این کتابچه فقط یک راهنما است. برای اقدامات رسمی، لطفاً به قوانین و مقررات مربوط به ترافیک بزرگراه انتاریو و همچنین قوانین و مقررات مربوط به وسایل نقلیه عمومی مراجعه کنید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد گرفتن گواهینامه رانندگی به www.mto.gov.on.ca مراجعه کنید.
برای دریافت کپی این کتاب به شکلی دیگر، با روابط عمومی انتاریو به شماره ۱-۸۰۰-۶۶۸-۹۹۳۸ یا (۴۱۶) ۳۲۶-۵۳۰۰ تماس گرفته یا
www.publications.serviceonitario.ca را ببینید.
رانندگی یک امتیاز است – نه یک حق.

مقــدمـه

کتاب راهنمای رسمی اتوبوس MTO برای کمک به رانندگانی که می خواهند برای گواهینامه کار با اتوبوس، اتوبوس مدرسه و آمبولانس اقدام کنند، ارائه شده است. اینها گواهینامه رانندگی کلاس های B ، C ، E یا F هستند.
همانند قوانین جاده ای،رانندگان اتوبوس و آمبولانس نیز باید از قوانین مربوط به عملکرد وسایل نقلیه ای که مسافران را جابجا می کنند، آگاهی داشته باشند. آنها باید مهارت های ویژه رانندگی داشته باشند و شیوه های ایمن رانندگی را که در مورد این وسایل نقلیه اعمال می شود، اجرا کنند.
این کتاب راهنما، اطلاعاتی را که باید بدانید و مهارت هایی که انتظار می رود برای واجد شرایط بودن این گواهینامه ها نشان دهید، ارائه می دهد. برخی از پیشرفت هایی که ممکن است مشاهده کنید شامل فصل جدیدی به نام آزمون شهری (The Road Test)، به علاوه اطلاعات گسترده در مورد پشتیبانی و رانندگی در دوربرگردان ها است.
همچنین متقاضی دریافت گواهینامه رانندگی اتوبوس لازم است تا با موفقیت آزمون آئین نامه گواهینامه کلاس D را قبول شود. در صورت گرفتن گواهینامه های کلاس های پایین تر، راننده می تواند گواهینامه کلاس D را حفظ می کند. علاوه بر کتاب راهنمای اتوبوس، راننده باید کتاب راهنمای رسمی کامیون های MTO را نیز مطالعه کند. هر دو باید با هم استفاده شوند.
این کتابچه راهنما برای کمک به شخص در گرفتن گواهینامه کلاس وسایل نقلیه تجاری طراحی شده است. از تاریخ ۱ جولای ۲۰۱۷، متقاضی دریافت گواهینامه رانندگی اتوبوس در آزمون شهری تازه به روز شده شرکت می کند. بسیاری از افراد از کلاس تجاری گواهینامه رانندگی به عنوان راهی برای کسب درآمد استفاده می کنند. این کتاب اطلاعات کافی در مورد مقررات و الزامات انطباق لازم برای آماده سازی شخص برای رانندگی حرفه ای با وسایل نقلیه تجاری را فراهم نمی کند.

فردی که علاقه مند به حرفه (شغلی) است که شامل رانندگی با وسایل نقلیه تجاری است باید با در یک آموزشگاه رانندگی دارای مجوز معتبر و ثبت نام کرده و آموزش ببیند.

ایمن برانید.

فصل ۱ : گواهینامه گرفتن

مقررات

این قوانین و مقررات بر جنبه های خاصی از جابجایی مسافران و کالاها و کارکرد وسایل نقلیه حاکم هستند.

1. قانون ترافیک بزرگراه (HTA) و مقررات زیر راننده، وسیله نقلیه و تجهیزات، وزن و تعداد مسافرانی که یک راننده اتوبوس می تواند حمل کند، را کنترل می کنند: مقررات بررسی وسایل نقلیه موتوری تجاری ۰۷/۱۹۹؛ مقررات اطلاعات رانندگی وسایل نقلیه موتوری تجاری ۹۷/۴۲۴؛ پوشاندن بار R. R. O. ۱۹۹۰، مقررات ۵۷۷؛ مقررات کلی نقص فنی اساسی در وسایل نقلیه موتوری تجاری ۹۷/۵۱۲؛ مقررات P. R. O. ۱۹۹۰ تجهیزات ۵۸۷؛ مقررات ساعات خدمت ۰۶/۵۵۵؛ مقررات P. R. O. ۱۹۹۰ بازرسی های ایمنی ۶۱۱؛ مقررات ایمنی و استحکام بار ۰۴/۳۶۳؛ مقررات P. R. O. ۱۹۹۰ اتوبوس های مدرسه ۶۱۲.
2. قانون وسایل نقلیه عمومی و مقرراتی که حرکت کرایه ای مردم در بزرگراه ها با اتوبوس را کنترل می کنند.

کلاس های گواهینامه و ترکیبات

نمودار طبقه بندی گواهینامه رانندگی در اینجا، به شما نشان می دهد که برای رانندگی با وسایل نقلیه مختلف به چه کلاس گواهینامه ای نیاز دارید.
یک راننده ممکن است دارای کلاس A ، B ، C ، D ، E ، F ، G ، G1 ، G2 ، M ، M با ضمیمه L ، M1 ، M2 یا M2 با گواهینامه رانندگی یا ضمیمه L باشد یا ترکیبی داشته باشد. برای درخواست گواهینامه کلاس A ، B ، C ، D ، E یا F ، گواهینامه کامل کلاس G لازم است. یک راننده تازه کار ممکن است گواهینامه طبقه بندی شده یا گواهینامه مربییان رانندگی را نداشته باشد.
چندین ترکیب گواهینامه ممکن وجود دارد. به عنوان مثال، اگر شرایط لازم برای هر دو را داشته باشید، می توانید کلاس A و B را داشته باشید. نام گواهینامه شما در این حالت به صورت AB نشان داده می شود.
اگر شرایط لازم برای کلاس M را داشته باشید، هر کلاس یا ترکیبی از کلاسهای گواهینامه از G تا A را داشته باشید، و اگر الزامات گواهینامه کلاس M را داشته باشید، حتی ممکن است بتوانید موتورسیکلت نیز برانید. ترکیبات AM ، EM ، ABM و غیره مثالهای دیگر ترکیبات گواهینامه ای هستند.

جدول دسته بندی کلاس های گواهینامه رانندگی

کلاس A

رانندگی با هر ترکیبی از کشنده و تریلر مجاز است
همچنین ممکن است خودرویی را در کلاس D و G رانندگی کند.

کلاس B

رانندگی با هر اتوبوس مخصوص مدارس مجاز است
همچنین ممکن است وسیله نقلیه را در کلاس C ، D ، E ، F و G رانندگی کند.

کلاس C

رانندگی با هر اتوبوس معمولی مجاز است
همچنین ممکن است وسایل نقلیه را در کلاس D ، F و G رانندگی کند.

کلاس D

مجاز به رانندگی با یک وسیله نقلیه موتوری بیش از ۱۱۰۰۰ کیلوگرم وزن ناخالص یا وزن ناخالص ثبت شده یا هر کامیون یا ترکیب به شرطی که وسیله نقلیه یدک کش بیش از ۴۶۰۰ کیلوگرم نباشد، است.
همچنین ممکن است وسیله نقلیه در کلاس G را براند.

کلاس E

رانندگی با هر اتوبوس مخصوص مدارس مجاز است – حداکثر ظرفیت ۲۴ مسافر
همچنین ممکن است خودرویی را در کلاس F و G رانندگی کند.

کلاس F

رانندگی با هر اتوبوس معمولی – حداکثر ظرفیت ۲۴ مسافر – و آمبولانس مجاز است
همچنین ممکن است وسیله نقلیه را در کلاس G رانندگی کند.

کلاس G

مجاز به رانندگی با هر ماشین، وانت یا کامیون کوچک یا ترکیبی از وسیله نقلیه و وسیله نقلیه یدک کش تا ۱۱۰۰۰ کیلوگرم است، به شرطی که وسیله نقلیه یدک کشی بیش از ۴۶۰۰ کیلوگرم نباشد. یک وانت یدک کش تریلر خانگی بیش از ۴۶۰۰ کیلوگرم است اما کل وزن ترکیبی کامیون و تریلر از ۱۱۰۰۰ کیلوگرم بیشتر نیست، کلاس G قلمداد می شود.

کلاس G1

سطح یک گواهینامه تدریجی. دارندگان ممکن است وسایل نقلیه کلاس G را با یک راننده با گواهینامه کامل همراه با حداقل چهار سال سابقه رانندگی را برانند. منوط به شرایط خاص است.

کلاس G2

سطح دو گواهینامه تدریجی. دارندگان ممکن است بدون راننده همراه با وسایل نقلیه کلاس G رانندگی کنند اما تحت شرایط خاصی می توانند این کار را انجام دهند.رانندگی با هر ترکیبی از کشنده و تریلر مجاز است
همچنین ممکن است خودرویی را در کلاس D و G رانندگی کند.

کلاس M

رانندگی با هر نوع موتورسیکلت، از جمله موتور سه چرخه، موتور سیکلت با سرعت محدود (اسکوتر موتوری) و دوچرخه با کمک موتور (موتور سیکلت) مجاز است. دارندگان ممکن است تحت شرایطی که برای دارندگان گواهینامه کلاس G1 اعمال می شود، با یک وسیله نقلیه کلاس G نیز رانندگی کنند.

کلاس M1

سطح یک گواهینامه تدریجی موتور سیکلت، از جمله موتور سه چرخه ، موتور سیکلت با سرعت محدود (اسکوتر موتوری) و دوچرخه با کمک موتور (موتور سیکلت). دارندگان ممکن است در برخی شرایط موتورسیکلت نیز برانند.

کلاس M2

سطح دو گواهینامه تدریجی موتور سیکلت، از جمله سه چرخه موتوری، موتور سیکلت با سرعت محدود (اسکوتر موتوری) و دوچرخه با کمک موتور (موتور سیکلت). دارندگان ممکن است موتورسیکلت رانندگی کنند اما فقط با سطح الکل خون صفر مجاز به این کار هستند.دارندگان ممکن است تحت شرایطی که برای دارندگان گواهینامه کلاس G1 اعمال می شود، با یک وسیله نقلیه کلاس G نیز رانندگی کنند.

کلاس M با شرایط L

دارندگان فقط می توانند موتورسیکلت های با سرعت محدود و دوچرخه های کمک موتوری را برانند.

کلاس M2 با شرایط L

دارندگان فقط می توانند موتورسیکلت های با سرعت محدود و دوچرخه های کمک موتوری را برانند.

کلاس M با شرایط M

دارندگان تنها می توانند موتورهای سه چرخه برانند.

کلاس M2 با شرایط M

دارندگان تنها می توانند موتورهای سه چرخه برانند.

توجه

ربرای رانندگی هر گونه وسیله نقلیه مجهز به ترمز بادی به ضمیمه “Z” ترمزهای بادی روی گواهینامه رانندگی نیاز است.

نیازهای پزشکی برای گواهینامه های طبقه بندی شده

هنگام درخواست برای گواهینامه کلاس A ، B ، C ، D ، E یا F، باید گواهی پزشکی کامل شده وزارت راه و ترابری (حمل و نقل) را ارائه دهید. فرم های پزشکی خالی را می توانید از هر مرکز آزمون رانندگی در انتاریو دریافت کنید. اگر شرایط جسمی یا پزشکی شما با استانداردهای مندرج در قانون ترافیک بزرگراه مطابقت نداشته باشد، گواهینامه باطل می شود.
رانندگان زیر ۴۶ سال باید هر پنج سال یک گزارش پزشکی ارائه دهند. رانندگان ۴۶ تا ۶۴ ساله باید هر سه سال یک گزارش پزشکی ارائه دهند. رانندگان ۶۵ سال به بالا لازم است هر ساله گزارش پزشکی ارائه دهند.
اگر گواهینامه شما منوط به استفاده از لنزهای چشمی اصلاحی است، بدون استفاده از آنها رانندگی نکنید. طبق قانون بینایی سنج یا پزشك بینایی شما هرگونه مشكلات سلامتی را كه می تواند بر ایمن بودن كار وسیله نقلیه موتوری تأثیر بگذارد، باید به مقامات صدور گواهینامه گزارش دهند.

بخش ۲ – خلاصه مطلب

در انتهای این بخش، شما باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• طبقه بندی گواهینامه های مختلف و اجازه رانندگی با چه وسایلی را به شما می دهند
• الزامات پزشکی که باید برای حفظ گواهینامه رانندگی اتوبوس ارائه دهید

۳ – کلاس های C و F گواهینامه اتوبوس

برای رانندگی در هر اتوبوس دارای صندلی برای بیش از ۲۴ مسافر، به گواهینامه کلاس C نیاز است، اما برای رانندگی اتوبوس حمل و نقل مسافر برای اهداف مدرسه ای نیازی به داشتن گواهینامه کلاس C نیست. این به راننده اجازه می دهد تا با وسایل نقلیه موجود در کلاس های D ، F و G، و نه با موتورسیکلت، کار کند.
برای رانندگی با آمبولانس یا هر اتوبوس دارای صندلی برای ۱۰ مسافر یا بیشتر، اما نه بیشتر از ۲۴ مسافر، و نه اتوبوس مدارس، گواهینامه کلاس F لازم است. همچنین به راننده این امکان را می دهد تا با وسایل نقلیه موجود در کلاس G، بجز موتورسیکلت، کار کند.

توجه

اگر قصد استفاده از اتوبوس مجهز به ترمز بادی را دارید، در گواهینامه خود به ضمیمه Z احتیاج دارید. برای اطلاعات بیشتر لطفاً به دفترچه راهنمای رسمی ترمز بادی MTO مراجعه کنید.

تعاریف

در اینجا تعریف برخی کلمات مورد استفاده در این بخش آمده است.

بزرگراه: بزرگراه معمولی و عمومی، خیابان، پارکینگ، بزرگراه، میدان، نواحی حمل و نقلی، پل، هر بخشی که برای عبور با وسیله نقلیه توسط مردم استفاده می شود، شامل شانه جاده و زمین بین خطوط املاک خصوصی.
جاده (Roadway): بخشی از بزرگراه است که به طور معمول برای تردد طراحی شده است، شامل شانه جاده نمی شود. در مواردی که بزرگراه شامل دو یا چند راه جداگانه باشد، اصطلاح جاده به هر یک از این خطوط و نه همه آنها با هم گفته می شود.
اتوبوس: وسیله نقلیه موتوری است که برای حمل ۱۰ مسافر یا بیشتر طراحی شده و استفاده می شود.

گواهینامه اتوبوس کلاس های C و F

• حداقل ۱۸ سال داشته باشید
• دارای گواهینامه معتبر کلاس G یا بالاتر انتاریو، یا معادل آن که در استان یا قلمروهای کانادا صادر شده باشد
• استانداردهای پزشکی و بینایی را داشته باشید
• از تعمیر و نگهداری تجهیزات اتوبوس و ایمنی و کنترل مسافران آگاهی داشته باشید
• با گذراندن آزمایش های بینایی، آزمون آئین نامه و آزمون رانندگی در یک وسیله نقلیه با نمرات مناسب، آزمون رانندگی MTO را پشت سر بگذارید یا یک گواهینامه صلاحیت را از یک مؤسسه شناخته شده دریافت کنید.

چگونه گواهینامه رانندگی کلاس C و F را دریافت کنیم

• فرم های لازم را از هر مرکز آزمون رانندگی در انتاریو، از جمله گزارش معاینه پزشکی و مواد مورد نیاز برای مطالعه، بگیرید.
• گزارش پزشکی را به پزشک دلخواه خود منتقل کنید. پس از تکمیل گزارش پزشکی، آن را به مرکز آزمون رانندگی انتخاب شده برای آزمون خود برگردانید. فقط متقاضیانی که گزارش پزشکی رضایت بخشی دارند می توانند برای کسب گواهینامه طبقه بندی شده در آزمون آئین نامه شرکت کنند.
• از شما خواسته می شود آزمون های زیر را پشت سر بگذارید:

• غربالگری بینایی
• یک آزمون آئين نامه شامل شناخت علائم راهنمایی و رانندگی و دانش عملیاتی کار با اتوبوس یا آمبولانس
• آزمون در جاده با وسیله نقلیه مناسب

چک لیست بینایی و آزمون آئین نامه، کلاس های C و F

قبل از شرکت در آزمون آئين نامه کلاس C یا F، مطمئن شوید که کتاب راهنمای رسمی اتوبوس MTO را مطالعه کرده اید.

موارد زیر را برای آزمون به همراه خود بیاورید:

• دو برگه شناسایی یا گواهینامه رانندگی انتاریو
• فرم گزارش کامل پزشکی
• پول برای هزینه های آزمون – پول نقد یا کارت اعتباری
• عینک یا لنزهای طبی (اگر برای خواندن یا نوشتن باید از آن استفاده کنید)

آزمون جاده، کلاس های C و F

در طول تست جاده:

از شما خواسته می شود بررسی روزانه را انجام دهید. شما موارد مورد بررسی را نام می برید و مختصراً شرایط آن را شرح می دهید.
از شما خواسته می شود طبق کلاس گواهینامه ای که برای آن درخواست داده اید در ترافیک رانندگی کرده و وسایل نقلیه را مدیریت کنید.
از شما خواسته می شود تا با وسیله نقلیه در یک جای پارک یا یک منطقه مشخص دنده عقب بروید.

چک لیست آزمون جاده، کلاس های C و F

موارد زیر را برای آزمون جاده به همراه بیاورید:

• وسیله نقلیه مناسب با کارکرد صحیح
• عینک (در صورت نیاز به استفاده از آن برای رانندگی)
• اگر وسیله نقلیه به ترمز بادی مجهز باشد، مسدود کننده چرخ به همراه داشته باشید

حداقل ۳۰ دقیقه قبل از موعد آزمون جاده ای خود را به محل آزمون برسانید. همه آزمون های جاده ای یک بازه زمانی مشخص دارند. قبل از شروع آزمون، ممتحن (آزمونگیر) شما را از مدت زمان لازم برای انجام آن آگاه می کند.

بازرسی های نیم – سالانه، کلاس های C و F

رانندگان مؤظف هستند هر یک وسایل نقلیه خود را بصورت نیمه سالانه توسط یک مکانیک بازرسی از وسایل نقلیه موتوری، مورد بازرسی قرار دهند. مکانیک بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که اتوبوس با تمام الزامات نگهداری و استانداردهای عملکرد اجزاء که در مقررات و برنامه های قابل اجرا در قانون ترافیک بزرگراه مطابقت دارد در حال کار است.

اگر اتوبوس با تمام الزامات مطابقت داشته باشد، مکانیک یا شخص دیگری که از طرف ایستگاه بازرسی مجاز است، یک گواهینامه (مجوز) بازرسی نیمه ساله و سوابق بازرسی را تکمیل می کند. این سند همراه با یک برچسب بازرسی نیمه ساله (نارنجی) (برگردان)، که نشان دهنده ماه و سال بازرسی است، همراه است. مکانیک یا شخص مجاز علامت برگردان را در گوشه پایین سمت راست شیشه جلو یا سمت راست اتوبوس تا حد امکان نزدیک به جلو نصب می کند.

بازرسی های روزانه، کلاس های C و F

راننده مجاز به رانندگی با اتوبوس، وسایل نقلیه موتوری، اتوبوس مدرسه یا وسیله نقلیه مخصوص مدارس نیست مگر اینکه راننده یا شخص دیگری در طی ۲۴ ساعت قبلی بازرسی از وسیله نقلیه را انجام داده و گزارش بازرسی را تکمیل کند. راننده باید به بررسی نقص در تمام سیستم ها در طول روز ادامه دهد، زیرا وضعیت خودرو می تواند تغییر کند. راننده و اپراتور هر دو مسئول وضعیت ایمن وسیله نقلیه موتوری تجاری هستند. با هوشیاری می توانید قبل از اینکه خرابی یا تصادف ایجاد کند، مشکل را تشخیص دهید.
برای برنامه های کامل بازرسی به طور خلاصه، نقص عمده و جزئی را که همه رانندگان وسایل نقلیه تجاری باید روزانه تکمیل کنند، به آیین نامه ۰۷/۱۹۹ انتاریو “بازرسی از وسایل نقلیه موتوری تجاری” در قانون ترافیک بزرگراه در آدرس www.e-laws.gov.on.ca مراجعه کنید.
بازرسی مطابق با برنامه بازرسی انجام می شود. لیستی از سیستم ها و اجزای وسیله نقلیه را که راننده باید آنها را بازرسی کند، فراهم کرده و لیستی از نقص را برای راهنمایی و کمک به راننده فراهم می کند.

برنامه بازرسی به نوع اتوبوس و استفاده از آن به شرح زیر بستگی دارد:

برنامه ۲

اتوبوس (به جز اتوبوس های مدرسه)، مربیان موتوری، تریلرهای متصل به هر دو وسیله نقلیه.
برنامه بازرسی، نقایص را به دو دسته عمده و جزئی تقسیم می کند. هنگامی که یک نقص جزئی شناسایی شد، راننده باید نقص را در گزارش بازرسی ثبت کند و آن را به اپراتور گزارش دهد. رانندگان مجاز به رانندگی با وسیله نقلیه دارای نقص عمده نیستند.
رانندگان باید هم گزارش بازرسی فعلی و هم برنامه بازرسی قابل اجرا را داشته باشند. استفاده از گزارش و برنامه های الکترونیکی مجاز است.

برنامه های ۳ و ۴ برای مربیان موتوری

اپراتورهای مربیگری موتور دومین فرایند بازرسی را در اختیار آنها قرار می دهند.
این الزامات به اپراتور اجازه می دهد تا فرآیند بازرسی منظم اتوبوس را با استفاده از برنامه ۲، همانطور که در بالا توضیح داده شد، انتخاب کند، که به راننده نیاز دارد تا نقص زیر وسیله نقلیه را بررسی کند یا با استفاده از یک فرآیند بازرسی دو مرحله ای، اتوبوس را بازرسی کند.
در طی فرآیند دو مرحله ای، راننده با استفاده از جدول ۳ از مربی بازرسی می کند. بازرسی از برنامه ۳ مشابه برنامه ۲ است اما شرایط بازرسی زیر خودرو برای راننده را حذف می کند. بازرسی برنامه ۳ نیز همچنین ۲۴ ساعت معتبر است. همانطور که در بازرسی از برنامه ۲، راننده مؤظف است شرایط وسیله نقلیه را در طول روز یا سفر بررسی و مشاهده کند، برای برنامه ۳ نیز به همین منوال است.
بازرسی از برنامه ۳ فقط زمانی معتبر است که مربی بازرسی از برنامه ۴ را نیز داشته باشد. بازرسی از برنامه ۴ توسط یک تکنسین مربی انجام می شود و از اول جولای ۲۰۱۸ به مدت ۳۰ روز یا ۱۲۰۰۰ کیلومتر معتبر است، هر کدام که اول اتفاق افتاده باشد. این شامل یک بازرسی دقیق زیر خودرو است و باید در خودرو نگهداری شود.

بازرسی خارجی

• چراغ های جلو (چراغ های بالا و پایین)، چراغ های راهنما، چراغ های پارک و چراغ های طرفین
• شیشه جلو و برف پاک کن ها
• محفظه موتور: سطح مایعات، سیم کشی، تسمه، شیلنگ و نشتی روغن ترمز هیدرولیکی (در صورت مجهز بودن)
• لاستیک وسیله نقلیه
• چرخ، توپی و اتصال دهنده ها
• سیستم اگزوز (بررسی نشتی)
• چراغ های ترمز، عقب و خطر
• خروجی های اضطراری
• درب ورودی
• وضعیت بدنه و شاسی
• سیستم سوخت (مخزن، درپوش و بررسی نشتی)
• دستگاهی اتصالی، در صورت وجود
• استحکام محموله
• کالاهای خطرناک، در صورت وجود
• سیستم تعلیق
• ترمزهای بادی برای نشت قابل شنیدن هوا و حرکت میله های فشار
• برچسب های بازرسی

بازرسی داخلی

• فرمان (برای بازی (حرکت) بیش از حد)
• ذخیره و محو شدن پدال ترمز
• عملکرد بوستر ترمز
• چراغ اخطار خرابی ترمز
• عملکرد ترمز دستی
• فشار سنج یا درجه خلأ ترمز
• راهنمای هشدار دهنده، فشار سنج کم فشار / خلأ
• نشانگرهای ورودی و چراغ های خطر، سوئیچ
• چراغ های داخلی
• شوینده و برف پاک کن ها
• شیشه جلو اتومبیل و پنجره ها
• آینه ها، تنظیمات و شرایط
• یخ زدا و بخاری
• بوق کمربند ایمنی و امنیت صندلی راننده
• تجهیزات اضطراری
• خروجی های اضطراری
• کنترل های راننده (پدال گاز، کلاچ و اندازه گیری های مورد نیاز)
• محفظه مسافر (میله پشتیبان، پله ها یا کف آسیب دیده، قفسه یا محفظه بالایی آسیب دیده یا ناایمن)
• دستگاه های دسترسی / تحرک و محدودیت های ایمنی را در صورت وجود بررسی کنید

توجه

اگر از وسیله نقلیه (غیر از مربی موتور) به عنوان وسیله نقلیه مدرسه استفاده می شود، بازرسی روزانه مورد استفاده همین موارد بالا خواهد بود.

بازرسی روزانه در جاده (هنگام رانندگی با وسیله نقلیه)

رانندگان مؤظفند شرایط وسیله نقلیه را در طول روز یا سفر بررسی و مشاهده کنند. برای ارزیابی فرمان، سیستم تعلیق، کلاچ، سیستم انتقال قدرت، میله انتقال قدرت و سایر قطعات خودرو، یک معاینه جاده ای را برنامه ریزی کنید. این به شما کمک می کند تا عملکرد موتور را به درستی بررسی کرده و اینکه آیا ترمزها قدرت توقف کافی دارند یا خیر. شما می توانید در جاده یک بررسی جاده انجام دهید تا اولین مسافران روز را پس از آن سوار کنید.

بررسی موتور

در مورد هرگونه صدای غیرمعمول موتور، لرزش و یا عدم پاسخ طبیعی هوشیار باشید.

ترمز دستی را آزمایش کنید

برای بررسی این ترمز، با فعال کردن ترمز دستی، وسیله نقلیه را در دنده قرار دهید. ترمز باید بتواند اتوبوس را در دنده و موتور در جا را ثابت نگه دارد.

توجه

رانندگی و حرکت با ترمز دستی بیشترین علت خرابی ترمز دستی است.

جعبه دنده را بررسی کنید

جعبه دنده دستی باید اجازه تعویض دنده راحت و آسان را بدهد.

جعبه دنده دستی – کلاچ را چک کنید

هنگام روشن كردن موتور، باید پدال كلاچ فشرده شود تا بار اضافی چرخاندن دنده های انتقال قدرت از استارت خارج شود. کلاچ باید به راحتی و بدون تکان خوردن و لغزش یا تکانه اضافی اعمال شود. هرگز با گذاشت پا روی پدال کلاچ رانندگی نکنید. هنگامی که پدال کاملاً آزاد شد، باید پدال کلاچی که به درستی تنظیم شده باشد، کمی آزادانه بازی کند. هنگام تعویض دنده، بدون اینکه لرزش یا لغزش بیش از حد کلاچ ایجاد کنید، با دقت سرعت دور موتور را تغییر دهید. تعویض دنده نامنظم یا بی احتیاط کلاچ را فرسوده می کند.

لاستیک و چرخ را بررسی کنید

یکی دیگر از اجزای مهم ایمنی خودرو لاستیک و چرخ است. برای اطمینان از مطابقت با استانداردهای ایمنی، باید لاستیک ها و چرخ های وسیله نقلیه خود را به عنوان بخشی از بازرسی قبل از سفر بررسی کنید. به عنوان مثال، باید اطمینان حاصل کنید که لاستیک ها از نظر عمق عاج مناسب بوده و چرخ ها به درستی به اجزای خود متصل هستند.
همچنین بازرسی از چرخ ها، بست های چرخ و لاستیک ها پس از نصب لاستیک ها یا چرخ های جدید، یک روش ایمنی مناسب است. سازندگان چرخ توصیه می کنند که اتصال دهنده ها بین ۸۰ تا ۱۶۰ کیلومتر پس از نصب دوباره بررسی شوند.
چرخ ها و لاستیک ها باید توسط یک نصب کننده مجاز لاستیک یا مکانیک نصب شوند.

ترمزها را بررسی کنید

ترمزهای خود را با سرعت کم امتحان کنید، و وسیله نقلیه را در یک خط مستقیم متوقف کنید. هیچ کششی به طرفین یا سر و صدا زیاد نباید وجود داشته باشد. به نیاز به فشار اضافی بر پدال یا اسفنجی بودن آن توجه کنید. همیشه اطمینان حاصل کنید که ترمزها از تنظیم خارج نمی شوند. تا زمان برطرف شدن مشکلات، وسیله از رانندگی با وسیله نقلیه اجتناب کنید. اگر وسیله نقلیه شما به ترمز بادی مجهز است، لطفاً به دفترچه راهنمای رسمی ترمز بادی MTO مراجعه کنید.

فرمان را بررسی کنید

بازی یا حرکت اضافی در سیستم فرمان فاصله ای است که فرمان قبل از شروع چرخش لاستیک ها حرکت می کند. با موتور روشن و چرخها مستقیم به جلو، فرمان را چک کنید. با انگشتان خود فرمان را به هر دو جهت بچرخانید تا جایی که مقاومت لاستیک ها را احساس کنید. اگر فرمان بیش از حد بچرخد، در سیستم فرمان بازی یا حرکت بیش از حد وجود دارد.
فرمان برقی باید بی صدا باشد و وسیله نقلیه باید به راحتی در پیچ ها یا هنگام عبور از دست اندازها هدایت شود. به دنبال سواری یا هندلینگ غیرمعمول باشید.

سیستم تعلیق را بررسی کنید

فنرهای شکسته، کیسه های هوا پاره شده و کمک فنرهای معیوب ممکن است در هنگام رانندگی باعث افتادگی، بالا و پایین پریدن، کشیده شدن و تاب خوردن بیش از حد شود.

از وضعیت وسیله نقلیه خود آگاه باشید

رانندگان باید به سرعت احساس تالاپ تالاپ لاستیک پنچر، یا لاستیک کم باد را درک کنند. برای جلوگیری از فرسودگی، خرابی و خرابی زودرس لاستیک، همیشه فشار باد مناسب را در لاستیک ها نگه دارید. فشار هوا در لاستکی زاپاس شما باید همان فشار لاستیک زیر خودرو با بیشترین فشار باشد. باز هم، صداهای غیرمعمول یا کار با آنها را تشخیص دهید. وسیله نقلیه نباید با هیچ یک از این نقص ها رانده شود.
یک افسر پلیس یا افسر وزارت منصوب شده اختیار انجام بازرسی ایمنی را در هر زمان و هر مکان دارد.

