت‌های دیگر را بگیرید. دستکش‌های بلندی که تا روی مچ شما را می‌گیرند، به این دلیل توصیه می‌شوند که از مچ‌ها، انگشتان و بند انگشت‌هایتان محافظت می‌کنند.
به‌دنبال دستکش‌های چرمی بادوامی باشید که برای استفاده روی موتور طراحی شده‌اند.

وسیله‌ی نقلیه‌تان را بشناسید

اولین گام برای یادگیری راندن موتورسیکلت یا موتورگازی این است که یاد بگیریم اجزای کنترلی کجا هستند و چه کاری انجام می‌دهند. موتورسیکلت‌ها و موتورگازی‌ها طوری طراحی شده‌اند که اجزای کنترلی دردسترس سریع دست‌ها و پاهایتان هستند. اگر چه اجزای کنترلی ممکن است در تمام وسایل نقلیه در یک قسمت یکسان نباشد. همچنین، برخی از انواع موتورگازی‌ها نسبت‌ به موتورسیکلت‌ها اجزای کنترلی متفاوتی دارند. با اجزای کنترلی وسیله‌ی نقلیه‌تان آشنا شوید. دفترچه‌ی راهنمای خریدار را برای آگاهی از محل دقیق و روش دقیق استفاده از تمام اجزای کنترلی مطالعه کنید.
شما باید به ‌اندازه‌ی کافی اجزای کنترلی را بشناسید تا بدون برداشتن نگاهتان از مسیر بتوانید از آن‌ها استفاده کنید. با تمرین می‌توانید به‌ سرعت از تمام این اجزای کنترلی استفاده کنید. باید قبل از شروع به موتورسواری در جاده این واکنش خودکار را داشته باشید.

اجزای کنترلی اصلی

این شش کنترل مهم‌ترین اجزای کنترلی برای هدایت موتور هستند:

1. دسته‌ی فرمان
2. دسته‌ی گاز
3. ترمز دستی جلویی
4. اهرم ترمز عقب
5. اهرم کلاچ
6. اهرم دنده

این تصویر فقط یک راهنما است. اجزای کنترلی و محل قرارگیری آن‌ها ممکن است در وسیله‌ی نقلیه‌ی شما متفاوت باشد. بعضی از موتورسیکلت‌ها اهرم تعویض دنده یا کلاچ ندارند.

۱٫ دسته‌ها‌ی فرمان‌

دسته‌های فرمان‌ که برای کنترل جهت موتورسیکلتتان به‌کار می‌برید، در واقع دو میله‌اند. بسیاری دیگر از اجزای کنترلی، روی دسته‌های فرمان یا اطراف آن هستند.

۲٫ دسته‌ی گاز

فرمان سمت راست را بچرخانید تا دسته‌ی گاز به ‌کار بیفتد. دسته‌ی گاز با کنترل جریان سوخت ورودی به موتور، سرعت موتورسیکلت را کنترل می‌کند. برای افزایش سرعت موتور، آن را به ‌سمت خودتان بچرخانید و برای کاهش سرعت موتور، آن را در جهت مخالف خودتان بچرخانید. همیشه وقتی دستتان را برمی‌دارید، دسته‌ی گاز باید به وضعیت بی‌حرکت برگردد.

۳٫ ترمز دستی جلویی

اهرم ترمز جلو روی فرمان سمت راست و جلوی دسته‌ی گاز قرار دارد. شما این ترمز را با فشردن اهرم به‌سمت دستتان روی چرخ جلویی به‌کار می‌اندازید. ترمز عقب و جلو را با هم استفاده کنید.

۴٫ اهرم ترمز عقب

ترمز عقب نزدیک جای پای راست است. پایتان را روی ترمز فشار دهید تا آن را روی چرخ عقب به ‌کار بیندازید. ترمز عقب و جلو را با هم استفاده کنید. در صورتی که موتورسیکلت شما کلاچ و دنده دارد، یادتان باشد اگر چه موتور هنگام کم‌کردن دنده یا گاز مانند ترمز عمل می‌کند، چراغ‌های ترمز شما روشن نخواهد شد و رانندگان دیگر ممکن است متوجه کاهش سرعت شما نشوند. همیشه هنگام استفاده از ترمز، دیگران را متوجه کاهش سرعت خود کنید.

۵٫ اهرم کلاچ

اهرم کلاچ روی فرمان چپ قرار دارد. این اهرم، کلاچ را کنترل می‌کند و برای تعویض دنده استفاده می‌شود. فشردن اهرم به ‌سمت فرمان، کلاچ را آزاد و رهاکردن این اهرم، کلاچ را درگیر و موتور را به جعبه‌دنده وصل می‌کند. هروقت می‌خواهید موتورها را تغییر دهید، باید ابتدا کلاچ را آزاد کنید. سعی کنید که حرکت کلاچ و دسته‌ی گاز را با هم هماهنگ کنید تا دنده‌ها را به ‌آرامی تغییر دهید. بیشتر موتورسیکلت‌های کم‌سرعت و موتورگازی کلاچ خودکار دارند.

۶٫ اهرم تعویض دنده

این اهرم در نزدیک جاپایی سمت چپ قرار دارد و برای تعویض دنده‌ها استفاده می‌شود. این اهرم فقط وقتی باید استفاده شود که کلاچ آزاد است. دنده‌ را با بلندکردن یا فشردن پایتان روی اهرم انتخاب کنید. بیشتر موتورسیکلت‌ها پنج تا شش دنده‌ی جلو و یک دنده‌ی خلاص دارند.

اجزای کنترلی فرعی

تعدادی از کنترل‌های فرعی هستند که برای راندن مؤثر موتورسیکلت، نیاز به استفاده از آن‌ها دارید. در اینجا تعدادی از مهم‌ترین آن‌ها نام برده می‌شود:

7. سرعت‌سنج
8. دورسنج
9. چراغ نور بالا/ پایین
10. سوئیچ موتور
11. استارت (starter) الکتریکی
12. ساسات
13. کلید خاموش‌کردن موتور (قطع برق)
14. شیر سوخت
15. کلید چراغ راهنما
16. دکمه‌ی بوق
17. کلید چراغ‌ها
18. جک

۷٫ سرعت‌سنج

سرعت‌سنج سرعت حرکت شما را به کیلومتر بر ساعت یا مایل بر ساعت نشان می‌دهد.

۸٫ دورسنج

تعداد دور موتور شما را در هر دقیقه نشان می‌دهد. خط قرمز حداکثر دور بر دقیقه را که برای موتور ایمن است نشان می‌دهد.

۹٫ چراغ نور بالا/ پایین

وقتی چراغ نور بالا روشن است، نور بالا قرمز یا آبی می‌شود. وقتی دنده در حالت خلاص است، نور خنثی سبز می‌شود. وقتی راهنمای گردش به چپ یا راست روشن است، چراغ راهنمای گردش چشمک‌زن و زرد است.

۱۰٫ سوئیچ موتور

این سوئیچ، سیستم احتراق را روشن و خاموش می‌کند. کلید سوئیچ موتور جدا از استارت است. شما این سوئیچ را نمی‌چرخانید تا موتور را مانند ماشین روشن کنید. این سوئیچ حالت‌های روشن و خاموش و در بعضی موتورها حالت چراغ، قفل و پارک دارد.

۱۱٫ استارت (starter) الکتریکی

بیشتر موتورسیکلت‌ها استارت الکتریکی دارند. قبل از زدن استارت، حتماً ببینید که دنده در وضعیت خلاص و کلاچ جمع است. دکمه‌ی استارت روی دسته‌ی فرمان راست و نزدیک دسته‌ی گاز را بزنید. بعضی از موتورسیکلت‌ها اهرم استارت پایی دارند که معمولاً بالای جا پای راست قرار دارد. این اهرم باید با پا باز و به پایین زده شود تا موتور روشن شود.
برای روشن‌شدن موتور بیشتر موتورگازی‌ها لازم است که شما پدال بزنید.

۱۲٫ ساسات

ساسات اهرم یا دستگیره است که معمولاً روی دسته‌ی فرمان‌هاست و با تنظیم ترکیب بنزین و هوای موردتأمین موتور برای کمک به روشن‌شدن موتور استفاده می‌شود و هنگامی استفاده می‌شود که موتور سرد را روشن می‌کنیم.

۱۳٫ کلید قطع برق موتور

این کلید در مواقع اضطراری برای توقف سریع موتور استفاده می‌شود. همچنین برای خاموش‌کردن موتور بعد از یک توقف معمولی هم استفاده می‌شود، اما حتماً سوئیچ موتور را هم خاموش کنید. وقتی کلید خاموش‌کردن اضطراری در حالت خاموش است، موتور روشن نخواهد شد. بعضی از موتورسیکلت‌های مدل قدیمی‌تر و موتورگازی‌ها، کلید قطع برق موتور را ندارند.

۱۴٫ شیر سوخت

شیر سوخت با یک دریچه‌ی تنظیم دستی یا شیر تخلیه کنترل می‌شود که جریان بنزین به موتور را کنترل می‌کند. وقتی از وسیله‌ی نقلیه استفاده نمی‌شود، شیر سوخت باید بسته باشد تا از خطر آتش‌سوزی اجتناب شود. همچنین مخزن سوخت هم یک حالت تأمین ذخیره دارد که به ‌طور دستی انتخاب می‌شود؛ در مواردی که بخش اصلی خالی از سوخت است. برای آزادکردن سوخت ذخیره، باید شیر سوخت را به حالت ذخیره بچرخانید. بسیاری از موتورسیکلت‌های مدل جدیدتر، شیر کنترل سوخت دستی ندارند.

۱۵٫ کلید چراغ راهنما

در بسیاری از موتورسیکلت‌ها و موتورگازی‌ها کلید چراغ راهنما به ‌طور خودکار بعد از گردش کامل خاموش نمی‌شود. شما باید بعد از گردش یا تغییر خط عبوری به‌ طور دستی راهنما را خاموش کنید. اینکه یادتان برود راهنما را خاموش کنید به همان اندازه‌ی راهنمازدن در ابتدا خطرناک است؛ زیرا ممکن است باعث شود که رانندگان دیگر از شما سبقت بگیرند یا در مقابل شما بپیچند.

۱۶٫ دکمه‌ی بوق

موتورسیکلت یا موتورگازی شما باید بوقی داشته باشد که کار کند. بیشتر بوق‌ها با فشاردادن انگشت شصت روی دکمه کار می‌کنند.

۱۷٫ کلید چراغ

در بیشتر موتورسیکلت‌های مدرن و موتورگازی‌ها، وقتی کلید موتور روشن می‌شود و موتور راه می‌افتد، چراغ جلو و چراغ عقب به ‌طور خودکار روشن می‌شوند. سوئیچ تبدیل چراغ جلو از نور پایین به نور بالا معمولاً روی دسته‌ی فرمان چپ است و با انگشت شصت روشن می‌شود.

۱۸٫ جک

جک بغل یا جک وسط موتورسیکلت یا موتورگازی را هنگام پارک‌کردن صاف نگه می‌دارد. بعضی از موتورسیکلت‌های بزرگ‌تر هر دو جک وسط و جک بغل را دارند. جک بغل از سمت چپ وسیله‌ی نقلیه باز می‌شود و وسیله‌ی نقلیه به آن تکیه می‌کند. جک وسط به زیر مرکز بدنه وصل می‌شود و وسیله‌ی نقلیه را صاف نگه می‌دارد. جک‌ها با مکانیسم پرشی کار می‌کنند و فقط باید روی سطح سخت استفاده شوند. همیشه قبل از راه‌افتادن، حتماً به ‌طور کامل جک را جمع کنید.

بررسی قبل از حرکت موتورسیکلت‌ها

1. تایرها
2. اجزای کنترلی
3. ترمزها
4. بدنه
5. کابل‌ها
6. چراغ‌ها
7. سوخت و روغن
8. جک‌ها
9. تنظیم آینه‌ها
10. روشن‌کردن چراغ جلو

موتورسیکلت‌ها و موتورگازی‌ها به ‌نسبت خودروها نیاز به توجه و نگه‌داری بیشتری دارند. زیرا عواقب درست کارنکردن یکی از اجزای موتورسیکلت معمولاً بسیار شدیدتر از خودرو است. شما باید همیشه قبل از حرکت، شرایط وسیله‌ی نقلیه‌تان را بررسی کنید. در ادامه مواردی می‌آید که باید هربار قبل از راندن موتورسیکلت یا موتورگازی بررسی کنید.

تایرها

تایرهای مناسب برای اصطکاک، میزان مصرف بنزین و ایمنی مهم هستند. تایرها را از نظر موارد زیر بررسی کنید:

فشار هوا:

فشار مناسب تایر به ‌معنی رانندگی ایمن‌تر و عمر بیشتر تایرها است. وقتی تایرها سردند، از فشارسنج برای بررسی فشار آن‌ها استفاده کنید.

عاج تایر:

عاج‌های ناهموار یا کهنه می‌توانند باعث سرخوردن وسیله‌ی نقلیه به‌ ویژه روی آسفالت خیس شوند.

آسیب:

تایرها را از نظر بریدگی یا فرورفتن اشیای بیرونی در عاج بررسی کنید. همچنین تایرها را از نظر فرسودگی، برآمدگی یا ترک‌خوردگی بررسی کنید. کم‌باد شدن تایرهای موتورسیکلت می‌تواند به‌ شدت خطرناک باشد.

اجزای کنترلی

مطمئن شوید که تمام اهرم‌ها، پدال‌ها و سوئیچ‌ها در وضعیت خوبی هستند و درست کار کنند. وقتی آن‌ها را رها می‌کنید، باید به وضعیت اولشان برگردند.

ترمزها

همزمان ترمز عقب و جلو را بررسی کنید. مطمئن شوید که هر دوی آن‌ها به‌هنگام استفاده‌ی کامل، موتور را نگه می‌دارند. به‌ ویژه مهم است که ترمزهای موتورسیکلت یا موتورگازی که پیش از این هرگز سوار نشده‌اید یا با آن‌ها آشنا نیستید را امتحان کنید.

بدنه

پیچ‌های شل را بررسی کنید.

کابل‌ها

پیچ‌خوردگی، گره‌خوردگی یا قطع‌شدن کابل‌ها را بررسی کنید.

چراغ‌ها

چراغ جلو باید نور سفید داشته باشد. چراغ عقب باید قرمز باشد. چراغ سفیدی باید پلاک را روشن کند. چراغ‌هایتان را تمیز نگه دارید و قبل از حرکت بررسی کنید که همه‌ی آن‌ها کار می‌کنند.

سوخت و روغن

سطح آن‌ها را بررسی کنید.

جک‌ها

فنرها را چک کنید.

آینه‌ها را تنظیم کنید

قبل از حرکت، هر دو آینه را تمیز و تنظیم کنید. تنظیم آینه‌ها در زمان رانندگی خطرناک است. آینه‌ها را به‌اندازه‌ی کافی به ‌سمت بیرون بدهید تا اطراف خودتان را ببینید. هر یک از آینه‌ها را تنظیم کنید، این کار به شما امکان می‌دهد تا حدود نصف خط عبوری پشت‌سرتان و مقدار زیادی از خط عبور کنارتان را تا حد ممکن ببینید. تا جایی ‌که امکان دارد، نقاط کورتان را کاهش دهید. اگر موتورسیکلت یا موتورگازی شما آینه‌ی محدب دارد، توجه داشته باشید که این آینه‌ها باعث می‌شوند، وسایل نقلیه دورتر از چیزی که واقعاً هستند به ‌نظر بیایند. یادتان باشد که بررسی آینه‌ها جایگزین بررسی از روی دو طرف شانه‌هایتان نیست.

چراغ جلو را روشن کنید

تمام موتورسیکلت‌ها باید چراغ سفیدی در جلو (چراغ جلو) و یک چراغ قرمز در عقب (چراغ عقب) داشته باشند و این چراغ‌ها باید در تمام اوقات روز و شب استفاده شوند.
هنگام راندن موتورگازی، چراغ جلو و چراغ عقب (یا بازتابنده‌ی عقب) باید از نیم ساعت قبل از غروب خورشید تا نیم ساعت بعد از طلوع خورشید و در شرایط نوری ضعیف استفاده شود، مانند مه، برف یا باران که مانع دید واضح تا کمتر از ۱۵۰ متری شما می‌شود. توصیه می‌شود که تمام چراغ‌های گازی موتورگازی همیشه روشن باشد تا ایمنی خود و دیگران را افزایش دهید. به‌علاوه موتورگازی‌ها باید نوار سفید شب‌نما روی دو شاخ جلو و نوار قرمز شبرنگ روی دو شاخ عقبشان داشته باشند.

خلاصه

در انتهای این فصل، شما باید بدانید:

• آمادگی جسمی و ذهنی برای رانندگی چه اهمیتی دارد.
• نوع کلاه ایمنی و لباس‌های محافظتی‌ای که باید در طول موتورسواری بپوشید.
• اجزای کنترل اصلی و فرعی موتورسیکلت و نحوه‌ی استفاده از آن‌ها.
• اجزای موتورسیکلت باید قبل از هر سفر بررسی شود.
• چگونه از آینه‌ها و چراغ جلویتان برای دید مطلوب و دیده‌شدن استفاده کنید.

فصل ۰۳: مهارت‌های پایه‌ی موتورسواری

این فصل درباره‌ی مهارت‌های پایه‌ی موردنیاز راندن موتورسیکلت یا موتورگازی صحبت می‌کند. کنترل موتورسیکلت یا موتورگازی به معنای توانایی هدایت آن با سرعت مناسب در مسیر دقیقی است که می‌خواهید بروید. این کار تمرین و تجربه می‌خواهد تا بر مهارت‌های اصلی روشن‌کردن، فرمان دادن و هدایت کردن، گردش، تعویض دنده و توقف مسلط شوید. خارج از جاده در محوطه‌ی پارکینگ یا در نقاط دور از ترافیک تا زمانی که بتوانید تمام این حرکات را به شکل ایمن و مطمئن انجام دهید، تمرین کنید.

شرکت در دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت

بهترین راه برای یادگیری تکنیک‌های درست موتورسواری از ابتدا، شرکت در دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت است. شما عادت‌های موتورسواری درست را از مربیان آموزش‌دیده یاد می‌گیرید و فرصت رانندگی ایمن و لذت‌بخش را افزایش می‌دهید. همچنین، دوره‌های ایمنی برای موتورسیکلت‌های کم‌سرعت هم هست. برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی چگونگی پیداکردن دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت و آنچه یاد خواهید گرفت، وبسایت وزارت راه‌وترابری به آدرس ontario.ca/transportation را ببینید.

سوار موتور شدن

موتورسواری را با اطمینان از این موضوع شروع کنید که وسیله‌ی نقلیه‌تان برای موتورسواری راحت خیلی بزرگ یا خیلی سنگین نیست. باید هنگام نشستن روی صندلی بتوانید پایتان را صاف روی زمین قرار دهید.
اگر موتورسیکلت شما جک بغل دارد، وسیله‌ی نقلیه‌تان را از سمت چپ بالا بیاورید و با فرمان آن را صاف کنید. وقتی موتورتان متعادل شد، با پاشنه‌ی چپ خود جک را کنار بزنید.
اگر موتورسیکلت شما روی جک وسط قرار گرفته است، آن را بلند کنید و به‌ آرامی به جلو ببرید تا از روی جک رد شود. جک وسط می‌تواند بالا بپرد. با استفاده از ترمز جلو، راه ‌افتادن وسیله‌ی نقلیه را متوقف کنید.
همیشه قبل از راه ‌افتادن مطمئن شوید که جک بغل یا وسط را کاملاً بلند کرده‌اید.

روشن‌کردن موتورسیکلت

بسته به سال تولید و مدل موتورسیکلتتان، روند کارکردن با آن متفاوت است. به‌ طور کلی موتور را با چرخاندن سوئیچ روشن‌کردن موتور و اطمینان از خاموش‌نبودن کلید قطع موتور روشن می‌کنید. این کلید ممکن است به‌ طور تصادفی خاموش شده باشد، پس خوب است که همیشه آن را بررسی کنید.
دنده را در حالت خلاص قرار دهید. ساسات را آن‌طور که لازم است تنظیم کنید. چگونگی انجام این کار، علاوه‌بر ویژگی‌های خود وسیله‌ی نقلیه‌تان، بستگی به این دارد که آیا موتورتان سرد است یا خیر. کلاچ را بکشید و دکمه‌ی استارت را بزنید. به ‌محض اینکه صدای روشن‌شدن موتور را شنیدید، دستتان را از روی استارت بردارید. اگر موتورسیکلت شما به ‌جای استارت برقی، راه‌انداز پایی دارد، شما باید برای روشن‌کردن موتورسیکلت، اهرمی را که معمولاً بالای جای پای راست است، با پا باز کنید و به پایین ضربه بزنید.
وقتی موتور روشن می‌شود، درحالی‌که پایتان روی زمین است، موتور را در دنده‌ی یک قرار دهید و به‌آرامی کلاچ را رها کنید تا موتور شروع به حرکت کند. پایتان را بلند کنید، کلاچ را رها کنید و با استفاده از دسته‌ی گاز، سوخت کافی را برای جلوگیری از خاموش‌شدن به موتور برسانید.

روشن‌کردن موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتور گازی

بیشتر موتورسیکلت‌های کم‌سرعت جدید، نوعی جعبه‌ دنده‌ی خودکار به‌نام جعبه دنده‌ی با نسبت متغیر دارند و با گرداندن سوئیچ، به ‌طور خودکار، روشن می‌شوند. بیشتر موتورگازی‌ها، اول با پدال و بعد با چرخاندن سوئیچ روشن می‌شوند. شما باید دفترچه راهنمایتان را بخوانید و روش‌های درست روشن‌کردن وسیله‌ی نقلیه‌تان را یاد بگیرید.

استفاده از کلاچ و تعویض دنده (اگر داشته باشد)

اگر موتورسیکلت شما مجهز به کلاچ و دنده است، هنگام افزایش و کاهش سرعت موتور، دنده‌ها را عوض کنید. هنگام افزایش سرعت دنده را بالا ببرید و هنگام کاهش سرعت، دنده را کاهش دهید.
هدف دنده‌ها، تطبیق سرعت موتور که با شتاب‌سنج اندازه گرفته می‌شود، با سرعت موتورسیکلت، که با سرعت‌سنج اندازه گرفته می‌شود، است. دنده‌ی مناسب قدرت شتاب‌گیری لازم را تأمین می‌کند.
یادگیری هماهنگ‌کردن حرکات کلاچ و دسته‌ی گاز برای تغییر راحت دنده‌ها، بخش بسیار مهمی در رانندگی است. قبل از اینکه در خیابان موتورسواری کنید، مطمئن شوید که می‌توانید به ‌راحتی شتابتان را افزایش یا کاهش دهید.
برای افزایش دنده، با کشیدن کلاچ، دسته‌ی گاز را هم بچرخانید. با پنجه‌ی پایتان، اهرم دنده را بالا بدهید تا زمانی که متوقف شود. وقتی می‌توانید بشنوید و احساس کنید که دنده به موتور وصل شده است، کلاچ را رها کنید و به‌ آرامی دسته‌ی گاز را به عقب بچرخانید تا سرعت بگیرید.
کم‌کردن آرام دنده بسیار سخت‌تر از افزایش دنده است. شما باید هنگام تعویض دنده با کشیدن کلاچ، دسته‌ی گاز را به‌آرامی بچرخانید تا سرعت موتور را افزایش دهید. اگر دسته‌ی گاز را به ‌اندازه کافی به ‌کار نگیرید، ممکن است موقع رهاکردن کلاچ، موتورسیکلت شروع به لرزش کند. برای اینکه چرخ عقب سر نخورد، وقتی سرعت موتور پایین‌تر از سرعت موتورسیکلت است، دنده را کم کنید.
هنگام گردش، دنده عوض نکنید. کم‌کردن شدید دنده می‌تواند باعث قفل‌شدن چرخ عقب و در نتیجه سرخوردن شود. بهترین کار این است که قبل از ورود به پیچ، دنده را عوض کنید.
به‌ یاد داشته باشید: شما هنگامی دنده را زیاد می‌کنید که موتور برای سرعت موتورسیکلت، به‌سرعت می‌گردد یا سرعت را افزایش می‌دهید و هنگامی دنده را کم می‌کنید که موتور به‌کندی می‌گردد یا می‌خواهید سرعتتان را کم کنید.

