مقدمه

وقتی روی صندلی راننده می‌نشینید، دنیایی کاملاً جدید پیش روی شماست. در همه‌ی سنین، گرفتن گواهینامه‌ی رانندگی رفتن به مرحله‌ی جدیدی از زندگی است و فرصت‌های استخدام، جابه‌جایی و استقلال را برای رانندگان فراهم می‌آورد.

رانندگی ترکیبی از مسئولیت و ریسک است. در ادامه به مهارت‌های کلیدی‌ای اشاره خواهد شد که یک راننده برای اینکه آماده‌ی پذیرش این مسئولیت باشد باید آن‌ها را گسترش دهد.

نگرش:

در هر بار رانندگی، یک نگرش ایمن و مسئولانه نسبت ‌به رانندگی ایجاد کنید.

هشیاری:

وقتی رانندگی می‌کنید باید از اتفاقات اطراف خود آگاه باشید و همیشه در هنگام خطرات و مشکلات، تصمیمات مسئولانه اتخاذ کنید.

دانش:

قوانین و مقررات ترافیک و جاده را یاد بگیرید و درک کنید.

مهارت:

در برنامه‌های آموزش رانندگی ثبت‌نام کنید تا بیشتر درباره‌ی نحوه‌ی راندن یک وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری به ‌صورت ایمن یاد بگیرید.

توسعه و پیشرفت در سطح هوشیاری، دانش و مهارت، نیاز به آموزش، تعلیم و تمرین دارد. تصمیم‌گیری درباره‌ی اینکه یک راننده‌ی مسئول باشید نشان‌دهنده‌ی نگرش شماست. باید آماده باشید تا به سایر کاربران جاده احترام بگذارید. همواره به‌ صورت پیشگیرانه رانندگی کنید.

در کنار تمامی مزایای استفاده از وسایل نقلیه‌ی موتوری، هزینه‌های آن را نیز باید درنظر بگیرید. علاوه‌بر هزینه‌های مستقیم ساخت و حفظ و نگهداری جاده‌ها، هزینه‌های انسانی و زیست‌محیطی هم وجود دارد. آمار و اطلاعات اخیر درباره‌ی ایمنی جاده در آلبرتا نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۶ تعداد ۱۳۳۱۲۴ تصادف گزارش شده است. در تصادفات رانندگی این سال، ۲۷۳ نفر فوت کرده‌اند و ۱۲۴۶۵ نفر مجروح شده‌اند. اکثر این تصادفات قابل‌پیشگیری‌اند.

اداره‌ی ایمنی ترافیک توصیه می‌کند برای افزایش سطح دانش و مهارت خود، در دوره‌های آموزش مؤسسات آموزش رانندگی معتبر و دارای مجوز شرکت کنید. دوره‌های آموزش رانندگی برای راندن وسایل نقلیه‌ی سواری، وسایل نقلیه‌ی سنگین و موتورسیکلت‌ها ارائه می‌شود.

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر درباره‌ی مؤسسات ارائه‌دهنده‌ی آموزش رانندگی یا برای کسب اطلاعات درباره‌ی فرایند انجام آزمون اخذ گواهینامه‌ی رانندگی:

• به اداره‌ی محلی منطقه‌ی سکونت خود رجوع کنید.
• از سایت www.alberta.ca/driving-vehicles.aspx (تحت اداره‌ی آموزش رانندگی) بازدید نمایید.
• با شماره‌ی ۸۲۳۰- ۴۲۷- ۷۸۰، مرکز تماس اداره‌ی حمل‌ونقل آلبرتا، تماس بگیرید. برای دسترسی به ادارات دولتی آلبرتا می‌توانید با شماره تلفن رایگان ۰۰۰-۳۱۰ تماس بگیرید.

کتاب‌های راهنمای مفید

راهنمایی‌های زیر اطلاعات مناسبی در رابطه با راندن ایمن خودروهای سواری و کامیون‌های سبک، ماشین‌های سنگین و موتورسیکلت‌ها و همچنین نحوه‌ی اخذ گواهینامه و مجوز برای رانندگان و موتورسواران در اختیار شما قرار می‌دهند. در این راهنماها اطلاعاتی برای تمامی رده‌های گواهینامه‌ی رانندگی در آلبرتا ارائه شده است و به شما در اخذ گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا کمک خواهد کرد. بهتر است این کتاب‌های راهنما را به ‌عنوان کتاب‌های مرجع در وسیله‌ی نقلیه خود همراه داشته باشید.

راهنمای مخصوص رانندگان برای راندن، ایمنی و اخذ گواهینامه

خودروهای سواری و کامیون‌های سبک

در این کتاب راهنما، اطلاعاتی برای تمامی رانندگان ارائه شده است.

راهنمای مخصوص رانندگان ماشین‌های سنگین برای راندن، ایمنی و اخذ گواهینامه

کامیون‌ها، اتوبوس‌ها، خودروهای امدادی و تاکسی‌ها

در این کتاب راهنما اطلاعاتی درباره‌ی نحوه‌ی راندن ماشین‌های سنگین ارائه شده است. این کتاب به‌ همراه کتاب راهنمای مخصوص رانندگان برای راندن، ایمنی و اخذ گواهینامه استفاده می‌شود. هر دو کتاب راهنما باید در زمان آماده‌سازی برای آزمون آیین‌نامه و در زمان یادگیری نحوه‌ی راندن کامیون‌ها، خودروهای امدادی، تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها و همچنین در زمان حمل‌ونقل کالاهای خطرناک مورداستفاده قرار گیرند.

راهنمای مخصوص رانندگان برای راندن، ایمنی و اخذ گواهینامه

موتورسیکلت‌ها، موتورهای گازی و دوچرخه‌های برقی

در این کتاب راهنما اطلاعاتی درباره‌ی راندن ایمن موتورسیکلت‌ها، موتورهای گازی و دوچرخه‌های برقی ارائه شده است. این راهنما به‌ همراه کتاب راهنمای مخصوص رانندگان برای راندن، ایمنی و اخذ گواهینامه استفاده می‌شود.

آماده‌ی حرکت: کتابچه‌ی راهنما برای مربیگری رانندگان جدید

این کتاب راهنما به مربیانی که بر کار رانندگان جدید نظارت می‌کنند، کمک می‌کند تا تجربه و مهارت لازم را به‌دست آورند.

اطلاعات موجود در راهنمای حاضر بهترین شیوه‌ی رانندگی با یک وسیله‌ی نقلیه را شرح می‌دهند، با این حال تمامی شرایط و موقعیت‌ها تحت‌پوشش قرار نگرفته است. وقتی در موقعیت‌های واقعی در جاده قرار می‌گیرید، برای تصمیم‌گیری باید به‌ صورت منطقی و عقلانی عمل کنید و در همه حال ایمنی را اولویت خود قرار دهید.
در این کتاب راهنما قوانین حاکم بر حرکت وسایل نقلیه و مردم در خیابان‌ها و جاده‌های آلبرتا تفسیر شده است. در واقع فقط به ‌عنوان راهنمایی ارائه شده است و اعتبار قانونی ندارد.

قوانین مربوط ‌به رانندگی یک وسیله‌ی نقلیه را می‌توانید در قانون ایمنی ترافیک و مقررات مرتبط با آن مشاهده نمایید. این اسناد همچنین در سایت و نشانی زیر دردسترس قرار دارند:
www.qp.alberta.ca/Laws_Online.cfm
کتابفروشی Queen’s Printer
مجموعه‌ی شماره‌ی ۷۰۰، ساختمان Park Plaza
خیابان ۹۸- ۱۰۶۱۱
آلبرتا، ادمونتون، T5K 2P7

تلفن: ۴۹۵۲-۴۲۷-۷۸۰
فکس: ۰۶۶۸-۴۵۲-۷۸۰
برای دریافت خدمات رایگان در تمامی مناطق آلبرتا، با شماره تلفن ۰۰۰۰-۳۱۰ تماس بگیرید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ی رانندگان و وسایل نقلیه

آزمون‌های آیین‌نامه در دفاتر نمایندگی ثبت برگزار می‌شوند. آزمون‌های عملی توسط مسئول امتحان رانندگی دولت آلبرتا اجرا خواهد شد. زمان آزمون‌های عملی را می‌توان به ‌صورت حضوری در دفاتر نمایندگی ثبت یا از طریق سیستم برنامه‌ریزی آنلاین دولت آلبرتا برنامه‌ریزی کرد.

برای اطلاع از مراکز برگزاری آزمون و حصول اطلاعات درباره‌ی گواهینامه‌ی رانندگی و ثبت وسایل نقلیه به مراکز زیر مراجعه کنید:

• www.alberta.ca/drivers-road-test.aspx
• سایت www.servicealberta.ca/1641.cfm
• سایت انجمن ادارات ثبت آلبرتا به نشانی www.e-registry.ca
• اداره‌ی محلی منطقه‌ی سکونت خود تحت اداره‌ی خدمات ثبت و گواهینامه
• شماره‌ی ۷۰۱۳-۴۲۷-۷۸۰ (اداره‌ی خدمات آلبرتا)

فصل ۰۱: اطلاعات اخذ گواهینامه

اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی

صرف‌نظر از مسئله‌ی سن، تمامی رانندگان جدید بخشی از برنامه‌ی اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی (GDL) هستند. این برنامه تضمین می‌کند رانندگان جدید، پشتیبانی، مهارت و تجربه‌ی لازم برای کنترل وظایف پیچیده‌ی رانندگی را دریافت می‌کنند. GDL با ایجاد فضایی امن و کنترل‌شده برای تمامی رانندگان جدید، سطح ایمنی جاده را افزایش می‌دهد.

راننده‌ی GDL، دارای یکی از گواهینامه‌های رانندگی به شرح زیر است:

• مرحله‌ی یک: کلاس ۷ (گواهینامه‌ی رانندگی مبتدی)
• مرحله‌ی دو: کلاس GDL-۵ (گواهینامه‌ی آزمایشی)

در ادامه اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های کلیدی مراحل مبتدی (مرحله‌ی یک) و آزمایشی (مرحله‌ی دو) برنامه‌ی اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی ارائه شده است.

مرحله‌ی یک: مبتدی (کلاس ۷)

برای اخذ گواهینامه‌ی رانندگی مبتدی کلاس ۷ باید:

• حداقل ۱۴ سال سن داشته باشید.
• در سنجش بینایی قبول شده باشید.
• در آزمون آیین‌نامه و سطح دانش درباره‌ی قوانین جاده قبول شده باشید.
• اگر کمتر از ۱۸ سال سن دارید، رضایت‌نامه‌ی والدین را داشته باشید.
• هویت قانونی داشته باشید.

شرایط مبتدی:

• شما باید حداقل یک سال گواهینامه‌ی رانندگی مبتدی (کلاس ۷) را داشته باشید.
• شما در صورتی می‌توانید رانندگی کنید که حتماً یک راننده‌ی دارای گواهینامه‌ی کامل (غیر از گواهینامه‌ی آزمایشی GDL) و دارای حداقل ۱۸ سال سن کنار شما نشسته باشد.
• از نیمه‌شب تا ۵ صبح اجازه‌ی رانندگی ندارید.
• اجازه ندارید بیشتر از تعداد کمربندهای ایمنی خودرو، سرنشین داشته باشید.
• درصورتی‌که مجموع امتیازهای خطای شما حداقل ۸ مورد باشد، گواهینامه‌ی شما تعلیق خواهد شد.
• در زمان رانندگی با خودروی سواری (یا موتورسیکلت) سطح الکل و مواد مخدر باید صفر باشد.

مرحله‌ی دو: آزمایشی GDL (کلاس ۵-GDL)

برای اینکه یک راننده‌ی آزمایشی باشید باید:

• برای مدت یک سال گواهینامه‌ی کلاس ۷ را داشته باشید. (اگر حق رانندگی شما تعلیق شده باشد، این مدت زمان بیشتر خواهد شد.)
• حداقل ۱۶ سال سن داشته باشید .
• در آزمون عملی اولیه‌ی کلاس ۵ آلبرتا قبول شده باشید.

شرایط آزمایشی:

• شما باید حداقل ۲ سال راننده‌ی آزمایشی باشید.
• اجازه ندارید بیشتر از تعداد کمربندهای ایمنی خودرو، سرنشین داشته باشید.
• اگر مجموع امتیازهای خطایتان حداقل ۸ مورد باشد، گواهینامه‌ی شما تعلیق خواهد شد.
• هنگام رانندگی سطح الکل باید صفر باشد.
• شما نمی‌توانید گواهینامه‌ی خود را برای دریافت گواهینامه‌ی رانندگی خودروهای سنگین (کلاس ۱، ۲، ۳ یا ۴) دوباره طبقه‌بندی کنید.
• شما نمی‌توانید ناظر همراه یک راننده‌ی مبتدی باشید.

مرحله‌ی سه: گواهینامه‌ی رانندگی کامل، غیر از GDL (کلاس ۵)

برای اینکه گواهینامه‌ی رانندگی کامل داشته باشید باید:

• طی ۱۲ ماه آخر مرحله‌ی آزمایشی، گواهینامه‌تان تعلیق نشده باشد.
• در آزمون عملی پیشرفته قبول شده باشید.
• حداقل ۳ سال طول می‌کشد تا هر دو مرحله‌ی مبتدی و آزمایشی این برنامه تکمیل شود.

خروج از برنامه‌ی GDL

خروج از برنامه‌ی GDL الزامی نیست. البته اگر از برنامه‌ی GDL خارج شوید:

• از گواهینامه‌ی کلاس GDL-۵ به گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ کامل منتقل خواهید شد.
• واجد شرایط طبقه‌بندی مجدد گواهینامه به گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۱، ۲، ۳ یا ۴ خواهید بود.
• تعداد خطاهای مجازتان افزایش خواهد یافت.
• شرط تحمل الکل و مواد مخدر صفر برداشته می‌شود.
• می‌توانید ناظر همراه یک راننده‌ی مبتدی باشید.
• برای خروج از برنامه GDL باید:
• حداقل ۲ سال در مرحله‌ی آزمایشی باشید.
• طی ۱۲ ماه آخر مرحله‌ی دو ساله‌ی آزمایشی، گواهینامه‌ی شما تعلیق نشده باشد.
• در آزمون عملی پیشرفته قبول شده باشید.

آزمون آیین ‌نامه

برای اخذ گواهینامه‌ی رانندگی مبتدی، باید در آزمون آیین‌نامه قبول شوید. آزمون آیین‌نامه‌ی رانندگی در اکثر ادارات ثبت آلبرتا برگزار می‌شود. این آزمون براساس پرسش‌های این کتاب راهنماست. از شما درباره‌ی رانندگی ایمن، قوانین رانندگی و علائم و نشانه‌های جاده‌ای سؤال پرسیده می‌شود.
این آزمون شامل ۳۰ پرسش چندگزینه‌ای است و شما باید حداقل ۲۵ پاسخ صحیح داشته باشید تا در آزمون قبول شوید. این آزمون با رایانه انجام می‌شود. پس از قبولی در آزمون آیین‌نامه باید مجوز آزمون آیین‌نامه را که برای انجام آزمون خریده‌اید به اداره‌ی ثبت ببرید تا اطمینان حاصل کنید گواهینامه‌ی رانندگی شما به‌روز شده است. مجوز آزمون آیین‌نامه، گواهینامه‌ی رانندگی محسوب نمی‌شود.

آزمون آیین‌نامه و رانندگی الکترونیک کلاس ۷ در ۲۵ زبان به شرح زیر انجام می‌شود:

• امهری
• عربی
• چینی (ساده‌شده)
• چینی (سنتی)
• کری
• هلندی
• انگلیسی
• فارسی
• فرانسوی
• آلمانی
• هندی
• ایتالیایی
• کره‌ای
• اورومو
• لهستانی
• پرتغالی
• پنجابی
• روسی
• سومالیایی
• اسپانیایی
• تاگالوگ
• تایلندی
• اوکراینی
• اردو
• ویتنامی

برای هر آزمون آیین‌نامه‌ای که انتخاب کنید هزینه‌ای تعیین شده است و شما در هر روز فقط می‌توانید در یک آزمون شرکت کنید.

سطح بینایی موردنیاز

قبل از اینکه واجد شرایط اخذ گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا باشید، نیاز به سنجش بینایی دارید. اگر استانداردهای بینایی را نداشته باشید، به اپتومتریست یا چشم‌پزشک ارجاع داده می‌شوید تا فرم ارجاع بینایی شما تکمیل گردد. اگر از عینک یا لنز طبی استفاده می‌کنید، در زمان سنجش بینایی آن را همراه خود داشته باشید.

آزمون‌های عملی کلاس ۵

کلاس ۵ رایج‌ترین گواهینامه‌ی رانندگی است، این نوع گواهینامه اجازه‌ی راندن خودروهای سواری و سایر وسایل نقلیه‌ی سبک را به رانندگان می‌دهد.

آزمون عملی اولیه

قبولی در آزمون عملی اولیه به رانندگان GDL اجازه می‌دهد تا از کلاس ۷ (مبتدی) به کلاس GDL-۵ گواهینامه‌ی رانندگی ارتقا پیدا کنند. این آزمون مشخص می‌کند که آیا سطح مهارت‌های ضروری مانند کنترل وسیله‌ی نقلیه به ‌نحوی ایمن، قضاوت و آگاهی از قوانین جاده در یک فرد مبتدی برای ارتقا به سطح آزمایشی کلاس GDL-۵، توسعه یافته است یا خیر.
پس از قبولی در آزمون عملی اولیه باید مجوز آزمون عملی را که برای انجام آزمون خریده‌اید به اداره‌ی ثبت ببرید تا اطمینان حاصل کنید گواهینامه‌ی رانندگی شما به ‌روز شده است. مجوز آزمون عملی، گواهینامه‌ی رانندگی محسوب نمی‌شود.
در طول مرحله‌ی آزمایشی حداقل ۲ سال فرصت دارید تا مهارت‌های لازم برای شرکت در آزمون عملی پیشرفته و خروج از برنامه‌ی GDL را به‌ دست آورید.
این آزمون عملی حدود ۳۰ دقیقه است. این آزمون شامل دستورالعمل‌های قبل از آزمون مسئول امتحان راننده و خلاصه‌ای از نتایج آزمون شما می‌شود. باید نشان دهید توانایی راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی خود به‌نحوی ایمن و بدون ناظر را دارید، درحالی‌که با سایر کاربران جاده هم تعامل دارید.

وسیله‌ی نقلیه‌ی آزمون عملی باید کارایی قابل‌قبولی داشته باشد و موارد زیر را داشته باشد:

• پلاک و بیمه‌ی معتبر
• چراغ جلو، چراغ ترمز و چراغ‌های راهنما
• بوق
• سرعت‌سنج
• ترمز و ترمز دستی
• برف پاک‌کن و شیشه‌ی جلوی بدون مانع
• تایرهایی با شرایط مطلوب
• درب‌های راننده و سرنشین
• صندلی‌های وسایل نقلیه و کمربندهای ایمنی
• سیستم اگزوز، صداخفه‌کن اگزوز
• آینه‌ها
• سوخت کافی برای آزمون عملی

این آزمون شامل معرفی و استفاده از کلیدها و ابزارهای کنترل خودرو است.
این آزمون شامل:

• کنترل وسیله‌ی نقلیه (هدایت فرمان، ترمزگیری و کنترل سرعت)
• انتخاب لاین مناسب برای گردش
• مشاهده و رعایت محدوده‌ی سرعت
• تعیین حق تقدم در تقاطع‌ها و در زمان تغییر لاین‌ها
• نشان سطح دانش و مهارت در تقاطع‌ها با و بدون علامت و نشانه‌های کنترل ترافیک
• تعامل با سایر کاربران جاده به شیوه‌ای که مانع حرکت سایرین نشود
• پارک‌کردن؛ پارک عمودی، پارک در سراشیبی یا سربالایی و پارک دوبل (رانندگان بالای ۶۵ سال ملزم به تکمیل پارک موازی نیستند)

توجه

برای اطلاعات بیشتر لطفاً به بخش «آماده‌سازی برای آزمون عملی» در وب‌سایت اداره‌ی حمل‌ونقل آلبرتا مراجعه کنید.

آزمون عملی پیشرفته

آزمون عملی پیشرفته مشخص می‌کند آیا راننده‌ی دارای گواهینامه‌ی آزمایشی، سطح مهارت و تجربه‌ی ضروری برای رانندگی پیشرفته و تحت شرایط چالش‌برانگیز جهت ارتقا به گواهینامه‌ی کامل را دارد یا خیر. شما برای خروج از برنامه‌ی اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی و ارتقا به راننده‌ی کامل کلاس ۵ (غیر از GDL) نیاز به قبولی در این آزمون دارید.
این آزمون عملی حدود ۶۰ دقیقه است و شامل دستورالعمل‌های قبل از آزمون مسئول امتحان رانندگی و خلاصه‌ای از نتایج آزمون شما می‌شود. آزمون عملی پیشرفته شامل موارد زیر است:

• انواع متفاوت تقاطع‌ها شامل تقاطع‌های کنترل‌نشده‌ی T شکل
• رانندگی در جاده‌های دارای محدوده‌ی سرعت ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت
• پیوستن به بزرگراه‌ها، در لاین‌های افزایش شتاب و کاهش شتاب
• نواحی با حجم بالای عبور و مرور
• پارک‌کردن؛ پارک عمودی یا زاویه‌دار. آزمون پیشرفته شامل پارک دوبل و پارک در سربالایی نیست.

برخی از دلایل شایع عدم قبولی در آزمون‌های عملی

• تعدد خطاها بیش از حداقل تعداد امتیازهای خطا باشد.
• صرف نظر از تعداد امتیازهای خطا، موارد زیر هم از دلایل عدم قبولی در آزمون است:
• فراتر از سرعت مجاز رانندگی کردن یا رانندگی با سرعت بالا برای شرایطی که در آن حضور دارد.
• عدم توقف کامل قبل از عبور از تقاطع کنترل‌شده با علامت ایست، یا قبل از گردش به راست، وقتی چراغ قرمز است.
• عدم رعایت حق تقدم در تقاطع یا در طول تغییر لاین.
• جلوگیری از تردد به ‌خاطر رانندگی با سرعت بسیار پایین یا توقف غیرضروری.
• در زمان پارک‌کردن، از جدول یا لبه‌ی خیابان بالا رفتن، یا اینکه در سه بار تلاش نتوانید به ‌صورت قانونی پارک کنید.
• عدم کاهش سرعت با مشاهده‌ی تقاطع‌های کنترل‌نشده به‌ صورت مناسب (شما باید آماده‌ی رعایت حق تقدم برای رانندگان سمت راست خود باشید).

