راهنمای رانندگی خودروهای تجاری آلبرتا

مقدمه

راننده‌ی حرفه ای بودن چیزی بیش از قابلیت رانندگی با وسایل نقلیه مختلف است. به این معنی است که به کار خود ببالید و به عنوان راننده حرفه‌ای شناخته شوید.
به عنوان راننده حرفه‌ای باید همیشه مطمئن باشید از نظر روانی و فیزیکی در سلامت کامل برای رانندگی به سر می برید؛ وسیله نقلیه شما به خوبی نگهداری شده و در شرایط کارایی خوبی است و مطابق با قوانین رانندگی می‌کنید که این مورد شامل نداشتن حواس‌پرتی حین رانندگی نیز می شود.
همیشه محتاطانه رانندگی کنید. در قبال رانندگان صبر داشته و تحمل خود را بالا ببرید. از خود، وسیله نقلیه، مسافران و بار محافظت کنید. هر چه بیشتر بتوانید موقعیت‌های خطرناک را پیش بینی و از آنها اجتناب کنید، احتمال تصادف کاهش می یابد. تصادف کردن ممکن است منجر به از دست دادن درآمد، شغل، سلامتی و احتمالا زندگی شود.

به یاد داشته باشید که ایمنی جاده وظیفه‌ای همگانی است.

این راهنما به شکل آنلاین نیز در آدرس www.alberta.ca/driver-guides.aspx (زیر آموزش رانندگان) در دسترس است.

راهنماهای در دسترس

راهنماهای زیر اطلاعاتی در مورد استفاده ایمن خودروها و کامیون های سبک، وسایل نقلیه تجاری و موتورسیلکت ها و کسب گواهینامه برای رانندگان خودرو و موتورسیکلت فراهم می‌آورند. این راهنماها اطلاعات در مورد همه انواع کلاس‌های گواهینامه رانندگی در آلبرتا را فراهم کرده و به شما در دریافت گواهینامه کمک می کنند. نگه داشتن این راهنماها را در خودرو خود به عنوان منبع در نظر داشته باشید.

راهنمای رانندگان برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

خودرو و کامیون های سبک

این راهنما اطلاعات برای همه رانندگان را فراهم می آورد.

راهنمای رانندگان تجاری برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

کامیون ها، اتوبوس ها، پاسخ دهندگان به موارد اورژانسی و تاکسی ها

این راهنما اطلاعات در مورد رانندگی وسایل نقلیه تجاری را ارائه می دهد. این راهنما به همراه راهنمای رانندگان برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه استفاده می شود. هر دو این راهنماها باید هنگام آماده شدن برای آزمون ‌آئین‌نامه و نیز یادگیری رانندگی با کامیون، پاسخ دهنده های اورژانسی، اتوبوس ها و همینطور مدیریت موارد خطرناک مورد استفاده قرار گیرند.

راهنمایی رانندگان موتورسیکلت برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

موتورسیکلت ها، موتورسیکلت های کم قدرت و دوچرخه های موتوری

این راهنما اطلاعاتی در مورد استفاده ایمن از موتورسیکلت‌ها، موتورهای کم قدرت و دوچرخه‌های موتوری ارائه می دهد و با راهنمای رانندگان برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه استفاده می‌شود.

آماده حرکت: کتاب کاری برای مربی گری رانندگان جدید

این راهنما به مربیانی که قصد آموزش به رانندگان جدید حین کسب تجربه و مهارت را دارند کمک می کند.
این راهنما به همراه راهنمای رانندگان برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه (خودروها و کامیون های سبک) اطلاعات حیاتی در مورد یادگیری رانندگی کامیون، کشنده، آمبولانس، تاکسی و اتوبوس را به شما خواهد داد. این دو راهنما اطلاعاتی را فراهم می کنند که به شما در گرفتن گواهینامه رانندگی تجاری آلبرتا کمک می کنند. پیشنهاد می شود که شما آموزش و یادگیری را از یک آموزشگاه رانندگی با مجوز، به منظور بهبود دانش و مهارت خود شروع کنید. افراد به دنبال گرفتن گواهینامه رانندگی کلاس ۱ یا ۲ باید برنامه ورودی سطح مقدماتی اجباری (MELT) را سپری کنند.
دوره های آموزش رانندگی برای استفاده از وسایل مسافربری، وسایل نقلیه تجاری و موتورسیلکت ها در دسترس هستند.
اگر به دنبال اطلاعاتی در مورد آموزشگاه‌هایی که آموزش رانندگی ارائه می دهند یا اطلاعاتی در مورد فرآیند آزمون برای دریافت گواهینامه رانندگی هستید، موارد زیر را انجام دهید:

به صفحات زرد محلی خود رجوع کنید.
سایت www.alberta.ca/driving-vehicles.aspx (زیر آموزش رانندگی) را ببینید.
با مرکز تماس تلفنی حمل و نقل آلبرتا به شماره ۷۸۰۴۲۷۸۲۳۰ تماس بگیرید.

با تماس بدون هزینه به شماره ۳۱۰۰۰۰۰ می‌توانید با ادارات دولتی آلبرتا در هرجای استان دسترسی داشته باشید.

این راهنما هیچگونه اجبار قانونی ندارد. به شهرداری ها تحت قانون ایمنی جاده برای تصویب ‌آئین‌نامه در نواحی مانند مناطق سرعت، مناطق مدرسه ای، مناطق زمین های بازی و پارکینگ ها الزام قانونی داده می شود. باید ‌آئین‌نامه های شهری محلی را بدانید.
قوانین و مقررات مربوط به رانندگی وسایل نقلیه را می‌توان در قانون ایمنی جاده پیدا کرد.
این مستندات در www.qp.alberta.ca/Laws_Online.cfm قابل دسترسی هستند.
Queen’s Printer Bookstore
Suite 700, Park Plaza
10611–۹۸ Avenue
Edmonton, Alberta T5K 2P7
Tel: 780–۴۲۷–۴۹۵۲
Fax: 780–۴۵۲–۰۶۶۸
برای خدمات بدون هزینه تلفنی در آلبرتا ابتدا با ۳۱۰۰۰۰ و سپس با شماره مورد نظر تماس بگیرید.
آزمون‌های ‌آئین‌نامه خارج از ادارات ثبت نامی انجام می شوند. آزمون شهری توسط آزمون‌گیر‌های دولت آلبرتا انجام می شود. آزمونهای شهری می‌توانند توسط شخص در اداره ثبتی یا به شکل آنلاین و از طریق سیستم زمان‌بندی دولت آلبرتا انجام شوند.

برای یافتن خدمات در مورد آزمون و اطلاعات در مورد گواهینامه رانندگی و مجوز وسایل نقلیه:

www.alberta.ca/drivers-road-test.aspx را ببینید.
www.servicealberta.ca/1641.cfm را ببینید.
اتحادیه دفاتر ثبت نامی آلبرتا را در www.e-rejistry.ca ببینید.
به فهرست راهنمای محلی خود زیر خدمات گواهینامه و ثبت نام رجوع کنید.
با ۷۸۰۴۲۷۷۰۱۳ (خدمات آلبرتا) تماس بگیرید.

فصل ۰۱: الزامات گواهینامه رانندگی وسایل نقلیه تجاری

اطلاعات در مورد گواهینامه رانندگی کلاس ۵ و ۷ آلبرتا و وسایل نقلیه‌ای که در هر کلاس وجود دارند را می‌توان در کتاب راهنمای رانندگان برای رانندگی، ایمنی و گرفتن گواهینامه (خودروها و کامیون های سبک) یافت. همه راهنماها به شکل آنلاین در آدرس: www.alberta.ca/driver-guide.aspx (زیر بخش آموزش رانندگی) در دسترس هستند.

کلاس ۱

حداقل سن یادگیری و دریافت گواهینامه ۱۸ سال است. اگر هنوز در مرحله آزمایشی رانندگی هستید نمی‌توانید برای کلاس ۱ اقدام کنید.

دارنده گواهینامه کلاس ۱ رانندگی می‌تواند وسایل زیر را براند:

هر وسیله نقلیه موتوری یا ترکیب وسایل نقلیه‌ای بجز موتورسیکلت
رانندگی وسایل نقلیه کلاس ۶ تنها به منظور یادگیری
باید کشنده – تریلر با مشخصات زیر را فراهم کنید:
جعبه دنده دستی ۱۳ سرعته
کشنده – تریلر با وزن خالص حداقل ۱۱۷۹۴ کیلوگرم
سیستم کامل ترمز بادی هم بر روی تریلر و هم کشنده
حداقل وجود یک محور عقب سرهم برای کشنده و نیز تریلر
وسایل مورد نیاز برای اتصال تشت همبندی
تریلر تکی با حداقل طول ۴۸ فوت و حداقل فاصله ۳۵ فوتی از خار محور تا وسط هر محور

کلاس ۲

حداقل سن برای یادگیری و گرفتن گواهینامه ۱۸ سال است. نمی‌توانید به عنوان راننده آزمایشی برای گواهینامه کلاس ۲ اقدام کنید.

دارنده گواهینامه رانندگی کلاس ۲ می‌تواند وسایل زیر را براند:

اتوبوس
هر وسیله نقلیه موتوری یا ترکیب وسایل نقلیه‌ای که دارندگان گواهینامه کلاس ۳، ۴ و ۵ می‌توانند برانند
وسایل نقلیه کلاس ۱ و ۶ تنها به قصد یادگیری

باید برای آزمون شهری یک اتوبوس با بیش از ۲۴ صندلی سرنشین بجز راننده تهیه کنید. وسایل نقلیه مجهز به سیستم ترمز بادی باید سیستم تاییدیه ترمز بادی کلاس Q نیز داشته باشند. اگر وسیله نقلیه فراهم شده برای آزمون شهری مجهز به سیستم ترمز بادی باشد، باید یا تاییدیه Q ترمز بادی را داشته یا اینکه از یک سازمان ترمز بادی گواهینامه پایان‌ دوره به همراه داشته باشید.

کلاس ۳

حداقل سن یادگیری و گرفتن گواهینامه ۱۸ سال است. شما نمی‌توانید به عنوان راننده آزمایشی برای گواهینامه کلاس ۳ اقدام کنید.

دارنده گواهینامه رانندگی کلاس ۳ می‌تواند وسایل نقلیه زیر را براند:

هر وسیله نقلیه موتوری یا ترکیب وسایل نقلیه که دارنده گواهینامه کلاس ۵ می‌تواند براند
وسیله نقلیه واحد با تعداد سه محور یا بیشتر
وسیله نقلیه واحد با سه محور و تریلر با یک محور یا بیشتر، در صورتی که تریلر به ترمز بادی مجهز نباشد
تمام وسایل نقلیه تحت کلاس ۱، ۲ و ۶ تنها به منظور یادگیری
دارندگان گواهینامه رانندگی کلاس ۳ نمی‌توانند از وسایل نقلیه زیر استفاده کنند:
وسایل نقلیه‌‌ای که دارای ظرفیت صندلی سرنشین بالای ۱۵ نفر باشند؛ در مواقعی که وسیله نقلیه حاوی سرنشینانی بجز راننده باشد.
برای جابجایی مسافران، شما باید یک وسیله نقلیه واحد با سه محور یا بیشتر برای آزمون شهری فراهم کنید. برای رانندگی وسایل نقلیه مجهز به ترمز بادی به تاییدیه ترمز بادی Q نیاز است. اگر وسیله نقلیه فراهم شده برای آزمون شهری به ترمز بادی مجهز باشد، باید یا سیستم تاییدیه ترمز بادی Q داشته باشد یا اینکه گواهینامه از یک شرکت معتبر ترمز بادی در دست داشته باشید.

توجه

رانندگان وسایل نقلیه موتوری واحد که به عنوان ادوات کشاورزی ثبت نام کرده اند نیازی به داشتن سیستم ترمز بادی Q ندارند.

کلاس ۴

حداقل سن یادگیری و گرفتن گواهینامه ۱۸ سال است. شما نمی‌توانید به عنوان راننده آزمایشی برای دریافت گواهینامه کلاس ۴ اقدام کنید.

دارنده گواهینامه رانندگی کلاس ۴ می‌تواند وسایل نقلیه زیر را براند:

هر وسیله نقلیه یا ترکیب وسایل نقلیه‌ای که دارنده گواهینامه کلاس ۵ می‌تواند براند.
اتوبوسی که بجز راننده دارای ظرفیت صندلی سرنشین بیش از ۲۴ نفر نباشد.
آمبولانس یا تاکسی
تمام وسایل نقلیه موتوری تحت کلاس های ۱، ۲، ۳ و ۶ تنها به منظور یادگیری

باید برای آزمون شهری یک وسیله نقلیه کلاس ۵ یا اتوبوس با ظرفیت کمتر از ۲۴ نفر بجز راننده فراهم کنید. برای امتحان، وسایل نقلیه مجهز به ترمز بادی باید به سیستم تاییدیه Q ترمزهای بادی مجهز باشد. اگر وسیله نقلیه فراهم شده برای آزمون شهری به ترمز بادی مجهز باشد، یا باید دارای سیستم تاییدیه Q ترمزهای بادی بوده یا اینکه باید گواهینامه معتبر از یک سازمان ترمز بادی در دست داشته باشید.

تعویض گواهینامه رانندگی

اطلاعات زیر مخصوص ارتقا گواهینامه رانندگی به کلاس های حرفه‌ای است.

اطلاعات عمومی در مورد کلاس های ۱، ۲، ۳ و ۴

حداقل سن برای یادگیری و گرفتن گواهینامه در این کلاس ها ۱۸ سال است. برای یادگیری رانندگی وسیله نقلیه کلاس تجاری، باید حداقل گواهینامه رانندگی کلاس ۵ یا کلاس GDL ۵ را داشته باشید. اگر در برنامه تدریجی دریافت گواهینامه شرکت کرده باشید، نمی‌توانید برای این گواهینامه رانندگی اقدام کنید.
هنگام یادگیری راندن وسیله نقلیه مجهز به ترمز بادی نیازی به سیستم پشتیبان آن ندارید.
برای تعویض گواهینامه کلاس ۱، ۲ و ۴ به گزارش پزشکی نیاز است.
فرم های پزشکی از طریق آژانس ثبت نام و مطب دکتر در دسترس هستند. این فرم ها باید توسط یک دکتر تکمیل شوند.
در اولین اقدام برای دریافت گواهینامه به گزارش پزشک نیاز است و:
پس از آن به صورت متناوب برای هر ۵ سال تا ۴۵ سالگی
برای سنین ۴۵ تا ۶۵ به صورت هر دو سال یک بار
پس از ۶۵ سالگی هر ساله باید آن را تهیه نمود.
قانونا مسئول گزارش کردن هرگونه بیماری و ناتوانی که ممکن است روی ایمنی وسیله نقلیه موتوری اثر گذار باشد به دفاتر ثبت نام آلبرتا هستید.
دفاتر ثبت نام آلبرتا اگر در مورد شرایط پزشکی راننده نگرانی داشته باشند می‌توانند فرم های گزارش پزشکی را از هر راننده‌ای در هر کلاسی بخواهند.
برای هر آزمون ‌آئین‌نامه، شهری و تعویض کلاس رانندگی وسایل نقلیه تجاری هزینه ای دریافت می شود. برای دریافت اطلاعات در مورد هزینه های کنونی می‌توانید با هر دفتر ثبت‌نامی تماس گرفته و اطلاعات را دریافت کنید.
بازه زمانی انتظار ۱۰ روزه برای متقاضیان غیر GDL کلاس ۵، متقاضیان جدید ۵-۶ و ۶ از سایر حوزه های قضایی کانادا که قصد تغییر کلاس گواهینامه از ۱ تا ۴ را دارند مورد نیاز است. این بازه برای تأیید اطلاعات گواهینامه متقاضی از سوی آلبرتا در نظر گرفته می شود.
رانندگی با گواهینامه غیر از کلاس مشخص شده خلاف قانون است. همچنین اجازه رانندگی وسیله نقلیه توسط کسی که گواهینامه کلاس مورد نظر را ندارد، برای صاحب وسیله نقلیه جریمه در پی خواهد داشت.

آموزش اجباری سطح ورودی (MELT)

از ۱ مارس ۲۰۱۹ هر کس که متقاضی دریافت گواهینامه کلاس ۱ و ۲ باشد باید در برنامه آموزش اجباری ورودی (MELT) شرکت کند. تکمیل موفق دوره MELT پیش نیاز شرکت در آزمون شهری کلاس ۱ و ۲ گواهینامه رانندگی است. فهرست آموزشگاه های معتبر ارائه دهنده این دوره در وبسایت www.alberta.ca/licensed-driver-training-schools.aspx در دسترس است.

آزمون ‌آئین‌نامه

برای تعویض گواهینامه رانندگی، باید در آزمون ‌آئین‌نامه کلاسی که قصد دریافت گواهینامه آن را دارید شرکت کنید. می‌توانید در آزمون ‌آئین‌نامه بیشتر دفاتر ثبت آلبرتا شرکت کنید. آزمون بر پایه سؤالاتی از این کتاب و کتاب راهنمای رانندگان برای رانندگی، ایمنی و دریافت گواهینامه (خودروها و کامیون های سبک) است. بیشتر سؤالات آزمون آئين‌نامه کلاس ۱ و ۲ از دوره های MELT گرفته شده‌اند.
از شما در مورد رانندگی ایمن، قوانین رانندگی و تابلوهای راهنمایی و رانندگی سؤال می شود. از آنجایی که رانندگان کلاس ۱ ممکن است انواع دیگری از وسایل نقلیه را برانند، ممکن است از متقاضیان گواهینامه کلاس ۱ سؤالاتی از دیگر بخش‌های این راهنما پرسیده شود.
آزمون شامل ۳۰ سؤال چند گزینه‌ای است که برای قبولی باید ۲۵ سؤال از ۳۰ سؤال را درست پاسخ دهید. وقتی شش سؤال غلط جواب داده شود آزمون متوقف شده و مردودی لحاظ می‌شود.

الزامات (نیازهای) بینایی

پیش از تعویض گواهینامه رانندگی آلبرتا به یک فرم تأیید ارزیابی بینایی نیاز دارید. اگر حداقل استانداردهای بینایی مورد نیاز را نداشته باشید، به یک بینایی سنج یا چشم پزشک ارجاع داده می‌شوید تا آزمون‌های سنجش بینایی را از ابتدا انجام داده و او توصیه‌های لازم را ثبت کند. اگر به عینک یا لنز طبی نیاز دارید، برای ارزیابی بینایی آن‌ها را با خود به همراه داشته باشید.

آزمون شهری

اگر برای گواهینامه تجاری گروه کلاس های ۱، ۲ و ۳ درخواست می‌دهید، علاوه بر آزمون شهری باید یک بررسی پیش از سفر وسیله نقلیه نیز انجام دهید. باید موارد زیر را به آزمونگر رانندگی نشان دهید:

بررسی پیش از سفر وسیله نقلیه
اتصال و جدا کردن صحیح وسایل نقلیه کلاس ۱
بررسی واحدهای مختلف سیستم ترمز بادی وسایل نقلیه مجهز به ترمزهای بادی.

به عنوان بخشی از آزمون، باید به چیزهایی که بررسی می کنید اشاره کرده و فرآیند را برای آزمونگیر شرح دهید. برای مثال می‌توانید بگویید: در حال بررسی چراغ راهنمای چپ هستم تا مطمئن شوم کار می کند، به درستی نصب شده و شیشه آن پاک بوده و دارای ترک و شکستگی نیست.
این راهنما حاوی بررسی های پیش از سفر برای انواع مختلف وسایل نقلیه است. بررسی پیش از سفر وسیله نقلیه‌ای که با آن می خواهید در امتحان شرکت کنید را مطالعه و تمرین کنید. فرآيند این راهنما تنها راهنمایی برای انجام حین آزمون شهری است. ممکن است یک وسیله نقلیه نیازمند بررسی واحدهایی بجز مواردی باشد که در این راهنما فهرست شده‌اند. حین بررسی پیش از سفر نباید از هیچگونه نوشته‌ای استفاده کنید.
برای هر بررسی پیش از سفر و آزمون شهری زمان معین در نظر گرفته شده است. باید بتوانید بررسی و آزمون شهری را در همان زمان معین تکمیل کنید.
اگر وسیله نقلیه‌ای نتواند بررسی پیش از سفر را با موفقیت بگذراند، یا اینکه شما نتوانید بررسی پیش از سفر را موفقیت آمیز به پایان برسانید، آزمون شهری برگزار نمی شود.
متقاضی که گواهینامه رانندگی تکمیل شده (GDL) را داشته باشد برای گواهینامه کلاس‌های بالاتر از کلاس ۵ نیازی به شرکت در آزمون شهری ندارد.

توجه

آزمون شهری در وسیله نقلیه مخصوص حمل مواد خطرناک انجام نمی شود.

آزمون شهری کلاس ۱

متقاضی باید کشنده – تریلر با مشخصات زیر فراهم کند:

جعبه دنده دستی ۱۳ سرعته
کشنده – تریلر با وزن خالص حداقل ۱۱۷۹۴ کیلوگرم
سیستم کامل ترمز بادی نصب شده روی تریلر و کشنده
وجود حداقل یک محور دو پشته یا جفت هم در تریلر و هم در کشنده
وسیله اتصال تشت همبندی
تریلر تکی با حداقل طول ۴۸ فوت و فاصله خار اتصال اصلی تا وسط محور عقب ۳۵ فوت

آزمونگیر باید مجوز آزمون شهری یا مدارک تأیید آزمون شهری شما را ببیند. مجوزها را می‌توان از اکثر دفاتر ثبت خریداری نمود. می‌توان آنلاین از طریق دولت آنلاین آلبرتا یا در دفاتر ثبت آلبرتا آزمون شهری را برنامه ریزی کرد.
گواهینامه کلاس ۱ بدون اینکه راننده، گواهینامه سیستم تاییدیه ترمزهای بادی را داشته باشد، قابل دریافت نیست.

آزمون شهری کلاس ۲

متقاضی باید یک اتوبوس با ظرفیت صندلی بالای ۲۴ نفر بجز راننده تهیه کند. اگر وسیله نقلیه به سیستم ترمز بادی مجهز باشد، متقاضی یا باید سیستم پشتیبان ترمز بادی Q را داشته باشد یا اینکه از یک سازمان ترمز بادی گواهینامه معتبر دریافت کرده باشد.
آزمونگیر باید مجوز آزمون شهری یا مدارک تأییدیه آزمون شهری شما را ببیند. مجوزها را می‌توان از اکثر دفاتر ثبتی خریداری نمود. می‌توان آنلاین از طریق دولت آنلاین آلبرتا یا در دفاتر ثبت آلبرتا آزمون شهری را برنامه ریزی کرد.

آزمون شهری کلاس ۳

متقاضی باید یک وسیله نقلیه با ۳ محور یا بیشتر تهیه کند. از وسایل نقلیه تفریحی دارای سه محور نمی‌توان استفاده کرد. اگر وسیله نقلیه فراهم شده برای آزمون شهری دارای سیستم ترمز بادی باشد، متقاضی یا باید تأییدیه ترمز بادی Q یا گواهینامه معتبر از یک سازمان ترمز بادی دریافت کرده باشد.

توجه

رانندگان وسایل نقلیه تک موتوره که با عنوان تجهیزات کشاورزی ثبت نام کرده‌اند نیازی به تأییدیه Q ترمزهای بادی ندارند.

آزمونگیر باید مجوز آزمون شهری یا مدارک تأییدیه آزمون شهری شما را ببیند. مجوز ها را می‌توان از اکثر دفاتر ثبتی خریداری نمود. می‌توان آنلاین از طریق دولت آنلاین آلبرتا یا در دفاتر ثبت آلبرتا آزمون شهری را برنامه ریزی کرد.

آزمون شهری کلاس ۴

متقاضی باید یک وسیله نقلیه کلاس ۵ یا اتوبوس با ظرفیت صندلی کمتر از ۲۴ نفر بجز راننده تهیه کند. اگر وسیله نقلیه به سیستم ترمز بادی مجهز است، متقاضی باید یا تأییدیه Q ترمزهای بادی را داشته یا اینکه از یک سازمان ترمز بادی دارای گواهینامه معتبر باشد.
آزمونگیر باید مجوز آزمون شهری یا مدارک تأییدیه آزمون شهری شما را ببیند. مجوزها را می‌توان از اکثر دفاتر ثبت خریداری نمود. می‌توان آنلاین از طریق دولت آنلاین آلبرتا یا در دفاتر ثبت آلبرتا آزمون شهری را برنامه ریزی کرد.

توجه

وسایل نقلیه کلاس ۵ برای یادگیری نیز مناسب هستند.

الزامات یادگیری

کلاس های ۱، ۲، ۳ و ۴

*GDL – Graduated Driver License (Probationary)
گواهینامه پایان دوره رانندگی

وسایل نقلیه کشاورزی مجهز به ترمز بادی

در آلبرتا، اگر یک وسیله نقلیه تک موتوره به عنوان وسیله مزرعه می رانید، نیازی به داشتن تأییدیه ترمز بادی ندارید. با این حال اگر وسیله نقلیه ترکیبی کشاورزی می رانید که راننده آن باید گواهینامه رانندگی کلاس ۱ داشته باشد، به تأییدیه ترمز بادی نیاز دارید. هنگام ثبت درخواست برای گواهینامه رانندگی کلاس ۱، باید تأییدیه استفاده از ترمز بادی را، حتی در صورتی که وسیله نقلیه به عنوان وسیله مزرعه ثبت شده باشد، ارائه دهید.

گواهینامه: تعویض و تغییر

دولت آلبرتا فرستادن نامه به منظور یادآوری انقضا گواهینامه های رانندگی و برگه ثبت خودروها را متوقف کرده است. اهالی آلبرتا می‌توانند برای یادآورهای الکترونیک با ثبت نام در E-registry یا MyAlberta به صورت رایگان درخواست دهند. تعویض گواهینامه رانندگی شما در تاریخ انقضا یا پیش از آن بر عهده خود شماست.
برای تغییر اسم یا آدرس گواهینامه رانندگی می‌توانید با مراجعه به هر دفتر ثبتی این کار را انجام دهید. طبق قانون افراد موظفند هر گونه تغییر در اسم یا آدرس را به دفاتر ثبتی اطلاع دهند. پیش از هرگونه تغییر، تعویض یا تجدید گواهینامه باید احراز هویت صحیح شخص تکمیل شود.

تعاریف

ترمزهای بادی (ترمزهای پایه بادی)

وسیله نقلیه با سیستم ترمز بادی دارای ترمزهایی است که با فشار هوای ایجاد شده از یک موتور کمپرسور کار می کنند. این کمپرسور هوا را از طریق تعدادی شیلنگ، مخزن و شیرهای کنترلی به همه ترمزهای اصلی وسیله نقلیه می فرستد. افراد متقاضی گواهینامه تأییدیه Q ترمزهای بادی و گواهینامه کلاس ۱ ملزم به رانندگی وسیله نقلیه مجهز به ترمز بادی هستند.

سیستم ترمز هیدرولیکی بادی (ترکیب ترمزهای پایه هیدرولیکی و بادی)

در سیستم ترمز هیدرولیکی بادی محورهای اصلی وسیله نقلیه با باد کار می کنند و برخی از محورهای وسیله نقلیه دارای ترمزهای پایه هیدرولیکی هستند. افراد متقاضی گواهینامه تأییدیه Q ترمزهای بادی و کلاس ۱ ملزم به رانندگی با وسیله نقلیه مجهز به سیستم ترمز هیدرولیکی بادی هستند.

سیستم ترمز هیدرولیکی با قدرت بادی (همه ترمزهای اصلی هیدرولیکی هستند، ولی با باد فعال می شوند)

در سیستم ترمز هیدرولیکی با قدرت بادی، کمپرسور هوا برای تقویت سیستم هیدرولیکی استفاده شده در ترمزهای اصلی وسیله نقلیه مورد استفاده قرار می گیرد. افراد متقاضی تأییدیه Q سیستم های ترمز بادی نیازی به راندن وسیله نقلیه مجهز به این نوع سیستم ترمز ندارند.

توجه

هیچ راننده ای (بجز افراد تحت تعلیم) نیازی به رانندگی با وسیله نقلیه مجهز به سیستم ترمز بادی (سیستم ترمز کاملا بادی) ندارد، مگر اینکه گواهینامه بالاتر از کلاس ۱ یا گواهینامه همراه یا تأییدیه Q (ترمز بادی) داشته باشد.