رانندگی

فرمان ‌گرفتن و هدایت کردن موتورسیکلت یا موتورگازی با خودرو تفاوت دارد. هنگام راندن موتورسیکلت، شما باید از کل بدنتان استفاده کنید تا تعادل و فرمان موتورسیکلتتان را کنترل کنید.
هنگام موتورسواری، وضعیت بدن شما باید کاملاً راست باشد. به‌اندازه‌ی کافی نزدیک فرمان‌ها بنشینید، تا با بازوهای کمی خمیده به آن‌ها دسترسی داشته باشید و بدون کشیدن، فرمان‌ها را بچرخانید. دسته‌های فرمان‌ را به‌ اندازه‌ای محکم بگیرید که در صورت بالا و پایین پریدن موتور، فرمان از دستتان بیرون نیاید. هنگام حرکت، مچ‌هایتان را پایین نگه دارید تا اشتباهی سرعت را افزایش ندهید. برای راحتی و کنترل بهتر، زانوهایتان را محکم در کنار مخزن بنزین قرار دهید. برای حفظ تعادلتان، پاهایتان را محکم روی جاپایی قرار دهید. پایتان را روی زمین نکشید.
پنجه‌ی پایتان را بالا نگه دارید تا بین سطح جاده و جاپایی گیر نکند. تا جای ممکن، به ‌ویژه هنگام شتاب‌گیری، موتورتان را عمودی نگه دارید.

گردش

روی موتورسیکلت یا موتورگازی، هنگام گردش یا تغییر خط خود باید بسیار مراقب باشید. تنها راه یادگیری چگونگی گردش خوب و دقیق، تمرین‌کردن است.
قبل از ورود به پیچ سرعتتان را کم کنید. با احتیاط زیاد به پیچ‌ها نزدیک شوید، تا وقتی که یاد بگیرید محاسبه کنید با چه سرعتی می‌توانید از پیچ عبور کنید. اگر نتوانید در پیچ موقعیتتان را حفظ کنید ممکن است داخل خط عبوری دیگری بیفتید یا از جاده خارج شوید.
اگر هنگام پیچیدن با شدت ترمز کنید، ممکن است کنترلتان را از دست بدهید و سر بخورید. آینه‌ها و دو طرف شانه‌تان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که مسیر خالی است و زودتر راهنما بزنید تا به سایر رانندگان هشدار دهید که قصد پیچیدن یا تغییر خط عبوری‌تان را دارید. بعد با خم‌کردن بدنتان در جهت وسیله‌ی نقلیه، وارد پیچ شوید. هر چه پیچ تندتر و سرعت بیشتر باشد، شما بیشتر کج می‌شوید. در پیچ به‌خوبی جلویتان را نگاه کنید. تمرین کنید که سرتان را بالا بگیرید و مقابلتان در پیچ را نگاه کنید. یادتان باشد که قبل از گردش و پیچیدن، سرعتتان را کم کنید و برای بیرون‌آمدن از پیچ، سرعتتان را بالا ببرید. برای حفظ کنترل فرمانتان، از ترمزکردن در پیچ اجتناب کنید.

فرمان برعکس یا نیرو واردکردن به فرمان

وقتی شروع به پیچیدن می‌کنید، باید رو به جلو به فرمان‌ها فشار بیاورید و به طرفی که در جهت پیچ است برای گردش به راست، دسته‌ی فرمان سمت راست و برای گردش به چپ، دسته‌ی فرمان سمت چپ را فشار دهید. این حرکت کوچک باعث خواهد شد که شما و موتورسیکلتتان به جهتی که می‌خواهید بپیچید، کج شوید.
وقتی موتورسیکلت شما در زاویه‌ی اتکای مطلوب است و دسته‌ی فرمان را رها کنید، موتورسیکلت در همان زاویه خواهد ماند؛ به شرط اینکه تایرها خلاف موتور کار نکنند و سعی کنند که آن را صاف نگه دارند.
اگر حالا دسته‌ی گاز را رها کنید، موتورسیکلت شروع به پیچیدن خواهد کرد و برعکس پیچاندن بیشتر دسته‌ی گاز، باعث می‌شود که موتور در پیچ پهن‌تری بگردد. برای صاف‌کردن موتور و گردش کامل: باید دسته‌ی فرمان مخالف را فشار دهید و از دسته‌ی گاز هم استفاده کنید. اگر در پیچ سمت چپ هستید، دسته‌ی فرمان سمت راست را فشار دهید و موتور صاف خواهد شد؛ اگر در پیچ سمت راست هستید، دسته‌ی فرمان سمت چپ را فشار دهید. به فرمان‌ها با شدت ضربه نزنید، برای راحت پیچیدن، باید به ‌آرامی و به ‌طور یکنواخت به فرمان‌ها فشار بیاورید و در همین حال از دسته‌ی گاز هم استفاده کنید.
این حرکت، فرمان برعکس یا نیرو واردکردن به فرمان نامیده می‌شود. شما برای پیچاندن هر وسیله‌ی نقلیه‌ای با دو چرخ، از جمله دوچرخه، باید این کار را انجام دهید. به ‌دلیل اینکه بدن شما به ‌طور غریزی می‌داند که برای حفظ تعادل چطور این کار را انجام دهد، ممکن است حتی متوجه انجام آن نشوید.
روش دیگری که برای چگونگی انجام فرمان برعکس باید یادتان باشد: اگر می‌خواهید به راست بپیچید، فرمان راست را فشار دهید و اگر می‌خواهید به چپ بپیچید، فرمان چپ را فشار دهید.

ترمز گرفتن و توقف

ترمز جلو مهم‌تر از ترمز دیگر است و سه‌چهارم قدرت توقف را فراهم می‌کند. اگر چه برای کاهش سرعت، باید از هر دو ترمز عقب و جلو استفاده کنید و به ‌طور مؤثری توقف کنید. مراقب باشید که ترمزها را خیلی شدید فشار ندهید، چون ممکن است چرخ‌هایتان قفل شود و سر بخورید. در اینجا، چند نکته برای ترمزکردن و توقف مناسب مطرح می‌شود:

همیشه:

• اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان دنده‌ای است، در طول کاهش شتاب، دنده کم کنید تا به دنده‌ی مناسب با سرعتتان برسید.
• برای کشیدن آرام ترمز جلو از تمام انگشتانتان استفاده کنید.
• همیشه برای کاهش سرعت یا توقف، از هر دو ترمز عقب و جلو استفاده کنید.
• هر دو ترمز را هم‌زمان استفاده کنید.
• هنگام ترمز شدید، موتورسیکلت را تا حد ممکن عمودی نگه دارید.
• در رد تایر مناسب توقف کنید تا خط عبوری را مسدود کنید.
• اگر پشت یک وسیله‌ی نقلیه بزرگ هستید، جایی توقف کنید که راننده‌ی آن بتواند شما را در آینه‌ی راننده ببیند.
• قبل از ورود به پیچ ترمز کنید.
• وقتی توقف کردید، هر دو ترمز را بگیرید و پای چپتان را روی زمین بگذارید.

یادتان باشد

شما همچنین می‌توانید با کم‌کردن دنده یا دسته‌ی گاز، سرعتتان را کم کنید. اگرچه هنگام انجام این کار، چراغ‌های ترمز شما روشن نخواهد شد و در نتیجه رانندگان دیگر ممکن است ندانند که شما در حال کاهش سرعت هستید. همیشه هنگام استفاده از ترمز به دیگران راهنما بزنید که در حال کاهش سرعت هستید.

هرگز:

• برای متوقف‌کردن وسیله‌ی نقلیه‌تان، تنها به کم‌کردن دنده اتکا نکنید.
• برای کاهش سرعت موتورسیکلت یا موتور گازی‌ مارپیچ نروید.
• هنگام توقف، پایتان را روی زمین نکشید.
• به‌ جای توقف کامل در سرعت پایین متعادل نشوید.

پارک‌کردن موتـورسیکلت یـا مـوتـور گــازی

هنگام پارک‌کردن موتور، از پایتان برای پایین‌زدن جک بغل استفاده کنید. به‌ دقت وسیله‌ی نقلیه را به‌سمت چپ کج کنید تا روی جک بغل قرار گیرد.
اگر موتورسیکلت یا موتورگازی شما جک وسط دارد، برای پارک‌کردن این مراحل را دنبال کنید:

1. کنار سمت چپ موتورسیکلت یا موتورگازی بایستید و هر دو دسته‌ی فرمان را نگه دارید.
2. با استفاده از پای راستتان، جک وسط را پایین‌تر بیاورید تا احساس کنید که به زمین رسیده است.
3. وسیله‌ی نقلیه‌تان را به‌شکل صاف متعادل کنید و برای گرفتن زین از یک دست استفاده کنید.
4. با پای راستتان که به‌طور ایمن روی جک وسط گذاشته شده است، جک را به عقب و جلو هل دهید؛ درحالی‌که موتورسیکلت را با دستانتان به عقب می‌برید. وسیله‌ی نقلیه باید روی جک وسط قرار بگیرد.

خلاصه

در انتهای این فصل، شما باید بدانید:

• چگونه سوار موتورسیکلت یا موتور گازیتان شوید، آن را روشن کنید، با آن بپیچید و ترمز کنید و آن را پارک کنید.
• وضعیت بدنی مناسب و روش تعویض دنده.

فصل ۰۴: رانندگی ایمن و مسئولانه

رانندگی تدافعی

راندن موتورسیکلت یا موتورگازی در خیابان و بین سایر وسایل نقلیه بسیار خطرناک‌تر از راندن ماشین یا کامیون است. برای همین است که یادگرفتن مهارت‌های پایه‌ی رانندگی قبل از اقدام به رانندگی در ترافیک بسیار مهم است. هنگام رانندگی در ترافیک شما باید تمام توجه خود را به آنچه می‌بینید و می‌شنوید بدهید و محاسبه کنید که چه اتفاقی خواهد افتاد.
این فصل درباره‌ی مهم‌ترین اصول رانندگی ایمن و مسئولانه صحبت خواهد کرد. این اصول شامل دیدن و دیده‌شدن، برقراری ارتباط واضح با سایر رانندگان، حفظ فاصله‌ی مطمئن در پیرامون موتورسیکلت برای ایمنی و قراردادن خود در بهترین نقطه‌ی ممکن در جاده است. این راهبردها در کنار هم پایه‌ی رانندگی دفاعی یا رانندگی راهبردی هستند.

قابلیت دید

1. دیدن
2. بررسی آینه‌ها
3. دیده‌شدن
4. دیده‌شدن در چهارراه‌ها
5. خلاصه

دیدن

بهترین راه اجتناب از مشکل، این است که ببینیم مشکلی در حال وقوع است. رانندگان باتجربه، خیلی کم در جاده غافلگیر می‌شوند،؛زیرا قبل از درگیرشدن با مشکل، آن را می‌بینند و متوجه می‌شوند. یاد بگیرید که هنگام رانندگی خیلی جلوتر از جایی را که هستید ببینید. در شهر، نصف یا یک بلوک آن‌طرف‌تر را ببینید. در آزادراه‌ها تا جایی را که امکان دارد بررسی و نگاه کنید. بررسی و خوب نگاه‌کردن پیش‌رویتان، به شما زمان می‌دهد تا مشکلات را حل کنید. همچنین، این کار به شما کمک خواهد کرد تا از توقف‌های ناگهانی یا تغییر جهت‌های ناگهانی که حتی می‌توانند باعث مشکلات بیشتری شوند، اجتناب کنید.

این اقدامات را انجام دهید تا آگاهی‌تان را هنگام رانندگی افزایش دهید:

• چشمانتان دائم درحال چرخش و بررسی اطراف و مسیر مقابل و پشت‌سرتان در جاده باشد. بیشتر از دو ثانیه به یک نقطه نگاه نکنید، خوب نگاه‌نکردن می‌تواند مشکل ایجاد کند.
• مقابلتان را تا جایی که می‌توانید، خوب نگاه کنید. جلوتر از وسایل نقلیه‌ی مقابلتان را نگاه کنید تا خودروهای در حال توقف و گردش را ببینید.
• کنار جاده را بررسی کنید. مراقب وسایل نقلیه‌ای باشید که ممکن است از کنار جاده، خیابان‌های فرعی یا خیابان‌های اختصاصی وارد جاده شوند.

گاهی اوقات شما نمی‌توانید جایی را ببینید، زیرا پل یا کامیونی جلوی دیدتان را گرفته است. رانندگان خوب قدرت تصور خوبی دارند. از خودتان بپرسید که آنجا ممکن است چه چیزی باشد که شاید هنوز ندیده باشید. یادتان باشد آنچه نتوانید ببینید ممکن است به شما آسیب بزند.
هنگام نگاه‌کردن به جلو و بررسی جاده، سطح جاده را ازنظر نقاط لغزنده، برآمدگی، شکستگی آسفالت، شن‌وماسه، برگ‌های خیس، یا چیزهای دیگر روی جاده بررسی کنید. هنگام رانندگی در زمستان، مراقب یخ و برف باشید. مثلاً، در پیچ‌های کور که نمی‌توانید کل مسیر را ببینید، به کنار خط عبوری که بیشترین بخش از جاده‌ی مقابلتان را می‌توانید ببینید، بروید.

در چهارراه‌های کور ،پس از توقف، به ‌آرامی از موانع عبور کنید تا اگر چیزی در حال نزدیک‌شدن است، آن را ببینید.

وقتی در کنار جاده پارک یا توقف کرده‌اید و می‌خواهید وارد ترافیک شوید، با زاویه وارد جاده شوید تا بتوانید هر دو جهت را ببینید.

آینه‌ها را بررسی کنید

هر پنج تا هفت ثانیه، آینه‌هایتان را بررسی کنید تا مسیر وسایل نقلیه‌ای که از پشت‌سرتان می‌آیند را بدانید. شما باید تصویر خوبی از پشت‌سرتان داشته باشید، تا اگر کسی از پشت‌سرتان سبقت گرفت، غافلگیر نشوید. شما باید از وضعیت پشت‌سرتان آگاه باشید، تا در صورت لزوم به ‌سرعت توقف کنید یا تغییر مسیر بدهید.

به‌ویژه، در موقعیت‌های زیر، بررسی آینه‌ها بسیار مهم است:

قبل از اینکه به‌طور ناگهانی سرعتتان را کم کنید یا توقف کنید یا وقتی پشت چهارراه توقف می‌کنید:

اگر راننده‌ی پشت‌سرتان توجه نداشته باشد، ممکن است قبل از اینکه متوجه حضور شما شود، به ‌طور خطرناکی خیلی به شما نزدیک شود؛ آماده شوید که از مسیر خارج شوید.

قبل از اینکه گردش کنید:

وقتی قصد کاهش سرعت و گردش‌کردن را دارید، وسایل نقلیه‌ی پشت‌سرتان را بررسی کنید. یادتان باشد که از چراغ ترمز، برای راهنمازدن کاهش سرعتتان استفاده کنید. کم‌کردن دنده، چراغ ترمزتان را فعال نمی‌کند. اگر به‌نظر می‌آید که رانندگان پشت‌سرتان متوجه گردش شما نشده‌اند، مستقیم رفتن می‌تواند مطمئن‌تر باشد.

قبل از اینکه خط عبورتان را تغییر بدهید:

مطمئن شوید که هیچ‌کس قصد سبقت‌گرفتن از شما را ندارد.
یادتان باشد که آینه‌ها تصویر کاملی از ترافیک ارائه نمی‌دهند. در هر دو طرف موتورسیکلت یا موتور گازی نقاطی وجود دارد که شما نمی‌توانید در آینه ببینید. شما نمی‌توانید مردم یا وسایل نقلیه‌ای را ببینید که در نقاط کور هستند. همیشه قبل از گردش یا تغییر خط عبوری، سرتان را بچرخانید و دو طرف شانه‌هایتان را بررسی کنید.

دیده‌ شدن

شما نمی‌توانید فرض کنید که رانندگان دیگر شما را می‌بینند. رانندگانی که با موتورسیکلت‌ها تصادف کرده‌اند، اغلب می‌گویند که موتورسیکلت را ندیده بودند تا وقتی که دیگر خیلی دیر بود.
در مقایسه با سایر وسایل نقلیه، دیدن موتورسیکلت یا موتورگازی بسیار دشوارتر است. اندازه‌ی موتور شما در بیشتر زوایا، کوچک‌تر است. حتی اگر دیده شوید، سرعت یا فاصله‌تان از وسایل نقلیه‌ی دیگر ممکن است اشتباه تخمین زده شود. اگر راننده‌ای شما را نبیند، ممکن است جلوی شما بیاید، از مقابل شما بپیچد یا از کنار شما سبقت بگیرد. همیشه از خودتان بپرسید آیا راننده‌ی دیگر شما را می‌بیند یا خیر.
حتی وقتی رانندگان دیگر شما را می‌بینند، اگر سرعت شما را اشتباه تخمین بزنند، قانون‌شکنی کنند، هوشیاری‌شان پایین باشد و یا فقط بی‌دقت باشند، ممکن است با شما برخورد کنند. هوشیار باشید و سعی کنید اقدامات رانندگان دیگر را پیش‌بینی کنید.
با اینکه چراغ‌های عقب و جلوی موتورسیکلت به دیده‌شدنتان کمک می‌کنند، کارهای دیگری هم هست که برای افزایش دیده‌شدن می‌توانید انجام دهید:

لباس و کلاه رنگ روشن بپوشید:

این کار کمک می‌کند تا در طول روز بیشتر دیده شوید، به‌ویژه از زوایایی که چراغ جلوی شما دیده نمی‌شود. رنگ‌های زرد، نارنجی، قرمز و سایر رنگ‌های روشن، قابلیت دیده‌شدن بالایی دارند. رنگ‌های سیاه و تیره اینطور نیستند. به‌ویژه در شب، جلیقه‌ی شبرنگ بپوشید. اضافه‌کردن نوار شبرنگ به لباس، کلاه و وسیله‌ی نقلیه را هم در نظر بگیرید. در باران، لباس بارانی شبرنگ بپوشید.

هنگام رانندگی در شب و در مقابل گروهی از وسایل نقلیه، سرعتتان را کم کنید:

وقتی در شرایطی رانندگی می‌کنید که همه‌ی وسایل نقلیه‌ی پشت‌سرتان چراغ جلویشان روشن است، راننده‌ی جلویی شما ممکن است نتواند شما را از بقیه‌ی چراغ‌های پشت‌سرتان تشخیص دهد. این مشکل به‌ویژه هنگامی بدتر می‌شود که جاده خیس است و نور چراغ‌ها از سطح جاده منعکس می‌شود.

به موقعیتتان در خط عبوری فکر کنید:

گاهی اوقات با حرکت‌کردن از یک سمت خط عبوری به سمت دیگر یا با تغییر خط عبوری‌تان در زمان مناسب، خود را بیشتر در معرض دید قرار دهید.

در نقطه‌ی کور راننده‌ی دیگر حرکت نکنید و نگذارید که وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر در نقطه‌ی کور شما حرکت کند؛ عقب بیفتید یا از کنار آن راننده سبقت بگیرید. وقتی از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری سبقت می‌گیرید، به‌محض اینکه توانستید، از نقطه‌ی کور آن راننده خارج شوید. با سرعت یکنواخت پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه حرکت کنید، اما وقتی در کنار آن هستید، سریع از کنارش عبور کنید. قانون کلی این است که اگر بتوانید راننده‌ای را در آینه‌اش ببینید، راننده هم شما را می‌بیند.

دیده‌شدن در چهارراه‌ها

بیشتر تصادفات بین موتورسیکلت‌ها و سایر وسایل نقلیه در چهارراه‌ها اتفاق می‌افتد. دو علت اصلی این تصادفات عبارتند از:
۱) رانندگان اغلب به‌سختی می‌توانند ببینند که موتورسیکلت یا موتورگازی به سمتشان می‌آید.
۲) وسیله‌ی نقلیه‌ای ممکن است از خط عبور شما به چپ گردش کند و یا از جاده‌ی فرعی وارد خط عبورتان شود. برای کاهش احتمال تصادف، اقدامات زیر را انجام دهید:

به‌آرامی نزدیک شوید:

اگر راننده‌ای ناگهان وارد خط عبورتان شود، اگر سرعتتان کم باشد امکان توقف یا چرخش سریع بهتر برایتان فراهم خواهد بود.

تا حد ممکن با فاصله از وسایل نقلیه‌ی دیگر حرکت کنید:

اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای در سمت راست شماست، به سمت چپ بروید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای در سمت چپ شماست یا وسیله‌ی نقلیه‌ای که به ‌سمتتان می‌آید، راهنمای گردش به چپ خود را روشن کرده است، به‌سمت راست بروید.

از آنچه که ممکن است جلوی دید سایر رانندگان را بگیرد دوری کنید:

وقتی به چهارراهی نزدیک می‌شوید که در آن وسیله‌ی نقلیه‌ای منتظر ورود به خط عبور شما است، به ‌سمت وسط جاده حرکت کنید، تا در خط دید راننده‌ی دیگر باشید.

خلاصه

در انتهای این بخش، شما باید بدانید:

• هنگام رانندگی در جاده، چگونه و کجا را نگاه کنید.
• چگونه از آینه‌ها استفاده کنید تا پشت‌سرتان را در موقعیت‌های مختلف ببینید.
• چگونه در معرض دید سایر رانندگان باشید.

ارتباط با رانندگان دیگر

علاوه‌بر دیدن و دیده‌شدن، مهم است که با رانندگان دیگر ارتباط برقرار کنید تا مطمئن شوید که رانندگان دیگر شما را می‌بینند و می‌دانند که می‌خواهید چه کار کنید. با رانندگان دیگر تماس چشمی برقرار کنید. هر چندوقت یک‌بار، دو طرفتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید رانندگان دیگر به‌سمتتان نمی‌آیند.
قبل از اینکه از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر سبقت بگیرید یا به مسیر اختصاصی یا چهارراهی نزدیک شوید که ممکن است وسیله‌ی نقلیه‌ای جلوی شما بیاید، آماده باشید تا درصورت لزوم بوق بزنید. قبل از سبقت‌گرفتن از وسیله‌ی نقلیه‌ای که فکر می‌کنید ممکن است وارد خط عبورتان شود، می‌توانید از بوق استفاده کنید. در موقعیت‌هایی مانند زمانیکه راننده‌ای که در خط عبوری کناری شما از پشت یک وسیله‌ی نقلیه می‌آید، خودرویی پارک‌شده که شخصی در آن است یا شخصی در جاده پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری می‌کند، مراقب باشید.

برای برقراری ارتباط از راهنما استفاده کنید. احتمال توجه راننده‌ی پشت‌سرتان به راهنمای گردش شما بیشتر از احتمال توجه او به چراغ عقبتان است. حتی اگر کاری که قصد دارید انجام می‌دهید واضح است، از راهنمای گردشتان استفاده کنید. مثلاً، اگر در گذرگاه ورودی بزرگراه از راهنمایتان استفاده می‌کنید، احتمال بیشتری دارد که وسایل نقلیه در بزرگراه، شما را ببینند و به شما فضا دهند. همچنین، هر زمانی که خط عبورتان را تغییر می‌دهید راهنما بزنید، چه کسی در اطرافتان باشد چه نباشد. وقتی سایر وسایل نقلیه را نمی‌بینید، راهنمازدن خیلی مهم می‌شود.

یادتان باشد که بعد از تکمیل گردش یا تغییر خط عبورتان، راهنمایتان را خاموش کنید. ازیاد بردن خاموش‌کردن راهنما می‌تواند به‌اندازه‌ی از یاد بردن روشن‌کردن آن خطرناک باشد. راننده ممکن است فکر کند که شما قصد گردش یا تغییر خط عبورتان را دارید. صفحه‌ی داشبوردتان را بررسی کنید تا اگر راهنمایتان را روشن گذاشته‌اید، متوجه شوید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان، مدلش قدیمی‌تر است و راهنمای گردش ندارد، همان‌طور که در شکل زیر نشان داده شده است، از راهنمای استاندارد دست و بازو استفاده کنید. این کار را می‌توانید هنگامی انجام دهید که راهنمای گردش یا چراغ ترمزتان کار نمی‌کند، در هر مورد شما باید حرکت کنید تا وسیله‌ی نقلیه‌تان را از جاده خارج کنید و تعمیرات را انجام دهید. راهنما با استفاده از دست و بازو در شرایط نوری ضعیف کارآمدی کمتری دارد و ممکن است برای دیگران قابل‌رؤیت نباشد. اگر راهنمای گردش و چراغ‌های ترمزتان کار نمی‌کند، بیشتر احتیاط کنید.
وقتی مراقب راهنمای دیگران هستید، یادتان باشد که دوچرخه‌سواران با صاف نگه‌داشتن بازوی راستشان، گردش به راست را علامت می‌دهند.