بخش ۳ – خلاصه مطلب

در انتهای این بخش شما باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• صلاحیت ها و الزامات مورد نیاز برای گواهینامه رانندگی کلاس C و F
• چگونه گواهینامه رانندگی کلاس C و F را دریافت کنید
• بازرسی روزانه در جاده را چگونه انجام دهید

۴. گواهینامه رانندگی کلاس B و E اتوبوس مدرسه

برای رانندگی در هر اتوبوس مخصوص مدارس که بیش از ۲۴ صندلی ظرفیت داشته باشد، گواهینامه کلاس B لازم است. همچنین به شما امکان می دهد با وسایل نقلیه موجود در کلاس های C ، D ، E ، F و G، اما نه با موتورسیکلت، رانندگی کنید.
برای رانندگی در هر اتوبوس مخصوص مدارس که بیش از ۲۴ صندلی مسافر نداشته باشد، مجوز کلاس E لازم است. همچنین به شما امکان می دهد با وسایل نقلیه ای که در کلاس F و G قرار دارند، اما نه با موتورسیکلت، رانندگی کنید.

تعاریف

اینجا تعریف برخی کلماتی که در این بخش استفاده می شوند آورده شده است.

اتوبوس:
وسیله نقلیه موتوری که برای حمل ۱۰ مسافر یا بیشتر طراحی شده و برای جابجایی افراد استفاده می شود
اتوبوس مخصوص مدارس:
یک اتوبوس مدرسه، همانطور که در بخش ۱۷۵ (۱) قانون ترافیک بزرگراه تعریف شده است. یا یک اتوبوس در حالی که توسط هیئت مدیره مدرسه یا دیگر مقامات مسئول یک مدرسه برای حمل و نقل بزرگسالان دارای معلولیت رشد یا کودکان اداره می شود.
اتوبوس مدرسه:
با زرد کرومی رنگ آمیزی شده است، و در جلو و عقب عبارت “اتوبوس مدرسه” و در عقب عبارت “وقتی چراغ ها چشمک می زنند، عبور نکنید” را نشان می دهد.
وسیله نقلیه برای اهداف مدرسه:
یک وانت یا واگن استیشن، در حالی که توسط هیئت مدیره مدرسه یا دیگر مقامات مسئول یک مدرسه اداره می شود، برای حمل و نقل شش یا بیشتر بزرگسالان دارای نقص رشد، شش یا بیشتر کودک یا شش یا بیشتر از هر دو دسته مورد استفاده قرار می گیرد.
خط (باند) وسط:
میانه یک مانع فیزیکی مانند یک نوار بالا آمده، پایین رفته، زمین یا سنگ فرش است که برای جدا کردن ترافیک در جهات مختلف ساخته شده است. وسایل نقلیه نمی توانند روی خط وسط عبور کنند.
بزرگراه: بزرگراه معمولی و عمومی، خیابان، پارکینگ، بزرگراه، میدان، نواحی حمل و نقلی، پل، هر بخشی که برای عبور با وسیله نقلیه توسط مردم استفاده می شود، شامل شانه جاده و زمین بین خطوط املاک خصوصی.
جاده: بخشی از بزرگراه است که به طور معمول برای تردد طراحی شده است، شامل شانه جاده نمی شود. در مواردی که بزرگراه شامل دو یا چند راه جداگانه باشد، اصطلاح جاده به هر یک از این خطوط و نه همه آنها با هم گفته می شود.

الزامات صلاحیت مورد نیاز برای کلاس B و E

متقاضی دریافت گواهینامه رانندگی کلاس B یا E باید:

• حداقل ۲۱ سال سن داشته باشد
• استانداردهای پزشکی و بینایی را رعایت کند
• دارای یک گواهینامه معتبر کلاس G یا بالاتر انتاریو یا معادل آن که در یک استان یا قلمرو کانادا صادر شده، باشد
• یک دوره پیشرفته راننده اتوبوس مدرسه را که توسط MTO تأیید شده است با موفقیت به پایان برساند و بتواند اثبات موفقیت آمیز بودن دوره را با یک گواهینامه معتبر (با اعتبار پنج ساله) نشان دهد.
• از تعمیر و نگهداری تجهیزات اتوبوس و ایمنی و کنترل مسافران آگاهی داشته باشد
• با گذراندن غربالگری بینایی، آزمون آئین نامه و آزمون شهری در یک اتوبوس با اندازه مناسب، آزمون رانندگی MTO را پشت سر بگذارد یا یک گواهینامه صلاحیت را از یک مقام شناخته شده دریافت کند.
• بیش از شش امتیاز منفی در گزارش رانندگی خود جمع نکرده باشد
• به دلیل محکومیت یا مجرم بودن در ۱۲ ماه گذشته، در هر زمان مجوز رانندگی تحت تعلیق نداشته باشد، مصادیق محکومیت رانندگی شامل موارد زیر می شوند:
• رانندگی در حالت تعلیق
• با سرعت بیش از ۵۰ کیلومتر بالاتر از حد مجاز رانندگی کردن
• رانندگی بدون احتیاط
• مسابقه در بزرگراه
• ترک صحنه تصادف
• جرم قانون کیفری کانادا که توسط وسیله نقلیه موتوری یا هنگام رانندگی یا مراقبت و کنترل وسیله نقلیه موتوری انجام شده است
• فرار از پلیس
• در مدت پنج سال گذشته دو یا چند جرم تحت قانون کیفری کانادا، که در تاریخ های مختلف با وسیله نقلیه موتوری، یا هنگام رانندگی یا مراقبت و کنترل وسیله نقلیه موتوری مرتکب شده اند، محکوم نشده و مجرم شناخته نشده اند
• در پنج سال قبل تحت بند ۴ یا ۵ قانون کنترل مواد مخدر کانادا محکوم نشده یا مجرم شناخته نشده اند
• در پنج سال گذشته به دلیل برخی جرایم جنسی یا اخلاقی تحت قانون جزایر کانادا محکوم نشده و یا مجرم شناخته نشده است
• به دلیل رفتاری که دلایل منطقی برای اعتقاد به اینکه آنها وظایف خود را به درستی انجام نمی دهند یا شخص مناسبی برای حضانت فرزندان نیست، به جرمی محکوم نشده یا مقصر شناخته نشده است

بعلاوه، دارنده گواهینامه رانندگی کلاس B یا E نباید بیش از هشت امتیاز منفی در گزارش رانندگی خود داشته باشد.
گواهینامه رانندگی کلاس B یا E را چگونه دریافت کنیم

1. فرم های لازم را از هر مرکز آزمون رانندگی در انتاریو، از جمله فرم گزارش معاینه پزشکی و موارد مطالعه، دریافت کنید.
2. گزارش پزشکی را به پزشک دلخواه خود منتقل کنید. هنگامی که معاینه پزشکی به پایان رسید، گزارش را به مرکز آزمون رانندگی انتخاب شده برای آزمایشات خود برگردانید. فقط متقاضیانی که گزارش پزشکی رضایت بخشی دارند می توانند برای کسب گواهینامه طبقه بندی شده در آزمون دانش شرکت کنند.
3. هنگامی که هزینه درخواست خود را پرداخت می کنید، جستجوی سوابق کیفری آغاز می شود.
4. شما باید موارد زیر را داشته باشید:
   ۱) غربالگری بینایی
   ۲) آزمون آئین نامه شامل مؤلفه تشخیص علائم راهنمایی و رانندگی و آزمون دانش عملیاتی رانندگی یک اتوبوس مدرسه
   ۳) آزمون رانندگی در وسیله نقلیه با ظرفیت صندلی مناسب
   ۴) جستجوی رضایت بخش سوابق رانندگی
5. یک دوره پیشرفته راننده اتوبوس مدارس مورد تأیید وزارتخانه را با موفقیت به پایان رسانده باشید و یک گواهینامه دریافت کنید که به مدت پنج سال معتبر است.

چک لیست بینایی و آزمون آئین نامه، کلاس های B و E

قبل از شرکت در آزمون آئین نامه کلاس B یا E، مطمئن شوید که کتاب راهنمای رسمی اتوبوس MTO را مطالعه کرده اید.

موارد زیر را با خود به آزمون بیاورید:

• دو برگه شناسایی یا گواهینامه رانندگی انتاریو
• فرم گزارش پزشکی کامل
• پول برای هزینه های آزمون – پول نقد یا کارت اعتباری
• عینک یا لنزهای طبی (اگر برای خواندن یا نوشتن باید از آن استفاده کنید)
• آزمون شهری، کلاس های B و E
• در آزمون شهری کلاس B یا E:
• شما یک بازرسی روزانه را به نمایش می گذارید. شما موارد مورد بررسی را نام می برید و مختصراً شرایط آن ها را شرح می دهید.
• با توجه به کلاس گواهینامه ای که برای آن درخواست می کنید، در ترافیک رانندگی کرده و باید وسیله نقلیه را مدیریت کنید.
• سوار و پیاده کردن مسافران را نشان خواهید داد.
• از شما خواسته می شود تا با وسیله نقلیه در یک جای پارک یا یک منطقه مشخص دنده عقب بروید.
• روشهای مناسب برای همه انواع تقاطع های ریلی نشان خواهید داد.
• چک لیست آزمون شهری، کلاس های B و E
• موارد زیر را برای آزمون شهری به همراه داشته باشید:
• وسیله نقلیه مناسب با کارکرد صحیح
• عینک (در صورت نیاز به استفاده از آن برای رانندگی)
• اگر وسیله نقلیه به ترمز بادی مجهز باشد، مسدود کننده های چرخ را به همراه داشته باشید

حداقل ۳۰ دقیقه قبل از موعد مقرر آزمون خود را به محل برسانید. همه آزمون های شهری یک بازه زمانی مشخص دارند. قبل از شروع آزمون، ممتحن شما را از مدت زمان لازم برای انجام آن آگاه می کند.

بازرسی های نیم – سالانه، کلاس های B و E

رانندگان مؤظف هستند هر یک وسایل نقلیه خود را بصورت نیمه سالانه توسط یک مکانیک بازرسی از وسایل نقلیه موتوری، مورد بازرسی قرار دهند. مکانیک بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که اتوبوس با تمام الزامات نگهداری و استانداردهای عملکرد اجزاء که در مقررات و برنامه های قابل اجرا در قانون ترافیک بزرگراه مطابقت دارد در حال کار است.
اگر اتوبوس با تمام الزامات مطابقت داشته باشد، مکانیک یا شخص دیگری که از طرف ایستگاه بازرسی مجاز است، یک گواهینامه (مجوز) بازرسی نیمه ساله و سوابق بازرسی را تکمیل می کند. این سند همراه با یک برچسب بازرسی نیمه ساله (نارنجی) (برگردان)، که نشان دهنده ماه و سال بازرسی است، همراه است. مکانیک یا شخص مجاز علامت برگردان را در گوشه پایین سمت راست شیشه جلو یا سمت راست اتوبوس تا حد امکان نزدیک به جلو نصب می کند.

بازرسی روزانه، کلاس های B و E

راننده مجاز به رانندگی با اتوبوس، وسایل نقلیه موتوری، اتوبوس مدرسه یا وسیله نقلیه مخصوص مدارس نیست مگر اینکه راننده یا شخص دیگری در طی ۲۴ ساعت قبلی بازرسی از وسیله نقلیه را انجام داده و گزارش بازرسی را تکمیل کند. راننده باید به بررسی نقص در تمام سیستم ها در طول روز ادامه دهد، زیرا وضعیت خودرو می تواند تغییر کند. راننده و اپراتور هر دو مسئول وضعیت ایمن وسیله نقلیه موتوری تجاری هستند. با هوشیاری می توانید قبل از اینکه خرابی یا تصادف ایجاد کند، مشکل را تشخیص دهید.
بازرسی مطابق با برنامه بازرسی انجام می شود. لیستی از سیستم ها و اجزای وسیله نقلیه را که راننده باید آنها را بازرسی کند، فراهم کرده و لیستی از نقص را برای راهنمایی و کمک به راننده فراهم می کند.
برنامه بازرسی به نوع اتوبوس و استفاده از آن به شرح زیر بستگی دارد:
برنامه ۲: تریلرهایی که توسط اتوبوس های برای اهداف مدرسه کشیده می شوند.
برنامه ۵: اتوبوس های مدرسه زرد، اتوبوس های برای اهداف مدرسه.
برنامه بازرسی نقص ها را به دو دسته عمده و جزئی تقسیم می کند. یک نقص عمده مانند لاستیک پنچر و شکسته شدن فنر برگی اصلی که خطرات ایمنی فوری را به همراه دارد، در حالی که نقص جزئی ممکن است فوریت کمتری داشته باشد (به عنوان مثال، لامپ های طرفین و تیغه برف پاک کن آسیب دیده). هنگام شناسایی نقص، راننده باید نقص را در گزارش بازرسی روزانه ثبت کند، به اپراتور اطلاع دهد و شرایط را کنترل کند. رانندگان مجاز به استفاده از وسیله نقلیه دارای نقص عمده نیستند.
گزارش بازرسی روزانه کامل و امضا شده حتی در صورت مشاهده نقص، لازم است. رانندگان باید هم گزارش بازرسی فعلی و هم برنامه کنترل بازرسی را همیشه همراه داشته باشند. استفاده از گزارش دهی و برنامه های الکترونیکی مجاز است.
برای برنامه های کامل بازرسی به طور خلاصه، نقص عمده و جزئی را که همه رانندگان وسایل نقلیه تجاری باید روزانه تکمیل کنند، به آیین نامه ۰۷/۱۹۹ انتاریو “بازرسی از وسایل نقلیه موتوری تجاری” در قانون ترافیک بزرگراه در www.e-laws.gov.on.ca مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه انجام بازرسی روزانه مطابق با آیین نامه ۰۷/۱۹۹، به www.ontaio.ca بروید و اطلاعات زیر را در بخش جستجو تایپ کنید: “کامیون ها و اتوبوس ها، کتابچه راهنمای ایمنی اپراتورهای وسایل نقلیه تجاری”. در صفحه کامیون ها و اتوبوس ها، “ماژول ۸” را در قسمت جستجو تایپ کنید.

بازرسی خارجی

• چراغ های متناوب، جلو
• چراغ های جلو (نور بالا و پایین) راهنما های طرفین، چراغ های پارکینگ و کناره وسیله نقلیه
• شیشه جلو و برف پاک کن ها
• محفظه موتور: سطح مایعات، سیم کشی، تسمه، شیلنگ و نشتی روغن ترمز هیدرولیکی (در صورت مجهز بودن)
• لاستیک (فقط روی روکش چرخ های عقب دیده می شود)
• مهره های چرخ، توپی و اتصال دهنده ها
• سیستم اگزوز برای نشت
• چراغ های راهنما، عقب و طرفین
• خروج اضطراری
• چراغ های متناوب، عقب
• درب ورودی
• وضعیت بدنه و شاسی
• سیستم سوخت (مخزن و درپوش برای نشت)
• علائم (برای تمیزی و خوانایی)
• بازوی متوقف کننده و بازوی عبور دهنده ایمنی دانش آموزان پیاده
• تجهیزات اتصالی، در صورت وجود
• استحکام بار
• کالاهای خطرناک، در صورت وجود
• سیستم تعلیق
• ترمزهای بادی برای نشت قابل شنیدن هوا و حرکت میله های فشار
• برچسب های بازرسی

بازرسی داخلی

• فرمان (برای بازی (حرکت) بیش از حد)
• ذخیره و محو شدن پدال ترمز
• عملکرد بوستر ترمز
• چراغ اخطار خرابی ترمز
• عملکرد ترمز دستی
• فشار سنج یا درجه خلأ ترمز
• راهنمای هشدار دهنده، فشار سنج کم فشار / خلأ
• نشانگرهای ورودی و چراغ های خطر، سوئیچ
• چراغ های داخلی
• شوینده و برف پاک کن ها
• شیشه جلو اتومبیل و پنجره ها
• آینه ها، تنظیمات و شرایط
• یخ زدا و بخاری
• بوق کمربند ایمنی و امنیت صندلی راننده
• تجهیزات اضطراری
• خروجی های اضطراری
• کنترل های راننده (پدال گاز، کلاچ و اندازه گیری های مورد نیاز)
• محفظه مسافر (میله پشتیبان، پله ها یا کف آسیب دیده، قفسه یا محفظه بالایی آسیب دیده یا ناایمن)
• دستگاه های دسترسی / تحرک و محدودیت های ایمنی را در صورت وجود بررسی کنید
• بازرسی نهایی پیش از رفتن در بزرگراه:
• کمربند ایمنی راننده بسته شده است
• به جلو بروید و ترمز بگیرید تا ترمزهای اصلی را بررسی کرده باشید
• بررسی اضافی همه عقربه و درجه ها – گرما، روغن و خلأ و … .
• ورود کامل همه مراحل در دفترچه گزارش روزانه.

بازرسی روزانه در جاده (هنگام رانندگی با وسیله نقلیه)

رانندگان مؤظفند شرایط وسیله نقلیه را در طول روز یا سفر بررسی و مشاهده کنند. برای ارزیابی فرمان، سیستم تعلیق، کلاچ، سیستم انتقال قدرت، میله انتقال قدرت و سایر قطعات خودرو، یک معاینه جاده ای را برنامه ریزی کنید. این به شما کمک می کند تا عملکرد موتور را به درستی بررسی کرده و اینکه آیا ترمزها قدرت توقف کافی دارند یا خیر. شما می توانید در جاده یک بررسی جاده انجام دهید تا اولین مسافران روز را پس از آن سوار کنید.

سیستم تعلیق را بررسی کنید

فنرهای شکسته، کیسه های هوا پاره شده و کمک فنرهای معیوب ممکن است در هنگام رانندگی باعث افتادگی، بالا و پایین پریدن، کشیده شدن و تاب خوردن بیش از حد شود.

بررسی موتور

در مورد هرگونه صدای غیرمعمول موتور، لرزش و یا عدم پاسخ طبیعی هوشیار باشید.

فرمان را بررسی کنید

بازی یا حرکت اضافی در سیستم فرمان فاصله ای است که فرمان قبل از شروع چرخش لاستیک ها حرکت می کند. با موتور روشن و چرخها مستقیم به جلو، فرمان را چک کنید. با انگشتان خود فرمان را به هر دو جهت بچرخانید تا جایی که مقاومت لاستیک ها را احساس کنید. اگر فرمان بیش از حد بچرخد، در سیستم فرمان بازی یا حرکت بیش از حد وجود دارد.
فرمان برقی باید بی صدا باشد و وسیله نقلیه باید به راحتی در پیچ ها یا هنگام عبور از دست اندازها هدایت شود. به دنبال سواری یا هندلینگ غیرمعمول باشید.

جعبه دنده و کلاچ را چک کنید

هنگام روشن كردن موتور، باید پدال كلاچ فشرده شود تا بار اضافی چرخاندن دنده های انتقال قدرت از استارت خارج شود. کلاچ باید به راحتی و بدون تکان خوردن و لغزش یا تکانه اضافی اعمال شود. هرگز با گذاشت پا روی پدال کلاچ رانندگی نکنید. هنگامی که پدال کاملاً آزاد شد، باید پدال کلاچی که به درستی تنظیم شده باشد، کمی آزادانه بازی کند. هنگام تعویض دنده، بدون اینکه لرزش یا لغزش بیش از حد کلاچ ایجاد کنید، با دقت سرعت دور موتور را تغییر دهید. تعویض دنده نامنظم یا بی احتیاط کلاچ را فرسوده می کند.

لاستیک و چرخ را بررسی کنید

یکی دیگر از اجزای مهم ایمنی خودرو لاستیک و چرخ است. برای اطمینان از مطابقت با استانداردهای ایمنی، باید لاستیک ها و چرخ های وسیله نقلیه خود را به عنوان بخشی از بازرسی قبل از سفر بررسی کنید. به عنوان مثال، باید اطمینان حاصل کنید که لاستیک ها از نظر عمق عاج مناسب بوده و چرخ ها به درستی به اجزای خود متصل هستند.
همچنین بازرسی از چرخ ها، بست های چرخ و لاستیک ها پس از نصب لاستیک ها یا چرخ های جدید، یک روش ایمنی مناسب است. سازندگان چرخ توصیه می کنند که اتصال دهنده ها بین ۸۰ تا ۱۶۰ کیلومتر پس از نصب دوباره بررسی شوند.
چرخ ها و لاستیک ها باید توسط یک نصب کننده مجاز لاستیک یا مکانیک نصب شوند.

ترمز دستی را آزمایش کنید

برای بررسی این ترمز، با فعال کردن ترمز دستی، وسیله نقلیه را در دنده قرار دهید. ترمز باید بتواند اتوبوس را در دنده و موتور در جا را ثابت نگه دارد.برای بررسی این ترمز، با فعال کردن ترمز دستی، وسیله نقلیه را در دنده قرار دهید. ترمز باید بتواند اتوبوس را در دنده و موتور در جا را ثابت نگه دارد.

ترمزها را بررسی کنید

ترمزهای خود را با سرعت کم امتحان کنید، و وسیله نقلیه را در یک خط مستقیم متوقف کنید. هیچ کششی به طرفین یا سر و صدا زیاد نباید وجود داشته باشد. به نیاز به فشار اضافی بر پدال یا اسفنجی بودن آن توجه کنید. همیشه اطمینان حاصل کنید که ترمزها از تنظیم خارج نمی شوند. تا زمان برطرف شدن مشکلات، وسیله از رانندگی با وسیله نقلیه اجتناب کنید. اگر وسیله نقلیه شما به ترمز بادی مجهز است، لطفاً به دفترچه راهنمای رسمی ترمز بادی MTO مراجعه کنید.

توجه

رانندگی و حرکت با ترمز دستی بیشترین علت خرابی ترمز دستی است.

از وضعیت وسیله نقلیه خود آگاه باشید

رانندگان باید به سرعت احساس تالاپ تالاپ لاستیک پنچر، یا لاستیک کم باد را درک کنند. برای جلوگیری از فرسودگی، خرابی و خرابی زودرس لاستیک، همیشه فشار باد مناسب را در لاستیک ها نگه دارید. فشار هوا در لاستکی زاپاس شما باید همان فشار لاستیک زیر خودرو با بیشترین فشار باشد. باز هم، صداهای غیرمعمول یا کار با آنها را تشخیص دهید. وسیله نقلیه نباید با هیچ یک از این نقص ها رانده شود.
یک افسر پلیس یا افسر وزارت منصوب شده اختیار انجام بازرسی ایمنی را در هر زمان و هر مکان دارد.

فصل ۲ : رانندگی اتوبوس

بخش ۴ – خلاصه مطلب

در انتهای این بخش باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• صلاحیت و شرایط مورد نیاز برای گواهینامه کلاس B و E
• چگونه گواهینامه کلاس B و E را دریافت کنید
• بازرسی روزانه در جاده را چگونه انجام دهید

رانندگی اتوبوس

• رانندگی تدافعی
• ۱۰ روشی که می توانید جاده های انتاریو را به ایمن ترین جاده های آمریکای شمالی تبدیل کنید
• تکنیک های رانندگی
• به اشتراک گذاری جاده
• ساعات خدمت

رانندگی تدافعی

مهمترین دقدقه راننده اتوبوس ایمنی مسافران است. رانندگان حرفه ای که مسافر حمل می کنند باید قوانین جاده را رعایت کنند، رانندگی تدافعی را درک و تمرین کنند و در سوار و پیاده کردن مسافران اقدامات احتیاطی ویژه ای انجام دهند.
فرد حرفه ای به جلو نگاه می کند، به جلو فکر می کند، زود عمل می کند و تدافعی رانندگی می کند. شخصی که به صورت تدافعی رانندگی می کند:

• فضای کافی را در اطراف وسیله نقلیه حفظ کرده و نقطه کور را کنترل می کند
• چشمانش را در حرکت نگه می دارد و ترافیک را تا پایین جاده و کناره ها نگاه می کند
• آینه ها را مرتباً بررسی می کند
• خطر احتمالی را از قبل به اندازه کافی تشخیص می دهد تا اقدامات پیشگیرانه مورد نیاز را انجام دهد
• برای خطاهای سایر رانندگان و عابران پیاده اجازه انجام و پاسخ دهی می دهد
• اگر از خطرات احتمالی برای راننده یا مسافران جلوگیری می کند، حق تقدم را واگذار کنید
• برای شرایط به سرعت در حال تغییر جاده، آب و هوا و ترافیک پیش بینی کرده و اجازه وفق دهی می دهد
• به دیگر استفاده کنندگان جاده احترام می گذارد
• کمربند ایمنی می بندد
• برای اطمینان از اینکه اتوبوس به راحتی دیده می شود، همیشه از چراغ های جلو استفاده می کند
• با سرعت مطمئنه رانندگی می کند، وقتی شرایط جاده می تواند بر فاصله توقف یا کنترل وسیله نقلیه تأثیر بگذارد، با سرعت پایین رانندگی می کند

۰۱ روشی که می توانید به تبدیل جاده های انتاریو به ایمن ترین جاده های آمریکای شمالی کمک کنید

1. پیش از رانندگی الکل ننوشید. هنگام مصرف دارویی که در رانندگی شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید.
2. کمربند خود را ببندید (مگر اینکه مسافر اتوبوس بدون کمربند ایمنی، باشید).
3. از محدودیت های سرعت پیروی کنید. در شرایط نامناسب جاده و آب و هوا سرعت خود را کم کنید.
4. خطر نکنید: جلوی راه دیگران در ترافیک را سد نکنید، تغییر مسیر ناگهانی نداده و از چراغ های زرد استفاده نکنید.
5. وقتی خسته، ناراحت یا بیمار هستید، رانندگی نکنید.
6. اگر شک دارید، اجازه دهید اول راننده دیگر رانندگی کند – حق تدقدم را به دیگران بدهید.
7. بین وسیله نقلیه خود و وسیله نقلیه پیش رو فاصله ایمن را حفظ کنید.
8. از حواس پرتی های مرتبط با دستگاه های الکترونیکی مانند تلفن های همراه و GPS اجتناب کنید. هنگام رانندگی هرگز پیام کوتاه ندهید و مکالمات رادیویی دو طرفه را به حداقل برسانید.
9. آینه های خود را مرتباً بررسی کنید. از نقاط کور که توسط آینه پوشانده نشده اند، آگاه باشید.
10. قبل از ورود به تقاطع، از همه جهات ترافیک را بررسی کنید.

تکنیک های رانندگی

• فرمان گیری (به جلو) و خروج از مسیر
• گردش به راست
• گردش به چپ
• دنده عقب گرفتن
• دنده عقب مستقیم
• دنده عقب ۹۰ درجه
• دنده عقب با انحراف
• راهنما
• بررسی ترمز
• استفاده از ترمزها
• فاصله طولی
• توقف در تقاطع های ریلی

فرمان گیری (به جلو) و خروج از مسیر

چرخ های عقب خودرو چرخش ندارند و بنابراین همان مسیر چرخ های جلو را طی نمی کنند. در یک منحنی، هرچه فاصله (پایه چرخ) بین چرخ های جلو و چرخ های عقب خودرو بیشتر باشد، میزان “خروج از مسیر” نیز بیشتر خواهد بود. مسیر خروج از مسیر چرخ های عقب نسبت به مسیر چرخ های جلو به کنار جاده نزدیکتر است.
در بزرگراه، باید قوس چرخش چرخ های جلو را با توجه به وضوح منحنی و خروج از مسیر وسیله نقلیه خود هدایت و اندازه گیری کنید.
در یک پیچ به سمت راست، چرخ های جلو را نزدیک به سمت چپ باند نگه دارید تا از خروج چرخ های عقب از جاده جلوگیری کنید.
در یک پیچ به سمت چپ، چرخ های جلو را به لبه سمت راست پیاده رو نزدیکتر نگه دارید تا از عبور چرخ های عقب به باند دیگر ترافیک جلوگیری کنید.
هر زمان ممکن است از مسیرهای مناسب گردش کنید. وقتی برای گردش های شدید باید از بخشهایی از یک باند دیگر استفاده کنید، این مسئولیت شماست که مطمئن باشید بدون تداخل با سایر کاربران جاده می توان با خیال راحت چنین حرکتی را انجام داد.

گردش به راست

گردش های راست با وسایل نقلیه ای که خروج از مسیر زیادی دارند، راننده باید با توجه به مقدار خروج از مسیر چرخ ها را بچرخاند. چرخاندن چرخ های عقب وسیله نقلیه بر روی پیاده روها و حاشیه خیابان خطرناک است و ممکن است به سیستم تعلیق، چرخ ها و لاستیک ها آسیب برساند. باید مراقب باشید که به اشیایی مانند تیرهای برق، پایه علائم راهنمایی و رانندگی یا پایه های روشنایی در نزدیکی محدوده برخورد نکنید. به طور کلی، بهتر است از جاده ای که ورود می کنید فضای بیشتری نسبت به جاده ای که می خواهید به آن وارد شوید، استفاده کنید.
در خیابان های باریک، قبل از چرخاندن فرمان، به خوبی از تقاطع عبور کنید. ممکن است لازم باشد تا حدی از باند مرکزی خیابان وارد شده یا وارد باند دوم ترافیک شوید. در این صورت، شما باید حق تقدم را به ترافیک آن خیابان بدهید، برای گردش راهنما بزنید و از یک مانور ایمن استفاده کنید. هنگامی که مجبور هستید بطور نسبی مسیر دیگری را مسدود کنید، اطمینان حاصل کنید که وسایل نقلیه کوچکتر مانند موتورسیکلت و دوچرخه در سمت راست شما به سمت بالا حرکت نمی کنند. به یاد داشته باشید، هنگامی که وقتی که در وسط پیچ قرار دارید توانایی دیدن شما محدود می شود

گردش به چپ

هنگام گردش به چپ از هرگونه خروج از مسیر آگاه باشید. تا زمانی که از آینه بیرونی سمت چپ خود برای نظارت بر مسیر چرخ های عقب استفاده نکنید، ممکن است این چرخ ها به یک وسیله نقلیه یا تابلو راهنمایی و رانندگی در کناره خیابان برخورد کنند. قبل از اینکه وسیله نقلیه را پس از گردش به چپ، درست در سمت راست باند وسط، برگردانید، باید آن را در یک قوس وسیع بچرخانید. سپس با افزایش سرعت می توانید، در صورت ایمن بودن، به سمت راست حرکت کنید

توجه

اتوبوس های مدارس، به ویژه اتوبوس های بزرگتر، محورهای عقب خود را خیلی جلوتر از انتهای اتوبوس است که باعث می شود عقب اتوبوس از مسیر طبیعی خود خارج شود.

دنده عقب گرفتن

با برنامه ریزی قبلی می توانید نیاز به دنده عقب گرفتن را از بین ببرید. در صورت لزوم، اگر به شما در اجتناب از دنده عقب گرفتن در خیابانی کمک می کند، دور یک بلوک رانندگی کنید. به جای دنده عقب گرفتن به ترافیک، به سمت آن رانندگی کنید. از ورود به مسیر وسیله نقلیه در حال دنده عقب گرفتن خودداری کنید و در مقابل وسیله نقلیه ای که ممکن است به زودی دنده عقب بگیرد شود توقف و یا پارک نکنید. به عنوان راننده، شما مسئولیت اطمینان از رعایت کلیه اقدامات احتیاطی هنگام تلاش برای دنده عقب گرفتن به مسیر حرکتی در جاده را دارید.

• قبل از دنده عقب گرفتن: تلفن / رادیو را خاموش کنید، پنجره ها را باز کنید، چراغ های چهار طرفه را فعال کرده و بوق را به صدا درآورید.
• از وسیله نقلیه خارج شده و در اطراف آن راه بروید تا منطقه ای را که باید به آنجا دنده عقب بگیرید بررسی کنید. در مسیر سفر خود به دنبال موانع یا سیم های سقفی، فضاهای جانبی، عابرین پیاده یا اشیاء باشید.
• به یاد داشته باشید که از هر دو آینه دید عقب استفاده کنید. نقطه کور در عقب را بخاطر داشته باشید، چرا که دید در آن قسمت محدود است.