آمبولانس

آمبولانس وسیله نقلیه اورژانسی برای حمل افراد مجروح بوده و مجهز به تجهیزات احیا و کمک های اولیه است.

محور

محور یک میله است که دو چرخ یا بیشتر حول آن می چرخند.

اتوبوس

بخش ۱۳۰ (۱) (a) قانون ایمنی ترافیکی؛
اتوبوس به معنی وسیله نقلیه تجاری است.

(i) که برای حمل ۱۱ مسافر یا بیشتر، به همراه راننده وسیله نقلیه، طراحی شده باشد؛
(ii) که برای حمل مسافران طراحی شده و مورد استفاده قرار می گیرد و شامل دیگر وسایل نقلیه تجاری که به عنوان اتوبوس ثبت شده اند نیز می شود.

تأییدیه Q

تأییدیه Q بر روی هر گواهینامه رانندگی می‌تواند اضافه شود، وقتی راننده ای به طور موفق دوره ترمز بادی آلبرتا را از طریق سازمان مورد تأیید تکمیل می کند، این تأییدیه به گواهینامه فرد اضافه می شود.
برای اطلاعات در مورد شرکت در دوره ترمز بادی مورد تأیید، لطفا با مدیریت برنامه رانندگی به نشانی زیر تماس حاصل نمایید:
ادمونتون ۷۸۰-۴۲۷-۸۹۰۱
یا کلگری ۴۰۳-۲۹۷-۶۶۷۹
برای خدمات رایگان در سراسر آلبرتا با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.

تأییدیه S

رانندگانی که گواهینامه کلاس ۱، ۲ یا ۴ دارند می‌تواند برای تأییدیه اتوبوس مدرسه با کد S اقدام کنند؛ وقتی دوره برنامه پیشرفته رانندگان اتوبوس مدرسه را با موفقیت پشت سر بگذارند این تأییدیه به گواهینامه افراد اضافه می شود.

توجه

از تاریخ ۱ مارس ۲۰۱۹، دارنده یک گواهینامه تناسب ایمنی صادر شده تحت برنامه کد ایمنی ملی آلبرتا، به شخصی اجازه نمی‌دهد که با اتوبوس مدرسه (اتوبوس مدرسه ای که در بخش ۲۰٫۵ (ج) از مقررات صدور مجوز و کنترل خودرو AR320/2002) که دانش آموزان را طبق بند ۱۹ (۱) از آیین نامه ایمنی وسایل نقلیه تجاری ۱۲۱/۲۰۰۹ به مدارس منتقل می کند، را براند، مگر اینکه راننده دوره پیشرفته راننده اتوبوس مدرسه را که توسط مدیر تأیید شده است را با موفقیت به پایان برساند. متعاقباً، راننده باید در گواهینامه رانندگی خود تأییدیه “S” مناسب داشته باشد.

اتوبوس مدرسه

بخش ۲۰.۵ (پ) ‌آئین‌نامه صدور مجوز و کنترل خودرو:
(پ) اتوبوس مدرسه به معنی وسیله تجاری است که
(i) الزامات توصیف شده در نوع A1، A2، B، C یا D اتوبوس مدرسه توصیف شده در CSA-D250-16 را داشته باشد، یا مدلی از CSA-D250 مورد استفاده هنگام ساخت را داشته باشد و بتواند به عنوان وسیله انتقال مسافران در شرایط زیر عمل کند
(A) اتوبوس مدرسه توصیف شده در مقررات ایمنی وسایل نقلیه تجاری (AR121/2009)
(B) اتوبوس مدرسه چند کاره توصیف شده در CSA-D250-16 و
(C) وسیله نقلیه تجاری که به عنوان اتوبوس مهد کودک ثبت شده باشد،
یا
(ii) یک اتوبوس خارجی،
ولی شامل اتوبوس بین شهری که تحت مقررات بازرسی وسایل نقلیه (Ar 211/2006) دسته‌بندی نشود.

نیم تریلر

یعنی تریلری که:

(i) تنها دارای محور نزدیک یا در انتهای وسیله نقلیه باشد؛
(ii) هنگام کشیده شدن، جلو تریلر توسط کشنده حمایت شود یا بدون وجود جفت چرخ جلویی به کشنده متصل شود؛
(iii) هنگام اتصال به کامیون کشنده یا تریلر ثانویه، توسط مدلی از خار اصلی یا تشت همبندی، متصل شود؛

تریلر

به معنی وسیله ای است که بدون قدرت اولیه برای کشیده شدن توسط یک وسیله نقلیه دیگر طراحی شده باشد.

کامیون

به معنی وسیله نقلیه موتوری طراحی شده برای انتقال و حمل کالا و محموله های بزرگ است.

کامیون کشنده

به معنی کامیونی است که ممکن است توسط تشت همبندی به یک نیم تریلر متصل شود، اما شامل کف کش، جرثقیل یا یدک کش نمی شود.

فصل ۰۲: کد ملی ایمنی

در ۱ آوریل سال ۱۹۸۹ هر قلمرو و استانی در کانادا بر سر گروهی از استانداردهای عملیاتی و ایمنی برای وسایل نقلیه تجاری توافق کردند و کد ملی ایمنی (NSC) تصویب شد. آلبرتا نیز مانند سایر حوزه های قضایی مقررات لازم برای اجرای این استانداردها را تصویب کرد.
شخص یا شرکتی که اتوبوس و کامیون های تجاری را اداره می کند عموما به حامل وسیله نقلیه موتوری یا به طور خلاصه حامل (باربری) نامیده می شود. هر دو قانون استانی و فدرال NSC وجود دارند که ممکن است یک باربری را ملزم به دریافت گواهینامه تناسب ایمنی (SFC) کند. در هر زمان فقط یک قانون برای شرکت باربری اعمال می شود.
قانون فدرال برای شرکت های باربری که مایل به کار در خارج از آلبرتا هستند اعمال می شود و در صورت فعالیت شرکت های حمل و نقل را ملزم به دریافت SFC می کند:

کامیون، کشنده یا تریلر یا هر ترکیبی از این وسایل نقلیه با وزنی بیش از ۴۵۰۰ کیلوگرم، یا
وسیله نقلیه مسافربری تجاری با ظرفیت صندلی اولیه ۱۱ یا بیشتر به همراه راننده.
قانون استانی در مورد شرکتهای حمل و نقل که فقط در داخل آلبرتا کار می کنند اعمال می‌شود و در صورت فعالیت شرکتهای باربری ملزم به دریافت SFC هستند:
کامیون، کشنده یا تریلر یا هر ترکیبی از این وسایل نقلیه با وزن ثبت شده ۱۱۷۹۴ کیلوگرم و بیشتر، یا
وسیله نقلیه مسافربری تجاری با ظرفیت صندلی اولیه ۱۱ نفر یا بیشتر به همراه راننده.

توجه

کشاورزان طبق قوانین استانی و نه مقررات فدرال، از شرط دریافت SFC معاف هستند.

هر حوزه قضایی کانادا شرکت های حمل و نقلی که یک وسیله نقلیه NSC در حوزه آنها ثبت کرده‌اند را تنظیم می کند. گواهینامه تناسب ایمنی آلبرتا می‌تواند در سایر حوزه های قضایی کانادا معتبر باشد؛ اما فقط برای آن دسته از وسایل نقلیه ثبت شده در پلاک های آلبرتا و فقط در صورتی که شرکت باربری اعلام کرده باشد که آنها یک شرکت “فدرال” هستند. اگر یک شرکت باربری آلبرتا نیز دارای یک وسیله نقلیه تجاری باشد که توسط الزامات NSC یک حوزه قضایی دیگر تنظیم می شود، پس آنها به SFC دوم از آن حوزه احتیاج خواهند داشت.

هر حوزه قضایی، باربری های NSC خود را رصد می کند و با کسانی که خطر غیرقابل قبولی برای عموم مردم ایجاد می کنند برخورد می‌کند. در صورتی که یک شرکت باربری به اقدامات مداخله‌ای پاسخ ندهد و همچنان خطری غیرقابل قبول برای عموم باشد، ممکن است با لغو ثبت SFC و ثبت نام خودروی تجاری خود، از حمل و نقل آن مجموعه جلوگیری شود.

برنامه های ایمنی

در آلبرتا، یک شرکت حمل و نقل باید یک برنامه ایمنی مکتوب را ایجاد، حفظ و دنبال کند. یک شرکت حمل و نقل که نتواند این شرط قانونی را تکمیل کند، ممکن است منجر به مجازات انضباطی شامل اتهامات در دادگاه، صدور مجازات اداری یا لغو گواهینامه تناسب ایمنی آن‌ها شود. برنامه ایمنی شرکت باربری باید موارد مربوط به استفاده ایمن و کار با وسایل نقلیه تجاری را شامل شود:

محدودیت سرعت، استفاده از کمربند ایمنی، استفاده از الکل و دارو، رانندگی مدافعانه، ایمنی حمل بار و سوخت گیری
سوابق مناسب و ثبت اطلاعات از جمله در صورت لزوم، بارنامه، اعلامیه، اسناد کالاهای خطرناک، سوابق زمانی، سوابق روزانه رانندگان و برگه های اوزان
سیاست ها و فرآیندهای مربوط به انطباق قانونی، مسئولیت های آموزش داده شده به راننده، عملکرد و نظم
دستورالعمل های مربوط به استفاده از تجهیزات ایمنی شامل استفاده از مثلث های هشدار دهنده، کپسول اطفاء حریق، عینک ایمنی و کلاه ایمنی
آموزش های لازم برای کارکنان در مورد قوانین ایمنی و موارد استفاده آنها و برنامه متداوم برای ارزیابی مهارت های رانندگی کارکنان
حفظ سوابق کامل برای هر راننده مطابق با مقررات
سیاست هایی برای اطمینان از صلاحیت رانندگان برای نوع وسیله نقلیه‌ای که می رانند
همه رانندگان وظیفه دارند سیاست ها و رویه های مندرج در برنامه ایمنی شرکت خود را بدانند و از آنها پیروی کنند.
هر راننده باید:
آموزش مشخص شده در برنامه ایمنی شرکت را فرا گرفته و بداند که چگونه وظایف خود را به درستی و ایمن انجام دهد (به عنوان مثال آموزش در مورد ساعت خدمت رانندگان، بررسی های حین سفر، محکم کرده بار، وزن و ابعاد و غیره)
اطمینان حاصل کند که وسیله نقلیه مطابق با سیاست ها و رویه های مالک و طبق قانون کار می کند.
تمام اسناد کاربردی را در صورت لزوم تکمیل و در اختیار داشته باشد. (به عنوان مثال اسناد بارنامه و کالاهای خطرناک)
از نظر پزشکی برای رانندگی آماده بوده و خسته نباشد و یا اینکه تحت تأثیر الکل یا هر نوع مواد مخدر نباشد.
واجد شرایط استفاده از وسیله نقلیه بوده و هرگونه مدارک لازم مانند گواهینامه رانندگی معتبر، ثبت نام خودرو و گواهی آموزش کالاهای خطرناک و بیمه را به همراه داشته باشد.
هرگونه تخلف، محکومیت و برخورد قانونی را به شرکت باربری گزارش دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر، به گواهی وسیله نقلیه تجاری و مقررات بیمه AR 314/2002 ، که از بخش Queen’s Printer در دسترس است مراجعه کنید. (در پایان این بخش به “آیا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید؟” مراجعه کنید.)

برنامه های نگهداری پیشگیرانه

در آلبرتا، یک شرکت حمل و نقلی باید یک برنامه نگهداری و بررسی کتبی که همه وسایل نقلیه ثبت شده شرکت در آلبرتا، شامل وسایل نقلیه اجاره ای، را پوشش می دهد، ایجاد کرده و دنبال کند.
یک شرکت حمل و نقل که نتواند این شرط قانونی را تکمیل کند، ممکن است تحت مجازات انتظامی از جمله اتهامات در دادگاه، مجازات اداری یا لغو گواهی تناسب ایمنی قرار گیرد. سیاست‌ها و رویه های مندرج در برنامه نگهداری باید بررسی‌های مداوم و منظمی ایجاد کند که مطابق با الزامات مشخص شده در آیین نامه باشد.

هر راننده‌ای مسئول موارد زیر است:

برنامه نگهداری شرکت را درک کند.
قادر باشد هر بررسی مورد نظر مقررات شامل بررسی حین سفر وسیله نقلیه را انجام دهد.
مدارک مورد نظر مالک را تکمیل کرده و به او بازگرداند.
اطمینان حاصل کند که خودرو مورد بررسی قرار گرفته است، یا آن را برای بررسی در دسترس قرار دهد، همانطور که در برنامه نگهداری پیشگیرانه شرکت مشخص شده است.
هرگونه بررسی حین سفر انجام شده به الزام افسر پلیس را گزارش داده و مدارک آن را به شرکت ارائه دهد.
هرگونه مشکل فنی پیش آمده حین بررسی را به شرکت گزارش دهد.
از رانندگی وسیله نقلیه با نقص فنی که ممکن است ایمنی راننده یا هر شخص دیگری را به خطر اندازد اجتناب کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر، به گواهی وسیله نقلیه تجاری و مقررات بیمه AR 121/2009، که از بخش Queen’s Printer در دسترس است مراجعه کنید. (در پایان این بخش به “آیا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید؟” مراجعه کنید.)

ساعات خدمت

مقررات ساعات خدمت، مقررات ایمنی است که اطمینان حاصل می کند رانندگان تجاری فرصت لازم برای استراحت را پیدا کرده و هنگام خستگی به رانندگی ادامه نمی دهند.
برای تنظیم ساعات کار رانندگان، هم قانون فدرال و هم قانون استانی وجود دارد. قانون آلبرتا تنها برای شرکت‌های حمل و نقل و رانندگان آنها اعمال می شود که تنها در داخل آلبرتا کار می‌کنند. قانون فدرال در مورد شرکت های حمل و نقل و رانندگان آنها اعمال می شود که در خارج از آلبرتا یک یا چند وسیله نقلیه در حال کار داشته باشند. پس از مشخص شدن اینکه یک شرکت حمل و نقل در قانون فدرال قرار دارد، تمام رانندگان وسایل نقلیه تحت کنترل باربری باید از الزامات فدرال پیروی کنند، حتی کسانی که هرگز از آلبرتا خارج نمی شوند. الزامات اصلی نظارتی در زیر خلاصه می شود. برای درک کامل همه نیازها، باید مقررات قابل اجرا را بخوانید.

مقررات استانی (آلبرتا)

ساعات کاری (متشکل از “رانندگی” و “عدم رانندگی در حین انجام وظیفه”) مجاز برای یک راننده، در شیفت کاری تنظیم می شود که به طور کلی پس از یک دوره هشت ساعته متوالی از کار شروع می شود و وقتی تمام می شود که راننده هشت ساعت پشت سر هم استراحت کند. برخی شرایط معادل نیاز هشت ساعته خارج از خدمت (استراحت) محسوب می شود.

طی شیفت کاری، راننده در شرایط زیر نمی‌تواند رانندگی کند:

پس از ۱۳ ساعت رانندگی، یا
برای ۱۵ ساعت در حال انجام وظیفه بوده باشد.

راننده باید با تکمیل دفتر روزانه برای هر روز تقویم ساعات آن را یادداشت کند، یا اینکه قسمت های خارج از خدمت را در تاریخ های معین مشخص کند.

وقتی از راننده خواسته می شود دفتر روزانه تکمیل کند، باید مراحل زیر را انجام دهد:

همه اطلاعات خواسته شده را وارد کند.
وضعیت حال دفتر روزانه را با آخرین تغییرات به روز کند؛ مانند ساعات کاری و خارج از خدمت
دفتر روزانه را به دقت نگهداری کند.
از مدارکی که حین سفر تحویل می گیرد کپی تهیه کند؛ مانند رسید هتل و سوخت
در بازه ۲۰ روزه، دفتر روزانه و همه مدارک داخل آن را به کارفرما تحویل دهد.
از هر دفتر روزانه و مدارک داخل آن یک کپی برای حداقل شش ماه نگه دارد.
اگر همه چهار شرط زیر برقرار بود، نیازی به تکمیل دفتر روزانه نیست. (با این حال، همه مقررات مورد نیاز باید اجرا شوند):
راننده شیفت کاری را در یک جا شروع کرده و همانجا به پایان می رساند.
راننده در شعاع ۱۶۰ کیلومتری پایانه مرکزی فعالیت می کند.
از وقتی که راننده شروع به کار می کند تا وقتی که از دوره کاری معاف می شود نباید بیشتر از ۱۵ ساعت طول بکشد.
کارفرما باید گزارشات شروع و پایان شیفت هر راننده را حداقل تا شش ماه نگه دارد.
کارفرمای راننده باید موارد زیر را انجام دهد:
مطمئن شود راننده مقررات را رعایت می‌کند و
گزارش های روزانه هر راننده را برای شش ماه به شکل مرتب نگه دارد.

برای اطلاعات بیشتر به مقررات ساعات خدمت رانندگان AR 317/2002 که در Queen’s Printer در دسترس است، مراجعه کنید. (بخش به اطلاعات بیشتر نیاز دارید؟ انتهای همین بخش را ببینید.)

مقررات فدرال

مقررات ساعت خدمات رانندگان فدرال محدودتر از مقررات آلبرتا است. مهم است که بدانیم مقررات فدرال دارای محدودیت های روزانه، شیفت کاری و چرخه تجمعی است که همه باید هر روز رعایت شوند. موارد زیر فقط خلاصه ای از نیازهای اصلی نظارتی است.
طی روز (دوره ۲۴ ساعته پشت سر هم مشخص شده توسط شرکت حمل و نقلی) راننده در شرایط زیر نباید رانندگی کند:

پس از ۱۳ ساعت رانندگی؛ یا
برای ۱۴ ساعت در حال انجام وظیفه باشد.

در هر روز یک راننده باید ۱۰ ساعت از وقت خارج از کار را بگذراند؛ ۸ ساعت از اوقات باید پشت سر هم باشد. دو ساعت دیگر باید در مدت زمان کمتر از ۳۰ دقیقه طی شود. برخی امتیازات اعمال می شود.
طی یک شیفت کاری (شیفت کاری وقتی شروع می شود که راننده ۸ ساعت زمان خارج از خدمت طی کرده باشد)، راننده نمی‌تواند در شرایط زیر رانندگی کند:

پس از ۱۳ ساعت رانندگی؛
پس از ۱۴ ساعت در حال انجام وظیفه؛
پس از اینکه ۱۶ ساعت از زمان تجمعی آخرین ۸ ساعت استراحت گذشته باشد.

نیاز استراحتی بین گروه و رانندگان مختلف متفاوت است.

شرکت باربری باید اطمینان حاصل کند که رانندگان آنها از چرخه ۱ یا ۲ پیروی می کنند. سپس راننده باید در چرخه ثبت گزارش روزانه خود زمان کار و استراحت را مشخص کند. بسته به چرخه رانندگی، راننده نباید در شرایط تجمعی زیر رانندگی کند:

چرخه ۱ – ۷۰ ساعت انجام وظیفه در طول ۷ روز متوالی؛ یا
چرخه ۲ – ۱۲۰ ساعت انجام وظیفه در طول ۱۴ روز متوالی.

رانندگانی که از چرخه دوم استفاده می کنند باید حداقل ۲۴ ساعت متوالی قبل از رسیدن به هفتادمین ساعت، کار خود را تعطیل کنند.
راننده ای که روی چرخه ۱ کار می کند ممکن است با گرفتن ۳۶ ساعت متوالی از کار، ساعات تجمع خود را به صفر برساند. راننده ای که روی چرخه ۲ کار می کند ممکن است با جمع کردن ۷۲ ساعت متوالی از کار، ساعات تجمع خود را به صفر برساند. یک راننده بدون استراحت و تنظیم مجدد نمی‌تواند از یک چرخه به چرخه دیگر حرکت کند.
هیچ راننده ای نمی‌تواند به رانندگی ادامه دهد مگر اینکه در ۱۴ روز گذشته کاری خود حداقل ۲۴ ساعت متوالی مرخصی گرفته باشد.

راننده ها در شرایط زیر نیازی به پر کردن دفتر روزانه ندارند:

راننده ای که در شعاع ۱۶۰ کیلومتری پایانه مرکزی شرکت باربری در حال کار و انجام وظیفه باشد.
راننده ای که هر روز برای شروع دوره کاری حداقل ۸ ساعت خود، به پایانه مرکزی بر می‌گردد.
شرکت باربری سوابق دقیق و معتبری را نگهداری می کند که برای هر روز، وضعیت وظیفه راننده و چرخه انتخاب شده، ساعتی که هر وضعیت وظیفه شروع می شود و پایان می یابد و تعداد کل ساعات سپری شده در هر وضعیت را نشان می دهد و آن سوابق را برای حداقل مدت ۶ ماه پس از روزی که انجام شده، نگه می دارد، و
راننده ای که با مجوز ارائه شده تحت این مقررات کار نمی کند.

در صورت استفاده از معافیت شعاع تکمیل گزارش، کلیه شرایط دیگر این ‌آئین‌نامه باید همچنان برآورده شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر، به مقررات ساعت خدمات SOR / 94-716 رانندگان وسایل نقلیه تجاری مراجعه کنید، که در Queen’s Printer در دسترس است.

به اطلاعات بیشتر نیاز دارید؟

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این قانون یا سؤال در مورد الزامات، موارد زیر را بررسی کنید.
قانون آلبرتا از طریق Queen’s Printer در آدرس زیر قابل دسترسی است: www.qp.alberta.ca یا تلفن ۷۸۰-۴۲۷-۴۹۵۲٫

برای خدمات رایگان از هر نقطه در آلبرتا، با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.
اطلاعات بیشتر در آدرس زیر در دسترس است:
www.alberta.ca/ministry-transportation.aspx
ایمنی وسایل نقلیه و خدمات باربری (حمل و نقلی)
اتاق ۴۰۱، ساختمان اداری استانی
خیابان۴۹۲۰-۵۱
Red Deer، آلبرتا
T4N 6K8
403-340-5021
برای دریافت خدمات رایگان از هر نقطه آلبرتا با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.

برنامه بررسی وسیله نقلیه (VIP)

برای وسایل نقلیه تجاری

برای حفظ و افزایش ایمنی وسایل نقلیه تجاری که در بزرگراه های آلبرتا سفر می کنند، این استان یک برنامه بررسی ایمنی اجباری دارد. به این برنامه بازرسی وسایل نقلیه آلبرتا (VIP) برای وسایل نقلیه تجاری می‌گویند.
VIP برای وسایل نقلیه تجاری جایگزینی برای نگهداری پیشگیرانه مداوم توسط صاحبان وسایل نقلیه نیست، بلکه استانداردهای برنامه‌های نگهداری مالکان را تعیین می کند.
یک وسیله نقلیه تجاری که از بررسی VIP عبور می‌کند، یک گواهینامه بازرسی و همچنین برگه بازرسی از وسیله نقلیه تجاری برای چسباندن روی خودرو دریافت می کند.
همانند قانون ایمنی ملی، اتوبوس های حمل و نقل شهری و کامیون های مزرعه هنگام کار فقط در مرزهای داخل آلبرتا از VIP مستثنی هستند.

تحت برنامه بررسی وسایل نقلیه کدام وسایل نقلیه تجاری باید بازرسی شوند؟

اتوبوس ها

کلیه اتوبوس‌های طراحی شده برای حمل بیش از ۱۱ مسافر از جمله راننده باید مورد بازرسی قرار گیرند. این شامل اتوبوس های حمل و نقل شهری نیست، اما شامل اتوبوس های مدارس و اتوبوس های تجاری نیز می شود. اتوبوس ها باید هر شش ماه یک بار بازرسی شوند. از سال ۱۹۷۸، آلبرتا یک مورد بازرسی در نیمه هر سال به علاوه بازرسی آخر سال از اتوبوس ها داشته است.

کامیون و تریلرها

تمام کامیون ها، کامیون-کشنده ها، تریلرها و نیم تریلرها با وزن ناخالص ترکیبی (GVW) ثبت شده ۱۱۷۹۴ کیلوگرم یا بیشتر باید بازرسی شوند. کامیون ها و تریلرها باید هر ۱۲ ماه یک بار بازرسی شوند. این‌ها همان وسایل نقلیه‌ای هستند که طبق قانون ایمنی ملی اداره می‌شوند.

چگونه می‌توانم اطلاعات بیشتری در مورد برنامه بازرسی وسایل نقلیه آلبرتا کسب کنم؟

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بازرسی از وسایل نقلیه تجاری در آلبرتا، یا درخواست مجوز تسهیلات برنامه بازرسی خودرو یا مجوز تکنسین برنامه بازرسی خودرو برای بازرسی از وسایل نقلیه تجاری، با موارد زیر تماس بگیرید:

ایمنی خودرو

طبقه اصلی، ساختمان دوقلوی Atria
خیابان ۴۹۹۹-۹۸
ادمونتون ، آلبرتا T6B 2XB
780-427-8901
برای خدمات رایگان از هر نقطه در آلبرتا ، با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.

توجه

لطفا بخواهید تا با تحلیلگر صدور گواهی برنامه بازرسی وسایل نقلیه صحبت کنید.

مهار بار

اطمینان از ایمنی مناسب کلیه بارهای حمل شده توسط یک وسیله نقلیه تجاری مطابق با الزامات استاندارد ۱۰ امنیت ملی کانادا (NSC) که در مقررات ایمنی خودروهای تجاری آلبرتا تصویب شده است، اهمیت بالایی دارد.
وسایل نقلیه تجاری که با وزن بالای ۴۵۰۰ کیلوگرم ثبت شده‌اند باید از محکم بودن باری که حمل می کنند، اطمینان حاصل کنند:

در صورتی که محموله حمل شده در داخل یا بر روی وسیله نقلیه موجود، بی حرکت یا ایمن نباشد، مطابق با استاندارد NSC، به راننده اجازه نمی دهند که وسیله نقلیه تجاری را اداره کند؛ چرا که حمل چنین باری مربوط به نوع خاصی از وسیله نقلیه تجاری است.
راننده نباید وسیله نقلیه تجاری را در صورتیکه محموله حمل شده در داخل یا بر روی آن مطابق با استاندارد NSC مهار، بی حرکت و یا ایمن نشده باشد، اداره کند زیرا حمل چنین باری مربوط به نوع خاصی از وسیله نقلیه تجاری است.
یک راننده یا شرکت حمل و نقل باید اطمینان حاصل کند که محموله های حمل شده توسط یک وسیله نقلیه تجاری، بی حرکت یا ایمن است تا منجر به موارد زیر نشود:
نشت، پخش شدن، انفجار، سقوط یا جدا شدن محموله از وسیله نقلیه
محموله، بالا یا داخل وسیله نقلیه به اندازه‌ای حرکت داشته باشد که توانایی حرکت را شدیدا تحت تأثیر قرار دهد.

اگر بار به درستی مهار نشده نباشد، راننده، شرکت حمل و نقل یا باربر ممکن است جریمه و مجازات شود.
استاندارد ایمنی حمل بار آمریکای شمالی را می‌توان در وبسایت شورای کانادایی حمل و نقل موتوری در آدرس زیر مشاهده نمود:

www.ccmta.ca/en/publications/nsc-cargo-securement-standard-regulation-standard

فصل ۰۳: بررسی سفر

هدف بررسی پیش از سفر وسیله نقلیه

هدف از بررسی روزانه وسیله نقلیه اطمینان از شناسایی زود هنگام یک مشکل در وسیله نقلیه قبل از شروع به کار وسیله نقلیه در بزرگراه است. بررسی ها مانع از کارکردن وسیله نقلیه با شرایطی می شوند که احتمال ایجاد یا تشدید تصادفات را دارند.
روند بررسی سفر بخشی از الزامات قانونی شرکت حمل و نقل برای داشتن و اجرای برنامه نگهداری کتبی است. همچنین تضمین می کند که ارتباط روشنی در مورد ایمنی روزانه وسیله نقلیه در شرکت وجود دارد.
گزارش های بررسی به عنوان ارتباط بین رانندگان، شرکت باربری و بخش تعمیر و نگهداری شرکت حمل و نقلی است. گزارش ها برای بررسی ها، ثبت نقص، گزارش خرابی و ممکن است برای تأیید تعمیرات استفاده شوند. گزارش ها بلافاصله پس از بررسی تکمیل می شوند.