پس از قبولی در آزمون عملی پیشرفته، باید مجوز آزمون عملی را که برای انجام آزمون خریده‌اید به اداره‌ی ثبت ببرید تا اطمینان حاصل کنید گواهینامه‌ی رانندگی شما به ‌روز شده است. مجوز آزمون عملی، گواهینامه‌ی رانندگی محسوب نمی‌شود.

انواع وسایل نقلیه برای کلاس گواهینامه

کلاس ۷ (LDG)

افراد با حداقل ۱۴ سال سن می‌توانند برای اخذ گواهینامه‌ی رانندگی مبتدی درخواست نمایند.
اگر فرد متقاضی کمتر از ۱۸ سال سن داشته باشد، والدین یا سرپرست این فرد باید رضایت خود را در تقاضانامه اعلام کنند. فرد دارای گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۷، برای یادگیری رانندگی و البته همراه با یک راننده‌ی دارای گواهینامه‌ی کامل، می‌تواند این وسایل نقلیه را براند:

• وسیله‌ی نقلیه یا ترکیب وسیله‌ی نقلیه-یدک‌کش که یک فرد دارای گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ بتواند آن را براند.
• موتورسیکلت (هنگام یادگیری با یک ناظر دارای گواهینامه‌ی کلاس ۶ غیر از GDL، فرد باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشد).
• موتور گازی (موپد)

کلاس LDG-5

حداقل سن اخذ گواهینامه ۱۶ سال است. متقاضیان زیر ۱۸ سال گواهینامه‌ی رانندگی، باید رضایت‌نامه‌ی والدین یا سرپرست خود را داشته باشند.

فرد دارنده‌ی گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ GDL می‌تواند وسیله‌ی نقلیه زیر را براند:

• وسیله‌ی نقلیه یا ترکیبی از وسایل نقلیه-یدک‌کش که یک فرد دارای گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ بتواند آن را براند.

کلاس ۵ غیر از GDL

حداقل سن اخذ این گواهینامه ۱۸ سال است. فرد دارنده‌ی گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ غیر از GDL می‌تواند این وسیله‌ی نقلیه را براند:

• یک وسیله‌ی نقلیه یا ترکیبی از وسایل نقلیه-یدک‌کش که یک فرد دارای گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ بتواند آن را براند.

با گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ اجازه‌ی رانندگی با وسایل نقلیه‌ی زیر را دارید:

• وسیله‌ی نقلیه‌ی دارای ۲ محور
• خوروهای کاروانی دارای حداکثر ۳ محور
• وسیله‌ی نقلیه‌ای با ۲ محور، درحالی‌که یک یدک‌کش را با حداقل یک محور می‌کشد، اما مجهز به ترمزهای بادی نیست.
• خودروی کاروانی با فقط ۲ محور، درحالی‌که این خودرو یک یدک‌کش را با حداقل یک محور می‌کشد، اما یدک‌کش مجهز به ترمزهای بادی نیست.
• خودروی کاروانی دارای ۳ محور، درحالی‌که این خودرو یک یدک‌کش را با حداقل یک محور می‌کشد و مجهز به ترمزهای بادی نیست
• موتور گازی (موپد)
• تمامی وسایل نقلیه‌ی موتوری شامل کلاس‌های ۱، ۲، ۳ و ۴ برای یادگیری. فرد مبتدی باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشد و همراه با ناظر دارای گواهینامه‌ی رانندگی معتبر برای این نوع از وسایل نقلیه باشد.
• موتورسیکلت (برای یادگیری همراه با ناظر دارای گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۶ غیر از GDL)
• دارنده‌ی گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۵ نمی‌تواند وسایل نقلیه‌ی زیر را براند:
• موتورسیکلت برای اهدافی غیر از یادگیری
• وسیله‌ی نقلیه‌ای با گنجایش بیش از ۱۵ سرنشین، وقتی فردی غیر از راننده را حمل می‌کند
• وسیله‌ی نقلیه‌ای که برای حمل مسافر با آن کرایه دریافت می‌شود
• وسیله‌ی نقلیه‌ی مجهز به ترمزهای بادی، مگر اینکه یک ناظر دارای گواهی تأیید ترمز بادی حضور داشته باشد.

ضرورت گواهینامه‌ی رانندگی برای دریافت کرایه

وقتی مالک یا راننده‌ی خودرو یا کارفرمای راننده بابت خدماتی که با این خودرو ارائه شده پولی دریافت می‌کند، داشتن گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۴ برای راننده الزامی است.
داشتن گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۴ هنگامی الزامی نیست که مالک یا راننده‌ی خودرو یا کارفرمای راننده گاهی یا به ‌صورت اتفاقی از خودروی حمل مسافر بخش خصوصی برای حمل‌ونقل مسافرین استفاده می‌کند و پرداختی‌ بابت این کار به شرح زیر است:

• پرداخت به ‌ازای هر کیلومتر سفر
• بازپرداخت مستقیم برای هزینه‌های پرداختی از جیب که مستقیماً مربوط ‌به حمل‌ونقل مانند گاز، پارکینگ، عوارضی و حق عبور باشد؛ یا وقتی راننده‌ی این وسیله‌ی نقلیه طرف یک توافقنامه است و خدمات حمل‌ونقل را برای افراد زیر ارائه می‌نماید:
• اعضای خانواده‌ی راننده
• اعضای خانه‌ی راننده
• افرادی که تحت سرپرستی قانونی راننده‌اند.

تأیید اتمام دوره‌ی ترمز بادی (Q)

وقتی فردی دوره‌ی ترمز بادی موردتأیید آلبرتا را در یک مؤسسه‌ی مجاز موفقیت‌آمیز به ‌پایان برساند، تأیید اتمام دوره‌ی ترمز بادی (با حرف Q) روی گواهینامه‌ی رانندگی وی قرار خواهد گرفت.

تأیید اتمام دوره‌ی ترمز بادی برای رانندگان وسایل نقلیه‌ی زیر الزامی است:

• دارای سیستم ترمزگیری بادی
• دارای سیستم ترمزگیری ترکیبی هیدرولیک و بادی

برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی شرکت در دوره‌ی موردتأیید ترمز بادی، لطفاً به وب‌سایت ما به نشانی زیر مراجعه کنید:
www.alberta.ca/air-brake-program.aspx

مسئول آزمون رانندگی دولت آلبرتا

مسئول آزمون رانندگی دولت آلبرتا می‌بایست اطمینان یابد فقط افراد واجد شرایط، گواهینامه‌ی رانندگی را دریافت می‌کنند. آزمون‌های عملی را فقط افرادی باید اجرا کنند که به‌ عنوان مسئول آزمون رانندگی دولت آلبرتا تعیین شده‌اند. ادارات ثبت، مراکز اصلی آغاز و پایان آزمون‌های عملی هستند. این آزمون‌ها در طول ساعات موردتأیید دولت آلبرتا برگزار می‌شود. آزمون‌های شهر را می‌توان به‌ صورت حضوری در ادارات ثبت یا از طریق سیستم برنامه‌ریزی آنلاین دولت آلبرتا برنامه‌ریزی کرد. در آزمون عملی، حضور سرنشین‌های دیگر یا حیوان خانگی مجاز نیست، به استثنای وقتی که یک مسئول آزمون در طول دوره‌ی نظارت، همراه با مقام دولتی دیگر باشد.

گواهینامه‌ی رانندگی

گواهینامه‌ی رانندگی در واقع مجوز راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری است که طبق قانون ایمنی ترافیک صادر شده است. فرد اجازه‌ی رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری در بزرگراه را ندارد، مگر اینکه گواهینامه‌ی رانندگی خود را به همراه داشته باشد. به ‌محض درخواست مأمور پلیس، راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری باید گواهینامه‌ی رانندگی معتبر خود را به ‌همراه بیمه و گواهی ثبت ارائه نماید. هروقت قصد راندن یک وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری را دارید، حتماً این اسناد را همراه داشته باشید.

تقاضای گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا

خدمات اخذ گواهینامه از طریق ادارات ثبت آلبرتا ارائه می‌شود.
در زمان تقاضا برای گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا باید اطلاعات هویتی خود را ارائه نمایید.
برای آگاهی از اطلاعات هویتی لازم به سایت www.alberta.ca/id-requirements-foridentification-cards.aspx مراجعه کنید یا با اداره‌ی ثبت به نشانی www.alberta.ca/service-alberta.aspx تماس بگیرید.
گواهینامه‌ی رانندگی فقط برای افراد مقیم آلبرتا صادر می‌شود. فرد مقیم آلبرتا کسی است که به ‌لحاظ قانونی حق سکونت در کانادا را دارد؛ فردی که خانه‌اش در آلبرتاست و معمولاً در آلبرتا حضور دارد. متقاضیانی که اصلیت آن‌ها خارج از کانادا یا ایالات متحده‌ی امریکا باشد باید اسناد مهاجرت مناسب را ارائه دهند تا فرد مقیم در نظر گرفته شوند.

ضرورت ارائه‌ی رضایت والدین

اگر کمتر از ۱۸ سال دارید و برای اولین بار تقاضای اخذ گواهینامه دارید، والدین یا سرپرست قانونی شما که اسناد سرپرستی را ارائه می‌کند باید همراه شما به اداره‌ی ثبت مراجعه کند و رضایت‌نامه‌ی مربوط ‌به تقاضای اخذ گواهینامه‌ی شما را امضا کند.
والدین یا سرپرست قانونی حق دارد رضایت خود را کتباً هروقت که بخواهد پس بگیرد تا زمانی که سن متقاضی به ۱۸ سال برسد. در این صورت، امتیازهای گواهینامه‌ی رانندگی تعلیق خواهد شد.
اگر بتوانید اسنادی را ارائه کنید که ثابت کند ازدواج کرده‌اید یا مستقل از والدینتان یا سرپرست قانونی خود هستید، امضای والدین یا سرپرست قانونی شما الزامی نیست.

گواهینامه‌ی رانندگی مناطقی غیر از آلبرتا برای توریست‌ها و بازدیدکنندگان از این شهر

فردی که از آلبرتا بازدید می‌کند و باتوجه‌ به داشتن مجوز معتبر یا مجوزی که خارج از آلبرتا صادر شده است، مجاز به رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری متعلق به نوع یا گروهی خاصی است، درصورت رانندگی همان نوع یا گروه از وسایل نقلیه‌ی موتوری هنگام بازدید از آلبرتا ملزم به داشتن گواهینامه‌ی رانندگی معتبر و رایج نیست.

ساکنین جدید آلبرتا

افرادی که از سایر نقاط کانادا نقل مکان کرده‌اند

افرادی که به‌ تازگی به آلبرتا نقل مکان کرده‌اند می‌توانند از گواهینامه‌ی رانندگی معتبر خود که در خارج از آلبرتا صادر شده در مدت ۹۰ روز از زمان سکونت خود استفاده کنند.
این افراد باید برای گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا درخواست دهند و در طول این ۹۰ روز، گواهینامه قدیمی خود را به یکی از ادارات ثبت آلبرتا ارائه دهند. نگه‌داشتن بیش از یک گواهینامه‌ی رانندگی غیرقانونی است.
افرادی که درصدد تبدیل گواهینامه‌ی رانندگی صادرشده در حوزه‌های دیگر کانادا هستند، باتوجه ‌به کلاس گواهینامه‌ی آن‌ها ممکن است محدودیت‌های معادل در گواهینامه‌ی رانندگی جدید آن‌ها اِعمال شود. متقاضیان گواهینامه‌ی کلاس ۱، ۲ یا ۴ باید گزارش پزشکی و گواهی قبولی در سنجش بینایی را ارائه نمایند.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی تبدیل گواهینامه‌ی صادره در سایر استان‌ها لطفاً به وب‌سایت زیر مراجعه نمایید:
http://www.alberta.ca/exchange-nonalberta-licences.aspx

افرادی که از ایالات متحده‌ی آمریکا نقل مکان کرده‌اند

دارندگان گواهینامه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا به‌ غیر از کلاس‌های ۵، ۶ و ۷، باید تمامی الزامات را تکمیل نمایند.
در زمان تقاضا ممکن است نیاز به ارائه‌ی اسناد اثبات سکونت باشد. برای اطلاع از جزئیات به اداره‌ی ثبت محلی مراجعه کنید و پرس‌وجو نمایید.

کشورهایی با توافقنامه‌ی دوجانبه‌ی صدور گواهینامه‌ی رانندگی

آلبرتا در حال‌ حاضر با کشورهای زیر توافقنامه‌ی دوجانبه‌ی صدور گواهینامه‌ رانندگی دارد:

• اتریش
• استرالیا
• بلژیک
• انگلستان
• فرانسه
• آلمان
• جزیره‌ی من
• ژاپن
• هلند
• ایرلند شمالی
• کره‌ی جنوبی
• اسکاتلند
• سوییس
• ایالات متحده‌ی آمریکا
• ولز

در صورتی می‌توان گواهینامه‌ی معتبر از یکی از کشورهای دارای توافقنامه‌ی دوجانبه‌ی صدور گواهینامه با آلبرتا را با گواهینامه کلاس ۵ تعویض کرد که متقاضی، گواهینامه‌ی معتبر با کلاس معادل را ارائه نماید.

تذکر

مراحل تبدیل گواهینامه‌ی رانندگی ژاپن باید در یک اداره‌ی ثبت تأییدشده انجام شود. رضایت والدین برای متقاضیان زیر ۱۸ سال الزامی است.

سایر کلاس‌های گواهینامه نیاز به آزمون و سنجش بینایی دارند. اگر متقاضیان شرایط پزشکی و ناتوانی جسمانی‌ای دارند که ممکن است توانایی آن‌ها را برای راندن ایمن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری تحت‌تأثیر قرار دهد، باید آن را اعلام کنند. کلیه‌ی متقاضیان موظف هستند مستندات مهاجرت و اقامت خود را همراه با اوراق هویت قابل‌قبول ارائه نمایند.

کشورهای فاقد توافقنامه‌ی دوجانبه‌ی صدور گواهینامه

افرادی که از خارج از کانادا به آلبرتا آمده‌اند می‌توانند برای دسترسی به سابقه‌ی پیشین رانندگی درخواست دهند تا اعتبار آن به سابقه‌ی رانندگی آلبرتای این افراد اضافه شود. اگر درخواست فرد با موفقیت همراه باشد، از برنامه‌ی اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی (GDL) معاف خواهند شد و بدون اینکه نیاز باشد یک سال گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۷ را داشته باشند، اجازه دارند در آزمون عملی کلاس ۵ شرکت کنند. اطلاعات مربوط ‌به فرایند تبدیل گواهینامه، از کشورهای فاقد توافقنامه‌ی دوجانبه در تمامی ادارات ثبت موجود است.

دانشجویان

دانشجویان هنگام راندن وسیله‌ی نقلیه در شرایط زیر، ملزم به اخذ گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا نیستند:

• یک دانشجو مجاز به رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری با نوع یا کلاس مشابه با وسیله‌ی نقلیه‌ای است که طبق قوانین حوزه‌ی قضایی محل سکونتش، اجازه‌اش را دارد.
• اسناد لازم طبق قوانین حوزه‌ی قضایی محل سکونت فعلی دانشجو باید همراه وی باشد یا در وسیله‌ی نقلیه موجود باشد.
• دانشجو باید اسنادی را همراه داشته باشد که نشان می‌دهد در این استان دانشجوی تمام‌وقت است.

معاینات پزشکی الزامی

راننده مسئول و ملزم به اعلام شرایط پزشکی‌ای است که ممکن است در راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری اختلال ایجاد کند. اگر شرایط پزشکی یا جسمی خاصی دارید، لازم است گواهی معاینه‌ی پزشکی تکمیل‌شده در فرم رانندگان وسایل نقلیه‌ی موتوری را ارائه نمایید. فرم‌های معاینه‌ی پزشکی را می‌توانید از اداره‌ی ثبت آلبرتا یا پزشک خود دریافت کنید. پزشک شما باید این فرم را تکمیل کند. فرم معاینه‌ی پزشکی را باید به یکی از ادارات ثبت آلبرتا ارائه دهید.

افراد ۷۵ سال به بالا که متقاضی گواهینامه‌ی رانندگی یا تمدید گواهینامه‌ی رانندگی کنونی خود هستند، باید گواهی معاینه‌ی پزشکی در فرم رانندگان وسایل نقلیه‌ی موتوری را ارائه نمایند و در اداره‌ی ثبت آلبرتا مورد ارزیابی بینایی قرار گیرند. گواهی معاینه‌ی پزشکی در فرم رانندگان وسایل نقلیه‌ی موتوری را باید پزشک تکمیل و امضا کند.
صرف‌نظر از موضوع سن، ممکن است برای تعیین وضعیت جسمی و سلامتی شما برای راندن یک وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری، از شما خواسته شود تا گزارش پزشکی ارائه کنید.
اگر نگرانی‌هایی درباره‌ی وضعیت سلامت پزشکی راننده‌ای وجود داشته باشد، ممکن است از وی خواسته شود تا در آزمون عملی اولیه شرکت نماید.

گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۱، ۲ یا ۴

فرد متقاضی گواهینامه‌ی رانندگی کلاس ۱، ۲ یا ۴ یا متقاضی تمدید این نوع گواهینامه باید گواهی معاینه‌ی پزشکی تکمیل‌شده در فرم رانندگان وسایل نقلیه‌ی موتوری را ارائه نماید. این گواهی باید هر ۵ سال یک‌بار تا ۴۵ سالگی ارائه شود، پس از آن لازم است تا ۶۵ سالگی هر ۲ سال یک‌بار و پس از آن هر سال این گواهی را ارئه دهد.

کدهای شرایط خاص و تأییدات

کدهای شرایط خاص

کد شرایط خاص می‌تواند به گواهینامه‌ی رانندگی فرد اضافه شود؛ برای اطمینان از اینکه این فرد الزامات مربوطه رانندگی وسیله‌ی نقلیه را رعایت کند. مثلاً، تمامی رانندگان باید استانداردهای بینایی مشخصی برای راندن یک وسیله‌ی نقلیه داشته باشند. اگر شما برای بهبود دید خود و رسیدن به این استانداردهای مشخص به عینک یا لنز طبی نیاز دارید، یک کد شرایط خاص نشان‌دهنده‌ی این وضعیت روی گواهینامه‌ی رانندگی شما ثبت می‌شود. همچنین اگر فرد برای دریافت اجازه‌ی رانندگی ملزم به معاینه‌ی پزشکی دوره‌ای باشد، این مسئله روی گواهینامه‌ی رانندگی نشان داده خواهد شد.
در موقعیت‌های حادتر، تغییر در موقعیت یک فرد ممکن است باعث شود رانندگی ایمن برای این فرد غیرممکن شود. چنین فردی قادر به دریافت گواهینامه برای راندن یک وسیله‌ی نقلیه نیست. البته این موقعیت‌ها شایع نیستند.

کدهای تأیید

کد تأیید روی گواهینامه‌ی رانندگی نشان می‌دهد که این فرد آموزش و تعلیمات خاصی مانند تکمیل دوره‌ی آموزش رانندگی مبتدی یا دوره‌ی اختصاصی رانندگی اتوبوس مدرسه را گذرانده است. کد تأیید نشان می‌دهد این فرد مجاز به راندن وسیله‌ی نقلیه‌ای با ویژگی‌های خاص است، مثلاً وسیله‌ی نقلیه‌ای که ترمز بادی دارد.
هرکدام از کدهای شرایط یا تأیید، یک حرف اختصاصی دارند و این کد می‌تواند روی گواهینامه‌ی رانندگی نشان داده شود. شرایط و تأییدات خاص روی قسمت جلوی گواهینامه و بخش Cond/End (شرایط/تأیید) قرار می‌گیرند. برخی از کدهای شرایط و تأییدات توضیحاتی دارند که در پشت گواهینامه‌ی رانندگی قرار گرفته است.

کدهای شرایط گواهینامه‌ی رانندگی:

A: لنزهای طبی
B: شرایط خاص
C: گزارش پزشکی دوره‌ای
D: گزارش بینایی دوره‌ای*
E: معاینه‌ی دوره‌ای راننده*
F: گواهینامه‌ی موقتی معتبر
H: فقط مجاز به رانندگی در روز
J: آینه‌های خارجی
K: گیربکس اتوماتیک
L: کنترل دست
M: تحت بازبینی هیئت ایمنی اداره‌ی حمل‌ونقل آلبرتا*
N: شامل کلاس ۲ و ۴
P: انجام آزمون فقط توسط مسئول آزمون استانی
T: شرایط پزشکی خاص*

کدهای تأیید گواهینامه‌ی رانندگی:

Q: ترمزهای بادی
S: اتوبوس مدرسه
V: وسیله‌ی نقلیه‌ی ترکیبی با طول اضافه
U: دوره‌ی آموزشی رانندگی تکمیل‌شده*
*: روی گواهینامه راننده نشان داده نمی‌شود.

طبقه‌بندی مجدد گواهینامه

در زمان طبقه‌بندی مجدد گواهینامه‌ی رانندگی خود (به‌غیر از کلاس ۷ تا ۵) باید ثابت کنید که آزمون آیین‌نامه و سنجش بینایی را در اداره‌ی ثبت انجام داده‌اید.
طبقه‌بندی مجدد گواهینامه‌ی رانندگی از کلاس کنونی به یکی از کلاس‌های ۱، ۲ یا ۴ نیاز به گزارش پزشکی دارد. برای اطلاعات بیشتر به بخش معاینات پزشکی مراجعه کنید.
برای هر آزمون آیین‌نامه، آزمون عملی و خدمات طبقه‌بندی مجدد گواهینامه‌ی نهایی، هزینه‌ی جداگانه باید پرداخت گردد.
برای اطلاع از هزینه‌ی آزمون آیین‌نامه به سایت www.alberta.ca/drivers-knowledge-test.aspx مراجعه کنید.
برای اطلاع از هزینه‌ی آزمون عملی به سایت www.alberta.ca/drivers-road-test.aspx مراجعه کنید.