دنده عقب گرفتن مستقیم

ساده ترین و ایمن ترین مانور دنده عقب گرفتن، دنده عقب رفتن مستقیم است. در صورت امکان از این روش استفاده کنید.

• جلو بروید و اتوبوس را مطابق جهت مورد نظر خود قرار دهید.
• اطمینان حاصل کنید که چرخ های جلو و عقب مستقیم و رو به جلو هستند.
• هر دو آینه را در حالی که به آرامی به عقب و در یک مسیر مستقیم حرکت می کنید، نگاه کنید.
• اگر اتوبوس از محل پارک به چپ یا راست تغییر مکان می دهد، وسیله نقلیه را بر اساس آن تراز کنید.

دنده عقب ۹۰ درجه (سمت راننده)

هنگام انجام دنده عقب گرفتن ۹۰ درجه، دنده عقب گرفتن از سمت راننده توصیه می شود.

• اتوبوس خود را در جهت زاویه دار مورد نظر قرار دهید.
• در حالی که آرام عقب می روید، فرمان را به سمت چپ بچرخانید.
• هنگام بررسی آینه ها، از پنجره راننده برای کنترل عقب استفاده کنید.
• اگر خیلی تند یا زود پیچیدید، بر این اساس چرخ ها را کمی به سمت راست بچرخانید. اگر خیلی دیر یا باز پیچیدید، چرخاندن چرخ ها را به سمت چپ انجام دهید تا مسیر تنظیم شود.

دنده عقب با انحراف

دو نوع دنده عقب انحرافی وجود دارد: سمت راننده، جایی که شما به عقب منحرف می شوید. و سمت شاگرد، جایی که دوباره به سمت راست حرکت می کنید.

• حرکت مستقیم به جلو تا زمانی که وسیله نقلیه در یک خط مستقیم قرار گیرد را ادامه دهید.
• چرخ را به سمت چپ بچرخانید و اتوبوس را به سمت مقصد منحرف کنید.
• هنگام دنده عقب گرفتن از آینه ها، کمک بگیرید تا محل پارک مقصد را تنظیم کنید.
• اتوبوس را دنده عقب ببرید تا انتهای اتوبوس با مرکز محل پارک همسو شود.
• چرخ را تا جایی که ممکن است به سمت راست بچرخانید و تا وقتی که انتهای اتوبوس در محل مورد نظر در پارکینگ قرار نگرفته،‌ دنده عقب گرفتن را ادامه دهید
• چرخ ها را صاف کنید. در حالی که به آرامی به سمت مقصد برمی گردید به هر دو آینه نگاه کنید.

راهنما

یک راهنمای مسئول می تواند با تماشای ناحیه ای که در آن در حال دنده عقب گرفتن هستید و تحت نظر داشتن نقاط کور، به شما کمک کند. راهنما باید در وضعیتی قرار داشته باشد که شما و قسمت عقب وسیله نقلیه شما را به وضوح ببیند. آنها همچنین باید آماده باشند تا در صورت آمدن عابران پیاده یا وسایل نقلیه به مسیر شما، به شما هشدار دهند. این می تواند به شما کمک کند رویکردی آسان و ایمن در دنده عقب گرفتن ۹۰ درجه داشته باشید. به یاد داشته باشید که دستگاه های هشدار دهنده پشتیبان مسئولیت راننده را هنگام دنده عقب گرفتن از بین نمی برند.

بررسی ترمز

در حالی که از شما انتظار نمی رود بتوانید ترمز خود را تعمیر کنید، باید بتوانید مشکلات آن را تشخیص دهید. از برنامه بازرسی زیر به عنوان بخشی از بازرسی سفر روزانه خود استفاده کنید.

• ترمزهای هیدرولیک (بدون نیروی کمکی):
  ترمز را به شکل متوسط اعمال کرده و نگه دارید.
  اگر پدال افت مداوم داشته باشد، باید وسیله نقلیه از سرویس خارج شده و سیستم به طور حرفه ای بازرسی شود.
• ترمزهای هیدرولیک (با نیروی کمکی):

با توقف موتور، پدال ترمز را چندین بار پمپ کنید تا نیروی کمکی از بین برود.

• ترمز را به شکل متوسط اعمال کرده و نگه دارید.
• موتور را روشن کنید (پدال باید کمی افت کند) و متوقف شوید.
• اگر پدال همچنان به پایین می افتد یا اینکه اصلا نمی افتد (بدون نیروی کمکی)، موتور را خاموش کنید. وسیله نقلیه باید از سرویس خارج شده و سیستم به طور حرفه ای بازرسی شود.

استفاده از ترمزها

در ابتدای توقف با فشار ثابت ترمز بگیرید و سپس با کند شدن سرعت خودرو از فشار آن کم کنید. درست قبل از توقف کامل وسیله نقلیه، ترمزها را رها کنید تا از حرکت تند و سریع اجتناب کنید، سپس دوباره ترمز کنید تا خودرو هنگام توقف نگه داشته شود.
ترمزهای هیدرولیک یا ترمزهای بادی نباید قفل شوند (به طور متناوب اعمال و آزاد شوند) مگر در جاده لغزنده که این نوع ترمز ممکن است کنترل بهتری ایجاد کند، خطر لغزش را کاهش دهد و توقف کوتاه تری به همراه داشته باشند. با این وجود، ترمزهای بادی با قفل شوندگی ممکن است فشار هوا را به شدت کاهش دهند. قفل شوندگی در جاده خشک هدف مفیدی ندارد و ممکن است در شیب سرازیری، فشار هوا را به زیر حداقل میزان مورد نیاز برای توقف وسیله نقلیه کاهش دهد.
از استفاده بیش از حد از ترمز در سراشیبی های طولانی خودداری کنید، زیرا ترمزهای بیش از حد گرم به طور خطرناکی ناکارآمد هستند. از تعویض به دنده پایین تر استفاده کنید و از فشرده سازی موتور به عنوان اصلی ترین وسیله برای کنترل سرعت در شیب های طولانی استفاده کنید. برای بالا رفتن از آن باید از همان دنده ای که در سراشیبی طولانی پایین آمده اید استفاده کنید. قبل از شروع سراشیبی دنده پایین را انتخاب کنید.

اگر دستگاه هشدار دهنده فشار پایین هوا در هر زمان کار می کند، بلافاصله در امن ترین مکان موجود متوقف شوید و قبل از ادامه کار مشکل را برطرف کنید.

اگر ترمزهای شما در جاده ای مسطح از کار افتاد، از تعویض دنده (دستی یا اتوماتیک) استفاده کنید و برای کاهش سرعت خودرو از کمپرسور موتور استفاده کنید. در شرایط اضطراری، ممکن است لازم باشد از ترمز اضطراری استفاده کنید. تا قبل از انجام تعمیرات، دوباره از وسیله نقلیه استفاده نکنید.
هنگام ترمز گرفتن روی سطح مرطوب یا لغزنده یا در پیچ ها، مراقب باشید. دیر یا زیاد ترمز گرفتن در این شرایط می تواند باعث لغزش اضافی شود. برای جلوگیری از لغزش، ترمزها را رها کنید، نگاه کنید و به مسیری که می خواهید بروید، حرکت کنید.
بازدارنده ها در مربیان موتور به گزینه ای محبوب تبدیل شده اند. آنها ترمز را تقویت می کنند و به کاهش سایش ترمز اصلی و محو شدن ترمز کمک می کنند و در سراشیبی های طولانی مفید هستند.
سه نوع کند کننده (ریتاردر) ترمز وجود دارد: کند کننده های اگزوز، ترمزهای موتور و کند کننده های خط انتقال قدرت (جعبه دنده). فعال سازی کند کننده معمولاً توسط راننده با استفاده از کلید روشن یا خاموش یا تنظیم متغیر انجام می شود. در برخی از اتوبوس ها، هنگام نصب ترمزهای اصلی، عقب انداز به طور خودکار فعال می شود. کند کننده های ترمز اگزوز و موتور به طور معمول صدای موتور را افزایش می دهند و بسیاری از جوامع استفاده از آنها را ممنوع کرده اند.
همیشه به علائم راهنمایی در مورد استفاده از کند کننده های موتور و اگزوز توجه داشته باشید. کند کننده های جعبه دنده صدای موتور را افزایش نمی دهند. با این حال، استفاده طولانی مدت گرمای جعبه دنده را تا حدی افزایش می دهد که می تواند برای محافظت از آسیب به جعبه دنده ، مربی را خاموش کند.

هشدار

از آنجا که کند کننده فقط به محور محرک، نیروی ترمز وارد می کند، فعال کردن کند کننده هنگام رانندگی روی سطح لغزنده می تواند باعث از دست رفتن کنترل و تصادف شود. در جاده های مرطوب، لغزنده یا یخبندان از کند کننده استفاده نکنید. در زمان هوای نامناسب، کند کننده را با استفاده از کلید مادر (خاموش) خاموش کنید. رانندگانی که این هشدار را نادیده می گیرند و قفل شوندگی چرخ ناشی از کند کننده را تجربه می کنند، باید بلافاصله کند کننده را خاموش کنند تا چرخ های محرک بتوانند آزادانه بچرخند و کنترل فرمان را دوباره بدست آورند.

توجه

اگر قصد استفاده از وسیله نقلیه مجهز به ترمز بادی را دارید، برای اطلاعات بیشتر به دفترچه راهنمای ترمز بادی MTO مراجعه کنید.

فاصله طولی

وسایل نقلیه موتوری تجاری باید در فاصله حداکثر ۶۰ متری (۲۰۰ فوت) بین خود و سایر وسایل نقلیه در مسیری که سرعت آن بیش از ۶۰ کیلومتر در ساعت است (به جز هنگام سبقت و عبور از وسیله نقلیه دیگر) را حفظ کنند.

توقف در تقاطع های ریلی

تمام تقاطع های ریلی در جاده های عمومی انتاریو با علائم قرمز و سفید “X” مشخص شده است. مراقب این علائم باشید و آماده توقف کردن شوید. همچنین ممکن است علائم هشدار دهنده زرد رنگ و علامت گذاری روی جاده یک X بزرگ در نزدیک شدن به تقاطع های ریلی ببینید. برخی از تقاطع های ریلی دارای چراغ های راهنمای چشمک زن هستند در حالی که برخی از دروازه ها یا موانع برای جلوگیری از عبور رانندگان از مسیرهای ریل هنگام عبور قطار استفاده می کنند.
اکثر اتوبوس ها و سایر وسایل نقلیه عمومی ملزم هستند که در تقاطع های ریلی که فاقد دستگاه هشدار دهنده خودکار مانند موانع و چراغ های راهنما هستند، بایستند. اتوبوس های مدرسه باید در تمام تقاطع های ریلی متوقف شوند، خواه دستگاه های هشدار دهنده خودکار داشته باشند یا نداشته باشند. رانندگان باید آماده توقف در پشت این وسایل نقلیه باشند. از همه علائم و نشانه ها پیروی کنید. به یاد داشته باشید – توقف کامل قطار با استفاده ترمز اضطراری ممکن است تا دو کیلومتر طول بکشد.
وقتی به یک تقاطع ریلی نزدیک می شوید، به یاد داشته باشید:

• سرعت خود را کم کنید، گوش دهید و به هر دو طرف نگاه کنید تا مطمئن شوید راه قبل از عبور از مسیرها خالی است.
• اگر قطاری در حال آمدن است، حداقل با فاصله پنج متر از نزدیکترین ریل توقف کنید. تا وقتی که مطمئن نشده اید قطار یا قطارها عبور کرده اند، از روی ریل عبور نکنید.
• هرگز برای عبور از روی ریل، با قطار مسابقه ندهید.
• اگر چراغ های راهنما وجود دارد، منتظر بمانید تا چشمک زن آنها متوقف شود و اگر گذرگاه دارای یک دروازه یا مانع است، قبل از اینکه از ریل ها عبور کنید، صبر کنید تا برداشته شود.
• از رانندگی اطراف،‌ زیر یا داخل دروازه های در حال پایین آمدن، بالا رفتن یا پایین متوقف شده، خودداری کنید. این غیرقانونی و خطرناک است.
• هرگز در مسیرهای ریلی توقف نکنید. به عنوان مثال، در ترافیک شدید، قبل از شروع به عبور، اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای عبور کامل از مسیرها را دارید.
• هنگام عبور از مسیرها، دنده را عوض نکنید.
• اگر در یک گذرگاه گیر افتادید، بلافاصله همه را از وسیله نقلیه خارج کنید و از آن دور کنید. به مکانی امن منتقل شوید و سپس با مقامات مسئول تماس بگیرید.
• اتوبوس ها و سایر وسایل نقلیه عمومی باید در تقاطع های ریلی که توسط دروازه ها، چراغ های راهنما یا تابلوی توقف مدیریت نمی شوند، کاملا توقف کنند. اتوبوس های مدرسه باید در تقاطع های ریلی متوقف شوند، خواه توسط دروازه ها یا چراغ های راهنما محافظت شوند یا خیر. مراقب این اتوبوس ها باشید و آماده باشید تا در پشت آنها بایستید.
• اگر به علامت توقف در یک تقاطع ریلی نزدیک می شوید، باید توقف کنید، مگر اینکه توسط یک پرچمدار دستور دیگری داده شود.

به اشتراک گذاری جاده

• به اشتراک گذاشتن جاده با وسایل نقلیه کوچکتر
• به اشتراک گذاری جاده با موتورسیکلت ها، موتورسیکلت های با سرعت محدود و دوچرخه های موتوری
• به اشتراک گذاشتن جاده با دوچرخه سواران
• به اشتراک گذاشتن جاده با ماشین آلات مزرعه
• به اشتراک گذاشتن جاده با عابران پیاده
• دادن حق تقدم به دیگران
• رانندگی در میدان ها
• ایستگاه اتوبوس های شهری

به اشتراک گذاری جاده با وسایل نقلیه کوچک تر

توجه داشته باشید که بیشتر رانندگان وسایل نقلیه کوچکتر نمی فهمند که رانندگی با وسیله نقلیه مانند تریلر کشنده یا اتوبوس چگونه است. بسیاری نمی دانند که برخی از وسایل نقلیه بزرگ نیاز به دو برابر فضای بیشتر برای توقف نسبت به اتومبیل های کوچک تر دارند و رسیدن به سرعت عادی رانندگی بسیار بیشتر طول می کشد. بسیاری از رانندگان نیز وقتی یک وسیله نقلیه بزرگ پشت سر یا کنار آنها حرکت می کند عصبی می شوند و این ممکن است باعث حرکت ناگهانی یا غیرمنتظره آنها شود.
در اینجا چند نکته برای اشتراک جاده با وسایل نقلیه کوچکتر آورده شده است:

1. دنبال کردن – دنبال کردن وسایل نقلیه دیگر با فاصله بسیار نزدیک، کار خطرناکی است. اگر اتفاق غیر منتظره ای رخ دهد، فضای کافی برای توقف ایمن نخواهید داشت. همچنین، توجه داشته باشید که یک وسیله نقلیه بزرگ بسیار نزدیک ممکن است رانندگان وسایل نقلیه کوچک را بترساند.
2. سبقت گرفته شدن – هنگامی که وسایل نقلیه کوچکتر و سریعتر سعی در سبقت گرفتن از شما دارند به آنها اجازه این کار را بدهید. به اندازه کافی سرعت خود را پایین بیاورید تا اجازه دهید خودرو به سرعت و با اطمینان از شما عبور کند.
3. راهنما زدن – قبل از گردش، کاهش سرعت یا توقف، اهداف خود را به وضوح راهنما بزنید تا سایر رانندگان وقت کافی برای واکنش مناسب داشته باشند.
4. گردش – بسیاری از رانندگان وسایل نقلیه کوچکتر نمی دانند که وسایل نقلیه بزرگ برای گردش به چه فضایی نیاز دارند. رانندگان وسایل نقلیه کوچکتر معمولاً به داخل فضای بزرگ گردش وسیله نقلیه وارد می شوند، تا اینکه خیلی دیر متوجه می شوند که وسیله نقلیه بزرگ برای تکمیل گردش به آن فضای که آنها به آن وارد شده اند، احتیاج دارد. برای انجام بی خطر گردش، باید آهسته پیش بروید و قسمت عقب خودرو را ببینید. همیشه قبل از اتمام گردش، مطمئن شوید که وسیله نقلیه دیگری وارد فضای مورد استفاده گردش شما نشده است.

به اشتراک گذاری جاده با موتورسیکلت ها، موتورسیکلت های با سرعت محدود و دوچرخه های موتوری

موتورسیکلت ها، موتورسیکلت های با سرعت محدود و دوچرخه های موتوری به دلیل بزرگی، سخت تر دیده می شود. رانندگان این وسایل نقلیه ممکن است به دلیل ناهموار بودن سطح جاده یا شرایط جوی نامناسب، حرکت ناگهانی انجام دهند. از آنجا که از آنها کمتر محافظت می شود، در اثر برخورد و تصادف احتمال آسیب دیدگی بیشتر می شود.
موتورسیکلت ها و موتورسیکلت های با سرعت محدود که نمی توانند ترافیک را تحمل کنند باید تا حد ممکن به لبه سمت راست جاده نزدیک شوند. با این حال، به یاد داشته باشید که این وسایل نقلیه حق استفاده از کل باند را دارند.
از آنجا که بسیاری از راهنما های روشن موتور سیکلت به طور خودکار خاموش نمی شوند، هنگام گردش به سمت چپ جلوی موتور سیکلتی که چراغ راهنمای آن روشن است، مراقب باشید. اطمینان حاصل کنید که موتورسوار واقعاً در حال گردش است. ممکن است او فراموش کرده باشد که چراغ راهنما را خاموش کند.

به اشتراک گذاری جاده با دوچرخه سواران

انتظار می رود دوچرخه و موتوری که با سرعت کمتری نسبت به سایر وسایل نقلیه حرکت می کنند، حدود یک متر از ماشین های حاشیه یا پارک شده رانندگی کنند یا در مواقعی که محدودیتی وجود ندارد، تا حد امکان به لبه سمت راست جاده نزدیک شوند. با این حال، در صورت لزوم برای رعایت ایمنی، می توانند از هر قسمت از باند استفاده کنند، مانند موارد زیر:

• از موانعی مانند گودال ها، یخ، شن و ماسه، تپه خاک، جاده شیاردار یا حفره دار، چاله ها و شبکه های فاضلاب خودداری کنند.
• از مسیرهای راه آهن یا واگن برقی با زاویه ۹۰ درجه عبور کنند
• عبور از جایی که مسیر باریک است و نمی توان با خیال راحت از آن استفاده کرد

دوچرخه سواران هنگام حرکت با سرعت معمول یا سرعت بیشتر از سرعت عادی ترافیک در آن زمان و مکان، یا هنگام گردش به چپ، یا قرار گرفتن در موقعیت گردش به چپ، لازم نیست که نزدیک لبه سمت راست جاده رانندگی کنند. (دوچرخه سواران مجاز به گردش به چپ از یک محل گردش به چپ، در جایی که این امکان وجود دارد، هستند.)

هنگام سبقت گرفتن از دوچرخه سوار، رانندگان وسایل نقلیه موتوری ملزم به رعایت حداقل فاصله یک متر، در صورت عملی بودن، بین وسیله نقلیه خود و دوچرخه سوار هستند. عدم انجام این کار ممکن است منجر به جریمه نقدی در محدوده ۶۰ تا ۵۰۰ دلار و دو امتیاز منفی اضافی در کارنامه راننده شود. هر زمان ممکن باشد، باید مسیر را تغییر دهید.
با فاصله نزدیک پشت سر دوچرخه سواران رانندگی نکنید. آنها چراغ ترمزی که هنگام کند یا متوقف شدن به شما هشدار دهد، ندارند.

تقاطع ها

برای جلوگیری از برخورد با دوچرخه سواران در تقاطع ها، موارد زیر را بخاطر بسپارید:

• هنگام گردش به راست، آینه ها و نقطه کور سمت راست خود را بررسی کرده و به راست راهنما بزنید تا مطمئن شوید که مسیر دوچرخه سواری را قطع نمی کنید.
• هنگام گردش به چپ، باید بایستید و منتظر باشید تا دوچرخه های روبرو قبل از گردش شما عبور کنند.
• هنگام رانندگی داخل یک تقاطع، مراقب باشید مسیر دوچرخه سوارانی را که منتظر گردش به چپ هستند را قطع نکنید.

هنگام سبقت گرفتن از دوچرخه سوار، بی جهت بوق خود را به صدا در نیاورید. ممکن است آنها را بترساند و کنترل دوچرخه را از دست بدهند. اگر احساس می کنید که باید از بوق خود استفاده کنید، در حالی که هنوز فاصله زیادی با دوچرخه سوار ندارید، به سرعت و به آرامی به آن ضربه بزنید.
مسیر دوچرخه مخصوص دوچرخه سواران است. آنها به طور معمول با یک خط سفید ثابت مشخص می شوند. برای گردش به راست در پیچ ها یا بزرگراه، گاهی اوقات باید وارد مسیر دوچرخه سواری شوید یا از آن عبور کنید. هنگام انجام این کار مراقبت بیشتری به خرج دهید. فقط پس از اطمینان از اینکه می توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید ، وارد خط دوچرخه شوید و سپس چرخش را انجام دهید.
راهنماهای دستی دوچرخه سواران را تماشا کنید. یک دوچرخه سوار ممکن است با صاف کردن بازوی راست خود به بیرون، گردش به راست را نشان دهد.

سعی کنید در صورت امکان با دوچرخه سواران تماس چشمی برقرار کنید.

جعبه های دوچرخه به جلوگیری از برخورد بین رانندگان و دوچرخه ها در تقاطع ها کمک می کنند. این یک جعبه نقاشی شده روی جاده است که درون آن نماد دوچرخه سفید رنگ کشیده شده است. خطوط دوچرخه که به جعبه نزدیک می شوند و از آن خارج می شوند نیز ممکن است رنگ آمیزی شوند. به عنوان یک راننده، باید پشت جعبه توقف کرده و منتظر چراغ راهنمایی و رانندگی شوید. درون جعبه توقف نکنید.

كودكانی كه در خیابان دوچرخه سواری می كنند ممكن است آموزش و مهارت لازم برای دوچرخه سواری ایمن را ندیده باشند. آنها ممکن است از همه خطرات یا قوانین جاده مطلع نباشند. کودکان با دوچرخه های بزرگ تر از خودشان را تماشا کنید زیرا ممکن است توانایی کنترل آن را نداشته باشند.

وقتی در کنار جاده پارک کردید، به پشت خود نگاه کنید و قبل از باز کردن در، آینه ها و نقاط کور خود را برای عبور احتمالی دوچرخه سوار از کنار خود بررسی کنید.

به اشتراک گذاری جاده با ماشین آلات کشاورزی

ماشین آلات کشاورزی در مقایسه با سایر کاربران جاده بسیار کند حرکت می کنند. سرعت اکثر تراکتورها و کمباین ها حداکثر ۴۰ کیلومتر در ساعت است، اما هنگام کشیدن وسایل یا واگن ها با سرعت کمتر از ۴۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کنند. ماشین آلات مزرعه غالباً بزرگ، عریض یا طویل یا هر دو هستند، دیدن سایر وسایل نقلیه نزدیک شونده از پشت را برای راننده دشوار می کند. کشاورزان اغلب بجای جاده یا باند مستقیماً در مزارع حرکت می شوند یا فقط از باندی به باند دیگر جابجا می شوند. به یاد داشته باشید که معمولاً کشاورزان پس از تاریک شدن هوا در فصول اوج کاشت و برداشت در جاده ها هستند.
ماشین آلات کشاورزی در جاده باید علامت خودروی کند نارنجی و قرمز را در قسمت عقب خودرو نصب کنند. این علامت به سایر رانندگان هشدار می دهد که وسیله نقلیه با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت یا کمتر حرکت می کند. اگر یکی از این علائم را دیدید، سرعت خود را کم کنید و احتیاط کنید. به خوبی عقب بمانید و تا زمانی که سبقت ایمن نباشد از کنار آن عبور نکنید. (به علامت حرکت آهسته وسیله نقلیه در اینجا مراجعه کنید.)

به اشتراک گذاری جاده با عابرین پیاده

توجه ویژه ای به عابران پیاده، خواه در حال عبور از جاده ها در ترافیک باشند، یا در حال پیاده روی یا دویدن در کنار جاده ها، و یا استفاده از خط کشی عابر پیاده یا عبور از جاده ها (معروف به نواحی تقاطع) داشته باشید. رانندگان باید از عابران پیاده ای که غالبا برای عبور از خیابان از خط کشی استفاده نمی کنند، باشند. توجه داشته باشید که ممکن است یک کودک یا حیوان توپ را به داخل جاده منتقل کند. مراقب کودکان باشید. به آرامی و با احتیاط در نواحی مدرسه ای، مناطق مسکونی و هر منطقه دیگری که کودکان ممکن است در آن قدم بزنند یا بازی کنند، رانندگی کنید. شما هرگز نمی دانید چه زمانی کودک ممکن است از بین اتومبیل های پارک شده بیرون بپرد یا سعی کند بدون نگاه به ترافیک از خیابان عبور کند. در گرگ و میش که کودکان هنوز در بیرون از خانه بازی می کنند بسیار محتاط باشید، دیدن آنها در این مواقع بسیار دشوار است. مراقب تابلوهای منطقه ایمن جامعه باشید، زیرا این تابلوها نواحی را نشان می دهند که جامعه تشخیص داده خطر ویژه ای برای عابرین پیاده وجود دارد.
سالمندان یا عابران پیاده دارای معلولیت به احتیاط و ادب بیشتری از طرف رانندگان احتیاج دارند، زیرا ممکن است در عبور از جاده کند عمل کنند. در مورد عابران پیاده نابینا، دارای اختلال بینایی یا شنوایی، افرادی که از ویلچر استفاده می کنند یا افرادی که به دلیل برخی دیگر از ناتوانی های جسمی آهسته راه می روند، هوشیار باشید. به آنها توجه ویژه ای داشته باشید. عابران پیاده ای که نابینا یا کم بینا هستند ممکن است از عصای سفید یا سگ راهنما برای کمک به آنها در مسافرت ایمن در پیاده روها و تقاطع ها استفاده کنند. رانندگان وسایل نقلیه هیبریدی باید توجه داشته باشند که افراد کم بینا اغلب قبل از ورود به تقاطع به شنیدن صدای موتور گوش می دهند. توجه داشته باشید که هنگام کند کردن سرعت و توقف، وسیله نقلیه شما صدای غیر قابل تشخیص یا کمی نمی دهد، و توسط فرد شنیده می شود، بسیار مراقب باشید. تابلوهای احتیاطی در برخی مناطق که نیاز خاصی به هوشیاری رانندگان وجود دارد، نصب می شود.
با افرادی که از دستگاه های حرکتی (صندلی چرخدار موتوری و اسکوترهای طبی) استفاده می کنند، همان رفتاری را داشته باشید که با عابرین پیاده دارید. معمولاً این افراد در امتداد پیاده رو حرکت می کنند اما اگر پیاده رو در دسترس نباشد، باید مانند عابران پیاده از کنار شانه سمت چپ جاده در جهت ترافیک روبرو حرکت کنند.
برخی از ایستگاه های واگن برقی یک محل (جزیره) یا منطقه ایمنی ویژه برای سوار و پیاده شدن مسافران دارند. با سرعت مناسب از این جزایر و مناطق ایمنی عبور کنید. همیشه برای مواردی که عابران پیاده حرکت ناگهانی یا غیرمنتظره انجام می دهند، آماده باشید.

دادن حق تقدم به دیگران

مواقعی پیش می آید که باید حق تقدم را به دیگران بدهید. این بدان معنی است که شما باید اجازه دهید شخص یا دیگر اول برود. در اینجا چند قانون در مورد زمانی که باید حق تقدم را به دیگران بدهید آورده شده است:
در یک تقاطع بدون علائم و چراغ، شما باید حق تقدم را به هر وسیله نقلیه ای که از سمت راست نزدیک می شود بدهید.

در یک تقاطع با تابلو توقف در همه گوشه ها، شما باید حق تقدم را به اولین وسیله نقلیه که کاملا متوقف می شود بدهید. اگر دو وسیله نقلیه همزمان متوقف شوند، وسیله نقلیه سمت چپ باید حق تقدم را به وسیله نقلیه سمت راست بدهد.

در هر تقاطع که می خواهید به چپ یا راست بپیچید، باید حق تقدم را به دیگران بدهید. اگر به چپ می پیچید، باید منتظر شوید تا ترافیک نزدیک شونده عبور کند، اگر به راست بپیچید، باید منتظر عبور عابران پیاده باشید.
تابلو رعایت حق تقدم بدین معنی است که شما باید سرعت خود را کم کرده و یا در صورت لزوم و چه در مسیر تقاطع و چه جاده متقاطع توقف کنید.

هنگام ورود به جاده از جاده خصوصی یا بزرگراه، باید حق تقدم را به وسایل نقلیه و عابرین پیاده در حال استفاده از آن جاده بدهید.

شما باید حق تقدم را به دیگران بدهید و تا وقتی که عابرین پیاده کاملا از جاده عبور نکرده اند، مخصوصا در نواحی عبور عابرین پیاده و خط کشی ها، (نمودار ۲-۱۱) و همینطور تقاطع های مدارس با راهنمای عبور از جاده، توقف کنید.

به یاد داشته باشید، راهنما زدن حق تقدم را به شما نمی دهد. شما باید از خالی بودن راه اطمینان حاصل کنید.

رانندگی در میدان ها

فضاهای اضافی در کنار وسایل نقلیه بزرگ (کامیون و اتوبوس) با آنها حفظ کند. ممکن است مجبور شوند در نزدیک شدن یا داخل میدان ها در یک قوس بزرگ حرکت کنند.

رانندگی با یک وسیله نقلیه بزرگ در یک میدان

راننده ای که در یک وسیله نقلیه بزرگ (مانند کامیون یا اتوبوس) در حال عبور داخل میدان است، در صورت نیاز ممکن است مجبور به استفاده از کل عرض جاده، از جمله برآمدگی مرکزی (قسمت اطراف جزیره مرکزی مجاور جاده)، استفاده کند. قبل از ورود به میدان، ممکن است خودرو نیاز پیدا کند هر دو باند را مورد استفاده قرار دهد. به یاد داشته باشید، وسیله نقلیه موجود در میدان، دارای حق تقدم است. شما باید اطمینان حاصل کنید که وسیله نقلیه شما برای ورود و خروج در باند مناسب قرار دارد.
بسیاری از میدان ها نیز با یک لبه مرکزی، یک قسمت مرتفع نسبت به سطح حرکتی در اطراف جزیره مرکزی که به عنوان یک باند اضافی برای وسایل نقلیه بزرگ عمل می کند، طراحی شده اند. چرخ های عقب این وسایل نقلیه بزرگ می توانند روی این باند اضافی مرکزی رفته تا کامیون بتواند به راحتی گردش دور میدان را، در حالی که بخش دیگر میدان توسط وسایل نقلیه دیگر اشغال شده، استفاده کند.