به‌آرامی به پدال ترمز ضربه بزنید تا قبل از کاهش سرعت، چراغ ترمزتان روشن شود. این کار به رانندگان پشت‌سرتان هشدار می‌دهد که شما قصد کاهش سرعت را دارید. این کار به‌ویژه هنگامی مهم است که وسایل نقلیه‌ی پشت‌سرتان با فاصله کمی از شما حرکت می‌کنند، یا وقتی از جاده‌ای با سرعت بالا، گردش شدیدی انجام می‌دهید، یا وقتی سرعتتان را کم می‌کنید یا جایی گردش می‌کنید که دیگران احتمالاً انتظار آن را ندارند. صبح یا شب، هنگامی‌که مقابل تابلوی توقف یا چراغ راهنمایی توقف می‌کنید، پایتان را روی ترمز نگه دارید.

خلاصه

در انتهای این بخش، شما باید بدانید:

• چگونه از تماس چشمی و بوق برای ارتباط با دیگران در جاده استفاده کنید.
• چگونه از راهنماها و چراغ ترمزتان برای نشان‌دادن قصدتان به دیگران در جاده استفاده کنید

فصل ۰۵: حفظ فاصله‌ی مطمئن در اطرافتان

بهترین حفاظتی که به‌عنوان موتورسیکلت سوار می‌توانید ایجاد کنید، فاصله انداختن بین خودتان و رانندگان دیگر است. فاصله به شما زمان می‌دهد تا به مشکل واکنش دهید و جایی را پیدا کنید تا درصورت لزوم آن را رفع کنید.
همیشه فاصله‌ی مطمئنی را در اطراف وسیله‌ی نقلیه‌تان ایجاد کنید تا از تصادف اجتناب کنید و رانندگان دیگر بتوانند شما را ببینند. مراقب ترافیک باشید، از جمله وسایل نقلیه‌ی مقابلتان، پشت‌سرتان، آن‌هایی که از مقابل یا کناره‌ها به‌سمتتان می‌آیند و آن وسایل نقلیه‌ای که از کنارشان سبقت می‌گیرید یا آن‌ها از شما سبقت می‌گیرند.
همیشه به‌خاطر داشته باشید که موتورسیکلت‌ها به‌ خاطر وزن کمشان به ‌نسبت دیگر وسایل نقلیه می‌توانند سریع‌تر توقف کنند و شتاب بگیرند. وقتی برای مقدار ایجاد فضا در اطرافتان تصمیم می‌گیرید، توجه کنید که رانندگان دیگر ممکن است به فضای بیشتری از شما برای توقف نیاز داشته باشند.

فاصله‌ی جلو

همیشه حداقل فاصله‌ای دو ثانیه‌ای را با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی‌تان حفظ کنید. با این کار درصورت بروز اتفاقی در مقابلتان، زمان برای واکنش نشان دادن دارید. همچنین با این کار دید بهتری از چیزهایی که در جاده هست پیدا می‌کنید، مانند چاله‌ها، نقاط لغزان، بخش‌هایی از تایر یا زباله. اگر شرایط چندان مطلوب نیست، مانند زمانی که آب‌وهوا خوب نیست، حتی فضای بیشتری هم ایجاد کنید. برای ایجاد فاصله‌ی حداقل دو ثانیه‌ای، اقدامات زیر را انجام دهید:

1. نشانه‌ای را در مسیر مقابلتان انتخاب کنید، مانند تابلوی جاده.
2. وقتی عقب ماشین جلویی از نشانه عبور کرد، بشمارید، هزار و یک، هزار و دو.
3. وقتی به نشانه رسیدید، شمردن را متوقف کنید. اگر قبل از هزار و دو به نشانه رسیدید، فاصله‌تان با خودروی جلویی خیلی کم است.

وقتی پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری توقف می‌کنید، فضای کافی برای سبقت‌گرفتن و تغییر مسیر باقی بگذارید تا مجبور نباشید که به‌اندازه‌ی طول موتورسیکلت دنده‌عقب بروید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان بزرگ است، فضای بیشتری ایجاد کنید. ایجاد این فضا به سه طریق از شما محافظت می‌کند: اجازه می‌دهد که از مقابل وسیله‌ی نقلیه‌ای که جلوی شما خاموش شده رد شوید. اگر از پشت‌سر به شما برخورد کنند، این فضا مانع برخورد شما با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی می‌شود. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی عقب بیاید یا دنده‌عقب بگیرد، خطر تصادف را کاهش می‌دهد.

فاصله‌ی کناره‌ها

روی موتورسیکلت یا موتورگازی، شما توانایی تغییر موقعیت در خط عبوری‌تان را دارید تا فاصله‌تان را از سایر وسایل نقلیه افزایش دهید. شما باید هر زمانی که وضعیت ترافیک تغییر می‌کند، این کار را انجام دهید.
سعی کنید فضا و فاصله را در هر دو طرف وسیله‌ی نقلیه‌تان حفظ کنید، اگر در وضعیتی هستید که امکان دوری از وسایل نقلیه‌ی دیگر را دارید، در کنار سایر وسایل نقلیه رانندگی نکنید. وسیله‌ی نقلیه‌ای که در خط عبوری کنار شماست می‌تواند بدون هشداردادن وارد خط شما شود. همچنین اگر شما در خط عبوری‌تان با خطری روبه‌رو شوید، وسایل نقلیه‌ی خط کناری راه فرار شما را مسدود می‌کنند. سرعتتان را کاهش یا افزایش دهید تا مکانی را پیدا کنید که هر دو طرفش خالی است. از رانندگی در نقاط کور سایر رانندگان اجتناب کنید.

در شرایط زیر باید موقعیتتان را در خط عبوری تغییر دهید:

وسایل نقلیه‌ی در حال سبقت‌گرفتن:

وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ای از پشت‌سر یا مقابلتان از شما سبقت می‌گیرد، به مرکز خط عبوری بروید. از نزدیک‌شدن به خودروی در حال سبقت اجتناب کنید، یک اشتباه کوچک از طرف هر یک از راننده‌ها می‌تواند باعث شود از کنار تصادف کنید.

وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده:

با ماندن در سمت چپ خط عبوری، شما می‌توانید از خطر بازکردن در خودرویی که راننده از آن بیرون می‌آید یا برخورد با افرادی که از بین وسایل نقلیه عبور می‌کنند اجتناب کنید.

ورود وسایل نقلیه به ترافیک:

وقتی وسایل نقلیه وارد ترافیک می‌شوند، رانندگان دیگر اغلب نگاهی سرسری به پشت‌سرشان می‌کنند و موتورسیکلت را نمی‌بینند. وسایل نقلیه‌ای که در دوربرگردان دور می‌زنند، خطر بزرگی هستند. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای را می‌بینید که وارد ترافیک می‌شود، بااحتیاط حرکت کنید.

فاصله‌ی پشت‌سر

بیشتر رانندگان از وسایل نقلیه‌ای که سپربه‌سپر آن‌ها حرکت می‌کنند شکایت دارند. اگر شخصی در فاصله‌ی کمی پشت‌سر شما حرکت می‌کند، خط عبوری را تغییر دهید و بگذارید او سبقت بگیرد. اگر باز هم راننده‌ای با فاصله‌ی کم پشت‌سر شما بود، فاصله‌ی بین خودتان و وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی را افزایش دهید. در موقعیت اضطراری، این کار به شما و ماشین پشت‌سرتان فرصت بیشتری برای واکنش نشان دادن می‌دهد. بعد، وقتی مسیر برای سبقت‌گرفتن ایمن خالی است، سرعتتان را کم کنید تا ماشین عقبی بتواند سبقت بگیرد.

شریک‌شدن جاده با وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ

این خیلی مهم است که بدانیم چگونه از جاده با وسایل نقلیه‌ی بزرگ مانند تراکتورها و اتوبوس‌ها به‌طور ایمن و مشترک استفاده کنیم. عوامل زیر را در ذهن داشته باشید:

نقاط کور

وسایل نقلیه‌ی بزرگ نقاط کور بزرگی در دو طرفشان دارند. از حرکت‌کردن با فاصله‌ی خیلی کم در پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ اجتناب کنید. این کار نه ‌تنها مانع دید شما می‌شود، بلکه راننده‌ی خودروی بزرگ هم نمی‌تواند شما را در پشت‌سر خود ببیند. اگر آن خودروی بزرگ مجبور شود که به‌طور ناگهانی توقف کند، شما ممکن است با آن تصادف کنید. یادتان باشد اگر نتوانید چهره‌ی راننده را در آینه‌ی بغل او ببنید، راننده هم احتمالاً نمی‌تواند شما را ببیند.

فاصله‌ی توقف

بسیاری از رانندگان متوجه نمی‌شوند که وسایل نقلیه‌ی بزرگ نسبت به وسایل نقلیه‌ی کوچکتر نیاز به فاصله‌ی طولی بیشتری برای توقف دارند. هنگام سبقت‌گرفتن از یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ، خیلی نزدیک از مقابلش عبور نکنید. این کار نه‌ تنها گستاخی است، بلکه خطرناک هم هست، زیرا فضایی را که وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ برای توقف ایمن نیاز دارد کاهش می‌دهد. وقتی از یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ سبقت می‌گیرید، فاصله‌ی توقف طولانی‌تر را ایجاد کنید.

پیچ‌های پهن

وسایل نقلیه‌ی بزرگ هنگام گردش به راست ممکن است ابتدا نیاز داشته باشند مقدار زیادی به چپ بچرخند و بعد به راست برگردند تا از برخورد با جدول سمت راست اجتناب کنند. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی در مقابل شما در حال گردش به راست است، وارد فضایی نشوید که در مسیر عبوری سمت راستتان ایجاد شده است،؛ در این صورت، خودتان را در موقعیت خیلی خطرناکی قرار می‌دهید. وقتی جلوی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ از آن گوشه کنار رفت، عقب آن دوباره تا حدی وارد خط عبوری راست می‌شود. اگر شما در آن خط باشید، وسیله‌ی نقلیه‌ی شما بین آن خودروی بزرگ و جدول خیابان له خواهد شد. پس به ‌اندازه‌ی مناسبی عقب باشید تا کامیون به‌طور کامل از خط عبوری خارج شود. همچنین این وضعیت می‌تواند در خروجی آزادراه‌ها که دو مسیر گردش به چپ دارد اتفاق بیفتد. وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی در مقابل شما در حال گردش به چپ است، وارد خط عبوری سمت چپ نشوید. به‌اندازه‌ی کافی عقب بمانید تا کامیون از پیچ خارج شود، در غیر این صورت ممکن است بین جدول و خودروی بزرگ له شوید.

عقب آمدن

وقتی پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی توقف کرده‌اید، فضای زیادی ایجاد کنید. هنگامی‌که راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ، پس از توقف‌کردن ترمز را رها می‌کند، آن وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ ممکن است به عقب بیاید.

پاشیدن آب و گل

در آب‌وهوای بد، وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ می‌تواند مقدار زیادی گل‌ولای و برف را به‌سمت شما بپاشد که ممکن است به محافظ صورتتان بخورد و مانع دیدتان شود؛ یا حتی بدتر، باعث شود که کنترل وسیله‌ی نقلیه‌تان را از دست دهید. در آب‌وهوای بد، در فاصله‌ی مناسب با وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ حرکت کنید.

جریان هوایی

سبقت‌گرفتن از وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ با موتورسیکلت یا موتورگازی دشوار است و می‌تواند خطرناک باشد. به‌ دلیل عوامل مختلفی مانند فشار هوا و جریان هوایی، وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ می‌تواند جریان هوایی شدیدی را ایجاد کند که هنگام سبقت‌گرفتن از آن می‌تواند به‌شکل جدی بر توانایی کنترل وسیله‌ی نقلیه‌تان اثر بگذارد. اگر باید از وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ سبقت بگیرید، سعی کنید آرام و در جهت جریان هوایی باشید. بعد از اینکه از اولین موج جریان هوایی که از عقب کامیون می‌آید عبور کردید، طوفان هوایی را احساس خواهید کرد که باتوجه‌ به جهت باد یا شما را به‌سمت کامیون می‌کشاند و یا از آن دور می‌کند. اگر باد شما را به‌سمت کامیون می‌کشاند، جهت اتکایتان را از کامیون دور کنید یا اگر باد شما را از آن دور می‌کند، جهت اتکایتان را به کامیون نزدیک کنید. اگر از جلوی کامیون عبور کنید، جریان هوایی بیشتری در انتظار شماست. هنگام سبقت‌گرفتن از جلوی کامیون، به این باد تکیه کنید.

شریک‌شدن جاده با اتوبوس‌های شهری

بسیاری از مسیرهای شهری، توقفگاه‌های عقب‌رفته‌ی ویژه‌ای را برای اتوبوس‌های شهری دارند که ایستگاه اتوبوس نامیده می‌شود و مسافران می‌توانند به‌طور ایمن سوار و پیاده شوند. سه نوع ایستگاه اتوبوس وجود دارد:

• ایستگاه عقب‌رفته‌ی بین ساختمانی
• ایستگاه عقب‌رفته بلافاصله قبل و بعد از چهارراه‌ها
• ایستگاه اتوبوس بین دو منطقه‌ی پارکینگ مشخص

وقتی اتوبوسی در ایستگاه اتوبوس شروع به زدن راهنمای چپ خود می‌کند، نشان‌دهنده‌ی این است که آماده‌ی ترک ایستگاه است و اگر در خط عبوری مجاور ایستگاه اتوبوس حرکت می‌کنید، باید به اتوبوس اجازه دهید که وارد ترافیک شود. طبق قانون در چنین وضعیتی باید حق تقدم را به اتوبوس بدهید.
الف. ایستگاه عقب‌رفته‌ی بین ساختمانی
ب. ایستگاه عقب‌رفته قبل از چهارراه
ج. ایستگاه عقب‌رفته بعد از چهارراه
د. ایستگاه‌های اتوبوس بین خودروهایی که به‌طور قانونی پارک شده .

خلاصه

در انتهای این بخش، شما باید موارد زیر را بدانید:

• اهمیت حفظ فضا بین خودتان و سایر وسایل نقلیه.
• چگونه هنگام رانندگی، فاصله‌ی طولی را اندازه‌گیری کنید.
• زمان‌هایی که شما می‌توانید موقعیتتان را در خط عبوری‌تان تغییر دهید تا فاصله‌ی بین خود و سایر وسایل نقلیه را افزایش دهید.
• چگونه با وسایل نقلیه‌ای برخورد کنید که سپربه‌سپر شما می‌آیند.

ملاحظات خاصی که هنگام استفاده‌ی مشترک از جاده با وسایل نقلیه‌ی بزرگ باید در نظر بگیرید.

موقعیت یابی

موقعیت خط عبوری

شما روی موتورسیکلت در مقابل وسایل نقلیه‌ی اطرافتان هیچ محافظتی ندارید، بنابراین خودتان باید از خود حفاظت کنید. برای انجام این کار، شما باید وسیله‌ی نقلیه‌تان را در بهترین نقطه‌ی ممکن در جاده قرار دهید.
باتوجه ‌به ترافیک و شرایط جاده، بهترین موقعیت در مسیر معمولاً کمی به ‌سمت چپ یا راست خط عبوری است و در مسیری که لاستیک‌های وسیله‌ی نقلیه‌ی چهارچرخ حرکت می‌کند. به این نقطه رد لاستیک چپ یا راست گفته می‌شود. برای حفظ فاصله‌ی ایمن از سایر وسایل نقلیه، برای دیدن و دیده‌شدن و برای داشتن روان‌ترین سطح جاده با بهترین اصطکاک، این کار بهترین حفاظت است. همچنین به آن موقعیت مسدودکننده هم گفته می‌شود؛ زیرا مانع از این می‌شود که رانندگان دیگر به‌ زور در خط عبوری شما حرکت کنند.

موتورسیکلت‌های کم‌سرعت و موتورگازی‌ها

اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی شما بتواند محدوده‌ی سرعت معین جاده را حفظ کند، باید از موقعیت رد لاستیک مناسب استفاده کنید. اگرچه، در صورتیکه وسیله‌ی نقلیه شما نتواند محدوده‌ سرعت تعیین‌شده را حفظ کند، تا جایی که می‌توانید به‌طور ایمن نزدیک جدول سمت راست یا کناره‌ی جاده رانندگی کنید. وقتی شرایط ایمن و سبقت ممکن است، باید بگذارید که وسایل نقلیه با سرعت بالاتر از کنار شما سبقت بگیرند. وقتی به‌ دلیل وجود نرده‌های آهنی یا خطرات دیگر، رانندگی نزدیک کنار خیابان یا جدول خطرناک است، یا خط عبوری آنقدر باریک است که نمی‌توانید اجازه‌ی سبقت ایمن وسایل نقلیه از کنارتان را بدهید، می‌توانید از موقعیت مسدودکننده در خط عبوری استفاده کنید تا کسی نتواند از شما سبقت بگیرد.

موقعیت اشتباه

مرکز خط عبوری موقعیت رانندگی خوبی نیست، زیرا روغن سایر وسایل نقلیه روی سطح آن ریخته شده و هنگام بارندگی لغزنده است.

خط عبور کنار جدول

در خط عبوری سمت راست در جاده‌ای دولاینه، باید به‌آرامی به‌ سمت چپ مرکز خط عبوری در رد لاستیک چپ بروید. این موقعیت قابلیت دیده‌شدن را فراهم می‌کند و مانع آمدن سایر وسایل نقلیه‌ به کنار شما در خط عبوری می‌شود.

خط سبقت

در خط سبقت، شما باید به‌آرامی به‌سمت راست مرکز خط عبوری در رد لاستیک راست بروید. این موقعیت قابلیت دیده‌شدن خوبی را فراهم می‌کند و مانع حرکت‌کردن سایر وسایل نقلیه‌ی کنار شما در خط عبوری می‌شود.

خط مرکزی

در آزادراهی با سه یا چند خط عبوری، در صورت امکان در خط مرکزی حرکت نکنید، زیرا موقعیت مسدودکننده ندارید.

گردش به راست؛ خط یک اندازه

با نزدیک‌شدن به چهارراهی که خط عبوری کنار جدول یک اندازه‌ مشخصی دارد، در موقعیت مسدودکننده‌ی معمول (رد لاستیک چپ) بمانید. بعضی از رانندگان موتورسیکلت، در خط عبوری به موتورشان زاویه (۴۵ درجه) می‌دهند تا موقعیت مسدودکننده‌ی بزرگتری ایجاد کنند و بیشتر در دید رانندگان پشت‌سری قرار بگیرند. گردش خود را انجام دهید و بعد از کامل‌کردن گردش وارد موقعیت مسیر مناسب شوید.

گردش به راست؛ خط عبوری پهن‌تر

هنگام نزدیک‌شدن به چهارراه، گردش به راست دشوارتر است، زیرا خط عبوری باز است. به این خاطر که خط توقف دورتر است، شما باید از موقعیت مسدودکننده معمولتان جلوتر بروید (رد لاستیک چپ) تا مانع این شوید که وسایل نقلیه‌ی دیگر وارد بخش پهن‌تر جاده شوند. دو طرف شانه‌هایتان را بررسی کنید و به رد لاستیک راست بروید. دوباره شاید بخواهید که به وسیله‌ی نقلیه‌تان در خط عبوری زاویه بدهید تا خودتان را بیشتر در معرض دید قرار دهید و مانع سایر وسایل نقلیه از سبقت از کنارتان شوید. گردش به راستتان را انجام دهید و بعد درصورت لزوم دوباره دو طرفتان را بررسی کنید و به موقعیت مسدودکننده‌ی مناسب (مسیر لاستیک چپ) برگردید.

گردش به چپ؛ از خط عبوری کنار خیابان تا خط عبوری آن طرف خیابان

از خط عبور کنار جدول، گردشتان را کامل کنید و در حین گردش، موقعیت مسدودکننده‌ی خود (مسیر لاستیک چپ) را حفظ کنید.

گردش به چپ؛ از خط سبقت تا خط سبقت

از خط سبقت، گردشتان را کامل کنید و در حین گردش موقعیت مسدودکننده‌ی خود (مسیر لاستیک راست) را حفظ کنید.

تغییر خط عبوری

مارپیچ رفتن در ترافیک سنگین خطرناک است و معمولاً رانندگان بی‌تجربه یا قانون‌شکن این کار را انجام می‌دهند. وقتی در ترافیک سنگین حرکت می‌کنید، تا جای ممکن در همان مسیر بمانید.
وقتی باید خط عبورتان را تغییر دهید، آینه‌هایتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ وسیله‌ی نقلیه‌ای درحال سبقت‌گرفتن از شما نیست. قبل از تغییر مسیر، در صورت ایمن‌بودن شرایط، راهنما بزنید، دوباره آینه‌هایتان را بررسی کنید و بعد با چرخاندن سرتان، دو طرف شانه‌هایتان را بررسی کنید. بررسی کردن دو طرف شانه‌هایتان، تنها راه مطمئن دیدن وسیله‌ی نقلیه‌ی پشت‌سرتان در خط عبور کنارتان است. به‌ویژه این کار برای این مهم است که احتمال کمی دارد راننده در خط عبوری کناری بتواند هنگامی که خط عبورتان را تغییر می‌دهید برای اجتناب از برخورد شما، با سرعت کافی واکنش نشان دهد.
در جاده‌ای با چند خط عبوری، از دورترین خط عبوری تا خط عبور کنارتان را بررسی کنید. راننده‌ی دیگر ممکن است به طرف همان مسیری بیاید که شما قصد حرکت در آن را دارید.

استفاده‌ی مشترک از خط عبوری

به‌غیر از زمانی که وسیله‌ی نقلیه‌ی شما نمی‌تواند محدوده‌ی سرعت تعیین‌شده‌ی جاده را حفظ کند و شما به‌سمت جدول راست یا کنار مسیر می‌روید، نباید خط عبورتان را با وسایل نقلیه‌ی دیگر به ‌اشتراک بگذارید. بهترین روش برای اجتناب از شریک‌شدن جاده حفظ موقعیت مسدودکننده‌تان است؛ به‌ویژه در شرایطی که رانندگان دیگر ممکن است وسوسه شوند که به ‌زور در کنار شما قرار بگیرند. این اتفاق بیشتر در شرایط زیر پیش می‌آید:

• ترافیک سنگین و متراکم
• وقتی آماده‌ی گردش در چهارراه می‌شوید.
• وقتی وارد مسیر خروجی می‌شوید یا آزادراه را ترک می‌کنید.
• وقتی راننده‌ی دیگری می‌خواهد از شما سبقت بگیرد.

حرکت‌نکردن بین خطوط عبوری

بعضی از موتورسواران در ترافیک سنگین سعی می‌کنند که بین خطوط رانندگی نکنند. این کار بسیار خطرناک است. این کار را انجام ندهید. این کار شما را به وسایل نقلیه‌ی دیگر بسیار نزدیک می‌کند. رانندگان دیگر انتظار ندارند که وسیله‌ی نقلیه‌ای در آن فضا باشد. تنها یک حرکت کوچک مانند تغییر خط عبوری وسیله‌ی نقلیه یا بازکردن در می‌تواند باعث تصادف شود به این خاطر که هیچ جای دیگری نیست که شما بروید.

سبقت از شانه‌ی جاده

تنها زمانی که می‌توانید از شانه‌ی راست جاده حرکت کنید، وقتی است که از وسیله‌ی نقلیه‌ای که در حال گردش به چپ است سبقت بگیرید، اگر شانه‌ی جاده آسفالت است. شما نباید از شانه‌ی چپ جاده سبقت بگیرید، چه آسفالت باشد چه نباشد.