رانندگی با گواهینامه‌ی کلاس اشتباه خلاف قانون است. اگر مالک خودرو اجازه دهد خودروی وی توسط فردی بدون گواهینامه با کلاس مناسب این خودرو استفاده شود، تخلف کرده است.

جایگزینی گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا

اگر گواهینامه‌ی رانندگی شما گم شده، به سرقت رفته، خراب یا ناخوانا شده باشد، باید فوراً در اداره‌ی ثبت، درخواست گواهینامه‌ی جایگزین کنید.
اگر گواهینامه‌ی شما به سرقت رفته باشد، موظف هستید این موضوع را به پلیس گزارش دهید و یک نسخه از گزارش پلیس را در زمان درخواست گواهینامه‌ی جایگزین به اداره‌ی ثبت ارائه دهید. تمامی خدمات مربوط ‌به گواهینامه‌ی رانندگی شما باید حضوری انجام شود.

تمدید گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا

دولت آلبرتا ارسال ایمیل‌های یادآور درباره‌ی گواهینامه‌ی رانندگی و ثبت وسایل نقلیه را متوقف کرده است. افراد ناتوان جسمی یا معلول اهل آلبرتا همچنان ایمیل‌های یادآور را دریافت خواهند کرد. اهالی آلبرتا با مراجعه به اداره‌ی ثبت الکترونیک (E-registry) یا سایت MyAlberta می‌توانند برای دریافت ایمیل‌های یادآور الکترونیک ثبت‌نام کنند و همچنین برای ایمیل‌های یادآور رایگان ثبت‌نام کنند. این مسئولیت شماست که گواهینامه‌ی رانندگی خود را در تاریخ انقضا یا قبل از آن تمدید کنید.

به‌روزرسانی گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا

برای تغییر اطلاعات مانند نام و نام خانوادگی، نشانی یا کلاس گواهینامه‌ی رانندگی خود باید به یکی از ادارات ثبت آلبرتا مراجعه کنید.
طبق قانون اطلاعات روی گواهینامه‌ی شما باید صحیح باشد و از این رو تغییر نام یا نشانی باید اطلاع داده شود. ممکن است لازم باشد اطلاعات هویتی مناسب را قبل از تغییر، جایگزینی یا تمدید گواهینامه ارائه دهید.
برای جایگزینی، تمدید یا به‌روزرسانی گواهینامه‌ی رانندگی آلبرتا، با اداره‌ی ثبت تماس بگیرید و به سایت زیر مراجعه کنید:
www.servicealberta.gov.ab.ca/find-a-registry-agent.cfm

ثبت و بیمه

ثبت

• وسایل نقلیه‌ی موتوری و یدک‌کش‌ها که در جاده‌های آلبرتا تردد می‌کنند باید ثبت شده باشند.
• گواهی ثبت برای افراد زیر ۱۸ سال صادر نمی‌شود، مگر تقاضای ثبت را والدین یا سرپرست امضا کرده باشند. والدین یا سرپرست این فرد حق دارند تا قبل از ۱۸ سالگی کتباً رضایت خود را پس بگیرند. اگر رضایت پس گرفته شود، پلاک ثبتی و گواهی ثبت وسیله‌ی نقلیه تعلیق خواهد شد. اگر شما بتوانید ثابت کنید که ازدواج کرده‌اید یا مستقل از والدین یا سرپرست خود هستید، امضای والدین یا سرپرست الزامی نیست.
• در آلبرتا، پلاک ثبتی برای مالک وسیله‌ی نقلیه باقی می‌ماند و به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.
• مالک وسیله‌ی نقلیه باید وسیله‌ی نقلیه خود را ظرف ۳ ماه از زمان انتقال به آلبرتا ثبت کند.

الزامات بیمه

• تمامی وسایل نقلیه‌ی موتوری باید با بیمه‌نامه‌ی مسئولیت دولتی طبق قانون بیمه‌ی آلبرتا بیمه شده باشند.
• رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری بیمه‌نشده غیرقانونی است.
• شرکت بیمه‌ی شما کارت مسئولیت مالی‌ای (کارت صورتی) را صادر می‌کند که در زمان ثبت وسیله‌ی نقلیه و درصورت درخواست مأمور پلیس ارائه می‌شود.

فصل ۰۲: کنترل ترافیک

علائم کنترل ترافیک

علائم کنترل ترافیک چراغ‌هایی‌اند که با استفاده از رنگ‌های سبز، زرد و قرمز در آن‌ها، جریان ترافیک در تقاطع‌ها یا نقاطی که مسیرها ادغام شده، کنترل می‌شود. رنگ چراغ تعیین می‌کند که کدام جریان ترافیک حق حرکت دارد. علائم کنترل ترافیک ممکن است افقی یا عمودی باشند.

ترتیب چراغ‌ها برای علائم کنترل ترافیک افقی بدین صورت است: قرمز در چپ، زرد در وسط و سبز در راست.

ترتیب چراغ‌ها برای علائم کنترل ترافیک عمودی بدین صورت است: قرمز در بالا، زرد در وسط و سبز در پایین.

چراغ قرمز ثابت

رانندگان وقتی با چراغ کنترل ترافیکی مواجه می‌شوند که چراغ قرمز ثابت را نشان می‌دهد، باید قبل از خط ایست یا خط عابر پیاده وسیله‌ی نقلیه‌ی خود را کاملاً متوقف نمایند، به‌طوری‌که خط عابر پیاده یا ایست در جلوی وسیله‌ی نقلیه باشد. اگر خط ایست یا عابر پیاده نباشد، رانندگان باید قبل از تقاطع توقف کنند. وسیله‌ی نقلیه باید تا پایان چراغ قرمز و تا وقتی چراغ سبز شود متوقف بماند، مگر اینکه راننده بخواهد پس از توقف به ‌سمت راست گردش کند.
دو چراغ قرمز در یک چراغ کنترل ترافیک نیز همان معنای تک چراغ قرمز است.
گردش به راست در زمان چراغ قرمز، راننده می‌تواند در زمان چراغ قرمز و پس از توقف کامل قبل از خط ایست یا عابر پیاده به ‌سمت راست گردش کند، مگر اینکه طبق علائم راهنمایی گردش به راست ممنوع باشد. اگر امکان گردش به راست وجود داشته باشد، راننده می‌تواند با رعایت ایمنی و حق تقدم سایرین در عبور و مرور، به ‌سمت راست گردش کند.
گردش به چپ در زمان چراغ قرمز، تنها زمانی گردش به چپ در چراغ قرمز مجاز است که راننده از یک خیابان یک‌طرفه بخواهد به ‌سمت یک خیابان یک‌طرفه‌ی دیگر حرکت کند، مگر اینکه طبق علائم راهنمایی گردش به چپ ممنوع باشد. راننده فقط پس از توقف کامل وسیله‌ی نقلیه قبل از خط ایست یا عابر پیاده، مجاز است به ‌سمت چپ گردش کند و اگر امکان گردش به چپ ممکن باشد، راننده می‌تواند با رعایت ایمنی و حق تقدم سایرین در عبور و مرور، این گردش را انجام دهد.

چراغ زرد ثابت

وقتی چراغ سبز به رنگ زرد تغییر کند، هشدار می‌دهد که چراغ کنترل ترافیک فوراً به رنگ قرمز تغییر خواهد کرد و راننده باید آماده‌ی توقف یا خروج کامل از تقاطع باشد. رانندگانی که به تقاطع نزدیک می‌شوند و چراغ کنترل ترافیک به رنگ زرد ثابت (نه چشمک‌زن) را می‌بینند، باید وسیله‌ی نقلیه خود را قبل از خط ایست یا خط عابر پیاده کاملاً متوقف کنند، مگر اینکه به نقطه‌ای در تقاطع برسند که توقف در آنجا ایمن نباشد. اگر خط ایست یا خط عابر پیاده نباشد، خودرو باید قبل از تقاطع متوقف شود.

رانندگانی که در زمان چراغ زرد در داخل تقاطع قرار دارند، باید به نحوی ایمن از تقاطع خارج شوند.

چراغ سبز ثابت

رانندگان در صورت مواجهه با چراغ کنترل ترافیک به رنگ سبز ثابت، مجاز به حرکت در تقاطع بدون توقف هستند؛ مگر اینکه برای گردش به چپ نیاز به رعایت حق تقدم برای ترافیک مسیر روبه‌رو باشد یا در زمان گردش به چپ یا راست نیاز به رعایت حق تقدم برای عابرین پیاده حاضر در خط عابر پیاده باشد.

هنگام نزدیک‌شدن به چراغ سبز، پیش‌بینی کنید که آیا به چراغ زرد تغییر خواهد کرد یا خیر. چراغ سبز «مات یا stale» به این معنی است که چراغ کنترل ترافیک برای مدت زمان مشخصی سبز بوده است و به‌زودی به رنگ زرد تغییر خواهد کرد. در این زمان می‌توانید چراغ مخصوص عابران پیاده در تقاطع را نگاه کنید. اگر نشانه‌ی «راه‌رفتن» روی آن مشاهده شد، چراغ همچنان سبز باقی خواهد ماند. اگر نشانه‌ی «راه‌رفتن ممنوع» را روی آن مشاهده کردید، باید آماده‌ی توقف باشید. اگر رنگ چراغ تغییر کند، راننده باید قبل از تقاطع توقف کند، البته درصورتی‌که بتوان به ‌نحو ایمن توقف کرد.

فلش سبز همراه با چراغ سبز

رانندگانی که با یک چراغ کنترل ترافیک دارای فلش سبز رنگ و چراغ سبز ثابت مواجه می‌شوند، می‌توانند وارد تقاطع شوند و بدون نیاز به رعایت حق تقدم در جهتی که فلش نشان داده به مسیر خود ادامه دهند. رانندگانی که با این چراغ سبز مواجه می‌شوند می‌توانند به ‌سمت سایر جهت‌ها، اگر امن و قانونی باشد، حرکت کنند.

فلش سبز همراه با چراغ قرمز

رانندگانی که با یک چراغ کنترل ترافیک دارای یک فلش سبز رنگ و یک چراغ قرمز مواجه می‌شوند، می‌توانند وارد تقاطع شوند و بدون توقف، فقط در جهتی که فلش نشان داده به مسیر خود ادامه دهند.

چراغ قرمز چشمک‌زن

رانندگانی که با چراغ قرمز چشمک‌زن کنترل ترافیک مواجه می‌شوند باید قبل از خط ایست یا خط عابر پیاده توقف کنند. اگر خط ایست یا عابر پیاده نباشد، رانندگان باید قبل از تقاطع توقف نمایند. رانندگان باید فقط زمانی که شرایط امن است و پس از رعایت حق تقدم به مسیر خود ادامه دهند. چراغ قرمز چشمک‌زن مشابه یک علامت ایست تلقی می‌شود.

وقتی چراغ‌های تمامی جهات به ‌صورت قرمز چشمک‌زن باشد، هر چهار طرف این تقاطع باید توقف کنند.

چراغ زرد چشمک‌زن

رانندگانی که با چراغ قرمز چشمک‌زن کنترل ترافیک مواجه می‌شوند، می‌توانند با رعایت احتیاط و حق تقدم به عابران پیاده و سایر وسایل نقلیه‌ی داخل تقاطع، به مسیر خود ادامه دهند.

چراغ سبز چشمک‌زن

رانندگانی که با چراغ سبز چشمک‌زن کنترل ترافیک مواجه می‌شوند اجازه دارند بدون توقف در مسیر مستقیم، گردش به چپ یا گردش به راست، به مسیر خود ادامه دهند. وسایل نقلیه‌ی مسیر روبه‌رو با چراغ قرمز مواجه هستند؛ هرچند که راننده باید همچنان حق تقدم قانونی عابران پیاده یا سایر وسایل نقلیه‌ی در تقاطع را رعایت کند.

علائم و نشانه‌های افراد پیاده

رانندگان باید چراغ‌های کنترل ترافیک عابر پیاده را یاد بگیرند، در این صورت می‌توانند اقدامات سایر کاربران جاده را پیش‌بینی کنند. عابران پیاده در صورت مواجهه با چراغ کنترل ترافیکی که واژه یا علامت «راه‌رفتن» را نشان می‌دهد می‌توانند وقتی شرایط امن است وارد خط عابر پیاده یا جاده شوند و در جهت مربوطه حرکت کنند.

عابران پیاده در صورت مواجهه با چراغ کنترل ترافیکی که واژه یا علامت «راه‌رفتن ممنوع» را نشان می‌دهد، نباید وارد خط عابر پیاده یا جاده شوند. آن گروه از عابران پیاده که شروع به عبور از جاده کرده‌اند و پس از آن واژه یا علامت «راه‌رفتن ممنوع» روی چراغ ظاهر شده است، می‌توانند به مسیر خود ادامه دهند و از خط عابر پیاده خارج شوند. برخی از نشانه‌های مخصوص عابران پیاده تایمر شمارش معکوس دارند و نشان می‌دهند چه مدت زمانی باقی مانده تا رنگ چراغ تغییر کند.

چراغ‌های زرد روی یک علامت نشان می‌دهد به ‌دلیل وجود منطقه‌ی مدرسه، محوطه‌ی بازی کودکان، گذرگاه مدرسه و محل عبور عابران پیاده، رعایت احتیاط الزامی است. وقتی این چراغ‌های زرد شروع به چشمک‌زدن کنند، راننده باید سرعت خود را به حداکثر ۳۰ کیلومتر بر ساعت کاهش دهد یا برای عابران پیاده توقف کند.

در تقاطع‌های دارای چراغ‌های کنترل ترافیک که علامت‌های مخصوص عابران پیاده («راه‌رفتن» و «راه‌رفتن ممنوع») را ندارند، عابران پیاده باید از قوانین مربوط ‌به رنگ چراغ روبه‌روی خود پیروی کنند.

• چراغ قرمز ثابت قرمز: وارد تقاطع نشوید.
• چراغ زرد ثابت: اگر هم‌اکنون وارد خیابان شده‌اید از تقاطع خارج شوید، در غیر این صورت وارد تقاطع نشوید.
• چراغ سبز ثابت: به مسیر خود در خیابان دارای خط عابر پیاده یا بدون خط عابر پیاده ادامه دهید.

عابران پیاده باید قبل از عبور از خیابان، وسایل نقلیه‌ی حاضر در مسیر را نگاه کنند.

علائم لاین معکوس

علائم لاین معکوس برای کنترل مسیر ترافیک روی لاین‌های خاصی از جاده استفاده می‌شوند. کاربرد شایع این علائم برای لاین‌های معکوس است که جریان ترافیک در طول زمان‌های مختلف روز روی جاده تغییر می‌کند. این علائم بیش از یک لاین بین علامت X قرمز و فلش سبز تغییر می‌کند.

علامت X قرمز ثابت

وقتی علامت X قرمز بالای یک لاین رانندگی نمایش داده می‌شود، راننده نباید وارد لاین شود یا در آن لاین بماند. این علامت نشان می‌دهد لاین مربوطه برای ترافیک مسیر مخالف است. در یک لاین دارای فلش سبز حرکت کنید.

فلش سبز رنگ اشاره به ‌سمت پایین

یک راننده وقتی با فلش سبز رنگ اشاره به ‌سمت پایین مواجه می‌شود مجاز است در لاین مربوطه حرکت کند.

رنگ‌ها و اَشکال علائم

واژه یا نماد روی علائم مقررات ترافیکی به راننده نشان می‌دهد که چه کاری می‌تواند یا نمی‌تواند در یک موقعیت یا زمان خاص انجام دهد؛ اطلاعاتی را به راننده منتقل می‌کند. شکل و رنگ باتوجه ‌به نوع پیام متفاوت خواهد بود.

علائم مقررات ترافیکی شامل علائمی می‌شود که حق تقدم و دسترسی مجاز یا ممنوعیت دسترسی به جاده را نشان می‌دهند. این علائم همچنین موارد کنترل سرعت، گردش، مسیر حرکت، سبقت‌گرفتن، لاین ترافیک، پارکینگ و خط‌کشی عابر پیاده را نشان می‌دهند.

علائم مقررات ترافیکی

ایست

کامل توقف کنید و تا وقتی شرایط امن نشده حرکت نکنید.

حق تقدم

حق تقدم برای تردد را حتی بدون دیدن علامت مربوطه و برای تمامی عابران پیاده که منتظر عبور از خیابان هستند و آن‌ها که در میانه‌ی راه خط عابر پیاده یا تقاطع هستند رعایت کنید.

مسیر اشتباه

نشان می‌دهد که در حال رانندگی در مسیر ترافیک مقابل هستید.

ورود ممنوع

تقاطع راه‌آهن

علائم مسیر حرکت

حرکت فقط در مسیری که فلش نشان داده مجاز است:

یک‌طرفه

تردد دوطرفه

به جداکننده‌ی مسیر نزدیک می‌شوید؛ در سمت راست برانید:

علائم کنترل سرعت

محدوده‌های سرعت، حداکثر سرعتی را که رانندگان باید حرکت کنند نشان نمی‌دهد. این علائم حداکثر سرعت مجاز در شرایط ایده‌آل را نمایش می‌دهند. هر سرعتی که برای شرایط کنونی ایمن نباشد، غیرقانونی است.

مگر اینکه موارد دیگری نوشته شده باشد:

۱۰۰ km/h حداکثر سرعت مجاز در یک بزرگراه استانی است که خارج از نواحی شهری واقع شده است.

• ۸۰ km/h حداکثر سرعت مجاز در یک بزرگراه استانی است که در محدوده‌ی ثبت‌شده‌ی شهر واقع شده است.
• ۸۰ km/h حداکثر سرعت مجاز در یک جاده است که خارج از ناحیه‌ی شهری واقع شده است.

جاده‌ی داخلی معمولاً دارای نشان مسیر نیست، اما با استفاده از نام جاده، مانند جاده‌ی Irricana، یک جاده‌ی شهرستانی مانند ۵۲ RD TWP، یا یک جاده‌ی روی دامنه‌ی کوه مانند ۲۵۲ RGE RD قابل‌شناسایی است.

• ۵۰ km/h حداکثر سرعت مجاز در جاده‌ای است که در محدوده‌ی شهری واقع شده است، مگر موارد دیگر اعلام شده باشد.

علائم لاین‌های مشخص

پیام یا نمادی روی این علائم مسیرهایی را نشان می‌دهند که وسیله‌ی نقلیه باید در لاین حرکت طی کند.

برخی از تقاطع‌ها اجازه می‌دهند اگر بیش از یک وسیله‌ی نقلیه در مسیر مشابه قرار دارند، هم‌زمان گردش داشته باشند. در طول گردش و پس از آن موقعیت لاین خود را حفظ کنید.

لاین‌هایی که در تصویر زیر می‌بینید، برای وسایل نقلیه‌ی خاص مانند اتوبوس، تاکسی و دوچرخه هستند. نماد روی تابلو نشان می‌دهد کدام وسایل نقلیه مجاز به حرکت در این لاین هستند. لاین‌های اختصاصی ممکن است همیشه یا فقط در برخی از زمان‌ها قابل‌استفاده باشند. در لاین‌های اختصاصی که فقط در برخی از زمان‌ها قابل‌استفاده است، ساعات روز و روزهای هفته که این لاین مختص استفاده از وسایل نقلیه‌ی خاص است، نشان داده می‌شود.

علائم مجاز

علائم مجاز روی دایره‌ی سبز داخل مربع سفید نشان داده می‌شوند. فعالیت‌های داخل دایره‌ی سبز مجازند.

علائم ممنوع

نماد ممنوعیت یک عمل، دایره‌ی قرمز و یک خط مورب قرمز داخل مربع سفید است. فعالیت داخل دایره‌ی قرمز مجاز نیست.

منطقه و محدوده‌ی مدرسه

منطقه‌ی مدرسه

وقتی به تابلوی مدرسه نزدیک می‌شوید، با حداکثر سرعت اعلام‌شده روی آن وارد منطقه‌ی مدرسه ‌شوید. تا زمانی که در این منطقه حضور دارید نباید فراتر از سرعت اعلام‌شده برانید.

زمان‌ها به شرح زیر است (تنها در روزهای مدرسه):

• ۸:۰۰ صبح تا ۹:۳۰ صبح
• ۱۱:۳۰ صبح تا ۱:۳۰ بعدازظهر
• ۳:۰۰ بعدازظهر تا ۴:۳۰ بعدازظهر

این ساعات در شهرهای مختلف و مطابق با مقررات شهرداری متفاوت است. اگر شهرداری زمان‌های متفاوتی تعیین کند، این زمان‌ها در تابلوی آن مدرسه نوشته می‌شود.
هنگام حضور در منطقه‌ی مدرسه و تا زمانی که این منطقه پایان یابد، شما اجازه ندارید از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر در مسیر مشابه، سبقت بگیرید یا اقدام به سبقت‌گرفتن نمایید.
محدوده‌ی سرعت برای منطقه‌ی مدرسه در نواحی شهری و روستایی ۳۰ کیلومتر بر ساعت است، مگر محدودیت دیگری اعلام شده باشد.

پایان منطقه‌ی مدرسه

منطقه‌ی مدرسه در جایی به پایان می‌رسد که تابلوی ترافیکی موارد زیر را نشان دهد:

1. حداکثر سرعت بالاتر
2. تابلوی پایان منطقه‌ی مدرسه

محدوده‌ی مدرسه

وقتی به تابلوی مدرسه‌ای نزدیک می‌شوید که روی آن حداکثر سرعت اعلام نشده است، وارد محدوده‌ی یک مدرسه شده‌اید. این تابلو به رانندگان هشدار می‌دهد که کودکان ممکن است در حال پیاده‌روی یا عبور از خیابان باشند و شما تا زمانی که در این محدوده رانندگی می‌کنید باید احتیاط کنید.

خط عابر پیاده‌ی مدرسه

این تابلو به رانندگان هشدار می‌دهد تا مراقب عابران پیاده باشند.