ایستگاه های اتوبوس شهری

در بسیاری از جاده های شهری مناطق ویژه ای برای توقف اتوبوس های شهری وجود دارد که به آنها ایستگاه اتوبوس گفته می شود، جایی که مسافران می توانند سوار و پیاده شوند. سه نوع ایستگاه اتوبوس وجود دارد:

• ایستگاه های تو رفته وسط بلوک های ساختمانی
• تورفتگی بلافاصله قبل و بعد از تقاطع ها
• مناطق ایستگاه اتوبوس بین دو منطقه پارک کردن تعیین شده

هنگامی که یک اتوبوس در ایستگاه اتوبوس شروع به چشمک زدن با راهنمای گردش به چپ خود می کند، نشان می دهد که آماده خروج از ایستگاه اتوبوس است و اگر شما در باند مجاور ایستگاه اتوبوس نزدیک می شوید، باید اجازه دهید که اتوبوس دوباره وارد ترافیک شود.

اگر یک راننده اتوبوس هستید که از ایستگاه اتوبوس دوباره وارد ترافیک می شوید، چراغ های راهنمای چپ خود را روشن کنید تا نشان دهد شما آماده خروج از ایستگاه اتوبوس هستید.

این به رانندگان دیگری که در باند مجاور ایستگاه اتوبوس نزدیک می شوند می گوید که شما می خواهید دوباره وارد ترافیک شوید. با احتیاط ادامه بدهید.

• ایستگاه های فرورفته وسط بلوک
• تورفتگی قبل از تقاطع
• تورفتگی بعد از تقاطع
• ایستگاه اتوبوس بین اتومبیل های پارک شده قانونی

۳. ساعات خدمت

در این بخش نمایی کلی از قوانین اساسی ارائه می شود. تمام جزئیات مورد نیاز ساعات خدمت در قانون ترافیک بزرگراه در آیین نامه ۰۶/۵۵۵ انتاریو آمده است.

مقررات ساعات خدمت در مورد رانندگان انواع وسایل نقلیه زیر اعمال می شود:

• وسایل نقلیه موتوری تجاری دارای وزن ناخالص یا وزن ناخالص ثبت شده بیش از ۴۵۰۰ کیلوگرم
• اتوبوس، اتوبوس مدرسه و اتوبوس برای اهداف مدرسه

استثنائات مقررات ساعات خدمت

رانندگان انواع وسایل نقلیه زیر نیازی به رعایت مقررات ساعات خدمت ندارند:

• وسایل نقلیه موتوری تجاری غیر از اتوبوس که دارای وزن ناخالص یا وزن ناخالص ثبت شده بیش از ۴۵۰۰ کیلوگرم نباشند
• وسایل نقلیه موتوری تجاری که برای کمتر از ۳۰ روز اجاره داده می شوند
• وسایل نقلیه موتوری تجاری، تحت مجوزهای نمایندگی یا خدمات، که برای حمل و نقل مسافر یا کالا نیستند
• وسایل نقلیه موتوری تجاری تحت اختیار مجوزهای شرکت های حمل و نقل فعالیت می کنند
• وسایل نقلیه موتوری تجاری دو یا سه محوره که محصولات اولیه مزرعه، جنگل، دریا یا دریاچه را حمل می کنند
• کامیون وانت هایی که برای اهداف شخصی مورد استفاده قرار می گیرند و دارای وزن ناخالص ۶۰۰۰ کیلوگرم یا کمتر هستند
• کامیون های یدک کش
• خانه های متحرک
• اتوبوس های شهری که به عنوان بخشی از خدمات حمل و نقل عمومی فعالیت می کنند
• اتوبوس هایی که برای اهداف شخصی و بدون پرداخت کرایه کار می کنند
• وسایل نقلیه ای که توسط افسران پلیس استفاده می شود
• وسایل نقلیه مورد استفاده برای احیا قلبی
• وسایل نقلیه ای که در موارد اورژانسی برای امداد رسانی کار می کنند
• آمبولانس ها، تجهیزات آتش نشانی و ماشین های نعش کش

وضعیت خدمت

این قوانین چهار دسته زمان کار را برای رانندگان وسایل نقلیه تجاری تعریف می کند:

• زمان خارج از خدمت، غیر از زمان سپری شده در خوابگاه
• زمان خارج از خدمت که در خوابگاه گذرانده می شود
• زمان اشتغال به خدمت که برای رانندگی سپری می شود
• زمان اشتغال به خدمت، برای کارهایی به جز رانندگی

فعالیتهای خدمت شامل رانندگی و همچنین انجام سایر فعالیتها برای اپراتور مانند: بازرسی، تمیز کردن یا تعمیر وسیله نقلیه؛ رانندگی به عنوان کمک راننده (بجز زمان سپری شده در خوابگاه)؛ بارگیری و تخلیه وسیله نقلیه؛ انتظار در بازرسی ها برای تخلیه یا بارگیری؛ یا زمان سپری شده به دلیل یک اتفاق پیش بینی نشده مانند تصادف، هستند.
از این چهار دسته برای تعیین حداقل ساعات خارج از خدمت و حداکثر ساعات خدمت که برای رانندگان وسایل نقلیه تجاری مجاز است، استفاده می شود.

ساعات خدمت مورد نیاز

نیاز روزانه

• یک راننده باید در هر روز ۱۰ ساعت زمان خارج از خدمت داشته باشد.
• یک راننده نمی تواند بیش از ۱۳ ساعت در روز رانندگی کند.
• یک راننده نمی تواند پس از ۱۴ ساعت انجام خدمت در یک روز، رانندگی کند.

برخی از استثنائات اعمال می شود؛ به آیین نامه ۰۶/۵۵۵ انتاریو مراجعه کنید.

زمان اجباری خارج از خدمت

• پس از یک دوره حداقل هشت ساعته از کار، یک راننده نمی تواند بیش از ۱۳ ساعت رانندگی کند.
• حداقل پس از یک دوره حداقل هشت ساعته از کار، راننده پس از ۱۴ ساعت خدمت، نمی تواند رانندگی را ادامه دهد.
• حداقل پس از گذشت هشت ساعت خارج از خدمت، راننده تا وقتی که ۱۶ ساعت نگذشته باشد، نمی تواند رانندگی کنند.

الزامات چرخه

• یک اپراتور باید چرخه ای را برای دنبال کردن توسط راننده تعیین کند.
• دو نوع چرخه وجود دارد، یک چرخه هفت روزه و یک چرخه ۱۴ روزه.
• در مدت هفت روز متوالی ، یک راننده نمی تواند پس از ۷۰ ساعت کشیک ، رانندگی کند.
• در مدت ۱۴ روز متوالی، راننده پس از ۱۲۰ ساعت خدمت، نمی تواند رانندگی را ادامه دهد. رانندگانی که این چرخه را دنبال می کنند، پس از ۷۰ ساعت خدمت پشت سر هم بدون اینکه ۲۴ ساعت متوالی وقت خارج از کار را صرف کنند، نباید رانندگی کنند.
• در هر روز، تمام رانندگان باید در مدت ۱۴ روز گذشته حداقل ۲۴ ساعت متوالی از خدمت خارج شوند.

تنظیم مجدد / تغییر چرخه

• یک راننده فقط در صورت شروع چرخه جدید می توانند نوع چرخه مورد استفاده را تغییر دهند.
• برای شروع یک چرخه جدید، یک راننده در چرخه هفت روزه باید ۳۶ ساعت متوالی از خدمت خارج شود.
• برای شروع یک چرخه جدید، یک راننده در چرخه ۱۴ روزه باید ۷۲ ساعت متوالی از خدمت خارج شود.

نیازهای دفتر ثبت روزانه

یک گزارش روزانه ممکن است با دست نوشته شده باشد، توسط رایانه تایپ شده و یا توسط دستگاه ضبط، ساخته شود. گزارش روزانه باید حاوی اطلاعات زیر باشد:

• نام راننده
• تاریخ
• نام کمک رانندگان، در صورت وجود
• اگر روز از نیمه شب شروع نشود، زمان شروع روز باید ثبت شود
• چرخه ای که راننده دنبال می کند
• خواندن کیلومتر شمار در ابتدای روز
• شماره پلاک هر وسیله نقلیه موتوری تجاری و هر تریلری که باید رانندگی شود
• نام اپراتور
• آدرس پایانه مرکزی راننده و محل اصلی کار اپراتور
• شبکه نمودار همانطور که در فرم ۱ مقررات نشان داده شده است (نیازی به دستگاه های ضیط کننده نیست)
• زمان شروع و پایان برای هر وضعیت وظیفه در طول روز
• مکانی که وضعیت وظیفه راننده تغییر می کند
• کل زمان سپری شده در هر وضعیت وظیفه در طول روز
• خواندن کیلومترشمار در پایان روز
• کل مسافت رانده شده توسط راننده
• امضای راننده

استثنائات دفتر گزارش روزانه

یک راننده در شرایط زیر نیازی به داشتن دفتر ثبت روزانه ندارد:

1. وسیله نقلیه موتوری تجاری را فقط در شعاع ۱۶۰ کیلومتری مکانی که راننده روز را در آن شروع می کند، رانندگی می کند
2. در پایان روز به همان مکانی که از آنجا شروع کرده است برمی گردد
3. آن روز فقط برای یک اپراتور کار می کند

اگر راننده نیازی به ثبت یک گزارش روزانه نداشته باشد، اپراتور باید یک دفتر ثبت برای روز داشته باشد:

• تاریخ، نام راننده و مکانی که راننده روز را شروع کرده و به پایان می رساند
• چرخه ای که راننده دنبال می کند
• ساعتی که هر وضعیت وظیفه شروع شده و پایان می یابد
• تعداد کل ساعات سپری شده در هر وضعیت وظیفه

این قوانین با اجازه به رانندگان تجاری برای استراحت، به ایمن نگه داشتن جاده های انتاریو کمک می کنند. برای جزئیات بیشتر در مورد نیازهای ساعت خدمت، به وب سایت MTO به آدرس www.mto.gov.on.ca مراجعه کنید، یا به قانون ترافیک بزرگراه در www.e-laws.gov.on.ca مراجعه کنید.

فصل ۳ : رانندگی ایمن و مسئولانه

در انتهای این فصل باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• مفهوم رانندگی تدافعی
• هنگام مستقیم رفتن،‌ دنده عقب گرفتن و موقع گردش، فرمان را چگونه بچرخانید
• معنی خروج از مسیر و اینکه وسیله نقلیه خود را در کجای جاده قرار دهید
• اهمیت به اشتراک گذاری جاده با دیگر استفاده کنندگان آن مخصوصا وسایل نقلیه کوچک، ماشین آلات کشاورزی، دوچرخه سواران و عابرین پیاده
• مفهوم حق تقدم و موقعیت های معمولی که در آن باید حق تقدم را به دیگران بدهید
• قوانین ساعات خدمت

رانندگی ایمن و مسئولانه

رانندگی با اتوبوس یک مهارت تخصصی است که در آن شما باید از آنچه در داخل و خارج وسیله نقلیه اتفاق می افتد، هوشیار باشد. در اینجا چند مورد وجود دارد که باید قبل از شروع به خاطر داشته باشید:

در این بخش:

• مراقبت های ویژه
• رانندگی در شب و وضعیت بد جوی
• مدیریت موقعیت های خاص
• مدیریت موقعیت های اورژانسی

مراقبت های ویژه

• شروع و توقف یک وسیله نقلیه باید عملیاتی آرام و تدریجی باشد. با یک جعبه دنده دستی (استاندارد)، از ترمز دستی به همراه کلاچ و گاز برای نگه داشتن وسیله نقلیه استفاده کنید. این به شما کمک می کند تا در سربالایی ها به عقب سر نخورید. پیش بینی جلوتر می تواند نیاز به توقف های ناگهانی را از بین ببرد.
• هوای نامناسب، همه رانندگان را ملزم می کند تا عادت های رانندگی خود را با آن تنظیم کرده و مراقبت بیشتری انجام دهند. سر و صدا، نگرانی و دیگر حواس پرتی ها، توانایی راننده در واکنش نشان دادن را کاهش می دهد. سرعت خود را کم کرده و فضای بیشتری را در اطراف خودرو حفظ کنید. اگر دنده را در دنده های پایین تر بگذارید، یک وسیله نقلیه با جعبه دنده دستی و لاستیک های معمولی ممکن است در جاده های یخی بسیار راحت تر شروع به کار کند.
• از قبل فکر کنید و با کاهش سرعت خود را برای خطراتی مانند جاده های باریک یا ناهموار، پیچ های تند، پل های باریک و گرد و غبار شدید آماده کنید.
• در صورت لزوم خودرو را تهویه و گرم کنید.
• هنگام حرکت وسیله نقلیه، تمام درها را ببندید و محکم کنید.
• هرگز اجازه ندهید که یک شخص غیر مجاز در صندلی راننده بنشیند، وسیله نقلیه یا هر یک از کنترل های آن را، اداره کند.
• اجازه ندهید مسافران مانع دید راننده به جلو، پهلو یا عقب شوند.
• هرگز وسیله نقلیه را بیش از ظرفیت مجاز خود بارگیری نکنید. (این قضیه در مورد اتوبوس های شهری صدق نمی کند، که مجاز به کار بیش از ظرفیت صندلی و بدون محدودیت در تعداد افراد ایستاده هستند.)
• به جز هنگام سبقت گرفتن، ۶۰ متر (۲۰۰ فوت) بین اتوبوس هایی که در یک مسیر در بزرگراه خارج از شهر، شهری یا روستایی حرکت می کنند، فاصله طولی داشته باشید.

رانندگی در شب و وضعیت بد جوی

در شب و در شرایط بد آب و هوایی مانند باران، برف یا مه، حتی با چراغ های جلو نمی توانید خیلی جلوتر از مسیر حرکت را ببینید. هنگام رانندگی در شب، به ویژه در جاده های تاریک و هر زمان که شرایط آب و هوایی از دید شما می کاهند، سرعت خود را کم کنید.

رانندگی با سرعتی بالاتر از فاصله ای که چراغ جلو روشن می کند

وقتی فاصله توقف شما از آنچه می توانید با چراغ های جلو ببینید بیشتر باشد، با سرعتی بیش از منطقه روشنایی چراغ های خود در حال حرکت هستید. این یک کار خطرناک است زیرا ممکن است فضای کافی برای توقف ایمن در اختیار نداشته باشید. علائم جاده ای بازتابنده می تواند شما را نیز گمراه کند و به شما این باور را می دهد که می توانید دورتر از آنچه می توانید واقعا ببینید، را ببینید. اگر مواظب نباشید ممکن است باعث شود با سرعتی بیش از روشنایی چراغ های جلو رانندگی کنید.

تابش خیره کننده

تابش خیره کننده نور شدیدی است که دیدن و آگاهی از آنچه دیگران در اطراف شما انجام می دهند را برای شما دشوار می کند.
بسته به زاویه اشعه خورشید و محیط اطراف، ممکن است در روزهای آفتابی و ابری مشکل ایجاد کند. تابش خیره کننده همچنین می تواند در شب هنگام مواجه شدن با چراغهای جلو روشن وسایل نقلیه دیگر یا مشاهده انعکاس آنها در آینه هایتان مشکل ساز شود.

هنگام روبرویی با وسایل نقلیه در حال نزدیک شدن با چراغ های روشن در شب، به بالا و بعد و کمی به سمت راست چراغ های جلو نگاه کنید. در تابش خیره کننده روز، از ضد آفتاب استفاده کنید و یا از یک عینک آفتابی با کیفیت استفاده کنید. هنگامی که در یک روز روشن وارد یک تونل می شوید، سرعت خود را کم کنید تا چشمان شما با نور کاهش یافته تطبیق پیدا کند. هنگام رانندگی در تونل، عینک آفتابی خود را برداشته و چراغهای جلو را روشن کنید.

شب را با رعایت قوانین جاده برای چراغ های وسایل نقلیه تابش خیره کننده را کاهش دهید. در فاصله ۱۵۰ متری (۵۰۰ فوت) از وسیله نقلیه در حال نزدیک شدن یا هنگام تعقیب وسیله نقلیه در فاصله ۶۰ متری (۲۰۰ فوت) از چراغ های نور پایین خود استفاده کنید. در جاده های کشور، هنگامی که به یک پیچ یا بالای تپه رسیدید، از چراغ های نور پایین استفاده کنید تا بتوانید چراغ های جلو وسایل نقلیه دیگر را ببینید و باعث خیرگی رانندگان روبرو نشوید. اگر نمی توانید چراغهای جلو را ببینید، دوباره به نور بالا برگردید.

مه

مه یک لایه نازک از ابر است که بر روی زمین قرار گرفته است. مه، دید رانندگان را کاهش می دهد و در نتیجه شرایط رانندگی را سخت می کند. بهترین کار این است که از رانندگی در مه جلوگیری کنید. پیش بینی های هواشناسی را بررسی کرده و در صورت وجود هشدار مه، سفر خود را تا زمان برطرف شدن آن به تأخیر بیندازید. اگر این امکان وجود ندارد یا اگر هنگام رانندگی در مه گرفتار می شوید، تعدادی از نکات رانندگی ایمن وجود دارد که باید رعایت کنید. اگر دید به سرعت کاهش می یابد، از جاده خارج شده و به یک پارکینگ امن رفته و منتظر بمانید تا مه برطرف شود.

نکاتی برای رانندگی ایمن در مه

قبل از رانندگی – و در طول سفر – پیش بینی های هواشناسی را بررسی کنید. اگر هشدار مه وجود دارد، سفر خود را به تعویق بیندازید. این می تواند زندگی شما را نجات دهد. اگر گرفتار رانندگی در مه هستید، این نکات ایمن رانندگی را دنبال کنید:

انجام دهید

• سرعت خود را به آرامی کاهش دهید و با سرعتی متناسب با شرایط رانندگی کنید.
• اطمینان حاصل کنید که کل سیستم روشنایی وسیله نقلیه شما روشن است.
• از چراغ های جلوی نور پایین خود استفاده کنید. نور بالا قطرات رطوبت موجود در مه را منعکس می کند و دید را کاهش می دهد.
• اگر چراغ مه شکن در وسایل نقلیه خود دارید، علاوه بر نور پایین، از آنها نیز استفاده کنید.
• صبور باشید. از سبقت گرفتن، تغییر مسیر و قطع مسیر از ترافیک خودداری کنید.
• از علائم های جاده به عنوان راهنما استفاده کنید. از لبه سمت راست جاده، و نه خط مرکزی، به عنوان راهنما استفاده کنید.
• فاصله طولی را افزایش دهید. برای ترمزگیری ایمن به مسافت بیشتری احتیاج دارید.
• خطرات احتمالی را جستجو کرده و مراقب آنها باشید.
• حواس پرتی ها را در وسایل نقلیه خود کاهش دهید. به عنوان مثال تلفن همراه را خاموش کنید. به توجه کامل شما نیاز است.
• مراقب علائم هشدار دهنده الکترونیکی باشید.
• تا جای ممکن جلو را نگاه کنید.
• پنجره ها و آینه های خود را تمیز نگه دارید. از برف پاک کن و یخ زدا خود استفاده کنید تا دید خود را به حداکثر برسانید.
• اگر مه برای ادامه کار بسیار متراکم است، کاملاً از جاده خارج شوید و سعی کنید وسیله نقلیه خود را در یک مکان پارک امن قرار دهید. چراغ های خطر اضطراری خود را روشن کنید، علاوه بر این، چراغ های نور پایین جلو را روشن نگه دارید.

انجام ندهید

• در قسمت حرکتی جاده متوقف نشوید. شما می توانید اولین حلقه یک تصادف زنجیره ای باشید.
• حتی اگر به نظر می رسد مه در حال برطرف شدن است سرعت خود را به سرعت افزایش ندهید. ممکن است خود را ناگهان در وسط مه بیابید.
• برای سبقت گرفتن از وسیله نقلیه ای که به آرامی در حال حرکت است یا دور شدن از وسیله نقلیه ای که با فاصله خیلی نزدیک آن را دنبال می کند سرعت خود را افزایش ندهید.

به یاد داشته باشید

• مراقب سرعت خود باشید. ممکن است سریعتر از آنچه فکر می کنید در حال حرکت باشید. در این صورت، سرعت را به تدریج کاهش دهید.
• یک فاصله ترمز ایمن بین خود و وسیله نقلیه پیش رو حفظ کنید.
• آرام و صبور باشید. از وسایل نقلیه دیگر سبقت نگیرید و به طور ناگهانی سرعت را افزایش ندهید.
• روی جاده متوقف نشوید. اگر دید به سرعت در حال کاهش است، جاده را به یک منطقه پارک امن ترک کنید و منتظر برطرف شدن مه باشید.
• هنگام کاهش دید، از چراغ های جلو با نور پایین استفاده کنید.

بارندگی

باران، به ویژه با ریزش اولین قطره ها، سطح جاده ها را لغزنده می کند. با بارندگی بیشتر، لاستیک ها ارتباط کمتری با جاده برقرار می کنند. اگر آب زیاد باشد یا خیلی سریع در حال حرکت باشید، ممکن است لاستیک های شما مانند اسکی روی آب بالای آب سوار شوند. به این می گویند هیدروپلانینگ (سرسره آبی). وقتی این اتفاق می افتد، کنترل وسیله نقلیه بسیار دشوار می شود. اطمینان حاصل کنید که لاستیک های خوبی با عاج عمیق دارید و وقتی جاده خیس است سرعت را کاهش دهید.
همچنین باران باعث کاهش دید می شود. آنقدر آهسته رانندگی کنید تا بتوانید در مسافتی که می توانید ببینید، متوقف شوید. از سالم بودن برف پاک کن های شیشه جلو خود اطمینان حاصل کنید. اگر تیغه های برف پاک کن شما شیشه جلو را بدون خط زدن تمیز نمی کنند، آنها را تعویض کنید.
در زیر باران، سعی کنید در قسمتهای خالی جاده رانندگی کنید. به جلو نگاه کنید و حرکات خود را برنامه ریزی کنید. به آرامی فرمان گیری، ترمز و شتاب گیری کنید، این کار احتمال لغزش را کاهش می دهد. در صورت توقف، فضای بیشتری بین خود و وسیله نقلیه پیش رو حفظ کنید. این امر همچنین به شما کمک می کند تا از اسپری شدن آب توسط وسیله نقلیه پیش رو که باعث می شود دیدن حتی دشوارتر شود جلوگیری شود.
از رانندگی در گودال ها خودداری کنید. یک گودال می تواند چاله بزرگی را، که می تواند به وسیله نقلیه شما یا سیستم تعلیق آن آسیب برساند یا لاستیک را پنچر کند، پنهان کند. پاشش آب می تواند باعث جلوگیری از دید رانندگان مجاور شود و منجر به تصادف شده، به عابران پیاده اطراف آسیب برساند یا موتور شما را خیس کند و باعث خاموشی موتور شود. آب همچنین می تواند ترمز شما را نیز کم اثر کند.

جاده های سیلابی

از رانندگی در جاده های پر از آب پرهیز کنید – آب ممکن است مانع کار ترمز شود. اگر باید از جاده پرآب عبور کنید، ترمزهای خود را پس از آن اعمال کنید تا خشک شود.
در صورت ایمن بودن ترمز، با توقف سریع و محکم در سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت، ترمز خود را امتحان کنید. مطمئن شوید که وسیله نقلیه در یک مسیر مستقیم و بدون کشیدن به یک طرف متوقف می شود. پدال ترمز باید محکم و ایمن باشد، نه اسفنجی – این نشانه ای از مشکل است. اگر حتی پس از خشک شدن ترمز هنوز احساس کشیدن به یک طرف یا پدال ترمز اسفنجی را دارید، باید سریعاً وسیله نقلیه را برای تعمیر ببرید.

سر خوردن

وقتی یک یا چند لاستیک تماس خود را با سطح جاده از دست بدهند، ممکن است لغزش یا سر خوردن رخ دهد. سر خوردن ها اغلب در یک سطح لغزنده اتفاق می افتند، مانند جاده ای مرطوب، یخ زده یا پوشیده از برف، شن یا مواد سست دیگر. بیشتر لغزشها ناشی از رانندگی با سرعت خیلی بیشتر برای شرایط جاده است. ترمز سنگین و چرخش یا شتاب بیش از حد تهاجمی می تواند باعث لغزش وسیله نقلیه شما شده و احتمالاً منجر به از دست رفتن کنترل شود.

برای جلوگیری از سر خوردن در جاده لغزنده، با سرعت پایین رانندگی کنید و کنترل های خودرو را به روشی نرم و آرام انجام دهید. افزایش نیروهای تایر، مانند ترمز گرفتن یا شتاب گرفتن هنگام فرمان گیری، ممکن است تایرها را حتی به شرایط سر خوردن نزدیک کند. ضروری است که سرعت خودرو در سطح مطمئنی حفظ شود و چرخش آن به آرامی انجام شود.

اگر وسیله نقلیه شما شروع به سر خوردن می کند، سعی کنید وحشت نکنید – امکان کنترل وسایل نقلیه حتی در حالت سر خوردن نیز وجود دارد. پدال گاز و ترمز را آزاد کنید و روی سطح بسیار لغزنده، اگر می توانید سیستم انتقال قدرت را به حالت خلاص در آورید. به مسیری که می خواهید بروید حرکت را ادامه دهید. مراقب باشید که بیش از حد کار فرمان را نچرخانید. پس از دستیابی دوباره کنترل، می توانید در صورت لزوم ترمز کنید، اما این کار را بسیار آرام و نرم انجام دهید.

سیستم های ترمز ضد قفل (ABS)

اگر وسیله نقلیه شما به ترمز ضد قفل مجهز است، ترمز گرفتن اضطراری را تمرین کنید تا بفهمید که خودروی شما چه واکنشی نشان می دهد. ایده خوبی است که این کار را در شرایط کنترل شده با یک مربی واجد شرایط تمرین کنید.
ABS برای حس سرعت چرخ ها در یک وسیله نقلیه در هنگام ترمز طراحی شده است. افت غیر عادی سرعت چرخ که نشان دهنده قفل شدن احتمالی چرخ است، باعث می شود که نیروی ترمز به آن چرخ کاهش یابد. به این ترتیب است که ABS از لغزش لاستیک و از بین رفتن کنترل فرمان جلوگیری می کند. این امر باعث بهبود ایمنی خودرو در هنگام استفاده از ترمز سنگین یا هنگام ترمزگیری با کشش ضعیف می شود.
اگرچه سیستم های ترمز ضد قفل به جلوگیری از قفل چرخ کمک می کنند، اما شما نباید انتظار داشته باشید که فاصله توقف وسیله نقلیه شما کوتاه شود.
رانندگانی که با ترمز ضد قفل آشنا نیستند ممکن است از ضربان هایی که ممکن است هنگام ترمزگیری شدید در پدال ترمز احساس کنند، تعجب کنند. مطمئن شوید که باید انتظار چه چیزی را داشته باشید تا در هنگام مانورهای ترمز اضطراری، حواستان پرت نشده و وسوسه نشوید تا پدال را آزاد کنید.

ترمز آستانه ای – ترمز آستانه ای باید شما را در یک مسیر کنترل شده سریع و منطقی در باند خود، حتی در شرایط لغزنده، متوقف کند. این روش به طور کلی در وسیله نقلیه ای که مجهز به ABS نیست، انجام می شود. تا جایی که می توانید محکم ترمز کنید تا یک چرخ شروع به قفل کردن شود، سپس فشار روی پدال را آزاد کنید تا چرخ آزاد شود. بر روی پدال ترمز فشار دهید، بدون ایجاد لغزش، تا آنجا که ممکن است نیروی ترمز را اعمال کنید. اگر احساس کردید که هر یک از چرخ ها قفل شده اند، فشار ترمز را کمی آزاد کرده و دوباره اعمال کنید. به ترمز ضربه نزنید. ترمز گرفتن را از این طریق ادامه دهید تا جایی که سرعت خودرو را به سرعت دلخواه کاهش دهید.
وسایل نقلیه مجهز به ABS باید ترمز کنترل شده روی سطوح لغزنده را به صورت خودکار فراهم کنند. پدال ترمز را محکم فشار دهید و اجازه دهید سیستم قفل چرخ را کنترل کند.

برف

برف ممکن است به سختی متراکم شده و مانند یخ لغزنده باشد؛ شکننده و پر از حفره و چاله باشد؛ یا می تواند صاف و نرم باشد. به جلو نگاه کنید و آنچه را که باید انجام دهید بر اساس شرایط پیش بینی کنید. سرعت خود را در جاده های برفی کاهش دهید. از فرمان گیری، ترمز گرفتن یا شتاب گرفتن ناگهانی كه می تواند باعث لغزش شود، خودداری كنید.

نکاتی برای رانندگی در شرایط برف و بوران

پیش از رانندگی – و در طول سفر – پیش بینی های هواشناسی و گزارش های جاده ای را بررسی کنید. اگر هشدار مخاطرات جوی وجود دارد، یا گزارشی از وضعیت نامناسب دید برای رانندگی وجود دارد، در صورت امکان سفر خود را تا بهبود شرایط به تأخیر بیندازید. اگر در رانندگی در بارش برف یا بوران گرفتار شدید، این نکات ایمن رانندگی را دنبال کنید:

انجام دهید:

• سرعت خود را به آرامی کاهش دهید و با سرعتی متناسب با شرایط رانندگی کنید.
• اطمینان حاصل کنید که کل سیستم روشنایی وسیله نقلیه شما روشن است.
• از چراغ های جلوی نور پایین خود استفاده کنید. نور بالا باعث بازتاب از ذرات یخ و برف موجود در هوا شده و دیدن را دشوارتر می کند.
• اگر چراغ مه شکن در وسایل نقلیه خود دارید، علاوه بر نور پایین، از آنها استفاده کنید.
• صبور باشید. از سبقت گرفتن، تغییر باند و مسدود کردن راه دیگران خودداری کنید.
• فاصله طولی را افزایش دهید. برای ترمزگیری ایمن به فضای اضافی نیاز خواهید داشت.
• هوشیار باشید. تا جایی که ممکن است به جلو نگاه کنید.
• حواس پرتی ها را در وسایل نقلیه خود کاهش دهید. به توجه کامل شما نیاز است.
• پنجره ها و آینه های خود را تمیز نگه دارید. از برف پاک کن و یخ زداها برای به حداکثر رساندن دید خود استفاده کنید.
• سعی کنید هنگامی که دید نزدیک به صفر است از جاده خارج شوید. در صورت امکان به یک پارکینگ ایمن کنار بکشید.

انجام ندهید

• در قسمت حرکتی جاده متوقف نشوید. شما می توانید اولین حلقه یک تصادف زنجیره ای باشید.
• سعی نکنید از وسیله نقلیه ای که به آرامی در حال حرکت است سبقت بگیرید یا سرعت خود را افزایش دهید تا از وسیله نقلیه ای که با فاصله نزدیک دیگران را دنبال می کند، فاصله بگیرید.

به یاد داشته باشید

• مراقب سرعت خود باشید. ممکن است سریعتر از آنچه فکر می کنید در حال حرکت باشید. در این صورت، سرعت را به تدریج کاهش دهید.
• یک فاصله ترمز ایمن بین خود و وسیله نقلیه پیش رو حفظ کنید.
• هوشیار، آرام و صبور باشید.
• اگر دید به سرعت در حال کاهش است، روی جاده متوقف نشوید. به دنبال فرصتی باشید تا از جاده به یک پارکینگ امن بیرون رفته و منتظر بهبود شرایط باشید.
• اگر در هوای بسیار نامناسب گرفتار شده یا گیر افتادید، تا رسیدن کمک، برای گرما و ایمنی داخل وسیله نقلیه بمانید. پنجره ای را برای تهویه کمی باز کنید. موتور خود را در دور پایین روشن نگه دارید. از چراغ های چشمک زن اضطراری خود استفاده کنید.
• آماده باشید و یک بسته بقا در زمستان رانندگی همراه داشته باشید که شامل مواردی مانند لباس گرم، غذاهای با انرژی غیر قابل فساد، چراغ قوه، بیل و پتو است.
• مهم است که به جلو نگاه کنیم و سرنخ هایی را مشاهده کنیم که نشان می دهد شما باید سرعت خود را کاهش داده و شرایط لغزنده جاده را پیش بینی کنید.