مرور خلاصه ای از برنامه بررسی روزانه شامل موارد زیر است:

راننده روی یک وسیله نقلیه یا ترکیبی از وسایل نقلیه بررسی را انجام می دهد.
بررسی با استفاده از برنامه ای انجام می شود که لیست اجزا و سیستم های وسیله نقلیه را که نیاز به بازرسی دارند نشان می دهد.
راننده گزارش بررسی را تکمیل می کند.
بررسی و گزارش آن تا مدت ۲۴ ساعت معتبر است.
راننده قرار است برنامه را انجام دهد و در وسیله نقلیه گزارش دهد.
راننده در هنگام بررسی، هنگام حرکت و در پایان سفر یا روز، هر نقصی را ثبت می کند.
راننده نقص را به شرکت باربری گزارش می‌دهد.

وسایل نقلیه‌ای که به بررسی نیاز دارند

شرکت های حمل و نقلی تحت مقررات استانی (آنهایی که تنها در آلبرتا کار می کنند) باید بررسی روزانه را روی وسایل زیر انجام دهند:

کامیون های با وزن ثبت شده ۱۱۷۹۴ کیلوگرم و بیشتر؛ و
وسایل نقلیه مسافرتی تجاری با ظرفیت صندلی طراحی شده ۱۱ نفر یا بیشتر به همراه راننده.

شرکت های حمل و نقل تحت نظارت فدرال (آنهایی که در خارج از استان آلبرتا با یک یا چند وسیله نقلیه کار می کنند) باید گزارش های بررسی سفر را در مورد وسایل زیر تکمیل کنند:

کامیون های با وزن ثبت شده ۱۱۷۹۴ کیلوگرم و بیشتر؛ و
وسایل نقلیه مسافرتی تجاری با ظرفیت صندلی طراحی شده ۱۱ نفر یا بیشتر به همراه راننده.

“وسیله نقلیه تجاری” به وسیله نقلیه‌ای گفته می شود که به منظور تأمین حمل و نقل توسط شخص یا به نمایندگی از او در بزرگراه اداره می‌شود اما شامل وسیله نقلیه مسافرتی شخصی نمی‌شود.

نقص فنی وسیله نقلیه

ثبت نقص

راننده موظف است بلافاصله پس از بررسی اولیه یا هنگام کشف نقص حین سفر یا در انتهای شیفت یا روز کاری، نقص را در گزارش ثبت کند.

گزارش نقص

به منظور گزارش نقص به شرکت حمل و نقلی، شرکت می‌تواند کارمندی را برای دریافت گزارش نقص تعیین کند.
نقص های جزئی و کوچک که در یک برنامه ذکر شده است، باید بلافاصله توسط راننده یا شخص ارزیاب به شرکت حمل و نقل گزارش شود.
بسته به وضعیت راننده، گزارش نقص به شرکت حمل و نقلی ممکن است شخصاً، از طریق تلفن، گزارش کتبی یا به شکل الکترونیکی انجام شود.

رانندگی با وسیله نقلیه دارای نقص

اگر راننده بلافاصله در گزارش بررسی روزانه نقص را مشاهده و آن را به شرکت گزارش دهد، ممکن است همانطور که در برنامه بررسی ذکر شده، با نقص جزئي به رانندگی ادامه دهد.

وسایل نقلیه‌ای که نباید با نقص عمده حرکت کنند

هنگامی که نقص عمده ای که در برنامه بررسی ذکر شده است، در وسیله نقلیه وجود ندارد، هیچ شرکتی به شخص اجازه رانندگی نداده و هیچ شخصی مجاز به رانندگی با وسیله نقلیه تجاری نیست.

الزامات بررسی توسط راننده

پس از اتمام بررسی، راننده موظف است گزارش خود را تکمیل و امضا کند. رانندگان مجاز به رانندگی با کامیون یا یدک کش تریلر نیستند، مگر اینکه راننده یا شخص دیگری در طی ۲۴ ساعت قبلی، بررسی از وسیله نقلیه (ها) را انجام داده باشد.
علاوه بر بررسی اولیه، خواه توسط راننده انجام شود یا نه، راننده موظف است وضعیت وسیله نقلیه (ها) را از نظر وجود نقص در مسیر کنترل کند.
علاوه بر رانندگان، به سایر افراد مانند کارمندان نگهداری یا خدمه نیز اجازه انجام بررسی و تکمیل و امضای گزارشات داده می شود.
در صورت تکمیل گزارش بررسی سفر، بررسی سفر حداکثر تا ۲۴ ساعت معتبر است. این به این معنی است که بررسی سفر توسط یک شخص ممکن است توسط شخص دیگری استفاده شود؛ در صورتی که در عرض ۲۴ ساعت تکمیل شود.
شخصی غیر از راننده که بررسی را انجام می دهد و گزارش را امضا می کند تحت قانون، مسئول بررسی انجام شده و اطلاعات مندرج در گزارش بررسی است. راننده ممکن است به چنین بررسی‌ای تکیه کند و گزارش را به افسر ارائه دهد، مگر اینکه راننده دلیلی بر این داشته باشد که بررسی و گزارش انجام شده الزامات مورد نیاز را برآورده نکرده یا اینکه راننده از مشکل و نقص فنی جدید پیش آمده در وسیله نقلیه آگاهی داشته باشد.
اگر گزارش حاوی خطوط اضافی برای تریلرهای اضافی باشد، ممکن است به تعداد تریلرها به گزارش اصلی ضمیمه برای آن تریلر اضافه شود.
تمام اطلاعات لازم برای درج در یک گزارش باید با دقت کامل شود.
به درخواست یک افسر بازپرس، یک راننده باید برنامه بررسی و گزارش کتبی بررسی سفر را تهیه کند. قانون بررسی سفر آلبرتا در بخش‌های ۹ تا ۱۶ ‌آئین‌نامه ایمنی وسایل نقلیه تجاری ۱۲۱/۲۰۰۹ موجود است و می‌توان آن را در وبسایت Queen’s Printer به آدرس www.qp.alberta.ca مشاهده کرد.
در سراسر استان بازرسان وسایل نقلیه وجود دارند که بررسی از وسایل نقلیه تجاری را انجام می دهند تا زمان انجام تعمیرات، وسایل نقلیه‌ای که شرایط لازم را ندارند می‌توانند از سرویس خارج شوند. این امر همچنین می‌تواند منجر به جریمه و امتیازات مربوط به نمایه شرکت حمل و نقلی یا چکیده رانندگی تجاری راننده شود.

برنامه بررسی سفر

کاربرد برنامه بررسی

کامیون، کشنده و تریلر یدک کش با استفاده از برنامه ۱٫A که بخشی از تریلری در حال کشیده شدن است، بازرسی می شوند. در هنگام حمل تریلر متفاوت، دالی (محل اتصال وسایل بزرگ) باید مورد بازرسی قرار گیرد.
شرکت های حمل و نقلی مؤظف‌اند نسخه ای از برنامه بازرسی را در اختیار رانندگان قرار دهند.
رانندگان مؤظف‌اند برنامه بازرسی را تکمیل کرده و به یک افسر تحویل دهند.
یک برنامه و گزارش بازرسی ممکن است در یک سند ترکیب و تنظیم شوند.

برنامه های بازرسی را از کجا تهیه کنید

جدول ۱-۴ از کد ایمنی ملی استاندارد ۱۳، که توسط شورای اداره حمل و نقل کانادا (CCMTA) منتشر شده است، از جمله در صورت تهیه توسط راننده یک وسیله نقلیه تجاری در آلبرتا، در آلبرتا قابل قبول است. این برنامه ها را می‌توان در این آدرس مشاهده کرد: www.ccmta.ca. برخی از شرکت ها، انجمن ها و سازمان ها نیز برنامه ها و فرم های گزارش را تولید کرده و می فروشند.

بررسی های سفر

توجه

در طول این بخش تنها راننده به عنوان شخصی که بررسی را انجام می دهد در نظر گرفته شده است.

رانندگان ممکن است روشی را برای بازرسی (روش چرخشی) انتخاب کنند که متناسب با وسیله نقلیه و محل آن باشد. با این حال، از هر روشی که استفاده شود، هر وسیله تنظیم شده باید بازرسی شود و در صورت کشف نقص، باید در گزارش ثبت گردد و به شرکت گزارش شود.
بازرسی دقیق سفر زیر فقط به عنوان مرجع آورده شده است. برای تعیین اینکه آیا شرکت فرم‌های خاص خود را برای ضبط وضعیت وسیله نقلیه دارد، با کارفرمای خود مشورت کنید.

توجه

بررسی سفر وسیله نقلیه بخشی از آزمون شهری هنگام درخواست گواهینامه کلاس ۱، ۲ و ۳ رانندگی است.

پیش از شروع بررسی

زمینی را که تا حد ممکن تراز است انتخاب کنید و وسایل نقلیه را با خیال راحت و دور از ترافیک پارک کنید.
ترمز دستی / فنری را اعمال کنید. جعبه دنده را برای دنده دستی در دنده کم قرار دهید.
موتور را خاموش کنید.
چرخ ها را قفل کنید و اطمینان حاصل کنید که این مسدود کننده ها باعث می شود تا وسیله نقلیه به ویژه برای وسایل نقلیه مجهز به ترمز بادی در مواقعی که دیرتر آزاد می شوند، حرکت نکند. حداقل اندازه بلوک های مربع باید ۱۵ در ۱۵ سانتی متر باشد.

بررسی چرخشی

اشکال زیر یکی از روش های بررسی کامل چرخشی را نشان می دهد. قبل از شروع هر سفر، یک بررسی کامل انجام دهید. بررسی چرخشی ممکن است به هر ترتیبی انجام شود، اما اطمینان حاصل کنید که همه چیز را بررسی می کنید و همیشه دور خودرو را کاملاً طی می‌کنید. بسیاری از اطلاعات قبل از سفر که در زیر ذکر شده است برای همه وسایل نقلیه تجاری مشترک است. در مواقعی که موارد اضافی برای انواع خاصی از وسایل نقلیه وجود دارد، تحت عنوان خاص خود نشان داده می شوند.

توجه

طبقه بندی برای اتوبوس شامل: تجاری، اتوبوس مدرسه و اتوبوس خصوصی می‌شود. موارد خاص اتوبوس مدرسه که باید بررسی شوند آورده شده است.

فرآیند راه رفتن اطراف وسیله نقلیه و بررسی روزانه:

با شروع از جلو وسیله نقلیه و سپس از طرف راننده به به سمت عقب، از جلو تا عقب، موارد زیر را بررسی کنید:

خارج وسیله نقلیه

زیر کاپوت
همه انواع وسایل نقلیه:

رادیاتور نشت نداشته باشد، حاوی مقدار مناسبی مایع بوده و درب آن محکم باشد.
فن هیچگونه خمیدگی، شکستگی و پروانه از دست رفته یا تکه های افتاده نداشته باشد.
همه تسمه ها کشش مناسب داشته و هیچگونه نشانه ای از فرسودگی در آن مشاهده نشود.
مقدار روغن و دیگر مایعات در سطح مناسب باشد.
فیلتر هوا را بررسی کنید.
باتری هیچگونه شکستگی، فرسودگی شدید یا نشت نداشته باشد، سرباتری ها به درستی متصل باشند، باتری به درستی در جای خود محکم باشد (موقعیت باتری در وسایل نقلیه مختلف متفاوت است).
مکانیزم فرمان فاقد قطعات خم شده، شکسته یا از دست رفته باشد، پمپ و شیلنگ فرمان برقی برای نشت و میزان کافی مایعات بررسی شود، مکانیزم فرمان فاقد سایش یا بازی (حرکت) بیش از حد باشد.
تمام اتصالات شلنگ ایمن باشند، هیچگونه نشتی، انحراف، بریدگی، ساییدگی یا ترکی مشاهده نشود.
کمک فنرها شل نبوده و نشت نکنند (در صورت وجود در خودرو).
سیستم تعلیق فاقد فنر ترک خورده، از دست رفته یا شکسته نباشد، یا کمربندهای U شکل شل، شکسته یا از دست نرفته باشند (اگر در وسیله نقلیه قابل مشاهده است).

وسایل نقلیه مجهز به ترمز بادی

کمپرسور هوا به طور ایمن نصب شده باشد، وضعیت خطوط، اتصالات ، شیلنگ ها و اتصال دهنده ها مناسب باشد.
اتاقک ترمز برای شرایط و امنیت بررسی شود.
زاویه جغجغه، حرکت میله فشار و شرایط مکانیکی و فرسایش آنها بررسی شود.
خطوط بادی فاقد نشت، انقباض، بریدگی، ساییدگی یا ترک خوردگی باشند.

توجه

طی بررسی پیش از سفر، به اتاقک راننده رفته و چراغ ها را روشن کنید تا کارکرد صحیح آنها را از بیرون مشاهده کنید.

جلو وسیله نقلیه

همه انواع وسایل نقلیه:

هیچ اثری از نشت مایعات روی زمین در زیر خودرو وجود ندارد.
چراغ های جلو با نور بالا و پایین کار می‌کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند.
چراغ های هشدار دهنده خطر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند.
چراغ راهنمای راست و چپ کار می کنند، شیشه‌ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند.
چراغ های اصلی و چراغ های نشانگر کار می‌کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند و بازتابنده ها تمیز هستند.
شیشه جلو اتومبیل تمیز و عاری از ترک های اساسی است.

کامیون – کشنده:

شماره خودرو معتبر، تمیز و محکم است.

اتوبوس:

چراغ چشمک زن زرد و قرمز متناوب کار می‌کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند (فقط در اتوبوس مدرسه).
بازوی عبور ایمنی عابر پیاده و دانش آموز محکم است، آسیب ندیده و کار می کند (فقط در اتوبوس مدرسه).
چراغ اصلی و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خورده نیستند، بازتابنده‌ها تمیز هستند.
آینه متقاطع ایمن و تمیز بوده و ترک خورده نیست (فقط در اتوبوس مدرسه).

آمبولانس:

چراغ اضطراری کار می کند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترکی روی آنها مشاهده نمی شود.

سمت راننده وسیله نقلیه

همه انواع وسایل نقلیه:

لاستیک محور فرمان دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۲/۳ میلی متر)، باد مناسب، بدون برآمدگی، جدا شدن دیواره جانبی، بریدگی یا ساییدگی باشد.
لبه محور فرمان هیچ ترک، تکه های از دست رفته، خم شدگی یا رگه های زنگ زدگی نداشته باشد، اتصال دهنده های چرخ ایمن هستند و از بین نرفته، شکسته یا سست نیستند.
سطح روغن در یاتاقان چرخ فرمان، در صورت وجود، به اندازه کافی باشد.
برگه بازرسی موجود، معتبر و در مکان مناسب نصب است (در صورت نیاز برای وسیله نقلیه خاص).
آینه ها به طور ایمن وصل شده و ترک خورده نیستند.
درب راننده به درستی کار می کند (برای اتوبوس اعمال نمی شود).
پنجره ها تمیز هستند.
درپوش سوخت موجود بوده و محکم است (محل درپوش سوخت ممکن است در هر خودرو متفاوت باشد).

کامیون – کشنده و وسایل نقلیه سه محوره:

میله کنار در راننده محکم است.
پله ها محکم بوده و در شرایط خوبی هستند.
مخزن سوخت هیچگونه نشتی ندارد، مخزن محکم نصب شده است، دریچه هوا بسته نشده و درپوش اتصالات به شکل مناسب محکم شده است.
خطوط سیستم سوخت محکم بوده و هیچگونه نشتی ندارند.
سیستم اگزوز در شرایط خوبی است، هیچ گونه نشتی ندارد ، صدا خفه کن به طور محکم وصل شده و محافظ گرما (در صورت وجود) محکم است.
درهای محفظه ذخیره سازی به درستی باز و بسته می شوند و محتویات سالم هستند.
لاستیک های محور اول محرک دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۶/۱ میلی متر)، باد مناسب، برآمدگی بوده، جدا شدن دیواره جانبی دیده نمی شود، بریدگی یا ساییدگی وجود نداشته، لاستیک های دوتایی یکدیگر را لمس نمی کنند و هیچ چیز بین آنها گیر نمی کند.
رینگ های چرخ محور اول رانندگی هیچ ترک، قطعه از دست رفته، خم شدگی یا رگه های زنگ زدگی ندارند، اتصال دهنده های چرخ محکم هستند و از بین نرفته و نشکسته اند.
لاستیک های محور دوم محرک دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۶/۱ میلی متر)، باد مناسب، برآمدگی بوده، جدا شدن دیواره جانبی دیده نمی شود، بریدگی یا ساییدگی وجود نداشته، لاستیک های دوتایی یکدیگر را لمس نمی کنند و هیچ چیز بین آنها گیر نمی کند.
رینگ های چرخ محور دوم محرک هیچگونه ترک، تکه های از دست رفته، خم شدن یا رگه‌های زنگ زدگی ندارند، اتصال دهنده های چرخ محکم بوده، از بین نرفته و نشکسته اند.
پیچ و مهره های اتصال‌دهنده تشت همبندی محکم هستند، صفحه همبندی قفل شده و محکم است، صفحه بدون آسیب دیدگی، شکاف یا جدا شدن جوش ها است، صفحه به قسمت برآمدگی متصل است (هیچ نوری بین آنها قابل مشاهده نیست).
آرواره‌های قفل تشت همبندی بسته هستند، صفحه در زیر تریلر صاف قرار می گیرد، خار اصلی قفل شده است.
خار اصلی و خار چهار چنگالی (در صورت وجود) فرسوده، آسیب دیده، ترک خورده و شکسته نباشند.
صفحات حرکت کننده (در صورت وجود)، صفحات چهارچنگالی یا صفحه کروی ساییده نشده و مکانیزم قفل بسته شده باشد.
زنجیرها، کابل ها (در صورت وجود) هیچگونه فشار بیش از حد یا شکستگی جوش ندارند و به طور ایمن به هم متصل شده‌اند.
میله محور رانندگی (شافت رانندگی) در شرایط خوبی است و هیچ چیزی راه حرکت آن را سد نکرده است.
سیستم تعلیق دارای ترک خوردگی، از دست دادن قطعات یا شکسته شدن فنرها نیست، میله های انقباضی یا میله های متحرک ایمن بوده و آسیب ندیده، قطعه از دست رفته یا کمربندهای U شکل شکسته ندارند، کمک فنرها به طور ایمن سوار شده و نشت نمی کنند. اگر وسیله نقلیه دارای سیستم تعلیق بادی است، کیسه های هوای آسیب دیده، فرسوده یا غیرفعال را بررسی کنید.
مجموعه محور هیچ گونه شکاف، ترک، سوراخ، شکستگی جوش یا خم شدن ندارد.
چراغ های راهنما به درستی کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خوردگی ندارند.
چراغ های ترمز کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خوردگی ندارند (در صورت امکان، از شخص دیگری بخواهید که ترمزها را فعال کند تا عملکرد صحیح را بررسی کنید).
چراغ های خطر و دنده عقب کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و ترک خوردگی ندارند (در صورت امکان، از شخص دیگری بخواهید کنترل‌ها را فعال کند تا بتوانید عملکرد صحیح آنها را بررسی کنید).
اتاقک های ترمز محکم هستند، هیچ نشانه‌ای از ترک خوردگی، فرسایش یا سوراخ وجود ندارد و هیچ چیز مانع حرکت میله فشار نمی شود.
جغجغه ها – دستی را بکشید و برای بررسی وضعیت سفر، وضعیت مکانیکی و ساییدگی از یک میله حلقوی استفاده کنید.
خطوط هوا محکم هستند، هیچ گونه نشت، انقباض، بریدگی، ساییدگی یا شکاف در شیلنگ‌ها وجود ندارد.
گلگیر محکم بوده و با لاستیک در تماس نیست.
بدنه هیچ آسیبی، پرچ شکسته یا از دست رفته، سوراخ یا جوشکاری جدا شده‌ای ندارد.

اتوبوس:

بازوی متوقف کننده محکم است و آسیب ندیده است (فقط در اتوبوس مدرسه).
بدنه هیچ آسیب، پرچ شکسته یا از دست رفته، سوراخ یا جوش جدا شده‌ای ندارد.
تکیه گاه‌های چارچوب و بدنه اصلی فاقد سوراخ، خم، شکاف، جوش جدا شده یا ضربدری شکسته شده‌ای نیست.
نوار بازتابنده یکپارچه دور اتوبوس تمیز است (فقط در اتوبوس مدرسه).
چراغ های هشدار نگهدارنده ترافیک و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند، بازتابنده‌ها تمیز هستند.
سیستم تعلیق هیچ فنر ترک خورده، گمشده یا شکسته، کمربند U شکل شل، گمشده یا شکسته ای ندارد.
آمبولانس
چراغ های هشداردهنده ترافیکی و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند، بازتابنده ها تمیز هستند.
لاستیک محور محرک دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۶/۱ میلی متر)، باد مناسب، برآمدگی بوده، جدا شدن دیواره جانبی دیده نمی شود، بریدگی یا ساییدگی وجود نداشته، لاستیک‌های دوتایی یکدیگر را لمس نمی کنند و هیچ چیز بین آنها گیر نمی کند.
لبه چرخ محور محرک هیچ شکافی ندارد، اتصال دهنده های چرخ محکم هستند و از بین نرفته اند.

جلو و طرف راننده تریلر (در صورت وجود):

برگه بازرسی موجود بوده، معتبر است و در مکان مناسب نصب است.
بدنه هیچ آسیب، پرچ شکسته یا از دست رفته، سوراخ یا جوش جدا شده ای ندارد.
تکیه گاه های چارچوب و بدنه اصلی فاقد سوراخ، خم، شکاف، جوش جدا شده یا ضربدری شکسته شده ای نیست.
جک های زمینی بالا برده شده اند، دستگیره محکم است، هیچ شکاف و شکستگی در اعضای ضربدری یا کمربند اصلی وجود ندارد، مکانیسم پایین آمدن جک سالم است.
خطوط بادی به طور ایمن محکم شده اند، هیچ گونه نشت، انقباض، بریدگی، ساییدگی یا ترک در شیلنگ ها وجود ندارد.
چراغ های هشداردهنده ترافیکی و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند، بازتابنده ها تمیز هستند.
تجهیزات محکم کردن بار کار می کنند، نقاط لنگر محکم هستند، وسیله نقلیه و بار آسیبی نمی بینند.
لاستیک های محور تریلر اول دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۶/۱ میلی متر)، باد مناسب، برآمدگی بوده، جدا شدن دیواره جانبی دیده نمی شود، بریدگی یا ساییدگی وجود نداشته، لاستیک های دوتایی یکدیگر را لمس نمی کنند و هیچ چیز بین آنها گیر نمی کند.
رینگ های چرخ محور اول تریلر هیچ ترک، قطعه از دست رفته، خم شدگی یا رگه های زنگ زدگی ندارند، اتصال دهنده های چرخ محکم هستند و از بین نرفته و نشکسته اند.
لاستیک های محور تریلر دوم دارای عمق عاج مناسب (کمتر از ۶/۱ میلی متر)، باد مناسب، برآمدگی بوده، جدا شدن دیواره جانبی دیده نمی شود، بریدگی یا ساییدگی وجود نداشته، لاستیک های دوتایی یکدیگر را لمس نمی کنند و هیچ چیز بین آنها گیر نمی کند.
رینگ های چرخ محور تریلر هیچ ترک، تکه‌های از دست رفته، خم شدگی یا رگه های زنگ زدگی ندارند، اتصال دهنده های چرخ محکم هستند و از بین نرفته و شکسته یا شل نیستند.
صفحه متحرک و خار قفل شونده -قفل شده و محکم هستند، در اعضای عرضی، میله‌های پیچشی یا لبه بیرون زده چرخ هیچگونه خمیدگی، شکاف، شکستگی یا جوش جدا شده‌ای ندارند.
اتاقک های ترمز محکم هستند، هیچ ترک‌خوردگی ندارند و هیچ چیز مانع حرکت میله فشار نمی شود.
همه جغجغه ها – به شکل دستی آنها را بکشید یا از میله نگهدارنده برای بررسی وضعیت حرکت، وضعیت مکانیکی و سایش آنها استفاده کنید.
سیستم تعلیق دارای ترک خوردگی، از دست دادن قطعات یا شکسته شدن فنرها نیست، میله های انقباضی یا میله های متحرک ایمن بوده و آسیب ندیده، قطعه از دست رفته یا کمربندهای U شکل شکسته ندارند، کمک فنرها به طور ایمن سوار شده و نشت نمی کنند. اگر وسیله نقلیه دارای سیستم تعلیق بادی است؛ کیسه های هوای آسیب دیده، فرسوده یا غیرفعال را بررسی کنید.
مجموعه محورها فاقد شکاف، ترک، سوراخ و جوش شکسته شده هستند.

عقب وسیله نقلیه

همه انواع وسایل نقلیه:

راهنمای راست و چپ کار می کند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند.
چراغ های هشدار دهنده خطر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند.
چراغ های ترمز کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند (در صورت امکان، از شخص دیگری بخواهید ترمزها را فعال کند تا بتوانید عملکرد مناسب آنها را بررسی کنید).
چراغ های هشداردهنده ترافیکی و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند، بازتابنده ها و نوار بازتابنده یکپارچه (در صورت وجود) تمیز هستند.
پلاک تمیز است، به طور محکم متصل شده است، برگه ثبت نام معتبر است، نور پلاک سالم است و کار می کند و شیشه آن تمیز است.
درها کار می کنند، بسته و محکم هستند (در صورت وجود).
شیشه های عقب تمیز هستند (در صورت وجود).
گل گیرها محکم هستند و روی لاستیک ها نمی مالند.
سیستم اگزوز محکم است و هیچ گونه نشتی قابل مشاهده ای ندارد، صدا خفه کن به طور ایمن وصل شده است (در صورت وجود).

اتوبوس:

چراغ چشمک زن زرد و قرمز متناوب کار می‌کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند (فقط در اتوبوس مدرسه).
نور سفید چشمک زن کار می کند (فقط اتوبوس مدرسه).
چراغ های هشداردهنده ترافیکی و چراغ نشانگر کار می کنند، شیشه ها تمیز بوده و هیچ ترک خوردگی ندارند، بازتابنده ها تمیز هستند (نوار بازتابنده یکپارچه، فقط برای اتوبوس مدرسه، تمیز است).
درب عقب به درستی باز می شود، به راحتی بسته می شود، زنگ خطر اضطراری کار می کند و مهر و موم درب عقب آسیب ندیده اند (فقط اتوبوس مدرسه).
تجهیزات ویژه ای برای حمل و نقل افراد معلول وجود دارد و در صورت مجهز بودن به درستی ایمن می شوند.
لاستیک زاپاس، در صورت مجهز بودن، باد شده و ایمن است، جک و ابزار به درستی در محل نگهداری می شوند.

آمبولانس
تجهیزات بیمار:

تجهیزات پزشکی به درستی قرار داده شده و موجودی آن تکمیل است.
کپسول آتش نشانی کاملاً شارژ شده و برچسب نشان می دهد که منقضی نشده است، یک دستگاه هشدار دهنده معتبر نیز وجود دارد.

سمت شاگرد وسیله نقلیه

همه انواع وسایل نقلیه:

بازرسی سمت شاگرد وسیله نقلیه را با استفاده از همان روشهای سمت راننده کامیون- کشنده و نیم تریلر ادامه دهید.

اتوبوس:

درپوش پرکننده سوخت موجود و محکم است.
درب مسافر به راحتی کار می کند و از داخل به شکل محکم بسته می شود.
پله ها تمیز هستند و چراغ زیر پله ها، در صورت وجود، کار می کند.
برگه بازرسی موجود، معتبر و در مکان صحیح نصب شده است.