منطقه و محدوده‌ی بازی کودکان

منطقه‌ی بازی کودکان

وقتی به تابلوی منطقه‌ی بازی کودکانی نزدیک می‌شوید که علامت حداکثر سرعت روی آن تابلو نصب شده است، شما وارد منطقه‌ی بازی کودکان شده‌اید. تا زمانی که در این منطقه رانندگی می‌کنید، نباید فراتر از سرعت اعلام‌شده برانید.
محدودیت‌های بازی کودکان هر روز از ساعت ۸:۳۰ صبح تا یک ساعت بعد از غروب آفتاب اِعمال می‌شود.
این ساعات در شهرهای مختلف و مطابق با مقررات شهرداری متفاوت است. اگر شهرداری زمان‌های متفاوتی تعیین کند، این زمان‌ها در تابلوی منطقه‌ی بازی نوشته می‌شود.
هنگام حضور در منطقه‌ی بازی کودکان که محدودیت سرعت اِعمال می‌شود، شما اجازه ندارید از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر در مسیر مشابه، سبقت بگیرید یا اقدام به سبقت‌گرفتن نمایید.
محدوده‌ی سرعت برای منطقه‌ی بازی کودکان در نواحی شهری و روستایی و در ساعاتی که اعلام شده است، ۳۰ کیلومتر بر ساعت است؛ مگر اینکه ارقام دیگری اعلام شده باشد.

پایان منطقه‌ی بازی کودکان

منطقه‌ی بازی کودکان در جایی به پایان می‌رسد که تابلوی ترافیکی موارد زیر را نشان دهد:

1. حداکثر سرعت بالاتر
2. تابلو پایان منطقه‌ی بازی کودکان

محدوده‌ی بازی کودکان

وقتی به تابلوی منطقه‌ی بازی کودکانی نزدیک می‌شوید که روی آن حداکثر سرعت اعلام نشده است، وارد محدوده‌ی بازی کودکان شده‌اید. این تابلو به رانندگان هشدار می‌دهد که کودکان ممکن است در نزدیکی جاده باشند و شما تا زمانی که در این محدوده رانندگی می‌کنید باید احتیاط کنید.

خدمات پارکینگ برای ناتوانان جسمی و معلول

این تابلو محل پارک وسیله‌ی نقلیه برای افراد با ناتوانی جسمی یا معلولیت را نشان می‌دهد. این فضای اختصاصی پارکینگ تضمین می‌کند افراد با ناتوانی جسمی یا معلولیت، دسترسی ایمن به کالاها و خدمات دارند.
پارک‌کردن یا توقف تمامی وسایل نقلیه در جایگاه ویژه‌ی پارکینگ افراد با ناتوانی جسمی یا معلولیت، غیرقانونی است؛ مگر اینکه وسیله‌ی نقلیه کارت شناسایی پارکینگ یا پلاک ویژه‌ی معلولین را داشته باشد.
اطلاعات مربوط ‌به درخواست کارت شناسایی پارکینگ برای افراد با ناتوانی جسمی یا معلولیت را در سایت اینترنتی به نشانی www.alberta.ca/get-parking-placard-peopledisabilities.aspx مطالعه نمایید یا از طریق تماس با اداره‌ی ثبت یا پزشک خانواده به‌ دست آورید.

امکانات TTY

این تابلو نشان‌دهنده‌ی وجود تلفن پولی است که امکانات TTY (تله‌تایپ) دارد و به افرادی که اختلالات شنوایی یا گفتاری دارند کمک می‌کند تا از شبکه‌های تلفنی استفاده نمایند.

علائم هشدار

تابلوهای دارای علامت هشدار از قبل به رانندگان درباره‌ی اقدامات موردنیاز اطلاع‌رسانی می‌کنند یا شرایط خطرناک احتمالی در جاده یا نزدیکی جاده را اخطار می‌دهند. برخی از این علائم موارد زیر را اخطار می‌دهند:

• مقررات ترافیکی مانند ایست یا رعایت حق تقدم
• ویژگی‌ها یا شرایط فیزیکی جاده
• خطراتی که نیاز به واکنش راننده دارد

مقررات ترافیکی

تابلوی نشان‌دهنده‌ی «به توقف به‌ دلیل چراغ‌های کنترل ترافیک نزدیک می‌شوید»، درحالی‌که چراغ‌های زرد چشمک می‌زنند:

این تابلوی هشدار، قبل از برخی از تقاطع‌های دارای چراغ‌های کنترل ترافیک قرار دارد. وقتی چراغ‌های زرد چشمک می‌زنند، رانندگانی که به تقاطع نزدیک می‌شوند باید آماده‌ی توقف باشند، زیرا چراغ کنترل ترافیک ممکن است از سبز به زرد یا از زرد به قرمز تغییر کند یا هم‌اکنون قرمز باشد.

به پیچ یا گردش نزدیک می‌شوید

به محل گذر نزدیک می‌شوید

به تقاطع نزدیک می‌شوید

جاده‌های روبه‌رو به‌هم می‌پیوندند

جاده‌های روبه‌رو در کنار هم ادامه می‌یابند، اما به‌هم نمی‌پیوندند

جاده‌ها در مسیر پیش‌رو باریک می‌شوند

جداکننده در بزرگراه

تغییر شرایط جاده

استفاده‌ی مشترک از جاده

به دوچرخه‌سواران هشدار می‌دهد مجاز هستند از کل لاین پیش‌رو استفاده کنند و این لاین برای رانندگی وسایل نقلیه کنار یکدیگر بسیار باریک است.

به وسایل نقلیه‌ی موتوری هشدار می‌دهد تا فاصله‌ی ایمن با دوچرخه‌سواران را رعایت کنند.

علائم اطلاعاتی و راهنما

تابلوهای اطلاعاتی و راهنما در واقع اطلاعات مربوط‌ به مسیرها، امکانات خارج از جاده و ویژگی‌های جغرافیایی و اماکن دیدنی را نمایش می‌دهند.

نشانگرهای مسیر

نشانگرهای مسیر اعداد، اسامی یا سایر علائم جاده‌ای را نشان می‌دهند.

اطلاعات بزرگراه

تابلوهای مقصد اطلاعات مربوط‌ به جهت و فاصله تا یک مقصد را نشان می‌دهند.

امکانات و خدمات خارج از جاده

تابلوهای مربوط ‌به امکانات خارج از جاده، دسترسی و جهت مناطق خدماتی یا تفریحی را نشان می‌دهند.

سایر علائم

علامت وسایل نقلیه‌ی دارای حرکت کند در پشت وسایل نقلیه‌ای نصب می‌شوند که با سرعت کمتر از ۴۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کنند؛ مانند تراکتورها، ماشین‌آلات و تجهیزات ساخت‌وساز. این علامت به رانندگان هشدار می‌دهد تا برای کاهش سرعت خود آماده باشند.

بارهای دارای اندازه‌ی بزرگ

این علامت نشان می‌دهد یک محموله‌ی عریض در حال حمل‌ونقل است. در زمان سبقت‌گرفتن از وسایل نقلیه‌ای که این علامت را نصب کرده‌اند احتیاط نمایید.

ساخت‌ و ساز

محدودیت سرعت در مناطق ساخت‌وساز باید همواره رعایت شود. این محدودیت سرعت حتی وقتی افراد و تجهیزات در حال کار نباشند نیز باید رعایت شود، این مسئله به ‌دلیل خطراتی مانند دست‌اندازها، روغن تازه و سنگریزه‌های روی زمین است. اگر کارگران در منطقه حاضر باشند، جریمه‌ی سرعت غیرمجاز در این مناطق دوبرابر خواهد شد.

• اطاعت از فردی که با پرچم علامت می‌دهد
• آماده‌ی کاهش سرعت و توقف در صورت نیاز

در ادامه برخی از علامت‌های هشدار درباره‌ی ساخت‌وساز جاده ارائه شده است:

نشانه‌گذاری کف خیابان

با نشانه‌گذاری در جاده اطلاعاتی به شرح زیر به راننده منتقل می‌شود:

• معرفی لاین برای جداسازی از ترافیک لاین مخالف
• حرکت ترافیک در مسیر مشابه
• حرکت ترافیک در مسیر لاین مخالف
• مناطق سبقت مجاز و مناطق سبقت ممنوع
• معرفی و کاربرد لاین
• محل گذر عابران پیاده
• خط‌های ایست
• مناطق پارکینگ
• پیام‌های نوشتاری یا نمادی

در برخی موارد، نشانه‌گذاری روی آسفالت همراه با سایر علائم و تابلوهای کنترل ترافیک استفاده می‌شود.

نشانه‌گذاری لاین

نشانه‌گذاری‌های روی لاین ممکن است به رنگ زرد یا سفید، تک یا دوبل، ممتد یا مقطع باشد. این خط‌ها اطلاعات مهمی درباره‌ی مسیر جریان ترافیک، تغییر لاین، محدودیت‌های لاین و سبقت‌گرفتن ارائه می‌دهند.

نشانه‌گذاری با خط ممتد

خط‌ ممتد نشان می‌دهد که عبور از روی خط برای سبقت‌گرفتن یا تغییر لاین‌ها مجاز نیست.

نشانه‌گذاری با خط مقطع

خط‌ مقطع نشان می‌دهد که عبور از روی خط برای سبقت‌گرفتن یا تغییر لاین‌ها مجاز است.

نشانه‌گذاری لاین به رنگ زرد

خط‌های زرد نشان می‌دهند که وسایل نقلیه در هر طرف خط باید در جهات مخالف یکدیگر حرکت کنند. خط زرد باید همواره در طرف چپ راننده باشد.

نشانه‌گذاری با خط سفید

خط‌ سفید نشان می‌دهد وسایل نقلیه در هر طرف خط سفید، در جهت مشابه حرکت می‌کنند.

نمادها

نمادها ممکن است برای تکمیل تابلوهای استاندارد روی آسفالت کشیده شوند یا به ‌تنهایی برای اعلام هشدار به رانندگان یا برای راهنمایی یا نظم‌دادن به ترافیک استفاده ‌شوند. این نشانه‌گذاری‌ها شامل موارد زیر هستند:

فلش‌ها:

فلش‌ها حرکت مجاز وسیله‌ی نقلیه در یک لاین را نشان می‌دهند.

نشانه‌گذاری‌های الماس‌شکل (لوزی):

نشانه‌گذاری‌های به ‌شکل الماس نشان می‌دهند که لاین فقط مختص وسایل نقلیه‌ی خاص است. در این تابلوها همچنین ممکن است زمان یا محدودیت‌های وسیله‌ی نقلیه نشان داده شده باشد.

لاین‌ها با کاربری مشترک

به لاین اختصاصی دوچرخه نزدیک می‌شوید

لاین‌های مخصوص دوچرخه در طرفی از جاده که دارای لبه است نقاشی می‌شوند و در آن از الگوی به ‌شکل دوچرخه و علائم خیابانی استفاده می‌شود. لاین‌های دوچرخه همچنین می‌توانند در کنار ردیف جایگاه‌های پارکینگ قرار بگیرند. وسایل نقلیه اجازه ندارند در لاین‌های مخصوص دوچرخه رانندگی کنند، مگر اینکه نیاز به گردش داشته باشند یا قصد ورود به جایگاه پارکینگ یا خروج از آن را داشته باشند. خط نقاشی لاین دوچرخه معمولاً به‌ صورت نقطه‌چین نزدیک به گوشه‌هاست تا نشان دهد ورود به لاین دوچرخه برای گردش به راست مجاز است. در زمان ورود به لاین دوچرخه برای گردش به ‌سمت مسیر موردنظر، کاملاً احتیاط کنید و مراقب دوچرخه‌ها باشید.

این لاین مخصوص دوچرخه‌سوارهاست. این لاین به وسیله‌ی خطوط سفید ممتد از مسیر تردد و پارکینگ جدا شده است و از طریق یک تصویر دوچرخه و الماس علامت‌گذاری شده است.

نشانه‌گذاری X:

نشانه‌گذاری X در بزرگراه‌های روستایی نشان می‌دهد به تقاطع با راه‌آهن نزدیک می‌شوید. یک تابلوی هشدار از قبل نیز نشان می‌دهد به تقاطع با راه‌آهن نزدیک می‌شوید.

نقاشی جزیره:

نقاشی جزایر نشان می‌دهد این ناحیه قابل‌استفاده برای هیچ‌کدام از کاربران جاده نیست. رانندگان وسایل نقلیه‌ی موتوری می‌توانند برای ورود یا ترک یک جاده‌ی خصوصی، کوچه یا مسیر اختصاصی، از منطقه نقاشی جزیره‌ای عبور کنند.

سایر نشانه‌های جاده‌ای

خط عابر پیاده:

خط‌کشی‌های عرض خیابان علامت محل گذر عابران پیاده است. محل گذر عابران پیاده همچنین در تقاطع‌ها وجود دارد، حتی وقتی نشانه‌گذاری نشده باشند؛ مگر اینکه تابلوی عدم عبور از جاده وجود داشته باشد. خط ایست نشان می‌دهد وسایل نقلیه باید در کجای تقاطع یا تقاطع با راه‌آهن بایستند.

فصل ۰۳: اصول اولیه‌ی رانندگی

اصول قبل از رانندگی

اطراف وسیله‌ی نقلیه‌ی خود را پیاده بررسی کنید تا کودک، عابر پیاده و… در مسیر حرکت قرار نداشته باشند. باد لاستیک‌ها را بررسی کنید، برای بررسی نشت مایعات، اطراف و زیر وسیله‌ی نقلیه را نگاه کنید و سایر مشکلات احتمالی را نیز که ممکن است بر رانندگی ایمن با خودرو تأثیر بگذارد بررسی نمایید. وقتی این اقدامات را درحالی‌که وسیله‌ی نقلیه کنار جاده پارک شده انجام می‌دهید، در مسیری قرار بگیرید که بتوانید تردد وسایل نقلیه‌ای را که از روبه‌رو به ‌سمت شما حرکت می‌کنند ببینید.

پس از تکمیل این بررسی‌ها، شما آماده‌ی نشستن روی صندلی راننده هستید و باید خود را برای رانندگی ایمن آماده کنید.

قبل از رانندگی اقدامات اولیه را به ‌ترتیب زیر انجام دهید:

1. درهای خودرو را قفل کنید.
2. صندلی و پشتی آن‌ را تنظیم کنید.
3. پشت‌‌سری خود را تنظیم کنید.
4. آینه‌های دید عقب داخل و بیرون خودرو را تنظیم کنید.
5. کمربند ایمنی خود را ببندید.

قفل‌کردن درهای خودرو

درهای خودرو را قفل کنید تا کسی از بیرون نتواند درها را باز کند یا وارد خودرو شود. قفل‌کردن درها همچنین در زمان تصادف خودرو، امکان بازشدن درها را کاهش می‌دهد.

تنظیم صندلی و پشتی آن

صندلی و پشتی آن را به نحوی مناسب تنظیم کنید، طوری‌که حداقل ۲۵ سانتی‌متر (۱۰ اینچ) از فرمان خودرو فاصله داشته باشید. این فاصله از سوی وزارت حمل‌ونقل کانادا توصیه شده است. راننده باید بتواند بالای فرمان خودرو را ببیند. بسیاری از وسایل نقلیه‌ فرمانی دارند که امکان حرکت به ‌سمت جلو و عقب را دارد. وضعیتی را پیدا کنید که برای شما راحت باشد و دید شما به پنل ابزارها را مسدود نکند. وقتی دست‌های شما به‌ صورت مناسب روی فرمان قرار گرفته باشد، آرنج‌ها باید اندکی خم شوند. توصیه شده دست چپ در موقعیت ساعت ۹ و دست راست در موقعیت ساعت ۳ قرار بگیرد (برای اطلاعات بیشتر به بخش کنترل فرمان در این بخش رجوع کنید). به‌علاوه موقعیت شما روی صندلی باید طوری باشد که به‌ راحتی از پدال ترمز و گاز استفاده کنید. در وسایل نقلیه‌ی دارای گیربکس استاندارد، راننده باید بتواند پدال کلاچ را تا انتها فشار دهد.
در وضعیتی قرار بگیرید که به تمامی قطعات کنترل خودرو دسترسی داشته باشید و زمانی که فرمان را نگه داشته‌اید بتوانید به بازوهای خود استراحت دهید.

تذکر

وسایل نقلیه‌ی جدیدتر مجهز به سیستم ایربگ سمت راننده هستند که بخشی از فرمان است.

تنظیم پشت‌سری صندلی

از پشت‌سری صندلی خود به ‌نحو صحیح استفاده کنید. پشت‌سری صندلی اگر در موقعیت مناسب باشد به میزان‌ قابل‌توجهی احتمال صدمه‌دیدن در تصادفات و حرکت ناگهانی وسیله‌ی نقلیه را کاهش می‌دهد.

اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی شما دارای پشت‌سری قابل‌تنظیم است، باید در موقعیت مناسب قرار گیرد، به‌طوری‌که بخش مرکز پشت‌سری باید هم‌تراز با بخش بالایی گوش راننده باشد.
اگر پشت‌سری صندلی شما کج شده است، آن را به ‌سمت جلو حرکت دهید تا فاصله‌ی بین سر خود و پشت‌سری را کاهش دهید. فاصله‌ی کمتر از ۱۰ سانتی‌متر (۴ اینچ) ایده‌آل است.
همواره پشت‌سری سرنشینان خودرو را بررسی کنید که در ارتفاع صحیح تنظیم شده باشند.

تنظیم آینه‌های دید عقب داخل و بیرون خودرو

آینه‌های دید عقب را در موقعیت صحیح تنظیم کنید.

• آینه‌ی دید عقب داخل خودرو را تنظیم کنید، برای این کار آینه باید در جایی قرار گیرد که شیشه‌ عقب در آینه دیده شود تا بیشترین فضای پشت خودرو را به شما نشان دهد.
• آینه‌ی دید عقب بیرون خودرو را تنظیم کنید تا تعداد نقاط کور را کاهش دهید. باید بتوانید وسیله‌ی نقلیه‌ی خود را در بخش کوچکی از آینه‌ی نمای کناری نزدیک به وسیله‌ی نقلیه مشاهده کنید.

بستن کمربند ایمنی

کمربند و شانه‌بند ایمنی خود را به نحوی صحیح ببندید. کمربند ایمنی باعث نجات جان انسان‌ها و کاهش صدمات می‌شود، به‌علاوه وقتی به نحو صحیح بسته شده باشد بالاترین سطح محافظت را برای راننده فراهم می‌آورد. طبق قانون، بستن کمربند ایمنی الزامی است.

• قسمت پایین کمربند باید روی مفصل ران‌ها را پوشش دهد. قسمت شانه‌بند باید روی قفسه‌ی سینه و شانه ثابت شود.
• کمربند ایمنی را پشت کمر یا زیر دستتان جمع نکنید.
• در یک وسیله‌ی نقلیه‌ی مجهز به ایربگ نیز همچنان استفاده از کمربند ایمنی لازم است.

طبق قانون استفاده از کمربند ایمنی الزامی است.

وقتی آماده‌ی حرکت هستید، اقدامات زیر را انجام دهید:

• بررسی کنید که مسیر موردنظرتان برای حرکت خالی باشد.
• آینه‌های دید عقب درون و بیرون خودرو را بررسی کنید.
• از روی شانه نگاه کنید تا مطمئن شوید نقاط کور شما خالی است.

اگر از طرف راست جاده شروع به حرکت می‌کنید، از چراغ راهنمای سمت چپ استفاده کنید تا نشان دهید که قصد ورود به مسیر تردد را دارید. اگر در طرف چپ جاده‌ی یک‌طرفه قرار دارید، از چراغ راهنمای سمت راست استفاده کنید. در این موقعیت مشاهده‌ی واضح مسیر تردد از طرف صندلی راننده بسیار دشوار است.

رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی دارای گیربکس اتوماتیک

با وسیله‌ی نقلیه‌ی دارای گیربکس اتوماتیک راننده می‌تواند دنده‌ای را انتخاب کند که با افزایش یا کاهش سرعت به این گیربکس امکان تغییر اتوماتیک دنده‌های جلو را خواهد داد.

گیربکس‌ اتوماتیک یک کنترل یا دکمه‌ی رهاسازی قفل دارد که بخشی از انتخاب‌گر دنده است و اشتباه در تغییر دنده را کاهش می‌دهد. دکمه‌ی رهاسازی قفل این ویژگی‌های ایمنی را داراست:

• هنگام فشاردادن پدال ترمز، از این دکمه برای حرکت‌دادن انتخاب‌گر دنده از حالت پارک به حالت معکوس یا هر دنده‌ی جلوی دیگری استفاده می‌شود.
• از این دکمه برای تغییر دنده‌ی خودرو از حالت Drive به دنده‌ی پایین (دنده‌ی یک یا دو) استفاده می‌شود.
• از این دکمه برای تغییر دنده‌ی خودرو از هر دنده‌ای به حالت پارک استفاده می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر به راهنمای کاربر خودروی خود، بخش دکمه‌ی رهاسازی قفل گیربکس مراجعه نمایید.

موقعیت پارک

هنگام استارت موتور و همچنین هنگام پارک‌کردن خودرو استفاده می‌شود. موقعیت پارک باعث قفل‌شدن گیربکس می‌شود و از چرخیدن چرخ‌های خودرو جلوگیری می‌کند. وقتی گیربکس در حالت پارک قرار دارد، موتور خودرو را می‌توان روشن کرد.

دنده‌ی معکوس

هنگام ترمزگیری یا تغییر دنده‌ی کنونی به دنده‌های پایین‌تر خودرو استفاده می‌شود. وقتی خودر‌و در حالت دنده‌ی معکوس قرار دارد، چراغ‌های سفید یا شفاف در عقب وسیله‌ی نقلیه، روشن خواهد شد. موتور خودرو را در حالت معکوس نمی‌توان روشن کرد.

دنده‌ی خلاص

وقتی گیربکس در حالتی است که هیچ دنده‌ای انتخاب نشده است. چرخ‌ها قفل نیستند، هیچ نیرویی به چرخ‌ها وارد نمی‌شود. این حالت برای به‌حرکت درآوردن خودرو استفاده می‌شود. در حالت دنده‌ی خلاص می‌توان موتور خودرو را روشن کرد.

موقعیت Drive

برای حرکت عادی به ‌سمت جلو استفاده می‌شود. گیربکس با حرکت‌دادن اتوماتیک دنده‌ها به‌ سمت بالا و پایین تغییر خواهد کرد. موتور خودرو را در این حالت دنده نمی‌توان روشن کرد.