بوران

کولاک برف ممکن است بوران ایجاد کند و دید شما نسبت به جاده را کاملا مسدود کند. هنگام پیش بینی برف، فقط در صورت لزوم و با احتیاط شدید رانندگی کنید.

یخ

با پایین آمدن دما به زیر دمای انجماد، جاده های مرطوب یخ می بندند. بخشهای جاده در مناطق دارای سایه یا زیر پلها و روگذرها ابتدا یخ می زنند. نگاه به جلو، کاهش سرعت و پیش بینی وجود یخ اهمیت بالایی دارد.
اگر جاده پیش رو مانند آسفالت سیاه و براق به نظر می رسد، مشکوک باشید. ممکن است توسط یک لایه نازک یخ پوشیده شود که به یخ سیاه معروف است. به طور کلی، آسفالت در زمستان باید به رنگ خاکستری سفید باشد. اگر فکر می کنید یخ سیاه در پیش است، سرعت خود را کم کنید و مراقب باشید.

ماشین های برف روب

چراغ های آبی چشمک زن شما را نسبت به وسایل نقلیه برف روب عریض و کند آگاه می کنند: بعضی از برف روب ها دارای یک بال هستند که تا سه متر در سمت راست خودرو امتداد دارد. در آزادراه ها، ممکن است چندین برف روب در سطح جاده دیده شوند و همزمان با عبور از روی جاده همه باندها را پاک سازی کنند. سعی نکنید از بین آنها عبور کنید. این امر بسیار خطرناک است زیرا فضای کافی برای عبور ایمن وجود ندارد و توده برف مرطوب می تواند وسیله نقلیه شما را از کنترل خارج کند.

بخش ۱ – خلاصه مطلب

در انتهای این بخش باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• موقعیت هایی که در آن دید شما ممکن است محدود شده باشد را چگونه شناسایی کرده و آنها را مدیریت کنید
• چگونه شرایط جوی مانند بارندگی، جاده های سیلابی، برف و یخ ممکن است روی وسیله نقلیه و توانایی شما در کنترل آن تأثیر بگذارند
• اگر وسیله نقلیه سر خورد، یا با برف سنگین، بوران یا یخ سیاه برخورد کردید، چه کارهایی انجام دهید
• چگونه وسایل نقلیه برف روب را شناسایی کرده و جاده را با آنها به اشتراک بگذارید

۲. مدیریت یک شرایط خاص

رانندگی خواب آلود

خواب آلودگی به عنوان یک عامل اصلی در تعداد فزاینده تصادفات منجر به جراحت و مرگ و میر مشخص شده است. رانندگان خسته می توانند به اندازه رانندگان مست دچار نقص و اشتباه شوند. زمان واکنش آنها کندتر بوده و هوشیاری کمتری دارند.
مطالعات نشان داده است تصادفات ناشی از خواب آلودگی معمولاً در اواخر شب / ساعات اولیه صبح (بین ساعت ۲ بامداد تا ۶ صبح) یا اواخر بعد از ظهر (بین ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۴ بعد از ظهر) اتفاق می افتد. مطالعات همچنین نشان می دهد که کارگران شیفتی، افراد با اختلالات خواب تشخیص داده نشده یا درمان نشده و رانندگان وسایل نقلیه تجاری در معرض خطر بیشتری برای چنین تصادفاتی هستند.
همیشه در هنگام خواب آلودگی از رانندگی خودداری کنید. تحقیقات علمی تایید می کند شما می توانید بدون اینکه واقعاً از آن آگاه باشید، به خواب بروید. در اینجا هشت نشانه مهم هشدار دهنده وجود دارد که نشان می دهد خواب آلودگی شما به اندازه کافی جدی است و شما را در معرض خطر قرار می دهد:

• در باز نگه داشتن چشمانتان مشکل دارید.
• سر شما با وجود تلاش برای نگاه داشتن روی جاده، مدام متمایل می شود.
• ذهن شما همچنان سرگردان است و به نظر نمی رسد توانایی تمرکز کردن داشته باشید.
• شما مرتبا خمیازه می کشید.
• نمی توانید جزئیات مربوط به چند کیلومتر گذشته را که طی کرده اید به خاطر بسپارید.
• چراغ راهنمایی و راهنما زدن را از دست می دهید.
• وسیله نقلیه شما به باند بعدی می رود و باید آن را مداوما به باند خود برگردانید.
• شما از جاده خارج شده اید و به سختی از تصادف جلوگیری کرده اید.

اگر یکی از این علائم را داشته باشید ممکن است در خطر خوا رفتن باشید. از جاده خارج شده و وسیله نقلیه خود را در مکانی امن پارک کنید. در جاده های شلوغ از ایستگاه های استراحت یا توقفگاه های کامیون با نور مناسب استفاده کنید. محرک ها هرگز جایگزین خواب نمی شوند. نوشیدنی های حاوی کافئین می توانند به شما کمک کنند تا هوشیارتر باشید، اما اگر کم خواب باشید، اثرات آن به سرعت از بین می رود. در افزایش صدای رادیو یا ضبط صوت و باز شدن پنجره نیز همین مورد وجود دارد. شما نمی توانید بدن خود را فریب دهید تا بیدار بماند. تو باید بخوابی. به یاد داشته باشید، تنها راننده ایمن، راننده ای با استراحت کافی و هوشیار است.

کارگران روی جاده

هنگام رانندگی در مناطق مسکونی و مناطقی که مردم در جاده یا نزدیک جاده کار می کنند، بیشتر مراقب باشید.
هنگام نزدیک شدن به یک منطقه مسکونی، با احتیاط پیش بروید و از همه علائم هشدار دهنده، افراد و / یا دستگاه هایی که ترافیک را در منطقه هدایت می کنند، اطاعت کنید. اغلب، محدودیت های سرعت پایین برای افزایش ایمنی کارگران و منعکس کننده افزایش خطرات جاده ای، مانند وسایل نقلیه ساختمانی در منطقه، سطوح ناهموار یا ماسه ای، باریک شدن خطوط و غیره اعمال می شود. در یک منطقه مسکونی، با احتیاط رانندگی کنید و رانندگی خود را متناسب با شرایط تنظیم کنید. باند تعویض نکنید، آماده توقفهای ناگهانی باشید و مراقب کارگران و وسایل نقلیه ساختمانی و تجهیزات مرتبط روی جاده باشید.
انواع دیگر کارگران و وسایل نقلیه نیز ممکن است در جاده ها وجود داشته باشند، مانند وسایل نقلیه کمک جاده ای و وسایل نقلیه خراب شده، نقشه برداران، تعمیر و نگهدارندگان جاده ها یا کارمندان خدمات شهری که می توانند خطراتی را ایجاد کنند. همیشه سرعت خود را کم کنید و با احتیاط عبور کنید تا از تصادف جلوگیری شود. اگر انجام این کار ایمن است، از یک باند عبور کنید تا فضای بین وسیله نقلیه شما و خطرات افزایش یابد.

کارگران کنترل راهنمایی و رانندگی، ترافیک وسایل نقلیه را در مناطق کاری هدایت می کنند و از ایجاد اختلال بین فعالیت ساخت و ساز و ترافیک جلوگیری می کنند. چه در روز رانندگی می کنید و چه در شب، مراقب افراد کنترل کننده ترافیک باشید و دستورالعمل های آنها را دنبال کنید.

با افرادی که در جاده کار می کنند با احترام رفتار کنید و در صورت تأخیر در تردد، صبور باشید. بعضی اوقات ترافیک در یک جهت باید منتظر بماند تا وسایل نقلیه از مسیر دیگر از یک مسیر انحرافی عبور می کنند. اگر باند شما مسدود است و هیچ كسی ترافیك را هدایت نمی كند، به راننده ای كه از جهت مخالف می آید حق تقدم را بدهید. وقتی راه باز است، به آرامی و با احتیاط دور موانع حرکت کنید.
تغییرات اخیر در قانون ترافیک بزرگراه ها منجر به جریمه های دوبرابر برای سرعت غیرمجاز در یک منطقه ساختمانی هنگام حضور کارگران شده است. اطاعت نکردن از علائم STOP یا SLOW که توسط یک فرد کنترل کننده ترافیک یا آتش نشان نشان داده می شود نیز جرم است.

حیوانات روی جاده

ممکن است در جاده ها به خصوص در مناطق کشاورزی و در مناطق شمالی استان با حیوانات مزرعه یا حیوانات وحشی روبرو شوید. علائم عبور حیوانات به رانندگان در مورد خطر وجود گوزن، گوزن شمالی یا گاو در جاده، اخطار می دهند، اما حیوانات ممکن است در هر مکان ظاهر شوند. همیشه مراقب حیوانات باشید و آماده واکنش باشید.

در شب تا جای ممکن به جلو نگاه کنید، در صورت امکان از نور بالا خود استفاده کنید. در صورت مشاهده حیوانی، اگر می توانید بدون خطر برای وسایل نقلیه پشت سر خود، ترمز کرده یا سرعت خود را کم کنید. اگر هیچ ترافیکی وجود ندارد و خطر برخورد با هر چیز دیگری وجود ندار ، حیوان را دور بزنید و کنترل وسیله نقلیه خود را حفظ کنید.

در برخی از مناطق استان، کالسکه های اسبی ممکن است از جاده استفاده کنند. آماده باشید تا جاده را با آنها به اشتراک بگذارید.

رانندگی حواس پرت

رانندگان وسایل نقلیه مسافری و مدرسه ای باید از موقعیت های بالقوه ای که ممکن است آنها را از رانندگی منحرف کند آگاه باشند. برخی حوادث خارج از اتوبوس مانند فعالیت پلیس، تصادف، مناظر یا راه سازی ممکن است حواس راننده را پرت کنند.
همچنین رانندگان می توانند با توجه به موقعیت های پیش آمده داخل خودرو حواسشان پرت شود. به ویژه، رانندگان اتوبوس های مدرسه با سر و صدا و فعالیت بالایی سر و کار دارند. اگر یک راننده برای حل یک مسئله رفتاری مجبور باشد چشم خود را از جاده بردارد، احتمال تصادف بیشتر است.
حتی اگر وسیله نقلیه شما از تجهیزات کمک راننده برخوردار باشد، ممکن رانندگی حواس پرت، بی احتیاط یا خطرناک را تجربه کنید. هنوز هم انتظار می رود که وسیله نقلیه خود را تحت مراقبت و کنترل داشته باشید، این بدان معنی است که شما باید به طور مداوم محیط خود را کنترل کنید و بتوانید کنترل فوری وسیله نقلیه را بر عهده بگیرید.
رانندگی هنگام استفاده از تلفن های همراه بدون هندزفری و مشاهده صفحات نمایش غیر مرتبط با رانندگی ممنوع است و رانندگان با جریمه و مجازات های دیگر روبرو می شوند. بعلاوه، رانندگان می توانند در صورت عدم توجه کامل به وظیفه رانندگی، به رانندگی با بی احتیاطی یا حتی رانندگی خطرناک (جرم کیفری) متهم شوند.
رانندگان تجاری برای استفاده از رادیوی دو طرفه معافیت دائمی دارند، به شرطی که میکروفون به راحتی در دسترس راننده باشد و بر روی خودرو سوار شده باشد. این به راننده اجازه می دهد تا دکمه میکروفن را فشار داده و نگه دارد تا صحبت کند و آزاد کرده تا گوش کند.

توجه

برای رانندگان اتوبوس و ترانزیت معافیت موقتی در نظر گرفته شده است که به آنها اجازه می دهد تا ۱ ژانویه ۲۰۲۱ از رادیوهای دو طرفه دستی استفاده کنند.

به یاد داشته باشید که همیشه باید بر رانندگی خود تمرکز داشته باشید. حواس پرتی ثانیه ای در پشت فرمان می تواند منجر به آسیب دیدگی یا حتی مرگ شود.

نکاتی برای کاهش حواس پرتی راننده

• پیش از حرکت، کارهای لازم برای نظاف شخصی را انجام داده و مسیر را برنامه ریزی کنید.
• تنظیمات صوتی، کنترل آب و هوا، رادیو و پخش کننده سی دی و تنظیمات صوتی وسیله نقلیه خود را شناسایی و از پیش تنظیم کنید.
• برای استفاده از تلفن همراه کنار کشیده و پارک کنید، یا اینکه یک مسافر مکالمه را انجام دهد یا آن را به پست صوتی منتقل کند.
• اگر به خواندن وسوسه می شوید، مطالب برای مطالعه را کنار بگذارید.
• وارد گفتگوی احساسی یا پیچیده نشوید. استرس می تواند بر عملکرد رانندگی شما تأثیر بگذارد.
• هنگام گرسنگی یا تشنگی، از رانندگی دست بکشید.

به یاد داشته باشید که همیشه در رانندگی خود تمرکز کنید. حواس پرتی ثانیه ای در پشت فرمان می تواند منجر به تصادف شود.

وسایل نقلیه اورژانسی

وسایل نقلیه اورژانسی شامل وسایل نقلیه اداره آتش نشانی و پلیس، آمبولانس ها و وسایل نقلیه اورژانسی خدمات عمومی هستند.

واکنش به وسیله نقلیه اورژانسی نزدیک شونده

وقتی می بینید چراغ های قرمز یا قرمز و آبی چشمک می زند، یا می شنوید که زنگ ها یا آژیرهای یک وسیله نقلیه اورژانسی از هر دو طرف نزدیک می شوند، باید بلافاصله سرعت خود را کم کنید، تا آنجا که می توانید به سمت راست مسیر جاده حرکت کنید و متوقف شوید.

هوشیار باشید. وقتی می بینید یک وسیله نقلیه اورژانسی با چراغ یا آژیر روشن در حال نزدیک شدن است، آماده شوید تا راه را باز کنید.

• سریع اما با آرامش واکنش نشان دهید. ناگهان روی ترمز نکوبید و ناگهان مسیر را عوض نکنید. از راهنماهای خود برای هشدار دادن به رانندگان دیگری که قصد استفاده از باند آنها را دارید استفاده کنید.
• آینه های عقب خود را بررسی کنید. به جلو و در دو طرف وسیله نقلیه خود نگاه کنید. به وسایل نقلیه دیگر نیز اجازه دهید تا کنار بکشند. به سمت راست بکشید و به تدریج متوقف شوید.
• منتظر عبور وسیله نقلیه اورژانسی باشید و انتظار سایر وسایل نقلیه اضطراری را که ممکن است به همان تماس پاسخ دهند را داشته باشید. قبل از ادغام مجدد در ترافیک، مطمئن شوید که راه آزاد بوده و با راهنما زدن این کار را انجام دهید.
• در آزادراه در شانه حرکت نکرده و آن را مسدود نکنید. در صورت مسدود بودن همه باندها، وسایل نقلیه اضطراری از شانه جاده استفاده می کنند.

هرگز وسیله نقلیه اورژانسی را دنبال نکرده یا سعی نکنید که از آنها پیشی بگیرید. عبور در فاصله ۱۵۰ متری از وسایل نقلیه آتش نشانی و آمبولانسی که در حال مأموریت و پاسخ به تماس اورژانسی هستند، غیرقانونی است.
عدم کنار کشیدن و توقف برای یک وسیله نقلیه اورژانسی که در حال نزدیک شدن است، می تواند منجر به محکومیت و جریمه شود.

توجه

برخی از آتش نشانان و پاسخگویان پزشکی داوطلب ممکن است هنگام استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود برای پاسخ به آتش سوزی یا شرایط اورژانس پزشکی، چراغ سبز چشمک زن داشته باشند. لطفاً حق تقدم را به آنها بدهید تا به آنها کمک کند سریع و با خیال راحت به شرایط اضطراری برسند.

چراغ ها و آژیرها را جدی بگیرید. راه را باز کنید! به سمت راست بکشید و متوقف شوید. این قانون است.

واکنش به یک وسیله نقلیه اورژانسی یا کامیون کشنده متوقف شده

وقتی می بینید یک وسیله نقلیه اورژانسی با چراغ های قرمز یا قرمز و آبی چشمک زن متوقف شده است یا یک کامیون کشنده متوقف شده که چراغ های زرد آن در یک مسیر یا روی شانه در جهت حرکت خود چشمک می زند، باید سرعت خود را کم کنید و با احتیاط عبور کنید. اگر جاده دارای دو یا چند باند است، باید، در صورت امکان، باند دیگری را انتخاب کنید تا یک باند بین خودرو و وسیله اضطراری فاصله بیفتد.

عدم رعایت این قوانین می تواند منجر به محکومیت، امتیازات منفی در سوابق رانندگی شما، تعلیق گواهینامه رانندگی تا دو سال و جریمه نقدی از ۴۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار برای تخلف اول و ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار برای تخلف بعدی شود (یک جرم “ثانویه” زمانی است که مجدداً ظرف پنج سال آن را انجام داده و محکوم شوید). دادگاه می تواند به شما حکم دهد که حداکثر شش ماه در زندان بسر ببرید، یا ممکن است مجبور به پرداخت جریمه نقدی باشید یا هر دو را انجام دهید.

بخش ۲ – خلاصه مطلب

در انتهای این بخش باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

• چگونگی تشخیص نشانه ها و خطرات رانندگی خواب آلود را بدانید
• چگونه وسیله نقلیه خود را از نواحی ساخت و سازی عبور دهید
• اگر روی جاده با حیوانات مواجه شدید چه کاری انجام دهید
• چیزهایی که ممکن است حواس شما را پرت کنند و چگونه این حواس پرتی ها را به حداقل برسانید
• وقتی با یک وسیله نقلیه اورژانسی مواجه می شوید چه کار کنید

مدیریت شرایط اورژانسی

فرآیند خاموش کردن و ایجاد نقص فنی

اگر وسیله نقلیه در بزرگراه متوقف یا خراب شد، سریع و با آرامش برای محافظت از مسافران و سایر رانندگان اقدام کنید.

• تا آنجا که ممکن است از جاده فاصله بگیرید.
• اگر نتوانستید مشکل را پیدا کرده و آن را برطرف کنید، در کنار خودرو باشید و از یک فرد مسئول بخواهید که به شما کمک کند.
• مشعل ها، لامپ ها، فانوس ها یا بازتابنده های قابل حمل را مطابق با قانون ترافیک بزرگراه در فاصله تقریبی ۳۰ متر (۱۰۰ فوت) جلوتر از وسیله نقلیه و ۳۰ متر (۱۰۰ فوت) عقب کار بگذارید. آنها باید از ۱۵۰ متر (۵۰۰ فوت) در هر جهت قابل مشاهده باشند.

در تصادفی که یک نفر صدمه دیده است

شرکت آمبولانس سنت جان توصیه می کند که همه رانندگان یک جعبه کمک های اولیه کاملاً مجهز داشته باشند و نحوه استفاده از آن را بدانند. اتوبوس های مدرسه باید مجهز به جعبه کمک های اولیه باشند. مطالعه کتابی درباره کمک های اولیه یا گذراندن یک دوره آموزشی در این باره را در نظر بگیرید. این می تواند به معنای تفاوت بین مرگ و زندگی در یک تصادف باشد.
هر راننده ای که درگیر تصادف است باید در محل حادثه بماند یا بلافاصله به آنجا برگردد و همه کمک های ممکن را انجام دهد. اگر شخصاً درگیر تصادف نیستید، اگر پلیس یا مقامات دیگر نیامده اند، باید برای ارائه کمک متوقف شوید.
در تصادفات با صدمات، نشت احتمالی سوخت یا آسیب جدی به وسیله نقلیه، خونسردی خود را حفظ کرده و این مراحل را دنبال کنید:

1. برای کمک تماس بگیرید یا شخص دیگری را صدا کنید. طبق قانون، در صورت وجود جراحت یا خسارت به وسایل نقلیه یا سایر اموال بیش از ۲۰۰۰ دلار، باید هرگونه تصادف ایجاد شده را به پلیس اعلام کنید.
2. تمام موتورها را خاموش کرده و چراغ های چشمک زن اضطراری را روشن کنید. راهنماهای هشدار دهنده یا شعله ها را تنظیم کنید و از شخصی بخواهید که به رانندگان نزدیک شونده هشدار دهد.
3. در صورت نشت سوخت به هیچ کس اجازه ندهید که سیگار بکشد، کبریت روشن کند یا مشعل را در نزدیکی هر کدام از وسایل نقلیه قرار دهد. اگر هر یک از وسایل نقلیه در حال آتش سوزی است، افراد را بیرون آورده و مطمئن شوید که همه از مسیر دور شده اند. اگر خطر آتش سوزی و انفجار وجود ندارد، افراد آسیب دیده را تا رسیدن کمک پزشکی آموزش دیده، در همانجا نگه دارید.
4. اگر در زمینه کمک های اولیه آموزش دیده اید، در سطح آموزش، به آسیب دیدگان را به ترتیب فوریت رسیدگی کنید. به عنوان مثال، برای بازگرداندن تنفس، راه هوایی فرد را آزاد کنید، تنفس فرد را احیا کنید و در مورد خونریزی با فشار دادن پارچه تمیز روی محل خونریزی سعی کنید آن را متوقف کنید.
5. اگر در زمینه کمک های اولیه آموزش دیده اید، از عقل سلیم استفاده کنید. به عنوان مثال، افراد در تصادف اغلب دچار شوک می شوند. فرد را با ژاکت یا پتو بپوشانید تا اثرات شوک را کاهش دهد.
6. تا رسیدن کمک کنار افراد آسیب دیده بمانید.
7. وسایل نقلیه دارای نقص فنی در جاده ممکن است خطری برای شما و سایر رانندگان باشد. آنچه می توانید انجام دهید تا از ایمن بودن همه افراد درگیر در تصادف اطمینان حاصل کنید.

در تصادفی که هیچ کس آسیب ندیده است

این مراحل را در تصادفی که کسی آسیب ندیده دنبال کنید:

1. اگر وسایل نقلیه قابلیت رانندگی دارند، آنها را تا آنجا که ممکن است از جاده دور کنید – این نباید در تحقیقات افسر پلیس تأثیر بگذارد. این امر به ویژه در جاده های شلوغ یا با سرعت بالا که ممکن است وجود وسایل نقلیه در باندهای حرکتی خطرناک باشد، بسیار مهم است. اگر نمی توانید وسایل نقلیه را از جاده خارج کنید، راهنماهای هشدار دهنده یا شعله ها را به اندازه کافی دور تنظیم کنید تا زمان کافی برای کاهش سرعت یا توقف ترافیک نزدیک شونده فراهم شود.
2. با پلیس تماس بگیرید (استانی یا محلی، بسته به محل تصادف). طبق قانون، در صورت وجود جراحت یا خسارت به وسایل نقلیه یا دارایی بالای ۲۰۰۰ دلار، باید هرگونه تصادف ایجاد شده را به پلیس گزارش دهید.
3. به پلیس یا هر کسی که وسیله نقلیه او آسیب دیده است همه کمک های ممکن را انجام دهید. این شامل دادن نام و آدرس خودتان به پلیس، نام و آدرس مالک ثبت شده وسیله نقلیه، پلاک وسیله نقلیه و شماره مجوز و کارت بیمه است.
4. نام، آدرس و شماره تلفن همه شاهدان را از آنها بگیرید.
5. اگر خسارت کمتر از ۲۰۰۰ دلار باشد، طبق قانون همچنان شما را ملزم به تبادل اطلاعات با هر کسی که به وسیله نقلیه آسیب زده است، می کند. با این حال، لازم نیست که این تصادف به پلیس گزارش شود.
6. اگر قصد ادعای دریافت خسارت از بیمه دارید در اسرع وقت با شرکت بیمه خود تماس بگیرید.

آتش سوزی ها

پنج دلیل عمده برای آتش سوزی وسایل نقلیه وجود دارد:

1. نشت سوخت
2. جرقه الکتریکی
3. ترمزهای بیش از حد گرم شده
4. لاستیک کم باد / پنچر
5. خرابی طوقی چرخ.

کلیه اتوبوس ها و اتوبوس های مدارس ملزم به حمل کپسول آتش نشانی مناسب هستند. هر راننده ای باید نحوه استفاده از کپسول آتش نشانی را بداند.

در صورت آتش سوزی به یاد داشته باشید:

1. مسافران را به سرعت و با نظم از وسیله نقلیه خارج کنید.
2. مسافران را به مکانی امن هدایت کنید.

خلاصه مطلب

در انتهای این بخش باید موارد زیر را فرا گرفته باشید:

1. در شرایط اورژانسی وقتی وسیله نقلیه خاموش شده یا از کار افتاده چه کارهایی انجام دهید
2. مراحلی که باید در تصادف با یا بدون جراحت و مصدومیت انجام دهید

فصل ۴ : چراغ و تابلوهای راهنمایی و رانندگی

قوانین راهنمایی و رانندگی شامل علائم و چراغ ها، علائم عابر پیاده و علائم روسازی (آسفالت) است که به رانندگان و سایر استفاده کنندگان از جاده ها می گوید در شرایط خاص چه کاری باید انجام دهند. این فصل به شما نشان می دهد که بسیاری از آن علائم، چراغ ها و تابلوها چگونه هستند و معنی آنها برای رانندگان را توضیح می دهد.

تابلوها

تابلوهای راهنمایی و رانندگی اطلاعات مهمی در مورد قانون به شما می دهد، در مورد شرایط خطرناک به شما هشدار می دهد و به شما کمک می کند راه خود را پیدا کنید. تابلوها از علائم، رنگها و اشکال مختلف برای شناسایی آسان استفاده می کنند.
برخی از تابلوهایی که در جاده های انتاریو مشاهده خواهید کرد:

چهار نوع تابلو دیگر نیز وجود دارد: نظارتی، هشدار دهنده، شرایط موقتی و اطلاعات و مسیریابی.

تابلوهای نظارتی

این تابلو ها جهتی را نشان می دهند که باید از آنها پیروی کرد. آنها معمولاً مستطیل یا مربع شکل با زمینه سفید یا سیاه و حروف سیاه، سفید یا رنگی هستند. یک علامت با یک دایره سبز به این معنی است که شما می توانید فعالیتی را که در داخل حلقه نشان داده شده است انجام دهید. یک دایره قرمز با یک خط از داخل آن به این معنی است که فعالیت نشان داده شده مجاز نیست.
در اینجا برخی از علائم نظارتی رایج آورده شده اند:

تابلوهای وسایل نقلیه با تعداد بالای مسافر (HOV)

تابلوهای هشداردهنده

این تابلوها شرایط خطرناک یا غیرمعمول در جلوتر مانند پیچ، دور برگردان، فرورفتگی یا شانه جاده را هشدار می دهند. معمولا لوزی شکل با پس زمینه زرد و حروف یا نمادهای سیاه هستند.
برخی از تابلوهای هشداری معمول شامل موارد زیر هستند:

تابلوهای شرایط موقت

این تابلوهای هشدار دهنده شرایط موقت غیرمعمول مانند مناطق کار در جاده ها، انحراف مسیرها، مسیرهای جایگزین، بسته شدن خطوط یا کنترل ترافیک در جاده ها را نشان می دهند. آنها معمولاً به شکل لوزی با زمینه نارنجی و حروف یا نمادهای سیاه رنگ هستند.
در اینجا برخی از تابلوهای معمول شرایط موقت آورده شده اند:

تابلوهای اطلاعاتی و مسیریابی

این تابلوها در مورد مسافت و مقصد به شما می گویند. آنها معمولاً مستطیل شکل با زمینه سبز و حروف سفید هستند. تابلوهای دیگر با رنگ های مختلف شما را به سمت امکانات، خدمات و جاذبه ها راهنمایی می کنند.
در اینجا برخی تابلوهای اطلاعاتی و مسیریابی آورده شده اند:

سایر تابلوها

در اینجا برخی تابلوهای رایج دیگر آورده شده اند:

تابلوی وسیله نقلیه آهسته حرکت می کند

تابلو “وسیله نقلیه آهسته حرکت می کند” یک مثلث نارنجی است که دارای مرز قرمز است. این به سایر رانندگان هشدار می دهد که وسیله نقلیه پیش رو با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت یا کمتر حرکت می کند. هنگامی که در جاده هستید، تراکتورهای مزرعه، ادوات کشاورزی / ماشین آلات و وسایل نقلیه قادر به حفظ سرعت بیش از ۴۰ کیلومتر در ساعت نیستند باید تابلو وسیله نقلیه آهسته حرکت می کند را نشان دهند. مراقب این وسایل نقلیه کند باشید و در صورت لزوم سرعت خود را کاهش دهید.

هنگامی که OPP تمام ترافیک را از بزرگراه دور می کند، هنگام بسته شدن بدون برنامه یک بزرگراه استانی از علائم EDR استفاده می شود. نشانگرهای EDR در امتداد مسیرهای جایگزین قرار دارند و به رانندگان مسیرهای بسته شده و برگشت به بزرگراه را نشان می دهند.

وسیله نقلیه تجاری طولانی (LCV)

این تابلو نشان دهنده یک وسیله نقلیه تجاری طولانی است که یک تریلر دوتایی است و طول آن می تواند تا ۴۰ متر باشد. مهم است که بتوانید در بزرگراه، وسایل نقلیه طولانی را بر اساس تابلو نصب شده تشخیص دهید و طول و محدودیت سرعت را پیش از آماده شدن برای سبقت گرفتن تشخیص دهید.

تابلوهای پاسخ اورژانسی

برخی از تابلوهای اطلاعاتی شامل یک سیستم شماره گذاری در پایین تابلو برای کمک به وسایل نقلیه اورژانسی و رانندگان آن در تعیین مسیر مناسب هستند.

تابلوهای دو زبانه

هنگام رانندگی در مناطق دو زبانه تعیین شده، مراقب این تابلوها باشید. پیام ها را به زبانی که بهتر درک می کنید بخوانید. پیام های دو زبانه ممکن است روی یک تابلو با هم نوشته شده باشند، یا جداگانه با یک تابلو انگلیسی و یک تابلو فرانسوی کنار آن نصب شده باشند.

چراغ های راهنمایی و رانندگی

چراغ های راهنمایی به رانندگان و عابران پیاده می گویند که چه کارهایی باید در تقاطع ها و جاده ها انجام دهند. آنها به کاربران جاده می گویند که چه موقع بایستند و بروند، کی و چگونه باید گردش انجام داده و چه موقع رانندگی کنند.

چراغ سبز

چراغ سبز به این معنی است که پس از دادن حق تقدم به وسایل نقلیه و عابران پیاده که قبلاً در تقاطع قرار گرفته اند، می توانید به چپ بپیچید، مستقیم بروید یا به راست بپیچید. هنگام چرخش به چپ یا راست، باید حق تقدم را به عابران پیاده ای که از تقاطع عبور می کنند دهید.

چراغ زرد

چراغ زرد – یا کهربایی – به معنای نزدیک شدن چراغ قرمز است. اگر می توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید باید متوقف شوید؛ در غیر این صورت، با احتیاط از تقاطع عبور کنید.