داخل وسیله نقلیه و روشن کردن موتور

همه انواع وسایل نقلیه:

صندلی و آینه ها به درستی تنظیم شده اند.
کمربند ایمنی به درستی تنظیم و بسته می‌شود.
عملکرد پدال ترمز و کلاچ را (در صورت وجود) زیر پا حس کنید.
فرمان هیچگونه بازی یا شلی بیش از حد ندارد.
تمام درجه ها و چراغ های هشدار دهنده کار می کنند.
سطح سوخت مناسب است.
پنجره ها تمیز، شیشه جلو تمیز و عاری از ترک های اساسی است.
برف پاک کن ها کار می کنند، شوینده شیشه‌ها مایع کافی دارد و به خوبی اسپری می‌کند.
یخ زدا و بخاری به درستی کار می کنند.
بوق کار می کند و بوق دنده عقب در صورت وجود به درستی کار می کند – در برخی مقررات وسیله نقلیه را هنگامی که اطراف کارگران حرکت دارد به داشتن بوق دنده عقب ملزم می کنند.
موتور به خوبی و روان کار می کند.
هیچ صدای غیرمعمولی در موتور وجود ندارد.
هنگامی که کلاچ به داخل فشار داده می‌شود و در حالی که سیستم انتقال قدرت در حالت خنثی است برای گیربکس دستی (در صورت وجود)، صدای غیرمعمولی وجود ندارد.
تجهیزات رادیویی و سیستم P.A. کار می‌کند و آژیر در همه حالت ها فعال است (در صورت وجود).

کامیون – کشنده:

دریچه گاز دستی و پدال گاز به درستی کار می کنند.
زمان جمع شدن فشار هوا کافی است و هنگام فشار دادن ترمز، افت فشار هوا از حد قابل قبولی فراتر نمی رود.
ترمزهای اصلی با حرکت آهسته به جلو و توقف، آزمایش شده اند.

اتوبوس:

نرده مخصوص دستگیره محکم است.
کپسول آتش نشانی کاملاً شارژ شده و برچسب آن معتبر است، یک دستگاه هشدار دهنده تأیید شده وجود دارد.
جعبه کمک های اولیه کاملاً مجهز است.
تمام خروجی های اضطراری به درستی باز و بسته می شوند (سیستم هشدار، فقط برای اتوبوس مدرسه، کار می کند).
ترمز دستی کار می کند.
بازوی توقف و چراغ ها کار می کنند (فقط اتوبوس مدرسه).
صندلی های مسافر به شکل محکم بر روی زمین بسته شده و از وضعیت مطلوبی برخوردار هستند.
فضای داخلی را برای تمیزی و آسیب بررسی کنید.
مهارهای مربوط به کار با ویلچر (در صورت مجهز بودن) محکم هستند.

تجهیزات و مدارک اضافی

همه انواع وسایل نقلیه:

کپسول آتش نشانی کاملاً شارژ شده است و برچسب نشان می دهد که منقضی نشده است.
یک دستگاه هشدار دهنده تایید شده وجود دارد.
جعبه کمک های اولیه کاملاً مجهز است.
تمام اسناد و مدارک لازم در وسیله نقلیه موجود است. این می‌تواند شامل ثبت نام وسیله نقلیه و بیمه معتبر، گواهی بررسی برنامه بازرسی خودرو (VIP)، فرم بازرسی قبل از سفر، گواهینامه تناسب ایمنی، مجوزها، دفترچه ثبت روزانه معتبر و سایر اسناد پشتیبانی باشد.
تمام تجهیزات محافظتی شخصی که قبل از رفتن به یک محل کار مورد نیاز است وجود دارد.
ابزارها به درستی محکم شده اند.
لامپهای اضافی، فیوزها، کمربندها و سایر قطعات مورد نیاز وجود دارد.

بررسی پیش از حرکت ترمز بادی

اطلاعات زیر فقط یک راهنما است. در نتیجه در بررسی پیش از سفر خودرو، راننده، نقش مهمی در حفظ واحد ترمز بادی دارد. یک راننده باید هوشیار باشد و بداند که سیستم ترمز بادی چگونه کار می کند. هرگونه مشکل ترمز باید گزارش شود تا تعمیرات لازم انجام شود.

مرحله ۱

با قرار دادن وسیله نقلیه در سطح هموار، جلو چرخ ها را مسدود کنید.
بازرسی چشمی از اجزای ترمز بادی را انجام دهید.

مرحله ۲ (سیستم حفاظت کشنده)

موتور را با استفاده از کلید در حالت “آماده حرکت” خاموش بگذارید.
دریچه تأمین هوای تریلر (دکمه قرمز) را فشار دهید؛ شیر کنترل پارک (دکمه زرد) باید کشیده شود.
هر دو خط هوا به تریلر را جدا کنید.
دریچه تأمین هوای تریلر باید با ۴۰ – ۶۰ پوند بر اینچ مربع (PSI) (۲۷۶ – ۴۱۴ کیلوپاسکال) یا بالاتر روشن شود.
هشدار فشار کم هوا باید با ۶۰ پوند بر اینچ مربع (۴۱۴ کیلوپاسکال) روشن شود.
شیر پایی یا دستی را اعمال کرده و نگه دارید. هوا نباید از خط باز اصلی تریلر نشت کند.

مرحله ۳ (شیر کنترل پارک)

شیر کنترل پارک را فشار دهید (دکمه زرد رنگ).
شیر پایی را اعمال کنید.
شیر کنترل پارک باید در ۲۰ – ۴۵ پوند بر اینچ مربع (۱۳۸ – ۳۱۱ کیلوپاسکال) شروع به کار کند.
هر دو خطوط هوایی را به تریلر وصل کنید.

مرحله ۴ (چرخه تأمین)

موتور را روشن کرده و با دور موتور بالا حدود ۱۲۰۰ دور در دقیقه آن را روشن نگه دارید.
آزمایش بازیابی کمپرسور را انجام دهید؛ باید در بازه زمانی ۳ دقیقه به ۵۰ تا ۹۰ پوند بر اینچ مربع (۳۴۵ تا ۶۲۱ کیلوپاسکال) برسد.
چراغ هشدار دهنده فشار پایین هوا باید در ۶۰ پوند بر اینچ مربع (۴۱۴ کیلوپاسکال) خاموش شود.
برای تأیید قطع مسیر هوا توسط گاورنر در ۱۲۰ – ۱۳۵ پوند بر اینچ مربع (۸۲۸ – ۹۳۱ کیلوپاسکال) فشار هوای سیستم را به حداکثر برسانید.
ترمزهای اصلی را برای کاهش فشار هوا تا وقتی که گاورنر باز شود، فعال کنید. مطمئن شوید فشار قطع کردن ۲۰ – ۲۵ پوند بر اینچ مربع (۱۳۸ – ۱۷۲ کیلوپاسکال) کمتر از فشار باز شدن گاورنر است.

مرحله ۵ (نشت های سیستم بادی)

هر دو شیر کنترل پارک را فشار داده و فشار هوا را بازیابی کنید.
موتور را خاموش کنید.
ترمزهای اصلی را اعمال کرده و برای دو دقیقه متوالی محکم فشار دهید.
پس از تثبیت سیستم باید حداکثر ۴ پوند بر اینچ مربع (۲۸ کیلوپاسکال) برای واحد قدرت، به علاوه ۲ پوند بر اینچ مربع (۱۴ کیلوپاسکال) اضافی برای هر تریلر فشار هوا کاهش یابد.
ترمزهای اصلی را آزاد کرده و ترمزهای پارک فنری را فعال کنید.

مرحله ۶ (واکنش ترمز اصلی)

مسدود کننده های چرخ ها را بردارید.
ترمز پارک فنری را آزاد کنید.
با استفاده از شیر پایی واکنش ترمزها را آزمایش کنید.
با استفاده از ترمز دستی تریلر، واکنش ترمزهای تریلر را آزمایش کنید.

بررسی های حین سفر و توقف

استراحت و توقف های بررسی دو هدف دارند. اول، آنها یک وقفه و تغییر روال را فراهم می‌کنند. بعد از توقف برای استراحت، احساس خستگی کمتر و هوشیاری بیشتری خواهید داشت. دوم اینکه، می‌توانید وسیله نقلیه خود را پس از مدتی که در جاده است، بررسی کنید. شما قادر خواهید بود که ببینید آیا همه چیز هنوز محکم است و آنطور که باید کار می کند یا خیر.
استراحت و توقف برای بررسی را طبق الزامات کد ایمنی ملی (NSC) و خط مشی شرکت خود برنامه‌یزی کنید.

هنگام انتخاب جا برای توقف، موارد زیر را در نظر بگیرید:

مطمئن شوید وسیله نقلیه کاملا از جاده خارج شده است.
باید قادر باشید به محل استراحت وارد شده و خارج شوید و برای بررسی در حالت توقف مجبور به دنده عقب گرفتن وسیله نقلیه نباشید.
در پایین تپه یا شیب سربالایی توقف نکنید.
منطقه توقف باید دارای یک خط شتاب‌گیری مناسب باشد تا بتوانید با سرعت مناسب در بزرگراه ادغام شوید.

بررسی وسیله نقلیه در محل توقف استراحت و بررسی باید شامل موارد زیر باشد:

همه چراغ ها تمیز بوده و به خوبی کار می‌کنند.
هیچ نشت هوایی وجود نداشته باشد.
همه چرخ ها محکم بوده و لاستیک ها دارای باد مناسب و داغ نباشند.
هیچ جزء شکسته و شلی در وسیله نقلیه وجود نداشته باشد.
بار محکم باشد.
پلاکارد کالاهای خطرناک تمیز و محکم باشد (در صورت وجود).
مکانیسم قفل شوندگی تریلر محکم بوده و در شرایط مناسبی باشند.
ترمزها به درستی تنظیم شده باشند.

گزارش به ایستگاه بررسی وسیله نقلیه

یکی از اشتباهات رایج در مورد ایستگاه های بازرسی خودرو این است که فقط وسایل نقلیه بزرگ تجاری باید گزارش دهند. قانون این است که تمام وسایل نقلیه تجاری یا ترکیب وسایل نقلیه با وزن بیش از ۴۵۰۰ کیلوگرم باید هنگام فعال شدن چراغ های چشمک زن بزرگراه، خود را به ایستگاه های بازرسی معرفی کنند. “وسیله نقلیه تجاری” به وسیله نقلیه‌ای گفته می شود که به منظور تأمین حمل و نقل توسط شخص یا از طرف شخصی در بزرگراه اداره می شود اما شامل وسیله نقلیه مسافرتی شخصی نمی شود.
اگر در حال استفاده از وسیله نقلیه موتوری هستید که نیاز به گزارش دارد، اگر وسیله نقلیه بارگیری شده است، به آرامی از خط مقیاس عبور کنید. در صورت خالی بودن، به آرامی در خط کنار خط مقیاس رانندگی کنید. چه با بار چه خالی صفحه نور را برای راهنمایی نگاه کنید. اگر چراغ “STOP” فعال است، وسیله نقلیه را متوقف کرده و منتظر دستورالعمل های بعدی باشید. اگر چراغ “BACK UP” فعال است، به آرامی و با اطمینان از وسیله نقلیه، عقب بروید و بخاطر داشته باشید که ممکن است وسایل نقلیه دیگری نیز در پشت سر شما باشند. در صورت فعال بودن چراغ “PARK”، وسایل نقلیه را در قسمت پارک، پارک کرده و کلیه اسناد خودرو و راننده را به ساختمان مقیاس برسانید.

بررسی های پس از سفر

در پایان شیفت، توصیه می شود که بازرسی پس از سفر را انجام دهید. با این کار می‌توانید در صورت لزوم قبل از سفر بعدی خدمات یا تعمیرات مورد نیاز را بدست آورید. این گزارش باید شامل هر گونه مشکل کشف شده در طول سفر باشد. عقب انداختن انجام بازرسی منجر به مشکلاتی ناامیدکننده، زمان بر و هزینه بر می‌شود.

بررسی پس از سفر برای اتوبوس مدرسه

اتوبوس مدرسه دچار فرسودگی و خرابی قابل توجه می شود. در شرایط نامساعد جوی، اغلب در جاده های دشوار حرکت می کند و معمولاً مملو از کودکان پر جنب و جوش است. به همین دلیل، مهم است که در پایان هر سفر اتوبوس را از داخل و خارج بازرسی کنید.

باید موارد زیر را انجام دهید:

اتوبوس را برای پیدا کردن وسایل گمشده و کودکانی که در خواب هستند یا هنوز در اتوبوس هستند، بررسی کنید.
کف را تمیز کنید، مخصوصاً در اطراف پله‌های جلویی.
وضعیت تجهیزات اضطراری را بررسی کنید.
هرگونه آسیب جزئی و نشت مایعات در زیر اتوبوس را گزارش دهید.
لاستیک ها را از نظر خرابی و نشت هوا بررسی کنید.

فصل ۰۴: رانندگی وسایل نقلیه کلاس ۱

رانندگی کامیون – کشنده و نیم تریلر

محدودیت های اندازه و وزن وسایل نقلیه تجاری

وسایل نقلیه تجاری نباید بیش از ابعاد زیر باشند:
عرض ۶/۲ متر. اگر وسایل نقلیه از ۰۵/۲ متر عریض تر باشد، به چراغ های هشدار دهنده کناری نیاز است. این چراغ ها باید در جلو زرد و در عقب قرمز باشند.

۱۵/۴ متر ارتفاع از سطح زمین
۵/۱۲ متر طول برای یک کامیون
۲/۶ متر طول بین دو محور برای یک کامیون – کشنده
۲۳ متر طول کلی برای یک تریلر، نیم تریلر یا کامیون و تریلر یدک کش
۲۵ متر طول کلی برای ترکیبات وسایل نقلیه انجمن حمل و نقل کانادا (TAC) متشکل از قطارهای گروه های A ، B و C.
اگر وزن روی لاستیک، محور یا گروه های محوری یا وزن ناخالص وسیله نقلیه بیش از حد مجاز که در مقررات اندازه و وزن خودرو تجاری (AR 315/2002) آورده شده است، باشد هیچ وسیله نقلیه یا ترکیب وسایل نقلیه‌ای مجاز به کار در بزرگراه‌ها نخواهد بود.
تجهیزات مخصوص، با اندازه یا وزن بزرگ تر از حد معمول نیاز به مجوز ویژه دارند. این مجوز شرایط خاصی در آن خواهد داشت. این شرایط موارد زیر را شامل می شود:
مسیرهایی که ممکن است طی کنید
روزها و ساعت های سفر
نوع تجهیزاتی که باید استفاده شود
هر چیز دیگری که برای جلوگیری از آسیب رسیدن به جاده و اطمینان از ایمنی لازم باشد.

ترمزهای بادی

اطلاعات دقیق ترمز بادی را می‌توان در کتابچه راهنمای ترمزهای بادی آلبرتا یافت. این کتاب راهنما هنگامی که برنامه ترمز بادی آلبرتا را در یک آموزشگاه یا نهاد مجاز رانندگی تکمیل می‌کنید، به شما ارائه می شود. برای بدست آوردن ضمیمه ترمز بادی “Q” در گواهینامه رانندگی خود باید برنامه را کامل کنید. این ضمیمه برای کارکرد هر وسیله نقلیه دارای ترمز بادی لازم است.

چقدر طول می کشد تا یک وسیله نقلیه متوقف شود؟

برای متوقف کردن یک وسیله نقلیه در حال حرکت، یک راننده باید سه عمل را انجام دهد:

ببیند – یک خطر
فکر کند – تصمیم بگیرید که متوقف شوید.
انجام دهد – پا را روی پدال ترمز قرار دهید تا جایی که خودرو متوقف شود.

عملکرد هر سیستم ترمز، کند کردن حرکت وسیله نقلیه در حال حرکت است. توقف خودروهای سنگین تجاری نسبت به وسایل نقلیه کوچکتر، زمان و مسافت بیشتری را می طلبد. برای غلبه بر وزن و حرکت رو به جلو، به نیروی ترمز بیشتری نیاز است.

مسافتی که یک وسیله نقلیه تجاری برای توقف نیاز دارد تحت تأثیر چهار عامل زیر قرار دارد:

وضعیت ترمز

تمام ترمزهای یک وسیله نقلیه باید وظیفه را به همان شیوه انجام دهند. اگر یک یا چند ترمز به درستی تنظیم نشده یا نگهداری نشوند، ترمزهای باقیمانده باید اصطکاک بیشتری ایجاد کنند. این بدان معناست که توقف وسیله نقلیه بیشتر طول می کشد.

۱ .کشش: کشش، اصطکاک بین سطح جاده و منطقه ای است که تایر با آن در تماس است. میزان کشش وسیله نقلیه به موارد زیر بستگی دارد:

وضعیت جاده
میزان سطح تماس لاستیک با سطح جاده
وضعیت و فشار باد لاستیک ها
وزن ناخالص وسیله نقلیه (GVW)

هرچه کشش خودرو بیشتر باشد، زمان و مسافت کمتری برای متوقف شدن لازم است. بیشترین کشش دقیقاً قبل از قفل شدن همه چرخ ها به وجود می آید. در هنگام لغزش (سر خوردن) چرخ‌ها کشش کمتری وجود دارد.

وزن (GVW): یک وسیله نقلیه سنگین اگر چه از کشش بهتری برخوردار است اما برای توقف به زمان و مسافت بیشتری نیاز دارد. وقتی وزن دو برابر می شود، میزان نیروی مورد نیاز برای توقف وسیله نقلیه دو برابر می شود و توقف آن وسیله نقلیه حدود دو برابر طول خواهد کشید (شکل ۱ – صفحه ۴۲).

سرعت: هرچه سرعت بیشتر باشد، زمان و مسافت بیشتری برای توقف لازم است. شکل ۲ نشان می دهد که دو برابر شدن سرعت وسیله نقلیه به این معنی است که برای توقف خودرو چهار برابر نیروی ترمز لازم است. شکل ۳ نشان می دهد که اگر سرعت و وزن هر دو، دو برابر شوند، مقدار نیروی مورد نیاز برای توقف خودرو هشت برابر افزایش می یابد.

فاصله توقف

مسافت توقف کلی برای توقف کامل وسیله نقلیه از زمانی که راننده به لزوم استفاده از ترمزها تا زمان توقف کامل وسیله نقلیه پی می‌برد، اندازه گیری می شود. زمان متوقف شدن یک وسیله نقلیه تحت تأثیر چهار عامل است:

زمان ادراک: مدت زمانی است که فرد متوجه نیاز به توقف وسیله نقلیه می‌شود. میانگین زمان ادراک حدود سه چهارم ثانیه است. اگر فردی به رانندگی توجه نکند یا از نظر جسمی یا روحی در شرایط مناسب نباشد، زمان ادراک می‌تواند افزایش یابد. فاصله ادراک، مسافتی است که یک وسیله نقلیه در این مدت طی می‌کند.

زمان عکس العمل راننده: مدت زمانی است که بین تصمیم گیری برای توقف و فشار واقعی روی پدال ترمز لازم است. زمان عادی واکنش راننده حدود سه چهارم ثانیه است. اگر راننده زمان واکنش کمتری داشته باشد:

خسته است، یا
قبلا الکل یا مواد مخدر مصرف کرده است.

فاصله واکنش، میزان مسافتی است که یک وسیله نقلیه در این مدت طی می کند.

۳ زمان تاخیر: مدت زمانی است که سیستم ترمز بادی پس از فشار دادن پدال ترمز توسط راننده، پاسخ می دهد. ترمزهای بادی بلافاصله پاسخ نمی دهند زیرا زمان زیادی طول می کشد تا هوای فشرده در سیستم جریان یابد که حدود ۱۰/۴ ثانیه طول می کشد. فاصله زمان تاخیر، مسافتی است که یک وسیله نقلیه در این مدت طی می کند.

۴ مدت زمان ترمز: زمانی است که برای توقف کامل وسیله نقلیه پس از اعمال ترمز لازم است. زمان ترمز بستگی به موارد زیر دارد:

نیرویی که با آن ترمز گرفته می شود
وضعیت ترمز و لنت ها
کشش لاستیک ها روی سطح جاده
وزن و سرعت وسیله نقلیه

فاصله ترمز، مسافتی است که یک وسیله نقلیه در این مدت طی می کند.

فاصله توقف کل مجموع فاصله ادراک، فاصله واکنش، فاصله زمان تاخیر و فاصله ترمز است.

عامل دیگری که در فاصله توقف نقش دارد شیب یا زاویه جاده است. یک وسیله نقلیه که از پایین یک تپه عبور می کند به دلیل تأثیر جاذبه به یک توقف طولانی تر از یک وسیله نقلیه که با همان سرعت در یک سطح مسطح حرکت می کند نیاز دارد. یک وسیله نقلیه که از یک تپه بالا می رود در مسافت کمتری نسبت به وسیله نقلیه‌ای که با همان سرعت در یک سطح مسطح حرکت می کند، متوقف می شود، این به دلیل تأثیر زاویه جاده است.

اطلاعات کلی در مورد ترمز گرفتن

هنگام استفاده از ترمز، با فشار یکنواخت پدال را فشار داده و با کم شدن سرعت خودرو، پدال را آزاد کنید. درست قبل از توقف، ترمزها را رها کنید تا از حرکت تند یا سریع اجتناب کنید. سپس دوباره به پدال ترمز فشار وارد کنید تا وسیله نقلیه متوقف شود.
به ترمزهای بادی ضربه نزنید (به طور متناوب فشار دهید و سپس آزاد کنید)؛ زیرا این امر منجر به کاهش فشار هوا می شود. ضربه زدن روی یک سراشیبی طولانی ممکن است به این معنی باشد که فشار هوای کافی برای عملکرد مناسب ترمزها نخواهید داشت.
از استفاده بیش از حد ترمز در سراشیبی ها خودداری کنید. قبل از رفتن به بالای تپه با دنده سنگین حرکت کنید. از دور موتور و کاهش دنده برای کنترل وسیله نقلیه در سراشیبی ها استفاده کنید.
در صورت پایین آمدن فشار هوا، در اسرع وقت در مکانی امن توقف کنید. قبل از ادامه حرکت، فشار هوا را افزایش دهید.
قبل از پایین آمدن از تپه، ترمزها را امتحان کنید. به فشار سنج هوا نگاه کنید، ترمز بگیرید و از دست دادن فشار غیر عادی هوا را بررسی کنید. اگر افت فشار غیرطبیعی وجود دارد، حرکت نکنید.
اگر از شیر دستی تریلر به خصوص در تپه‌های شیب دار زیاد استفاده شود، ممکن است ترمزهای تریلر خراب شوند. استفاده تنها از شیر دستی تریلر توصیه نمی‌شود زیرا منجر به سایش بیشتر ترمزهای تریلر و نه ترمزهای کامیون- کشنده می شود. این امر باعث ترمز نامتعادل بین کامیون – کشنده و تریلر می شود که می‌تواند باعث قیچی کردن واحد شود.
همیشه مطمئن شوید که ترمزها به درستی تنظیم شده اند. اگر تنظیم نباشند، برخی از ترمزها باید بیشتر از بقیه کار کنند. این می‌تواند باعث لغزش شود.
راننده نباید هیچ تریلی را که بیش از ۲۳۰۰ کیلوگرم وزن دارد و مجهز به ترمز کنترل شده توسط راننده نیست، به وسیله نقلیه متصل کند.

اتصال و جداسازی کامیون – کشنده و نیم تریلر

اتصال

مراحل اصلی اتصال کامیون – کشنده به نیم تریلر به شکل زیر است:

چرخ نیم تریلر را مسدود کنید. اگر فقط یک مسدود کننده دارید، آن را در قسمت عقب چرخ نیم تریلر قرار دهید. اگر دو مسدود کننده دارید، یکی را در جلو و دیگری را در عقب چرخ نیم تریلر قرار دهید.
بررسی کنید که آرواره های تشت همبندی در وضعیت آزاد (باز) باشند.
وضعیت صفحه متحرک نیم تریلر، خار اصلی و طوقه آن را از نظر سایش یا ترک خوردگی بیش از حد بررسی کنید.
کامیون – کشنده را موازی قلاب با نیم تریلر قرار دهید. قبل از تماس بین تشت همبندی و صفحه متحرک تریلر متوقف شوید.
بررسی کنید که ارتفاع تشت همبندی و نیم تریلر با هم مطابقت داشته باشند.

توجه

برخی تریلرهای قدیمی ممکن است ترمز دستی داشته باشند.

اگر نیم تریلر حداقل در یک محور ترمز فنری ندارد، خطوط هوایی را از کامیون – کشنده به نیم تریلر متصل کرده و مخازن هوای تریلر را پر کنید.
ترمزهای نیم تریلر را تنظیم کنید.
کامیون – کشنده را تا زمانی که اتصال برقرار نشود رو به عقب ببرید.
یک تست کشش محکم انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که از اتصال خوبی برخوردار هستید. در صورت وجود لقی قابل توجه، اصلاحات لازم را انجام دهید.
با چشم بررسی کنید که آرواره های تشت همبندی به خوبی در خار اصلی تریلر قفل شده باشند.
جک زمینی را بالا آورده و خطوط الکتریکی را وصل کنید.
مسدود کننده های چرخ ها را بردارید.

جداسازی

مراحل اصلی جداسازی کامیون – کشنده از نیم تریلر به شکل زیر است:

کامیون – کشنده و نیم تریلر را در یک خط مستقیم پارک کنید و ترمزهای پارک را اعمال کنید.
چرخ نیم تریلر را مسدود کنید. اگر فقط یک مسدود کننده دارید، آن را در جلوی چرخ نیم تریلر قرار دهید. اگر دو مسدود کننده دارید، یکی را در جلو و دیگری را در عقب چرخ نیم تریلر قرار دهید.
جعبه دنده را در دنده پایین قرار دهید.
خطوط برق و هوا را جدا کرده و تشت همبندی را باز کنید.
اتصالات برق و خطوط هوا را به کامیون – کشنده وصل کنید.
کامیون – کشنده را به آرامی به جلو حرکت دهید تا تشت همبندی از نیم تریلر جدا شود و سپس متوقف شوید.
بررسی کنید که جک زمینی از نیم تریلر پشتیبانی می کند.
کامیون – کشنده را به آرامی به جلو حرکت دهید تا زمانی که قاب کشنده کاملا از نیم تریلر جدا شود.

اتصال و جداسازی نگهدارنده های قلاب اصلی

مراحل اصلی جداسازی نگهدارنده های قلاب اصلی به شکل زیر است:

قسمت کشنده / قدرت و تریلر را در یک خط مستقیم پارک کنید.
ترمزهای پارک کشنده / قدرت و تریلر را اعمال کنید.
چرخ های تریلر را مسدود کنید.
خطوط هوا، الکتریسیته و دیگر شیلنگ های مربوط (در صورت وجود) را جدا کنید.
کابل / زنجیرهای ایمنی را از قسمت کشنده / قدرت جدا کنید.
خار ایمنی را جدا کنید (در صورت وجود).
مکانیسم قفل قلابی اصلی (طناب ایمنی) را آزاد کنید.

جک زمینی را در صورت وجود پایین بیاورید؛ در غیر اینصورت هنگام نیاز میله اتصال تریلر را مسدود کنید.
به آرامی قسمت کشنده / قدرت را جلو ببرید تا قلاب از چشمی بیرون بیاید.
توقف کرده و بررسی کنید که قلاب و چشمی از هم فاصله گرفته باشند.
مراحل اصلی اتصال تجهیزات قلاب اصلی به شکل زیر هستند:
واحد قدرت / کشنده را در خط مستقیم با قلاب چشمی قرار دهید.
پیش از اینکه قلاب به چشمی برسد توقف کنید.
چرخ های تریلر را مسدود کنید.
مطمئن شوید قلاب اصلی آماده گرفتن چشمی است.
مطمئن شوید قلاب و چشمی نشانه ای از ترک و خوردگی شدید نداشته باشند.
مطمئن شوید چشمی در ارتفاع مناسب پایین تر برای دریافت قلاب است، میله اتصال تریلر را در صورت نیاز تنظیم کنید.
واحد کشنده / قدرت را در موقعیت قرار دهید تا بتوانید چشمی را روی قلاب پایه پایین بیاورید.
قلاب پایه با ضربه محکم و ناگهانی بسته شده و از قفل شدن محکم آن اطمینان حاصل کنید.
کابل‌ها / زنجیرهای ایمنی را به درستی به واحد کشنده / قدرت متصل کنید.
خار ایمنی را ببندید (در صورت وجود).
به درستی خطوط هوا، خط برق و سایر شیلنگ های مرتبط را وصل کنید (در صورت وجود).
سیستم هوا را شارژ کنید و اگر مجهز به “خار بدون حرکت” است، برای اطمینان از انرژی خار، یک تست کشش انجام دهید.
برای اطمینان از ایمن بودن تمام مکانیسم‌های‌قفل، یک بازرسی بصری انجام دهید.
پای جک زمینی (در صورت وجود) را در موقعیت حرکت قرار دهید و مسدود کننده ها را بردارید.
از ایمن بودن تجهیزات اتصالی اطمینان حاصل کنید و قفل ایمنی را دوباره بررسی کنید.