خلاصه

در انتهای این بخش، شما باید بدانید:

• آشنایی با مفهوم استفاده از رد لاستیک و موقعیت مسدودکننده تا در ایمن‌ترین موقعیت ممکن در جاده رانندگی کنید.
• سناریوهای مختلفی که در موقعیت‌یابی مسیرهای متفاوت استفاده می‌کنید.
• اینکه در پیچ‌های مختلف از کدام موقعیت مسیر استفاده کنید.
• خطر شریک‌شدن مسیر، حرکت‌نکردن بین خطوط و سبقت‌گرفتن از شانه‌ی جاده.

فصل ۰۶: مدیریت شرایط خاص

این فصل به شما می‌گوید که چطور شرایط رانندگی خاصی را که با آن مواجه می‌شوید مدیریت کنید. این شرایط شامل رانندگی در آزادراه، رانندگی در شب و آب‌وهوای بد است. این فصل به شما نکاتی را راجع‌به رانندگی روی سطوح خطرناک و دشوار، رانندگی گروهی و سوارکردن همراه یا حمل بار می‌گوید.

روشن‌کردن موتورسیکلت در سربالایی وقتی آن را با کلاچ و دنده حرکت می‌دهید

روشن‌کردن موتورسیکلت با کلاچ و دنده در سربالایی سخت‌تر از روی زمین صاف است. این مراحل را انجام دهید تا از عقب‌رفتن یا خاموش‌کردن اجتناب کنید:

1. وقتی موتور را روشن می‌کنید و در دنده‌ی یک می‌گذارید، از ترمز جلو برای نگه‌داشتن موتورسیکلت استفاده کنید.
2. وقتی با دست راستتان از دسته‌ی گاز استفاده می‌کنید، از ترمز پایی برای نگه‌داشتن موتورسیکلت استفاده کنید.
3. برای قدرت بیشتر، دسته‌ی گاز را کمی بچرخانید.
4. به‌تدریج کلاچ را آزاد کنید. اگر آن را به‌ سرعت رها کنید، ممکن است چرخ جلو از زمین بلند شود، موتور خاموش شود یا هر دو اتفاق بیفتد.
5. وقتی کلاچ شروع به وصل‌شدن می‌کند، ترمز پایی را رها کنید.

گردش به چپ وسیله‌ی نقلیه در مقابل شما

یکی از متداول‌ترین علت‌های تصادفات بین موتورسیکلت‌ها و خودروها، گردش به چپ خودرویی در مقابل موتورسیکلت است. این به ‌دلیل آن است که راننده‌ی خودرو یا موتورسیکلت را ندیده است یا سرعت آن را به ‌درستی محاسبه نکرده است.

با انجام مراحل زیر می‌توانید از چنین تصادفاتی اجتناب کنید:

• اگر سرعت شما بیشتر از راننده‌ای است که انتظار دارید در چهارراه در حال گردش به چپ باشد، آماده‌ی کاهش سرعت و بااحتیاط جلورفتن باشید.
• در موقعیت خط عبوری دفاعی قرار بگیرید. تا جایی‌ که می‌توانید به راست بروید تا فضای بیشتری بین خودتان و آن وسیله‌ی نقلیه ایجاد کنید.
• به این فکر کنید که اگر آن خودرو مقابل شما بپیچد، چه کاری انجام می‌دهید. کجا خواهید رفت؟ آیا فضای خالی برای ویراژ رفتن هست؟ روی سطح جاده موتورسیکلتتان با چه سرعتی توقف خواهد کرد؟
• فقط بر وسیله‌ی نقلیه‌ی در حال گردش به چپ تمرکز نکنید. به تمام چیزهایی که در اطرافتان درحال گردش است، توجه کنید. بررسی کنید و مطمئن شوید که چیزی در چهارراه نیست که باعث مشکل شود؛ مانند وسیله‌ی نقلیه یا عابر پیاده.

رانندگی در شب

راندن موتورسیکلت در شب می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد. شما نمی‌توانید به‌اندازه‌ی روز ببینید و دیده شوید. رانندگان سطح یک (M1) به‌خاطر بی‌تجربگی اجازه ندارند که در شب رانندگی کنند.
مشکل عمده‌ی دیگر برای موتورسواران، هنگام رانندگی در شب، الکل است. در شب، تعداد افرادی که الکل مصرف کرده‌اند و شما را به ‌خطر می‌اندازند در جاده بیشتر است. برخی از موتورسواران هم با نوشیدن الکل خودشان را به‌خطر می‌اندازند. الکل توانایی‌تان برای کنترل وسیله‌ی نقلیه و پیش‌بینی مشکلات از طرف سایر راننده‌ها را کاهش می‌دهد. برای رانندگی در شب، نکات زیر را رعایت کنید:

• چراغ‌های جلویتان را تمیز نگه دارید، وقتی پشت‌سر یا در حال نزدیک‌شدن به وسیله‌ی نقلیه‌ای نیستید، نوربالایتان را روشن کنید. تا جای ممکن، از حداکثر نورتان استفاده کنید.
• لباس شبرنگ مانند جلیقه و کلاه ایمنی شبرنگ بپوشید. همچنین، هنگام رانندگی در شب، لباس گرم‌تر بپوشید.
• سرعتتان را به‌ویژه در جاده‌هایی که خوب نمی‌شناسید یا در مقابلتان در جاده چیزی قرار دارد، نمی‌توانید به ‌موقع آن را ببینید تا از آن اجتناب کنید،کم کنید.
• از چراغ‌های وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان استفاده کنید تا دید بهتری از مسیر مقابلتان به‌دست آورید. مسیر چراغ عقب وسایل نقلیه را هم بررسی کنید. چراغ عقبی که بالا و پایین می‌رود ممکن است به شما هشدار دهد که برآمدگی یا ناهمواری در آسفالت است.
• فاصله‌تان را از وسایل نقلیه‌ی دیگر افزایش دهید. شما نمی‌توانید در شب به‌ خوبی فاصله‌ها را برآورد کنید؛ با ایجاد فاصله‌ی بیشتر بین خودتان و سایر وسایل نقلیه، این مشکل را برطرف کنید. برای سبقت‌گرفتن فاصله‌ی بیشتری ایجاد کنید.

با سرعت‌‌ رفتن و به‌ اشتباه افتادن با چراغ‌های جلو

وقتی با سرعت خیلی زیاد حرکت می‌کنید، فاصله‌ی توقفتان دورتر از چیزی است که می‌توانید با چراغ جلویتان ببینید. این خطرناک است؛ به این دلیل که فاصله‌ی کافی برای توقف ایمن ایجاد نکرده‌اید. تابلوهای شبرنگ جاده‌ای هم می‌توانند شما را گمراه کنند و باعث می‌شوند که باور کنید می‌توانید دورتر از چیزی که واقعاً هست، ببینید. اگر مراقب نباشید این می‌تواند باعث شود که چراغ جلو، شما را به ‌اشتباه بیندازد.

رانندگی در آزادراه

به‌استثنای موتورسیکلت‌های کم‌سرعت و موتورگازی

1. ورود به آزادراه
2. تغییر خط عبور در آزادراه
3. خروج از آزادراه

توجه

بخش‌های زیر در ارتباط با بخش رانندگی آزادراه آزمون جاده‌ی سطح دو است. اگر با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در آزمون جاده شرکت کنید، بخش آزادراه را انجام نخواهید داد؛ زیرا در اونتاریو این وسایل نقلیه اجازه ندارند در آزادراه باشند. اگرچه، شما باید با اطلاعات بخش‌های زیر آشنا باشید، چرا که ممکن است در آزمون آیین‌نامه‌ی سطح یک از آن‌ سؤال شود.

موتورسوار باید مراقب باشد که در آزادراه با سرعت خیلی زیاد حرکت نکند. اگرچه برای موتورسیکلت‌ها آسان است که از ترافیک سبقت بگیرند و در آزادراه سرعت بروند، رانندگی با سرعت بیشتر از ترافیک خطرناک است؛ زیرا نمی‌توان در مواقع اضطراری با سرعت مناسب واکنش داد.
در آزادراه با سرعتی یکنواخت حرکت کنید. وسایل نقلیه‌ی اطرافتان را به ‌طور مداوم بررسی کنید و هر ۵ تا ۱۰ ثانیه به آینه‌هایتان نگاه کنید. هنگام رانندگی در شهر باید به ‌طور مستمر مقابل و اطرافتان در جاده و آینه‌ی عقبتان را بررسی کنید. جلویتان را نگاه کنید که ۱۵ تا ۲۰ ثانیه بعد کجا خواهید بود یا تا جایی که می‌شود بررسی کنید.
همیشه حداقل فاصله‌ی ۲ تا ۳ ثانیه‌ای را با وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان حفظ کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای با فاصله‌ی خیلی کمی در پشت‌سرتان حرکت می‌کند، در مقابلتان یا حتی هنگام تغییر مسیر فضای بیشتری ایجاد کنید. فضای احتیاطی در اطراف خودتان ایجاد کنید و از رانندگی در نقاط کور سایر وسایل نقلیه اجتناب کنید. دور از وسایل نقلیه‌ی بزرگ باشید. وسایل نقلیه‌ی بزرگ بیشتر از سایر وسایل نقلیه مانع دید شما می‌شوند و یک گردش هوایی قوی را در پشت‌سر خود ایجاد می‌کنند. اگر در پشت‌سر یکی از این وسایل نقلیه قرار بگیرید، دیوار بادی می‌تواند موتورسیکلت شما را احاطه و کنترل آن را مشکل کند.

ورود به آزادراه

گذرگاه‌های ورودی به ‌ویژه می‌تواند برای موتورسیکلت‌ها دشوار باشد. علاوه‌بر پیچ‌های کوچک، گذرگاه‌های ورودی اغلب سطوح لغزانی دارند و باعث می‌شوند به ‌نسبت وسایل نقلیه‌ی بزرگتر، آهسته‌تر حرکت کنید و به این دلیل که رانندگان دیگر نسبت ‌به خطراتی که موتورسیکلت‌ها با آن مواجهند آگاه نیستند، احتمالاً باید با وسایل نقلیه‌ی دیگری کنار بیایید که سپر به سپر شما می‌آیند و سعی می‌کنند از شما سبقت بگیرند.
وقتی در گذرگاه حرکت می‌کنید، حرکت وسایل نقلیه در خط عبوری‌ای که قصد ورود به آن دارید را بررسی کنید و فضای ایمنی برای ورود پیدا کنید. یادتان باشد که مقابلتان را نگاه کنید و آینه‌ها و نقاط کورتان را بررسی کنید. بلافاصله راهنمایتان را روشن کنید تا وسایل نقلیه‌ی در آزادراه بتوانند موتورسیکلت شما را در گذرگاه ببینند. سرعتتان را افزایش دهید تا با سرعت ترافیک آزادراه منطبق شوید. توجهتان را بین مراقب جلو بودن، بررسی آینه‌هایتان و نگاه‌کردن به دو طرفتان تا وقتی که بتوانید به‌طور ایمن وارد ترافیک شوید، تقسیم کنید. به‌آرامی و به‌تدریج وارد رد تایر چپ نزدیک‌ترین خط عبور آزادراه شوید.

تغییر خط عبور در آزادراه

هنگام تغییر خط عبور در آزادراه، بسیار محتاط باشید. در جاده‌ی چندلاینه، شما باید قبل از ورود به خط عبور، خالی‌بودن آن را بررسی کنید، همچنین باید مطمئن شوید که وسیله‌ای از خط عبوری دیگر به آن نقطه وارد نمی‌شود.
به این دلیل که در آزادراه، وسایل نقلیه با سرعت بالا حرکت می‌کنند، بسیار مهم است که کاری کنید که وسایل نقلیه‌ی پشت‌سرتان بدانند که شما قصد تغییر خط عبوری را دارید.
وقتی مطمئن شدید که یک خط عبور خالی است، هنگام ورود به مسیر زودتر راهنما بزنید و به‌آرامی سرعتتان را افزایش دهید. بررسی کنید و مطمئن شوید که هیچ وسیله‌ی نقلیه‌ای پشت‌سرتان با سرعت بالا نمی‌آید.
هنگامی‌که به یک گذرگاه ورودی نزدیک می‌شوید و وسایل نقلیه‌ی دیگر وارد آزادراه می‌شوند، سرعتتان را طوری تنظیم کنید که وسایل نقلیه‌ی دیگر مقابل یا پشت‌سرتان به‌طور ایمن وارد ترافیک شوند. این کار به شما کمک خواهد کرد تا با خودرویی که راننده‌اش شما را ندیده برخورد نکنید. درصورت لزوم در یک خط عبوری حرکت کنید و در صورت ایمن‌بودن شرایط دوباره به خط کنار جدول برگردید.
همین کار را هنگام نزدیک‌شدن به گذرگاه خروجی انجام دهید. اگر در نزدیک‌ترین خط عبوری به گذرگاه خروجی حرکت می‌کنید، ممکن است راننده‌ای از مقابلتان عبور کند که شما را ندیده باشد و از خط عبوری مقابل شما رد شود تا به گذرگاه خروجی برسد.

خروج از آزادراه

هنگام خروج از آزادراه، قبل از خروجی به خط عبوری راست بروید و راهنما بزنید که می‌خواهید وارد خط عبور خروجی شوید، اما سرعتتان را کم نکنید. به چپ و راست نگاه کنید و آینه‌هایتان را بررسی کنید. راهنمایتان را روشن کنید. با حرکت تدریجی و آرام وارد خط عبور خروج شوید. وقتی در خط عبور خروج هستید، به‌تدریج سرعتتان را تا سرعت تعیین‌شده برای گذرگاه خروجی کاهش دهید. سرعت‌سنجتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که به‌اندازه‌ی کافی آرام حرکت می‌کنید. شاید شما متوجه سرعت بالای خود نشوید، چون به سرعت بالای آزادراه عادت دارید.
اگر یک خروجی را از دست دادید، به حرکتتان ادامه دهید و به خروجی بعدی بروید.

رانندگی روی سطوح خطرناک

1. توقف در تقاطع راه‌آهن
2. چاله‌ها و نرده‌ها و مسیرهای ناهموار

چون موتورسیکلت‌ و موتورگازی فقط دو چرخ دارند، این دو چرخ برای صاف ایستادن باید اصطکاک خوبی داشته باشند. هر سطحی که بر اصطکاک موتورسیکلتتان اثر بگذارد، بر هدایت، ترمز و تعادل هم اثر می‌گذارد. سطوح لغزنده کنترل شما را کاهش می‌دهند و در نتیجه احتمال زمین خوردنتان را افزایش می‌دهند. حفظ تعادل موتورسیکلت روی سطوح چوبی خیس یا یخی ،تقریباً غیرممکن است. اگر نمی‌توانید از چنین سطوحی دوری کنید، تا جای ممکن، قبل از رسیدن به آنجا سرعتتان را کم کنید. روی سطوح لغزنده به‌ طور ناگهانی ترمز نکنید. اگر موتورسیکلت را با کلاچ و دنده حرکت می‌دهید، کلاچ را بکشید و کنار بزنید.
کشیدن کلاچ، موتور را از چرخ عقب جدا می‌کند و مانع سُرخوردن می‌شود. ترمز نگیرید. درصورت لزوم از پایتان برای صاف نگه‌داشتن موتورسیکلت استفاده کنید.
مراقب سطوح ناهموار جاده مانند برآمدگی‌ها، آسفالت شکسته، چاله‌ها، ریل راه‌آهن و منطقه‌ی ساخت‌و‌ساز باشید. اگر شرایط جاده بد باشد، می‌تواند بر کنترل وسیله‌ی نقلیه‌تان اثر بگذارد. در ادامه چند نکته برای مدیریت سطوح ناهموار مطرح می‌شود:

• سرعتتان را کم کنید تا اثر سطح ناهموار را کاهش دهید.
• تا جایی که می‌توانید، موتورسیکلت یا موتور گازی‌تان را صاف نگه دارید و از گردش اجتناب کنید.
• کمی از روی جاپایی بلند شوید تا بتوانید ضربه را با زانوها و آرنج‌هایتان بگیرید.

اصطکاک روی جاده‌های ماسه‌ای به خوبی آسفالت نیست. بعضی از مناطق بهتر از جاهای دیگر هستند. در مسیر تایر و دور از ماسه‌های پراکنده‌ی کنار جاده باشید.
در منطقه‌ی ساخت‌وساز با دقت زیاد رانندگی کنید. سرعتتان را کم کنید، جاده ممکن است دارای شیار یا گل‌ولای باشد یا آسفالت آن آسیب‌دیده باشد.

توقف در تقاطع راه‌آهن

تمام تقاطع‌های راه‌آهن در جاده‌های عمومی اونتاریو با تابلوی X سفید و قرمزرنگ بزرگی علامت‌گذاری شده‌اند. مراقب این تابلوها باشید و آماده‌ی توقف شوید. همچنین ممکن است تابلوهای هشدار زردرنگ را زودتر و علامت X بزرگ روی آسفالت را جلوتر از تقاطع راه‌آهن ببینید. برخی از تقاطع‌های راه‌آهن چراغ‌های راهنمای چشمک‌زنی دارند و بعضی از آن‌ها از دروازه یا موانعی استفاده می‌کنند تا هنگام نزدیک‌شدن قطار مانع عبور رانندگان از روی ریل شوند. برخی از تقاطع‌های کم‌تردد، تابلوی توقف دارند. در جاده‌های خصوصی، تقاطع راه‌آهن ممکن است نشانه‌گذاری نشده باشند، پس به‌ دقت مراقب باشید. وقتی به تقاطع راه‌آهن می‌رسید، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

• سرعتتان را کم کنید، خوب گوش دهید و به دو طرف مسیر نگاه کنید تا قبل از عبور از ریل راه‌آهن مطمئن شوید مسیر خالی است.
• قطار هنگام ترمز اضطراری برای توقف تا دو کیلومتر جلو می‌رود.
• اگر قطاری نزدیک می‌شود، حداقل پنج متر قبل از دروازه یا ریل توقف کنید. تا زمانی که مطمئن نشدید که قطار یا قطارها به‌طور کامل عبور کرده‌اند‌‌، از ریل عبور نکنید.
• هرگز در تقاطع با قطار رقابت نکنید.
• اگر چراغ راهنما هست، صبر کنید تا چشمک‌زن قطع شود و اگر تقاطع دروازه یا مانعی دارد، قبل از عبور از ریل، صبر کنید تا آن‌ها بالا بروند.
• هرگز وقتی دروازه یا مانع پایین است، یا درحال پایین آمدن یا بالا آمدن است، از اطراف، زیر یا روی آن‌ها عبور نکنید. این کار غیرقانونی و خطرناک است.
• در میان مسیر راه‌آهن توقف نکنید. قبل از شروع عبور، مطمئن شوید که فضای کافی برای عبور کامل از ریل راه‌آهن را دارید.
• هنگام عبور از ریل، دنده را عوض نکنید.
• اگر در تقاطع راه‌آهن گیر افتادید، بلافاصله وسیله‌ی نقلیه‌تان را ترک کنید و به محل امنی بروید. سپس با مسئولان تماس بگیرید.
• اتوبوس‌ها و سایر وسایل نقلیه‌ی عمومی باید در تقاطع‌های راه‌آهنی که با دروازه، چراغ راهنما یا تابلوی توقف حفاظت نمی‌شوند توقف کنند. اتوبوس‌های مدرسه باید در تقاطع راه‌آهن توقف کنند، چه دروازه یا چراغ راهنما داشته باشند و چه نداشته باشند. مراقب این وسایل نقلیه باشید و آماده‌ی توقف در پشت‌سر آن‌ها شوید.
• اگر به تقاطع راه‌آهنی با تابلوی توقف نزدیک می‌شوید، باید توقف کنید، مگر اینکه پرچمدار آن را کنترل کند.

معمولاً هنگام عبور از ریل راه‌آهنی که از جاده می‌گذرد، لازم نیست مسیرتان را تغییر دهید. آماده‌ی برخورد با برآمدگی‌ها باشید و وقتی روی ریل هستید از ترمزکردن یا پیچیدن اجتناب کنید. ریل راه‌آهن و مسیرهای تراموای شهری بسیار لغزنده است.
وقتی می‌خواهید از مسیر تراموای شهری یا ریل راه‌آهنی که موازی با مسیر شما است عبور کنید، با زاویه (کمتر از ۴۵درجه نباشد) عبور کنید تا در ریل گیر نکنید یا کنترلتان را از دست ندهید. از لبه‌ی ریل عبور نکنید و ترمز شدید نگیرید. هنگام عبور از دیگر سطوح ناهموار مانند کناره‌های آسفالت یا شانه‌ی ماسه‌ای جاده همین کار را انجام دهید.

چاله‌ها، نرده‌ها و مسیرهای ناهموار

وقتی در سطوح خاصی مانند آسفالت شیاردار یا چاله‌دار یا پل‌های فلزی حرکت می‌کنید، ممکن است احساس کنید که در حال از دست دادن کنترل موتورسیکلتتان هستید. این اثر روی وسایل نقلیه‌ی کوچک‌تر به ‌نسبت وسایل نقلیه‌ی بزرگتر بیشتر است. هر چه وسیله‌ی نقلیه کوچک‌تر باشد، این اثر بیشتر است. از واکنش بیش‌ازحد اجتناب کنید. دسته‌ی فرمان‌ها را آرام اما محکم بگیرید، تا حد ممکن به‌ نرمی حرکت کنید و بهترین مسیر ممکن را انتخاب کنید تا به سطح مناسب جاده برگردید.

رانندگی در شرایط آب‌وهوایی دشوار

1. رانندگی در باران
2. رانندگی در مه
3. رانندگی در هوای سرد

رانندگی در باران

رانندگی در باران می‌تواند خطرناک باشد. زیر باران احتمال بیشتری دارد که خسته و سرمازده شوید. جاده لغزنده است، اصطکاک ضعیف است، دید کاهش یافته و ترمز‌ها ممکن است کمتر اثر داشته باشند. بهترین کاری که می‌توان انجام داد، پیاده‌شدن از موتور است. اگر نمی‌توانید در باران رانندگی نکنید، به نکاتی که در ادامه می‌آید توجه کنید:

خودتان را در معرض دید قرار دهید:

لباس‌های رنگ روشن از جنس شبرنگ یا فلورسنت بپوشید.

تجهیزات خوبی داشته باشید:

مطمئن شوید که لاستیک‌ها عاج مناسب دارند و کلاه ایمنی باکیفیت، محافظ صورت و لباس گرم دارید. بارانی سرتاسری هم به گرم‌وخشک نگه‌داشتن شما کمک خواهد کرد.

سرعتتان را کاهش دهید:

روی سطوح لغزنده، توقف‌کردن بیشتر طول خواهد کشید. شما می‌توانید این مشکل را با رانندگی با سرعت کمتر برطرف کنید. به‌ویژه مهم است که در پیچ‌ها سرعتتان را کم کنید. یادتان باشد که سرعت تعیین‌شده برای پیچ‌ها، برای شرایط خوب است.

از حرکت‌های ناگهانی اجتناب کنید:

هر تغییر ناگهانی سرعت یا جهت می‌تواند باعث سرخوردن روی سطوح لغزنده شود. تا حد ممکن، به‌آرامی بپیچید، ترمز کنید، شتاب بگیرید و دنده عوض کنید.

از هردو ترمز استفاده کنید:

حتی روی سطوح لغزنده، استفاده از هر دو ترمز مؤثرتر از یک ترمز عقب است.

از نواحی‌ای که بیشترین لغزندگی را دارد دوری کنید:

روغنی که از وسایل نقلیه ریخته می‌شود، معمولاً وسط خط عبوری بیشتر است، به‌ویژه نزدیک چهارراه‌ها که ماشین‌ها سرعتشان را کم می‌کنند یا متوقف می‌شوند. از آب‌های راکد، گل‌ولای و دیگر سطوح خطرناک مانند سطوح فلزی خیس یا برگ‌ها دوری کنید.

مراقب نواحی درخشان و چاله‌های آب باشید:

آسفالت‌های کهنه و قدیمی اغلب ترمیم می‌شوند و وقتی خیس هستند، بسیار لغزنده‌اند. اگر بادقت نواحی درخشان سطح جاده را پیدا کنید، می‌توانید متوجه این بخش‌های لغزنده شوید. چاله‌های آب می‌توانند گودال‌ها را پنهان کنند و در نتیجه اصطکاک در آب‌های عمیق بدتر می‌شود.