دنده‌ی سه، دو و یک

وقتی نیاز به قدرت بیشتر اما سرعت پایین‌تر باشد از این دنده‌ها استفاده می‌شود و مانع تغییر دنده‌ی کنونی به دنده بالاتر می‌شود. این دنده‌ها می‌توانند در زمان حرکت در سربالایی یا سرپایینی و در جاده‌هایی حاوی گل و شل، سنگریزه، برف، شن یا یخ استفاده شوند، وقتی نیاز به قدرت بالاتر و سرعت پایین‌تر باشد. موتور خودرو را در این حالت دنده نمی‌توان روشن کرد.

موقعیت Overdrive (درصورتی‌که خودرو مجهز به آن باشد )

برای رانندگی در سرعت‌های بالاتر استفاده می‌شود. این حالت دنده به صرفه‌جویی در مصرف سوخت کمک می‌کند. تمامی وسایل نقلیه مجهز به این گزینه نیستند. موتور خودرو را در این حالت دنده نمی‌توان روشن کرد.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی انتخاب دنده و استفاده از آن، به راهنمای کاربر خودروی خود مراجعه کنید.

رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی دارای گیربکس دستی (استاندارد)

تغییر دنده‌ها با وسیله‌ی نقلیه‌ی مجهز به گیربکس دستی، مهارتی است که نیاز به تمرین زیادی دارد. باید پدال کلاچ را با پای چپ خود فشار دهید و هم‌زمان با دست راست به ‌صورت دستی دنده‌ی موردنظر را روی اهرم دنده انتخاب کنید.
وقتی پدال کلاچ را فشار می‌دهید، ارتباط بین گیربکس و چرخ‌ها قطع می‌شود. این کار مانع انتقال قدرت موتور به چرخ‌ها خواهد شد. به همین علت تا وقتی که پدال کلاچ را به پایین فشار می‌دهید، می‌توانید دنده را تغییر دهید.
پدال کلاچ برای ایجاد و قطع ارتباط موتور و گیربکس وسیله‌ی نقلیه استفاده می‌شود. مادامی که پدال کلاچ فشار داده نشود، بین موتور و گیربکس ارتباط برقرار است و قدرت موتور به چرخ‌های خودرو منتقل می‌شود.
وقتی موتور خودرویی با گیربکس دستی استارت زده می‌شود، اهرم تغییر دنده باید در حالت خلاص باشد و پدال کلاچ باید تا انتها به‌سمت پایین فشار داده شود.

هنگامی که با بلندکردن آهسته‌ی پای چپ خود، شروع به رهاکردن پدال کلاچ می‌کنید، قبل از رهاشدن کامل پدال ایجاد ارتباط بین موتور و گیربکس را احساس خواهید کرد. به نقطه‌ای که این اتفاق در آن رخ می‌دهد نقطه‌ی اصطکاک می‌گویند.

در نقطه‌ی اصطکاک شما باید به‌آرامی پدال کلاچ را رها کنید تا نگذارید موتور خاموش شود. در نقطه‌ی اصطکاک می‌توانید همراه با رهاکردن آهسته‌ی پدال کلاچ، با احتیاط از پدال گاز استفاده کنید، این کار کمک می‌کند به ‌راحتی و خیلی نرم استارت بزنید. رانندگان باید استفاده‌ی راحت و بدون مشکل از کلاچ را یاد بگیرند. رانندگان جدید باید استفاده از نقطه‌ی اصطکاک را بدون از استفاده از پدال گاز تمرین کنند.

هنگام راندن خودروی دارای گیربکس دستی، انتخاب دنده‌ی مناسب بسیار مهم است، رانندگی با دنده‌ی مناسب مانع اِعمال فشار زیاد به موتور خودرو یا افزایش دور موتور می‌شود. فشار زیاد به موتور باعث می‌شود خودرو به ‌سختی حرکت ‌کند، به‌طوری‌که انگار در مسیری پر از دست‌انداز است. اگر دور موتور هم زیاد شود، خودرو به‌ خوبی و با سرعت مناسب حرکت نمی‌کند. در راهنمای کاربر خودروی سواری شما، شرح داده شده است که در کدام سرعت‌ها باید دنده‌ها تعویض شوند.

الگوی تغییر دنده و همچنین تعداد دنده‌ها، در وسایل نقلیه‌ی مختلف متفاوت است. در راهنمای کاربر خودروی سواری شما، الگوی تغییر دنده شرح داده شده است. معمولاً الگوی تغییر دنده را در بالای اهرم تغییر دنده‌ی خودرو می‌توانید مشاهده کنید.

وقتی خودرو خاموش است، می‌توانید حرکت اهرم تغییر دنده را تمرین کنید، پدال کلاچ را تا انتها فشار دهید، دنده‌های مختلف را امتحان کنید تا محل هر دنده را یاد بگیرید. هنگام رانندگی شما باید بتوانید بدون نگاه‌کردن به دنده، هر دنده را پیدا کنید.

هنگامی که در حال رانندگی هستید، پس از اتمام هر بار تعویض دنده حتماً پای خود را از روی پدال کلاچ بردارید. استفاده‌ی غیرضروری از پدال کلاچ آن را فرسوده می‌کند.

اگر قصد ترمزکردن یا توقف دارید، هرگز با دنده‌ی خلاص و درحالی‌که پدال کلاچ را فشار داده‌اید ترمز نکنید. فشاردادن پدال کلاچ به این شکل مانع استفاده از پدال گاز می‌شود.

در زمان گردش کردن، حتماً از دنده‌ی مناسب برای سرعت گردش خودرو استفاده کنید، پای خود را هم از روی پدال کلاچ بردارید.

از پدال کلاچ فقط برای استارت‌زدن خودرو، تعویض دنده و قبل از توقف برای جلوگیری از خاموش‌شدن خودرو استفاده کنید.

کنترل فرمان

فرمان خودروی سواری را مثل ساعت تصور کنید. برای کنترل بهتر خودروی سواری، دست چپ را در موقعیت ساعت ۹ قرار دهید. دست راست باید در موقعیت ساعت ۳ قرار بگیرد. اگر این حالت‌ها به‌دلیل طراحی فرمان ممکن نباشد، دست چپ را در موقعیت ساعت ۱۰ و دست راست را در موقعیت حدود ساعت ۲ قرار دهید.

در زمان گردش، از روش دست روی دست برای کنترل فرمان استفاده کنید. در زمان برگرداندن چرخ‌ها از موقعیت گردش به حالت عادی هم، از روش دست روی دست استفاده کنید. همچنین می‌توانید با شل‌کردن آهسته‌ی دست‌ها روی فرمان، اجازه دهید فرمان از بین دست‌ها سر بخورد و به موقعیت قبلی خود برگردد، اما حتماً تماس خود با فرمان را حفظ کنید.

موقعیت‌ دست‌ها در زمان گردش به راست

A: موقعیت دست برای آغاز گردش به راست یا چپ.
B: برای گردش به راست، دست چپ نیروی چرخیدن را اِعمال می‌کند. دست راست فرمان را رها می‌کند و به ‌سمت بالای فرمان حرکت می‌کند.
C: دست راست در محل جدید قرار می‌گیرد و نیروی چرخیدن را اِعمال می‌کند.
D: دست چپ فرمان را رها می‌کند و به موقعیت ساعت ۹ برمی‌گردد.
E: این مراحل را به ‌صورت معکوس انجام دهید تا گردش تکمیل شود و چرخ‌ها به وضعیت عادی برگردند. با تکمیل گردش، دست‌ها به موقعیت رانندگی عادی بازمی‌گردند.

علامت‌دهی

چراغ‌های راهنما و چراغ‌های ترمز به رانندگان دیگر اطلاع می‌دهد که شما در حال انجام چه کاری هستید.
شما باید در شرایط زیر از چراغ راهنما استفاده کنید:

• حرکت از سمت لبه‌ی خیابان یا لاین پارک
• گردش به چپ یا راست
• تغییر لاین‌ها

زمانی که از ترمز استفاده می‌کنید، چراغ‌های ترمز فعال می‌شوند تا به سایر رانندگان هشدار دهد در حال کاهش سرعت یا توقف هستید.

با علامت‌دهی زودتر یا دیرتر از موعد، باعث سردرگمی رانندگان دیگر نشوید. اگر چراغ راهنمای شما به ‌صورت اتوماتیک خاموش نمی‌شود، فراموش نکنید که چراغ راهنمای خودرو را خاموش کنید.

افزایش سرعت

هنگام رانندگی با خودروی سواری، توانایی شما برای کنترل سرعت بستگی به این دارد که مسیر موردنظر را نگاه کنید و از پدال گاز درست استفاده کنید. به ‌تدریج پدال گاز را فشار دهید تا خودرو حرکت کند و سپس این اهرم را در موقعیت مناسب ثابت نگه دارید تا خودرو با سرعت موردنظر شما حرکت کند. این کار به تمرین نیاز دارد. موارد زیر را به ‌یاد داشته باشید:

• به‌آرامی سرعت خودرو را افزایش دهید.
• مطابق با شرایط آب‌وهوا، جاده و ترافیک سرعت خود را تنظیم کنید.
• در موارد غیرضروری سرعت خودرو را افزایش یا کاهش ندهید.
• هرگز با سرعت بالاتر از محدوده‌ی سرعت اعلام‌شده رانندگی نکنید.
• وقتی لاستیک‌های خودرو چرخیده، هرگز سرعت خودرو را سریع افزایش ندهید.
• همراه با جریان ترافیک رانندگی کنید تا احتمال تصادف را کاهش دهید. رانندگی بسیار آهسته نیز ممکن است خطرناک باشد.
• برای بررسی سرعت خودرو، برخی از اوقات به سرعت‌سنج نگاه کنید.

زمان و فاصله‌ی توقف

دانستن اینکه در چه زمان و فاصله‌ای باید ترمز کرد تا وسیله‌ی نقلیه کامل توقف کند، می‌تواند در جلوگیری از قضاوت‌های اشتباهی که موجب تصادف می‌شوند بسیار موثر باشد. زمان و فاصله‌ی لازم برای توقف خودرو را سه عامل تعیین می‌کنند:

زمان درک:

زمان درک مدت‌زمانی است که طول می‌کشد تا وضعیت را شناسایی و ضرورت توقف را درک کنید. این فرایند حدود سه‌چهارم ثانیه طول می‌کشد. شناسایی خطرات برای رانندگان کم‌تجربه اغلب بیشتر طول می‌کشد. فاصله‌ی درک، مسافتی است که وسیله‌ی نقلیه در طول این مدت‌زمان طی می‌کند.

زمان عکس‌العمل:

زمان عکس‌العمل مدت‌زمانی است که طول می‌کشد نسبت‌ به وضعیت، عکس‌العمل نشان دهید و پاهای شما از روی پدال گاز به‌ روی پدال ترمز حرکت کند. میانگین زمان عکس‌العمل سه‌چهارم ثانیه است. فاصله‌ی عکس‌العمل نیز مسافتی است که وسیله‌ی نقلیه در طول این مدت‌زمان طی می‌کند.

زمان ترمزگیری:

زمان ترمزگیری مدت‌زمانی است که طول می‌کشد پس از استفاده از ترمزها، وسیله‌ی نقلیه توقف کند. فاصله‌ای که در این مدت‌زمان طی شده را فاصله‌ی ترمزگیری می‌نامند.

رنگ زرد:

مسافت طی‌شده، هنگامی که ضرورت توقف را درک می‌کنید (بر اساس میانگین زمان درک که سه‌چهارم ثانیه است).

رنگ آبی:

مسافت طی‌شده، هنگامی که نسبت‌ به وضعیت عکس‌العمل نشان می‌دهید .

رنگ قرمز:

مسافت طی‌شده، پس از استفاده از ترمز (وقتی شرایط جاده عادی است و ترمزها به‌ خوبی عمل می‌کنند).

---

عوامل بسیاری بر زمان و فاصله‌ی توقف تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل شرایط جاده و آب‌وهوا می‌شود. برخی عوامل قابل‌کنترل عبارتند از:

• مهارت‌های جستجوی چشمی
• توانایی تصمیم‌گیری
• سطح هوشیاری و خستگی
• مصرف الکل یا سایر داروها و مواد مخدر
• سرعت وسیله‌ی نقلیه
• شرایط ترمزها و تایرهای وسیله‌ی نقلیه

ترمزگیری

• در زمان توقف، زودتر باید اقدام به ترمزگیری کنید. اگر خیلی دیر اقدام به ترمزگیری کنید، فاصله‌ی ترمزگیری شما ممکن است کافی نباشد.
• قبل از استفاده از ترمز و برای کاهش سرعت باید پدال گاز را رها کنید.
• برای ترمزگیری نرم و بدون مشکل، پدال ترمز را به ‌آرامی رها کنید و سپس دوباره پدال ترمز را قبل از توقف کامل فشار دهید.
• در صورت نیاز به توقف سریع، از ترمزگیری آستانه‌ای استفاده کنید، با این کار از قفل‌شدن چرخ‌ها جلوگیری می‌کنید. در این نقطه، در عین حال که از حداکثر کارایی ترمزها استفاده می‌شود، همچنان به راننده اجازه می‌دهد فرمان خودرو را کنترل کند. اگر چرخ‌ها قفل هستند، فشار روی پدال ترمز را به‌ آرامی رها کنید. اگر استفاده از ترمزها باعث قفل‌شدن چرخ‌ها شود، کنترل فرمان از دست خواهد رفت. برای خودروهایی که ترمز ضدقفل (ABS) دارند، به اطلاعات ارائه‌شده در فصل ۶، بخش ترمزگیری در شرایط اضطراری، مراجعه کنید.

دنده ‌عقب

هرگونه حرکت به ‌سمت عقب باید با سرعت راه‌رفتن آهسته انجام شود. قبل از حرکت به‌سمت عقب، پشت وسیله‌ی نقلیه را نگاه کنید و فقط در صورتی به ‌سمت عقب برانید که مسیر خالی از وسایل نقلیه، عابران پیاده و موانع باشد. قبل از حرکت با دنده‌عقب برای خروج از جاده‌ی خصوصی، اطراف وسیله‌ی نقلیه را پیاده بررسی کنید تا از نبود خطرات احتمالی پشت وسیله‌ی نقلیه اطمینان یابید.

برای حرکت با دنده‌عقب در خط مستقیم به ترتیب زیر عمل کنید:

• دست چپ را در بالای فرمان قرار دهید و به‌آرامی روی مفصل ران سمت راست خود بچرخید. دست راست خود را در قسمت پشت صندلی سرنشین جلو قرار دهید و آن را تکیه‌گاه خود کنید.
• از روی شانه‌ی سمت راست به ‌سمت شیشه‌ی عقب خودرو نگاه کنید. درحالی‌که پای خود را آماده روی پدال ترمز قرار داده‌اید، به‌آرامی به‌سمت عقب حرکت کنید.
• جلو را نگاه کنید تا مطمئن شوید جلوی خودرو با چیزی برخورد نداشته باشد.
• برای اصلاح فرمان خودرو، فرمان را حدود یک‌چهارم بچرخانید به ‌سمت مسیری که می‌خواهید عقب خودرو حرکت کند.
• در زمان دنده‌عقب به ‌سمت راست یا چپ، به ترتیب زیر عمل کنید:
• اگر نیاز باشد فرمان بیش از نیم دور بچرخد، هر دو دست خود را روی فرمان در موقعیت‌های ساعت ۹ و ۳ قرار دهید.
• برای دنده‌عقب به‌ سمت چپ، از روی شانه‌ی چپ مسیر را نگاه کنید و گاهی هم به مسیر جلو نگاه کنید.
• برای دنده‌عقب به‌ سمت راست، از روی شانه‌ی راست مسیر را نگاه کنید و گاهی هم به مسیر جلو نگاه کنید.
• فرمان را در مسیری بچرخانید که می‌خواهید عقب خودرو حرکت کند.

تذکر

جلوی خودرو در مسیر مخالف با جهت حرکت عقب خودرو حرکت خواهد کرد.

سایر نکات برای دنده‌عقب:

• در زمان دنده‌عقب برای خروج از جاده‌ی خصوصی، خودرو را به ‌سمت نزدیک‌ترین لاین تردد هدایت کنید و سپس به ‌سمت جلو حرکت کنید. در زمان دنده‌عقب هرگز به ‌سمت لاین دوم مسیر تردد حرکت نکنید.
• حرکت خودرو با دنده‌عقب در تقاطع یا خط عابر پیاده غیرقانونی است.

در صورت مشاهده‌ی چراغ‌های سفید دنده‌عقب یک خودرو، هوشیار باشید که این خودرو ممکن است به ‌سمت عقب حرکت کند. این چراغ‌ها نشان می‌دهد که خودرو روی دنده‌عقب قرار دارد.

پارک کردن

در پارک‌کردن خودرو نیاز به کنترل خوب خودرو، تصمیم‌گیری دقیق و مهارت کنترل فرمان است. در سه بخش بعدی انواع مختلف پارک‌کردن شرح داده خواهد شد.

پارک دوبل (موازی)

این نوع پارک‌کردن ممکن است در نگاه اول دشوار به ‌نظر برسد و نیاز به تمرین دارد. برای پارک‌کردن در فضای بین دو وسیله‌ی نقلیه که در طرف راست جدول پارک شده‌اند به ترتیب مراحل آمده در زیر عمل کنید. به وضعیت لاستیک‌های جلوی خودرو (رنگ قرمز) توجه کنید.

وقتی به فضای پارک دوبل موردنظر نزدیک می‌شوید، تردد وسایل نقلیه‌ی پشت خودرو را بررسی کنید. قبل از پارک‌کردن، به‌تدریج ترمز بگیرید تا سرعت خودرو کاهش یابد. چراغ‌های ترمز به سایر وسایل نقلیه هشدار می‌دهد که شما قصد توقف دارید. باید تشخیص دهید فضای پارک برای اندازه‌ی خودروی شما کافی است یا خیر.

وقتی سپر عقب خودروی شما (خودروی سواری A) در راستای سپر عقب خودروی سواری B است، توقف کنید. خودروی شما باید موازی با خودروی B باشد، در عین حال حدود ۱ متر (۳ فوت) فضا باید بین دو وسیله‌ی نقلیه باشد. خودرو را روی دنده‌عقب قرار دهید. روی شانه‌ی راست و پشت‌سر را نگاه کنید تا مطمئن شوید چیزی آنجا وجود ندارد و فضای پارک هنوز قابل‌استفاده است.

حدود نیم متر (۵/۱ فوت) و بسیار آرام (سرعت لاک پشتی) مستقیم عقب برانید. درحالی‌که به‌آرامی حرکت می‌کنید، فرمان را تند به ‌سمت راست هدایت کنید تا وقتی که خودرو در زاویه‌ی ۴۵ درجه نسبت ‌به جدول قرار گیرد. درحالی‌که به روبه‌رو نگاه می‌کنید، به مسیر حرکت نیز نگاه کنید. در این مرحله فرمان باید هم‌راستا با سپر عقب خودروی B باشد.

درحالی‌که به‌ آرامی دنده‌عقب می‌روید، فرمان را صاف کنید و همچنان دنده‌عقب بروید تا گوشه‌ی سمت راست سپر جلوی خودروی شما در راستای سپر عقب خودروی B قرار بگیرد. مراقب باشید با این خودرو برخورد نکنید.

چرخ‌ها را سریع به ‌سمت چپ بچرخانید. درحالی‌که به روبه‌رو نگاه می‌کنید، به مسیر حرکت نیز نگاه کنید. تا وقتی خودروی شما با جدول موازی شود، دنده‌عقب برانید. مراقب باشید سپر خودروی شما با وسیله‌ی نقلیه‌ی پشتی برخورد نکند. طبق قانون، چرخ‌های وسیله‌ی نقلیه‌ی پارک‌شده نباید بیش از ۵۰ سانتی‌متر از جدول فاصله داشته باشد.

هنگام خروج از موقعیت پارک دوبل وقتی خودرویی جلوی شما پارک شده است به ترتیب زیر عمل کنید:

• تمامی آینه‌ها را بررسی کنید تا اطمینان یابید خروج از محل پارک امن باشد.
• درحالی‌که از روی شانه‌ی راست به شیشه‌ی عقب نگاه می‌کنید، دنده‌عقب بروید تا وقتی که به نزدیکی خودروی پارک‌شده در پشت برسید، بدون اینکه با این خودرو تماس داشته باشید.
• چراغ راهنمای چپ را روشن کنید.
• قبل از حرکت به جلو، از روی شانه‌ی چپ به مسیر تردد نگاه کنید تا اطمینان یابید وسایل نقلیه، موتورسوار یا دوچرخه‌سواری در مسیر نیست که در آینه دیده نشده باشد.
• به ‌آرامی حدود یک متر (سه فوت) به‌ سمت جلو حرکت کنید، درحالی‌که فرمان را خیلی سریع کاملاً به ‌سمت چپ هدایت می‌کنید. وقتی شرایط جاده ایمن است، به ‌سمت نزدیک‌ترین لاین حرکت کنید و مراقب باشید با خودروی پارک‌شده در جلوی خود برخورد نداشته باشید.
• مراقب وسایل نقلیه‌ای که از عقب به شما نزدیک می‌شوند باشید.

ورود به خودروی پارک دوبل کنار جدول خیابان دوطرفه و خروج از آن:

هنگام خروج از خودرویی که کنار جدول دوبل پارک شده است، تمامی آینه‌ها را به‌ دقت بررسی کنید تا از نبود هرگونه وسیله‌ی نقلیه یا موتورسوار و دوچرخه‌سواری که از پشت به شما نزدیک می‌شود اطمینان یابید. از روی شانه نقاط کور سمت چپ را بررسی کنید. وقتی شرایط ایمن است، درب خودرو را به‌اندازه‌ی مناسب برای خروج از خودرو باز کنید و سریعاً خودرو را ترک کنید. به عقب خودرو بروید و روبه‌روی مسیر تردد راه بروید تا به جدول برسید.
هنگام ورود به خودروی پارک دوبل شده کنار جدول، همیشه از جلوی خودرو حرکت کنید و به خودروی خود نزدیک شوید. قبل از بازشدن درب خودرو، مسیر تردد وسایل نقلیه در نزدیک‌ترین لاین را بررسی کنید. به اندازه‌ی مناسب برای سوارشدن، درب خودرو را باز کنید و پس از سوارشدن سریعاً درب خودرو را پشت‌سر خود ببندید.