مهمترین وظیفه در فرآیند اتصال، بررسی فیزیکی و بصری تمام اتصالات است. عدم انجام این کار ممکن است منجر به یک حادثه جدی شود.

مکانیسم های اتصال

ترکیب تریلرهای دوگانه

هنگام افزودن تریلر دوم به عقب تریلر رهبر، مکانیزم مبدل مورد نیاز است. هر مبدل باید پیوست تشت همبندی خود را داشته باشد. سه نوع مبدل مختلف وجود دارد.

قطاری

این مبدل دارای یک میله کشویی A شکل است که به یک نقطه قلاب تنها در تریلر رهبر متصل می شود. به دلیل شکل A اغلب به آن A-dolly (چرخ کوچک) گفته می شود. هنگامی که دو تریلر با استفاده از A-dolly بهم متصل می‌شوند، کل واحد را قطار A می نامند. این مبدل ها دو نقطه از مفصل را تبدیل می کنند (مفصل هایی که امکان حرکت پهلو به پهلو یا حرکت جانبی را دارند). یکی از این نقاط در قلاب و دیگری در تشت همبندی است.

قطار – مثالی از یک واحد متصل با استفاده از چرخ کوچک نوع A

قطاری B

در یک قطار B، مبدل بخشی از تریلر رهبر (اصلی) است. مجموعه تشت همبندی روی محور عقب تریلر اصلی قرار می گیرد. یا به طور دائمی در موقعیت ثابت است یا با محور عقب به بیرون می لغزد.

هیچ دالی مبدل مورد نیاز نیست، زیرا واحد دوم مستقیماً به قاب گسترده واحد اصلی متصل می‌شود.

قطار نوع B – مثال اتصال واحد با مبدل دالی نوع B

قطار C

قطار C مانند قطار A است ، به این دلیل که از یک مبدل مستقیم استفاده می کند. تفاوت این دو در این است که قطار C دارای دو قلاب چشمی و دو میله اتصالی در مبدل است.
دو میله به این معنی است که فقط یک نقطه اتصالی وجود دارد. نتیجه این است که تریلر کمتر به یک سمت حرکت می کند و پایدارتر است. برای بهبود عملکرد حتی بیشتر، مبدل های جفت میله ای دارای محور خودگردان هستند.
هنگام رانندگی با قطار C، بررسی کنید که فشار هوا بر روی محور فرمان در حد استاندارد وجود داشته باشد. اگر فشار هوا خیلی کم شود، چرخ‌ها بیش از حد حرکت اضافی خواهند داشت و واحد ناپایدار می شود. این امر می‌تواند منجر به لغزش فرمان شود که می‌تواند به مبدل و راننده آسیب برساند.

قطار نوع C – مثال اتصال واحد ها با استفاده از مبدل دالی نوع C

ترتیب اتصال

هنگام اتصال دو یا چند تریلر به یک واحد کشنده، همیشه سنگین ترین تریلر را مستقیماً به کشنده متصل کنید. سبک ترین تریلر باید دورترین فاصله از واحد کشنده را داشته باشد. صرف نظر از طول تریلرها این قاعده رعایت می‌شود. اگر تریلرها با توجه به وزن بهم متصل نشوند، واحد ناپایدار خواهد بود. تریلر عقب متزلزل خواهد شد و ممکن است کنترل واحد از بین برود.

مثال هایی از ترکیب طولانی وسایل نقلیه

رانندگی با وسایل نقلیه ترکیبی طویل

هنگامی که طبق ماده ۶۲ قانون ایمنی ترافیک مجوز حرکت وسایل نقلیه ترکیبی طویل (LCVs) صادر می شود، لیستی از مفاد کلی باید دنبال شود. برخی از این مقررات در زیر ذکر شده است.

توجه

برای داشتن یک لیست کامل کنونی و قبلی از کلیه مقررات، شرکتهای حمل و نقلی که مایل به استفاده از LCV هستند، باید با شعبه مهندسی حمل و نقل با شماره ۳۴۰-۵۱۸۹ (۴۰۳) تماس بگیرید. برای خدمات رایگان از هر نقطه در آلبرتا، با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.

شرکت ها باید مدرکی داشته باشند که رانندگان و مربیان رانندگان آنها شرایط ذکر شده در راهنمای رانندگی وسایل نقلیه رانندگی و / یا مربیان کانادایی اتحادیه کامیون‌داران وسایل نقلیه ترکیبی طولانی را برآورده و حفظ کنند.
شرکت حمل و نقل مسئول صدور گواهینامه رانندگی LCV سالانه است. گواهینامه راننده ۱۲ ماه پس از تاریخ صدور معتبر است و هنگام کار با LCV باید همیشه در اختیار راننده باشد. قبل از صدور گواهینامه رانندگی LCV، شرکت باید اطمینان حاصل کند که راننده شرایط زیر را دارد. راننده باید این شرایط را برای رانندگی LCV ها داشته باشد:
دارای گواهینامه رانندگی معتبر کلاس ۱ یا معادل آن باشد.
یک دوره ترمز بادی معتبر را پشت سر گذاشته باشد.
حداقل ۲۴ ماه یا ۱۵۰،۰۰۰ کیلومتر تجربه رانندگی با خودروهای مفصلی در گروه کلاس یک را داشته باشد.
طی ۴۸ ماه گذشته دوره پیشرفته رانندگی حرفه ای (PDIC) را گذرانده باشد.
دوره آموزشی راننده وسایل نقلیه ترکیبی اتحادیه کامیون‌داران کانادایی یا معادل آن را گذرانده باشد.
دارای چکیده راننده باشد و تاریخ آن بیش از یک ماه قبل از تاریخ صدور گواهینامه راننده نباشد. نباید حاوی محکومیت های قضایی در رابطه با رانندگی در ۳۶ ماه گذشته باشد؛ نباید بیش از دو تخلف رانندگی در ۱۲ ماه گذشته داشته باشد و نباید ۳ تخلف رانندگی در ۳۶ ماه گذشته در آن ثبت شده باشد. تاریخ محکومیت و تاریخ فعلی، تاریخ هایی هستند که برای تعیین بازه زمانی استفاده می شوند.
در ۱۲ ماه گذشته در رابطه با مقررات کنونی، شرایط مجوزگیری و مشکلات مربوط به رانندگی LCV ها یاد گرفته باشد.

محدودیت سرعت برای وسایل نقلیه ترکیبی طویل

حداکثر سرعت مجاز برای رانندگان وسایل نقلیه ترکیبی طویل نباید بیش از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت یا سرعت مجاز نصب شده، هر کدام که کمتر باشد.

مهارت ها و مانورهای رانندگی

فاصله طولی بین وسایل نقلیه

به یاد داشته باشید که قانون دو ثانیه ای حداقل فاصله طولی برای وسایل نقلیه مسافربری است و با هر سرعتی قابل اجرا است. هنگام کار با وسیله نقلیه بزرگ، از قانون چهار ثانیه ای برای تعیین فاصله طولی مطمئن استفاده کنید. به وسیله نقلیه جلو نگاه کنید که از کنار یک شی ثابت مانند یک پست تلفن عبور می کند و شروع به شمارش روی هزار و یک، هزار و دو و غیره کنید. اگر قبل از شمردن تا هزار و چهار به جسم برسید، خیلی سریع دنبال می کنید. برای افزایش فاصله بین وسیله نقلیه خود و وسیله نقلیه پیش رو، باید سرعت خود را کم کنید.
تریلرهای دو و سه گانه فضای بیشتری نسبت به سایر وسایل نقلیه تجاری اشغال می کنند. آنها نه تنها طویل‌تر هستند، بلکه به فضای بیشتری نیز احتیاج دارند زیرا نمی‌توانند به سرعت بچرخند یا متوقف شوند. فاصله طولی را بیشتر کنید. قبل از ورود یا عبور از ترافیک اطمینان حاصل کنید که شکاف ها به اندازه کافی بزرگ هستند. قبل از تغییر مسیر مطمئن باشید که از کناره ها فاصله کافی دارید. وقتی شرایط جوی، جاده ای یا ترافیکی نامناسب است، مسافت طولی را دو برابر کنید.

خروج از مسیر

در هر وسیله نقلیه‌ای که محور عقب هنگام چرخش قادر به هدایت نباشد، لاستیک های عقب مسیری متفاوت از لاستیک های محور فرمان را دنبال خواهند کرد. به این حالت خروج از مسیر گفته می شود. دو نوع خروج از مسیر وجود دارد:

خروج از مسیر با سرعت پایین هنگام رانندگی در شهر معمول است. در پیچ های با سرعت کم یا متوسط، لاستیک های عقب به سمت داخل مسیر فرمان گیری کشیده می شوند. هر چه فاصله محور چرخ خودرو بیشتر باشد یا پیچ تنگ تر باشد، خروج از مسیر بیشتری اتفاق می‌افتد.
خروج از مسیر با سرعت بالا اثر نیروی گریز از مرکز (پرت شدن به بیرون) است. وقتی وسیله نقلیه با سرعت بیشتری حرکت می کند، تایرهای عقب هنگام چرخش از مسیر فرمان گیری به سمت بیرون کشیده می شوند. هنگام رانندگی با یک وسیله نقلیه بزرگ، موقع ورود به پیچ ها در بزرگراه های باز از سرعت متوسط استفاده کنید. در غیر این صورت، ممکن است با سرعت بالا از مسیر خارج شوید و منجر به یک وضعیت خطرناک شوید.

گردش ها

چرخاندن یک وسیله نقلیه بزرگ در مقایسه با چرخاندن وسیله نقلیه مسافربری، مهارت و دانش متفاوتی می خواهد. برای شروع، به قوانین کلی چرخش که در کتاب راهنمای راننده برای رانندگی، ایمنی و صدور مجوز توضیح داده شده است، نگاهی بیندازید. تمایلات خروج از مسیر در خودروهای بزرگ و اینکه شعاع چرخش آن گسترده تر از سایرین است را به خاطر داشته باشید. روش فرمان گیری دست به دست توصیه می شود. همیشه برای هدایت وسیله نقلیه از هر دو دست استفاده کنید. قبل از شروع چرخش دنده مناسب را انتخاب کنید مگر اینکه خودرو گیربکس اتوماتیک داشته باشد.

گردش به راست

توجه داشته باشید که به ازای هر چرخش فرمان، چرخ های عقب مسیری کوتاهتر از چرخ‌های جلو را طی می کنند. در هر نوبت به این خروج از مسیر کوچک اجازه دهید اتفاق افتد. در غیر این صورت، وسیله نقلیه شما می‌تواند به وسیله‌نقلیه دیگری، یا یک چیز ثابت برخورد کند، یا از جدول عبور کند و به یک عابر پیاده برخورد کند.

اگر خیابان باریک است، قبل از شروع پیچ به خوبی به داخل تقاطع وارد شوید. ممکن است لازم باشد از خط مرکزی خیابانی که به آن وارد می شوید یا از خط دوم ترافیک پیچیدن را آغاز کنید. در هر زمان از چرخش، محتاط باشید و اطمینان حاصل کنید که این کار با ایمنی انجام می شود.
در هنگام چرخش به دنبال وسایل نقلیه کوچکتر و دوچرخه سواری باشید که ممکن است سعی کنند از سمت راست کشنده – تریلر حرکت کنند.

گردش به چپ

هنگام گردش به چپ، اطمینان حاصل کنید که قوس چرخش وسیله نقلیه شما به اندازه کافی گسترده است و اجازه می دهد وسیله نقلیه در سمت چپ بدون عبور از خط وسط خارج شود. پیچ شما باید به اندازه کافی گسترده باشد تا از قطع گوشه و برخورد خودرو با وسیله نقلیه دیگر جلوگیری کند. پیچ را با رانندگی به سمت راست خط وسط جاده ورودی کامل کنید.

پیچ ها

با سرعتی وارد پیچ شوید که نیازی به ترمز نباشد، ولی در عین حال به شما اجازه دهد تا در حالت پیچیدن به تدریج شتاب بگیرید.
هنگام ورود به یک پیچ، نیروی گریز از مرکز بر روی خودرو تأثیر می گذارد. این نیرو وسیله نقلیه را به سمت خارج پیچ سوق می دهد.
کشش وسیله نقلیه در برابر نیروی گریز از مرکز مقاومت می کند. میزان کشش چرخ های شما با سطح جاده، میزان کنترلی که می‌توان روی وسیله نقلیه حفظ کرد را تعیین می کند.
هنگامی که سرعت افزایش می یابد، تکانه و نیروی گریز از مرکز هر دو بیشتر می شوند. وقتی خیلی سریع وارد یک پیچ می شوید، ممکن است این نیروها بیشتر از کشش موجود باشد. این می‌تواند کنترل وسیله نقلیه را از بین ببرد.
اگر با سرعت بالا حرکت می کنید و سعی کنید با ترمز گرفتن سرعت را کاهش دهید، این می‌تواند منجر به لغزیدن خودرو، چپ یا قیچی کردن آن شود.

پیچ به راست

جلوی وسیله نقلیه را نزدیک به مرکز جاده نگه دارید تا چرخ های تریلر از روی حاشیه یا جدول عبور نکنند یا از آسفالت خارج نشوند.

پیچ به چپ

جلوی وسیله نقلیه را به لبه خارجی پیچ (سمت راست جاده) نزدیک نگه دارید تا چرخ های تریلر روی باند سمت چپ نروند.

پارک کردن

همیشه یک مکان امن برای پارک خودرو انتخاب کنید. ترمز دستی کشنده را اعمال کنید. برای نگه داشتن یک واحد پارک شده از شیر دستی تریلر استفاده نکنید. گیربکس را در پایین ترین دنده یا دنده عقب قرار دهید (در صورت وجود). اگر وسیله نقلیه دارای یک محور دو سرعته است، محور را در محدوده پایین قرار دهید.
به طور مناسب چرخ ها را با استفاده از مسدودکننده های چرخ مسدود کنید. حداقل اندازه مسدود کننده‌های مربع باید ۱۵ سانتی متر در ۱۵ سانتی متر باشد.
انتظار نداشته باشید که گیربکس کار ایمن‌سازی خودرو را انجام دهد. همیشه از سیستم ترمز پارک و مسدود کردن چرخ ها استفاده کنید.

پارک در تپه ها

طبق قانون، چرخ های یک وسیله نقلیه پارک شده نباید بیش از ۵۰ سانتی متر از جدول فاصله داشته باشند. هنگام پارک، وسیله نقلیه باید در جعبه دنده دستی در دنده پایین یا دنده عقب و برای گیربکس اتوماتیک در حالت پارک قرار داده شود. ترمز پارک را اعمال کنید. اطلاعات زیر مربوط به وسایل نقلیه پارک شده در سمت راست جاده است. برای وسایل نقلیه پارک شده در سمت چپ جاده (یک طرفه)، چرخ های جلو را در جهت مخالف بچرخانید.

برای پارک در سرازیری، با یا بدون جدول، چرخ‌های جلو باید همیشه به سمت راست چرخانده شوند.
برای پارک در سربالایی با جدول، چرخ های جلو باید همیشه به سمت چپ چرخانده شوند.
برای پارک در سربالایی و بدون جدول، واحد‌های کشنده و تریلر با یک نقطه اتصال باید چرخ های جلو را همیشه به سمت چپ بچرخانند.

توجه

اگر جدول وجود دارد، قبل از اعمال ترمز دستی، اجازه دهید تا حرکت وسیله نقلیه تا جایی که چرخ‌های جلو با جدول تماس پیدا می‌کنند، ادامه پیدا کند. اگر وسیله نقلیه شروع به حرکت کند، این امر باعث می شود که وسیله نقلیه از کنار جاده بیرون نرود.

دنده عقب

هنگام دنده عقب گرفتن با یک نیم تریلر، فرمان را در جهت مخالف به مکانی که می‌خواهید تریلر حرکت کند، بچرخانید. روش دیگر قرار دادن دست در پایین فرمان و حرکت دادن دست در همان جهتی است که می خواهید تریلر حرکت کند. کشنده باید یک شکل S را دنبال کند تا بتواند به راحتی تریلر را به اطراف منتقل کند.
همیشه وسیله نقلیه را به آرامی به عقب حرکت دهید و از هر دو آینه دید عقب استفاده کنید. هرگز فراموش نکنید که همیشه در پشت وسیله نقلیه یک نقطه کور وجود دارد که در آینه ها قابل مشاهده نیست.
با برنامه ریزی قبلی از دنده عقب غیرضروری خودداری کنید.
قبل از حرکت به عقب، برای احتیاط ایمنی بوق را به صدا درآورید. برای هر طولی از دنده عقب گرفتن، حداقل یک بار بوق زدن را تکرار کنید.
در صورت امکان، از شخصی بخواهید که به عنوان راهنما عمل کند و سیگنال های دستی را بین راننده و راهنما ایجاد کند. راهنما باید بتواند مسیری که وسیله نقلیه طی می کند را ببیند. راننده باید قادر به دیدن راهنما باشد. اگر نمی‌توانید راهنما را ببینید، متوقف شوید.
به یاد داشته باشید که حتی با داشتن راهنما، راننده هنوز مسئول تمام حرکات وسیله نقلیه است.

راهنما دید مناسبی از مسیر حرکت وسیله نقلیه و ارتباط چشمی با راننده دارد.

اگر داشتن راهنما امکان پذیر نیست، همیشه قبل از شروع حرکت، ناحیه ای را که در آن در حال دنده عقب گرفتن هستید، بررسی کنید. از وسیله نقلیه پیاده شوید، پشت آن قدم بزنید و منطقه را با چشم بررسی کنید. به دنبال موانع و فضاهای باز باشید.
اگر فاصله برگشت از دو برابر طول خودرو بیشتر است، توقف کنید، بیرون بیایید و مناطق پشت، بالا، پایین و اطراف کل وسیله نقلیه را چشمی بررسی کنید.
پای خود را از روی گاز بردارید. برای شروع دنده عقب واحد به ندرت نیاز به استفاده از آن خواهید داشت. همیشه کمترین دنده برای عقب رفتن موجود را انتخاب کنید. در صورت نیاز به متوقف شدن سریع، حرکت خود را بسیار آهسته انجام دهید و پای راست خود را روی پدال ترمز قرار دهید.

موارد زیر برخی مثال های راهنماهای دستی هستند:

دنده عقب در مسیر مستقیم

خط مستقیم ساده ترین و ایمن ترین شکل دنده عقب گرفتن است. هر زمان که امکان دارد مستقیماً دنده عقب بگیرید. به طور معمول در هر دو آینه از فضایی که در حال عقب رفتن هستید نمای واضحی خواهید داشت.

دنده عقب گرفتن ۹۰ درجه، دنده عقب از یک طرف (سمت چپ)

دنده عقب به سمت چپ نمای واضحی در آینه سمت چپ از فضایی که در حال دنده عقب گرفتن به آن هستید فراهم می کند.
حرکت به عقب را شروع کرده و فرمان را به سمت راست بچرخانید تا تریلر را به سمت چپ حرکت دهید. هنگامی که تریلر به سمت فضای پارک خم شد، فرمان را به سمت چپ بچرخانید و اجازه دهید کشنده تریلر را به فضای دلخواه دنبال کند.
وقتی تریلر موازی با فضای پارک است، فرمان را حتی بیشتر به سمت چپ بچرخانید تا کسنده نسبت به تریلر در خط مستقیم قرار گیرد. به آرامی برگشتن به فضای پارک را به پایان برسانید.

دنده عقب گرفتن ۹۰ درجه، سمت نقطه کور (سمت راست)

برگشت از سمت کور از همان مراحل دنده عقب گرفتن سمت واضح استفاده می کند. با این حال، دیدن اینکه کجا می روید، دشوارتر است. پس از شروع به دنده عقب گرفتن، بیشتر از آینه سمت راست، از جمله آینه محدب استفاده خواهید کرد.
برای بررسی موقعیت خود باید مرتباً متوقف شده و از کشنده خارج شوید.
این نوع دنده عقب سخت ترین و همچنین بالقوه خطرناک ترین نوع است. اگر می‌توانید از آن اجتناب کنید.

اطلاعات مهم برای رانندگان تجاری

هنگام حمل الوار بر روی یک وسیله نقلیه، ممکن است هنگام چرخش، پشت بیرون زده الوارها به باند کناری وارد شوند. قبل از اینکه بپیچید، سعی کنید اجازه دهید ترافیک نزدیک شما از طرفین عبور کنند.
اگر در بزرگراه خرابی رخ داد، هر چه زودتر وسیله نقلیه را در موقعیتی ایمن در سمت راست مسیر متوقف کنید.
اگر خرابی در بزرگراه رخ داد، خارج از محدوده شهری بین طلوع و غروب آفتاب (در طول روز)، چراغ های خطر اضطراری را فعال کنید. یک وسیله هشدار دهنده تأیید شده در بزرگراه همسو با وسیله نقلیه حدود ۳۰ متر (حدود ۱۰۰ فوت) در جلو و عقب خودرو قرار دهید.
اگر خرابی در بزرگراه رخ دهد، خارج از محدوده شهری بین غروب و طلوع آفتاب (در تاریکی هوا) یا هر زمان که نور کافی برای دیدن واضح افراد یا وسایل نقلیه در بزرگراه در فاصله ۱۵۰ متری وجود ندارد، چراغ های خطر اضطراری را فعال کنید. یک دستگاه هشدار دهنده تأیید شده، ۷۵ متر (حدود ۲۵۰ فوت) در جلو و پشت وسیله نقلیه قرار دهید.
اگر کامیون شما دارای مواد منفجره یا مواد قابل اشتعال است، باید قبل از عبور از هر گذرگاه کنترل نشده، توقف کنید.
هنگام رانندگی در مناطق شهری (شهرها)، باید فقط در مسیرهای مشخص شده برای کامیون ها و وسایل نقلیه با بار خطرناک رانندگی کنید.
در صورت رانندگی با وسیله نقلیه‌ای که کالاهای خطرناک را حمل می کند، باید مطابق با قوانین فدرال و استانی توصیف کنید که چگونه کالاهای خطرناک باید ذخیره و حمل شوند.
اگر بار یک وسیله نقلیه بیش از ۵/۱ متر از عقب خودرو بیرون زده یا گسترش یابد، موارد زیر لازم است:
در ساعات روشنایی روز، یک پرچم قرمز، کمتر از ۳۰ سانتی متر مربع، باید به انتهای بیرون زدگی متصل شود.
در ساعات شب باید یک چراغ قرمز به انتهای بیرون زدگی متصل شود.

توجه

اگر کامیون یا وسیله نقلیه شما کالاها یا کالاهایی را به ایالات متحده حمل می کند و این کاری نیست که شما به طور منظم انجام می دهید، باید قبل از این با وزارت حمل و نقل یا اداره راهداری در هر ایالت که در آن سفر خواهید کرد تماس بگیرید و سفر خود را شروع کنید، هر ایالت قوانین مختلفی دارد. اگر قبل از سفر کلیه مجوزها و مدارک مناسب را بدست آورید، سفر شما سریعتر و روانتر خواهد بود.

فصل ۰۵: رانندگی وسایل نقلیه کلاس ۲

اطلاعات برای رانندگان اتوبوس های کلاس ۲ و ۴

اگر چه ممکن است اطلاعات زیر در مورد انواع اتوبوس ها اعمال شود، اما در اصل مربوط به عملکرد اتوبوس های مدارس است. اگر راننده اتوبوس هستید، حتی اگر اتوبوس مدرسه نباشد، هنوز باید این بخش را با دقت بخوانید. بیشتر حقایق و رویه هایی که در پایین می آید در مورد رانندگی کلیه اتوبوس ها صدق می کند.
شما به عنوان یک راننده اتوبوس، بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی، جاده ای یا ترافیکی در طول سفر، مسئول حمل و نقل ایمن تعداد زیادی از مسافران هستید. این مسئولیت در همه حالات وجود دارد؛ چه اتوبوسی که با آن رانندگی می کنید یک اتوبوس تجاری و مدرسه٬ای باشد چه شخصی. شما باید مهارت لازم را داشته باشید تا به سرعت با شرایط متغیر در داخل و خارج اتوبوس سازگار شوید.
کلیه قوانین و مقرراتی را که تحت آن فعالیت می کنید، از جمله سیاست های شرکت را باید بدانید.

رانندگی ایمن اتوبوس مدرسه

خرابی اتوبوس مدرسه

حتی اگر روزانه قدم زدن اطراف اتوبوس انجام شود و برنامه منظمی برای تعمیر و نگهداری رعایت شود، ممکن است بدون انتظار قبلی، اتوبوس خراب شود. اگر این اتفاق در جاده افتاد، موارد زیر را انجام دهید:

در صورت امکان، اتوبوس را در مکانی امن و تا حد زیادی دور از جاده متوقف کنید.
شرایط را تحلیل کنید. اگر اتوبوس در مکان خطرناکی متوقف شد، مسافران را از اتوبوس پیاده کنید و آنها را به مکانی امن راهنمایی کنید. اگر خطری وجود نداشته باشد، معمولاً ماندن مسافران در اتوبوس ایمن تر است.
در صورت خرابی و اینکه وسیله نقلیه در بزرگراه خارج از محدوده شهری در فاصله زمانی بین طلوع و غروب آفتاب (در طول روز) متوقف شده است، چراغ های خطر اضطراری را فعال کنید. یک دستگاه هشدار دهنده تأیید شده را ۳۰ متر (در حدود ۱۰۰ فوت) در جلو و پشت اتوبوس قرار دهید.
اگر خرابی رخ دهد و وسیله نقلیه در بزرگراه خارج از محدوده شهری در طول دوره بین غروب و طلوع آفتاب (در تاریکی) یا هر زمان که نور کافی برای دیدن واضح مردم یا وسایل نقلیه در بزرگراه‌ها در فاصله ۱۵۰ متر (حدود ۴۹۲ فوت) امکان پذیر نیست باشد، چراغ های خطر اضطراری را فعال کنید. یک دستگاه هشدار دهنده تأیید شده ۷۵ متر (حدود ۲۵۰ فوت) در جلو و پشت اتوبوس قرار دهید.

اگر نمی‌توانید سریعاً مشکل را برطرف کنید یا نمی‌توانید از رادیو یا تلفن کمک بگیرید، در اتوبوس بمانید.

گردش به راست/ چپ

هنگام گردش به چپ یا راست در یک تقاطع، موارد زیر را انجام دهید:

بسته به جهت حرکت، با قرار دادن اتوبوس در باند مناسب، از قبل آماده شوید.
در زمان کافی راهنمای گردش مناسب را بدهید تا نسبت به قصد خود به سایر رانندگان هشدار داده باشید.
سرعت و دنده را به دنده پایین مناسب مورد نیاز برای اجرای گردش کاهش دهید.
قبل از گردش، ترافیک و شرایط سمت چپ و راست و سپس دوباره چپ را بررسی کنید. هم مراقب تردد وسایل نقلیه و هم مراقب عابران پیاده باشید.
علائم راهنمایی و رانندگی که شما را هدایت می کنند را بررسی کنید؛ به علاوه از علائم و نشانه هایی که در ترافیک روبرو اعمال می‌شوند، آگاه باشید.
گردش را انجام دهید.
گردش به چپ – از سمت چپ ترین باند شروع کنید (مگر اینکه با پیکان های موجود در یک علامت راهنمایی و رانندگی یا سطح جاده منع شود). اگر برای چرخش توقف کردید، چرخ های جلو را صاف نگه دارید و پدال ترمز را فشار دهید تا اطمینان حاصل شود چراغ های ترمز شما روشن است و اگر از پشت اتوبوس شما کسی نزدیک شود به سمت ترافیک پیش رو رانده نمی شود. هنگام گردش به چپ از بزرگراه دو بانده، سریعاً بررسی پشت شانه و آینه را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که مسیر وسایل نقلیه در حال سبقت گرفتن را مسدود نمی کنید.
گردش به راست – از سمت راست ترین باند شروع کنید.
در باندهای گردش دوتایی به چپ، استفاده از باند بیرونی گردش به چپ ارجح است.
در هنگام گردش هرگز دنده را تعویض نکنید.
آینه های چپ و راست را در حالی که در حال گردش هستید از نظر لغزش و عدم انسداد بدنه اتوبوس بررسی کنید.
بعد از اتمام گردش بررسی کنید که راهنمای گردش شما خاموش شده باشد.