چراغ قرمز

چراغ قرمز به این معنی است که باید متوقف شوید. در صورت وجود خط کشی توقف پیش از تقاطع، وسیله نقلیه خود را کاملاً متوقف کنید. اگر خط توقف وجود ندارد، پیش از محل عبور عابر پیاده، علامت گذاری شده یا نشده، توقف کنید. در صورت عدم وجود محل عبور عابر پیاده، در لبه پیاده رو توقف کنید. اگر پیاده رو وجود نداشت، در لبه تقاطع متوقف شوید.
منتظر بمانید تا چراغ به سبز تغییر کند و پیش از حرکت تقاطع باز شود.
تا زمانی که تابلویی به شما نگوید، می توانید با چراغ قرمز به راست بپیچید و این کار را باید تنها وقتی انجام دهید که کاملا متوقف شده باشید و مسیر باز باشد. اگر از جاده یک طرفه به جاده یک طرفه حرکت می کنید ممکن است بتوانید با چراغ قرمز نیز بپیچید، اما ابتدا باید کاملاً متوقف شوید و صبر کنید تا راه باز شود.

چراغ و پیکان های کمک کننده برای گردش وسایل نقلیه
چراغ های سبز چشمک زن و پیکان های سبز رنگ رانندگان را برای گردش به طرفین راهنمایی می کنند.

چراغ یا پیکان سبز پیشرفته

هنگامی که با یک چراغ سبز چشمک زن یا یک پیکان سبز به سمت چپ و یک چراغ سبز روبرو می شوید، می توانید به چپ بپیچید، مستقیم به جلو بروید یا از خط مناسب به سمت راست بپیچید. این چراغ سبز پیشرفته نامیده می شود زیرا ترافیک روبرو هنوز با چراغ قرمز روبرو هستند.عابران پیاده نباید از چراغ سبز چشمک زن عبور کنند، مگر اینکه چراغ عابر پیاده از آنها بخواهد که به حرکت ادامه دهند.

گردش به چپ همزمان

هنگامی که یک پیکان سبز به سمت چپ به همراه چراغ قرمز نشان داده می شود، باید از باند سمت چپ به سمت چپ گردش را انجام دهید. وسایل نقلیه که از جهت مخالف به سمت چپ می چرخند نیز ممکن است در حال گردش به چپ باشند زیرا آنها نیز با یک پیکان سبز به سمت چپ روبرو هستند.

بعد از پیکان سبز به سمت چپ، ممکن است یک پیکان زرد ظاهر شود. این بدان معناست که چراغ سبز در آستانه بالا آمدن در یک یا هر دو جهت است. گردش به چپ خود را شروع نکنید. اگر می توانید این کار را با خیال راحت انجام دهید، متوقف شوید. در غیر این صورت، گردش خود را با احتیاط کامل کنید.

در هنگام سبز شدن چراغ همچنان می توانید به سمت چپ گردش کنید، اما تنها زمانی که راه از ترافیک و عابران پیاده آزاد باشد، می توانید این کار را انجام دهید. اگر وقتی داخل تقاطع هستید چراغ قرمز شد، در صورت بی خطر بودن، گردش خود را کامل کنید.
عابران پیاده نباید از پیکان سبز به سمت چپ عبور کنند مگر اینکه چراغ عابر پیاده از آنها بخواهد که از چراغ قرمز عبور کنند.

راهنماهای اولویت حمل و نقل

وسایل نقلیه و عابران پیاده باید در مواجه با راهنمای اولویت حمل و نقلحق تقدم را به خودروهای حمل و نقل عمومی بدهند. راهنمای گرد بالای یک راهنمای ترافیکی معمولی است و یک نوار عمودی سفید را روی زمینه تاریک نشان می دهد. این به وسیله نقلیه عمومی اجازه عبور، گردش به راست یا چپ را می دهد، در حالی که تمام ترافیک متضاد با چراغ قرمز روبرو هستند.

گردش به چپ کاملا محافظت شده

برخی از تقاطع ها دارای چراغ راهنمایی جداگانه به منظور گردش به چپ ترافیک و برای عبور و مرور از تقاطع یا گردش به راست هستند.
هنگامی که یک پیکان سبز گردش به چپ برای ترافیک در مسیر گردش به چپ ظاهر می شود، ترافیکی که مستقیماً به جلو می رود یا به سمت راست گردش می کند معمولاً یک چراغ قرمز مشاهده می کند. وقتی با یک پیکان سبز روبرو شدید می توانید از باند چپ به چپ گردش کنید. وسایل نقلیه از جهت مخالف نیز ممکن است به چپ بپیچند.

پس از پیکان سبز گردش به چپ سبز، چراغ زرد تنها برای وسایل نقلیه در حال گردش به چپ ظاهر می شود.

پس از چراغ زرد، چراغ قرمز فقط برای وسایل نقلیه در حال گردش به چپ ظاهر می شود. ترافیک در مسیر مستقیم به جلو یا گردش به راست با چراغ سبز یا پیکان های سبز مستقیم و به راست روبرو می شوند.در این تقاطع ها، پس از ظاهر شدن چراغ سبز برای حرکت مستقیم به جلو یا گردش به سمت راست، نباید گردش به چپ را شروع کنید. اگر وقتی در تقاطع هستید چراغ زرد شد، با احتیاط گردش خود را کامل کنید.

چراغ قرمز چشمک زن

باید در مواجه با چراغ قرمز چشمک زن کاملا متوقف شوید. تنها وقتی که ایمن است از تقاطع عبور کنید.

چراغ زرد چشمک زن

چراغ زرد چشمک زن یعنی باید هنگام نزدیک شدن و عبور از تقاطع با احتیاط حرکت کنید.

چراغ های راهنمایی و رانندگی خاموش

در مواقع قطعی برق، چراغ های راهنمایی در تقاطع ها کار نمی کنند. حق تقدم را به وسایل نقلیه در تقاطع و به وسایل نقلیه ای که از سمت راست به تقاطع وارد می شوند بدهید. با احتیاط حرکت کنید و از تقاطع به همان روشی که از تقاطع با علائم توقف همه جانبه استفاده می کنید، حرکت کنید.

چراغ تکی چشمک زن قرمز

چراغ تکی چشمک زن قرمز بالای یک تقاطع یا تابلو توقف به این معنی است که باید کاملاً متوقف شوید. درصورتی که انجام این کار ایمن باشد فقط از داخل تقاطع رد شوید.

چراغ تکی چشمک زن زرد

چراغ تکی چشمک زن زرد بالای یک تقاطع، بالای یک تابلو هشدار دهنده یا روی موانع در جاده، به شما هشدار می دهد که با احتیاط رانندگی کنید.

چراغ های راهنمای عابرین پیاده

راهنماهای عابر پیاده به عبور عابران پیاده در تقاطع های دارای چراغ راهنمایی کمک می کند. راهنماهای پیاده روی علامت سفید عبور عابرین پیاده قرار گرفته است. یک نماد دست نارنجی چشمک زن یا ثابت به این معنی است که عابر پیاده نباید شروع به عبور کند.
عابر پیاده رو به راهنماهای پیاده روی می تواند از جاده در جهت راهنماهای عبور کند. هنگام عبور، عابران پیاده نسبت به سایر وسایل نقلیه حق تقدم دارند.
عابر پیاده در مواجهه با راهنمای چشمک زن یا ثابت نباید شروع به عبور از جاده کند. عابران پیاده ای که قبلاً هنگام ظهور راهنمای دست شروع به عبور کرده اند، باید هرچه سریعتر به یک منطقه امن بروند. در حالی که آنها در حال عبور هستند، عابران پیاده هنوز نسبت به سایر وسایل نقلیه حق تقدم دارند.
در تقاطع هایی با چراغ راهنمایی که هیچ راهنمای عابر پیاده وجود ندارد، عابران پیاده که با چراغ سبز روبرو هستند می توانند عبور کنند. عابران پیاده نباید از چراغ سبز چشمک زن یا پیکان سبز به سمت چپ عبور نکنند.

راهنماهای عابرین پیاده در تقاطع ها

در جایی که دکمه های فشاری عابر پیاده وجود دارد، یک عابر پیاده باید از دکمه استفاده کند تا راهنمای عبور را وارد کند. راهنماهای عابر پیاده نسبت به چراغ های راهنمایی منظم زمان بیشتری برای عبور به مردم می دهند. در یک جاده اصلی شلوغ، یک راهنمای عابر پیاده در تقاطع به مردم کمک می کند تا با علامت گذاری برای متوقف کردن ترافیک، از جاده عبور کنند. راهنمای عابر پیاده تقاطع دارای یک یا چند محل عبور عابر پیاده؛ راهنماهای عبور و عدم عبور عابرین پیاده؛ دکمه های فشار برای عابران پیاده و چراغ های راهنمایی فقط در جاده اصلی است. تابلوها توقف، ترافیک را در چهارراه کوچکتر و خلوت تر کنترل می کنند.
برای رانندگی در این تقاطع ها باید قوانین رانندگی را رعایت کنید و از مهارت رانندگی ایمن استفاده کنید. (در اینجا به نحوه صحیح دادن حق تقدم نگاه کنید)

نشانه گذاری های جاده

نشانه گذاری های جاده به همراه علائم راه و چراغ های راهنمایی کار می کنند تا اطلاعات مهمی در مورد جهت ترافیک و مکان هایی که اجازه عبور به آنها را دارید یا نه را به شما بدهند. نشانه گذاری های جاده خطوط ترافیکی را تقسیم می کند، مسیرهای گردش را نشان می دهد، معابر عبور عابر پیاده را علامت گذاری می کند، موانع را نشان می دهد و به شما می گوید که عبور از آن ایمن نیست.
خطوط زرد ترافیک را در جهت مخالف جدا می کند. خطوط سفید ترافیک را در همان جهت جدا می کند.

خلاصه مطلب

در انتهای این فصل باید موارد زیر را یاد گرفته باشید:

تابلوها

• تفاوت بین تابلوهای تنظیمی، هشداری، شرایط موقت و اطلاعاتی/ مسیریابی را بدانید
• چگونه پیغام و نمادهای برخی از معمول ترین تابلوها را بخوانید

چراغ های راهنمایی و رانندگی

• رنگ ها و نمادهای مختلفی که روی چراغ راهنمایی و رانندگی وجود دارند، و اینکه هر کدام به چه معنی است
• چگونه با استفاده از چراغ و پیکان های سبز پیشرفته گردش را انجام دهید
• هنگام نزدیک شدن به چراغ زرد یا قرمز چشمک زن چگونه به مسیر ادامه دهید
• در شرایطی که چراغ های راهنمایی و رانندگی کار نمی کنند چه کاری انجام دهید

راهنماهای عابرین پیاده

• نمادهای روی چراغ عابرین پیاده چه چیزهایی را نشان می دهند
• تقاطع راهنمایی عابرین پیاده چیست و در مواجهه با آنها باید چه کاری انجام دهید

نشانه گذاری های جاده

• نشانه گذاری های جاده چگونه برای کنترل ترافیک مورد استفاده قرار می گیرند
• رنگ و نشانه های مختلف نشانه گذاری ها برای چه کارهایی استفاده می شوند

فصل ۵ : رانندگی اتوبوس مدرسه

• سوار و پیاده کردن مسافران
• فرآیندهای ویژه ایمنی برای رانندگان اتوبوس مدرسه
• قوانین توقف برای اتوبوس مدرسه
• تخلیه اضطراری اتوبوس مدرسه
• نگهداری اتوبوس مدرسه
• مسیرهای اتوبوس مدرسه

سوار و پیاده کردن مسافران

شما به عنوان یک راننده اتوبوس مدرسه، مسئولیت اطمینان از ایمنی مسافران خود را بر عهده دارید. این نکته به خصوص به خاطر سپردن هنگام سوار و پیاده کردن مسافران از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا در این زمان ها بیشترین آسیب پذیری را دارند.
“ردیاب ها” یا گشت های ایمنی ممکن است هنگام سوار یا پیاده کردن مسافران اتوبوس مدرسه به راننده اتوبوس مدرسه کمک کنند. ردیاب می تواند از برخورد راننده با کودکانی که ممکن است در یک منطقه کور جلوی خودرو متوقف شده باشند جلوگیری کند.
تجهیزات ایمنی اخیراً توسعه یافته شامل آینه های تازه طراحی شده یا چندین سیستم تنظیم آینه، سیستم های ردیاب حرکت، موانع عبور نصب شده روی سپر و سیستم های ترمز محیطی است. وقتی رانندگان و مسافران برای استفاده مؤثر از آنها آموزش ببینند، ایمنی را افزایش می دهند.

قوانین زیر را در خاطر داشته باشید:

• قبل از توقف برای سوار یا پیاده کردن مسافران، چراغ های راهنمای قرمز بالایی و متناوب را روشن کنید.
• به محض توقف اتوبوس، بازوی توقف و بازوی عبور ایمنی دانش آموزان عابر پیاده را بیرون دهید.
• با چراغ های چشمک زن و بازوی متوقف کننده تا وقتی که مسافرانی که باید از بزرگراه عبور کنند، کامل رد شوند متوقف بمانید.
• مسافران را در شیب تند یا پیچ سوار و پیاده نکنید. شما باید حداقل ۱۵۰ متر (۵۰۰ فوت) از هر جهت دید واضحی داشته باشید.
• در قسمت حرکتی جاده متوقف شوید و نه روی شانه بارگیری یا تخلیه مسافران.
• هرگز اتوبوس را بیش از ظرفیت مجاز بارگیری نکنید.
• به عنوان آخرین مرحله در سوار کردن مسافران، باید اطمینان حاصل کنید که قبل از راهنما زدن به دانش آموزان برای سوار شدن، تمام ترافیک پشت سر شما متوقف شده باشد.

سوار و پیاده کردن مسافران در چراغ های راهنمایی و رانندگی

هنگام سوار یا پیاده کردن مسافران در چراغ های راهنمایی و رانندگی، چراغ های چشمک زن قرمز بالایی و متناوب را فعال نکنید و بازوی ایستاده را در اتوبوس مدرسه متوقف کنید. توقف باید تا حد ممکن نزدیک به تقاطع، حاشیه یا لبه جاده انجام شود، و مسافران در اطاعت از چراغ های راهنمای راهنمایی احتیاط کنند.
اگر راننده ای نیاز به توقف در نزدیکی تقاطع با چراغ های راهنمایی و رانندگی و استفاده از چراغ قرمز چشمک زن و بازوی توقف دارد، توقف باید حداقل در فاصله ۶۰ متر از تقاطع انجام شود.

نواحی (ایستگاه های) سوار کردن مسافران اتوبوس های مدرسه

ایستگاه های سوار و پیاده کردن اتوبوس مدرسه، مناطقی از یک جاده یا مسیر مدرسه است که با علائمی که محدوده مناطق را مشخص می کند، به عنوان ایستگاه های سوار و پیاده کردن مسافران تعیین می شود.
در ایستگاه های سوار و پیاده کردن اتوبوس مدرسه، اتوبوس را در نزدیکی جدول سمت راست یا لبه مسیر جاده بین تابلوهای تعیین محدوده منطقه متوقف کنید.

این دو قانون مهم را در ایستگاه های سوار و پیاده کردن اتوبوس مدرسه به خاطر بسپارید:

1. چراغ های چشمک زن را روشن نکنید و بازوی متوقف کننده را در ایستگاه های سوار و پیاده کردن اتوبوس مدرسه متوقف کنید.
2. اتوبوس خود را برای سوار یا پیاده کردن مسافران در سمت مخالف بزرگراه از ایستگاه های سوار و پیاده کردن اتوبوس مدرسه متوقف نکنید.

قوانین برای مسافران

به عنوان راننده، باید اطمینان حاصل کنید که مسافران شما قوانین زیر را رعایت می کنند:

• با ورود به اتوبوس، مسافران باید مستقیماً به صندلی های خود بروند و بنشینند. قبل از حرکت دوباره اتوبوس، باید تمام مسافران نشسته باشند.
• مسافران نباید در هنگام حرکت اتوبوس به آن وارد یا از آن خارج شوند.
• مسافران نباید مانع دید راننده به جلو، طرفین یا عقب شوند.
• مسافران باید تا زمانی که اتوبوس متوقف شود، نشسته باشند.
• مسافرانی که از وسیله نقلیه خارج می شوند باید فقط از جلو اتوبوس و تقریباً سه متر (۱۰ فوت) از جلو اتوبوس عبور کنند و از بازوی عبور ایمنی به عنوان راهنما استفاده کنند.
• هنگامی که بیش از یک دانش آموز از اتوبوس خارج می شود، دانش آموزان باید یک گروه در جلوی اتوبوس و در شانه راست یا حاشیه جاده تشکیل دهند. سپس گروه باید به دنبال راهنمای راننده باشد که نشان می دهد عبور از جاده ایمن است.
• مسافرانی که در سمت راست اتوبوس متوقف مانده اند باید یک گروه تشکیل دهند و با هم بمانند، از گوشه سمت راست اتوبوس فاصله بگیرند، تا اتوبوس دور شود.
• مسافران قبل از قدم گذاشتن در مسیر جاده باید به هر دو طرف نگاه کنند و در هنگام عبور به تماشای ترافیک ادامه دهند.
• مسافران همیشه باید از جاده با زاویه مستقیم نسبت به اتوبوس، و نه به شکل مورب، عبور کنند.
• مسافران هنگام عبور از جاده باید راه بروند و از دویدن خودداری کنند.

توجه

قبل از شروع رانندگی، باید آینه های متقاطع محدب را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ مسافری از مقابل اتوبوس مدرسه در حال عبور نیست.

• هنگامی که اتوبوس در حال حرکت است، درب ها باید به شکل ایمن بسته شوند، اما نباید قفل شوند.
• اجازه ندهید مسافران مانع دید شما از جلو، طرفین یا عقب شوند.
• هرگز اجازه ندهید که یک شخص غیر مجاز در صندلی راننده بنشیند، وسیله نقلیه یا هر یک از کنترل های آن را اداره کند.
• هیچ وقت ظروف ناهار، کتاب یا بسته ها نباید در راهروها یا روی پله ها قرار داشته باشد.
• هرگز بدون خاموش کردن موتور، اعمال ترمزها، قرار دادن سیستم انتقال قدرت در پایین ترین دنده یا در حالت پارک و خارج کردن کلید، وسیله نقلیه را ترک نکنید. بعضی از وسایل نقلیه با جعبه دنده اتوماتیک حالت پارک ندارند. در این صورت، وسیله نقلیه باید با در حالت “خلاص” قرار داده شده و مجموعه ترمز دستی پارک اعمال شود.
• هنگامی که یک اتوبوس مدرسه در جاده خراب شده و به چراغ های هشدار دهنده نیاز است، شعله ها یا بازتابنده ها باید ۳۰ متر (۱۰۰ فوت) در جلو و پشت وسیله نقلیه قرار بگیرند.
• هنگام سوار و پیاده کردن دانش آموزان، و نمی توانید تنها یک نفر را در نظر بگیرید، ابتدا باید اتوبوس را ایمن کنید و اطراف و زیر اتوبوس را بررسی کنید.

دنده عقب گرفتن با اتوبوس مدرسه

هنگامی که با یک اتوبوس مدرسه دنده عقب می گیرید، احتیاط زیادی به خرج دهید. از آینه عقب استفاده کنید، برگردید و به عقب نگاه کنید و از یک نفر به عنوان راهنما استفاده کنید. راهنما باید پشت اتوبوس بایستد و در آینه برای راننده قابل مشاهده باشد. اگر راهنما در دسترس نباشد، راننده باید اتوبوس را ترک کند و مسیر وسیله نقلیه را از نظر موانع بررسی کند. پس از بازگشت به داخل اتوبوس، پنجره را باز کنید و در حالی که به آرامی و با احتیاط عقب می روید، گوش دهید. همیشه هوشیار بوده و شرایط ترافیکی اطراف وسیله نقلیه را بررسی کنید. رانندگان نباید در محوطه مدرسه، یا در ایستگاههای سوار و پیاده کردن، یا مناطق بدون راهنمایی و راهنماهای مناسب از طرف شخص مسئول خارج از اتوبوس، دنده عقب بگیرند.

توقف در تقاطع های ریلی

اتوبوس های مدرسه باید حداقل پنج متر (۵/۱۶ فوت) از نزدیکترین ریل در تمام تقاطع های ریلی متوقف شوند. در حالی که اتوبوس متوقف شده است، راننده باید درب اتوبوس را باز کند و به قطارهای نزدیک شوند گوش داده و آنها را نگاه کند. وقتی اتوبوس در حال عبور از ریل ها است، راننده نباید دنده را تعویض کند. چراغ های چشمک زن و بازوی توقف نباید در این شرایط فعال شوند.
وقتی برای مدت زمانی در تقاطع ریلی یا تقاطع توقف داشتید، ایمن تر است که دنده را در حالت خلاص قرار داده و کلاچ را آزاد کنید. همیشه از ترمزهای پارک استفاده کنید.

• الزامات توقف
• قانون توقف برای اتوبوس مدرسه برای همه اتوبوس های با اهداف دیگر اعمال نمی شود
• گزارش سبقت گرفتن اتوبوس مدرسه
• الزامات توقف

قانون توقف برای اتوبوس های مدرسه در همه جا اعمال می شود، صرف نظر از محدودیت سرعت اعمال شده – در بزرگراه ها، جاده های شهرستان ها، خیابان های شهر، شهر یا روستا.

رانندگان در حال نزدیک شدن (در حال حرکت از جهت مخالف) به یک اتوبوس مدرسه متوقف شده با چراغ های راهنمای قرمز بالایی چشمک زن، باید قبل از رسیدن به اتوبوس متوقف شوند و تا زمانی که اتوبوس حرکت نکند یا چراغ های بالایی متوقف نشوند، متوقف بمانند. تنها استثناء در بزرگراههایی است که با یک باند وسط تقسیم می شوند. رانندگان در طرف دیگر باند وسط که از طرف مقابل در حال نزدیک شدن هستند نیازی به توقف ندارند. (باند وسط نواری برآمده، پایین رفته یا زمین است که جاده ای را که وسایل نقلیه در هر دو جهت حرکت می کنند تقسیم می کند.)

رانندگانی که از عقب به یک اتوبوس مدرسه متوقف شده نزدیک می شوند در حالی که چراغ های راهنمای قرمز بالایی آن در حال چشمک زدن هستند، باید حداقل ۲۰ متر قبل از رسیدن به اتوبوس متوقف شوند و تا حرکت اتوبوس یا متوقف شدن چراغ های بالایی، حرکت خود را ادامه ندهند.

رانندگانی که برای اتوبوس مدرسه توقف نمی کنند، ممکن است از ۴۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار جریمه شوند و برای اولین تخلف، شش امتیاز منفی دریافت کنند. اگر ظرف پنج سال برای بار دوم قانون را زیر پا بگذارند، جریمه نقدی از ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار و شش امتیاز منفی در نظر گرفته می شود. همچنین ممکن است تا شش ماه زندان در پی داشته باشد.

اگر راننده جریمه نشود و وسیله نقلیه آنها به طور غیرقانونی از اتوبوس مدرسه متوقف شده با چراغ های قرمز چشمک زن، سبقت بگیرد مالک ثبت شده وسیله نقلیه ممکن است برای اولین تخلف از ۴۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار جریمه نقدی و برای تخلفات بعدی در مدت ۵ سال ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار جریمه شود. اگر مالک وسیله نقلیه جریمه را پرداخت نکند، نمی تواند مجوز وسیله نقلیه را تمدید کند.

قانون توقف برای اتوبوس مدرسه برای همه اتوبوس های با اهداف دیگر اعمال نمی شود

قانون توقف اتوبوس های مدارس فقط در مورد اتوبوس های مدرسه زرد کرومی با علامت گذاری و علائم مناسب همانطور که در بند ۱۷۵ قانون ترافیک بزرگراه تعریف شده است اعمال می شود و فقط هنگام سوار یا پیاده کردن بزرگسالان دارای معلولیت یا کودکان در نظر گرفته می شود. رانندگان وسایل نقلیه دیگر که برای مقاصد مدرسه خدمت می کنند باید به یاد داشته باشند که مشمول این قانون نمی شوند و هنگام انتخاب مکان برای توقف و هدایت مسافران خود هنگام خارج شدن از اتوبوس، باید بسیار مراقب باشند.

گزارش سبقت گرفتن اتوبوس مدرسه

در انتاریو، رانندگان اتوبوس های مدرسه و شاهدان دیگر می توانند وسایل نقلیه را که به طور غیرقانونی از اتوبوس مدرسه سبقت گرفته اند، را گزارش دهند. می توانید در مورد وسیله نقلیه ای که برای اتوبوس مدرسه به درستی متوقف نمی شود، بلافاصله با پلیس تماس بگیرید و با شماره گیری ۹۱۱ مورد را اطلاع دهید. همچنین می توانید برای تهیه گزارش به ایستگاه پلیس مراجعه کنید. ممکن است در تاریخ دیگری از شما خواسته شود برای ارائه شواهدی از آنچه اتفاق افتاده است در دادگاه حضور پیدا کنید. وب سایت MTO حاوی خلاصه ای از اطلاعاتی است که پلیس در مورد حادثه از شما می خواهد. این اطلاعات همچنین ممکن است در اختیار شخص متهم به تخلف قرار گیرد تا خلاصه ای از گفته های شما در دادگاه داشته باشد. این اطلاعات باید در اسرع وقت پس از حادثه در اختیار اداره پلیس محلی شما قرار گیرد.

تخلیه اضطراری اتوبوس مدرسه

این مهم است که شما و مسافرانتان بدانید که چگونه با استفاده از خروجی های اضطراری از اتوبوس خارج شده و نحوه استفاده از تجهیزات ایمنی را بدانید. همچنین مهم است که در صورت وجود زمان به مقامات اطلاع دهید و درخواست کمک کنید.
این وظیفه شماست که یک روش تخلیه عمومی را تمرین کنید. در شرایط اضطراری، حتی اگر آسیب دیده باشید و نتوانید کمک کنید، تمرین می تواند به معنی تخلیه منظم و سریع بینجامد. این عمل باید در ابتدای سال تحصیلی و هر ماه پس از آن انجام شود.
تمرین ها را با مدیریت مدرسه هماهنگ کرده و آنها را در یک منطقه امن و بدون ترافیک در محوطه مدرسه برگزار کنید.
هدف این است که کودکان را در کمترین زمان ممکن و با روشی منظم از اتوبوس پیاده کنیم.

خروجی های اضطراری استاندارد عبارتند از:

• خروجی جلو
• خروجی عقب
• درهای جلو و عقب
• دریچه های سقف و پنجره های خروجی جانبی در صورت لزوم خروجی های اضافی ایجاد می کنند. یک راننده باید از کاربرد و عملکرد آنها آگاه باشد.

فرآیند تخلیه

1. شرایط را ارزیابی کنید. به طور کلی، سریعترین روش استفاده از درب جلو و عقب است. اگر این راه ها افراد را در معرض خطرات دیگری مانند آتش سوزی یا ترافیک قرار می دهد، امن ترین راه خروج را انتخاب کنید.
2. آرام باشید. بلند بلند اما با آرامش صحبت کنید. از مسافران بخواهید تا با آرامش به سمت در خروجی که انتخاب می کنید حرکت کنند.
3. یک رهبر مسئول انتخاب کنید تا مسافران را هنگام ترک اتوبوس بشمارد و آنها را به منطقه ای امن و دور از اتوبوس هدایت کند. رهبر باید همه را کنار هم نگه دارد.
4. برخی از دانش آموزان قد بلند را بگذارید تا در خروجی عقب روی زمین در دو طرف در منتظر بمانند تا دانش آموزان به پایین بیایند. یک دانش آموز دیگر در داخل به شخص در حال خروج می گوید: “مراقب سر خود باشید، دستان خود را روی شانه های کمک کننده بگذارید و به پایین بپرید.”
5. در حالی که دانش آموزان دیگر در صندلی خود باقی می مانند، دانش آموزان نزدیک به خطر باید هر بار یک صندلی را با پیاده روی به سمت خروج ترک کنند.
6. همه موارد مانند ناهار ، کتاب و غیره را باید پشت سر بگذارید.
7. با رفتن آخرین نفر، طول اتوبوس را پیاده روی کنید تا مطمئن شوید همه بیرون هستند و سپس خودتان خارج شوید. در صورت لزوم کمک های اولیه را آغاز کنید. دو دانش آموز مسئول اختصاص دهید تا در صورت لزوم به دنبال کمک باشند و مددکاران را برای خاموش کردن مشعل های هشدار دهنده یا بازتابنده ها در صورت لزوم سازماندهی کنند.

تمرین نمی تواند تمام آسیب ها را از بین ببرد، اما مطمئناً احتمال آسیب دیدگی غیرضروری به خود، مسافران و سایر رانندگان را کاهش می دهد.

نگهدرای و حفاظت از اتوبوس مدرسه

تناسب ایمنی وسایل نقلیه برای اهداف مدرسه

مقررات مندرج در قانون ترافیک بزرگراه ها مستلزم بازرسی منظم هر واگن ایستگاه ، وانت یا اتوبوس است که توسط یک هیئت مدیره یا سایر مقامات مسئول یک مدرسه برای حمل و نقل اداره می شود یا تحت قرارداد کار می کند:

• شش یا بیشتر بزرگسالان دارای ناتوانی رشد
• شش کودک یا بیشتر
• شش یا بیشتر از افرادی که در a و b ذکر شده اند ، بین خانه و مدرسه خود

همچنین برای اتوبوس مدرسه زرد کرومی که کودکان را بین خانه ها و کلیساها یا بزرگسالان دارای نقص رشد بین خانه ها و مراکز آموزشی خود حمل می کند ، بازرسی لازم است.
این وسایل نقلیه باید برچسب (های) بازرسی معتبر را نشان دهند.

بازرسی باید در یک ایستگاه بازرسی از وسایل نقلیه موتوری مجاز انجام شود. مکانیک های مجاز بازرسی بازرسی را انجام می دهند و برچسب ها را برای وسایل نقلیه که رضایت بخش است نصب می کنند.

اتوبوس های مدارس در طول سال تحت بازرسی ایمنی تصادفی توسط کارکنان وزارت حمل و نقل قرار می گیرند.

مسیرهای اتوبوس مدرسه

مالک و راننده اتوبوس مدرسه باید آشنایی کامل با منطقه داشته باشند. هنگامی که نقشه مسیرها آماده شد، راننده باید با هیئت مدیره مدرسه، والدین، و در صورت امکان مالک اتوبوس صحبت کند. مسیری که نقشه آن مشخص شده باشد ایمن تر است. اطلاعات در مورد مسیرها باید در دسترس تمامی افراد لازم قرار بگیرد.

هنگام مشخص کردن مسیرها و زمان بندی برنامه ها موارد زیر را در نظر بگیرید:

• سن، شرایط فیزیکی و بهداشتی مسافران
• شرایط مسیر حمل و نقل
• زمان بندی مدرسه
• فاصله بین مدرسه و خانه ها
• فاصله بین خانه ها و ایستگاه های اتوبوس
• ایمنی مسیرهای پیاده روی بین خانه ها و ایستگاه اتوبوس
• تعداد و اندازه اتوبوس های موجود
• تعداد مسافران
• وسعت منطقه
• موقعیت ایستگاه های اتوبوس
• شرایط فصلی (همچون بارش برف)
• موقعیت نقاط امن دور زدن

انتخاب مسیر

• بررسی پیچ های خطرناک، تپه های شیبدار، جاده های ناهموار، پل های باریک، تقاطع راه آهن، و دیگر شرایط خطرناک. در صورت امکان از ورود به چنین مسیرهایی خودداری کنید.
• باید مطمعن شوید که ایستگاه های اتوبوس در موقعیت خطرناکی قرار نداشته باشند.
• به منظور راحتی، جلوگیری از اتلاف وقت و ترافیک، مسیرهای رانندگی اتوبوس باید نزدیک به خانه دانش آموزان باشد.
• در صورت امکان، دانش آموزان را از سمت خانه هایشان سوار و یا پیاده کرده تا تعداد دانش آموزانی که باید از عرض خیابان عبور کنند کمتر شود.
• طبق یک برنامه زمانی عمل کنید.
• باید اطمینان حاصل کنید که نقاط دور زدن در تمامی شرایط آب و هوایی ایمن هستند و باید شرایط اصطکاک و ترافیک را در نظر داشته باشید.