پارک‌کردن زاویه‌دار

پارک‌کردن زاویه‌دار اغلب در پارکینگ‌ها کاربرد دارد. این نوع فضاها ممکن است در زاویه‌ی حدود ۴۵ درجه نسبت ‌به لاین تردد وسایل نقلیه باشند.

برای ورود به فضای پارکینگ زاویه‌دار در سمت راست باید طبق مراحل زیر عمل کنید:

• چراغ راهنمای سمت راست را روشن کنید و سرعت را کاهش دهید.
• موازی با جدول برانید و حدود ۵/۱ متر (۵ فوت) از سمت عقب خودروی پارک‌شده باقی بگذارید.
• وقتی توانستید طرف چپ خودروی پارک‌شده در طرف راست فضای پارکینگ خالی را ببینید، فرمان را به ‌سمت راست هدایت کنید. خودرو را به ‌آرامی برانید و قسمت مرکزی جایگاه پارک را نگاه کنید. خودروی شما باید در وسط جایگاه باشد.
• در نقطه‌ی مرکزی فضای پارکینگ، چرخ‌ها را صاف کنید و به ‌آرامی به ‌سمت جلو حرکت کنید. سمت چپ سپر جلو و سمت راست سپر عقب خودروی خود را نگاه کنید تا به خودروهای پارک‌شده در دو طرف خیلی نزدیک نباشند.
• به ‌آرامی به حرکت رو به جلو ادامه دهید تا چرخ‌های جلو برخورد اندکی با جدول داشته باشند یا در ۵۰ سانتی‌متری (۲۰ اینچی) جدول قرار بگیرند.

در زمان خروج از فضای پارک زاویه‌دار:

با احتیاط و آهسته دنده‌عقب برانید. اطمینان یابید چیزی در پشت خودرو نباشد. دنده‌عقب در این حالت خطرناک است؛ زیرا مشاهده‌ی تردد وسایل نقلیه هنگام خروج از این فضای پارکینگ دشوار است. هنگام خروج و دنده‌عقب حق تقدم را رعایت کنید و به ‌دقت فضای پشت خودرو را نگاه کنید.
آهسته برانید و آماده باشید در صورت نیاز توقف کنید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی سمت راست بلندتر از خودروی شماست، وقتی پشت خودرو هم‌تراز با عقب وسیله‌ی نقلیه‌ی بلندتر قرار گرفت، توقف کنید. تردد وسایل نقلیه و عابران پیاده را بررسی کنید. تا وقتی ببینید که از وسیله‌ی نقلیه‌ی پارک‌شده عبور کرده‌اید، همچنان با دنده‌عقب مستقیم حرکت کنید.
هنگامی که سپر جلوی خودروی شما از عقب وسیله‌ی نقلیه‌ی سمت چپ شما عبور کرد، فرمان را به ‌سمت راست بچرخانید. همچنان دنده‌عقب به اولین لاین پشت وسیله‌ی نقلیه‌ی پارک‌شده بروید. وقتی خودرو در جهت موازی با جدول قرار گرفت توقف کنید.
در لاینی که حضور دارید به ‌سمت جلو حرکت کنید. مراقب سایر وسایل نقلیه‌ای که از جایگاه پارکینگ زاویه‌دار در جلوی شما خارج می‌شوند باشید.

پارک‌کردن عمودی

پارک‌کردن به‌صورت عمودی (فضای پارکینگ در زاویه‌ی ۹۰ درجه نسبت‌به جدول است) در سمت راست جاده بسیار دشوار است. وقتی به فضای پارکینگ نزدیک می‌شوید، در فاصله‌ی حدود ۲ متر ( ۶ فوت) بین خودروی خود و عقب وسیله‌ی نقلیه‌ی پارک‌شده در سمت راستتان توقف کنید. آهسته حرکت کنید. وقتی سپر جلوی خودروی شما هم‌تراز با سمت چپ وسیله‌ی نقلیه‌ی پارک‌شده در سمت راست فضای پارکینگ موردنظر قرار گرفت، به‌دقت فضای خالی پارکینگ را نگاه کنید. با سرعت بسیار پایین حرکت کنید و چرخ‌ها را خیلی سریع کاملاً به‌ سمت راست بچرخانید. در زمان ورود به فضای پارکینگ، گوشه‌ی جلوی سمت چپ و همچنین سمت راست خودروی خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید با وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده برخورد نداشته باشید. فضای خالی را به ‌دقت نگاه کنید و به ‌آرامی حرکت کنید. مطمئن شوید خودروی شما در وسط و کاملاً داخل جایگاه قرار گرفته باشد. ورود به جایگاه پارکینگ دارای زاویه ۹۰ درجه در یک پارکینگ که در طرف چپ قرار گرفته، راحت‌تر از پارکینگ طرف راست است؛ زیرا فضای بیشتری برای رسیدن به این زاویه در اختیار دارید. قبل از قطع‌کردن لاین تردد مسیر روبه‌رو، تردد وسایل نقلیه‌ی مسیر روبه‌رو را بررسی کنید. هنگام گردش به ‌سمت پارکینگ و ورود به جایگاه، مرکز جایگاه پارکینگ را به‌ دقت نگاه کنید. این کار مثل گردش به چپ به ‌سمت جاده‌ای دیگر است.
وقتی در پارکینگ وسایل نقلیه حضور دارید، فقط وارد جایگاه پارک خودروی عمودی یا زاویه‌دار شوید.

پارک‌کردن در سطح شیب‌دار

از اطلاعات زیر هنگام پارک‌کردن در سمت راست جاده استفاده نمایید.

هنگام پارک‌کردن در سربالایی خیابان دارای جدول، چرخ‌های جلو را به‌سمت چپ (به‌سمت مرکز جاده) بچرخانید. چرخ‌ها در این حالت باعث می‌شوند خودرو کمی به ‌سمت عقب برود تا وقتی که لاستیک جلوی سمت راست با جدول برخورد کند. اگر خودرو شروع به حرکت کند، با این کار می‌توانید از حرکت‌کردن خودرو به ‌سمت مسیر تردد جلوگیری کنید.

در زمان پارک‌کردن در سربالایی خیابان بدون جدول، چرخ‌های جلو را به ‌سمت راست (به‌سمت لبه‌ی خروجی جاده) بچرخانید. با این کار اگر خودرو شروع به حرکت کند، خودرو به ‌سمت خارج جاده حرکت می‌کند و وارد مسیر تردد نمی‌شود.

در زمان پارک‌کردن در سرپایینی، همواره چرخ‌های جلو را به ‌سمت راست بچرخانید. اگر جدول وجود دارد، اجازه دهید خودروی شما تا نقطه‌ای که لاستیک جلوی سمت راست با جدول برخورد می‌کند، حرکت کند. وقتی لاستیک‌ها به ‌سمت راست بچرخد، اگر خودرو شروع به حرکت کند، به ‌سمت خارج از جاده حرکت خواهد کرد و وارد مسیر تردد نخواهد شد.

برای اینکه خودرو در پارک به پایین حرکت نکند، همواره ترمز پارک (ترمز دستی) را استفاده کنید و گیربکس خودرو را روی حالت پارک (برای خودروهای دارای گیربکس اتوماتیک) یا دنده‌های پایین (برای خودروهای دارای گیربکس دستی) قرار دهید.
هنگام پارک‌کردن در طرف چپ جاده، چرخ‌های جلو را به ‌سمت مسیر مخالف جاده بچرخانید.

در مناطق زیر پارک نکنید

خودروی خود را در مناطق زیر پارک نکنید:

• در پیاده‌رو یا بلوار
• روی خط عابر پیاده یا هر قسمتی از خط عابر پیاده
• در داخل تقاطع
• در محدوده‌ی ۵/۱ متری (۵ فوتی) دسترسی به گاراژ، جاده‌ی خصوصی یا مسیر خصوصی
• در امتداد یا خلاف جهت هرگونه ساخت‌وساز یا موانع جاده‌ای، وقتی توقف یا پارک‌کردن باعث مسدودشدن مسیر تردد می‌شود.
• روی پل یا زیرگذر یا در نزدیکی هر پل یا زیرگذری
• در جایی که دستگاه‌های کنترل ترافیک، توقف یا پارک‌کردن را منع کند.

• در محدوده‌ی ۵ متری تابلوی ایست یا تابلوی حق تقدم
• در محدوده‌ی ۵ متری (۱۶ فوتی) نزدیک‌ترین طرف خط عابر پیاده‌ی علامت‌گذاری‌شده
• در محدوده‌ی ۵ متری (۱۶ فوتی) از شیر آتش‌نشانی. اگر شیر آتش‌نشانی در جدول کنار خیابان قرار نگرفته است، در محدوده‌ی ۵ متری از نقطه‌ای روی جدول که نزدیک‌ترین منطقه به شیر آتش‌نشانی است، نباید پارک کنید.

• کنار سایر وسایل نقلیه‌ی دیگر که ممکن است باعث شود شما دوبله پارک کنید.
• در فاصله‌ی کمتر از ۵ متری (۱۶ فوتی) از لبه‌ی جاده‌ی متقاطع، جز در شرایطی که علامت پارک‌کردن مجاز مانند یک پارکومتر موجود باشد.
• در محل یا در نزدیکی آتش‌سوزی، انفجار، تصادف وسایل نقلیه‌ی موتوری یا سایر حوادث، به عبارت دیگر در جایی که پارک‌کردن باعث مسدودشدن مسیر تردد یا مانع اقدامات کارکنان و تجهیزات امدادی می‌شود.

در جاده‌ی خارج از منطقه‌ی شهری پارک نکنید:

• در جاده، لاین پارکینگ یا شانه‌ی بزرگراه اصلی پارک نکنید، جز در جایی که:
• خودروی شما قادر به حرکت با توان خود نباشد،
• یک موضوع اضطراری پیش آید،
• طبق قانون پارک‌کردن مجاز باشد.
• مگر اینکه مسیری مجزا برای سایر وسایل نقلیه‌ی موتوری موجود باشد.
• مگر اینکه خودروی شما از فاصله‌ی ۶۰ متری (۲۰۰ فوتی) در طول این جاده از هر دو طرف قابل‌مشاهده باشد.

فصل ۰۴: تقاطع و گردش

حق تقدم

در محل تلاقی یا تقاطع جاده‌ها با یکدیگر، احتمال تصادف وجود دارد. چه‌ کسی باید حرکت کند و چه ‌کسی باید منتظر بماند؟
قوانین حق تقدم، یک فرد را ملزم به توقف می‌کند؛ در نتیجه این فرد باید به سایرین اجازه دهد تا به مسیر خود ادامه دهند. علائم، تابلوها و گاهی موقعیت خودروی شما نسبت ‌به سایر وسایل نقلیه‌ی حاضر در تقاطع، قوانین را تعیین می‌کنند. البته حتی اگر شما حق تقدم داشته باشید، همچنان مسئول هستید تا هر کاری می‌توانید برای اجتناب از تصادف انجام دهید.

تقاطع‌ها

منظور از یک تقاطع جایی است که حداقل ۲ جاده با یکدیگر تلاقی داشته باشند، ممکن است بین وسایل نقلیه‌ی حاضر در این جاده‌ها و همچنین عابران پیاده که در حال عبور از این مسیرها هستند برخوردهایی به‌وجود آید. تقاطع یکی از پرریسک‌ترین مناطق برای تصادف است. تقاطع‌ها ممکن است با تابلوهای راهنمایی و رانندگی، چراغ‌های راهنمایی یا هر دو کنترل شوند. تقاطع‌هایی که با تابلوها یا چراغ‌های راهنمایی و رانندگی کنترل نمی‌شوند، با قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی کنترل خواهند شد. برای رانندگی ایمن در تقاطع‌ها چه تابلو یا علائم کنترل ترافیک داشته باشند، چه فاقد این علائم باشند، باید از قوانین و مقررات تعیین‌کننده‌ی حق تقدم اطلاع داشته باشید.
همواره احتیاط کنید. سایر رانندگان ممکن است متوجه تابلوها و علائم نشده باشند یا ممکن است از قوانین و مقررات تقاطع‌های فاقد علائم و تابلوهای راهنمایی و رانندگی اطلاع نداشته باشند.

تذکر

برای اطلاع از تابلو‌ها، علائم و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی به فصل ۲ مراجعه کنید.

دستورات مأمور راهنمایی و رانندگی یا مأمور پلیس باید رعایت شود و بر تابلوها و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی ارجح در نظر گرفته شود.
تقاطع‌هایی که با تابلوهای راهنمایی و رانندگی کنترل می‌شوند.

تابلوی ایست:

تابلوی ایست نشان می‌دهد خودروی شما باید کاملاً توقف نماید. پس از توقف، بااحتیاط تقاطع را بررسی کنید تا از حضور عابران پیاده یا از وضعیت سایر مسیرهای تردد مطلع شوید. وقتی شرایط ایمن است، می‌توانید به حرکت خود ادامه دهید.
محل توقف خودرو هنگام رویارویی با تابلوی ایست قوانینی دارد.

قوانین توقف در تقاطع‌ها:

ایست در سه و چهار طرف:

در بعضی تقاطع‌ها تابلوهای ایست در تمامی گوشه‌ها قرار گرفته است؛ اغلب به‌ عنوان «گوشه‌های احترام» از این گوشه‌ها یاد می‌شود. وسایل نقلیه‌ای که از هر جهت به تقاطع نزدیک می‌شوند ملزم به توقف هستند. تمامی رانندگان باید به دیگران احترام بگذارند و احتیاط کنند. منظور از احترام در اینجا این است که به وسیله‌ی نقلیه‌ای که اول به تقاطع رسیده اجازه دهید اولین خودرویی باشد که به مسیر خود ادامه می‌دهد. اگر دو وسیله‌ی نقلیه هم‌زمان به تقاطع رسیدند، براساس این قاعده، وسیله‌ی نقلیه‌ای که در سمت راست قرار دارد باید اول حرکت کند. شما نباید به مسیر خود ادامه دهید، مگر اینکه بتوانید با ایمنی این کار را انجام دهید.

تابلوی حق تقدم:

علامت حق تقدم به این معنی است که شما باید حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ای بدهید که در مسیرشان تابلوی رعایت حق تقدم موجود نیست. وقتی به تابلوی حق تقدم نزدیک می‌شوید، هم‌زمان با نزدیک‌شدن به تقاطع سرعت را کاهش دهید و آماده‌ی توقف باشید.
ممکن است نیاز به توقف داشته باشید و حق تقدم را به مسیر تردد یا عابران پیاده بدهید. قبل از حرکت منتظر باشید تا فضای امنی در مسیر ایجاد شود.

اگر هیچ عابر پیاده یا وسیله‌ی نقلیه‌ای در مسیر نیست که حق تقدم را به آن بدهید، می‌توانید بدون نیاز به توقف کامل، در تقاطع به مسیر خود ادامه دهید.
باید با سرعتی حرکت کنید که به ‌راحتی بتوانید بایستید تا از تصادف با سایر وسایل نقلیه یا افراد پیشگیری کنید.

تقاطع‌های کنترل‌نشده

برخی از تقاطع‌ها هیچ‌گونه علامت، تابلو و چراغ‌ راهنمایی و رانندگی‌ای ندارند. در این تقاطع‌ها راننده باید حق تقدم را به وسیله‌ی نقلیه‌ی سمت راست بدهد. وقتی به تقاطع فاقد علائم راهنمایی و رانندگی نزدیک می‌شوید، مسیر تردد سمت راست و چپ را بررسی کنید. در اینجا هم مشابه با تقاطعی که با تابلوی ایست کنترل می‌شود، سرعت خودرو را متناسب با قابلیت دید و شرایط جاده تنظیم کنید. حصارها، درختان یا خودروهای پارک‌شده ممکن است مانع دید شما شوند. باید سرعت خود را به ‌قدر کافی کاهش دهید تا بتوانید به‌ راحتی خودرو را متوقف کنید. وقتی شرایط جاده لغزنده باشد، سرعت را کم کنید تا امکان افزایش مسافت توقف را داشته باشید.
در تمامی تقاطع‌ها، چه دارای علائم و چه فاقد علائم راهنمایی و رانندگی، احتیاط کنید و عاقلانه تصمیم بگیرید. حتی اگر حق تقدم با شماست، قبل از حرکت مطمئن شوید سایر وسایل نقلیه حق تقدم را رعایت کرده باشند.

خودروی A حق تقدم را به خودروی B می‌دهد: این تقاطع هیچ علامت یا تابلوی راهنمایی و رانندگی‌ای ندارد و خودروی B در سمت راست خودروی A قرار گرفته است.

خودروی A حق تقدم را به خودروی B می‌دهد: خودروی A قصد دارد مسیر خودروی B را قطع کند و هیچ‌کدام در سمت راست دیگری قرار نگرفته‌اند.

تقاطع Tشکل بدون علامت یا تابلوی راهنمایی و رانندگی (تقاطع کنترل‌نشده)، موقعیتی منحصربه‌فرد است. هیچ علامت یا تابلوی کنترل ترافیکی وجود ندارد؛ بنابراین راننده‌ی سمت راست (خودروی B) حق تقدم دارد. در چنین موقعیتی احتیاط کنید؛ زیرا راننده‌ای که در حال حرکت در مسیر مستقیم است (خودروی A) ممکن است به‌اشتباه فرض کند حق تقدم با خودش است.

خودروی A حق تقدم را به خودروی B می‌دهد: این تقاطع هیچ علامت یا تابلوی راهنمایی و رانندگی‌ای ندارد و خودروی B در سمت راست خودروی A قرار گرفته است. رانندگان در موقعیت خودروی B برای حفظ ایمنی، قبل از حرکت باید منتظر بمانند تا حق تقدم به آن‌ها داده شود.

هنگام خروج از کنارگذر، کوچه، محوطه‌ی پارکینگ و جاده‌های خصوصی باید موارد زیر را رعایت کنید:

• قبل از قطع مسیر پیاده‌رو باید توقف کنید
• قبل از ورود به خیابان اصلی باید توقف کنید
• حق تقدم را به عابران پیاده بدهید.

نکاتی درباره‌ی تقاطع:

• راننده‌ای که قصد گردش به چپ در مسیری دارد که خودرویی در حال نزدیک‌شدن است، نمی‌تواند تا وقتی شرایط ایمن نشده به‌ سمت چپ گردش کند.
• تقاطع‌ پارکینگ‌ها علائم و تابلوهای راهنمایی و رانندگی ندارد و قوانین حق تقدم این نوع تقاطع‌ها برای آن‌ها اِعمال می‌شود.
• تمامی تقاطع‌ها مسیر پیاده‌رو دارند که ممکن است به‌ صورت خط‌کشی مشخص شده باشند یا ممکن است علامت‌گذاری نشده باشند. شما نباید از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری که برای عبور عابر پیاده توقف کرده سبقت بگیرید.

خودداری از ورود به تقاطع

فقط وقتی وارد تقاطع شوید که بتوانید به ‌طور کامل از تقاطع عبور کنید، در غیر این صورت هرگز وارد تقاطع نشوید.
در صورت وجود ترافیک در تقاطع، وارد تقاطع نشوید، تا وقتی بتوانید از تقاطع و محل گذر عابر پیاده در طرف دیگر به ‌طور کامل عبور کنید.

خودروی A در موقعیت مناسب قرار دارد. خودروی B محل گذر عابر پیاده را مسدود کرده است. خودروهای C و D قضاوت مناسبی نداشتند و مجبور شدند در تقاطع توقف کنند. این مسئله تردد تقاطع را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. قبل از ورود به تقاطع مطمئن شوید فضای کافی برای عبور کامل خودروی شما از تقاطع وجود دارد.

حرکت در میدان

میادین و فلکه‌ها درواقع تقاطع‌های دایره‌‌شکلی‌اند که برای بهبود جریان و ایمنی تردد طراحی شده‌اند. حرکت همواره خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت و به دور محوطه‌ای دایره‌شکل در مرکز است. وسایل نقلیه‌ای که وارد چنین تقاطعی می‌شوند باید حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ای بدهند که قبلاً به این محل رسیده‌اند.

تفاوت‌هایی بین میدان و فلکه وجود دارد. محوطه‌ی مرکزی فلکه کوچک‌تر از محوطه‌ی مرکزی میدان است. فلکه با انحنای فشرده‌تری در اطراف محوطه‌ی مرکزی طراحی شده است تا رانندگان را ترغیب به حرکت با سرعت پایین‌تر کند، به‌علاوه ممکن است لبه‌ی شیب‌داری داشته باشد تا فضای بیشتری را برای وسایل نقلیه‌ی سنگین و بزرگ‌تر فراهم آورد. فلکه‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دارند. رانندگان باید در زمان حرکت در فلکه به تمامی علائم راهنمایی و رانندگی و یا نشانه‌گذاری‌های روی آسفالت خیابان توجه داشته باشند. محل گذر عابران پیاده در میدان، برای حفظ ایمنی افراد دور از تقاطع قرار دارند، مانند خطوط بهبود دید برای موتورسواران و عابران پیاده.

رانندگان در زمان حرکت در فلکه‌ها یا میادین باید از قوانین مشابهی پیروی کنند.

میدان/ فلکه‌ی تک‌لاینه

ورود به تقاطع‌های دایره‌شکل:

رانندگان هنگام ورود به تقاطع دایره‌شکل تک‌لاینه باید حق تقدم را به رانندگانی بدهند که قبل از آن‌ها به این محل رسیده‌اند. در زمان حضور در میدان یا فلکه، رانندگان وقتی آماده‌ی خروج می‌شوند باید چراغ راهنمای سمت راست را روشن کنند.

خروج از تقاطع‌های دایره‌شکل:

همواره منتظر بمانید تا اول از خروجی قبل از خروجی مدنظر خود عبور کنید و آنگاه چراغ راهنمای گردش به راست را روشن کنید. با این کار به سایر رانندگان اعلام می‌کنید که قصد دارید در خروجی بعدی از میدان یا فلکه خارج شوید.
وقتی قصد دارید از اولین خروجی قابل‌استفاده خارج شوید:

• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید چراغ راهنمای راست را روشن کنید. اجازه دهید تا زمانی که از میدان یا فلکه خارج می‌شوید، چراغ روشن باشد.
• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید، مراقب عابران پیاده و موتورسواران و دوچرخه‌سواران در محل گذر عابر پیاده در ورودی و خروجی میدان یا فلکه باشید.