از عبور از گودال‌های آب اجتناب کنید:

گودال آب می‌تواند یک چاله‌ی بزرگ را پنهان کند که می‌تواند به وسیله‌ی نقلیه یا سیستم تعلیق آن آسیب بزند و یا تایر را صاف کند. پاشیدن آب می‌تواند باعث اختلال دید موتورسواران کناری و درنتیجه تصادف و آسیب به عابران و یا خرابی موتور و خاموش‌کردن شود. همچنین، آب می‌تواند اثر ترمزها را کمتر کند.

هنگام گردش‌های شدید در چهارراه یا ورود به آزادراه‌ و خروج از آن، از کنار جاده دور باشید:

زباله‌ها و شن‌وماسه در کناره‌ی آسفالت‌ها جمع می‌شوند و می‌توانند باعث شوند که سر بخورید.

رانندگی در مه

مه لایه‌ی ابر رقیقی است که روی زمین قرار می‌گیرد. مه دید رانندگان را کاهش می‌دهد و باعث ایجاد شرایط رانندگی دشوار می‌شود. بهترین کاری که می‌توان انجام داد، اجتناب از رانندگی در مه است. پیش‌بینی‌های آب‌وهوا را بررسی کنید و اگر هشدار مه داده شده است، سفرتان را به ‌تأخیر بیندازید تا مه ازبین برود. این کار می‌تواند باعث حفظ جانتان شود. اگر به‌ تأخیر انداختن حرکتتان ممکن نبود یا هنگام حرکت در مه گیر کردید، چند نکته برای رانندگی ایمن هست که باید انجام دهید:

نکاتی برای رانندگی ایمن در مه

قبل از حرکت و در طول سفر، پیش‌بینی‌های آب‌وهوا را بررسی کنید. اگر هشدار مه داده شده است، سفرتان را به‌تأخیر بیندازید تا مه از بین برود. این کار می‌تواند جانتان را حفظ کند. بهترین کاری که می‌توان انجام داد، اجتناب از رانندگی در مه است. اگر هنگام حرکت در مه گیر کردید، نکات زیر را برای رانندگی ایمن انجام دهید:

بایدها:

• توجه کامل را به رانندگی‌تان بدهید.
• به ‌تدریج سرعتتان را کم کنید و با سرعتی حرکت کنید که مناسب شرایط باشد.
• از نور پایین استفاده کنید. نور بالا از قطرات آب مه منعکس می‌شود و دیدن را دشوار می‌کند.
• اگر روی وسیله‌ی نقلیه‌تان چراغ مه‌شکن دارید، علاوه‌بر نور پایین از آن هم استفاده کنید.
• صبور باشید. از سبقت‌گرفتن، تغییر خط عبوری و عبور از ترافیک بپرهیزید.
• از علامت‌گذاری‌های روی آسفالت استفاده کنید تا شما را راهنمایی کند. به‌ جای خط عبور مرکزی، از کناره‌ی راست جاده به‌ عنوان راهنما استفاده کنید.
• فاصله‌ی طولی خود را افزایش دهید. برای ترمز ایمن به فاصله‌ی بیشتری نیاز دارید.
• برای آگاهی از خطرات پیش‌رویتان خوب نگاه کنید و گوش دهید.
• مراقب تابلوهای هشدار الکترونیکی باشید.
• پیش‌رویتان را تا جایی که می‌شود نگاه کنید.
• پنجره و آینه‌هایتان را تمیز نگه دارید. از یخ‌زدا یا برف‌پاک‌کن استفاده کنید تا دیدتان را به حداکثر برسانید.
• اگر مه آنقدر غلیظ است که نمی‌توانید به مسیرتان ادامه دهید، به‌طور کامل از جاده بیرون بروید و سعی کنید وسیله‌ی نقلیه‌تان را در محدوده‌ی امنی پارک کنید. علاوه‌بر روشن نگه‌داشتن نور پایین، چراغ چشمک‌زن اضطراری خود را روشن کنید.

نبایدها:

• در بخش عبوری جاده توقف نکنید. ممکن است از پشت‌سر با شما تصادف کنند.
• به‌طور ناگهانی سرعتتان را افزایش ندهید، حتی اگر به‌نظر می‌آید که مه در حال از بین رفتن است. ممکن است ناگهان دوباره خودتان را در مه ببینید.
• با این هدف که از وسیله‌ی نقلیه‌ای با سرعت کمتر سبقت بگیرید یا از وسیله‌ی نقلیه‌ای که با فاصله‌ی کمی پشت‌سرتان است دور شوید سرعتتان را افزایش ندهید.

یادآوری:

• مراقب سرعتتان باشید. ممکن است سرعتتان از چیزی که فکر می‌کنید بیشتر باشد. اگر این‌طور است، سرعت خود را به ‌تدریج کاهش دهید.
• فاصله‌ی ترمز ایمنی را بین خودتان و وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی ایجاد کنید.
• وقتی دید کم است، از چراغ نورپایین خود استفاده کنید.
• آرام و صبور باشید. از وسایل نقلیه‌ی دیگر سبقت نگیرید یا سرعتتان را ناگهانی افزایش ندهید.
• وسط جاده توقف نکنید. اگر دید به‌ سرعت در حال کاهش است، کنار بزنید و در محدوده‌ی امنی پارک کنید و منتظر باشید تا مه از بین برود.

رانندگی در هوای سرد

در زمستان یا هوای سرد، رانندگان دیگر انتظار ندارند که موتورسیکلت‌ها را در جاده ببینند، حتی وقتی شرایط جاده خوب است. شما باید حتی بیشتر مراقب باشید و تدافعی‌تر رانندگی کنید.
شما باید تغییرات ناگهانی در سطح جاده را پیش‌بینی کنید، به‌ویژه اگر درجه‌ی حرارت نزدیک به انجماد یا کمتر از آن است. ممکن است بخشی از جاده خشک باشد و بخش دیگر آن خیس و لغزنده باشد. مراقب قسمت‌های یخ‌زده یا پوشیده از برف مثلاً روی پل‌ها، نقاط سایه‌ی جاده، نواحی بادگیر و جاده‌های فرعی که به‌طور کامل پاک نشده‌اند، باشید.
هوشیار باشید. به‌طور کلی، در زمستان آسفالت به رنگ سفید و خاکستری است. به رنگ آسفالت سیاه و درخشان مشکوک باشید. ممکن است جاده پوشیده از سطح نازکی از یخ به نام یخ سیاه باشد.
وقتی می‌دانید سطح جاده پوشیده از یخ و برف است، بهترین کار اجتناب از موتورسواری است.
اگر نمی‌توانید از حرکت بر سطوح بسیار لغزنده اجتناب کنید، قبل از رسیدن به آن‌ها تا جای ممکن، سرعتتان را کم کنید. اگر موتورسیکلت شما کلاچ و دنده دارد، کلاچ را بکشید، کنار بزنید و از ترمز استفاده نکنید. در صورت لزوم، از پایتان برای صاف نگه‌داشتن موتورسیکلت استفاده کنید. در بخشی طولانی از جاده‌ی برفی، سعی کنید روی برف تازه یا در حال آب‌شدن حرکت کنید. برف سفت‌شده نسبت‌ به برف آب‌شده اصطکاک کمتری دارد.
خطر دیگر رانندگی در زمستان سرماست. سرما بر عملکرد شما و موتورسیکلتتان اثر می‌گذارد. در ادامه مواردی مطرح می‌شود که مراقبشان باشید:

• هوای سرد فشار هوای لاستیک را پایین می‌آورد. آن را منظم بررسی کنید.
• بخارگرفتن محافظ صورت در هوای سرد بدتر خواهد شد.

احتمالاً بزرگترین خطری که با آن روبه‌رویید خستگی حاصل از سرماست. چند لایه لباس بپوشید. خودتان را خشک نگه دارید. با صورت بدون محافظ بیرون نیایید، باتوجه ‎‌به کندشدن واکنشتان، هوشیار باشید.

رانندگی گروهی

1. رانندگی گروهی وسایل نقلیه‌ی کم‌سرعت
   اگر می‌خواهید با تعدادی موتورسیکلت دیگر حرکت کنید، باید این کار را طوری انجام دهید که خطرناک نباشد و مانع جریان ترافیک نباشد.
   هرگز مستقیماً در کنار موتورسیکلت‌های دیگر حرکت نکنید. اگر مجبور شوید که از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر یا چیز دیگری در جاده دوری کنید، هیچ جایی برای رفتن ندارید. برای صحبت با راننده‌ی دیگر، هر دو باید توقف کنید.

بهترین روش برای رانندگی گروهی با موتورسیکلت شکل متناوب آن است؛ یعنی رهبر گروه در سمت چپ خط عبوری، موتورسوار دوم کمی عقب‌تر و در فاصله‌ی یک ثانیه‌ای در سمت راست خط عبوری حرکت می‌کند. راننده‌ی سوم به‌ سمت چپ می‌رود و یک فاصله‌ی دو ثانیه‌ای در پشت‌سر راننده‌ی اول ایجاد می‌کند. راننده‌ی چهارم در فاصله‌ی دو ثانیه‌ای پشت‌سر راننده‌ی دوم قرار می‌گیرد. این شکل متناوب به گروه امکان می‌دهد تا بدون کاهش طولی و بدون اینکه مجبور باشند کنار هم حرکت کنند و نزدیک هم باشند. شکل متناوب می‌تواند به‌طور ایمن در جاده‌های باز استفاده شود. اگر چه، در پیچ، هنگام گردش یا هنگام ورود به آزادراه و خروج از آن، هرکدام از شما باید در یک خط حرکت کنید.

وقتی موتورسوارانی که به ‌شکل متناوب رانندگی می‌کنند، قصد سبقت‌گرفتن از سایر وسایل نقلیه در جاده را دارند، باید این کار را یکی‌یکی انجام دهند. در شرایط ایمن، رهبر گروه باید خارج شود و سبقت بگیرد. وقتی رهبر به خط عبوری برمی‌گردد، باید به ‌سمت چپ خط عبوری برود و به حرکت ادامه دهد تا فضایی را برای موتورسوار بعدی باز کند. به ‌محض اینکه راننده‌ی اول به‌طور ایمن سبقت گرفت، موتورسوار دوم باید به ‌سمت چپ خط عبوری برود و منتظر فرصت ایمنی برای سبقت باشد. این موتورسوار پس از سبقت‌گرفتن باید به ‌سمت راست خط عبوری برگردد و فضایی را برای موتورسوار بعدی باز کند.

برای کنار هم نگه‌داشتن گروه بدون مزاحمت برای ترافیک یا به‌ خطر انداختن دیگران به این چند نکته توجه کنید:

• زودتر برنامه‌ریزی کنید. اگر رهبر گروه هستید، مراقب تغییرات مقابلتان باشید. زودتر راهنما بزنید. زودتر تغییر خط عبوری را شروع کنید تا همه بتوانند خط عبوریشان را تغییر دهند.
• رانندگان تازه‌کار را جلو بگذارید. رانندگان بی‌تجربه را پشت رهبر گروه قرار دهید که موتورسواران باتجربه‌تر بتوانند مراقب آن‌ها باشند.
• مراقب موتورسوار پشت‌سر خود باشید. بگذارید که راننده‌ی پشت‌سر سرعت را تعیین کند. از آینه‌هایتان استفاده کنید تا مراقب موتورسوار پشت‌سرتان باشید. اگر او عقب افتاد، سرعتتان را کم کنید. اگر همه همین کار را انجام دهند، گروه با هم خواهد ماند.

رانندگی در گروه وسایل نقلیه‌ی کم‌سرعت

هنگام حرکت در گروهی که نمی‌توانند با سرعت تعیین‌شده جاده حرکت کنند، به ‌شکل متناوب حرکت نکنید. هر زمان که لازم بود، یکی‌یکی و تا جای ممکن در انتهای راست یا کناره‌ی جاده حرکت کنید. قانون دو ثانیه‌ای حداقل فاصله‌ی طولی ممکن را ایجاد می‌کند. اگر در گروه خیلی بزرگی حرکت می‌کنید، به چند گروه کوچک‌تر تقسیم شوید تا ترافیک سریع‌تر عبور کند.

سوارکردن همراه

بخش زیر فقط برای موتورسیکلت‌سواران است، زیرا طبق قانون ترافیک بزرگراه، سوارکردن همراه با موتورگازی جرم محسوب می‌شود.
سوارکردن همراه برای رانندگان سطح ۱ (M1) ممنوع است. حتی با گواهینامه‌ی سطح ۲ (M2)، باید از سوارکردن همراه یا گذاشتن بار سنگین تا وقتی راننده‌ی باتجربه‌ای شده باشید، بپرهیزید.
قبل از سوارکردن همراه مطمئن شوید که موتورسیکلت شما تجهیزات سوارکردن همراه را دارد. صندلی موتورسیکلت باید به‌اندازه‌ی کافی بزرگ باشد تا شما و همراهتان بدون به‌ هم چسبیدن کنار هم بنشینید. همچنین موتورسیکلت باید برای همراهتان هم جاپایی داشته باشد. بدون داشتن جاپای محکم، همراه شما ممکن است بیفتد و شما را هم با خود بکشد. همچنین همراهتان باید کلاه ایمنی تأییدشده و لباس حفاظتی بپوشد.
با تغییر زاویه‌ی موتورسیکلتتان به‌دلیل وزن بیشتر، آینه‌ها و چراغ جلو را هم تنظیم کنید. این تغییرات را باید وقتی انجام‌ دهید که همراهتان روی صندلی نشسته است.
اگر همراه سوار می‌کنید، خوب است که باد لاستیک‌ها را بیشتر کنید. (دفترچه‌ی راهنمایتان را بررسی کنید) اگر سیستم تعلیق قابل‌تنظیم است، آن هم برای حمل وزن اضافی باید تنظیم شود.
هنگام سوارکردن همراه روی موتورسیکلت، یادتان باشد که موتورسیکلت شما به‌خاطر وزن بیشتر آهسته‌تر واکنش نشان خواهد داد. افزایش سرعت، کاهش سرعت یا گردش کردن بیشتر طول می‌کشد. هر چه وزن همراه بیشتر باشد، واکنش آهسته‌تر خواهد بود. برای تنظیم موتورتان با وزن اضافه، باید کارهای زیر را انجام دهید:

• در کناره‌ها، پیچ‌ها و برآمدگی‌ها با سرعت کمتر رانندگی کنید.
• وقتی قصد توقف دارید، زودتر از معمول سرعتتان را کم کنید.
• فاصله‌ی طولی بیشتری را ایجاد کنید و در هر دو طرف بین خودتان و وسایل نقلیه فاصله را افزایش دهید. هنگام عبور به ‌دنبال فضاهای بزرگ‌تر باشید، وارد ترافیک شوید یا با آن هم‌مسیر شوید.

قبل از شروع به حرکت به همراهتان توضیح لازم را بدهید. حتی اگر همراهتان موتورسوار است، فکر نکنید می‌داند باید چه کاری انجام دهد. وقتی قصد حرکت، توقف سریع، گردش شدید یا عبور از برآمدگی را دارید به همراهتان بگویید. قبل از حرکت، توضیحات لازم را بدهید. شما باید به همراهتان بگویید:

• بعد از اینکه موتور روشن شد، سوار شود.
• تا جای ممکن، بدون ناراحت‌کردن شما جلو بنشیند.
• پاها یا کمر شما را محکم نگه دارد.
• کل مسیر، پاهایش را روی جاپایی بگذارد، حتی وقتی موتورسیکلت، توقف کرده است. به موتورسیکلت تکیه بدهد.
• از حرکت یا صحبت غیرضروری پرهیز کند.

حمل بار

برای حمل بار، راهنمایی‌های زیر را دنبال کنید:

بار سبک بردارید:

موتورسیکلت‌ها برای حمل بار زیاد طراحی نشده‌اند. اگر روی موتورتان سبد بار دارید، آن را لبریز نکنید.

بار را پایین بگذارید:

بار را پشت صندلی و روی بدنه نگذارید. این کار مرکز جاذبه را تغییر می‌دهد و تعادل موتورسیکلت را به‌هم می‌ریزد.

بار را جلو بگذارید:

بار را بالا یا جلوی محور عقب قرار دهید. هر چیزی که پشت چرخ عقب گذاشته شود، می‌تواند بر گردش و ترمزکردن وسیله‌ی نقلیه اثر بگذارد. این کار می‌تواند باعث لنگی شود.

بار را به‌طور یکنواخت توزیع کنید:

اگر خورجین دارید، مطمئن شوید که مقدار بار در هر کدام یکسان است. توزیع غیریکنواخت بار می‌تواند باعث شود وسیله‌ی نقلیه به یک طرف کشیده شود.

بار را محکم کنید:

مطمئن شوید که بار محکم و نزدیک مرکز جاذبه بسته شده است. به‌ طور کلی بستن بار بالای صندلی کار درستی نیست.

بار را بررسی کنید:

به ‌طور منظم هرگاه توقف کردید، بار را بررسی کنید. مطمن شوید که جابه‌جا یا شل نشده است.

خلاصه

در انتهای این بخش، شما باید بدانید:

• چگونه با موقعیت‌های بالقوه‌ی دشوار یا خطرناک مانند بالارفتن از سربالایی، گردش به چپ وسایل نقلیه در مقابلتان و عبور از ریل راه‌آهن برخورد کنید.
• هنگام راندن موتورسیکلت در آزادراه، چه ملاحظات خاصی را باید درنظر بگیرید.
• چگونه با شرایط خاص آب‌وهوا و جاده برخورد کنید.
• روش مناسب برای موتورسواری گروهی و اینکه چگونه به‌ طور ایمن همراه سوار کنید و بار حمل کنید.

فصل ۰۷: چگونگی برخورد با موقعیت‌های اضطراری

این فصل بیان می‌کند که چگونه برای مواجهه با موقعیت‌های اضطراری آماده شوید. مطالعات نشان می‌دهد که رانندگان ناآماده هنگام مواجه‌شدن با موقعیتی اضطراری بیشتر شوکه و بی‌حرکت می‌شوند یا کار اشتباه انجام می‌دهند.

ترمز اضطراری

در محیطی ایمن مانند زمین پارکینگ خالی، توقف اضطراری را تمرین کنید تا کاملاً مسلط شوید. ترمز جلو تقریباً سه‌چهارم نیروی موردنیاز ترمزکردن را تأمین می‌کند، بنابراین برای توقف سریع از هر دو ترمز استفاده کنید.
اگر موتورسیکلت شما کلاچ و دنده دارد، کلاچ را بکشید و به سرعت و به ‌نرمی بدون اینکه چرخ‌ها قفل شوند از هر دو ترمز استفاده کنید. اگر هر کدام از چرخ‌ها قفل شدند، یک لحظه ترمز را آزاد کنید تا چرخ شروع به چرخیدن کند، بعد دوباره از ترمزها استفاده کنید اما نه آنقدر که چرخ‌ها قفل شوند. به این کار ترمزگیری آستانه‌ای گفته می‌شود.
اگر موتورسیکلت یا موتورگازی شما سیستم ترمز ضدقفل دارد، ترمز اضطراری را تمرین کنید تا متوجه شوید که وسیله‌ی نقلیه‌ی شما چطور واکنش نشان می‌دهد. خوب است که این تمرین را در شرایط تحت کنترل و زیر نظر مربی آموزش‌دیده انجام دهید.
سیستم ترمز ضدقفل که ABS هم نامیده می‌شود، طوری طراحی شده است که نسبت ‌به سرعت چرخ‌های وسیله‌ی نقلیه حساس باشند. یک افت غیرمعمول در سرعت چرخ که نشان‌دهنده‌ی امکان قفل‌شدن چرخ است، باعث می‌شود که نیروی ترمز آن چرخ کاهش پیدا کند. ABS به این صورت از سرخوردن تایر و از دست دادن کنترل فرمان جلوگیری می‌کند.
این سیستم ایمنی وسیله‌ی نقلیه را در طول استفاده‌ی سنگین از ترمز یا هنگام ترمزگرفتن در شرایطی با اصطکاک پایین بالا می‌برد.
اگر چه سیستم ترمز ضدقفل به پیشگیری از قفل‌شدن چرخ‌ها کمک می‌کند، اما شما نباید انتظار داشته باشید که فاصله‌ی توقف برای موتورتان کوتاه‌تر ‌شود. در شرایط رانندگی معمولی، در جاده‌های خشک و هموار، شما متوجه تفاوت بین ترمز ضدقفل و ترمزی بدون این سیستم نخواهید شد.
اگر با ABS آشنا نیستید، هنگام ترمز شدید در مواقع اضطراری، بروز لرزش ممکن است باعث تعجب شما شود. مطمئن شوید که می‌‌دانید چه انتظاری دارید، در نتیجه می‌توانید به ‌طور مؤثر و به ‌سرعت در مواقع اضطراری واکنش نشان دهید.

فرمان‌گرفتن اضطراری

حتی توقف سریع نمی‌تواند برای پرهیز از برخورد با چیزی در مسیرتان کافی باشد. وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی ممکن است ناگهان توقف کند یا وارد خط عبوری شما شود و جلوی مسیرتان را بگیرد. تنها راه اجتناب از تصادف ممکن است گردش یا مارپیچ سریع باشد. نکته‌ی کلیدی برای مارپیچ سریع، کج‌کردن سریع موتورسیکلت در جهتی است که می‌خواهید به آن گردش کنید. انجام آرام و مطمئن این کار نیاز به تمرین دارد.

عبور سریع از پیچ

علت عمده‌ی تصادفات موتورسیکلت خارج‌شدن از جاده در پیچ است. یکی از دو موردی که به ‌نظر می‌رسد اتفاق می‌افتد: یا راننده درباره‌ی سرعت ایمن محاسبه‌ی اشتباهی انجام می‌دهد و با سرعت بسیار بالا از پیچ عبور می‌کند، سر می‌خورد و از جاده خارج می‌شود و با چیزی برخورد می‌کند، یا راننده‌ی بی‌تجربه فکر می‌کند که نمی‌تواند با سرعت کافی از پیچ عبور کند و باشدت ترمز می‌کند، چرخ‌ها قفل می‌شود، موتور از جاده خارج می‌شود و تصادف می‌کند. گاهی اوقات رانندگان بی‌تجربه در سرعت‌هایی تصادف می‌کنند که رانندگان باتجربه‌تر می‌توانند پیچ را مدیریت کنند.
تا وقتی یاد بگیرید که به محدودیت‌های وسیله‌ی نقلیه‌تان مسلط شوید، در پیچ‌ها سرعتتان را کم کنید. یادتان باشد که قبل از پیچ ترمز کنید.

عبور از موانع

گاهی اوقات، هیچ انتخابی ندارید جز اینکه از روی شیء در مسیرتان عبور کنید. آشغال‌های جاده، مانند لوله‌ی اگزوز ممکن است آنقدر نزدیکتان باشد که نتوانید مسیرتان را عوض کنید. عبور از روی اشیاء مانند رانندگی در سطوح ناهموار است. این سه مرحله به شما کمک خواهد کرد که از بیشتر اشیایی که در مسیرتان می‌بینید ایمن عبور کنید:

1. فرمان‌ها را محکم بگیرید تا زمان اصابت چرخ جلو با آن شیء، فرمان از دستتان نرود.
2. مسیر مستقیم را حفظ کنید. این کار باعث صاف‌ماندن موتورسیکلت می‌شود و احتمال زمین‌خوردن را کاهش می‌دهد.
3. پاهایتان را کمی از روی جاپایی بلند کنید. این کار باعث می‌شود که دستان و پاهایتان تکان را بگیرند و هنگام برخورد با چرخ عقب، مانع بیرون‌افتادن شما شود.

پس از برخورد، خوب است که توقف کنید و تایرها و طوقه‌ها را از نظر آسیب بررسی کنید.