خلاصه مطلب

در انتهای این فصل با موارد زیر آشنا شده اید:

• نحوه سوار کردن و پیاده کردن دانش آموزان
• قوانین توقف اتوبوس مدرسه
• اقدامات احتیاطی خاص اتوبوس های مدارس
• اقدامات اضطراری و فرایند پیاده کردن دانش آموزان
• نگهداری از اتوبوس های مدرسه در طول روز
• طراحی مسیرهای رانندگی اتوبوس مدرسه

فصل ۶ : حفظ گواهینامه رانندگی

آتناریو گواهینامه رانندگی موقت ارائه می دهد. این گواهینامه حاوی عکس و امضای راننده است. تمامی رانندگان باید گواهینامه را همیشه همراه داشته باشند.

تعویض گواهینامه

در صورتی که مجبور به تعویض گواهینامه باشید باید فرم درخواست تعویض گواهینامه را از ایمیل خود دانلود کنید. در این صورت، اطلاعاتی در مورد شرایط تعویض گواهینامه به شما ارائه می شودکه شامل تمامی آزمون های کتبی، بینایی سنجی، و شهری است و علاوه بر آن باید گزارش پزشکی نیز ارسال کنید.
در صورت نیاز به تعویض گواهینامه، باید در مرکز آزمون رانندگی، آزمون بدهید. در صورتی که نیاز به آزمون نباشد، باید شخصا به مرکز خدمات رانندگی آنتاریو مراجعه کرده و گواهینامه را تعویض کنید. فرم را می توانید به هر مرکز خدمات رانندگی آنتاریو انتقال دهید. در مرکز از شما عکس گرفته می شود. در این مرکز باید فرم درخواست را پر کرده، مدارک هویتی خود را نشان داده، هزینه را پرداخت کرده، و در صورتی که درخواست و مدارک شما دقیق باشند فورا برای شما گواهینامه صادر می شود.
در صورت عدم دریافت فرم درخواست تعویض گواهینامه باید با وزارت حمل و نقل تماس بگیرید. باید گواهینامه رانندگی معتبر داشته باشید.
در صورتی که گواهینامه شما به حالت تعلیق درآمده، باطل شده و ۳ سال از تاریخ انقضای آن گذشته باشد، باید برای دریاقت گواهینامه آنتاریو درخواست مجدد داده و در تمامی آزمون های لازم شرکت کنید. و پس از آن می توانید برای دریافت گواهینامه کلاس تجاری اپلای کنید.

قوانین گواهینامه رانندگی

موارد زیر غیر قانونی هستند:

• قرض دادن گواهینامه رانندگی
• استفاده از گواهینامه تعویض شده
• داشتن بیش از یک گواهینامه آنتاریو
• استفاده از گواهینامه جعلی

آزمون عملی رانندگی

به عنوان بخشی از آزمون عملی کلاس B/E یا کلاس C/F باید موارد زیر را انجام دهید:

1. شرکت در کلاس های فنی و معاینه روزانه ماشین برای اطمینان از ایمنی وسیله نقلیه و تشخیص هر گونه نقص جزئی و عمده که در برنامه های مقرر در این مقررات، مصوب ۰۷/۱۹۹ ذکر شده اند.
2. آزمون مهارت های تقویت خودرو برای اطمینان از کنترل ایمن وسیله نقلیه و ارزیابی موقعیت خودور نسبت به اشیای اطراف
3. ازمون عملی رانندگی برای نشان دادن مهارت های لازم برای رانندگی با خودوری تجاری در شرایط ترافیک سنگین و در عین حال رعایت تمامی علائم، مقررات، و قوانین جاده ای

آزمون عملی کلاس B/E و کلاس C/F از اجزای زیر تشکیل شده است:

معاینه فنی روزانه

• بررسی اجزای بیرونی
• برسی اجزای داخلی

آزمون تقویت خودرو

آزمون عملی

• دور زدن
• تقاطع
• تغییر لاین
• رانندگی در کناره جاده
• آزادراه
• پیچ
• توقف/ استارت از کنار جاده
• بارگیری و تخلیه بار (کلاس B/E)
• تقاطع راه آهن

برای موفقیت در آزمون عملی، باید خودرو را به راحتی رانده، هیچگونه تخلف در حال حرکت مرتکب نشده و تمام اجزای آزمون عملی را مطابق با معیارهای زیر با موفقیت کامل کنید:

• مون فنی روزانه – مجاز به ۱ خطا هستید
• آزمون مهارتهای تقویت خودرو و بارگیری – تا ۳۰ خطا مجاز است و باید بارگیری را در کمتر از ۱۰ دقیقه کامل کنید

الزامات قبل از آزمون

اگر وسیله نقلیه شما مجهز به ترمز بادی است، باید موارد زیر را به همراه داشته باشید:

• بلوک چرخ
• کرنومتر
• وسیله ای برای نگه داشتن پدال ترمز در موقعیت مشخص
• دستگاهی برای اندازه گیری حرکت میله رابط

اگر تمام موارد ذکر شده را به همراه نداشته باشید، آزمون عملی باطل شده و باید قبل از تعیین مجدد زمان آزمون، ۵۰ درصد هزینه آزمون عملی را پرداخت کنید.

توجه

محافظ سر/ چشم؛ نمودار تنظیم ترمز و وسیله ای برای علامت گذاری میله رابط (گچ یا موارد مشابه) را می توانید به همراه داشته باشید.

گزارش فنی و زمان مناسب آزمون عملی

• قبل از آزمون عملی، باید گزارش فنی معتبر و کامل و همچنین زمان بندی مناسب را به افسر ارائه دهید.

برچسب های معاینه فنی

• باید اطمینان حاصل کنید که برچسب های معاینه فنی سالانه روی ماشین شما نصب شده باشد.
• اتوبوس ها باید برچسب معاینه فنی سالانه و همچنین معاینه ۶ ماهه را داشته باشند.
• برچسب معاینه فنی ۶ ماهه در صورتی نیاز است که بیش از ۶ ماه از معاینه فنی گذشته باشد.

آزمون معاینه فنی روزانه

هدف از آزمون معاینه فنی روزانه اطمینان از دانش و مهارت لازم برای تعیین عملکرد ایمن وسیله نقلیه و یا نقص جزئی و عمده ای است که در قوانین آنتاریو ۰۷/۱۹۹ ذکر شده است.
آزمون معاینه فنی روزانه به بخشهای زیر تقسیم و به ترتیب زیر انجام می شود:

• معاینه فنی اجزای بیرونی
• معاینه فنی داخل کابین
• معاینه فنی اجزای داخلی

معاینه فنی اجزای بیرونی و داخلی با انتخاب تصادفی موارد آزمون از برنامه ۱ مقررات ۰۷/۱۹۹ انجام می شود. با این کار اطمینان حاصل می شود که شما می توانید تمام اجزای خودرو را بررسی کنید.

شما ملزم به بررسی تمام موارد ذکر شده برای قسمت داخل کابین هستید. می توانید از برنامه زمانبندی مناسب به عنوان راهنما و مرجع در طول آزمون معاینه فنی روزانه استفاده کنید.

معاینه فنی اجزای بیرونی

معاینه اجزای بیرونی وسیله نقلیه با ترمز و تنظیم باد چرخ ها انجام می شود.

از شما خواسته می شود چهار مورد را به طور تصادفی از لیست زیر پیدا و بررسی کرده و:

• نحوه بررسی آن آیتم را نشان دهید.
• توضیح دهید که نقص آن آیتم چیست.
• توضیح دهید که به محض تشخیص نقص جزئی و یا عده چه اقدامی انجام می دهید.

در صورتی که در آزمون عملی، خودرو شما مجهز به ترمز بادی است، انتظار می رود که هر یک از اجزای ترمز بادی خودرو را بررسی کنید. در لیست زیر روش های بررسی هر یک از موارد ذکر شده است.

اجزای بیرونی خودرو

۱٫سرعت افزایش فشار هوا

شما باید روش مناسب برای آزمایش سرعت افزایش فشار هوا را بدانید و در صورتی که افزایش فشار خودرو از ۸۵ به ۱۰۰ پوند/اینچ مربع بیش از ۲ دقیقه طول بکشد، نشان دهنده نقص جزئی خودرو است.

روش:

• اطمینان حاصل کنید که شیر تغذیه تریلر بسته است (در صورت مجهز بودن بیرون کشیده می شود)
• ترمز دستی را آزاد کنید.
• فشار هوا را به ۵۵۲ کیلو پاسکال (۸۰ پوند/اینچ مربع و یا کمتر) برسانید.
• دور موتور را بین ۶۰۰ – ۹۰۰ دور در دقیقه حفظ کنید.
• زمان افزایش فشار موتور از ۵۸۷ به ۶۹۰ کیلو پاسکال (۸۵ به ۱۰۰ پوند/اینچ مربع) را در نظر داشته باشید.
• زمان افزایش فشار را یادداشت کرده و به افسر اطلاع دهید.

۲- دستگاه تهویه سمعی

حتماً می دانید که بررسی تهویه به طور مرتب ضروری است و در صورت مشاهده هرگونه نشت هوا، وسیله نقلیه نقص جزئی دارد.
میزان نشتی از حد تعیین شده بیشتر است
باید روش مناسب آزمایش میزان نشتی را بدانید و زمانی که فشار هوا در یک دقیقه بیشتر از حد مقرر کاهش یابد خودرو دچار نقص شدید شده است: ۲۱ کیلوپاسکال در یک دقیقه

روش:

• اطمینان حاصل کنید که وسیله نقلیه توسط گوه چرخ ایمن شده است.
• ترمز دستی را به راحتی رها کنید.
• اطمینان حاصل کنید که فشار سیستم هوا بین ۸۰-۱۳۰ پوند/ اینچ مربع است. موتور را خاموش کرده و کلید را روشن کنید (در صورت لزوم).
• پدال ترمز را نگه دارید.
• فشار هوا را به مدت یک دقیقه بررسی کرده و هرگونه تغییر را یادداشت کنید. (افت فشار اولیه را نادیده گرفته و پس از تثبیت فشار، آزمایش را شروع کنید).

۳- حرکت کامل میله رابط ترمز بیش از حد تنظیم شده است.

شما باید روش مناسب بررسی حرکت میله رابط ترمز را بدانید، و در صورتی که حرکت میله رابط وسیله نقلیه بیش از حد تعیین شده باشد نقص عمده محسوب می شود.
در برخی از وسایل نقلیه اندازه گیری فشار اعمال شده بر میله رابط امکان پذیر نیست (اتوبوس ها، وسایل نقلیه کم فشار و وسایل نقلیه دارای پانل های برجسته یا بدنه انسدادی یا وسایل نقلیه مجهز به ترمز دیسکی هوا).

مراحل اندازه گیری فشار میله رابط به ترتیب زیر است:

1. وسایل نقلیه را با استفاده از گوه چرخ یا بلوک ایمن کنید.
2. اطمینان حاصل کنید که فشار هوا بیش از ۶۲۱ کیلو پاسکال است و ترمزهای فنر را آزاد کنید.
3. یکی از روشهای زیر را انتخاب کنید:

روش ۱: میله رابط را در محفظه ترمز یا در یک نقطه مرجع ثابت مناسب علامت گذاری کنید. (از گچ، سنگ صابون، مارکر یا ابزار مشابه دیگر استفاده کنید. علامت گذاری ها باید باریک و دقیق باشند).
روش ۲: موقعیت آزاد شده میله رابط را اندازه گیری کنید. (فاصله یک نقطه از میله رابط را تا یک نقطه ثابت مناسب در محفظه ترمز اندازه گیری و یادداشت کنید. این اندازه گیری اول است.

4. با روشن کردن موتور یا پمپاژ پدال ترمز، فشار هوا را کم و زیاد کرده تا زمانی که سنجه هوایی اصلی و ثانویه فشار ۶۲۱ تا ۶۹۰ کیلو پاسکال را نشان دهند.
5. موتور را خاموش کنید.
6. پدال ترمز را کاملاً فشار داده و نگه دارید.
7. فشار وارده بر میله رابط را اندازه گیری کنید. (از روش قبل استفاده کنید).

روش ۱: فاصله بین محفظه ترمز یا نقطه مرجع ثابت تا علامت روی میله رابط را اندازه بگیرید.
روش ۲: موقعیت میله رابط را اندازه گیری کنید. (مجدداً اندازه گیری کرده و فاصله را از نقطه ای که قبلا روی میله رابط علامت گذاری شده تا نقطه ثابت قبلی در محفظه ترمز اندازه گیری کرده و یادداشت کنید. این اندازه گیری شماره ۲ است). برای محاسبه اندازه گیری فشار اعمال شده بر میله رابط، اندازه گیری ۱ را از اندازه گیری ۲ کم کنید.

8. عدد (مانند ۱۶، ۲۰، ۲۴ یا ۳۰) و نوع (مانند استاندارد یا طولانی مدت) محفظه ترمز را مشخص کنید.
9. محدودیت تنظیم محفظه ترمز را تعیین و به افسر اطلاع دهید.
10. فشار اعمال شده بر میله رابط را با حد قابل تنظیم مقایسه کرده تا مشخص شود آیا ترمز بیش از حد تنظیم شده است یا خیر.

۴- سیستم هشدار هوا خراب شده یا سیستم فعال شده است.

شما باید روش مناسب برای بررسی هشدار هوای کم فشار را دانسته، و در صورتی که سیستم هشدار هوای کم فشار فعال نشده و یا قبل از افت فشار به زیر ۵۵ پوند/ اینچ مربع فعال شود نشانه نقص وسیله نقلیه است.

روش:
اطمینان حاصل کنید که فشار هوا بیش از ۶۲۱ کیلو پاسکال است. اگر فشار هوا خیلی کم باشد، به محض روشن شدن ماشین ممکن است هشدار فعال شود.
استارت بزنید. موتور ممکن است در حال کار یا خاموش باشد (اگر ماشین را روشن نکنید، هشدار فعال نمی شود)
پدال ترمز را چندین بار فشار داده و رها کنید (برای کاهش فشار) تا زمانی که هشدار فعال شود.
فشار سنجها را بررسی کرده و هنگامی که دستگاه هشدار هوای کم فشار فعال می شود فشار را یادداشت کنید (دستگاه هشدار هوای کم فشار ممکن است فقط چراغ باشد، یا یک چراغ و یک دستگاه صوتی)

۵- سیستم اگزوز

نشت اگزوز

شما باید با نحوه بررسی سیستم اگزوز آشنا باشید، و در صورت نشت قابل توجهی در اگزوز، خودرو دچار نقص جزئی شده است.
نشت اگزوز که باعث ورود گازهای خروجی به محفظه سرنشین می شود
شما باید با خطر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گازهای خروجی موتور آشنا بوده و در صورتی که گازهای خروجی از نشت سیستم اگزوز به داخل کابین نفوذ کنند، خودرو دچار نقص عمده شده است.

روش:
با روشن بودن وسیله نقلیه، کاپوت یا سایر محفظه ها را در صورت لزوم باز کرده و سیستم اگزوز را بررسی کرده تا هیچ نشانه ای از نشت اگزوز وجود نداشته باشد.

۶- شیشه و آینهC / F –

آینه یا شیشه مورد نیاز شکسته یا خراب شده است.
باید بدانید که پنجره ها و آینه های لازم برای کارکرد ایمن نیز باید به طور ایمن به وسیله نقلیه متصل شده و در صورتی که آینه یا شیشه های دیگر به وسیله نقلیه متصل نشده باشند نشان دهنده نقص جزئی است.

روش:
خودرو را معاینه کرده تا مطمئن شوید تمام آینه های خارجی و اتصالات آینه روی بدنه خودرو ایمن بوده، شکسته یا آسیب ندیده اند.

۷- سیستم ترمز هیدرولیک

سطح روغن ترمز کمتر از حداقل میزان نشان داده شده و سطح مخزن روغن ترمز کمتر از یک چهارم است.
شما باید از محل مخزن اصلی سیلندر ترمز هیدرولیک، نحوه بررسی سطح روغن ترمز آگاه بوده و هنگامی که سطح روغن ترمز زیر علامت مشخص شده باشد، نشانه نقص جزئی وسیله نقلیه است، یا هنگامی که مخزن کمتر از یک چهارم پر شده باشد، نشانه نقص عمده است.

نشت روغن ترمز
باید بدانید که برای عملکرد سیستم روغن ترمز لازم است، و فقدان روغن ترمز می تواند باعث اختلال در عملکرد یا خرابی کامل ترمز شود و در صورت وجود نشتی روغن ترمز، وسیله نقلیه نقص دارد.

روش:
کاپوت را باز کرده و مخازن روغن ترمز را معاینه کرده تا اطمینان حاصل کنید که:

• روغن ترمز بیش از حداقل سطح مورد نیاز است
• روغن ترمز نشتی ندارد.
• سطح مخزن روغن ترمز کمتر از یک چهارم است.

۸- سیستم تعلیق خودرو

نشت هوا در سیستم تعلیق
نشت هوا در سیستم تعلیق نشانه نقص جزئی سیستم است.
کیسه هوای آسیب دیده (وصله شده، سوراخ شده، ترک خورده یا کم باد)
شما باید با شکل ظاهری کیسه های هوا که در سیستم های تعلیق خودرو استفاده می شوند، آشنا بوده و قادر به شناسایی علائم تخریب کیسه هوا بوده و تشخیص دهید چه زمانی آسیب باعث تخلیه هوای کیسه هوا می شود. همچنین باید بدانید که در صورتی که کیسه هوا کم باد شود سیستم نقص جزئی دارد.

روش:
وسیله نقلیه را بررسی کرده (یا روند کار را شرح داده) تا اطمینان حاصل کنید که نشت هوا در سیستم تعلیق هوا قابل مشاهده نبوده و کیسه هوا آسیب ندیده و در آن هوا وجود دارد.

۹- سیستم تعلیق

فنر تیغه ای شکسته
شما باید از اهمیت بررسی فنرهای تیغه ای و چگونگی شناسایی فنر تیغه ای شکسته آگاه بوده و بدانید در صورتی که یکی از فنرهای تیغه ای شکسته شده باشد وسیله نقلیه نقص جزئی دارد.
فنر تیغه ای اصلی شکسته یا ترک خورده یا بیش از یک فنر تیغه ای شکسته شده
باید تیغه اصلی فنر تیغه ای را بشناسید، و شکسته شدن تیغه اصلی و یا شکسته شدن بیش از یک تیغه نشانه نقص سیستم است.
بخشی از فنر تیغه ای یا سیستم تعلیق گم شده، و یا در تماس با دیگر اجزای خودرو از جای خود خارج شده
شما باید از وضعیت اجزای سیستم تعلیق آگاهی داشته و دستگاهی که آن را به خودرو متصل می کند باید بررسی شود. شما باید با علائم جدی تر نا امنی سیستم تعلیق آشنا شده و بدانید در صورتی که بخشی از فنر تیغه ای یا سیستم تعلیق گم شده، و یا در تماس با دیگر اجزای وسیله نقلیه از جای خود حرکت کرده باشد نشانه نقص عمده خودرو است.
شکسته شدن فنر در سیستمی غیر از سیستم فنر تیغه ای (کلاس B/E)
شما باید با اهمیت بررسی فنرها و چگونگی شناسایی فنر شکسته آگاه بوده و در صورتی که فنری غیر از فنر تیغه ای شکسته باشد نشانه نقص خودرو است.

روش:
وسایل نقلیه را بررسی کنید (یا فرایند بررسی را توصیف کنید) تا فنر های ترک خورده یا شکسته، فنرهای تیغه ای یا قسمت های تعلیق که گم شده، از جای خود حرکت کرده را مشخص کنید.

۱۰- سیستم تعلیق

اتصال دهنده سیستم تعلیق شل، گم یا خراب شده است.
شما باید از شرایط اجزای سیستم تعلیق و دستگاهی که آن را به خودرو متصل می کند اطلاع داشته و آن را بررسی کنید. شما باید بتوانید علائم شل شدن، از بین رفتن یا خرابی قطعات را تشخیص داده و همچنین بدانید که در هنگام شل شدن، گم شدن یا خراب شدن اتصال دهنده تعلیق، وسیله نقلیه دچار نقص جزئی شده است.
پیچ و مهره U شکل شل شده
شما باید بدانید که چگونه پیچ و مهره های شل شده را تشخیص دهید، اطمینان حاصل کرده که محکم بوده و نشانه های شل شدن پیچ و مهره ها را تشخیص دهید. شل شدن پیچ و مهره U شکل فنر نشان دهنده نقص وسیله نقلیه است.

روش:
وضعیت اجزای سیستم تعلیق و دستگاه، از جمله اتصال دهنده های سیستم تعلیق و پیچ و مهره U شکل که آن را به خودرو متصل می کنند را بررسی کرده تا با علائم شل شدن، بیرون آمدن، و یا خرابی قطعات آشنا شوید.

۱۱- تایرها- کم باد شدن

کم شدن باد تایر- اگر صدای نشتی تایر شنیده نشود
شما باید از اهمیت پر باد بودن تایر ماشین به خوبی آگاه باشید، و نیاز به بررسی منظم باد تایر را درک کنید که نشتی تایر در صورتی که مشخص و یا قابل شنیدن نباشد نقص جزئی محسوب می شود.
تایر پنچر و نشتی تایر، اگر نشتی شنیده و یا مشخص باشد.
باید از خطرات رانندگی با تایر پنچر آگاه بوده و بدانید که تایر پنچر و نشتی تایر در صورتی که مشخص بوده و قابل شنیدن یک نقص جزئی محسوب می شود.

روش:
یک تایر از وسیله نقلیه را انتخاب کرده و با گوش دادن و احساس نشتی، آن را بررسی کنید.

توجه

لگد زدن به تایر ها یا استفاده از پتک برای بررسی تایر قابل قبول است.

۱۲- تایر: دیواره و آج

آج یا دیواره تایر آسیب دیده
شما باید بتوانید آج و دیواره تایر را تشخیص داده و با روش های بررسی آسیب آج و دیواره تایر آشنا بوده و بدانید که آسیب به آج یا دیواره تایر به معنی نقص جزئی خودرو است.
اگر عمق آج تایر کمتر از حد سایش باشد
باید بدانید که چگونه می توانید عمق آج تایر و حداقل عمق مجاز را بررسی کنید، و بدانید که اگر عمق آج تایر کمتر از حد مجاز سایش باشد، نقص عمده محسوب می شود.
تایر به گلگیر وصل نیست.
باید بدانید که تایر ها هرگز نباید با دیگر اجزای خودرو برخورد کنند و اگرچه متصل نبودن تایر به گلگیر نگران کننده نیست، در صورتی که یک تایر به دیگر تایرها یا سایر اجزای خودرو برخورد کند نقص جزئی ماشین محسوب می شود.

• حتماً می دانید که تایر ها از سیمهای فولادی ساخته می شوند که برای محافظت بیشتر در لایه رزینی پوشانده شده اند. وجود هر گونه طناب در آج یا دیواره تایر نشان دهنده نقص جزئی است.

روش:
یک تایر را انتخاب و آن را در جهات زیر بررسی کنید:

• هرگونه علائمی مانند بریدگی یا آسیب دیدگی آج ها و دیواره های جانبی
• برای اطمینان از اینکه عمق آج تایر بیشتر از حداقل عمق مجاز در مقررات ایمنی خودرو است (تایر جلو ۳ میلی متر و سایر تایرها ۱٫۵ میلی متر)
• برای اطمینان از اینکه تایر به غیر از گلگیر با دیگر تایرها یا دیگر اجزای وسیله نقلیه در تماس نیست
• برای پیدا کردن هرگونه سیم در آج یا دیواره جانبی تایر

۱۳- تایر، رینگ چرخ، بست

روغن چرخ کمتر از سطح حداقلی است.

باید بدانید که در رینگ چرخ ها از بلبرینگ هایی استفاده می شود که نیاز به روغن کاری دارند، و از روغن برای روغن کاری بلبرینگ استفاده می شود زیرا قالپاق هایی که از بلبرینگ روغن کاری شده استفاده می کنند پنجره ای مشخص برای بررسی سطح روغن دارند، و در صورتی که سطح روغن کمتر از حداقل باشد نشانه نقص جزئی ماشین است.

رینگ چرخ ها نیاز به درپوشی دارد تا روغن از رینگ خارج نشود. و در صورتی که درپوش نشتی داشته باشد نشانه نقص عمده ماشین است.
روش:
افسر یک تایر را انتخاب کرده و از شما می خواهد:

• در صورت وجود سایت گلاس، سطح روغن رینگ چرخ را بررسی کرده تا مطمعن شوید که میزان روغن بیش از سطح حداقلی است.
• باید اطمینان حاصل کنید که هیچ نشانه ای از نشتی درپوش تایر وجود ندارد- سطح روغن و زنگ زدگی را بررسی کنید.

۱۴٫ لامپ ها

در صورتی که لامپ روشن نشده و یا لامپ وجود نداشته باشد.
باید بدانید که اتوبوس ها به چه نوع لامپی نیاز دارند و فقدان لامپ و یا روشن نشدن آن به معنی نقص جزئی ماشین است.
باید بدانید که کدام لامپ های اتوبوس متناوب هستند و فقدان لامپ متناوب نشانه نقص جزئی ماشین است.
و در صورتی که رنگ لامپ مناسب نباشد نشانه نقص ماشین است.
روش:
لامپ های متناوب را روشن کرده تا مطمعن شوید به خوبی کار می کنند.

۱۵٫ درها و پنجره های اضطراری، و خروجی های اضطراری

مانی که در یا پنجره به راحتی باز و بسته نمی شود نشانه نقص جزئی ماشین است. و اگر اتوبوس مسافر داشته باشد، چنین مشکلی نقص عمده محسوب می شود.
روش:
با باز و بسته کردن در و پنجره ها، از عملکرد ایمن آنها مطمعن شوید.

۱۶٫ خروجی های اضطراری

سیستم هشدار غیر فعال است که نشانه نقص جزئی ماشین است و در صورتی این نقص مهم محسوب می شود که اتوبوس مسافر داشته باشد.

روش:
با باز و بسته کردن در و پنجره ها، از عملکرد ایمن آنها مطمعن شده و مطمعن شوید که سیستم هشدار به خوبی کار می کند.

۱۷٫ بدنه و فریم بیرونی

باید بدانید که قطعات ایمن بدنه خودرو برای رانندگی ایمن ضروری هستند و فقدان قطعات ایمن نقص جزئی ماشین محسوب می شود.

روش:
یک طرف وسیله نقلیه را بررسی کرده و کاپوت را باز و موارد زیر را بررسی کنید:
قطعات نا ایمن و یا مفقود شده خودرو
درب نا ایمن و مفقود شده بدنه
بدنه و فریم آسیب دیده

۱۸٫ آینه ها- کلاس B/E

باید بدانید که آینه ها برای رانندگی ایمن ضروری بوده و باید به خوبی به خودرو متصل شده باشند. و در صورتی که آینه شکسته و یا به بدنه خودرو متصل نباشد نقص عمده محسوب می شود.
اگر سطح شیشه ای آینه بیش از ۶٫۵ سانتی متر مربع مساحت غیر انعکاسی داشته باشد نشانه نقص عمده خودرو است.

روش:
خودرو را بررسی کرده تا اطمینان حاصل کنید:
آینه های متصل به بدنه خودرو شکسته یا خراب نشده اند.
سطح شیشه ای آینه بیش از ۶٫۵ سانتی متر مربع مساحت غیر انعکاسی ندارد.

۱۹٫ تابلوی توقف

در صورتی که اتوبوس مجهز به لامپ چشمک زن بوده و لامپ به خوبی کار نمی کند، و یا در صورتی که تابلوی توقف ضروری بوده و اتوبوس فاقد این تابلو باشد نشانه نقص سیستم محسوب می شود.

روش:
خودرو را بررسی کرده تا مطمعن شوید:
چراغ ها به خوبی کار می کنند
به خوبی به بدنه خودرو متصل شده و آسیب ندیده است.
هنگامی که روشن است نور آن کافی است.

۲۰٫ بررسی داخل کابین

پس از تکمیل بررسی قطعات بیرونی خودرو، نوبت بررسی قطعات داخلی است. در این قسمت نیازی به ذکر نقص های جزئی و عمده نیست.
در طول بررسی داخلی، باید استارت زده و موارد زیر را بررسی کنید:

در طول بررسی داخلی باید قطعاتی که به صورت رندوم انتخاب شده اند را بررسی کرده و موارد زیر را انجام دهید:
روش بررسی را توضیح داده
نقص های مرتبط با موارد انتخابی را توصیف کنید
توضیح دهید که در صورت تشخیص هر گونه نقص جزئی و عمده، چه اقداماتی انجام خواهید داد.

۱- صندلی راننده- کلاس C/F

باید صندلی راننده به گونه ای تنظیم شده تا راننده بتواند به آسانی خودرو را کنترل کند. شما باید با روش های بررسی وضعیت صندلی، و وضعیت قفل کردن آن آشنا شده و بدانید که خراب شدن صندلی و تغییر وضعیت به معنی نقص جزئی است.
باید با اهمیت بستن کمربند ایمنی، نحوه بستن آن، و وضعیت مطلوب آن آشنا باشید. در صورتی که کمربند ایمنی به درستی کار نکند یا در وضعیت ایمن نباشد به معنی نقص عمده ماشین است.

روش:
صندلی راننده را بررسی کرده تا مطمعن شوید که آسیب ندیده و در وضعیت مطلوب قرار دارد.
کمربند ایمنی را بررسی کرده تا مطمعن شوید که ایمن بوده و به درستی کار می کند.

۲- تجهیزات اضطراری و دستگاه های ایمنی

باید با نوع تجهیزات اضطراری مورد نیاز برای خودرو، نحوه بررسی آن آشنا بوده و بدانید که در صورتی که تجهیزات اضطراری به درستی کار نکرده و یا آسیب دیده باشد به معنی نقص جزئی ماشین است.

روش:
باید با جایگاه لامپ ها و رفلکتورها آشنا و از کارکرد درست و ایمن آنها مطمعن باشید.

۳-بخاری، ضد یخ

بخ

بخاری و ضد یخ برای پاک کردن بخار ضروری هستند و در صورتی که بخاری و یا ضدیخ به خوبی کار نکنند نشان می دهد که ماشین دچار نقص جزئی شده است.

روش:
بخاری را روشن کرده تا مطمعن شوید که سیستم در تمامی موقعیت ها به خوبی کار می کند.

باید مطمعن شوید که در صورت لزوم ضد یخ شیشه را تمیز می کند.

۴- شیشه ها و اینه ها

در صورتی که شیشه و اینه شکسته باشند و یا به درستی تنظیم نشده باشند راننده میدان دید نخواهد داشت. بررسی وضعیت اطراف خودرو، آینه ها و شیشه هایی که برای خودرو ضروری هستند مهم است.