دنده عقب گرفتن

دنده عقب گرفتن در اتوبوس مدرسه دلیل اصلی تصادف اتوبوس های مدرسه است. در صورت امکان باید از انجام آن خودداری شود. دنده عقب گرفتن در اتوبوس مدرسه پر از مسافر یا تخلیه شده در حیاط مدرسه یا محلی در کنار زمین مدرسه غیرقانونی است، مگر اینکه راهنمای مسئولی در خارج از قسمت انتهای اتوبوس حضور داشته باشد. به یاد داشته باشید که شما مسئول کلیه حرکات اتوبوس هستید. در اینجا چند دستورالعمل برای دنبال کردن آورده شده است.

از نظر فیزیکی، ناحیه را از نظر موانع و فضای خالی مناسب بررسی کنید.
از یک بزرگسال مسئولیت پذیر به عنوان راهنما استفاده کنید.
از راهنماهای دستی استفاده کنید.
به شخص بگویید کجا بایستد.
هنگام حرکت بوق بزنید.
به آرامی به عقب بروید.
اگر نمی‌توانستید راهنما را ببینید، سریعا توقف کنید.

به یاد داشته باشید، حتی با وجود راهنما، هنوز هم شما مسئول تمامی حرکات اتوبوس هستید.
هنگام نیاز به دنده عقب گرفتن، در خارج از محدوده مدرسه، مطمئن شوید منطقه خالی از هرگونه مانعی باشد و از هر دو آینه های بغل استفاده کنید.

دور زدن (تغییر جهت)

بعضی از مسیرهای اتوبوس ممکن است نیاز به یک راننده داشته باشد تا یک دور زدن را انجام دهد. تنها زمانی که باید یک دور زدن در بزرگراه دو بانده انجام شود برای این است که در املاک خصوصی انجام نشود. دور زدن ها با بازگشت به جاده ای در سمت راست جاده اصلی انجام می شود. هرگز به بزرگراه یا آن سوی بزرگراه برنگردید. هنگامی که باید یک دور زدن انجام شود، روش زیر توصیه می شود:

پیش از دور زدن، سرعت خود را از قبل کاهش دهید.
اتوبوس را در موقعیت مناسب در جاده اصلی متوقف کنید. باید تقریباً به اندازه طول اتوبوس، جلوتر از جاده‌ای باشید که می خواهید به آن دنده عقب بگیرید. برای اطمینان از وجود زمان و فضای کافی در ترافیک برای اجازه دور زدن، ترافیک را از همه جهت بررسی کنید. صبر کنید تا ترافیک جهت حرکت شما عبور کند.
با استفاده از آینه ها و بررسی پشت شانه در سمت راست، وقتی ترافیکی وجود نداشت به جاده سمت راست بروید.
وقتی که امن و آزاد است دوباره به جاده اصلی وارد شوید.

به یاد داشته باشید، هیچوقت به عرض بزرگراه دنده عقب نگیرید.

اگر در نقاط دور زدن باید مسافر سوار یا پیاده کنید، موارد زیر را انجام دهید:

پیش از دور برگردان مسافران را سوار کنید (شماره های ۱ و ۲ شکل زیر را ببینید).
پس از دنده عقب گرفتن مسافران را پیاده کنید (موارد ۳ و ۴ شکل زیر را ببینید).

اگر طول اتوبوس کمتر از عرض باند وسطی که جریان ترافیک را جدا می کند باشد، می‌توان دور زدن U شکل در بزرگراه تقسیم شده با چهار باند را انجام داد. اتوبوس باید در چهارراه کاملا متوقف شود. جلو و عقب اتوبوس باید از تمام باندهای حرکتی ترافیکی خالی باشد.

سوار و پیاده کردن مسافران

رانندگان اتوبوس مدرسه باید فرآیندهای زیر را دنبال کنند:

طبق قانون، از چراغ های قرمز چشمک زن و بازوی متوقف کننده فقط هنگام سوار و پیاده کردن مسافران استفاده می شود. راننده باید بداند که چراغ های چشمک زن چه موقع باید استفاده شوند. مقامات محلی ممکن است استفاده از آنها را منع یا محدود کنند. همه رانندگان باید هنگام سوار و پیاده کردن مسافران، چراغ های چشمک زن را فعال کنند، مگر هنگام کار در جاده‌ای که ‌آئین‌نامه، استفاده از آنها را ممنوع کرده است.
رانندگان وسایل نقلیه، باید هنگام نزدیک شدن به اتوبوس مدرسه متوقف شده که چراغ‌های قرمز چشمک زن را روشن کرده، در هر دو جهت در یک بزرگراه تقسیم نشده و از پشت اتوبوس در یک بزرگراه تقسیم شده، توقف کنند.
در اتوبوس های مجهز به سیستم هشت چراغی، چراغ های زرد چشمک زن باید فعال شوند زیرا اتوبوس به منظور توقف، در حال کاهش سرعت است. قبل از روشن کردن چراغ قرمز چشمک زن، با اجازه دادن به وسایل نقلیه برای عبور، در صورت امکان، اختلال در ترافیک را به حداقل برسانید.
قبل از توقف برای سوار و پیاده کردن مسافران، تا حد ممکن به سمت راست بکشید. مکانی را انتخاب کنید که بتواند جای پای مطمئنی داشته باشد و حداقل یک متر با دانش‌آموزان منتظر سوار شدن فاصله داشته باشد. این قانون به راننده اجازه می دهد در صورت نبود مکان مناسب و ایمن در خارج از جاده، روی جاده توقف کند.
وقتی اتوبوس کاملاً متوقف شد، چراغ های قرمز چشمک زن را فعال کنید. وقتی اتوبوس در حالت سوار یا پیاده کردن مسافران نیست، نباید از چراغ های متناوب چشمک زن استفاده شود.
قبل از سوار یا پیاده کردن، بررسی کنید که تمام ترافیک پشت سر و جلو شما متوقف شده است، دنده برای جعبه دنده دستی خلاص است، یا برای اتوماتیک در حالت پارک قرار دارد و ترمز پارک اعمال شده است. پدال ترمز را محکم فشار دهید.
درب اتوبوس را باز کنید و اجازه دهید مسافران پیاده یا سوار شوند.
اگر دانش آموزان پس از پیاده شدن از اتوبوس باید از بزرگراه در منطقه ای روستایی (خارج از شهر) عبور كنند، به آنها بگویید كه حداقل ۱۰ قدم جلوتر از اتوبوس رفته، قبل از ورود به جاده توقف كنند و قبل از عبور از جاده منتظر جهت حرکت شما باشند. با آنها ارتباط چشمی برقرار کنید. قبل از اینکه اجازه عبور از جلوی اتوبوس را بدهید، پشت و جلو جاده را بررسی کنید. هنگام عبور دانش آموزان، آن ها را از یاد نبرید و مطمئن باشید که می‌توانید همه آنها را ببینید.
قبل از حرکت، همه آینه ها، از جمله آینه اضافی را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ دانش آموزی در نزدیکی اتوبوس منتظر نمانده است.
بعد از نشستن همه دانش آموزان، چراغ‌های چشمک زن متناوب را خاموش کنید، ترمز پارک را رها کنید و وقتی ایمن است راهنمای چپ بزنید و دوباره وارد جریان ترافیک شوید.
رانندگان همچنین باید از موارد زیر آگاه باشند:
هنگام ورود یا خروج دانش آموزان، نباید اتوبوس در حال حرکت باشد.
دنده عقب رفتن با اتوبوس مدرسه در حیاط مدرسه بدون راهنمایی شخص مسئولی که در بیرون و عقب اتوبوس قرار گرفته باشد، خلاف قانون است. شما باید همیشه قادر به دیدن راهنما باشید. شما مسئول همه حرکات وسیله نقلیه هستید.
اطمینان حاصل کنید که تمام دانش آموزان در حالی که اتوبوس در حرکت است نشسته اند.
هرگز از ظرفیت صندلی های اتوبوس، افراد بیشتری سوار نکنید.
همیشه قبل از فعال کردن چراغ های قرمز چشمک زن یا دادن راهنما به دانش آموزان برای عبور از مسیر، مکرر آینه را بررسی کنید تا مطمئن شوید عدم ایمنی های موجود را می‌بینید. حتی اگر سایر رانندگان طبق قانون ملزم به توقف شوند، ممکن است این کار را نکنند.
اگر راننده وسیله نقلیه با دیدن چراغ قرمز چشمک زن توقف نمی کند، شماره پلاک خودرو را یادداشت کنید و بلافاصله ماجرا را به مقام پلیس محلی و ناظر خود گزارش دهید.

پارک در تپه

طبق قانون، چرخ های یک وسیله نقلیه پارک شده نباید بیش از ۵۰ سانتی متر (حدود ۱۹ اینچ) از حاشیه (جدول) فاصله داشته باشند. هنگام پارک، وسیله نقلیه باید در دنده پایین یا معکوس برای جعبه دنده دستی یا خلاص برای جعبه دنده اتوماتیک باشد. ترمز پارک را اعمال کنید. اطلاعات زیر مربوط به وسایل نقلیه متوقف در سمت راست جاده است. (برای وسایل نقلیه پارک شده در سمت چپ جاده، چرخ های جلو را در جهت مخالف بچرخانید):

برای پارک در سرازیری، با یا بدون جدول، چرخ‌های جلو همیشه باید به سمت راست بچرخند.
برای پارک در سربالایی با جدول، چرخ های جلو باید همیشه به سمت چپ چرخانده شوند.
برای پارک در سربالایی و بدون جدول، وسایل نقلیه تک واحدی باید همیشه چرخ های جلو را به سمت راست بچرخانند.

توجه

اگر جدول وجود دارد، قبل از کشیدن ترمز دستی، اجازه دهید تا وسیله نقلیه تا جایی که چرخ های جلو در تماس با جدول قرار می گیرند، بچرخد. اگر وسیله نقلیه شروع به حرکت کند، این امر باعث می شود که وسیله نقلیه از کنار جاده خارج نشود.

فرآیند عبور از روی ریل راه آهن

تقاطع های ریلی خطر ویژه‌ای دارند زیرا هر زمان ممکن است قطار در حال عبور باشد. قوانین عبور از راه آهن و سیاست هیئت مدیره مدارس و همچنین ‌آئین‌نامه های شهرداری را به خوبی بدانید.
طبق قانون شما به عنوان راننده اتوبوس مدرسه مجبور هستید در تقاطع ریلی توقف کنید مگر اینکه یکی از موارد زیر وجود داشته باشد:

محل عبور دارای یک راهنمای کنترل ترافیک، چراغ ها و زنگ است، یا
یک افسر پلیس یا پرچمدار شما را به ادامه کار راهنمایی می کند.
فرآیندهای زیر برای تمام تقاطع های ریلی کنترل نشده اعمال می شوند:
نباید صدای اضافی از اتوبوس شنیده شود. هر فن یا رادیویی را که کار می کند خاموش کنید و از مسافران بخواهید که ساکت باشند.
اگر در باند سمت چپ یک بزرگراه چند بانده قرار دارید، قبل از عبور از باند راست، راهنما بزنید و به سمت راست روانه شوید.
وجود ترافیک در پشت سر را بررسی کنید. هنگام توقف در تقاطع ریلی نباید از چراغ قرمز یا زرد چشمک زن استفاده کرد.
کمتر از پنج متر (حدود ۱۶ فوت) یا بیش از ۱۵ متر (حدود ۴۹ فوت) از نزدیکترین مسیر توقف کنید.
جعبه دنده دستی را در حالت خلاص یا پارک قرار دهید. برای جعبه دنده اتوماتیک، ترمز دستی را اعمال کرده و فشار محکم را روی پدال ترمز حفظ کنید.
درب ورودی و پنجره راننده را باز کنید. به هر دو طرف نگاه کنید و به قطارهای نزدیک شونده گوش دهید. اگر راهنمای هشدار دهنده یا سوت قطار را می بینید یا می شنوید و قطاری را در حال آمدن نمی بینید، تا وقتی که مطمئن نشده‌اید کار بی خطری است از ریل عبور نکنید. اگر نور شدید خورشید، مه، برف یا دود دید را دشوار می کند، به سمت مسیر بروید تا ببینید آیا می‌توانید از آنجا سالم عبور کنید یا خیر.
به یاد داشته باشید، به عنوان راننده اتوبوس مدرسه، هرگز نباید بدون خاموش کردن موتور، گرفتن ترمزها، قرار دادن جعبه دنده در پایین‌ترین حالت دنده (دستی) یا پارک (اتوماتیک) و بیرون آوردن کلید، از اتوبوس خارج شوید.
وقتی برای ادامه حرکت مطمئن شدید، دنده کم مناسب را انتخاب کنید.

فصل ۰۶: رانندگی وسایل نقلیه کلاس ۳

مثال‌های کلاس ۳ وسایل نقلیه موتوری شامل کامیون های طراحی شده برای حمل و نقل کالا و بار می‌شوند.

بارگیری و تخلیه وسایل نقلیه کمپرسی

بارگیری

خط مشی شرکت خود را برای بارگیری وسیله نقلیه در سایت دنبال کنید. برخی از شرکت ها ترجیح می دهند رانندگان در داخل وسیله نقلیه بمانند در حالی که دیگران از آنها می خواهند تا هنگام بارگیری در خارج از خودرو بایستند.
هنگام ترک وسیله نقلیه، از فرآیند تماس با سه نقطه استفاده کنید؛ به این معنی که دو دست و یک پا یا دو پا و یک دست همیشه روی وسیله نقلیه باقی می مانند. هرگز از وسیله نقلیه به بیرون پرش نکنید. هنگامی که در خارج از وسیله نقلیه هستید، از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنید.

شما نباید یک وسیله نقلیه بارگیری شده را، تا موارد زیر رخ ندهد، حرکت دهید:

مواد به طور مساوی در کانتینر (گاری) توزیع شود.
بار محکم شده باشد، بنابراین نمی ریزد یا نمی افتد و به وسایل نقلیه دیگر آسیب نمی‌رساند و باعث صدمه به شخصی نمی شود. هنگام ایمن سازی بارها باید از قانون ایمنی ترافیک پیروی کنید. اگر شهرداری قانونی دارد که می گوید باید بار را با طناب محکم کنید، باید از انجام آن اطمینان حاصل کنید. در حین پوشاندن بار، مراقب ذراتی باشید که ممکن است در طناب گیر کرده باشند.
درب عقب خودرو، تخته های عقب، درها، برزنت ها، لاستیک لوازم یدکی و هر وسیله دیگری که باید بسته شود را محکم کنید.
هیچ ماده سست، گرد و خاک یا سنگی در درب عقب، کناره های کانتینر یا وسایل اتصال وجود نداشته باشد. مواد سست را با برس یا جارو تمیز یا پاک کنید.
وسیله نقلیه بارگیری می شود، بنابراین کل قوانین و مقررات مربوط به حوزه قضایی محل کار وسیله نقلیه، ابعاد کلی و وزن کلی هر محور با آن همخوانی دارد.

پیش از تخلیه

اگر برای بارگیری باید به موقعیتی دنده عقب بگیرید، به آرامی حرکت کنید. قبل از دنده عقب در منطقه ای ناآشنا، بیرون بروید، به اطراف محل نگاه کنید و مسیری که دنبال خواهید کرد را طی کنید.
برای دید بهتر باید وسیله نقلیه را به سمت راننده (چپ) برگردانید. برای بررسی موقعیت خود به طور مداوم از آینه ها استفاده کنید.
اگر وسیله نقلیه به حسگر عقب مجهز است، مطمئن شوید که کار می کند. بعضی از مقررات وقتی وسایل نقلیه در اطراف کارگران روی زمین هستند نیاز به زنگ هشداردهنده عقب پشتیبان دارد. این هشدار دهنده باید خودکار باشد و نمی‌تواند سوئیچ قطع کننده داشته باشد، این قضیه در قانون ایمنی و بهداشت شغلی ۲۰۰۹ مشخص شده است.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این قانون به این وب سایت مراجعه کنید. www.employment.alberta.ca/documents/WHS/WHS-LEG_ohsc_2009.pdf

در صورت امکان، از شخصی بخواهید هنگام تخلیه، وسیله نقلیه را راهنمایی کند. اطمینان حاصل کنید که شما و راهنما از راهنماهای دستی مشابه استفاده کرده و آنها را درک کرده‌اید. راهنما باید همیشه بیرون و عقب خودرو باشد تا بتواند مسیری را که وسیله نقلیه طی می کند ببیند و توسط راننده دیده شود. راننده باید همیشه قادر به دیدن راهنما باشد. اگر نمی‌توانید راهنما را ببینید، توقف کنید.
به یاد داشته باشید، حتی با داشتن یک راهنما، شما هنوز مسئول تمام حرکات وسیله نقلیه هستید.
سیم های بالای سر و موانع را بررسی کنید.
گاری را برای تخلیه بلند نکنید، مگر اینکه وسیله نقلیه در سطح زمین باشد.

حین تخلیه

وسایل نقلیه و افراد دیگر نباید در شعاع تخلیه گاری بلند شده باشند.
قبل از اینکه مواد به یک قیف ریخته شوند، بیرون بروید و نگاه کنید تا مطمئن شوید که قیف خالی است.
برای جلوگیری از به بغل افتادن، یاد بگیرید که مناطق و موقعیت های خطرناک را تشخیص دهید. اینها شامل سطوح نرم یا ناهموار یا پرشدگی ضعیف است.
زنجیر درب عقب و زاویه بستر کامیون را برای کنترل سرعت جریان مواد از گاری، تنظیم می کند.
کتابچه راهنمای اپراتور وسیله نقلیه را برای دستورالعمل های دقیق تخلیه بررسی کنید.
درب عقب را رها کنید. توجه داشته باشید باری که در پشت گاری جمع شده و درب عقب بسته می‌تواند منجر به عقب کشیدن وسیله نقلیه شود.
در صورت گیر افتادن بار داخل گاری داخل آن نروید. ابتدا گاری را پایین بیاورید.
اگر راهنمای خود را از دست دادید، تا زمان برقراری تماس چشمی توقف کنید.
پس از اتمام تخلیه، گاری را پایین آورده و اطمینان حاصل کنید که درب عقب قفل شده است.

رانندگان کامیون های میکسر

کامیون های میکسر در گروه وسایل نقلیه کلاس ۳ به جز در مشخصات خاص آن وسیله نقلیه، به همان روش های اساسی مربوط به بازرسی‌های قبل از سفر اشاره شده در بخش قبلی نیاز دارند. اگرچه بارگیری و تخلیه محصول متفاوت خواهد بود، اما اقدامات احتیاطی ایمنی مشابه و همچنین ارزیابی شرایط در هر محل کار مورد نیاز است. راننده وسیله نقلیه در هر زمان مسئول کامیون است.
میکسرهای بتن در هنگام بارگیری بسیار سنگین و ناپایدار هستند. به دلیل عملکرد چرخشی استوانه میکسر و خصوصیات منحصر به فرد بتن، هنگام حمل بتن با گرانروی زیاد در پیچ‌ها، دور برگردان ها و سطوح شیب دار نیاز به مراقبت ویژه است.

پارک در تپه

طبق قانون، چرخ های یک وسیله نقلیه پارک شده نباید بیش از ۵۰ سانتی متر از جدول فاصله داشته باشند. هنگام پارک، وسیله نقلیه با جعبه دنده دستی باید در دنده پایین یا عقب قرار گیرد. برای جعبه دنده اتوماتیک، وسیله نقلیه را در حالت پارک قرار دهید و ترمز پارک را اعمال کنید. اطلاعات زیر مربوط به وسایل نقلیه پارک شده در سمت راست جاده است. برای وسایل نقلیه پارک شده در سمت چپ جاده (یک طرفه)، چرخ های جلو را در جهت مخالف بچرخانید.

هنگام پارک در سرازیری، با یا بدون جدول، چرخ های جلو همیشه باید به سمت راست چرخانده شوند.
هنگام پارک در سربالایی، با جدول، چرخ های جلو باید همیشه به سمت چپ چرخانده شوند.
هنگام پارک در سربالایی، بدون جدول، وسایل نقلیه تک واحدی همیشه باید چرخ های جلو را به سمت راست بچرخانند.

توجه

قبل از تنظیم ترمز دستی، در جایی که جدول وجود دارد، اجازه دهید تا وسیله نقلیه تا جایی که چرخ های جلو با جدول تماس پیدا می کنند، بچرخند. این امر باعث می شود تا در صورت شروع حرکت وسیله نقلیه، از پرش از شانه جاده جلوگیری شود.

فصل ۰۷: رانندگی وسایل نقلیه کلاس ۴

مثال هایی از وسایل نقلیه موتوری کلاس ۴ آمبولانس، تاکسی، اتوبوس های با ظرفیت مسافر کمتر از ۲۴ نفر و وسایل نقلیه مورد استفاده برای اجاره هستند.

وسایل نقلیه اورژانسی

جوانب قانونی رانندگی وسایل نقلیه اورژانسی:

قانون ایمنی راهنمایی و رانندگی می گوید که آژیر در یک وسیله نقلیه اضطراری فقط هنگامی استفاده می شود که وسیله نقلیه در واکنش به شرایط اضطراری، تماس اورژانسی یا به عنوان زنگ خطر به صدا در می آید.
در هنگام کار با وسیله نقلیه اورژانسی، قانون اظهار می دارد:
(۱) در صورتی که با توجه به شرایط، انجام چنین کاری منطقی و ایمن باشد، شخصی که با یک وسیله نقلیه اضطراری رانندگی می کند ممکن است در حین کار آژیر وسیله نقلیه یکی یا موارد زیر را انجام دهد:
(الف) رانندگی با وسیله نقلیه با سرعت بیش از حد مجاز؛
(ب) از کنار یک چراغ راهنمایی کنترل ترافیک بدون توقف کردن عبور کند.
ج) می‌تواند با هر ماده ای که در این قانون یا سایر مقررات یا ‌آئین‌نامه شهرداری مبنی بر استفاده از بزرگراه ها تصویب شده است، مغایرت داشته باشد.
(۲) وسیله نقلیه اورژانسی، وقتی آژیر آن روشن است، نسبت به هر وسیله نقلیه دیگر حق تقدم دارد.
استفاده از چراغ های قرمز چشمک زن به تنهایی، راننده را از قانون ایمنی ترافیک مستثنی نمی کند.
قانون ایمنی ترافیک به رانندگان وسایل نقلیه فوریت های پزشکی اجازه می دهد تا تحت شرایط محدود برخی از قوانین راهنمایی و رانندگی را نادیده بگیرند. عدم رعایت شرایط لازم به این معنی است که راننده در صورت تصادف ممکن است تحت مجازات های مدنی و کیفری قرار گیرد.
حتی در جدی ترین شرایط اورژانسی، یک راننده فوریت های پزشکی باید ایمنی دیگران را در نظر بگیرد.
در هنگام پارک یک وسیله نقلیه اورژانسی، قانون بیان می کند:
در صورتی که با توجه به شرایط، منطقی و ایمن باشد، یک وسیله نقلیه اورژانسی می‌تواند در حالی که چراغ های چشمک زن خود را فعال می کند، برخلاف هر ماده ای که در این قانون یا سایر مقررات یا ‌آئین‌نامه شهرداری حاکم بر پارکینگ موتور مقرر شده است، وسیله نقلیه را پارک کند.

عوامل رانندگی تدافعی

چراغ های جلو

همیشه از چراغ های جلو به همراه چراغ های اورژانسی روی سقف استفاده کنید.

چراغ ها و آژیر

در هنگام کار آمبولانس در مواقع اورژانسی، آژیرها طبق قانون لازم هستند. استفاده از چراغ های سقفی قرمز چشمک زن به تنهایی کافی نیست. اجازه ندهید آژیرها و چراغ های اضطراری به شما احساس امنیت کاذب بدهند. این وسایل هشدار دهنده به نفع عموم است. اگر رانندگان بدانند که آمبولانس آنجاست، بیشتر رانندگان مسیر را آزاد می کنند. تصور نکنید که سایر رانندگان وسیله نقلیه شما را دیده اند و یا اینکه آنها از مسیر دور خواهند شد. مسئولیت رانندگی ایمن به عهده شما راننده خودرو اورژانسی است.

دیگر عوامل

به عنوان یک راننده فوریت های پزشکی، شناسایی مواردی که می‌توانند منجر به تصادف شوند بسیار مهم است. حرکات رانندگی که می‌توانند در تصادف نقش داشته باشند عبارتند از:

دنده عقب گرفتن
شرایط جاده ای بد
دور زدن
تعویض باند حرکت
نداشتن آگاهی نسبت به اندازه واحد که می‌تواند منجر به لغزش به نقطه کور سمت راست شود.
رانندگی بسیار سریع برای شرایط موجود جاده
اگر به یک تقاطع با ترافیک متقاطع نزدیک شدید، سرعت خود را کم کنید و در صورت عملی بودن، برای مدت کوتاهی توقف کنید. با سایر رانندگان در تقاطع ارتباط چشمی برقرار کرده و هنگامی که توسط آنها دیده شدید ادامه دهید. در محل‌های عبور عابر پیاده حتی بیشتر مراقبت به خرج دهید. بسیاری از عابران پیاده، از جمله کودکان مدرسه ای، ممکن است از آمدن آمبولانس به سمت آنها اطلاع نداشته باشند.

اگر با چراغ و آژیر فعال در بزرگراه چهار بانده رانندگی می کنید، در صورت امکان در باند چپ (سرعت) بمانید.
هنگام رسیدن به صحنه تصادف، وسیله نقلیه را پارک کنید تا از فرد (های) آسیب دیده و سرنشین محافظت کند. چراغ های چشمک زن را فعال نگه دارید و چراغ های جلو را روشن کنید تا خودرو برای سایر رانندگان کاملاً قابل مشاهده باشد.

رانندگی تاکسی

به عنوان راننده تاکسی، اولین و مهمترین نگرانی شما ایمنی است. در کار رانندگی با چالشهای زیادی روبرو خواهید شد و باید از سایر کاربران جاده و رانندگی آنها آگاه باشید. برای رسیدگی مؤثر به این مسئله، صبور باشید و پیش فعالانه رانندگی کنید. برای اینکه بتوانید روی رانندگی متمرکز شوید، اطمینان حاصل کنید که هیچ چیز در خودرو، از جمله سرنشینان، شما را از انجام وظیفه باز نمی دارند. این مسئولیت شماست که حمل و نقل ایمن را به همه مشتریان خود ارائه دهید. با این حال، در شرایط زیر ممکن است از حمل مسافران خودداری کنید:

وسیله نقلیه شما در حال حاضر حداکثر تعداد مسافر را حمل می کند.
مسافر با شما یا دیگران رفتار توهین آمیز یا خطرناک دارد.

عادت های خوب حرفه ای با روابط خوب با مسافر همراه است. از نظر مسافران، خدمات مطمئن و خبره به این معنی است که آنها را از مستقیم‌ترین مسیر به جایی که با خیال راحت و ایمن به آنجا برسند، ببرید.

مجوزهای تاکسی یا لیموزین

شهرداری ها شرایط مختلفی برای صدور مجوز تاکسی دارند. در مورد شرایط لازم برای گرفتن مجوز تاکسی یا لیموزین با شهرداری خود مشورت کنید.

توجه

همیشه قوانین شهرداری ها در مورد رانندگی تاکسی را بررسی کنید.

کمربندهای ایمنی

مطابق قانون آلبرتا، کلیه رانندگان و مسافران ملزم به استفاده از کمربند ایمنی در مکان هایی هستند که عبور و مرور ارائه می شود.
با این حال، راننده تاکسی هنگام حمل مسافر برای پاداش یا کرایه دربستی، از بستن کمربند ایمنی معاف است.

باند ویژه

علائم اختصاصی باند در بالا یا در کنار باند قرار می گیرند تا نشان دهند این باند ها فقط برای وسایل نقلیه خاص استفاده می شوند. علامت روی تابلو نوع وسایل نقلیه مجاز به استفاده از باند را نشان می دهد. نمادهایی که ممکن است دیده شود، اشکال اتوبوس، تاکسی و دوچرخه است. خطوط رزرو شده که برای بهره برداری نیمه وقت تعیین شده اند، ساعات روز و روزهای هفته را که این باند رزرو شده است نشان می دهند. اگر یک خط برای استفاده تمام وقت تعیین شده باشد، علامت زمان و روز را نشان نمی دهد. در انتهای باند رزرو شده علامت نهایی وجود دارد که نشان می دهد باند رزرو شده به پایان می رسد. الماس سفید روی زمینه سیاه نشان می‌دهد که وسایل نقلیه در باند رزرو شده در همان مسیر ترافیک حرکت می کنند.