اشیای پرنده

گهگاهی، حشرات، ته‌سیگاری که از وسایل نقلیه‌ی دیگر بیرون می‌اندازند یا سنگ‌هایی که لاستیک ماشین‌های دیگر جلوی شما می‌اندازند، می‌تواند به شما آسیب بزند. اگر از محافظ صورت استفاده نکرده باشید، ممکن است چشم یا صورتتان آسیب ببیند. اگر از محافظ صورت استفاده کنید، ممکن است ترک بخورد یا لک شود و دیدن را مشکل کند. اجازه ندهید هیچ اتفاقی بر کنترل موتورسیکلتتان اثر بگذارد. چشمتان به جاده و دستتان روی فرمان باشد. به ‌محض ایمن‌شدن شرایط، از جاده بیرون بروید و آسیب را برطرف کنید.

حیوانات در جاده

شما باید هر کاری که می‌توانید انجام دهید تا در جاده از مارپیچ رفتن کنار حیوانات بپرهیزید. مارپیچ رفتن بسیار خطرناک است، زیرا ممکن است باعث تصادف با وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر شود. اگر در جاده با حیوان روبه‌رو شدید، ترمز کنید و آماده‌ی توقف شوید. اگر نمی‌توانید به ‌موقع توقف کنید و حیوان بزرگی مثل سگ یا گوزن درمقابلتان است، هیچ انتخابی جز مارپیچ رفتن ندارید و اگر در ترافیک و بین سایر وسایل نقلیه هستید، سعی کنید که در خط عبورتان بمانید. در صورتیکه حیوان کوچک باشد، شما نسبت ‌به سایر وسایل نقلیه، فرصت بهتری برای اجتناب از برخورد با حیوان دارید.
سگ‌ها اغلب موتورسیکلت‌ها را تعقیب می‌کنند. اگر دیدید که موردتعقیب سگ‌ها قرار گرفته‌اید، به حیوان لگد نزنید، به ‌راحتی ممکن است کنترل وسیله‌ی نقلیه‌تان را از دست بدهید.

اگر باد تایر خالی شد چه‌کار کنیم؟

اگر باد تایرتان خالی شد، باید برای حفظ تعادلتان به ‌سرعت واکنش نشان دهید. همیشه نمی‌توانید صدای خالی‌شدن باد تایر را بشنوید. شما باید بتوانید خالی‌شدن تایر را از وضعیت موتورتان متوجه شوید. اگر تایر جلویی شما بادش خالی شود، فرمان سنگین می‌شود. اگر تایر عقب کم‌باد شود، عقب موتورسیکلت به این طرف و آن طرف می‌رود.

اگر هنگام رانندگی باد تایرتان خالی شد، اقدامات زیر را انجام دهید:

1. فرمان‌ها را محکم بگیرید و بر فرمان‌گرفتن تمرکز کنید. سعی کنید مسیر مستقیم را حفظ کنید.
2. از ترمز استفاده نکنید. به‌تدریج گاز را کم کنید و بگذارید وسیله‌ی نقلیه کنار بزند.
3. اگر تایر جلو کم‌باد شده است، تا جایی که می‌توانید وزنتان را روی عقب موتور بیندازید. اگر تایر عقب دچار این مشکل است، جایی که هستید بمانید.
4. صبر کنید تا سرعتتان کم شود، بعد به کنار جاده بروید و برای توقف کنار بزنید.

اگر دسته‌ی گاز گیر کرد، چه‌کار کنیم؟

وقتی سعی می‌کنید دسته‌ی گاز را ببندید، ممکن است ببینید که دسته‌ی گاز نمی‌چرخد یا سرعت موتور کم نمی‌شود. در ادامه می‌گوییم که باید چه ‌کار کنید:

1. آرام باشید و دسته‌ی گاز را رها کنید.
2. همین موقع کلاچ را بکشید و با کلید قطع برق موتور را خاموش کنید.
3. اگر موتورسیکلت کلید ندارد، کلاچ را بکشید و بگذارید موتور بگردد تا وقتی که بتوانید توقف کنید و آن را با کلید خاموش کنید. همچنین می‌توانید از کلاچ استفاده نکنید و موتور را با ترمز خاموش کنید.
4. موتور را پارک کنید تا بتوانید مشکل آن را برطرف کنید.

درصورت لنگی چرخ چه‌کار کنیم؟

وقتی با سرعت نسبتاً بالایی حرکت می‌کنیم، چرخ جلو ممکن است ناگهان این طرف و آن طرف برود و شروع به لنگ‌زدن و یا لرزش کند. تنها کاری که می‌توانید هنگام لنگی انجام دهید، اقدامات زیر است:

1. فرمان‌ها را محکم بگیرید. سعی نکنید که جلوی لنگی را بگیرید.
2. به‌تدریج دسته‌ی گاز را ببندید و بگذارید سرعت وسیله‌ی نقلیه کم شود. از ترمزها استفاده نکنید، ممکن است لنگی را بدتر کند. هرگز شتاب نگیرید.
3. به‌ محض اینکه توانستید توقف کنید از جاده بیرون بروید.
4. اگر بار سنگینی را حمل می‌کنید، آن را به ‌طور یکنواخت‌تری توزیع کنید. اگر در پمپ بنزین هستید یا فشارسنج دارید، فشار تایرتان را بررسی کنید.

علل دیگر لنگی چرخ

چیزهای دیگری که می‌تواند باعث لنگ‌زدن موتورسیکلت شود، عبارتند از:

• شیشه‌ی جلو به‌ درستی برای وسیله‌ی نقلیه‌ی شما نصب یا طراحی نشده است.
• یاتاقان فرمان
• قطعات فرسوده‌ی فرمان
• چرخی که تراز نیست
• یاتاقان چرخ
• شل‌بودن فنر
• طراحی نامناسب عاج تایر

درصورت پاره‌شدن زنجیر چه‌کار کنیم؟

مشکل زنجیر معمولاً ناشی از فرسودگی یا کشیده‌شدن آن است که به ‌طور مناسبی با چرخ‌دنده‌ها یا با چرخ‌دنده‌های فرسوده تناسب ندارد. شما متوجه خواهید شد که اگر زنجیر پاره شود، بلافاصله نیروی چرخ عقب را از دست خواهید داد و سرعت موتور افزایش خواهد داشت. اگر زنجیر چرخ عقب را قفل کند، شما نمی‌توانید آن دو را جدا کنید و باعث خواهد شد که موتورسیکلت شما سر بخورد. سعی کنید که کنترل را حفظ کنید و مکان ایمنی را پیدا کنید تا به ‌محض اینکه امکان داشت از جاده خارج شوید.

درصورت خرابی موتور چه‌کار کنیم؟

خرابی موتور یعنی موتور قفل یا بی حرکت می‌شود و همان نتیجه‌ی قفل‌شدن چرخ عقب را در پی دارد. اگر چه معمولاً خرابی موتور، علائم هشداردهنده‌ی زودتری دارد و به شما فرصتی برای واکنش می‌دهد.
داغ‌شدن بیش‌ازحد یا نبودن روان‌کننده‌ها باعث گرفتگی موتور می‌شود. بدون روغن، قطعات متحرک موتور، دیگر در کنار یکدیگر روان کار نخواهند کرد و موتور بیش‌ازحد داغ خواهد شد. اولین نشانه ممکن است از دست دادن قدرت موتور باشد. همچنین، ممکن است متوجه تغییری در صدای موتور شوید.
به کنار جاده بروید و توقف کنید. بگذارید که موتور خنک شود. وقتی امکان داشت در موتور روغن بزنید و آن را دوباره روشن کنید. کل موتور باید از نظر آسیب بررسی شود.
اگر موتورسیکلت شما کلاچ و دنده دارد و موتور در حال خراب‌شدن است، اهرم کلاچ را فشار دهید، موتور را از چرخ عقب جدا کنید و بعد از جاده بیرون بیایید و توقف کنید.

خارج‌شدن از جاده

اگر باید از جاده بیرون بروید تا وسیله نقلیه‌تان را بررسی کند یا کمی استراحت کنید، سطح جاده را بررسی کنید تا مطمئن شوید که برای حرکت‌کردن به‌اندازه‌ی کافی محکم است. اگر جاده پوشیده از علف یا شن است و یا مطمئن نیستید که چه سطحی دارد، قبل از واردشدن به آن سرعتتان را کم کنید. به ‌دلیل اینکه رانندگان پشت‌سری ممکن است انتظار نداشته باشند که سرعتتان را کم کنید، حتماً آینه و راهنمایتان را بررسی کنید.
تا جایی که می‌توانید از جاده خارج شوید. موتورسیکلت در کنار جاده به‌ سختی قابل‌تشخیص است. از اینکه شخص دیگری به همان نقطه‌ای بیاید که شما هستید جلوگیری کنید.
اگر نیاز به کمک دارید، کلاه ایمنی‌تان را روی زمین کنار جاده قرار دهید. این نشانه‌ای بین موتورسواران است که یک موتورسوار نیاز به کمک دارد.

خلاصه

در انتهای این فصل، شما باید بدانید:

• چگونه با مشکلات فنی مانند کم‌باد شدن تایرها، گیرکردن دسته‌ی گاز، لنگی چرخ، پاره‌شدن زنجیر یا خرابی موتور برخورد کنید.
• چگونه ترمز و فرمان‌گیری اضطراری انجام دهید و چگونه از سریع پیچیدن اجتناب کنید.
• چگونه به اشیاء و حیوانات در جاده یا به اشیای پرنده که هنگام رانندگی با شما برخورد می‌کنند، واکنش نشان دهید.
• چگونه به ‌طور ایمن به کنار جاده بروید.

فصل ۰۸: راندن موتورسیکلت در جاده

این فصل به شما درباره‌ی قوانینی می‌گوید که برای ثبت و بیمه‌ی موتورسیکلت و برای خریدوفروش موتورسیکلت دست‌دوم باید رعایت کنید. همچنین این فصل درباره‌ی این صحبت می‌کند که برای عملکرد ایمن موتورسیکلت یا موتور گازی‌تان باید چه کارهایی انجام دهید.

بیمه‌کردن موتورسیکلت یا موتور گازی‌

اونتاریو قانون بیمه‌ی اجباری وسایل نقلیه دارد. یعنی شما باید موتورسیکلتتان را بیمه کنید. قبل از ثبت موتورسیکلتتان یا تجدید آن، باید سندی ارائه دهید که پوشش بیمه‌ای دارید. اگر درباره‌ی داشتن بیمه راست نگویید، یا اسناد اشتباهی را نشان دهید ممکن است از ۵هزار تا ۲۵هزار دلار جریمه شوید. همچنین ممکن است به‌ مدت یک سال گواهینامه‌تان را ازد ست بدهید و موتورسیکلتتان سه ماه توقیف شود.
شما باید تمام وسیله‌ی نقلیه‌تان را حداقل به مبلغ ۲۰۰هزار دلار بیمه‌ی شخص ثالث کنید. اگر شما به شخصی آسیب بزنید یا باعث مرگ او شوید یا باعث تخریب اموال شخص دیگری شوید، این بیمه شما را تحت‌پوشش قرار می‌دهد. بیمه‌ی تصادفات برای پوشش آسیب به وسیله‌ی نقلیه‌تان خوب است اما از نظر قانونی اجباری نیست.
هنگام رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی شخصی دیگر، شما باید کارت بیمه‌ی موقت داشته باشید که از طرف شرکت بیمه برای آن وسیله‌ی نقلیه‌ی خاص به شما داده شده است. باید در صورت تقاضای افسر پلیس، این کارت را به او نشان دهید. اگر این کار را نکنید، ممکن است تا ۴۰۰ دلار جریمه شوید.

ثبت موتورسیکلت یا موتور گازی‌

ثبت موتور شامل پلاک و مجوز وسیله‌ی نقلیه است. موتورها برای ورود به جاده‌های عمومی باید پلاک داشته باشند.
هنگام ثبت موتور گازی‌تان در مرکز خدمات اونتاریو، شما باید سند انتقال مالکیت را کامل نشان دهید. معامله‌کنندگان موتورگازی طبق قانون ملزم هستند به خریداران گواهی‌ای ارائه کنند که تضمین می‌کند موتورسیکلت تمام شرایط قانون ترافیک بزرگراهی را دارد.
پلاک جدید برای تمام موتورسیکلت‌های کم‌سرعت با اندازه‌ی یکسان همانند پلاک موتورسیکلت اما به رنگ سبز و با حروف سفید صادر می‌شود. پلاک موتورسیکلت و موتورگازی یکسان است. پلاک در اونتاریو براساس سیستم پلاک برای مالک است. یعنی پلاک با مالک وسیله‌ی نقلیه جابجا می‌شود و نه وسیله‌ی نقلیه. وقتی شما وسیله‌ی نقلیه‌ای را می‌فروشید یا تغییر می‌دهید، باید پلاکتان را بردارید. اگر قصد ندارید که پلاک را برای وسایل نقلیه‌ی دیگر استفاده کنید، باید آن را به مرکز خدمات اونتاریو برگردانید.
جواز وسیله‌ی نقلیه‌ی شما باید توصیف درستی از وسیله‌ی نقلیه‌ی شما داشته باشد؛ یعنی اگر شما هر چیزی در موتورسیکلت یا موتور گازی‌تان مانند رنگ آن را تغییر دهید، باید ظرف شش روز آن را به اداره‌ی صدور گواهینامه اطلاع دهید. همچنین اگر نام یا نشانی‌تان را تغییر دهید، باید ظرف شش روز به اداره‌ی راه‌وترابری اطلاع دهید. شما می‌توانید این کار را شخصاً در اداره‌ی صدور گواهینامه، اداره‌ی خدمات اونتاریو و یا با پست‌کردن اطلاعاتتان به پیوست جواز وسیله‌ی نقلیه‌تان به اداره‌ی حمل‌ونقل به نشانی اونتاریو، کینگستون، صندوق پستی ۹۲۰۰ و یا به‌صورت آنلاین در سایت www.serviceontario.ca. انجام دهید.

نصب و نمایش‌دادن پلاک

طبق قانون، پلاک کامل شما باید کاملاً قابل‌رؤیت باشد. هر چیزی که مانع دیدن پلاک شما می‌شود مانند کثیفی، برف، قاب گواهینامه و یا موتور باید رفع شود.
اگر شماره‌ی پلاک شما معلوم نباشد، ممکن است جریمه شوید.

خریدن یا فروختن موتورسیکلت یا موتورگازی دست‌دوم

اگر موتورسیکلت دست‌دوم را به ‌شکل شخصی در اونتاریو می‌فروشید، باید بسته‌ی اطلاعات وسیله‌ی نقلیه‌ی دست‌دوم (UVIP) را خریداری کنید. اگر موتورگازی را می‌فروشید، به آن نیاز ندارید. این بسته در اداره‌های صدور گواهینامه، دفاتر خدمات اونتاریو و به‌صورت آنلاین در www.serviceontario.ca موجود است.
این بسته که فروشنده باید به خریداران بالقوه نشان دهد، شامل توصیف موتورسیکلت، اطلاعات ثبت آن و سوابق بدهی آن در اونتاریو، قیمت میانگین خرده‌فروشی و عمده‌فروشی برای مدل و سال تولید آن است. همچنین این بسته حاوی اطلاعاتی درباره‌ی مالیات خرده‌فروشی است. فروشنده UVIP را به خریدار می‌دهد.
فروشندگان موتورسیکلت و موتورگازی باید پلاک‌هایشان را بردارند، بخش انتقال وسیله‌ی نقلیه‌ی جواز آن وسیله را امضا کنند و آن را به خریدار بدهند. فروشندگان باید بخش پلاک جواز را نگه دارند.
خریدار باید UVIP (به‌استثنای اینکه موتورگازی خریده باشد) و بخش وسیله‌ی نقلیه‌ی جواز را به اداره‌ی صدور گواهینامه بدهد تا ظرف شش روز از فروش به‌ عنوان مالک جدید آن را ثبت کند.
قبل از اینکه خریداران بتوانند پلاکشان را روی وسایل نقلیه‌ی جدیدشان بگذارند، باید این موارد را داشته باشند:

• پلاکی که به آن اعتبار داده شده، اگر پیش از این معتبر نبود.
• بخش وسیله‌ی نقلیه‌ی جوازی که برای آن وسیله‌ی نقلیه صادر شده است.
• شماره‌ی پلاکی که در بخش پلاک جواز وسیله‌ی نقلیه ثبت شده است.
• گواهینامه‌ی استانداردهای ایمنی معتبر (که برای موتورگازی استفاده نمی‌شود).
• حداقل بیمه‌ی لازم طبق قانون بیمه‌ی اجباری خودرو

گواهی استانداردهای ایمنی

گواهی استانداردهای ایمنی سندی است که سالم‌بودن وسیله‌ی نقلیه را گواهی می‌دهد. شما می‌توانید وسیله‌ی نقلیه را بدون گواهی ایمنی بخرید و ثبت کنید، اما نمی‌توانید پلاکتان را روی آن وسیله‌ی نقلیه بگذارید یا آن را بدون پلاک برانید.
مرکز معاینه‌ی فنی مورد تأیید وزارت راه‌وترابری برای بررسی موتورسیکلت‌ها می‌تواند گواهینامه‌ی استانداردهای ایمنی را صادر کند، مشروط به اینکه وسیله‌ی نقلیه‌تان در معاینه قبول شود. بسیاری از گاراژها مورد تأیید هستند، به ‌دنبال تابلویی باشید که نشان می‌دهد که آنجا مرکز معاینه‌ی فنی وسایل نقلیه‌ی موتوری است.
گواهینامه‌ی استانداردهای ایمنی تا ۳۶ روز بعد از بررسی معتبر است، اگر چه این گواهینامه ضمانت‌نامه است. موتورگازی‌ها معاف از گرفتن این گواهینامه هستند.

نگهداری موتورسیکلت یا موتور گازی‌

موتورسیکلت و موتورگازی‌ها به‌ نسبت خودروها به نگهداری بیشتری نیاز دارند. مهم است که دفترچه‌ی راهنمایتان را بخوانید، موتورسیکلتتان را به ‌دقت بررسی کنید و همه‌ی چیزها را درست کنید. علاوه‌بر بررسی‌ای که هربار قبل از حرکت انجام می‌دهید، مواردی هستند که باید هر هفته بررسی کنید:

تایرها

عاج تایر شما باید حداقل ۱٫۵ میلیمتر ضخامت داشته باشد. اگر عاج نازک شده است، تایر جدید بخرید. ضخامت ناکافی عاج شدیداً اصطکاک ترمزتان را روی جاده‌های خیس کاهش می‌دهد. اگر پوشش آن ناهموار است، باید بفهمید که چرا این اتفاق افتاده است و مشکل را رفع کنید. همچنین عاج‌ها و دیواره‌ها را از نظر بریدگی، ترک خوردگی، خراش، بیرون‌زدن، برآمدگی یا فرورفتگی غیرمعمول یا هرنوع آسیب مشهود بررسی کنید. همچنین فشار هوا را منظم بررسی کنید.

چرخ‌ها

هر دو چرخ را از لحاظ نبودن یا شل‌شدن پره‌ی چرخ بررسی کنید. طوقه‌ها را از نظر ترک‌خوردگی یا فرورفتگی بررسی کنید. در صورت امکان، چرخ را از روی زمین بلند کنید و آن را بچرخانید. حرکات آن را نگاه کنید و به صدا گوش بدهید. همچنین آن را از یک طرف به طرف دیگر تکان دهید تا آن را از نظر سستی بررسی کنید.

خنک‌کننده

اگر موتور شما با مایع خنک می‌شود، سطح مایع خنک‌کننده را بررسی کنید. در همین حال، لوله‌های رادیاتور را از نظر ترک‌خوردگی یا نشتی بررسی کنید.
باتری (اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان به آن مجهز است)
سطح آب باتری را منظم بررسی کنید.

خط انتقال قدرت

زنجیر را تمیز و روغن‌کاری کنید و آن را از نظر فرسودگی بررسی کنید. هر زمان که لازم است، آن را تعویض کنید. دفترچه‌ی راهنمایتان توضیح می‌دهد که چه زمانی و چطور زنجیر را تنظیم کنید. اگر موتورسیکلت شما محور محرک دارد، سطح مایع را بررسی کنید.

کمک فنر

اگر موتورسیکلت شما پس از عبور از برآمدگی‌ها، چند بار بالا و پایین می‌رود یا اگر صدای دنگ شنیدید، کمک‌فنرهایتان ممکن است نیاز به تعمیر یا تعویض داشته باشند.

اتصالات

موتور را از نظر شل‌شدن یا نبودن پیچ‌ومهره‌ها و میخ‌های پرچی بررسی کنید. موتورسیکلت یا موتور گازی‌تان را تمیز نگه دارید تا مشاهده‌ی بخش‌های گمشده راحت‌تر شود.

ترمزها

اگر هنگام توقف صدای خراش می‌شنوید، یا اگر ترمزهایتان حالت اسفنجی دارند، باید بلافاصله آن‌ها را تعمیر کنید. اگر موتورسیکلت شما ترمز هیدرولیک دارد، سطح مایع را منظم بررسی کنید.

لوازم جانبی و تعمیرات

تغییردادن یا اضافه‌کردن نادرست لوازم جانبی می‌تواند رانندگی با موتورسیکلت یا موتورگازی را خطرناک کند. قبل از اضافه‌کردن لوازم جانبی یا تغییر موتورسیکلت یا موتور گازی‌تان، مطمئن شوید که این تغییر بر ایمنی و عملکرد وسیله‌ی نقلیه‌تان تأثیر نمی‌گذارد و آن تغییر با الزامات قانون ترافیک بزرگراهی مطابقت دارد. اگر مطمئن نیستید، این موضوع را با تولیدکننده‌ی موتورسیکلت یا موتورگازی‌تان بررسی کنید.

بلندترکردن دو شاخ جلو

بعضی از رانندگان برای تغییر ظاهر موتورشان، دوشاخ‌های جلویی را نصب می‌کنند که بلندتر از استاندارد است. آن‌ها دقت فرمان‌گرفتن را کاهش می‌دهند و فشار را بر بدنه‌ی موتورسیکلت یا موتورگازی و قطعات فرمان افزایش می‌دهند.

دسته‌های فرمان‌ مسابقه‌ی جاده

دسته‌های فرمان‌ خیلی پایین، بررسی مناسب دو طرف شانه‌ها را سخت‌تر می‌کنند و باعث ناراحتی و خستگی می‌شوند.

تغییرات سفری

وزن باربرها یا محفظه‌هایی که به ‌شکل نامناسب طراحی یا نصب شده‌اند، ممکن است بالاتر از وزن قابل‌تحمل موتورسیکلت شود، ویژگی‌های کنترلی آن را تغییر دهد و باعث کم‌بادشدن تایر شود.

انتخاب دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت

هر راننده‌ی جدید یا آن‌هایی که می‌خواهند مهارت‌هایشان را ارتقا دهند، باید دوره‌ی آموزش موتورسیکلت را بگذرانند. اگر شما دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت موردتأیید وزارتخانه را بگذرانید، می‌توانید زمان سطح دو را تا ۴ ماه کاهش دهید. دوره ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• راهنمایی‌های شخصی از طرف کارشناسان
• ارائه‌ی موتورسیکلت برای ۱۴ روز تمرین
• آزمون رانندگی سطح یک یا سطح دو
• نکات و مهارت‌های ارزشمند برای حفظ ایمنی در جاده
• امکان تخفیف بیمه‌ی موتورسیکلت (شرکت بیمه‌تان را بررسی کنید)

اگر اطلاعات بیشتری درباره‌ی دوره‌ی آموزش راندن موتورسیکلت، موتورسیکلت با سرعت محدود یا دوره‌ای که در نزدیکی شما برگزار می‌شود، می‌خواهید بدانید، با آموزشگاه محلتان تماس بگیرید یا وبسایت وزارت راه‌وترابری را به ‌نشانی ontario.ca/transportation ببینید.

خلاصه

در انتهای این فصل باید بدانید:

• الزامات بیمه‌ی اجباری برای موتورسیکلت‌ها.
• اطلاعات راجع‌به ثبت، خرید یا فروش موتورسیکلت دست‌دوم و گواهینامه‌های استانداردهای ایمنی.
• چه اجزایی از موتورسیکلت باید به طور هفتگی بررسی شوند و چه چیزی را باید بررسی کنید.
• تغییراتی که برای موتورسیکلت شما خطرناک و غیرقانونی است.
• مواردی که باید هنگام انتخاب دوره‌ی ایمنی موتورسیکلت در نظر بگیرید.