روش:
شیشه ها و آینه ها را بررسی کرده زیرا در صورت خرابی و تنظیم نامناسب میدان دید راننده را محدود می کنند.

۵- اتاقک مسافر

کلاس C /E و :C/F اگر پله ها یا کف اتوبوس آسیب دیده باشد نشانه نقص جزئی ماشین است.
باید با نحوه بررسی قفسه یا محفظه بار آشنا بوده و در صورتی که در وضعیت امنیتی مناسبی نبوده و یا آسیب دیده باشند نشانه نقص جزئی ماشین است.

کلاس :C/F عملکرد ناقص یا فقدان محافط وسایل مسافر
باید با نحوه بررسی محافظ تجهیزات مسافر آشنا بوده و بدانید که عملکرد نادرست و یا فقدان چنین محافظی نشانه نقص جزئی ماشین است.
صندلی مسافر ناامن است.
باید با نحوه بررسی صندلی مسافر آشنا بوده و بدانید که ایمن نبودن صندلی مسافر نشانه نقص جزئی ماشین است.

روش:
محفظه مسافر و صندلی را بررسی کرده تا اطمینان حاصل کنید:
صندلی آسیب ندیده است.
پله ها و کف اتوبوس آسیب ندیده اند.
قفسه چوبی یا محفظه های وسایل مسافر ایمن بوده و آسیب ندیده اند.

۶- تجهیزات اضطراری و ایمنی. کلاس .B/E

فقدان لامپ ها یا رفلاکتورها و یا ایمن نبودن آنها و عدم کارکرد درست آنها نشانه نقص جزئی ماشین است.
فقدان کپسول آتش نشانی نشانه نقص جزئی ماشین است و در صورتی که مسافر درون اتوبوس باشد نشانه نقص عمده ماشین است.
مقیاس درج شده روی هر کپسول آتش نشانی وضعیت خالی یا کمبود فشار را نشان می دهد و نقص جزئی محسوب می شود. در صورتی که مسافر درون اتوبوس نشسته باشد، این وضعیت نقص عمده محسوب می شود.
در صورتی که کپسول آتش نشانی به صورت ایمن نصب یا ذخیره نشده تا از پرتاب آن جلوگیری شود، ماشین نقص جزئی دارد.
فقدان جعبه کمکهای اولیه
باید با مکان نگهداری جعبه کمک های اولیه آشنا بوده و بدانید که فقدان آن نقص جزئی محسوب شده و اگر مسافر درون اتوبوس باشد نقص عمده محسوب می شود.
و اگر جعبه ناقص باشد نقص جزئی جعبه محسوب می شود.

روش:
تجهیزات اضطراری و تجهیزات ایمنی ذکر شده در زیر را مشخص کرده و نشان دهید که به درستی و ایمن کار می کنند.
لامپ یا رفلاکتور ها
کپسول آتش نشانی
جعبه کمکهای اولیه

۷- صندلی و کمربند ایمنی

صندلی راننده ثابت نیست.
باید بدانید که صندلی راننده باید در وضعیت مناسب ثابت قرار گرفته تا راننده بتواند وسیله نقلیه را کنترل کند و باید با روشهای درست نشستن و همچنین روشهای قفل ماشین آگاهی داشته باشید. و بدانید در صورتی که صندلی راننده در وضعیت مشخص شده ثابت نباشد نقص جزئی ماشین محسوب می شود.
در صورتی که تجهیزات محافظتی مسافر ایمن نبوده و یا به خوبی کار نکنند نقص جزئی ماشین محسوب می شود و در صورتی که مسافر درون اتوبوس باشد چنین مشکلی نقص عمده محسوب می شود.
و در صورتی که صندلی راننده ایمن نباشد ماشین نقص جزئی دارد و اگر راننده روی صندلی نشسته باشد نقص عمده ماشین محسوب می شود.
صندلی عقب یا مانع محافظتی سرنشین را بررسی کرده و بدانید در صورتی که مسافر روی صندلی نشسته و مانع محافظتی مسافر آسیب دیده یا از وضعیت مناسب خارج شده نقص عمده ماشین محسوب می شود.

۸- درب و خروجی اضطراری- کلاس C/F

درب یا پنجره باز و بسته نمی شود که نشانه نقص ماشین است.

روش:
پنجره یا درب را با باز و بسته کردن آزمایش کنید تا مطمئن شوید به درستی باز و بسته می شوند.
آزمون مهارت های دنده عقب

فصل ۷ : آزمون مهارت های دنده عقب

مقدمه

هدف از آزمون مهارت دنده عقب، آزمایش مهارتهای اساسی ضروری برای کنترل ایمن وسیله نقلیه هنگام تغییر جهت و بررسی وضعیت خودرو در ارتباط با اشیای اطراف است.
افسر خارج از وسیله نقلیه ایستاده، اما به شما کمک نمی کند.

آزمون دنده عقب

شما باید به سمت راست یا چپ یا ۹۰ درجه به سمت راننده تغییر جهت دهید. از مخروط ها برای مشخص کردن مرزهای هر تمرین استفاده می شود. شما نباید به هیچ یک از مخروط ها برخورد کنید. و وسیله نقلیه شما باید تا حد امکان درون مخروط ها قرار بگیرد. شما باید وسیله نقلیه را در حالت ایمن قرار داده و افسر را از پایان کار خود مطلع کنید.
قبل از دنده عقب رفتن، باید از وسیله نقلیه خارج شده و مسیر و محیط اطراف خودرو را بررسی کنید. و هنگام دنده عقب، باید مسیر را در آینه چک کنید.
تابلوها / بوق – شما باید چراغ های چشمک زن را روشن کرده و قبل از حرکت بوق بزنید.
سرعت- همیشه با سرعت کم دنده عقب بروید.
به جلو راندن –به معنی توقف و سپس جلو رفتن برای قرار گرفتن در موقعیت بهتر است. توقف بدون تغییر جهت به جلو راندن محسوب نمی شود. بار اول جریمه نخواهید شد. با این حال، چندین بار توقف و سپس به جلو راندن خطا محسوب می شود.
موقعیت نهایی – باید وسیله نقلیه را تا جایی که ممکن است به جایگاه نهایی نزدیک کنید.

آزمون رانندگی در جاده

ما در یک جاده و در موقعیت های مختلف رانندگی از شما تست می گیریم. در تمام طول مدت آزمون، باید کاملا ایمن و محتاطانه رانندگی کرده و کمربند ایمنی خود را ببندید. از تمامی علائم راهنمایی و رانندگی، و قوانین پیروی کرده و هیچ گونه تصادف یا نقض قانون نداشته بشید. در طول آزمون رانندگی، افسر رانندگی شما را بر اساس تمرینات خاصی ارزیابی می کند. باید از دستور العمل های افسر پیروی کنید. دستورالعمل ها به شما داده شده و وقت کافی برای انجام آنها دارید. در صورتی که مسیر آزمون موقعیت های مختلف ترافیکی نداشته باشد، ممکن است از شما بخواهند یک وضعیت ترافیکی شبیه سازی کرده و به افسر بگویید در صورت قرار گرفتن در چنین وضعیت ترافیکی چه کار خواهید کرد.
هم چنین از شما خواسته می شود که در شرایط مختلف رانندگی کنید:
گردش به چپ و راست
تقاطع ها
تغییر خطوط
رانندگی در کناره جاده
پیچ ها
بزرگراه
توقف/ شروع کنار جاده
بارگیری و تخلیه) کلاس B/E)
تقاطع راه آهن

گردش به چپ و راست

بررسی ترافیک – هنگام نزدیک شدن به پیچ باید ترافیک اطراف را کنترل کنید. باید دیگر وسایل نقلیه، عابران پیاده و اشیا را بررسی کنید.
تغییر لاین – باید لاین ورودی را به درستی انتخاب کنید که ممکن است شامل تغییر لاین برای ورود به لاین مناسب باشد.
راهنما – باید در اسرع وقت راهنما را روشن کنید.
سرعت – برای کنترل مناسب و اطمینان از جریان روان ترافیک، باید به تدریج سرعت وسیله نقلیه را کم کنید.
گیربکس / دنده – باید دنده ای متناسب با سرعت خودرو انتخاب کنید.
موقعیت لاین- باید مسیر صحیح ورود و خروج از تقاطع را مشخص کنید و بی دلیل تغییر لاین نداده تا در جریان ترافیک اختلال ایجاد نشود.

شرایط توقف

توقف آرام – باید از شرایط ترافیک آگاه بوده و به آرامی توقف کنید.
توقف کامل – توقف کامل این امکان را به شما می دهد تا وضعیت ترافیکی اطراف خود را به خوبی بررسی کنید. هنگام توقف، باید وسیله نقلیه را کنترل کنید. به عقب یا جلو نپیچید.

موقعیت توقف:

توقف در نقطه ایست باعث می شود که بتوانید منطقه پیش رو را بهتر ببینید. توقف در بزرگراه باعث اختلال در ترافیک می شود. توقف با فاصله مناسب با خودرو جلویی به شما این امکان را می دهد که در صورت لزوم بتوانید خودرو را تغییر جهت دهید. وقتی فضای کافی بین خودرو شما و خودرو جلویی وجود داشته باشد، باید به جلو حرکت کنید.
چرخ ها – هنگام توقف برای چرخش باید چرخ ها را صاف نگه دارید.
بررسی ترافیک – ترافیک اطراف، پشت سر، و جلو را از درون آینه بررسی کنید.
و برای حرکت، باید در فاصله زمانی مجاز چراغ راهنما استارت زده و یا رو به جلو حرکت کنید.
فرمان و هر دو دست- باید فرمان را با هر ۲ دست کنترل کنید. و زمانی مجاز به رانندگی با یک دست هستید که قصد کار دیگری دارید، مثلا تعویض دنده.

فاصله بین خودروها:
حفظ فاصله مناسب بین خودروها به توقف ایمن کمک می کند.

لاین عریض/باریک:
باید لاینی متناسب با اندازه خودرو انتخاب کنید. اگر در لاینی بسیار بزرگتر از خودروی خود حرکت کنید، فضای زیادی اشغال خواهد کرد.

گردش کامل

لاین مناسب: باید به لاینی تغییر جهت بدهید که در ابتدای گردش در آن قرار داشتید. به لاینی تغییر جهت داده که می توانید حرکت کرده و سرعت بگیرید، و دیگر نیازی به تغییر لاین به دلیل ماشین های پارک شده و یا دیگر موانع نداشته باشید.

راهنما/سرعت/دنده: پس از گردش راهنما را خاموش کرده تا دیگر رانندگان گیج نشوند. بهتر است سرعت را زیاد کرده تا مانع از عبور دیگر خودرو ها نشوید.

از راست حرکت کنید – پس از گردش به چپ، لاینی انتخاب کنید که ایمن ترین حرکت بدون مانع را برای عبور و مرور فراهم می کند.

توقف در بزرگراه ها

تمامی موارد ذکر شده در مورد گردش به چپ/راست در مورد توقف در بزرگراه ها نیز صدق می کند.

رانندگی در کناره جاده

بررسی ترافیک – هنگام رانندگی به جلو نگاه کنید. همچنین، بررسی آینه به دلیل وجود نقاط کور بزرگ خودرو بسیار مهم است. شما باید به طور مستمر از شرایط آگاه بوده تا سرعت و موقعیت را در صورت لزوم تغییر دهید.
سرعت – در صورت مناسب بودن شرایط، باید در محدوده ۱۰+- کیلومتر/ ساعت حرکت کنید.
فاصله – به دلیل افزایش فاصله توقف وسایل نقلیه تجاری، باید فاصله زیر را برای مشاهده، عکس العمل یا حرکت در شرایط ضروری تنظیم کنید. همچنین باید از رانندگی در کنار یا در نقطه کور وسایل نقلیه دیگر خودداری کنید. برای تغییر ناگهانی لاین ممکن است به فضای کافی نیاز داشته باشید. وقتی ترافیک سنگین است، ناچارید در کنار دیگر وسایل نقلیه رانندگی کنید.
لاین – شما باید لاین مناسب که ایمن تر است را انتخاب کنید. تا جایی که ممکن است به سمت راست برانید تا در جریان ترافیک اختلال ایجاد نشود.

خروج

بررسی ترافیک – هنگام خروج باید تابلوهای خروج را بررسی کرده و از لاین مناسب خارج شوید، همچنین باید جلو، عقب و کنار خودرو را بررسی کنید.
راهنما – راهنما باید قبل از ترمز گرفتن و زمانی که در لاین بزرگراه هستید روشن کرده تا سایر رانندگان هشدار باشند. پس از آن راهنما را خاموش کنید.
لاین خروجی – اگر برای خروج نیاز به تغییر لاین است، باید به آرامی تغییر لاین داده و قبل از آن رانندگان را مطلع کنید.
سرعت – نباید سرعت خود را در بزرگراه کاهش دهید. سرعت را باید در لاین خروجی کاهش دهید.
فاصله – به دلیل افزایش فاصله توقف وسایل نقلیه تجاری، باید فاصله زیر را برای مشاهده، عکس العمل یا حرکت در شرایط ضروری تنظیم کنید.

پیچ

سرعت – سر هر پیچ باید سرعت خود را تنظیم کنید. رانندگانی که تجربه رانندگی با نوع خاصی از وسایل نقلیه ندارند معمولاً در تنظیم حداکثر سرعت مطمعنه برای خروج از پیچ مشکل دارند. سرعت زیاد قبل از پیچ اغلب نیاز به ترمز سخت دارد.
موقعیت لاین – به دلیل انحراف وسایل نقلیه بزرگ، باید از خارج لاین به پیچ نزدیک شوید زیرا در غیر این صورت چرخ های عقب از جاده خارج شده و خطری برای وسایل نقلیه مجاور محسوب می شوند.
بررسی ترافیک – بررسی پیوسته اطراف وسیله نقلیه برای آگاهی از جریان ترافیک ضروری است. بررسی آینه ها به دلیل وجود نقاط کور بزرگ خودرو و انحراف چرخ های عقب بسیار مهم است. شما باید به طور مستمر از شرایط آگاه باشید تا تنظیمات لازم در سرعت و موقعیت انجام شود. این تنظیمات به دلیل بزرگ بودن وسایل نقلیه تجاری بیشتر طول می کشد. باید بتوانید تغییرات را در اسرع وقت پیش بینی کنید.

بزرگراه

ورود به بزرگراه

بررسی ترافیک – باید آینه ها و جلو را به دقت نگاه کرده و هنگام سرعت گرفتن در سراشیبی به سایر وسایل نقلیه در بزرگراه توجه داشته تا یک فرصت امن برای ورود به بزرگراه پیدا کنید. باید بخاطر داشته باشید مسئولیت بر گردن شماست نه سایر وسایل نقلیه.
راهنما- راهنما را باید زود روشن کنید، به محض اینکه سایر وسایل نقلیه بتوانند شما را روی سطح شیب دار ببینند و تا زمانی که وسیله نقلیه شما در لاین جدید قرار گرفته راهنما را خاموش نکنید. در این صورت، سایر وسایل نقلیه زمان کافی برای هر گونه تصمیم گیری دارند. با این حال، به خاطر داشته باشید که حق تقدم با شما نیست.
فاصله – به دلیل افزایش فاصله توقف کامیون های بارگیری و سایر وسایل نقلیه تجاری، فاصله زیر باید تنظیم شود تا به شما امکان مشاهده و هر گونه عکس العمل در صورت لزوم را بدهد. همچنین باید در امتداد خطوط برانید.
سرعت – سرعت شما نباید زیاد باشد اما تا آنجا که ممکن است باید طبق سرعت مجاز سطوح شیب دار حرکت کنید. برای افزایش سرعت وارد لاین سرعت شده و تا آنجا که ممکن است به سرعت بزرگراه نزدیک شوید.
ورود به لاین سرعت – ورود باید آگاهانه، و روان و ثابت باشد. از حرکات جانبی ناگهانی باید خودداری شود. همچنین باید از صرف وقت زیاد خودداری شود. ضمن تنظیم سرعت لازم برای ایجاد فاصله های ایمن از سایر وسایل نقلیه، باید وسیله نقلیه به مرکز لاین مورد نظر هدایت شود.

توقف و حرکت از کناره جاده

بررسی ترافیک – هنگام توقف، باید ترافیک اطراف را کنترل کنید.
سرعت / چرخ دنده ها – کاهش تدریجی سرعت امکان کنترل صحیح خودرو را فراهم می کند. شما باید دنده ای متناسب با سرعت و بار وسیله نقلیه انتخاب کرده تا موتور بتواند در دور معمول خود کار کند.
راهنما – برای برقراری ارتباط با سایر رانندگان جاده باید از راهنما استفاده کنید.
موقعیت لاین / توقف – تا جایی که ممکن است در سمت راست توقف یا پارک کرده تا اختلال در جریان ترافیک کاهش یافته و خودروی شما دید دیگر رانندگان را محدود نکرده و باعث حواس پرتی سایر وسایل نقلیه نشود. وسایل نقلیه باید به صورت موازی و نزدیک به حاشیه یا لبه جاده و بدون برخورد به حاشیه جاده ها متوقف شوند.

توقف

توقف کامل – هنگامی که به موقعیت نهایی پارک رسیدید، باید وسیله نقلیه را متوقف کنید. مهم است تا قبل از کشیدن ترمز دستی، ترمز را بگیرید.
راهنما – پس از توقف راهنما را خاموش کرده و فلاشر را روشن کرده تا دیگر رانندگان سرگردان نشوند.
وسیله نقلیه ایمن – برای ایمنی اطراف خودرو، مهم است که وسیله نقلیه هیچ گونه حرکتی نداشته باشد.

استارت

استارت – برای جابجایی ایمن، خودرو باید در دنده صحیح قرار گرفته و سعی کنید بدون آزاد کردن ترمز به جلو حرکت نکنید.
راهنما – چراغ راهنما را خاموش و راهنمای چرخش به چپ را روشن کرده تا دیگر رانندگان متوجه ورود شما به لاین شوند. پس از آن، راهنمای گردش به چپ را خاموش کنید.
بررسی ترافیک – محیط پیش رو، چپ و راست و آینه ها را بررسی کرده تا از هرگونه تغییر در اطراف وسیله نقلیه مطلع شوید.
سرعت / چرخ دنده ها – شتاب مناسب از تداخل وسیله نقلیه با جریان ترافیک جلوگیری می کند.
بررسی ترافیک – هنگامی که سرعت گرفتید، حتما آینه ها را بررسی کنید تا از وضعیت ترافیک مطلع شوید.

سوار کردن و پیاده کردن دانش آموزان

بررسی ترافیک – هنگام نزدیک شدن به ایستگاه، باید از طریق آینه های وسیله نقلیه، ترافیک اطراف، پشت سر، و جلو را کنترل کرده تا مطمئن شوید ایستگاه امن بوده و می توانید توقف کنید.
راهنما – برای آگاه کردن سایر رانندگان جاده باید از راهنما استفاده کرده تا همه بدانند که اتوبوس مدرسه در حال توقف است و کودکان سوار یا پیاده می شوند.
سرعت – کاهش تدریجی سرعت امکان کنترل صحیح خودرو را فراهم می کند. برای اطمینان از جریان روان ترافیک و ایمنی دانش آموزان، باید از شرایط ترافیکی آگاه بوده و آرام توقف کنید.
توقف کردن- برای اطمینان از ایمنی دانش آموزان، باید در همان لاین مانده و اطمینان حاصل کنید که سایر ماشین ها قصد رد شدن از اتوبوس ندارند.
وسیله نقلیه ایمن – باید اطمینان حاصل کنید که هنگام سوار شدن کودکان یا پیاده شدن آنها یا قبل از تخلیه کامل کودکان، اتوبوس حرکت نمی کند. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که تمامی ماشین ها از توقف اتوبوس مدرسه، سوار یا پیاده شدن کودکان آگاه هستند.

سوار کردن و پیاده کردن دانش آموزان

بررسی ترافیک- بررسی مداوم اطراف خودرو، شما را از هرگونه تغییر شرایط آگاه می کند. باید از حرکت وسایل نقلیه در اطراف اتوبوس آگاه بوده و اطمینان حاصل کنید که تمامی ماشین های اطراف توقف کرده اند.
درب– شما باید خارج شدن دانش آموزان از اتوبوس را زیر نظر داشته باشید. و باید مطمعن شوید دانش آموزانی که از اتوبوس خارج شده اند ایمن از جاده یا بزرگراه عبور کرده و به یک منطقه امن یا فاصله ایمن از وسیله نقلیه رسیده اند. و هنگامی که سوار اتوبوس می شوند، باید از ایمنی دانش آموزان روی صندلی مطمعن شوید.

حرکت مجدد

بررسی ترافیک- برای اطمینان از اینکه منطقه برای حرکت دوباره ایمن است، ترافیک / خطرات اطراف اتوبوس مدرسه را بررسی کنید.
بررسی آینه محدب- برای اطمینان از اینکه منطقه برای حرکت دوباره ایمن است، ترافیک / خطرات اطراف اتوبوس مدرسه را بررسی کنید.
سرعت / چرخ دنده ها- شتاب گیری مناسب از تداخل وسیله نقلیه با جریان ترافیک جلوگیری می کند. سرعت بیش از حد ممکن است به دانش آموزان اتوبوس آسیب رسانده یا باعث توقف یا خرابی وسیله نقلیه شود.
خاموش کردن راهنما- چراغ راهنما را باید خاموش کرد تا دیگر رانندگان گیج نشوند.

تقاطع راه آهن

بررسی ترافیک – هنگام نزدیک شدن به راه آهن، باید از طریق آینه های وسیله نقلیه، ترافیک اطراف، عقب و جلو را کنترل کرده تا از ایمن بودن محل مطمئن شوید.
سرعت / چرخ دنده ها – کاهش تدریجی سرعت امکان کنترل صحیح خودرو را فراهم می کند. برای اطمینان از روان بودن ترافیک و یکپارچگی تجهیزات / حمل و نقل، باید از شرایط ترافیک آگاه بوده و کم کم سرعت خود را کم کنید.
راهنما – برای آگاه کردن دیگر رانندگان جاده باید از راهنمای مناسب استفاده کنید، اما در وقت مناسب، نه زود، زیرا باعث گیج شدن رانندگانی می شود که از مسیرهای رانندگی خارج شده یا وارد تقاطع های دیگر می شوند.
موقعیت لاین / توقف – توقف در سمت راست باعث کاهش اختلال در جریان ترافیک می شود.

توقف کردن

توقف کامل- پس از توقف، باید اطمینان حاصل کنید که وسیله نقلیه به جلو یا عقب حرکت نمی کند.
وضعیت توقف – در فاصله بیش از پنج متری ریل بهترین مکان برای توقف است.
بررسی ترافیک – باید اطمینان حاصل کنید که هیچ قطاری به ریل نزدیک نمی شود.
درب – درب را باز کرده تا مشخص شود که آیا صدای قطار به گوش شما می رسد یا خیر.

استارت

بررسی ترافیک – ترافیک پیش رو، چپ و راست را بررسی کنید. آینه ها را بررسی کرده تا از هرگونه تغییر در اطراف وسیله نقلیه و سالم بودن مسیرهای ریلی و وجود فاصله کافی در سمت دیگر مسیرها مطلع شوید.
درب – به دلایل ایمنی، قبل از حرکت دادن وسیله نقلیه باید درها بسته شوند.
سرعت – شتاب صحیح از اختلال در جریان ترافیک جلوگیری می کند. شتاب زیاد ممکن است به تجهیزات و یا به مسافران آسیب برساند، که نتیجه آن توقف یا خرابی خودرو است.
هر دو دست / چرخ دنده – در حین عبور از راه آهن باید تا حد امکان فرمان را با ۲ دست بگیرید. هنگام عبور از راه آهن نباید دنده را عوض کنید و باید با دنده ای حرکت کرده که هنگام عبور مجبور به تعویض دنده نشوید.
وضعیت لاین – برای اطمینان از روان بودن و ایمن بودن ترافیک، باید در همان لاین نزدیک به راه آهن حرکت کنید.
بررسی ترافیک – بررسی آینه ها پس از عبور از راه آهن به شما این امکان را می دهد تا به طور مستمر از شرایط آگاه بوده و در صورت لزوم سرعت و موقعیت خود را تنظیم کنید.
خاموش کردن راهنما – باید راهنما را خاموش کرده تا سایر رانندگان گیج نشوند.
ممکن است از موارد زیر نیز تست بگیرند.
مشاهده اطراف- شما باید پیوسته از شرایط آگاه بوده تا سرعت و موقعیت خود را در صورت لزوم تغییر دهید. برای بررسی وسایل نقلیه که در حال نزدیک شدن هستند آینه را چک کنید.
بررسی ترافیک تقاطع / راه آهن – هنگام گذر به سمت تقاطع یا راه آهن، باید از طریق آینه های وسیله نقلیه ترافیک اطراف، جلو و عقب را کنترل کنید.
لاین – باید در قسمت مناسب لاین راست حرکت کنید. تا آنجا که ممکن است به سمت راست برانید. اگر مناسب ترین مسیر به تغییر مداوم لاین نیاز دارد، می توانید در لاین دیگر برانید.
سرعت – در صورت امکان در محدوده۱۰+- کیلومتر/ ساعت سرعت مجاز حرکت کنید.
فاصله – فاصله مناسب را رعایت کرده تا در صورت لزوم بتوانید وسیله نقلیه را تغییر جهت دهید.
کلاچ / دنده – استفاده صحیح از کلاچ از فشار غیر ضروری که منجر به آسیب دیدن تجهیزات یا خرابی ماشین می شود جلوگیری می کند.
ترمز / شتاب دهنده – برای اطمینان از روان بودن ترافیک و یکپارچگی تجهیزات / حمل و نقل، باید از شرایط ترافیک آگاه بوده و به آرامی توقف کنید. کم کردن تدریجی سرعت امکان کنترل صحیح وسیله نقلیه را فراهم می کند.
فرمان – گرفتن فرمان با هر دو دست برای کنترل بهتر وسیله نقلیه هنگام توقف سریع ضروری است. در زمان هایی که لازم است از سایر کنترلهای وسیله نقلیه استفاده کرده یا دنده را تغییر دهید می توانید فرمان را با یک دست بگیرید.
راهنما- روشن کردن راهنما به سایر راننده ها هشدار می دهد که قصد ورود، خروج یا تغییر مسیر دارید. چراغ های راهنما در بیشتر وسایل نقلیه تجاری خود به خود خاموش نشده و باید به صورت دستی خاموش کنید تا سایر رانندگان گیج نشوند.

لاین خودروهای پر سرنشین

لاین خودروهای پر سرنشین لاین ویژه ای است که برای انواع خاصی از وسایل نقلیه با تعداد مشخصی سرنشین تعیین شده است. این لاین مناسب ترانزیت هاست. این لاین ها ۲۴ ساعته هستند.

مزایای لاین خودروهای پر سرنشین

با جابجایی افراد بیشتر در ماشین های کمتر زیرساخت های بزرگراه را بهبود می بخشد.
تعداد وسایل نقلیه موجود در جاده را کاهش می دهد.
میزان تولید گازهای گلخانه ای را کاهش و کیفیت هوا را بهبود می بخشد.
به صرفه جویی در مصرف سوخت، صرفه جویی در هزینه (با تقسیم هزینه رانندگی) و کاهش فشار کمک می کند.
لاین خودروهای پر سرنشین در بزرگراه های استان مختص وسایل نقلیه با حداقل دو سرنشین است (به عنوان مثال یک راننده به علاوه حداقل یک مسافر در هر یک از وسایل نقلیه مسافربری زیر: اتومبیل، مینی ون، موتورسیکلت، وانت، تاکسی، اتوبوس و لیموزین).
لاین خودروهای پر سرنشین توسط منطقه ضرب خور راه راه از سایر خطوط عمومی ترافیکی جدا شده است. عبور از علامت گذاری ضرب خور راه راه غیرقانونی است و ایمن نیست.
برخی از وسایل نقلیه از قوانین خط لاین خودروهای پر سرنشین مستثنی هستند. اتوبوس ها بدون در نظر گرفتن تعداد سرنشینان می توانند هر زمان که دوست دارند از خط لاین خودروهای پر سرنشین استفاده کنند. پلیس، آتش نشانی و آمبولانس نیز از این محدودیت ها مستثنی هستند.

اگر از خطوط لاین خودروهای پر سرنشین به طور نامناسب استفاده کنید، افسر پلیس ماشین را متوقف و جریمه می کند. و شما مجبور خواهید بود که در ورودی / خروجی بعدی مجدداً وارد خطوط عمومی شوید.

فصل ۸ : روش های رانندگی هوشمند

گرمایش مناسب به روان شدن اجزا کمک کرده، باعث کاهش فرسودگی و نشت می شود. استارت مناسب به صرفه جویی در مصرف سوخت کمک می کند. به عنوان یک راننده، با رعایت پیشنهادات زیر می توانید به حفظ محیط زیست در برابر اثرات مضر رانندگی کمک کنید:

دریچه کنترل بنزین را بی جهت پمپ نکنید؛ مقدار سوخت مورد نیاز برای استارت از قبل اندازه گیری شده است، بنابراین مقدار بیشتر هدر رفته و به دیواره های سیلندر آسیب می رساند.

اگر در استارت زدن مشکل دارید از اتر به میزان كم استفاده كنيد. استفاده بیش از حد به موتور آسیب می رساند.
در صورتی که دمای هوا زیر ۰ درجه سانتیگراد است، ماشین را ۷ تا ۱۰ دقیقه گرم کنید. گاز ندهید. بگذارید کم کم گرم شود.
ابتدا آرام رانندگی کنید تا ماشین گرم شود.
اطمینان حاصل کنید که روغن و فشار هوا در هنگام کار در محدوده عملکرد طبیعی خود قرار دارند.
هنگام پایین آمدن از تپه، سرعت را کم کنید.
در صورت لزوم از کروز کنترل استفاده کنید.
دنده را به آرامی تغییر داده تا ۳۰ درصد در هزینه های عملیاتی صرفه جویی شود.
از کلاچ استفاده کنید. عدم استفاده از کلاچ باعث از بین رفتن دندانه های دنده در سیستم انتقال قدرت می شود.
تعویض دنده را تقریباً با سرعت ۱۶۰۰ دور در دقیقه تمرین کنید. تغییر دنده قبل از رسیدن به حداکثر دور در دقیقه باعث کاهش فرسایش تجهیزات، کاهش نویز، و صرفه جویی در مصرف سوخت می شود.
از ریتاردر به درستی استفاده کرده و در صورت عدم نیاز آن را خاموش کنید.
هر زمان که متوقف شدید موتور را خاموش کنید. با این کار در مصرف سوخت صرفه جویی کرده، نیاز به تعمیر ماشین کاهش یافته، عمر موتور بیشتر شده و از انتشار گازهای غیرضروری جلوگیری می شود.

خلاصه تکنیک های صرفه جویی در مصرف سوخت:

• در ترافیک به آرامی حرکت کنید.
• سرعت ماشین را در جاده کنترل کنید.
• سرعت مناسب را حفظ کنید.
• در اولین فرصت حرکت کنید.
• درست استارت بزنید.

پلاک وسایل نقلیه باید طبق قانون کاملاً قابل مشاهده باشد. هر گونه گرد و خاک که بر قاب پلاک نشسته است را پاک کنید. اگر پلاک خودرو شما قابل مشاهده نباشد، ممکن است جریمه شوید.