دیگر استفاده کنندگان گواهینامه کلاس ۴

تعریف “برای اجاره”

برای راننده ای که تحت شرایط اجاره وسیله نقلیه کار می کند، مجوز کلاس ۴ لازم است؛ طبق مقرراتی که در زیر برای صدور مجوز و کنترل وسیله نقلیه تعریف شده است.
اجاره یک وسیله نقلیه به این معنی است که برای خدماتی که وسیله نقلیه مربوطه برای آن منظور استفاده می شود، به مالک یا راننده یا کارفرمای راننده مبلغی پرداخت خواهد شد؛ اما برای اهداف اختصاصی بخش ۲۳ (گواهینامه کلاس ۳) و بخش ۲۵ (گواهینامه کلاس ۵)، بایستی خاطرنشان کرد هنگامی که راننده از یک وسیله نقلیه مسافربری شخصی برای حمل و نقل مسافران به طور اتفاقی یا در مواقع خاص استفاده می کند، این وسیله نقلیه موتوری اجاره نشده است و می تواند در ازای حمل و نقل این مسافران فقط در یک یا چند موقعیت خاص به شرح زیر حق‌الزحمه یا کرایه دریافت کرد:

به عنوان پرداخت برای کیلومترهای پیموده شده با نرخ بیش از حد مجاز معافیت مالیاتی که کارفرمایان به کارمندان پرداخت می کنند؛ همانطور که در بخش ۷۳۰۶ مقررات مالیات بر درآمد کانادا (CRC فصل ۹۴۵) مقرر شده است.
به عنوان بازپرداخت مستقیم هزینه های خارج از هزینه های شخصی که مستقیماً مربوط به حمل و نقل است؛ از جمله، بدون محدودیت، بنزین، پارکینگ، گذرگاه های ورودی و عوارض.
۳ در مواردی که راننده طرف یک توافق نامه برای ارائه خدمات حمل و نقل فقط به اعضای خانواده و آشنایان راننده یا افرادی است که راننده سرپرست قانونی یا قیم ایشان محسوب می‌شود، حق الزحمه یا کرایه فقط در ازای جابجایی این افراد دریافت می شود.

فصل ۰۸: حمل و نقل افراد معلول

شما به عنوان راننده معلولین، باید از نیازهای منحصر به فرد مسافران خود که ممکن است از کودکان خردسال تا افراد مسن باشند، آگاه باشید. از آنجا که نیازهای آنها ممکن است به ناتوانی های شناختی، رشدی، حسی یا جسمی مرتبط باشد ، شما باید با روش هایی که می‌توانید بهترین خدمات را به مشتریان دارای معلولیت های مختلف ارائه دهید،آشنا شوید. به عنوان مثال، سالمندان ضعیف و افرادی که توانایی تحرک آنها کم است ممکن است شرایط سلامتی داشته باشند که بر تعادل آنها تأثیر بگذارد و منجر به عدم ثبات یا سقوط شود.
همچنین حساس بودن به فضای شخصی مسافر بسیار مهم است. رانندگان باید تشخیص دهند که برخی از افراد اگر در محیط جدیدی قرار بگیرند ممکن است احساس عدم اطمینان داشته باشند.
مهم است که با پاسخگویی به نیازهای هر شخص با مسافران خود ارتباط برقرار کنید. از آنجا که معلولیت ها می‌توانند در زمان های مختلف به روش های مختلفی بر فرد تأثیر بگذارند، هرگز تصور نکنید که نیازهای فرد را بدون سؤال قبلی می دانید. مهمتر از همه، با صبوری و متانت نیازهای مشتری خود را درک کنید.

اصول عمومی برقراری ارتباط

برای کشف روش برقراری ارتباط هر شخصی وقت بگذارید. قبل از اینکه به یک دستیار مراجعه کنید، در هر زمان ممکن مستقیماً با فرد معلول ارتباط برقرار کنید.
هنگام ملاقات با مشتری برای اولین بار، مهم است که فرایندی که برای حمل و نقل فرد دنبال می شود، بررسی گردد. به این ترتیب مشتری اطمینان می یابد و می فهمد چه اتفاقی می‌افتد.
وقتی برای هر زمان قابل توجهی با کسانی که از صندلی چرخدار یا وسایل کمک حرکتی استفاده می کنند صحبت می کنید، خود را در مقابل آنها، در سطح چشم آنها قرار دهید.
به افرادی که می‌توانند در صورت نیاز به حرکت پیاده روی کنند، پیشنهاد دهید اما قبل از کمک، صبر کنید تا پیشنهاد شما پذیرفته شود.
هنگام کمک به افراد کم بینا، مهم است که خود را معرفی کنید. با گفتن جملاتی مانند “شما می‌توانید بازوی من را بگیرید” یا “آیا می‌توانم به شما کمک کنم / شما را راهنمایی کنم” کمک کنید. اگر کمک شما پذیرفته شد، بگذارید شخصی که هدایت می شود بازوی شما را بگیرد.
هنگام کمک به مسافرانی که کم شنوا هستند، با اشاره به دست یا بازو آنها را کمی لمس کنید تا توجه آنها جلب شود.

اصول عمومی برای رانندگی

از استحکام مناسب مسافران در وسیله نقلیه (مسافران روی صندلی و صندلی چرخدار) اطمینان حاصل کنید.
روان رانندگی کنید، از توقف، شروع و پیچیدن ناگهانی که ممکن است باعث جابجایی یا از دست دادن تعادل مسافران شود، جلوگیری کنید. اطراف پیچ ها آرام و روان برانید.
دمای هوا و گردش هوا را در داخل خودرو مناسب و مطبوع نگه دارید.
سطح صدا را در خودرو، از جمله موسیقی یا رادیو، در سطح مطلوبی برای مسافران خود حفظ کنید.

اصول کلی برای کمک به فرد روی ویلچر

اطمینان حاصل کنید که پای مسافر با چرخ‌های ویلچر در تماس نباشد.
ویلچر را با سرعت عادی پیاده روی هل دهید. حداقل سه متر (۱۰ فوت) روبرو و در امتداد کناره‌های ویلچر را ببینید.
مراقب ترک یا برآمدگی های کوچک و اشیاء در مسیر خود و سایر افراد باشید. سرعت خود را آهسته نگه دارید. ویلچر را به آرامی روی ناهمواری ها یا ترک های بزرگ حرکت دهید.
مسافت را به جای جلوی صندلی با جلو پدال پا تخمین بزنید.
دسته های شل یا دسته هایی را که در جای خود قفل نشده اند، بررسی کنید.
مراقب باشید وقتی ویلچر متوقف شده به آن نکوبید.
هنگام توقف ویلچر، ترمزهای آن را اعمال کنید.

می‌توانید اطلاعات با جزئیات بیشتر در مورد حمل و نقل مسافران معلول را با تماس با موارد زیر به دست آورید:
شعبه سیاست های استراتژیک
ادمونتون ۷۸۰-۴۲۷-۷۹۴۴
برای خدمات رایگان از هر نقطه در آلبرتا، با شماره ۳۱۰-۰۰۰۰ تماس بگیرید.

فصل ۰۹: حمل و نقل کالاهای خطرناک

قوانین مربوط به کالاهای خطرناک بیان می٬دارد که هیچ کس نمی‌تواند کالاهای خطرناک را حمل کند، مگر اینکه آموزش ببیند یا در تماس مستقیم با کسی باشد که آموزش دیده باشد.

الزامات آموزشی

شرکت های حمل و نقلی موظفند اطمینان حاصل کنند که کارکنان آنها آموزش مناسب برای کار ایمن با کالاهای خطرناک را دیده‌اند. این معمولاً به معنای یک برنامه آموزشی داخلی برای کسب گواهی آموزش کالاهای خطرناک است. این گواهی نشان می دهد که کارمند آموزش را با موفقیت به پایان رسانده است. شرکت های حمل و نقلی می‌توانند آموزش های شخصی خود را ارائه دهند یا ممکن است شخصی را برای آموزش به رانندگان استخدام کنند. با این حال، در همه موارد، کارفرما باید از آموزش راضی باشد، و گواهی آموزش را امضا کند که نشان می دهد راننده دوره کالاهای خطرناک را با موفقیت پشت سر گذاشته است.
در صورت درخواست بازرسی کالاهای خطرناک، طبق قانون یک راننده کالاهای خطرناک ملزم به ارائه گواهی آموزش می باشد.

کالای خطرناک چیست؟

۹ کلاس برای کالاهای خطرناک وجود دارد. برخی کلاس ها خود دارای تقسیماتی هستند.

کلاس ۱

مواد منفجره

۱.۱ ماده یا کالایی که به صورت توده منفجر می‌شود.
۱.۲ ماده یا کالایی با خطر پرتاب قطعات، اما خطر انفجار انبوه نیست.
۱.۳ ماده یا کالایی که دارای یک خطر آتش‌سوزی همراه با خطر انفجار جزئی یا یک خطر انفجار جزئی یا هر دو باشد؛ اما خطر انفجار توده وجود ندارد.
۱.۴ ماده یا کالایی که هیچ خطر قابل توجهی نداشته باشد؛ با اثرات انفجاری که تا حد زیادی به بسته محدود می شود و هیچ گونه پرتاب قطعات یا قطعات متلاشی شده ای با اندازه یا دامنه قابل توجه از آن انتظار نمی رود.
۱.۵ ماده بسیار حساس که خطر انفجار توده مانند مواد موجود در ۱.۱ در آن وجود دارد.
۱.۶ ماده ای فوق العاده حساس که می‌تواند مانند مواد موجود در ۱.۱، خطر انفجار توده ای داشته باشد.

کلاس ۲

گازها

۲.۱ گاز اشتعال زای متراکم
۲.۲ گاز متراکم غیر قابل اشتعال و غیر سمی
۲.۳ گاز سمی اشتعال زا.

کلاس ۳

مایعات اشتعال زا

۳ مایعی با نقطه اشتعال در فضای بسته کمتر از ۶۰.۵ درجه سانتیگراد.

کلاس ۴

مواد جامد قابل اشتعال، موادی که احتراق خود به خود دارند و موادی که در اثر تماس با آب،گازهای قابل اشتعال منتشر می کنند:

۴.۱ ماده جامدی که:

هنگام انتقال به راحتی مشتعل می شود،
به شدت و مداوم می سوزد، یا
از طریق اصطکاک یا گرمای نگهداری شده در حین تولید یا فرآوری به آتش سوزی کمک می کند.

۴.۲ ماده ای که هنگام قرار گرفتن در معرض هوا ممکن است خود به خود مشتعل شود، یا ممکن است خود به خود گرم شود تا جایی که در تماس با هوا شعله ور شود.
۴.۳ ماده ای که ممکن است در صورت تماس با آب یا بخار آب، گاز قابل اشتعال از خود ساطع کند یا گرمای کافی ایجاد کند تا گاز را مشتعل کند.

کلاس ۵

مواد اکسید کننده و پراکسیدهای آلی

۵.۱ ماده ای که با تولید اکسیژن یا سایر مواد اکسید کننده، به احتراق مواد دیگر کمک می‌کند، خواه خود ماده قابل احتراق باشد یا نباشد.
۵.۲ یک ترکیب آلی که دارای ساختار دو ظرفیتی “۰-۰” است که یک ماده اکسید کننده قوی است و ممکن است در معرض تجزیه انفجاری باشد یا به گرما، شوک یا اصطکاک حساس باشد.

کلاس ۶

مواد سمی و مواد عفونی

۶.۱ یک جامد یا مایع وقتی سمی است که:

بخارات آن استنشاق می شوند،
در تماس با پوست است
بلعیده می شود.

۶.۲ موجودات عفونی یا ارگانیسم هایی که باور بر این است که برای انسان و حیوانات عفونی هستند.

کلاس ۷

مواد رادیواکتیو

مواد رادیواکتیو نامگذاری نشده‌اند، فقط توسط فعالیت یا الزامات بسته بندی آنها توصیف شده‌اند.

کلاس ۸

مواد خورنده

مواد خورنده باعث خوردگی فلز، پوست انسان و بافت های داخلی می شوند.

کلاس ۹

سایر مواد و محصولات

۹.۱ کالاهای خطرناک متفرقه.
۹.۲ ماده ای خطرناک برای محیط زیست.
۹.۳ یک زباله خطرناک.

حوادث خطرناک

راننده ای که مسئولیت، مدیریت یا کنترل کالاهای خطرناک را در هنگام وقوع یک حادثه خطرناک از قبیل نشت یا تصادف، یا رهاسازی غیر عمدی یا نزدیک به رهاسازی بر عهده دارد، باید بلافاصله حادثه را به موارد زیر اطلاع دهد:

پلیس محلی
دولت آلبرتا، مرکز هماهنگی و اطلاع رسانی (CIC) با شماره ۱-۸۰۰-۲۷۲-۹۶۰۰
صاحب وسیله نقلیه
کارفرما
شخص یا شرکتی که مالک محموله کالاهای خطرناک است.

مدارک

هر راننده ای که کالاهای خطرناک را حمل می کند، باید یک نسخه از سند حمل و نقل ، مانیفست ضایعات یا هرگونه سند (اسناد) دیگری که طبق قانون لازم است را به همراه داشته باشد. وقتی راننده در کابین کامیون است، سند یا اسناد باید در دسترس باشد یا در محفظه نصب شده بر روی درب راننده باشد. وقتی در کابین نیستید، سند یا مدارک باید روی صندلی راننده یا در محفظه درب راننده قرار داده شده باشد.
وقتی تریلر پارک شده‌ای که حامل کالاهای خطرناک است به کشنده متصل نیست، مسئول محل پارکینگ باید یک نسخه از مدارک را نگه دارد. اگر مسئولی در قسمت پارکینگ وجود ندارد، باید کپی اسناد موجود در یک ظرف ضدآب به تریلر، در مکانی که به راحتی قابل رویت و دسترسی است، متصل کنید.
هنگامی که یک راننده بیش از یک بار کالای خطرناک را تحویل می گیرد و آن را با یک کامیون مخزن دار، تریلر مخزن دار یا سیلندر منفرد گاز حمل می کند، تغییر مقدار کالاهای خطرناک باید در سند حمل و نقل نشان داده شود. این کار باید بعد از هر بار تحویل انجام شود.

نشانه های ایمنی

علائم ایمنی، در صورت نیاز، توسط فرستنده ارائه می شود. راننده ای که کالاهای خطرناک را حمل می کند این مسئولیت را دارد که قبل از بارگیری، پلاکارد یا صفحه نارنجی رنگی را بر روی وسیله نقلیه وصل کند. علائم ایمنی باید در هر طرف و انتهای تریلر یا واحد کشنده قرار گیرد.
پلاکاردها و تابلوها ممکن است به قسمت جلوی وسیله نقلیه اصلی منتقل شوند تا علائم ایمنی قابل مشاهده باشد. علائم ایمنی تا زمانی که احتمال ایجاد خطر وجود دارد، باید روی وسیله نقلیه یا کانتینر بزرگ بمانند. این بدان معناست که کالاهای خطرناک تخلیه شده و کانتینر یا وسیله نقلیه از تمام باقیمانده مواد کالای خطرناک تمیز و پاکسازی می‌شود.
اگر پلاکاردها و تابلوهای کالاهای خطرناک در طول سفر گم شوند، آسیب دیده یا از بین بروند، شرکت حمل و نقلی باید آنها را تعویض کند.

توجه

هر وسیله نقلیه‌ای که برای حمل مواد کلاس ۱، مواد منفجره، استفاده می شود، باید سندی را به امضا مالک یا شخصی که وسیله نقلیه را اجاره می دهد، همراه داشته باشد، که نام راننده (رانندگان) مجاز توسط آنها برای کارکردن یا همراهی وسیله نقلیه را نشان می دهد.

برای اطلاعات تکمیلی در مورد حمل و نقل کالاهای خطرناک، لطفا با موارد زیر تماس حاصل نمایید:
کالاهای خطرناک،
شعبه ایمنی وسیله نقلیه و راه آهن
ادمونتون ۷۸۰-۴۲۲-۹۶۰۰
برای خدمات رایگان از هر نقطه آلبرتا، با شماره ۲۴ ساعته ۱-۸۰۰-۲۷۲-۹۶۰۰ تماس بگیرید.

فصل ۱۰: نکات رانندگی مسئولانه برای رانندگان تجاری

قوانین انحراف از رانندگی برای رانندگان تجاری

انواع وسایل نقلیه

قانون انحراف از رانندگی در مورد کلیه وسایل نقلیه همانطور که در قانون ایمنی ترافیک تعریف شده اعمال خواهد شد. این وسایل نقلیه شامل اتومبیل، موتورسیکلت، خانه های متحرک، کامیون کشنده، وسایل نقلیه مزرعه ای و دوچرخه خواهد بود.

گوشی های همراه و دیگر انحرافات (حواس پرتی ها)

هنگام رانندگی از تلفن همراه یا سایر وسایل الکترونیکی استفاده نکنید. استفاده از تلفن همراه برای برقراری یا دریافت تماس یا دریافت یا ارسال پیام کوتاه موجب حواس پرتی می‌شود و می‌تواند توجه شما را در زمان رانندگی از بین ببرد. این قضیه در مورد تلفن های همراه با هندزفری نیز صدق می کند. اگر می خواهید تماس بگیرید یا پیام متنی دریافت یا ارسال کنید، در مکانی امن و قانونی توقف کنید.
فعالیت هایی انجام ندهید که منجر به حواس‌پرتی شما حین رانندگی می شوند. در حالی که تمام اشکال رانندگی حواس پرت ممکن است خطرناک باشد، قانون ایمنی ترافیک شامل جریمه هایی برای برخی حواس پرتی ها است. این موارد شامل استفاده از تلفن همراه است. ارسال پیام کوتاه یا ایمیل، استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی، مانند رایانه های لپ تاپ، بازی های ویدیویی، دوربین ها، نمایشگرهای سرگرمی ویدئویی، برنامه نویسی و پخش کننده های صوتی قابل حمل؛ وارد کردن اطلاعات در دستگاه های GPS؛ خواندن مطالب چاپ شده در وسیله نقلیه؛ نوشتن؛ چاپ یا طراحی و استفاده از وسایل نظافت شخصی نیز جز این موارد محسوب می شوند.

انواع وسایل نقلیه اورژانسی که از این قاعده مستثنی هستند

طبق قانون ایمنی ترافیک، یک وسیله نقلیه اورژانسی شامل: وسایل نقلیه خدمات پلیسی، واحدهای پاسخ به آتش سوزی، آمبولانس ها و واحدهای قطع گاز که به تماس پاسخ می‌دهند، می شود. رانندگان وسایل نقلیه اورژانسی فقط هنگام اقدام در محدوده استحفاظی خود می‌توانند از دستگاه های ارتباطی دستی یا سایر وسایل الکترونیکی استفاده کنند.

فعالیت هایی که برای رانندگان تجاری مجاز است

این فعالیت ها طبق قانون محدودیت خاصی ندارند:

در هنگام اسکورت وسایل نقلیه بزرگ، برای تماس با کارفرمای خود یا مشارکت در موقعیت‌های جستجو، نجات و مدیریت اورژانسی، از رادیو های دو طرفه یا رادیو های دستی مانند رادیوهای CB) Citizen’s Band) استفاده کنید.
صفحه های نمایشی را که مجاز هستند مورد استفاده قرار دهید:
سیستم ناوبری GPS – تا وقتی که سیستم روی وسیله نقلیه نصب شود و قبل از شروع رانندگی سیستم به صورت صوتی برنامه ریزی شود. هنگام رانندگی نمی‌توانید واحد را نگه دارید یا به صورت دستی اطلاعات را وارد کنید.
درجه، تجهیزات، دستگاه یا سیستمی که اطلاعات مربوط به سیستم های وسیله نقلیه یا مکان خودرو را فراهم می کند.
یک سیستم اعزام برای حمل و نقل مسافران
یک سیستم ردیابی حمل و نقل لجستیکی که محل خودرو، وضعیت راننده یا تحویل کالا برای اهداف تجاری را ردیابی می کند.
کامپیوترهای اعزام شبیه آنهایی که در تاکسی ها و کامیون های تحویل استفاده می‌شوند.

رانندگانی که از سیستم های اعزامی برای جابجایی مسافران یا دستگاه های ردیابی حمل و نقل لجستیکی برای اهداف تجاری استفاده می‌کنند، همچنان می‌توانند رایانه های داده همراه را در وسایل نقلیه خود نصب و فعال کنند. تمام رانندگان باید تمرکز خود را بر روی جاده حفظ کنند و به همین ترتیب، رانندگان نباید هنگام رانندگی اطلاعات را در این دستگاه ها تایپ کنند.

رادیوهای CB یا تلفن های میکروفونی از اهداف تجاری، تجسس و نجات مستثنی هستند

این قانون به منظور تداخل در عملیات تجاری ثابت یا تلاش برای جستجو و نجات نیست. در مواردی که برای برقراری ارتباط با کارفرمای راننده به این نوع ارتباطات نیاز باشد یا هنگام مشارکت در برخی از شرایط مدیریت اورژانسی، استفاده از آنچه معمولاً به عنوان رادیوی CB دستی یا “تلفن های میکروفونی” نامیده می شود مجاز است.
این قانون در مورد برداشتن ابزارهای ایمنی ترافیک نیست. استفاده از رادیو های دستی برای برقراری ارتباط با شرایط آب و هوایی شدید یا خطری در جاده ها، مانند تصادف، می‌تواند در گروه سناریوی “اورژانسی” قرار گیرد. حمل و نقل آلبرتا تشخیص می دهد که رانندگان تجاری حرفه ای هستند و پیش بینی می کند هنگام انتخاب استفاده از سیستم های رادیویی عمومی، تصمیمات ایمنی خوبی بگیرند. همانند سایر قوانین، مأموران اجرای وظیفه در نهایت وظیفه دارند شرایط خاص را ارزیابی کنند تا مشخص کنند آیا شهروندان از این قانون تبعیت می کنند یا خیر.

رانندگان اتوبوس های گردشگری

رانندگان اتوبوس گردشگری باید مطابق با قانون عمل کرده و نباید حواسشان پرت شود. واحدهای هندزفری برای اطمینان از انطباق با قانون و همچنین راه حل های نوآورانه فناوری برای ارائه اطلاعات به مسافران در دسترس هستند.

خستگی

رانندگی در حالی که خسته هستید می‌تواند شما را در معرض خطرات جاده ای قرار دهد. رانندگی خواب آلوده به اندازه رانندگی تحت تأثیر مواد مخدر خطرناک است؛ زیرا زمان واکنش راننده را کاهش می دهد، آگاهی را پایین آورده و می‌تواند مانند الکل یا مواد مخدر قضاوت را مختل کند.
کمبود خواب یکی از دلایل عمده خواب آلودگی است. سایر عوامل مؤثر شامل رانندگی به تنهایی، رانندگی در مسافت های طولانی بدون وقفه و استراحت و رانندگی در طول شب یا در مواقعی که راننده به طور معمول می خوابد، می‌شوند. مصرف داروهایی که باعث افزایش خواب آلودگی می‌شوند و یا نوشیدن الکل نیز در خستگی راننده نقش دارند.
افرادی که بیشتر در معرض خطر خوابیدن پشت فرمان هستند، کارگران شیفتی، رانندگان تجاری، افراد دارای اختلالات خواب درمان نشده، نوجوانان و جوانان هستند. تصادفات مربوط به خستگی در رانندگان جوان معمول است زیرا تمایل دارند بیدار بمانند ، کمتر از آنچه که باید، بخوابند و بیشتر شب ها رانندگی می کنند.

نشانه های هشداردهنده رانندگی در حالت خواب آلودگی

خمیازه کشیدن
عدم توانایی در تمرکز چشم ها و بالا نگه داشتن سر
داشتن رؤیا و افکار متفرقه
رانندگی چند کیلومتر قبلی بدون به یادآوری آنها
لغزش بین باندها، با سرعت دیگران را دنبال کردن و ندیدن تابلوهای ترافیکی
دیدن وسیله نقلیه پشتی در آینه که به نظر می رسد از ناکجاآباد ظاهر شده است.

بیشتر تصادفات مربوط به خستگی، بین ساعت ۱ تا ۴ بعد از ظهر اتفاق می افتد و اوایل صبح بین ساعت ۲ تا ۶ صبح به طور معمول، تصادفات مربوط به خستگی در سرعت های بالاتر رخ می‌دهد و می‌تواند منجر به پرت شدن رانندگان از جاده یا برخورد وسایل نقلیه با سایر وسایل نقلیه یا اشیاء ثابت شود.

خستگی حین رانندگی را چگونه کاهش دهیم

روشن کردن رادیو، باز کردن پنجره، نوشیدن قهوه، آدامس جویدن یا غذا خوردن به کاهش خستگی راننده برای مدت زمان کوتاه کمک می‌کند اما اقدامات زیر به جلوگیری از خستگی راننده کمک می کند:

از ساعت بیولوژیکی خود آگاه شوید و از رانندگی در زمان کم شدن انرژی بدن خود اجتناب کنید.
در صورت خواب آلودگی در جاده، توقف کنید.
شب قبل از یک سفر طولانی به مقدار کافی بخوابید.
از کار در تمام طی روز و سپس رانندگی در تمام طول شب خودداری کنید. یک شب استراحت کنید تا اینکه مستقیم کل مسیر را رانندگی کنید.
هر دو ساعت یا هر ۱۶۰ کیلومتر استراحت را برنامه ریزی کنید. حرکات کششی انجام داده یا پیاده روی کنید تا هوای تازه بگیرید.
استراحت اواسط بعد از ظهر را انجام دهید. ۲۰-۴۰ دقیقه چرت داشته باشید.
با یک مسافر بیدار و هوشیار سفر کنید. داشتن کسی برای گفتگو باعث بیدار ماندن راننده می شود و همچنین مسافر می‌تواند در صورت بروز علائم خستگی به راننده اطلاع دهد.

عبور از تقاطع ریلی

عبور از مسیرهای ریلی به دلیل موارد زیر می‌تواند برای رانندگان وسایل نقلیه بزرگ خطرناک باشد:

وسایل نقلیه طویل به طی مسافت بیشتر نیاز دارند و برای عبور کامل از تقاطع زمان بیشتری صرف می کنند.
وسایل نقلیه سنگین تر برای توقف قبل از تقاطع به زمان و فضای بیشتری نیاز دارند.
در صورت وقوع تصادف، وسایل نقلیه بزرگتر بیشتر ممکن است قطار را از ریل خارج کنند.

روش های پیشنهادی برای توقف کردن

سرعت خود را کم کنید، در صورت داشتن جعبه دنده دستی به دنده پایین تر بروید و ترمزهای خود را امتحان کنید.
ترافیک پشت سر خود را بررسی کنید و سپس به تدریج متوقف شوید.
در فاصله بیش از پنج متر (حدود ۱۶ فوت) و بیش از ۱۵ متر (حدود ۴۹ فوت) از نزدیکترین ریل توقف نکنید.
برای شنیدن بهتر صدای قطار، شیشه را پایین داده و هرگونه صدای داخل خودرو را بکاهید.
در حالی که متوقف شده اید، با دقت به جهت نزدیک شدن قطارها نگاه کنید به اطراف و موارد حواس پرتی مانند آینه و ستون های شیشه جلو نگاه کنید.
هنگام انتظار، ترمزهای پارک خود را فعال کنید تا به مسیر روی ریل حرکت نکنید.

ادامه سفر

قبل از شروع مجدد سفر، اطمینان حاصل کنید که در سمت دیگر مسیر به اندازه کافی فضای لازم برای عبور کل واحد، از جمله بیرون‌زدگی عقب خودرو وجود دارد. توجه داشته باشید که قطار یک متر از ریل‌های دو طرف بیرون خواهد زد.
از دنده ای استفاده کنید که به شما اجازه می‌دهد بدون تغییر دنده از مسیر عبور کنید.
قبل از ادامه یک بار دیگر راهنماهای ترافیکی را بررسی کنید.
اگر چراغ های عبور پس از روشن شدن شروع به چشمک زدن کردند، ادامه دهید. ادامه دادن از دنده عقب گرفتن ایمن تر است.
اگر بیش از یک مسیر وجود داشته باشد، ممکن است بیش از یک قطار وجود داشته باشد. تصور نکنید قطاری که عبور کرد تنها قطار است.