فصل ۰۹: آزمون جاده‌ی سطح یک

آمارها نشان می‌دهد که رانندگان جدید، در هر سنی، نسبت ‌به رانندگان باتجربه، بیشتر احتمال دارد که درگیر تصادفات شدید یا کشنده شوند.
ایالت اونتاریو برای کمک به رانندگان جدید، برای اینکه مهارت‌های رانندگی خود را بهتر و ایمن‌تر کنند، برنامه‌ی گواهینامه تدریجی را برای همه‌ی رانندگانی که برای اولین بار درخواست گواهینامه‌ی ماشین یا موتورسیکلت می‌دهند، در سال ۱۹۹۴ ارائه کرد. گواهینامه‌ی تدریجی به شما این امکان را می‌دهد که مهارت‌ها و تجربه‌های رانندگی را به‌ تدریج و در محیطی کم‌خطرتر به‌دست آورید. سیستم اعطای گواهینامه‌ی دومرحله‌ای حداقل ۲۰ ماه طول می‌کشد تا کامل شود و شامل دو آزمون جاده است.
قبول‌شدن در آزمون جاده‌ی سطح یک (M1) به شما اجازه می‌دهد به سطح دو بروید و گواهینامه‌ی کلاس M2 را دریافت کنید. اگر این آزمون را با موتورسیکلت کم‌سرعت قبول شوید، شرط L به گواهینامه‌ی رانندگی‌تان اضافه می‌شود. شرط L یعنی شما محدود به رانندگی با موتورسیکلت‌های کم‌سرعت فقط در جاده‌های خاصی هستید.
اگر آزمون را با موتور سه‌چرخه قبول شده‌اید، شرط M به گواهینامه‌ی رانندگی‌تان اضافه می‌شود. شرط M یعنی شما محدود به رانندگی با موتور سه‌چرخه هستید.
آزمون جاده‌ی سطح یک فقط با مهارت‌های پایه رانندگی سروکار دارد و شامل آزمون سه‌بخشی مهارت‌های موتورسیکلت است. مجموعه‌هایی از دو مخروط به فاصله‌ی یک متر از هم و هر مجموعه به فاصله‌ی ۴٫۵ متر از هم (از وسط مخروط) قرار داده شده‌اند و برای آزمون مهارت‌های موتورسیکلتتان در حرکت‌دادن به موتور مورد استفاده قرار می‌گیرند.
آزمون‌های جاده برحسب چارچوب‌های زمانی مشخصی انجام می‌شوند. بهتر است که زود برسید تا فرایند ثبت‌نام را کامل کنید و در زمان مناسب آماده‌ی آزمونتان شوید. وقتی می‌رسید ممتحن به شما خواهد گفت که انجام آزمون چقدر طول خواهد کشید.
در ادامه، جزییات هر بخش از آزمون جاده‌ی سطح یک آورده می‌شود:

آزمون راندن

موتورسیکلت را پیرامون مخروط‌ها در شکل ۸، ترجیحاً با هر دو دست که روی فرمان است، برانید. بدون از‌دست دادن کنترل یا افتادن از وسیله‌ی نقلیه با چرخ جلو، در پایان شکل ۸ روی خط توقف، متوقف شوید.

رانندگی مارپیچ

درحالی‌که به ‌آرامی حرکت می‌کنید و هر دو پا را روی جاپایی گذاشته‌اید، با الگوی مارپیچی و با روشی کنترل‌شده حرکت کنید.

آزمون ترمز گرفتن در مسیر مستقیم

درحالی‌که به ‌آرامی حرکت می‌کنید و هر دو پا را روی جاپایی گذاشته‌اید، بین دو ردیف مخروط‌ها در خط مستقیم حرکت کنید. برای آماده‌شدن برای آزمون ترمزگرفتن، بپیچید و شتاب بگیرید. با استفاده‌ی یکسان از هر دو ترمز، توقفی سریع، مطمئن و کنترل شده انجام دهید که چرخ جلویتان روی خط پایان قرار بگیرد.
این آزمون برای تعیین تعادل و کنترل در سرعت‌های پایین است و باید در یک حرکت مستمر انجام شود. اگر باید یک پایتان را پایین بگذارید یا به یک مخروط ضربه بزنید، به بهترین شکل ممکن خودتان را بازیابی کنید و به مسیرتان ادامه دهید.

توجه

تمام مراکز آزمون رانندگی، ممکن است نتوانند آزمون سطح یک موتورسیکلت را برگزار کنند. برای اطلاعات بیشتر، باید وبسایت آزمون رانندگی به‌نشانی www.drivetest.ca. را بررسی کنید.

نمایش رانندگی در جاده

تصویر زیر مسیر رانندگی در جاده‌ی معمول در مراکز آزمون رانندگی در سرتاسر استان را نشان می‌دهد که در آن از موتورسوارها آزمون می‌گیرند.
ممتحن اجرای شما را از محلی استراتژیک که موتورسیکلت می‌تواند در چندین تقاطع مشاهده شود، تماشا می‌کند. از شما انتظار می‌رود که تمام قوانین جاده را رعایت کنید، در تمام تقاطع‌ها راهنما بزنید، موقعیت مسدودکننده‌ی خوبی داشته باشید و خودتان را در دید بقیه‌ی ترافیک قرار دهید. به شما از نظر موقعیت‌یابی در خط عبورتان، زاویه‌ی گردش، استفاده از ابزارهای کنترلی وسیله‌ی نقلیه‌تان و نحوه‌ی مشاهده‌ی ترافیک امتیاز داده می‌شود.

آزمون جاده‌ی سطح دو

آزمون جاده‌ی سطح دو با دانش و مهارت‌های پیشرفته‌ای سروکار دارد که به ‌طور کلی با تجربه‌ی رانندگی به ‌دست می‌آید.
وقتی این آزمون را می‌دهید، ممتحن با وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری شما را دنبال خواهد کرد و با یک رادیو از طریق گوشی با شما صحبت خواهد کرد. ممتحن راهنمایی‌هایی را به شما ارائه خواهد داد. وقتی تکلیف‌های رانندگی را انجام می‌دهید، ممتحن شما را تماشا خواهد کرد تا مطمئن شود که حرکات مربوطه را با موفقیت انجام می‌دهید.
برای کمک به آمادگی برای آزمون جاده‌ی سطح دو، این فصل به شما درباره‌ی تکلیف‌ها و فعالیت‌های مختلفی که از شما انتظار می‌رود انجام دهید، می‌گوید.

موتورسیکلت‌های کم‌ سرعت و موتور گازی

اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان بتواند محدوده‌ی سرعت تعیین‌شده‌ی جاده را حفظ کند، شما باید از موقعیت رد تایر مناسب استفاده کنید. در صورتیکه وسیله‌ی نقلیه‌ی شما نتواند محدوده‌ی سرعت تعیین‌شده‌ی جاده را حفظ کند، تا جایی که ممکن و ایمن است باید از سمت راست و کناره‌ی جاده حرکت کنید. شما باید بگذارید وقتی شرایط ایمن است، وسایل نقلیه‌ی سریع‌تر از کنارتان سبقت بگیرند. وقتی حرکت در فاصله‌ی بسیار کم با جدول خیابان به دلیل وجود نرده‌ها یا سایر خطرات، خطرناک است یا خط عبوری برای اجازه‌ی سبقت ایمن به سایر وسایل نقلیه خیلی باریک است، شما باید در خط عبوری‌تان از موقعیت مسدودکننده استفاده کنید تا هیچ‌کس نتواند از کنار شما سبقت بگیرد.

گردش به راست و چپ

رویکرد

این امتحان رانندگی هنگامی شروع می‌شود که ممتحن به شما می‌گوید که به راست یا چپ گردش کنید و در نقطه‌ای درست قبل از ورود به تقاطع تمام می‌شود. حتماً اقدامات زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

قبل از کم‌کردن سرعت، تمام اطرافتان را نگاه کنید. برای بررسی ترافیک پشت‌سرتان و نقاط کور از آینه‌تان استفاده کنید. اگر خط عبورتان را تغییر می‌دهید، یادتان باشد که نقاط کور را بررسی کنید.

خط عبوری

به ‌محض اینکه مسیر خالی شد، به آخرین مسیر سمت چپ یا راست بروید. در صورت امکان، قبل از کاهش سرعت برای گردش، خط عبورتان را تغییر دهید. به‌ طور کلی از مسیر تایر سمت چپ استفاده کنید تا از جاده‌ی تک‌لاینه به چپ گردش کنید و از مسیر تایر سمت راست استفاده کنید تا از جاده‌ی دولاینه به چپ گردش کنید. گردش به راست معمولاً از مسیر تایر چپ آخرین خط عبوری راست انجام می‌شود.

راهنما

قبل از کاهش سرعت برای گردش‌کردن، راهنمایتان را روشن کنید، مگر اینکه وسایل نقلیه‌ای از جاده‌های فرعی یا خصوصی بین شما و تقاطع، منتظر ورود به جاده باشند. صبر کنید تا از این ورودی‌ها عبور کنید، در نتیجه آن رانندگان فکر نخواهند کرد که شما قبل از تقاطع گردش می‌کنید.

سرعت

وقتی به پیچ نزدیک می‌شوید، به ‌طور یکنواخت سرعتتان را کم کنید. اگر موتورسیکلتتان کلاچ و دنده دارد، همان‌طور که سرعتتان را کاهش می‌دهید، دنده‌تان را کم کنید تا به اولین دنده برسید، اما برای کاهش سرعت فقط به کم‌کردن دنده متکی نباشید. از هر دو ترمز عقب و جلو استفاده کنید. این کار باعث می‌شود رانندگان دیگر بدانند شما در حال کاهش سرعت هستید. کمتر از سرعت پایداری وسیله‌ی نقلیه‌تان (۱۵ کیلومتر بر ساعت) حرکت نکنید. در چنین سرعت کمی، وسیله‌ی نقلیه ممکن است برای صاف‌ایستادن چپ و راست برود. حتی اگر آنقدر مهارت دارید که برای حفظ تعادل موتورسیکلتتان چپ و راست نروید، سرعت پایین حداقل کنترل را برای شما باقی می‌گذارد.

فضا

هنگام کاهش سرعت، حداقل ۲ تا ۳ ثانیه فاصله پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی‌تان ایجاد کنید.

اگر توقف کردید

اگر نتوانید بدون توقف گردشتان را کامل کنید، به‌دلیل اینکه راه خالی نیست یا شما با تابلوی توقف یا چراغ قرمز مواجه شدید، لازم است که این تمرین رانندگی را انجام دهید. یادتان باشد که موارد زیر را انجام دهید:

1. با استفاده از هردو ترمز عقب و جلو توقف کامل را انجام دهید.
2. در نقطه‌ی توقف، درحالی‌که هنوز هر دو ترمز را گرفته‌اید، پای چپتان را پایین بگذارید. این عمل را فقط در صورتی انجام دهید که بتوانید این کار را بدون کشیدن پایتان روی زمین انجام دهید.
3. وقتی توقف کردید، اجازه ندهید که موتورسیکلتتان جلو یا عقب برود.
4. وقتی توقف کردید، چراغ ترمز را همچنان روشن نگه دارید.
5. باتوجه ‌به شرایط ترافیکی، جلو بروید تا ببینید که مسیر خالی است یا نه و شروع به گردش کنید.
6. اگر بعد عبور از خط توقف باید توقف کنید، عقب نیایید.

مسیر تایر

در مسیر تایر درست توقف کنید تا مانع آمدن سایر وسایل نقلیه به کنارتان در خط عبوری شوید. به ‌طور کلی از مسیر تایر سمت چپ استفاده کنید تا از جاده‌ی تک‌لاینه به چپ گردش کنید و از مسیر تایر سمت راست استفاده کنید تا از جاده‌ی دولاینه به چپ گردش کنید. گردش به راست معمولاً از مسیر تایر چپ آخرین خط عبوری راست انجام می‌شود. وقتی توقف می‌کنید، می‌توانید موتورتان را به ‌سمت پیچ قرار دهید تا سایر رانندگان بدانند که شما گردش می‌کنید و مانع آمدن آن‌ها به کنار خود شوید. اگر شما پشت یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ توقف می‌کنید، مطمئن شوید که راننده می‌تواند در آینه‌ی بغل خود شما را ببیند.

فاصله

وقتی در چهارراه پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر توقف کرده‌اید، به ‌اندازه‌ی طول موتورسیکلت، فضای کافی را برای بیرون‌آمدن و سبقت‌گرفتن بدون نیاز به دنده‌عقب ایجاد کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی بزرگ است، فضای بیشتری ایجاد کنید. ایجاد این فضا به سه صورت از شما محافظت می‌کند: به شما امکان می‌دهد که در صورت خاموش‌شدن وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی از کنارش رد شوید، اگر از پشت‌سر خودرویی با شما برخورد کند، این فضا باعث می‌شود که به وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی نخورید و اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی عقب بیاید یا دنده‌عقب بگیرد، خطر تصادف را کاهش می‌دهد.

خط توقف

اگر شما اولین وسیله‌ی نقلیه‌ای هستید که به چهارراهی با چراغ قرمز یا تابلوی توقف نزدیک می‌شوید، در صورت وجود خط توقف روی آسفالت، پشت آن بایستید. اگر خط توقفی وجود ندارد، پشت خط عابر پیاده توقف کنید، چه خط‌کشی باشد، چه نباشد. اگر خط عابری نیست، در کنار پیاده‌رو توقف کنید، اگر پیاده‌رویی نیست، در کنار چهارراه توقف کنید.

گردش‌کردن

این تکلیف رانندگی شامل فعالیت‌های شما هنگام گردش‌کردن است. یادتان باشد که موارد زیر را رعایت کنید:

بررسی ترافیک

اگر توقف کرده‌اید، منتظر چراغ سبز یا خالی‌شدن مسیرتان شوید و ترافیک اطرافتان را بررسی کنید. درست قبل از ورود به تقاطع، به سمت چپ، راست و مقابلتان نگاه کنید که خالی یا پر بودن مسیر را ببینید. اگر درباره‌ی حق تقدم تردید دارید، سعی کنید با عابران یا رانندگان نزدیکتان تماس چشمی برقرار کنید. اگر امکان این هست که هنگام گردشتان، وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر از شما سبقت بگیرد، قبل از شروع به گردش نقاط کورتان را بررسی کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه یا عابر دیگری حق تقدم دارد و برای دوری از شما باید حرکتی کند، شما ترافیک را درست بررسی نکرده‌اید.

هر دو پا

در طول گردش، هردو پا را روی جاپایی بگذارید. برای راحت‌تر واردشدن به پیچ یا گردش‌کردن، موتورتان را راه نبرید. شما هنگام گردش‌کردن، در معرض بیشترین خطر هستید. نگه‌داشتن هر دو پا روی جاپایی، به شما حداکثر کنترل را می‌دهد؛ هنگامی‌که بیشتر از هر وقتی به آن نیاز دارید.

دنده‌ها (اگر باشد)

در طول گردش و پیچیدن، دنده عوض نکنید. تغییر دنده‌ی اشتباه در طول پیچ، می‌تواند باعث سرخوردن چرخ عقب شود. به ‌طور کلی، تغییرندادن دنده‌ها هنگام گردش‌کردن به شما کنترل و تعادل بیشتری بر وسیله‌ی نقلیه‌تان می‌دهد.

سرعت

حدود ۴ تا ۵ ثانیه بعد از ایمن‌بودن وضعیت برای حرکت، راه بیفتید. سرعتتان را تا حد کافی افزایش دهید تا موتورتان خاموش نشود یا بیش از حد دور نگیرد. با سرعت ثابت گردش کنید، سرعتتان را به ‌اندازه‌ی کافی کم کنید تا کنترل کامل موتورسیکلتتان را به‌ هنگام گردش داشته باشید؛ اما سرعتتان به‌اندازه‌ی کافی زیاد هم باشد تا تعادلتان را حفظ کنید و کندتر از جریان ترافیک نباشید.

پهن/ کوتاه

بدون عبور از هر نشانه‌گذاری یا جدول، به خط متناظر در چهارراه گردش کنید.

کامل‌کردن گردش

در این تکلیف رانندگی به ‌طور کامل گردش می‌کنید. این تکلیف هنگامی شروع می‌شود که وارد چهارراه می‌شوید و هنگامی پایان می‌یابد که به سرعت معمول ترافیک برگردید. اقدامات زیر را انجام دهید:

خط عبوری

گردشتان را در خط عبوری متناظر با خطی که از آن گردش می‌کنید کامل کنید. به ‌طور کلی، باید گردشتان را در مسیر تایر سمت چپ تمام کنید. اگر در جاده‌ی چندلاینه به چپ گردش می‌کنید، به سرعت معمول ترافیک برگردید و وقتی شرایط ایمن است به خط عبوری کنار جدول بروید. اگر در حال گردش به راست در جاده‌ای هستید که خط عبوری سمت راست با وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده مسدود شده است یا به دلایل دیگری نمی‌شود از آن استفاده کرد، مستقیم وارد خط عبوری دردسترس بعدی شوید.

بررسی ترافیک

وقتی به سرعت معمول ترافیک برمی‌گردید، آینه‌هایتان را بررسی کنید تا از وضعیت ترافیک مسیر جدید آگاه شوید.

سرعت

با شتاب‌گیری آرام به سرعت ترافیک معمول برگردید تا با ترافیک اطرافتان یکی شوید. در ترافیک سبک، با میزان متوسطی شتاب بگیرید. در ترافیک سنگین، شاید باید سریع‌تر شتاب بگیرید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان دنده‌ای است، با افزایش سرعت، دنده را عوض کنید.

خاموش‌کردن راهنما

اگر راهنمایتان خودکار نیست، آن را خاموش کنید.

توقف در چهارراه

رویکرد

این تکلیف رانندگی در چهارراه انجام می‌شود، جایی که باید توقف کنید. این تکلیف از نقطه‌ای شروع می‌شود که می‌توانید چهارراه را ببینید و درست قبل از ورود به چهارراه پایان می‌یابد. حتماً این اقدامات را انجام دهید:

بررسی ترافیک

قبل از کاهش سرعت، تمام اطرافتان را بررسی کنید. آینه‌ها و نقاط کورتان را بررسی کنید.

سرعت

وقتی به چهارراه نزدیک می‌شوید، به‌ طور یکنواخت سرعتتان را کم کنید. هنگام کاهش سرعت، تا پایین‌ترین دنده، دنده را کم کنید. اما برای کاهش سرعت، فقط به کم‌کردن دنده متکی نباشید. از هر دو ترمز عقب و جلویتان استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که رانندگان دیگر بدانند که شما در حال کاهش سرعت هستید. آهسته‌تر از سرعت پایداری موتورسیکلت حرکت نکنید. در چنین سرعت کمی، موتورسیکلت برای صاف‌ایستادن ممکن است به چپ و راست برود. حتی اگر مهارت کافی دارید تا بدون چپ و راست رفتن تعادل موتورسیکلتتان را حفظ کنید، سرعت پایین حداقل کنترل را به شما می‌دهد.

فاصله

هنگام کاهش سرعت، حداقل دو تا سه ثانیه فاصله با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی‌تان ایجاد کنید.

توقف

این تکلیف شامل اقداماتی می‌شود که هنگام عبور از چهارراه و بازگشت به سرعت معمول ترافیک انجام می‌دهید. حتماً اقدامات زیر را انجام دهید:

توقف

با گرفتن هردو ترمز عقب و جلو، کامل توقف کنید. در نقطه‌ی توقف، پای چپتان را پایین بگذارید؛ درحالی‌که هنوز از هر دو ترمز استفاده می‌کنید. وقتی پایتان را روی زمین بگذارید که بتوانید بدون کشیدن پایتان روی زمین، این کار را انجام دهید. وقتی توقف کردید، نگذارید موتورسیکلتتان عقب یا جلو برود. هنگام توقف چراغ ترمزتان را روشن نگه دارید. باتوجه‌ به شرایط ترافیک، کمی به جلو بروید تا مسیر خالی را ببینید و بعد شروع به عبور از چهارراه کنید. اگر بعد از عبور از خط توقف، باید توقف کنید، دنده‌عقب نگیرید.

مسیر تایر

در مسیر تایر درست توقف کنید تا مانع آمدن سایر وسایل نقلیه به کنارتان در خط عبوری شوید. به ‌طور کلی، همین کار را هنگام نزدیک‌شدن به چهارراه انجام دهید. اگر پشت وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ توقف می‌کنید، مطمئن شوید که راننده می‌تواند در آینه‌ی بغل خود، شما را ببیند.

فاصله

وقتی در چهارراه پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری توقف کرده‌اید، به‌اندازه‌ی طول موتورسیکلت، فضای کافی را برای بیرون‌آمدن و سبقت‌گرفتن بدون نیاز به دنده‌عقب ایجاد کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی بزرگ است، فضای بیشتری ایجاد کنید. ایجاد این فضا به سه صورت از شما محافظت می‌کند: به شما امکان می‌دهد که در صورت خاموش‌شدن وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی از کنار آن رد شوید، اگر از پشت‌سر خودرویی با شما برخورد کند، این فضا باعث می‌شود که به وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی نخورید و اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی عقب بیاید یا دنده‌عقب بگیرد، خطر تصادف را کاهش می‌دهد.

خط توقف

اگر شما اولین وسیله‌ی نقلیه‌ای هستید که به چهارراهی با چراغ قرمز یا تابلوی توقف نزدیک می‌شوید، در صورت وجود خط توقف روی آسفالت، پشت آن بایستید. اگر خط توقفی وجود ندارد، پشت خط عابر پیاده توقف کنید، چه خط‌کشی باشد، چه نباشد. اگر خط عابری نیست، در کنار پیاده‌رو توقف کنید، اگر پیاده‌رویی نیست، در کنار چهارراه توقف کنید. در موقعیتی توقف کنید که سایر وسایل نقلیه نتوانند از کنار شما در خط عبوری رد شوند.

عبور از چهارراه

این تکلیف شامل فعالیت‌هایی است که هنگام عبور از چهارراه و بازگشت به سرعت معمول انجام می‌دهید. حتماً این فعالیت‌ها را انجام دهید:

بررسی ترافیک

اگر توقف کرده‌اید، منتظر چراغ سبز یا خالی‌شدن مسیرتان شوید و ترافیک اطرافتان را بررسی کنید. درست قبل از ورود به تقاطع، به سمت چپ، راست و مقابلتان نگاه کنید تا ببینید مسیرتان خالی است. اگر درباره‌ی حق تقدم تردیدی دارید، سعی کنید با عابران یا رانندگان نزدیکتان تماس چشمی برقرار کنید. اگر امکان این هست که هنگام گردشتان، وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر از شما سبقت بگیرد، قبل از شروع به گردش نقاط کورتان را بررسی کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه یا عابر دیگری حق تقدم دارد و برای دوری از شما باید حرکتی کند، شما ترافیک را درست بررسی نکرده‌اید.

دنده‌ها (اگر باشد)

در طول گردش و پیچیدن، دنده را عوض نکنید. اگر مجبور به این کار هستید، بلافاصله بعد از حرکت موتورسیکلت و قبل از ورود به چهارراه، دنده را عوض کنید. همچنین، شما می‌توانید در چهارراهی که بیشتر از چهار خط دارد، دنده عوض کنید، در غیر این صورت سرعتتان از بقیه‌ی ترافیک کمتر خواهد شد. به‌طور کلی، تغییرندادن دنده‌ها، هنگام گردش‌کردن به شما کنترل و تعادل بیشتری بر وسیله‌ی نقلیه‌تان می‌دهد.

بررسی ترافیک

وقتی به سرعت معمول ترافیک برمی‌گردید، آینه‌هایتان را بررسی کنید تا بعد عبور از چهاراه، از وضعیت ترافیک آگاه شوید.

سرعت

درصورت ایمن‌بودن شرایط، ظرف ۴ تا ۵ ثانیه حرکت کنید. با شتاب‌گیری آرام به سرعت ترافیک معمول برگردید تا با ترافیک اطرافتان یکی شوید. در ترافیک سبک، با میزان متوسطی شتاب بگیرید. در ترافیک سنگین، شاید لازم باشد سریع‌تر شتاب بگیرید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌تان دنده‌ای است، با افزایش سرعت، دنده عوض کنید.