وقتی قصد دارید از سایر خروجی‌ها خارج شوید:

• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید، مراقب عابران پیاده و موتورسواران و دوچرخه‌سواران در محل گذر عابر پیاده در ورودی و خروجی میدان یا فلکه باشید.
• در زمان نزدیک‌شدن به خروجی مدنظر خود چراغ راهنمای راست را روشن کنید.

میدان/ فلکه‌ی دولاینه

ورود به تقاطع دایره‌شکل

رانندگان در زمان ورود به تقاطع دایره‌شکل باید حق تقدم را به رانندگانی بدهند که قبل از آن‌ها به این محل رسیده‌اند. هنگام حضور در میدان یا فلکه، رانندگان وقتی آماده‌ی خروج می‌شوند باید چراغ راهنمای سمت راست را روشن کنند.

استفاده از لاین راست برای ورود و خروج:

رانندگانی که قصد ورود به میدان/ فلکه از سمت راست را دارند باید وقتی این کار را انجام دهند که امن باشد و تا زمانی که در میدان/ فلکه حضور دارند همچنان در لاین راست بمانند. آن‌ها باید با استفاده از لاین راست خارج شوند.

استفاده از لاین چپ برای ورود و خروج:

رانندگانی که از لاین چپ برای ورود به میدان/ فلکه استفاده می‌کنند باید وقتی این کار را انجام دهند که امن باشد و تا زمانی که در میدان/ فلکه حضور دارند همچنان در لاین چپ بمانند. آن‌ها باید با استفاده از لاین چپ خارج شوند. رانندگانی که قصد حرکت به‌ سمت اولین خروجی را دارند باید از لاین چپ برای ورود و خروج استفاده کنند.

در تقاطع‌های دایره‌شکل

در زمان حضور در میدان/ فلکه راننده‌ای که در سمت راست قرار دارد باید حق تقدم را به راننده‌ای بدهد که در سمت چپ قرار دارد. وقتی آماده‌ی خروج می‌شوید باید چراغ راهنمای سمت راست را روشن کنید. هنگام خروج و قطع لاین راست (خارج از میدان) احتیاط کنید.

در میدان/ فلکه لاین‌های حرکت خود را تغییر ندهید. وسایل نقلیه‌ی حاضر در لاین‌های قرمز (دارای فلش‌های سفید) باید حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی حاضر در لاین‌های زرد (دارای فلش‌های سیاه) بدهند. وسایل نقلیه‌ی ‌در حال ورود به میدان/ فلکه (لاین‌های طوسی) باید حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی حاضر در میدان/ فلکه (هر دو لاین‌های قرمز و زرد) بدهند.

خروج از تقاطع‌های دایره‌شکل

همواره منتظر بمانید تا از خروجی قبل از خروجی مدنظر خود عبور کنید و آنگاه چراغ راهنمای گردش به راست را روشن کنید. با این کار به سایر رانندگان اعلام می‌کنید که قصد دارید در خروجی بعدی از میدان/ فلکه خارج شوید.

وقتی قصد دارید از اولین خروجی دردسترس استفاده کنید:

• با استفاده از لاین راست به خروجی میدان/ فلکه نزدیک شوید.
• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید چراغ راهنمای راست را روشن کنید. اجازه دهید چراغ تا خروج کامل از میدان/ فلکه روشن باشد.
• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید، مراقب عابران پیاده و موتورسواران و دوچرخه‌سواران در محل گذر عابر پیاده در ورودی و خروجی میدان/ فلکه باشید.
• حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی حاضر در میدان/ فلکه بدهید.
• با استفاده از لاین راست از میدان/ فلکه خارج شوید.

وقتی قصد دارید از سایر خروجی‌ها خارج شوید:

• با استفاده از لاین چپ به خروجی میدان/ فلکه نزدیک شوید.
• چراغ راهنمای چپ را روشن کنید تا به سایرین اطلاع دهید قصد استفاده از اولین خروجی را ندارید.
• همان‌طور که به خروجی نزدیک می‌شوید، مراقب عابران پیاده و موتورسواران و دوچرخه‌سواران در محل گذر عابر پیاده در ورودی و خروجی میدان/ فلکه باشید.
• حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی حاضر در میدان/ فلکه بدهید.
• با استفاده از لاین چپ از میدان/ فلکه خارج شوید.

هنگام استفاده از لاین چپ برای خروج از میدان/ فلکه به‌ خاطر داشته باشید:

• وقتی چراغ راهنمای سمت راست را استفاده کنید که از خروجی قبل از خروجی مدنظر خود عبور کرده باشید.
• وضعیت وسایل نقلیه در لاین راست را بررسی کنید، ممکن است بخواهند به مسیر خود اطراف میدان/ فلکه ادامه دهند.
• مسیر پیش‌رو را نگاه کنید تا عابر پیاده‌ای در محل گذر عابران پیاده‌ی اطراف میدان/ فلکه حضور نداشته باشد.
• با استفاده از لاین چپ از میدان/ فلکه خارج شوید.
• اگر قادر به توقف یا خروج ایمن از میدان/ فلکه نیستید، همچنان در لاین خود باقی بمانید و دوباره دور میدان/ فلکه دور بزنید.

گردش

علت بسیاری از تصادفات عدم توجه رانندگان به رعایت ایمنی در زمان گردش به راست یا چپ است.

گردش به راست

به ‌یاد داشته باشید لاین‌های سفر همواره با خط روی جاده یا علامت مشخص نمی‌‌شوند. لاین سفر بخشی از مسیر جاده است که دارای عرض کافی برای عبور وسایل نقلیه به ‌صورت تک خط است. این محدوده لاینی دارای جدول است که با پارکومترها خط‌کشی شده است. لاین کنار جدول که وسایل نقلیه آنجا پارک می‌کنند لاین جدول تلقی می‌شود، نه لاین پارکینگ. لاین‌های جدول فقط برای پارک‌کردن نیستند. آن‌ها برای خروج از جاده و ورود به جاده نیز استفاده می‌شوند.
از قبل برای گردش آماده شوید. اگر در لاین مناسب گردش قرار ندارید، ابتدا در آینه‌ی دید عقب و آینه‌های بغل نگاه کنید، سپس از روی شانه نگاه کنید تا وضعیت را بررسی کنید. علامت دهید و وقتی شرایط امن است لاین خود را تغییر دهید. حداقل ۱۵ متر (۵۰ فوت) قبل از تقاطع باید در لاین مناسب گردش قرار بگیرید.

حتماً باید حق تقدم را به عابران پیاده و وسایل نقلیه‌ی خیابان متقاطع بدهید. قبل از آغاز به گردش، خیابانی که قصد گردش به آن دارید را بررسی کنید تا ببینید فضای کافی برای گردش به ‌سمت لاین کنار جدول را دارید. از روی شانه‌ی راست نگاه کنید تا مطمئن شوید موتورسوار، دوچرخه‌سوار و عابر پیاده‌ای به تقاطع نزدیک نمی‌شود.
هنگام گردش به راست از یک خیابان دوطرفه به خیابان دوطرفه‌ی دیگر، در قسمت مرکزی از لاین گردش بمانید و بیش از ۱ متر (۳ فوت) از جدول یا لبه‌ی جاده فاصله نداشته باشید. هنگام نزدیک‌شدن به تقاطع، در زمان گردش و هنگام خروج از تقاطع، تقریباً در همین فاصله باقی بمانید.

در زمان گردش موارد زیر را به‌یاد داشته باشید:

• حق تقدم را به عابران پیاده‌ی در حال عبور از محل گذر عابر پیاده بدهید.
• تا زمانی که عابر پیاده با ایمنی از تقاطع خارج نشده است، هرگز برای گردش وارد محل گذر عابر پیاده نشوید.

نکته

حق تقدم با سایر وسایل نقلیه‌ای است که از سمت چپ شما نزدیک می‌شوند و قبل از ورود شما به این لاین در حال حرکت بر روی این لاین هستند.

هنگام گردش پهنای زیاد و دو لاین از خیابان را اشغال نکنید. در زمان چراغ قرمز، پس از توقف کامل در نقطه‌ی ایست مناسب (خط ایست یا محل گذر عابر پیاده) می‌توانید به ‌سمت راست گردش کنید، مگر اینکه تابلو یا علامت «گردش به راست ممنوع» موجود باشد.

گردش به چپ

قضاوت اشتباه زمان و فضا، در زمان گردش به چپ یکی از دلایل اصلی تصادفات است. گردش به چپ به این دلیل خطرناک است که وسایل نقلیه از بیش از یک جهت به ‌سمت شما نزدیک می‌شوند و خودروی شما از لاین‌هایی عبور خواهد کرد که وسایل نقلیه‌ی دیگر در حال حرکت روی آن‌ها هستند.
از قبل به ‌خوبی آماده شوید. حداقل ۱۵ متر (۵۰ فوت) قبل از تقاطع باید در لاین مناسب گردش قرار بگیرید. در زمان گردش از یک خیابان دوطرفه به خیابان دوطرفه‌ی دیگر دارای یک لاین گردش به چپ، به جهت این لاین به ‌سمت راست از خط زردرنگ برانید.
اگر فقط یک خودرو جلوی شما در لاین حرکتتان در تقاطع وجود دارد، پشت‌سر محل گذر عابر پیاده بمانید. سپس وقتی خودروی جلوی شما کاملاً از تقاطع عبور کرد، اگر در قانون مجاز است وارد تقاطع شوید. اگر لازم است قبل از اتمام گردش به چپ، در تقاطع توقف کنید، در سمت راست از خط زرد بمانید و چرخ‌های جلوی خودرو را به جهت مستقیم نگه دارید. در این حالت اگر از عقب خودرو تصادفی داشته باشید، با این کار از حرکت ناگهانی به ‌سمت وسایل نقلیه‌ی مقابل جلوگیری خواهید کرد.
محل گذر عابر پیاده‌ی خیابانی که قصد گردش به آن را دارید بررسی کنید تا از حضور عابران پیاده، دوچرخه سواران یا موتورسواران مطلع شوید. مسیر موردنظر را به ‌خوبی نگاه کنید. وقتی شرایط امن است، به ‌سمت چپ در تقاطع گردش کنید. با هدایت خودرو به ‌سمت راست خط زرد خیابانی که وارد آن شده‌اید، گردش به چپ خود را تکمیل کنید.

در زمان گردش پهنای زیاد و دو لاین از خیابان را اشغال نکنید.

قبل از گردش به چپ برای خروج از بزرگراه دولاینه، ابتدا از روی شانه، سمت چپ را بررسی کنید تا مطمئن شوید وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری در سمت چپ شما قصد سبقت نداشته باشد.

از خیابان دوطرفه به ‌سمت خیابان دوطرفه:

وقتی امن و قانونی است، از نزدیک‌ترین لاین و در سمت راست از خط زرد گردش کنید. به ‌سمت نزدیک‌ترین لاین و سمت راست از خط زرد گردش کنید. اگر وسایل نقلیه درحال ترددند، حتماً زمان و فضای کافی برای گردش ایمن در اختیار داشته باشید. حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی در حال حرکت و عابران پیاده‌ی در حال عبور در سمت چپ خود بدهید.

از خیابان دوطرفه به‌سمت خیابان یک‌طرفه:

وقتی امن و قانونی است، از نزدیک‌ترین لاین به خط زرد گردش کنید. به ‌سمت اولین لاین قابل‌استفاده در طرف چپ از خیابان گردش کنید. حق تقدم را به وسایل نقلیه‌ی در حال حرکت و عابران پیاده‌ی در حال عبور در سمت چپ خود بدهید.

از خیابان یک‌طرفه به‌سمت خیابان دوطرفه:

وقتی امن و قانونی است، از نزدیک‌ترین لاین طرف چپ خیابان گردش کنید. به ‌سمت نزدیک‌ترین لاین، به طرف راست خط زرد گردش کنید. حق تقدم را به عابران پیاده در سمت چپ خود بدهید.

از خیابان یک‌طرفه به‌ سمت خیابان یک‌طرفه:

وقتی امن و قانونی است، از نزدیک‌ترین لاین طرف چپ خیابان گردش کنید. به ‌سمت نزدیک‌ترین لاین، به طرف چپ جاده گردش کنید. حق تقدم را به عابران پیاده‌ی در حال عبور در سمت چپ خود بدهید.
وقتی چراغ قرمز است، اگر تابلو و علامت گردش ممنوع وجود ندارد، می‌توانید در زمان چراغ قرمز به‌سمت چپ و از یک خیابان یک‌طرفه به خیابان یک‌طرفه‌ی دیگر گردش کنید. برای این کار ابتدا باید در محل ایست مناسب ( خط ایست یا محل گذر عابر پیاده) به ‌طور کامل توقف کنید و در صورت ایمن بودن شرایط گردش کنید. این فرایند برای لاین گردش دوگانه نیز به ‌کار می‌رود. حق تقدم با عابران پیاده‌ی در حال عبور در سمت چپ شما است.

لاین‌های گردش

برخی از لاین‌ها به ‌عنوان لاین‌های گردش طراحی شده‌اند. وقتی به‌ تقاطع نزدیک می‌شوید، همواره علائم و نشانه‌های روی آسفالت خیابان را نگاه کنید. مطمئن شوید در لاین درست برای گردش قرار دارید یا در مسیر مستقیم حرکت کنید.

لاین گردش دوگانه (enal lauD)

هنگام گردش به راست یا چپ، در جایی که لاین گردش دوگانه با تابلوها یا نشانه‌های روی آسفالت خیابان نشان داده شده است، در یکی از لاین‌های دارای علامت، به تقاطع نزدیک شوید و به‌ سمت لاین متناظر گردش کنید.

گردش ازطریق لاین دوگانه فقط در مناطقی که نشان داده شده امکان‌پذیر است. در تقاطع‌های دارای لاین گردش دوگانه هرگز از پهنای زیاد برای گردش استفاده نکنید یا تغییر لاین ندهید، زیرا ممکن است وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری در کنار شما در حال گردش باشد. به وسیله‌ی نقلیه‌ای که در حال گردش در کنار شماست نگاه کنید؛ مراقب باشید، زیرا ممکن است به ‌دلیل استفاده از پهنای خیابان برای گردش به‌سمت خودروی شما حرکت کند.

در یک تقاطع دارای گردش به راست دوگانه، می‌توانید در زمان چراغ قرمز و پس از توقف کامل در نقطه‌ی ایست مناسب (خط ایست یا محل گذر عابر پیاده) به ‌سمت راست گردش کنید، مگر تابلو یا علامت گردش ممنوع موجود باشد.
پس از اتمام گردش، لاین‌های گردش دوگانه ممکن است به یک لاین تبدیل شوند. راننده‌ی حاضر در لاینی که انتهایش مسدود است باید به‌ سمت لاین قابل‌استفاده تغییر مسیر دهد، برای این کار از مراحل تغییر لاین استفاده کنید.

لاین دارای گردش به چپ دوطرفه

لاین دارای گردش به چپ دوطرفه به خودروهای حاضر در هر جهت خیابان اجازه می‌دهد با استفاده از لاین مشابه به ‌سمت چپ گردش کنند. خودروها از هر دو طرف خیابان، به ‌صورت مشترک از این لاین مرکزی برای گردش به چپ استفاده می‌کنند. برای ورود به لاین مشترک گردش، عبور از خط زرد ممتد مجاز است. فقط از جایی که نزدیک به محلی است که قصد گردش به آنجا را دارید، وارد این لاین گردش شوید. مراقب وسایل نقلیه‌ی در حال تردد در لاین خود باشید.

برای گردش ایمن، نکات زیر را به‌ یاد داشته باشید:

• مسیر تردد وسایل نقلیه را بررسی کنید، از روی شانه مسیر را نگاه کنید، علامت دهید، وقتی شرایط امن است به ‌سمت لاین مدنظر خود حرکت کنید.
• در زمان مناسب علامت دهید تا به ‌موقع به سایر رانندگان و عابران پیاده‌ی حاضر در مقصدتان هشدار دهید.
• وسایل نقلیه‌ی در حال حرکت و قطع تقاطع و همچنین وجود عابران پیاده در محل گذر عابر پیاده‌ در سمت چپتان را بررسی کنید.

دوربرگردان

دوربرگردان یا گردش U شکل از طریق دورزدن در تقاطع برای حرکت در جهت مخالف و استفاده از لاین وسایل نقلیه‌ی مقابل انجام می‌شود.

هرگز اقدام به دورزدن نکنید، مگر اینکه بتوانید به‌صورت ایمن آن را انجام دهید. دوربرگردان یا گردش U شکل در موارد زیر ممنوع است:

• در تقاطعی که با علائم کنترل ترافیک (چراغ‌های راهنمایی) کنترل می‌شود، مگر اینکه با ابزارهای کنترل ترافیک، مجاز اعلام شده باشد.
• در جایی که یک تابلوی دوربرگردان ممنوع وجود دارد.

در نواحی شهری که دوربرگردان یا گردش U شکل مجاز نیست:

• در خیابان بین تقاطع‌ها
• در تقاطع کوچه یا خیابان کوچک
• در تقاطعی که حداقل یکی از خیابان‌ها به پارکینگ عمومی یا خصوصی دسترسی دارد و مردم به آن دسترسی دارند.

در مناطق خارج از نواحی شهری (روستایی) که دوربرگردان یا گردش U شکل مجاز نیست:

• در پیچ
• در نزدیکی محل بالای یک تپه، جایی که راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر نمی‌تواند نزدیک‌شدن شما را در محدوده‌ی ۱۵۰ متری از هر طرف خیابان ببیند.

فصل ۰۵: بزرگراه‌ها و آزادراه‌ها

انتخاب لاین و موقعیت در لاین

اکثر جاده‌ها و بزرگراه‌های مهم از طریق خط‌هایی روی سطح جاده به لاین‌های مختلف تقسیم شده‌اند تا نشان دهند خودروی سواری شما در کجای جاده باید حرکت کند؛ شما موظف هستید قوانین مربوط ‌به رانندگی بین خطوط را رعایت کنید. لاینی را انتخاب کنید که به بهترین نحو نیاز شما به ایمنی و رسیدن به مقصد را برآورده سازد. از قبل برنامه‌ریزی کنید. هرگز تغییر لاین را به لحظه‌ی آخر موکول نکنید.

در جاده‌ای که با خط‌های نشانه‌گذاری قابل‌رؤیت روی سطح جاده به لاین‌های مختلف تقسیم شده است، شما باید در مرکز لاین خود حرکت کنید.

نقاط کور

آینه‌های دید عقب داخل و خارج خودرو وضعیت تردد پشت‌سر خودروی شما را نشان می‌دهند. این آینه‌ها تمامی اجسام کنار خودرو یا آنچه دقیقاً در کنار خودرو قرار گرفته و اجسامی که در فاصله‌ی کمی از پشت خودرو در لاین کناری قرار گرفته‌اند را نشان نخواهند داد. این نقاط در واقع نقاط کور هستند.

آینه‌ی دید عقب داخل خودرو باید بیشترین فضای ممکن از شیشه‌ی عقب خودرو را نشان دهد. آینه‌های دید عقب خارج از خودرو باید فضای کمی از بغل خودرو، جایی که آینه متصل شده و همچنین فضای پشت خودرو در لاین کنار شما را نشان دهند. آینه‌ها باید به طریقی تنظیم شوند که شما بتوانید از جایگاه خود در زمان رانندگی، خط افق پشت‌سر خود را در وسط آینه ببینید. حتماً آینه‌های داخل و خارج خودروی سواری خود را به نحوی صحیح تنظیم کنید تا نقاط کور را به حداقل برسانید.

تصاویر زیر نشان می‌دهد در آینه‌هایی که صحیح تنظیم شده باشند چه مواردی قابل‌دیدن هستند.

تغییر لاین‌ها

به‌دلیل وجود نقاط کور، شما قبل از تغییر لاین‌ها همواره علاوه‌بر بررسی آینه‌ها، باید از روی شانه به عقب نیز نگاه کنید. برای اینکه دید از روی شانه را به نحو صحیح انجام دهید، خیلی سریع از روی شانه به ‌سمت عقب و از طریق شیشه‌های کناری عقب خودرو جهتی که قصد حرکت دارید را نگاه کنید. این کار امکان دیدن فضایی را که در آینه‌های خودرو نمی‌بینید به شما می‌دهد. اگر شیشه‌ی صندلی عقب یا شیشه‌ی پشت در خودروی شما وجود ندارد، به آینه‌های خارجی و نصب آینه‌ی محدب نیاز خواهید داشت.

هنگام حرکت از لاینی به لاین دیگر به شرح زیر عمل کنید:

• مطمئن شوید تغییر لاین مجاز باشد.
• با نگاه‌کردن به آینه‌های دید عقب داخل و خارج خودرو تردد وسایل نقلیه را بررسی کنید.
• دید از روی شانه را انجام دهید تا اطمینان یابید هیچ وسیله‌ی نقلیه یا موتورسوار یا دوچرخه‌سواری در نقاط کور شما وجود ندارد.
• چراغ راهنمای مناسب را روشن کنید.
• اگر شرایط امن است، لاین خود را تغییر دهید، تا حد امکان سرعت خود را حفظ کنید.
• حتماً پس از اتمام کار چراغ راهنما را خاموش کنید.

سبقت ‌گرفتن

سبقت‌گرفتن در بزرگراه چندلاینه

در بزرگراه چندلاینه، وسایل نقلیه‌ای که سرعت پایین‌تری دارند باید از لاین سفر در سمت راست استفاده کنند (مگر اینکه برای گردش به چپ نیاز به حضور در لاین چپ باشد). این کار باعث می‌شود لاین چپ برای رانندگان سایر وسایل نقلیه که قصد سبقت‌گرفتن دارند قابل‌استفاده باشد.