دیگر ملاحظات

گیر کردن و توقف وسیله نقلیه روی ریل

اگر وسیله نقلیه شما متوقف شد یا روی ریل گیر کرد، بلافاصله از وسیله نقلیه خارج شوید. اگر قطار در حال نزدیک شدن است، از ریل و قطار در حال حرکت دور شوید. در صورت برخورد قطار به وسیله نقلیه، این کار احتمال برخورد با بقایای در حال پرواز به شما را کاهش می دهد. اگر شماره اضطراری شرکت راه آهن وجود دارد با آن تماس بگیرید و در غیر اینصورت با ۹۱۱ تماس بگیرید.

مشاهده مسیرهای روی ریل

تا وقتی که نتوانستید هر دو جهت را به اندازه کافی نگاه کنید و مطمئن شوید که قطار نزدیک نمی شود، از روی ریل عبور نکنید. به ویژه در تقاطع های بدون دروازه، چراغ چشمک زن یا زنگ بسیار مراقب باشید. حتی اگر راهنماهای هشداردهنده فعال وجود داشته باشد و نشان‌دهنده نزدیک شدن قطار نباشد، هنوز باید نگاه کنید و گوش دهید تا مطمئن شوید که ادامه کار ایمن است.
هنگام نزدیک شدن به تقاطع ریلی روستایی کنترل نشده در شب محتاط باشید. ممکن است قطاری از مقابل شما عبور کند. وجود یک قطار ممکن است مانند یک شی سیاه و تاریک در پس زمینه یک جاده، تاریک به نظر برسد.

اندازه وسیله نقلیه و عبور کامل

از طول وسیله نقلیه خود، میزان بیرون زدگی و فضای موجود در آن طرف تقاطع ریلی اطلاع داشته باشید. وقتی به یک تقاطع نزدیک می شوید و یک علامت توقف (STOP) در سمت مخالف مسیرها به سمت شما است، به فضای بین ریل و تابلو توجه کنید. اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای عبور کامل از ریل‌ها در سمت دیگر وجود دارد. اگر فضای کافی وجود نداشته باشد و وسیله نقلیه شما بیش از حد روی ریل بماند، باید به صورت دیداری و شنیداری اطمینان حاصل کنید که قطار پیش رو وجود ندارد. سپس به سمت علامت توقف رفته و متوقف شوید. در صورت ایمن بودن، اطمینان حاصل کنید که وسیله نقلیه شما بیش از ۲۰ ثانیه مسیر عبور راه آهن را مسدود نمی کند.

عبور از تقاطع های روستایی در جاده‌های روستایی

به دلیل موارد زیر هنگام عبور از خطوط ریلی در مناطق روستایی باید توجه بیشتری به خرج دهید:

شیب نزدیک شدن ممکن است بیشتر باشد.
توده های برفی ممکن است بلند تر باشند.
درختان و بوته های بیشتری ممکن است دیده شوند.
سیستم های هشدار دهنده خودکار کمتری وجود دارد.
شیب محل عبور ممکن است ناهموار و سخت باشد.

قوانین را بدانید

تقاطع های کنترل شده

گذرگاه کنترل شده عبارت از عبور با کمک یک شخص پرچم دار، تابلوی توقف، دروازه عبور یا دستگاه راهنمای الکتریکی یا مکانیکی است. در صورت وجود تابلو توقف برای همه وسایل نقلیه لازم است در معابر کنترل شده راه آهن متوقف شوید.

تقاطع های کنترل نشده

طبق قانون برخی از وسایل نقلیه موظف به توقف در تمام تقاطع های کنترل نشده راه آهن هستند. این وسایل نقلیه عبارتند از:

اتوبوس های مدرسه
وسایل نقلیه‌ای که مواد منفجره را به عنوان بار یا بخشی از بار خود حمل می کنند
وسایل نقلیه‌ای که برای حمل مایعات و گازهای قابل اشتعال تعیین شده باشند، خواه وسیله نقلیه پر باشد یا خالی.

اگر یک افسر پلیس یا یک شخص پرچم دار ریل مشخص در تقاطع حضور دارد، از دستورالعمل وی در مورد ادامه یا عدم ادامه در تقاطع تبعیت کنید. همچنین توجه داشته باشید که شهرداری ها ممکن است علاوه بر مقررات استانی، ‌آئین‌نامه ای تنظیم کنند که بر عملکرد شما در مورد توقف یا عدم توقف حاکم است. این ‌آئین‌نامه ممکن است در هر یک از تقاطع های راه آهن در حوزه قضایی آنها اعمال شود.

آتش و کپسول آتش نشانی

آتش سوزی می‌تواند به چندین دلیل شروع شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از آتش‌سوزی آورده شده است.

هرگز وسیله نقلیه با نشت سوخت را روشن نکنید. نشت را ترمیم کرده و از مواد جاذب تأیید شده برای جذب و پاکسازی نشت سوخت استفاده کنید.
هنگام سوخت گیری موتور وسیله نقلیه را خاموش کنید.
قبل از پر کردن مخزن سوخت، نازل سوخت را در برابر لوله پرکننده مخزن خودرو لمس کنید تا از اتصال آن اطمینان حاصل شود. این کار همچنین از جرقه های ناشی از الکتریسیته ساکن جلوگیری می کند.
در نزدیکی مناطق سوخت رسانی سیگار نکشید.
فشار لاستیک خود را مرتباً بررسی کنید. لاستیک های نرم گرما ایجاد می کنند و می‌توانند باعث آتش سوزی شوند.
هنگام حرکت وسیله نقلیه اطمینان حاصل کنید که تمام ترمزهای وسیله نقلیه شما آزاد شده است. با کشیدن ترمزها گرما ایجاد می‌شود که می‌تواند با توقف خودرو گریس را در توپی‌ها مشتعل کند.

اگر در حال حمل مسافر در اتوبوس هستید و متوجه آتش سوزی یا خطر آتش سوزی شدید، بلافاصله در مکانی امن توقف کنید. مسافران خود را از اتوبوس خارج کرده و به یک مکان امن حداقل ۳۵ متر (۱۱۵ فوت) با فاصله از وسیله نقلیه منتقل کنید. کپسول های آتش نشانی قابل حمل در بیشتر وسایل نقلیه تجاری در کابین راننده نگهداری می شوند.

استفاده از کپسول آتش نشانی

سعی نکنید آتشی فراتر از توانایی خود را با کپسول آتش نشانی خاموش کنید.
به یاد داشته باشید بسته به نوع و اندازه کپسول، فقط هشت تا ده ثانیه تخلیه مواد شیمیایی خواهید داشت.
با وجود اینکه انواع مختلفی از کپسول های آتش نشانی وجود دارد، اما همه آنها به همان روش اولیه استفاده می شوند.

آن را از پوشش خارج کنید.
در صورت امکان از طرف باد به آتش نزدیک شوید.
خاموش کننده را در حالت ایستاده نگه دارید.
کلمه PASS را به خاطر بسپارید.
پس از خاموش شدن آتش، موارد زیر را انجام دهید:
پین ایمنی را تعویض کرده و کپسول آتش‌نشانی را به محفظه نگهداری آن برگردانید.
در مورد بازرسی پس از سفر توجه داشته باشید که از خاموش کننده استفاده شده است و خاموش کننده فوراً شارژ یا تعویض شود.

پین را بکشید (Pull) و نازل را به سمت خارج از بدن خود بگیرید.

کپسول آتش نشانی را به سمت پایین و مرکز آتش هدف بگیرید (Aim).

دسته را به آرامی و یکنواخت فشار دهید (Squeeze). تا وقتی که آتش خاموش شد و/ یا کپسول تمام شد، فشار دادن را ادامه دهید.

کپسول را به طرفین تکان دهید (Sweep). از یک طرف آتش شروع کرده و به آرامی به سمت دیگر بروید. از وسط آتش سوزی شروع نکنید.

فصل ۱۱: سوخت گیری و مصرف بهینه سوخت

سوخت گیری یک وسیله نقلیه

گازوئیل و دیزل

در حالت موتور روشن، سوخت گیری نکنید.
هرگز باک بنزین را بیش از حد پر نکنید.
در صورت ریختن سوخت عمده یا جزئی، به مسئول اطلاع دهید تا بلافاصله با استفاده از یک ماده جاذب تأیید شده، آنر ا تمیز کند.
در نزدیکی جرقه های الکتریکی یا شعله های روباز سوخت گیری نکنید.
سیگار نکشید و مطمئن باشید هیچکس سیگار نمی کشد.
هنگام سوخت گیری از تلفن همراه استفاده نکنید.

پروپان

فقط افرادی که گواهینامه داشته یا آموزش مناسب دیده اند می‌توانند سوخت گیری وسیله نقلیه یا کانتینر پروپانی را انجام دهند.
اطمینان حاصل کنید که چیزی در فاصله سه متر (۱۰ فوت) از نازل یا مخزن در حال پر شدن وجود ندارد.
از دستکش و لباس محافظ مناسب مانند پیراهن آستین بلند استفاده کنید.
لوازم جانبی موتور و برق وسیله نقلیه باید خاموش باشند.
سیگار نکشید و مطمئن باشید هیچکس سیگار نمی کشد.
هنگام سوخت گیری از تلفن همراه استفاده نکنید.
به درستی شیلنگ پر کننده را به مخزن سوخت خودرو وصل کنید.
درجه ثابت سطح مایع (شیر دمنده) را باز کنید.
هنگامی که سطح سوخت به حداکثر میزان مجاز در مخزن برسد، پروپان مایع به صورت مه از سطح درجه مایع تخلیه می شود. اکنون سوخت گیری باید پایان یابد.
درجه سطح سنج ثابت باید خاموش شده و اتصال پر شدن قطع شود.
درجه شناور مغناطیسی متصل به مخزن باید نشان دهد که ظرفیت مخزن اکنون پر شده است. ظرفیت کل مخزن تقریباً ۸۰ درصد پر می‌شود.

هنگام روشن بودن موتور یا روشن بودن فرستنده رادیویی، سوخت گیری وسیله نقلیه را انجام ندهید. در هنگام حضور مسافران نباید به وسایل نقلیه مانند اتوبوس، اتوبوس مدرسه یا تاکسی سوخت رسانی کرد. قبل از سوار کردن مسافران مطمئن شوید که سوخت کافی برای سفر وجود دارد.

مصرف بهینه سوخت

اولویت روز افزون

اطلاعات زیر توسط منابع طبیعی کانادا با همکاری دولت آلبرتا برای معرفی روش‌های مصرف بهینه ارائه شده است که می‌تواند مصرف سوخت و انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد. FleetSmart (ناوگان هوشمند) جزء این برنامه است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع به وب سایت زیر مراجعه کنید: www.alberta.ca/climate-change-and-transportation.aspx
با نوسان قیمت سوخت، رانندگان مستقل و شرکت های بزرگ حمل و نقل در تلاشند تا بودجه دقیق هزینه سوخت را تأمین کنند و به طور فعال در جستجوی راه هایی برای کنترل این هزینه ها هستند.
البته، پول تنها مسئله نیست. محیط زیست نیز عامل کلیدی است. تقریباً ۳۰٪ از کل انتشارات گازهای گلخانه ای در کانادا توسط بخش حمل و نقل جاده ای تولید می شود که بخش قابل توجهی از آنها از خودروهای سنگین تولید می‌شود. خوشبختانه، تصمیمات عملی بسیاری وجود دارد که می‌توانید به عنوان یک راننده برای صرفه جویی در مصرف سوخت – از مشخصات خودرو گرفته تا تکنیک ها و رفتارهای پشت فرمان – انجام دهید.

تصمیم گیری هوشمندانه

عادت های رانندگی شما می‌تواند میزان مصرف سوخت شما را کاهش دهد. در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید:

آمادگی و برنامه ریزی

مسیر خود را با دقت برنامه ریزی کنید: مسیرهای مسطح نسبت به مسیرهای کوهستانی مصرف سوخت بهینه تری دارند. رانندگی در بزرگراه نسبت به رانندگی “درون شهری” مصرف سوخت بهینه تری دارد (سوخت کمتری مصرف می شود).
گزینه های مشخصات وسیله نقلیه خود را با دقت در نظر بگیرید و همیشه میزان بار خود را به حداکثر برسانید: به جای ظرفیت ۶۰٪، سعی کنید به ظرفیت ۸۰ یا ۹۰٪ برسید.
کتابچه راهنمای مالک وسیله نقلیه خود را بخوانید و توصیه های رانندگی خودروساز را دنبال کنید.

سوخت و موتور وسیله نقلیه شما

استفاده از درجه و نوع مناسب سوخت می‌تواند تا ۳٪ باعث بهبود مصرف سوخت شود.
یک جعبه دنده انتقال مستقیم رانندگی به جای انتقال قدرت حین رانندگی ممکن است مصرف سوخت را تا ۲٪ کاهش دهد.

انتخاب وسیله نقلیه و وسایل جانبی

آیرودینامیک کشنده را بهینه کنید: کاهش ۱۰٪ کشش آیرودینامیکی می‌تواند ۵٪ بهره وری سوخت را افزایش دهد. استفاده از دو یا سه تریلر به جای تریلرهای منفرد را در صورت اجازه در نظر بگیرید.
از لاستیک های با عاج طراحی شده برای همه موقعیت ها استفاده کنید؛ نسبت به لاستیک‌های معمولی روی محور رانندگی و محور عقب، مصرف سوخت بهینه تری دارد.
استفاده از لاستیک های با مقاومت چرخش پایین را در نظر بگیرید. هنگامی که به مشخصات یک کامیون جدید نگاه می کنید، به یاد داشته باشید که لاستیک های تکی مقاومت چرخشی کم و همچنین ارتفاع و وزن کمتری دارند.
کامیون با مشخصات سبک تر را در صورت لزوم انتخاب کنید. وزن کمتر وسیله نقلیه به معنای صرفه جویی در مصرف سوخت است و همچنین می‌تواند ظرفیت بار را افزایش دهد و درآمد را به ازای هر کیلومتر طی شده افزایش دهد.
از لوازم جانبی مثل گرم‌کننده روغن و گرم‌کننده های توده ای (برای کمک به استارت در روزهای سرد و گرم کردن مایعات)، گرم کننده سوخت (برای جلوگیری از سفت شدن سوخت)، فن های کنترل شونده توسط ترموستات، پوشش باتری و گرم کن های داخل کابین راننده برای بهبود بهره‌وری و مصرف بهینه سوخت، استفاده کنید.

دست و پنجه نرم کردن با آب‌وهوا

شرایط آب و هوایی بر بازده سوخت تأثیر می‌‌گذارد. رانندگی در جاده های پوشیده از برف می‌تواند مصرف سوخت را بین ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش دهد و اقتصاد سوخت به طور قابل توجهی تحت تأثیر بادهای شدید قرار می گیرد. در اینجا چند روش برای به حداقل رساندن اثرات آب و هوا وجود دارد:

با تغییر زمان سفر یا مسیرها، از رانندگی در آب و هوای بد در صورت امکان اجتناب کنید.
سرعت را متناسب با شرایط تنظیم کنید، به عنوان مثال، در صورت وزش باد شدید سرعت را کاهش دهید.
برای پیش بینی بهتر وسایل نقلیه دیگر که پیش رو دارید، سرعت خود را کم کرده و با سرعت پایین حرکت کنید.
کشنده و تریلر خود را روی شیب یخی پارک نکنید – گیر کردن باعث اتلاف سوخت و وقت می شود.

توجه

انتخاب مسیر مسطح با بزرگراه های چند بانده، بازده سوخت شما را به شکل زیر بهبود می بخشد:

۴ تا ۱۱ درصد در مقایسه با یک بزرگراه مسطح دو بانده.
در مقایسه با یک بزرگراه کوهستانی ۱۸ درصد و
۲۵ تا ۳۵ درصد در مقایسه با طی یک مسیر حومه ای.

اهمیت دادن به وسیله نقلیه

نگهداری پیشگیرانه نقش بسزایی در حفظ سلامت و کارایی وسیله نقلیه شما دارد. هنگامی که کامیون شما به درستی سرویس می شود، می‌توانید با کارایی بیشتری کار کنید و از خرابی غیرمنتظره جلوگیری کنید. مشکلات کوچک باید قبل از بزرگتر شدن – و گران تر شدن – آنها برطرف شود. علاوه بر تعمیر و نگهداری منظم، شما همچنین باید موارد زیر را نیز در نظر داشته باشید:

مطابق توصیه های خودروساز اطمینان حاصل کنید که لاستیک های شما در حد مناسب باد شده اند – برای هر ۱۰ پوند در هر اینچ مربع فشار، ۱٪ از سوخت هدر می رود.
قبل از ورود به جاده، اطمینان حاصل کنید که بررسی پیش از سفر را انجام داده اید – نه تنها این یک قانون است بلکه می‌تواند به شما کمک کند در هنگام سفر از خرابی های ناخواسته جلوگیری کنید.
بررسی پس از سفر را برای شناسایی مشکلاتی که می‌تواند دفعه بعدی شما را به تأخیر بیندازد، انجام دهید.
اطمینان حاصل کنید که سطح تمام مایعات مناسب است. خالی بودن و پرشدن بیش از حد هر دو می‌تواند به وسیله نقلیه شما آسیب برساند.
نشانگر محدودیت خود را از نظر علائم وصل شدن یا آلودگی فیلتر هوا کنترل کنید.
در طول سفر به طور مداوم وضعیت وسیله نقلیه خود را کنترل کنید: هر سه ساعت، درجه لاستیک ها و محموله را چک کنید.

رانندگی هوشمندانه

وقتی موتور را روشن می کنید، بازدهی سوخت شروع می شود. گرمایش مناسب به روان سازی اجزا و آب بندی کمک می کند و سایش و نشت را کاهش می دهد. با استارت صحیح کامیون می‌توانید در مصرف سوخت صرفه جویی کنید. موارد زیر را در نظر داشته باشید:

هنگام راه اندازی وسیله نقلیه خود اطمینان حاصل کنید که از گاز استفاده نمی کنید و در دنده ای هستید که نیازی به گاز دادن ندارد.
به دریچه گاز تزریق سوخت موتور ضربه نزنید: مقدار سوخت مورد نیاز برای روشن شدن از قبل اندازه گیری شده است. به همین ترتیب، در هنگام به حرکت افتادن با موتورهای مکانیکی قدیمی، به دریچه گاز ضربه نزنید: این باعث اتلاف سوخت می شود و می‌تواند به دیواره های سیلندر آسیب برساند.
هنگام مشكل در راه اندازي موتور از میزان کمی اتر استفاده كنيد: استفاده بيش از حد می‌تواند به موتور صدمه بزند.
هنگام گرم شدن موتور دور موتور را افزایش ندهید. پنج دقیقه در جا زدن برای گرم کردن به طور کلی کافی است و هنگام کشیدن برای پارک کردن، با کشیدن دریچه گاز، خنک شدن خود به خود اتفاق می افتد.
اطمینان حاصل کنید که فشار روغن و فشار هوا در هنگام راه اندازی در محدوده عملکرد طبیعی خود قرار دارند.
پس از گرم کردن اولیه و رانندگی نرم و آرام وسیله نقلیه خود را گرم کنید. سعی نکنید با فشار دادن شدید دریچه گاز سرعت زیادی از موتور بگیرید.
هنگام عبور از بالای تپه، شتاب دهنده را رها کنید و اجازه دهید نیروی جاذبه کار را انجام دهد.
در صورت لزوم از کروز کنترل استفاده کنید.
سرعت متوسط خود را کاهش دهید – رانندگی سریع بدون توجه به اینکه با چه وسیله‌ای رانندگی می کنید، سوخت را می بلعد.
به نرمی دنده عوض کنید – تعویض دنده حرفه ای منجر به بهبود حدود ۳۰٪ هزینه های عملیاتی می شود.
همیشه از کلاچ استفاده کنید، عدم انجام این کار می‌تواند منجر به ساییده شدن دندانه‌های گیربکس شود.
تعویض دنده بالا رونده را با سرعت تقریبی ۱۶۰۰ دور در دقیقه تمرین کنید. تعویض دنده قبل از رسیدن به حداکثر دور در دقیقه، باعث کاهش فرسودگی تجهیزات، کاهش میزان صدا و صرفه جویی در مصرف سوخت می شود.
موتور را در بالاترین محدوده دنده به کار بگیرید تا در محدوده دور پایین قرار بگیرد.
از تأخیر انداز خود به درستی استفاده کنید و در صورت عدم نیاز آن را خاموش کنید – اجازه دهید زمین برای شما کار کند.

در جا کار کردن

موتور کامیون با سرعت ۹۰۰ دور در دقیقه چهار لیتر سوخت می سوزاند. در توقف های طولانی مدت موتور خود را خاموش کنید – در مصرف انرژی صرفه جویی خواهید کرد، نیازهای تعمیر و نگهداری را کاهش می دهید، عمر موتور را طولانی می کنید و از انتشار گازهای غیرضروری جلوگیری می کنید. اگر یک ناوگان ۱۰ کامیونی به مدت ۲۶۰ روز، یک ساعت در روز در جا کار کند، تقریباً ۱۰۴۰۰ لیتر سوخت (۱۱۴۴۰ دلار به ازای هر لیتر ۱.۱۰ دلار) صرفه جویی می کند. ناوگان ۱۰۰ کامیونی ۱۱۴۴۰۰ دلار و ناوگان ۵۰۰ کامیونی ۵۷۲۰۰۰ دلار پس انداز می کند.

بهره بردن از تکنولوژی

طراحی های جدید موتور مزایای بسیار خوبی را ارائه می دهند؛ اسب بخار و گشتاور بیشتری را در بازه های دور موتور پایین تر ارائه می‌دهند. می‌توانید در حدود ۱۲۰۰ دور در دقیقه و از سرعت بالا در حدود ۱۶۰۰ دور در دقیقه – به جای ۲۰۰۰ دور در دقیقه – دنده تعویض کنید. شما کمتر دنده عوض می کنید، صرفه جویی می‌کنید و انتشار کمتری ایجاد می کنید.

وفق دادن با شرایط جاده

رانندگی هوشمند و با مصرف بهینه سوخت نیز رانندگی ایمن محسوب می شود. شرایط مختلف جاده ای و ترافیکی چالش های مختلفی را به همراه دارد. به عنوان یک راننده، مهم است که موارد زیر را در ذهن داشته باشید:

نور: رانندگی خود را بر اساس دید تنظیم کنید. در شرایط آفتابی از عینک آفتابی استفاده کنید و در شرایط با نور ضعیف سرعت را کاهش دهید.

وضعیت بدن: صندلی خود را برای راحتی، هوشیاری، دید و دسترسی به کنترل ها در موقعیت صحیح تنظیم کنید.

ترافیک: سعی کنید با همان سرعت ترافیک در حال حرکت، حرکت کنید و در محدوده سرعت مجاز بمانید. با ملاحظه باشید و حق تقدم را به رانندگان دیگر بدهید.

خیابان هوشمند

مدیریت سرعت جاده با استفاده از تکنیک‌های هوشمند رانندگی به شما امکان می دهد سرعت خود را ثابت نگه داشته و بازده سوخت را افزایش دهید. به طور کلی، برای هر ۱۰ کیلومتر در ساعت بالاتر از ۹۰ کیلومتر در ساعت، شما ۱۰٪ سوخت بیشتری مصرف می کنید.

رانندگی تدافعی

رانندگی هوشمند یک نگرش و یک مهارت است. ذهن تیزبین و تصمیم گیری زیرکانه می‌تواند تا حد زیادی به حفاظت از ایمنی شما و دیگران کمک کند؛ این در حالی است که افزایش بهره‌وری سوخت نیز لازم نیست. رانندگی تدافعی به شما امکان می دهد خطرات را پیش بینی کرده و یک سرعت ثابت را حفظ کنید. هنگامی که شما به صورت تدافعی رانندگی می کنید، حرکت خود را حفظ می کنید؛ این بدان معناست که مجبور نیستید به طور مداوم سرعت از دست رفته را افزایش دهید. برق استفاده نشده سوخت سوخته نشده است. در اینجا چند تاکتیک مفید آورده شده است:

اجازه ندهید ناامیدی شما را مجبور به انجام حرکات ناگهانی غیر ایمن یا مانورهای دیگر کند.
به جلو نگاه کنید و توقف ها را پیش بینی کنید. توقف تدریجی به سمت محلی که باید در آن توقف کنید کارآمدتر است.
با فاصله طولی ۴ ثانیه ای نسبت به وسایل نقلیه دیگر حرکت کنید.
از نقاط کور خود آگاه باشید و مرتباً آنها را بررسی کنید.
از وضعیت جسمی و روحی خود از جمله اثرات الکل و مواد مخدر، سن، رفتار، بیماری، خستگی، احساسات و رژیم غذایی خود آگاه باشید.

توقف ایمن

فاصله طولی را رعایت کنید تا همیشه بتوانید با خیال راحت و کارآمد ترمز کنید. رانندگی با سرعت ۷۰ کیلومتر در ساعت نیاز به مسافت توقف حدود ۳۰۰ فوت (۹۰ متر) دارد.

بارگذاری...

شهر

تلفن

ایمیل

وبسایت

آدرس

توضیحات

راهنمای رانندگی خودروهای تجاری آلبرتا

مقدمه

راهنماهای در دسترس

راهنمای رانندگان برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

خودرو و کامیون های سبک

راهنمای رانندگان تجاری برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

کامیون ها، اتوبوس ها، پاسخ دهندگان به موارد اورژانسی و تاکسی ها

راهنمایی رانندگان موتورسیکلت برای استفاده، ایمنی و گرفتن گواهینامه

موتورسیکلت ها، موتورسیکلت های کم قدرت و دوچرخه های موتوری

آماده حرکت: کتاب کاری برای مربی گری رانندگان جدید

فصل ۰۱: الزامات گواهینامه رانندگی وسایل نقلیه تجاری

کلاس ۱

کلاس ۲

کلاس ۳

توجه

کلاس ۴

تعویض گواهینامه رانندگی

اطلاعات عمومی در مورد کلاس های ۱، ۲، ۳ و ۴

آموزش اجباری سطح ورودی (MELT)

آزمون ‌آئین‌نامه

الزامات (نیازهای) بینایی

آزمون شهری

توجه

آزمون شهری کلاس ۱

آزمون شهری کلاس ۲

آزمون شهری کلاس ۳

توجه

آزمون شهری کلاس ۴

توجه

الزامات یادگیری

کلاس های ۱، ۲، ۳ و ۴

وسایل نقلیه کشاورزی مجهز به ترمز بادی

گواهینامه: تعویض و تغییر

تعاریف

ترمزهای بادی (ترمزهای پایه بادی)

سیستم ترمز هیدرولیکی بادی (ترکیب ترمزهای پایه هیدرولیکی و بادی)

سیستم ترمز هیدرولیکی با قدرت بادی (همه ترمزهای اصلی هیدرولیکی هستند، ولی با باد فعال می شوند)

توجه

آمبولانس

محور

اتوبوس

تأییدیه Q

تأییدیه S

توجه

اتوبوس مدرسه

نیم تریلر

تریلر

کامیون

کامیون کشنده

فصل ۰۲: کد ملی ایمنی

توجه

برنامه های ایمنی

برنامه های نگهداری پیشگیرانه

ساعات خدمت

مقررات استانی (آلبرتا)

مقررات فدرال

به اطلاعات بیشتر نیاز دارید؟

برنامه بررسی وسیله نقلیه (VIP)

برای وسایل نقلیه تجاری

تحت برنامه بررسی وسایل نقلیه کدام وسایل نقلیه تجاری باید بازرسی شوند؟

اتوبوس ها

کامیون و تریلرها

چگونه می‌توانم اطلاعات بیشتری در مورد برنامه بازرسی وسایل نقلیه آلبرتا کسب کنم؟

ایمنی خودرو

توجه

مهار بار

فصل ۰۳: بررسی سفر

هدف بررسی پیش از سفر وسیله نقلیه

وسایل نقلیه‌ای که به بررسی نیاز دارند

نقص فنی وسیله نقلیه

ثبت نقص

گزارش نقص

رانندگی با وسیله نقلیه دارای نقص