در چهارراه

رویکرد

این تکلیف رانندگی در چهارراهی انجام می‌شود که شما لازم نیست توقف کنید. این تکلیف از نقطه‌ای شروع می‌شود که می‌توانید چهارراه را ببینید و درست قبل از ورود به چهارراه پایان می‌یابد. یادتان باشد که موارد زیر را رعایت کنید:

بررسی ترافیک

وقتی به چهارراه نزدیک می‌شوید، به سمت چپ و راست نگاه کنید تا ترافیک چهارراه را ببینید. اگر برای رسیدن به چهارراه باید سرعتتان را کم کنید، با آینه‌هایتان ترافیک پشت‌سر را بررسی کنید.

سرعت

هنگام عبور از چهارراه، همان سرعت را حفظ کنید، مگر اینکه احتمال داشته باشد که وسایل نقلیه از مقابل شما از چهارراه عبور کنند. در چنین مواقعی سرعتتان را کم کنید و آماده‌ی توقف باشید. مراقب عابرانی که در حال عبور از چهارراه می‌باشند و وسایل نقلیه‌ای که کنار چهارراه یا در حال نزدیک‌شدن با سرعت بالاتر هستند باشید. وقتی به چهارراه نزدیک می‌شوید، به‌طور یکنواخت سرعتتان را کم کنید. هنگام کاهش سرعت، تا پایین‌ترین دنده، دنده را کم کنید؛ اما فقط به کم‌کردن دنده متکی نباشید. از هر دو ترمز عقب و جلویتان استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که رانندگان دیگر بدانند که شما در حال کاهش سرعت هستید. آهسته‌تر از سرعت پایداری موتورسیکلتتان حرکت نکنید (۱۵ کیلومتر بر ساعت). در چنین سرعت کمی، موتورسیکلت برای صاف‌ایستادن ممکن است تاب بخورد. حتی اگر به ‌اندازه‌ی کافی مهارت دارید تا بدون تاب‌خوردن تعادل موتورسیکلتتان را حفظ کنید، سرعت پایین حداقل کنترل را به شما می‌دهد.

فاصله

هنگام کاهش سرعت، حداقل دو تا سه ثانیه فاصله با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی‌تان ایجاد کنید.

عبورکردن

این تکلیف رانندگی شامل اقداماتی می‌شود که از وقتی وارد چهارراه می‌شوید تا وقتی از آن عبور کرده‌اید و به سرعت معمول ترافیک برگشته‌اید انجام می‌دهید. این نکات را به ‌یاد داشته باشید:

خط عبوری

در چهارراه از نشانه گذاری‌های خط عبوری رد نشوید و یا مسیر تایرتان را تغییر ندهید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای گردش به چپ کند، یا اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای که به ‌سمت چهارراه می‌آید، از سمت راست خط عبوری‌تان را ببندد، به ‌جای سبقت از کنار وسیله نقلیه، سرعتتان را کم کنید یا متوقف شوید.

دنده‌ها (اگر باشد)

هنگام عبور از چهارراه، دنده را عوض نکنید. اگر مجبور به این کار هستید، بلافاصله بعد از حرکت موتورسیکلت و قبل از ورود به چهارراه، دنده را عوض کنید. همچنین، می‌توانید در چهارراهی که بیشتر از چهار خط دارد، دنده عوض کنید، در غیر این صورت سرعتتان از بقیه‌ی ترافیک کمتر خواهد شد. به‌ طور کلی، تغییرندادن دنده‌ها، هنگام گردش به شما کنترل و تعادل بیشتری بر وسیله‌ی نقلیه‌تان می‌دهد.

بررسی ترافیک

اگر برای رسیدن به چهارراه سرعتتان را کم کردید، قبل از برگشتن به سرعت معمول ترافیک، دوباره آینه‌هایتان را بررسی کنید.

آزادراه

ورود

این بخش شامل افرادی که با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در آزمون شرکت می‌کنند نمی‌شود.
این تکلیف رانندگی در گذرگاه ورودی به آزادراه شروع می‌شود و هنگامی پایان می‌یابد که به سرعت ترافیک آزادراه رسیده باشید. یادتان باشد که کارهای زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

وقتی در گذرگاه هستید، به‌ محض اینکه توانستید ترافیک آزادراه که از پشت‌سر نزدیک می‌شود را ببینید، برای پیداکردن فضای ایمن ورود به ترافیک، آینه‌ها و نقاط کورتان را بررسی کنید. در همین حال، مراقب وسایل نقلیه‌ی مقابلتان در گذرگاه باشید و عقب و در فاصله‌ی ایمن قرار بگیرید. به‌طور مساوی در مقابل خود، آینه‌ها و دو طرف را نگاه کنید و نقاط کورتان را بررسی کنید تا بتوانید به ‌طور ایمن وارد ترافیک شوید.

راهنمازدن

اگر تا این زمان راهنما نزده‌اید، راهنمایتان را فوراً روشن کنید تا ترافیک آزادراه بتواند موتورسیکلتتان را در گذرگاه ببیند.

فاصله

از مسیر تایر سمت چپ حرکت کنید. وقتی در گذرگاه هستید و وارد ترافیک آزادراه می‌شوید، حداقل دو تا سه ثانیه فاصله را با وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان ایجاد کنید. اگر ترافیک سنگین است، یا با چنان سرعت بالایی حرکت می‌کند که حفظ فاصله‌ی طولی مطلوب دشوار است، سرعتتان را تغییر دهید تا به بهترین فاصله‌ی ممکن دست یابید.

سرعت

در گذرگاه، بیشتر از سرعت ایمن گذرگاه حرکت نکنید. در خط سرعت، سرعتتان را افزایش دهید تا با ترافیک آزادراه یکی شود. هنگام ورود به ترافیک، سرعتتان را کنترل کنید تا به‌آرامی با ترافیک آزادراه یکی شوید.

ورود به ترافیک

با حرکت تدریجی و آرام به ‌سمت مسیر تایر سمت چپ که نزدیک‌ترین خط عبور آزادراه است، وارد ترافیک آزادراه شوید.

خاموش‌کردن راهنما

به ‌محض اینکه وارد ترافیک آزادراه شدید، راهنمایتان را خاموش کنید.

حرکت‌کردن در آزادراه

این بخش شامل افرادی که با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در آزمون شرکت می‌کنند نمی‌شود.
در این تکلیف رانندگی، فعالیت‌های شما هنگام راندن در آزادراه بررسی می‌شود نه ورود به ترافیک، تغییر خط عبوری یا خروج. حتماً یادتان باشد که نکات زیر را رعایت کنید:

بررسی ترافیک

هنگام رانندگی در آزادراه، تمام ترافیک اطرافتان را بررسی کنید و هر ۵ تا ۱۰ ثانیه آینه‌هایتان را نگاه کنید.

سرعت

بالاتر از محدوده‌ی سرعت یا به ‌طور غیرمعقول آرام حرکت نکنید. هر وقت امکان داشت، با سرعتی ثابت حرکت کنید. برای آگاهی از شرایط خطرناک و یا موانعی که با تغییر سرعتتان می‌توانید از آن‌ها دوری کنید، مقابلتان را نگاه کنید که ۱۲ تا ۱۵ ثانیه بعد کجا خواهید بود.

فاصله

همیشه با وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان حداقل دو تا سه ثانیه فاصله داشته باشید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری با فاصله‌ی خیلی کمی از پشت‌سر شما می‌آید، فضای بیشتری را در مقابلتان یا برای تغییر مسیر ایجاد کنید. سعی کنید در هر دو طرف موتورسیکلتتان، فاصله ایجاد کنید و در نقاط کور سایر وسایل نقلیه رانندگی نکنید. سعی کنید پشت‌سر وسایل نقلیه‌ی بزرگ حرکت نکنید. آن‌ها به‌ خاطر اندازه‌شان، بیشتر از سایر وسایل نقلیه مانع دید شما به ترافیک می‌شوند. در مسیر تایر درست حرکت کنید.

خروج

این بخش شامل افرادی که با موتورسیکلت کم‌سرعت یا موتورگازی در آزمون شرکت می‌کنند نمی‌شود.
این تکلیف رانندگی هنگامی شروع می‌شود که شما در آخرین مسیر سمت راست آزادراه حرکت می‌کنید و می‌توانید خروجی‌تان را ببینید. وقتی به آخر گذرگاه خروجی می‌رسید، این تکلیف پایان می‌یابد. یادتان باشد که اقدامات زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

قبل از ورود به خط عبور خروج، سمت چپ و راست و آینه‌هایتان را بررسی کنید. اگر در سمت راست شما خط عبوری مانند خط سرعت از گذرگاه ورودی یا کناره‌ی آسفالتی است، یادتان باشد که نقطه‌ی کور سمت راستتان را بررسی کنید.

راهنما

قبل از رسیدن به خط عبور خروج، راهنمایتان را روشن کنید.

خط خروج

در ابتدای خط عبوری با حرکتی تدریجی و آرام، وارد خط خروج شوید. در مسیر تایر سمت چپ حرکت کنید و بین خطوط حرکت کنید.

سرعت

وقتی به ‌طور کامل وارد خط خروج نشده‌اید، سرعتتان را کم نکنید. هنگامی‌که در خط خروج قرار گرفتید، به‌تدریج سرعتتان را کم کنید، بدون اینکه باعث شوید ترافیک پشت‌سرتان بماند. هر دو ترمز عقب و جلویتان را استفاده کنید تا سرعتتان را کم کنید. این کار باعث می‌شود که رانندگان دیگر بدانند که شما در حال کاهش سرعت هستید. هنگام کاهش سرعت، دنده را کم کنید.

فاصله

با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی‌تان حداقل دو تا سه ثانیه فاصله داشته باشید.

خاموش‌کردن راهنما

وقتی در گذرگاه خروجی هستید، راهنمایتان را خاموش کنید.

تغییر خط عبوری

این تکلیف رانندگی هنگامی شروع می‌شود که دنبال فضایی برای تغییر خط عبوری هستید و هنگامی پایان می‌یابد که شما به طور کامل خط عبورتان را تغییر داده‌اید. یادتان باشد که کارهای زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

وقتی منتظر تغییر ایمن خط عبورتان هستید، تمام اطرافتان را نگاه کنید. به ‌طور مساوی به بررسی مقابلتان، نقاط کور و آینه‌هایتان بپردازید. اگر در کنار خط عبوری که قصد ورود به آن را دارید، خط دیگری هست، ترافیک آن خط را هم بررسی کنید تا از تصادف با وسیله‌ی نقلیه‌ای که هم‌زمان با شما وارد آن خط می‌شود، جلوگیری کنید.

راهنما‌زدن

وقتی فضای کافی برای تغییر خط عبور دارید، راهنمایتان را روشن کنید. بعد از راهنمازدن، قبل از شروع ورود به خط عبوری دیگر، بار دیگر نقاط کورتان را بررسی کنید. باید به‌ موقع راهنما بزنید تا ترافیک پشت‌سرتان زمان واکنش نشان‌دادن داشته باشد. اگر ترافیک در خط عبوری که قصد ورود به آن را دارید سنگین است، باید قبل از وجود فضای کافی برای تغییر خط عبوری، راهنمایتان را روشن کنید. این کار باعث می‌شود رانندگان پشت‌سرتان بدانند که شما به‌ دنبال فضایی برای تغییر خط عبور هستید.

فاصله

حداقل دو تا سه ثانیه فاصله را با وسیله‌ی نقلیه جلویی‌تان حفظ کنید. اگر در کنار خط عبوری که قصد ورود به آن را دارید، خط دیگری هست، مراقب باشید که در کنار یا نقطه‌ی کور وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر حرکت نکنید.

تغییر خط عبور

خط عبوری را با حرکتی آرام و تدریجی به خط جدید تغییر دهید. در مسیر تایری حرکت کنید که بیشترین فضا را بین شما و سایر وسایل نقلیه در خط کناری‌تان ایجاد می‌کند.

خاموش‌کردن راهنما

به‌ محض تغییر خط عبورتان، راهنمایتان را خاموش کنید.

توقف درکنار جاده

رویکرد

این تکلیف رانندگی وقتی شروع می‌شود که ممتحن از شما می‌خواهد توقف کنید و هنگامی تمام می‌شود که توقف کردید. حتماً اقدامات زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

قبل از کاهش سرعت، ترافیک مقابلتان را بررسی کنید و از آینه‌هایتان برای بررسی ترافیک پشت‌سرتان استفاده کنید. اگر ممکن است که وسیله‌ی نقلیه یا عابری از سمت راست شما رد شود، قبل از حرکت‌کردن، نقطه‌ی کور سمت راستتان را بررسی کنید.

راهنمازدن

قبل از کاهش سرعت، راهنمایتان را روشن کنید، مگر اینکه وسایل نقلیه‌ای منتظر ورود به جاده از جاده‌های فرعی یا اختصاصی بین شما و نقطه‌ای باشند که قصد توقف در آن را دارید. صبر کنید تا از این ورودی‌ها عبور کنید تا رانندگان فکر نکنند که شما قبل از نقطه‌ی توقف، گردش می‌کنید.

سرعت

وقتی می‌خواهید توقف کنید، به‌طور یکنواخت، سرعتتان را کم کنید. اگر موتورسیکلتتان کلاچ و دنده دارد، هنگام کاهش سرعت، تا پایین‌ترین دنده، دنده را کم کنید؛ اما فقط متکی به کم‌کردن دنده نباشید. از هر دو ترمز عقب و جلو استفاده کنید. این کار باعث می‌شود تا رانندگان دیگر بدانند که شما در حال کاهش سرعت هستید. بدون تاب‌خوردن توقف کنید.

موقعیت مسیر

تا جای ممکن، دور از بخش عبوری جاده توقف کنید. جایی توقف نکنید که جلوی ورودی یا وسایل نقلیه‌ی دیگر را بگیرید.

توقف

این تکلیف رانندگی شامل اقداماتی می‌شود که پس از توقف انجام می‌دهید. یادتان باشد که کارهای زیر را انجام دهید:

راهنمازدن

اگر موتورسیکلت شما چراغ چشمک‌زن چهارطرفه دارد، راهنمایتان را خاموش کنید و چراغ چشمک‌زن چهارطرفه را روشن کنید.

پارک‌کردن

باتوجه‌ به سطح پارکینگ، موتورسیکلتتان را جایی قرار دهید که هنگام پایین‌بودن جک بغل، پایدار باشد. دنده را در حالت خلاص بگذارید یا موتور را خاموش کنید. جک بغل را پایین بیاورید.

ازسر گرفتن حرکت

این تکلیف رانندگی وقتی شروع می‌شود که ممتحن از شما بخواهد به جاده برگردید و هنگامی تمام می‌شود که شما به سرعت معمول ترافیک رسیده‌اید. اقدامات زیر را انجام دهید:

روشن‌کردن

موتورسیکلتتان را ثابت نگه دارید، درصورت لزوم جک بغل را بالا بیاورید و موتور را روشن کنید.

راهنمازدن

چراغ چشمک‌زن چهارطرفه را خاموش کنید و راهنمای سمت چپتان را روشن کنید.

بررسی ترافیک

درست قبل از به ‌راه افتادن پس از توقف، آینه‌ها و نقطه‌ی کور سمت چپتان را بررسی کنید.

سرعت

با شتاب‌گیری آرام به سرعت معمول ترافیک برگردید تا با ترافیک اطرافتان یکی شوید. در ترافیک سبک، به‌ طور متوسط شتاب بگیرید. در ترافیک سنگین‌تر، باید سریع‌تر شتاب بگیرید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی شما دنده‌ای است، هنگام افزایش سرعت، دنده را عوض کنید. در مسیر تایر سمت چپ حرکت کنید.

خاموش‌کردن راهنما

به‌ محض برگشتن به جاده، راهنمایتان را خاموش کنید.

پیـــــچ

این تکلیف رانندگی هنگامی شروع می‌شود که پیچ را می‌بینید و هنگامی پایان می‌یابد که به ‌طور کامل پیچیدید. اقدامات زیر را انجام دهید:

سرعت

با نزدیک‌شدن به پیچ، سعی کنید سرعت ایمن برای پیچ را تعیین کنید. برای انجام این کار، به‌ دنبال نشانه‌هایی مانند تابلویی که سرعت ایمن را نشان می‌دهد، شکل پیچ و نوع جاده‌ای که در آن حرکت می‌کنید باشید. با سرعتی ایمن وارد پیچ شوید. در پیچ کور که نمی‌توانید تمام مسیرهای اطراف آن را ببینید، در مواردی که ترافیک روبه‌رو به ‌طرف خط شما می‌آید و یا پیچ باریکتر از چیزی است که انتظار دارید، آرام‌تر حرکت کنید. اگر موتورسیکلت شما دنده دارد و باید دنده کم کنید، این کار را قبل از ورود به پیچ انجام دهید. در پیچ دنده عوض نکنید. عوض‌نکردن دنده‌ها به شما تسلط بیشتری بر موتورسیکلتتان می‌دهد و خطر قفل‌شدن چرخ عقب هنگام کم‌کردن دنده را کاهش می‌دهد. در پیچ با سرعتی حرکت کنید که نیروهای به‌وجودآمده از پیچیدن در پیچ را متعادل می‌کند. نزدیک به آخر پیچ، شروع به شتاب‌گرفتن کنید تا به سرعت معمول برگردید.

خط عبوری

وقتی وارد پیج می‌شوید، تا جای ممکن، اطراف آن را بررسی کنید. این کار به شما کمک می‌کند که در پیچ در خط عبوری‌تان بدون مشکل حرکت کنید. اگر فقط به مسیر مقابلتان نگاه کنید، احتمال اینکه در خط عبورتان عقب و جلو بروید و مدام فرمانتان را اصلاح کنید، بیشتر است. در پیچی با فاصله‌ی دید کم، در مسیر تایری حرکت کنید که می‌توانید بیشتر جاده‌ی مقابلتان را ببینید. اگر پیچ به‌سمت چپ است، از مسیر تایر سمت راست استفاده کنید. اگر پیچ به ‌سمت راست است، هنگام بررسی ترافیک روبه‌رو که ممکن است بیشتر فضای پیچ را بگیرند، تا جایی که ممکن است به ‌سمت چپ بروید. همچنین برای حرکت در پیچ باریک‌تر باید مسیر تایرتان را تغییر بدهید؛ نسبت ‌به زمانی که در پیچ پهن حرکت می‌کنید.

بـخــش تجــــاری

این تکلیف رانندگی در قسمت صاف جاده که تعدادی از کسب‌وکارها قرار دارند انجام می‌شود. حتماً اقدامات زیر را انجام دهید:

بررسی ترافیک

در بخش تجاری، به‌ غیر از تقاطع، مکان‌های زیادی وجود دارد که عابران و وسایل نقلیه می‌خواهند وارد جاده شوند. این مکان‌ها عبارتند از ورودی‌های بخش‌های تجاری، بخش‌های ساخت‌وساز، خطوط عابر پیاده و تقاطع راه‌آهن. در این مکان‌ها و هر مکان دیگری، برای بررسی عابران و وسایل نقلیه‌ای که در حال ورود به جاده هستند، به چپ و راست نگاه کنید.

بررسی آینه

هنگام حرکت، هر پنج تا ده ثانیه آینه‌هایتان را بررسی کنید. در ترافیک سنگین یا جایی که وسایل نقلیه با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند، آینه‌هایتان را بررسی کنید.

خط عبوری

برای عبور در ترافیک، از ایمن‌ترین خط عبور حرکت کنید که معمولاً خط کنار جدول است. اگر خط کنار جدول اشغال باشد یا خطرات زیادی در کنار جدول باشد، خط عبور مرکزی انتخاب ایمن‌تری خواهد بود. باتوجه ‌به شرایط ترافیک، در بهترین مسیر تایر حرکت کنید که معمولاً مسیر تایر چپ در خط کنار جدول و مسیر تایر سمت راست در خط مرکزی است. در بین خطوط حرکت کنید. برای آگاهی از موقعیت‌های خطرناک یا موانعی که می‌توانید با تغییر مسیر از آن‌ها دوری کنید، مقابلتان را نگاه کنید تا ببینید ۱۲ تا ۱۵ ثانیه بعد کجا خواهید بود.

سرعت

بالاتر از محدوده‌ی سرعت مجاز یا به‌ط ور غیرمعقول آهسته حرکت نکنید. هرجا که امکان داشت، با سرعت ثابت حرکت کنید. برای آگاهی از موقعیت‌های خطرناک یا موانعی که می‌توانید با تغییر مسیر از آن‌ها اجتناب کنید، مقابلتان را نگاه کنید تا ببینید ۱۲ تا ۱۵ ثانیه بعد کجا خواهید بود.

فاصله

همیشه حداقل دو تا سه ثانیه با وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان فاصله داشته باشید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری با فاصله خیلی کمی از پشت‌سر شما می‌آید، فضای بیشتری را در مقابلتان یا برای تغییر مسیر ایجاد کنید. سعی کنید در هر دو طرف موتورسیکلتتان، فاصله ایجاد کنید و در نقاط کور سایر وسایل نقلیه رانندگی نکنید. در ترافیک آرام، پشت‌سر وسایل نقلیه‌ی بزرگی که مانع دید شما از ترافیک مقابلتان می‌شوند، حرکت نکنید. وقتی پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری توقف می‌کنید، حداقل به ‌اندازه‌ی طول موتورسیکلت عقب باشید.

منطقـه‌ی مسکـونـی

این تکلیف رانندگی در قسمت‌های صاف جاده‌ی روستایی یا مسکونی انجام می‌شود. این نکات را یادتان باشد:

بررسی ترافیک

در جاده‌ی مسکونی، مراقب ورودی‌های مدارس، خطوط عابر پیاده، مسیرهای اختصاصی، پیاده‌روها و هر محل دیگری که ممکن است خطر ترافیکی وجود داشته باشد، باشید. در جاده‌های روستایی، مراقب ورودی‌های مناطق مسکونی، مزارع و بخش‌های تجاری و صنعتی باشید. در تمام این محل‌ها، به چپ و راست نگاه کنید تا مراقب وسایل نقلیه و عابرانی باشید که در حال ورود به جاده هستند.

بررسی آینه

هنگام حرکت هر پنج تا ده ثانیه آینه‌هایتان را بررسی کنید. در ترافیک سنگین یا جایی که وسایل نقلیه با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند، آینه‌هایتان را بررسی کنید.

خط عبوری

به‌ طور کلی، در مسیر تایر سمت چپ حرکت کنید. اگر هیچ نشانه‌گذاری‌ای برای خط عبور وجود ندارد، در بخش عبوری جاده بمانید. در خیابان‌های مسکونی پهن، به‌ سمت مرکز جاده و دور از وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده یا عابران باشید. جایی که شما نمی‌توانید به‌ خاطر وجود پیچ یا تپه فاصله‌ی خیلی زیادی را ببینید، در مسیر تایری حرکت کنید که شما را از تصادف با وسیله‌ی نقلیه‌ی روبه‌رویی که در خط وسط است دور می‌کند. برای آگاهی از موقعیت‌های خطرناک یا موانعی که می‌توانید با تغییر مسیر از آن‌ها اجتناب کنید، مقابلتان را نگاه کنید تا ببینید ۱۲ تا ۱۵ ثانیه بعد کجا خواهید بود.

سرعت

بالاتر از محدوده‌ی سرعت مجاز یا به‌ طور غیرمعقول آهسته حرکت نکنید. هر جا که امکان داشت، با سرعت ثابت حرکت کنید. برای آگاهی از موقعیت‌های خطرناک یا موانعی که می‌توانید با تغییر مسیر از آن‌ها اجتناب کنید، مقابلتان را نگاه کنید تا ببینید ۱۲ تا ۱۵ ثانیه بعد کجا خواهید بود.

فاصله

همیشه حداقل دو تا سه ثانیه با وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابلتان فاصله داشته باشید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری با فاصله‌ی خیلی کمی از پشت‌سر شما می‌آید، فضای بیشتری را در مقابلتان یا برای تغییر مسیر ایجاد کنید. در ترافیک آرام، پشت‌سر وسایل نقلیه‌ی بزرگی حرکت نکنید که مانع دید شما از ترافیک مقابلتان می‌شوند. وقتی پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری توقف می‌کنید، حداقل به اندازه‌ی طول موتورسیکلت عقب باشید.

جـدول تبدیـل