لاین‌های سبقت

لاین سبقت لاینی است که به بزرگراه، به‌ویژه در کوهستان‌ها، اضافه می‌شود و به رانندگان اجازه‌ی سبقت‌گرفتن می‌دهد. وسایل نقلیه‌ی دارای سرعت پایین‌تر، با حرکت به ‌سمت راست لاین سبقت اجازه می‌دهند سایر وسایل نقلیه با ایمنی در لاین چپ سبقت بگیرند. تابلوهای مخصوص از قبل به رانندگان هشدار می‌دهند که به لاین سبقت نزدیک می‌شوند.

وقتی به پایان لاین سبقت نزدیک می‌شوید، رانندگان حاضر در لاین راست باید به نحوی ایمن از سمت چپ به ترافیک بپیوندند. رانندگان حاضر در لاین چپ باید همکاری کنند تا به رانندگان دیگر اجازه دهند از لاین راست به ترافیک اضافه شوند. تابلوها به رانندگان هشدار می‌دهند که به پایان لاین سبقت نزدیک می‌شوند.

سبقت‌گرفتن در بزرگراه دولاینه

در بزرگراه دولاینه (یک لاین تردد در هر طرف)، سبقت‌گرفتن ممکن است دشوار و خطرناک باشد. اشتباه در قضاوت می‌تواند منجر به تصادفات شاخ‌به‌شاخ شود؛ این تصادفات اغلب مرگبارند. سبقت‌گرفتن باید فقط در جایی که قانونی است، در صورت لزوم و با رعایت احتیاط زیاد انجام شود.

قبل از سبقت‌گرفتن از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر در جاده‌ی دولاینه به شرح زیر عمل کنید:

• فقط در جایی که مجاز است سبقت بگیرید.
• فاصله‌ی ایمنی را از پشت وسیله‌ی نقلیه‌ای که قصد سبقت‌گرفتن از آن را دارید حفظ کنید.
• برای اینکه فاصله‌ی ایمن در اختیار داشته باشید فقط وقتی سبقت بگیرید که هیچ خودرویی از روبه‌رو نمی‌آید.
• در آینه‌های دید عقب داخل و خارج خودرو نگاه کنید.
• از روی شانه به ‌سمت چپ نگاه کنید، این احتمال وجود دارد که در سمت چپ، وسایل نقلیه‌ی دیگر در حال سبقت‌گرفتن از شما باشند و در نقطه‌ی کور آینه‌ی شما باشند.
• چراغ راهنمای چپ را روشن کنید.
• قبل از اینکه اقدام به سبقت کنید دوباره بررسی کنید که خودرویی از مسیر مقابل در حال تردد نباشد؛ اکنون می‌توانید به‌ طور کامل سبقت بگیرید، البته تا زمانی که سبقت‌گرفتن مجاز باشد.
• هنگام سبقت‌گرفتن از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر، رانندگی با سرعت بالاتر از سرعت مجاز غیرقانونی است.
• هنگامی که وسیله‌ی نقلیه‌ای که از آن سبقت گرفته‌اید در آینه‌ی دید عقب داخل خودروی شما قابل‌مشاهده باشد، از روی شانه به‌ سمت راست نگاه کنید.
• چراغ راهنمای سمت راست خود را روشن کنید.
• درحالی‌که سرعت خود را حفظ می‌کنید، به لاین اولیه‌ی خود برگردید.
• حتماً چراغ راهنمای خود را خاموش کنید.

وقتی خودرویی در یک بزرگراه دولاینه قصد سبقت‌گرفتن از شما را دارد، با ماندن در لاین خود به راننده‌ی در حال سبقت کمک کنید. به ‌سمت راست لاین خود حرکت کنید تا به راننده‌ی دیگر اجازه دهید دید بهتری از مسیر پیش‌رو داشته باشد.

چه زمانی سبقت‌گرفتن از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر غیرقانونی است؟

در شرایط زیر هرگز سبقت نگیرید:

• وقتی وسایل نقلیه‌ی در حال حرکت بسیار نزدیک باشند. اگر درباره‌ی انجام کامل سبقت به ‌نحوی ایمن تردید دارید، هرگز اقدام به سبقت‌گرفتن نکنید.
• وقتی در جهت مسیر حرکت شما روی خط وسط جاده، خط زرد ممتد وجود داشته باشد.
• وقتی تابلو نشان دهد در این منطقه سبقت مجاز نیست.
• وقتی هنگام دایربودن مدرسه یا محوطه‌ی بازی کودکان در آن محدوده حضور دارید.
• وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر توقف کرده تا یک عابر پیاده از محل گذر عابر پیاده‌ی خط‌کشی‌شده یا خط‌کشی‌نشده عبور کند.
• وقتی اتوبوس مدرسه دارای چراغ چشمک‌زن قرمز است و علامت ایست روی اتوبوس نشان می‌دهد که این اتوبوس مدرسه توقف کرده است.
• سبقت‌گرفتن از اتوبوس مدرسه‌ای با چراغ چشمک‌زن زردرنگ گزینه‌ی امنی نیست، زیرا این چراغ نشان می‌دهد اتوبوس در حال کاهش سرعت است و ممکن است توقف کند تا مسافران از اتوبوس مدرسه پیاده شوند یا سوار آن شوند. اگر قصد سبقت داشتید، این کار را بااحتیاط کامل انجام دهید.

لاین توقف در شرایط اضطراری

لاین توقف در شرایط اضطراری بخشی از بزرگراه اصلی است که بین لبه‌ی جاده و اولین لاین حرکت قرار گرفته است و گاهی به‌ عنوان شانه‌ی جاده از آن یاد می‌شود. این لاین برای رانندگانی است که به‌ دلیل وقوع موقعیتی اضطراری یا خرابی وسیله‌ی نقلیه‌ی خود نیاز به توقف دارند.

هرگز در لاین توقف اضطراری بزرگراه رانندگی نکنید. هرگز با استفاده از این لاین سبقت نگیرید یا به سایر وسایل نقلیه کمک نکنید تا از شما سبقت بگیرند.

ورود به جاده‌ی اصلی و خروج از آن

ادغام

ادغام وقتی انجام می‌شود که دو جاده به یکدیگر می‌پیوندند و وسایل نقلیه‌ی حاضر در جاده‌ی اصلی باید همکاری کنند و فضای کافی را برای ورود وسایل نقلیه از جاده‌ی فرعی به جاده‌ی اصلی فراهم آورند. نه وسایل نقلیه‌ای که از جاده‌ی فرعی وارد می‌شوند و نه وسایل نقلیه‌ای که از قبل در بزرگراه حاضرند در این شرایط نسبت‌ به یکدیگر حق تقدم ندارند. ادغام در واقع مسئولیتی مشترک بین وسایل نقلیه‌ی درحال پیوستن به جاده‌ی اصلی و وسایل نقلیه‌ی حاضر در جاده‌ی اصلی است.
هنگام ادغام از کاهش سرعت ناگهانی یا توقف خودداری کنید. لاین ادغام به‌ گونه‌ای طراحی شده است که به شما اجازه می‌دهد با سرعت مجاز برای جاده‌ای که در حال پیوستن به آن هستید برانید. رانندگان پشت‌سر شما انتظار دارند با همان سرعت به مسیر خود ادامه دهید. اگر سرعت خود را کم کنید یا توقف کنید، احتمال دارد خودروی شما از عقب مورد اصابت سایر وسایل نقلیه قرار گیرد.

در ادامه برخی نکات مهم درباره‌ی پیوستن به جاده‌ی اصلی به‌ نحوی ایمن آورده شده است:

• ادغام جاده‌ی فرعی به جاده‌ی اصلی راننده را ملزم به برنامه‌ریزی و زمان‌بندی مسیر خود برای پیوستن بدون مشکل به ترافیک می‌کند، بدون اینکه توقف یا کاهش سرعت ناگهانی داشته باشد.
• به‌ محض مشاهده‌ی لاینی که قصد پیوستن به آن را دارید، جریان ترافیک را بررسی کنید.
• فضای خالی موردنظر خود در مسیر تردد را انتخاب کنید، به‌علاوه در صورت نیاز شروع به تنظیم سرعت کنید. به فضایی که انتخاب کرده‌اید نگاه کنید تا از سرعت و زمان‌بندی‌ خود برای پیوستن به جاده‌ی اصلی به نحوی ایمن و بدون ایجاد مزاحمت برای ترافیک مطمئن شوید.
• قبل از حضور در لاین سرعت و زمانی که در لاین سرعت حضور دارید از چراغ راهنمای خود استفاده کنید.
• گاز دهید تا به سرعت وسایل نقلیه‌ی حاضر در جاده‌ی اصلی برسید.
• برای مشاهده‌ی فضای خالی مدنظر خود از روی شانه اطراف را ببینید و از طریق آینه‌ی دید عقب خود مراقب وسایل نقلیه‌ی پشت‌سرتان باشید.
• وقتی امن و قانونی است، پس از عبور از خط سفید ممتد لاین سرعت، به ‌سمت فضای خالی انتخابی حرکت کنید. سرعت خود را مشابه یا نزدیک به سرعت سایر وسایل نقلیه حفظ کنید.
• حتماً چراغ راهنمای خود را خاموش کنید.

اگر در جاده‌ی اصلی حضور دارید و وسیله‌ی نقلیه‌ای در حال پیوستن به جاده‌ی اصلی است، اگر امن است به ‌سمت چپ و لاین کناری حرکت کنید. این کار باعث می‌شود لاین حرکت سمت راست برای وسایل نقلیه‌ی در حال پیوستن و ورود به جاده‌ی اصلی خالی باشد.

روش صحیح و اشتباه برای ادغام:

1. سرعت خودرو را در لاین سرعت مطابق با سرعت بزرگراه تنظیم کنید.
2. هنگام نزدیک‌شدن به ناحیه‌ی ادغام، آماده شوید تا سرعت خود را تنظیم کنید.
3. هرگز از این نقطه و از یک زاویه‌ی تند وارد بزرگراه نشوید.
4. چراغ راهنما را روشن کنید و بااحتیاط به ‌سمت لاین بزرگراه حرکت کنید.
5. جریان ترافیک

روش صحیح (امن) و اشتباه (ناایمن) برای خروج از بزرگراه:

1. جریان ترافیک
2. در این نقطه سرعت خود را کاهش ندهید.
3. هرگز لحظه‌ی آخر اقدام به چرخش نکنید.
4. پس از حرکت به ‌سمت لاین کاهش سرعت، سرعت خودرو را کاهش دهید.
5. به سرعت مجاز برای رمپ توجه کنید.

خروج

در اینجا نکاتی درباره‌ی نحوه‌ی خروج از جاده‌ی اصلی یا بزرگراه به ‌صورت ایمن ارائه شده است:

• از قبل برنامه‌ریزی کنید. قبل از رسیدن به خروجی در لاین مناسب قرار بگیرید.
• پیش از خروج و برای هشداردادن به رانندگان پشت‌سر، به ‌نحوی مناسب از چراغ چشمک‌زن خودرو استفاده کنید.
• به ‌سمت لاین کاهش سرعت حرکت کنید، البته اگر چنین لاینی موجود باشد.
• در صورت امکان، بخش بیشتری از کاهش سرعت خود را در لاین کاهش سرعت انجام دهید. برخی لاین‌های کاهش سرعت کوتاه هستند؛ ممکن است لازم باشد وقتی در بزرگراه حضور دارید شروع به کاهش سرعت کنید.
• وقتی از بزرگراه خارج شدید حتماً چراغ راهنما را خاموش کنید.
• اگر خروجی مدنظر خود را رد کردید، هرگز توقف نکنید. به مسیر خود تا خروجی بعدی ادامه دهید و برای بازگشت به مسیر موردنظرتان برنامه‌ریزی کنید. در بزرگراه، لاین توقف اضطراری یا شانه‌ی جاده، هرگز توقف نکنید و دنده‌عقب نروید.

محدوده‌ی ضربدری یا به‌هم‌بافته (senoz evaeW)

در برخی از جاده‌های تبادلی، مناطقی وجود دارد که ورودی و خروجی بزرگراه از یک لاین استفاده می‌کنند. ورودی و خروجی بزرگراه ممکن است بسیار نزدیک به یکدیگر باشند. عبور از این مناطق نیاز به احتیاط و همکاری دارد، زیرا وسایل نقلیه از یک لاین مشترک استفاده می‌کنند؛ برخی سرعت خود را کاهش می‌دهند تا از بزرگراه خارج شوند، برخی دیگر سرعت خود را افزایش می‌دهند تا وارد بزرگراه شوند. به منطقه‌ای که وسایل نقلیه در آن شریک هستند محدوده‌ی ضربدری یا به‌هم‌بافته می‌گویند.
در محدوده‌های ضربدری باید سرعت و زمان تغییر لاین خود برای پیوستن به ترافیک را کنترل کنید. رانندگی در این مناطق نیاز به استفاده‌ی ماهرانه از زمان و فضا دارد. در این مناطق به‌شدت احتیاط کنید تا ورود تمامی وسایل نقلیه به بزرگراه و خروج از آن با ایمنی انجام شود.

پیچ‌ها

رانندگی در پیچ‌ها به توجه ویژه‌ای نیاز دارد. در ادامه نکات مهمی درباره‌ی پیچ‌ها ارائه شده که هنگام رانندگی در این مسیرها باید به یاد داشته باشید:

• اگر لازم است سرعت خود را کاهش دهید، قبل از ورود به پیچ این کار را انجام دهید و در بخش مرکزی لاین خود به حرکت ادامه دهید.
• برای ماندن در بخش مرکزی از لاین حرکت خود، به‌ خوبی مسیر پیش‌رو و اطراف پیچ را نگاه کنید. این کار به شما در هدایت فرمان و کنترل سرعت کمک می‌کند.
• پس از ورود به پیچ، سرعت ثابت و ایمن را حفظ کنید.
• در پیچ بزرگراه‌های دارای یک لاین در هر جهت، از سایر وسایل نقلیه سبقت نگیرید. این کار خطرناک و غیرقانونی است.
• وقتی سطح جاده خیس و یخ‌زده است، رانندگی در پیچ‌ها خطرناک‌تر است، این شرایط باعث لغزنده‌شدن جاده می‌شوند.

در پیچ، خودروی شما به ‌دلیل انرژی جنبشی، متمایل به حرکت در مسیر مستقیم است؛ حتی اگر چرخ‌های خودرو را بچرخانید. اگر اصطکاک تایرهای خودرو با جاده، هنگام ورود یا حرکت در پیچ به ‌سمت چپ (خودروی A) از بین برود، خودروی شما به ‌سمت راست جاده سُر می‌خورد. در چنین موقعیتی، از گازدادن خودداری کنید و ترمز بگیرید.
اگر اصطکاک تایرهای خودرو با جاده، در زمان ورود به ‌سمت راست پیچ (خودروی B) از بین برود، خودروی شما به ‌سمت مسیر تردد مقابل در جاده سُر می‌خورد. اگر خودروی شما در پیچ لیز خورد، از گازدادن خودداری کنید و ترمز بگیرید. همچنان به مسیر مدنظر خود نگاه کنید، فرمان را آهسته تنظیم کنید تا از این حالت خارج شوید.

سطوح شیب‌دار

رانندگی در سطوح شیب‌دار نیز به توجه ویژه نیاز دارد.
در زمان حرکت به سمت بالای سطح شیب‌دار، نکات زیر را به ‌یاد داشته باشید:

• با نزدیک‌شدن به بالای سطح شیب‌دار (تپه) احتیاط کنید و از سمت راست لاین خود برانید. این کار از برخورد شما با خودروی مقابل که از خط وسط جاده عبور کرده و به ‌سمت لاین شما حرکت می‌کند جلوگیری خواهد کرد.
• در بزرگراه دولاینه، وقتی در بالای سربالایی قرار گرفته‌اید هرگز سبقت نگیرید، زیرا در این ناحیه نمی‌توانید مسیر پیش‌روی خود را ببینید.
• هنگام حرکت به ‌سمت پایین سطح شیب‌دار نکات زیر را به ‌یاد داشته باشید:
• اگر جاده شیب زیادی دارد، سرعت خود را تنظیم کنید. مدت زمانی که طول می‌کشد تا خودرو متوقف شود در سرازیری افزایش خواهد یافت.
• در خودرویی با گیربکس استاندارد، تغییر دنده به دنده‌ی پایین‌تر می‌تواند احتمال داغ‌کردن ترمزها را کاهش دهد.

فصل ۰۶: موقعیت‌های اضطراری و شرایط چالش‌برانگیز

ترمزکردن در شرایط اضطراری

مواقع زیادی اتفاقات غیرمنتظره راننده را ملزم به ترمزکردن ناگهانی می‌کند. مهم‌ترین نکته در ترمزگیری اضطراری، متوقف‌کردن خودرو در سریع‌ترین زمان ممکن است، بدون اینکه کنترل خودرو از دست راننده خارج شود.

خودرویی با ترمز ABS

اکثر وسایل نقلیه به سیستم ترمزگیری ضدقفل (ABS) مجهزند. سیستم ABS به شما اجازه می‌دهد هنگام استفاده از ترمزها، فرمان را هدایت کنید. ABS فشار ترمز را در هر چرخ اِعمال می‌کند، چرخ‌ها از حالت قفل‌شده خارج می‌شوند و به آرامی به چرخش درمی‌آیند. شما این را از طریق لرزش پدال ترمز احساس خواهید کرد. با سیستم ABS می‌توانید هرقدر که لازم است محکم ترمز کنید، بدون اینکه توانایی کنترل فرمان را از دست بدهید.

برای ترمز اضطراری طبق مراحل زیر عمل کنید:

• پدال ترمز را به ‌صورت محکم و یکنواخت فشار دهید.
• پدال ترمز را پمپ نکنید یا رها نکنید.
• به ‌سمت مسیر موردنظر خود نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.
• حتماً برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی تکنیک‌های ترمزگیری اضطراری، به راهنمای کاربر که همراه با خودروی سواری شما ارائه شده است، مراجعه کنید.

خودرویی بدون ترمز ABS

در وسایل نقلیه‌ی بدون سیستم ABS، ترمزکردن محکم ممکن است باعث توقف چرخش چرخ‌ها شود. چرخ‌ها هنگام استفاده از ترمزها قفل می‌شوند و چرخش آن‌ها متوقف می‌شود. این اتفاق می‌تواند باعث شود راننده نتواند فرمان را کنترل کند. اگر چرخ‌ها قفل شدند، کم‌کم پدال ترمز را شل کنید. دوباره ترمز بگیرید، اما این بار خیلی محکم نباشد.

برای ترمزکردن در موقعیت اضطراری طبق مراحل زیر عمل کنید:

• پدال ترمز را تا نقطه‌ای که درست قبل از قفل‌شدن چرخ‌هاست محکم فشار دهید. به این نوع ترمزکردن، ترمزگیری آستانه‌ای می‌گویند.
• اگر چرخ‌ها قفل شدند، پدال ترمز را به‌آرامی رها کنید تا دوباره بتوانید فرمان را کنترل کنید.
• دوباره پدال ترمز را محکم فشار دهید، بدون اینکه چرخ‌ها قفل شوند.
• به‌ سمت مسیر موردنظرتان نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.

از دست دادن کنترل

سطح جاده، سرعت خودرو، گردش‌کردن و شرایط تایرهای خودرو می‌تواند به سُرخوردن منجر شود. سرخوردن به‌معنای از دست دادن کنترل خودرو است. برای کنترل دوباره‌ی خودرو، هرگز پدال ترمز یا گاز را فشار ندهید، فقط به مسیر روبه‌رو و جایی که می‌خواهید حرکت کنید نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.
وقوع اکثر موقعیت‌هایی که خودرو سر می‌خورد به‌خاطر اشتباه راننده است. خودرو ممکن است در شرایط زیر سر بخورد:

• وقتی در شرایط نامساعد جاده مانند یخ، برف، باران، شن و ماسه، گل و سنگ‌ریزه با سرعت زیاد رانندگی می‌کنید.
• وقتی چرخ‌های هدایت‌کننده‌ی فرمان را خیلی سریع می‌چرخانید.
• وقتی چرخ‌های هدایت‌کننده‌ی فرمان را بیشتر از حد موردنیاز برای سرعت حرکت خودرو می‌چرخانید.
• وقتی خیلی محکم ترمز می‌کنید.
• وقتی خیلی سریع شتاب می‌گیرید.

خارج‌ کردن خودرو از وضعیت سُرخورده

همواره طوری رانندگی کنید که احتمال سُرخوردن خودرو را کاهش دهید. از قبل برنامه‌ریزی کنید، با این کار مجبور نخواهید شد ناگهانی ترمز بگیرید یا فرمان را کنترل کنید. رانندگی با سرعت ثابت و کنترل‌شده احتمال سرخوردن را کاهش خواهد داد. اگر با جاده آشنا نیستید یا شرایط جاده ایده‌آل نیست، سرعت خودرو را کاهش دهید.

اگر خودرو شروع به سرخوردن کرد، مهم‌ترین مسئله این است که پای خود را روی پدال ترمز قرار ندهید. نحوه‌ی کنترل فرمان به مسیر سرخوردن بستگی دارد. به‌ سمت مسیری که می‌خواهید خودروی شما حرکت کند نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید. هرگز زیاد فرمان را نچرخانید، تایرها را به‌سمت مرکز لاین حرکتتان بچرخانید.

ترمزگرفتن در زمان سرخوردن (غیر ABS)

اگر خودروی شما ترمز ضدقفل ندارد، وقتی خیلی محکم ترمز بگیرید ممکن است خودرو سر بخورد که به‌ دلیل قفل‌شدن چرخ‌هاست. در نتیجه کنترل فرمان را از دست خواهید داد.

اگر با این نوع سرخوردن مواجه شدید، به‌ ترتیب زیر عمل کنید:

• پای خود را از روی پدال ترمز بردارید. وقتی چرخ‌ها شروع به چرخش کرد، امکان کنترل فرمان باز خواهد گشت.
• به‌ سمت مسیری که می‌خواهید حرکت کنید نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.

اگر نیاز به استفاده‌ی دوباره از ترمزها داشتید، پدال ترمز را محکم فشار دهید، اما نه آنقدر که چرخ‌ها قفل شوند.

سرخوردن در اثر شتاب خودرو

رانندگی با سرعت خیلی زیاد باعث چرخش چرخ‌ها به دور خود می‌شود که به سرخوردن خودرو منجر خواهد شد.

اگر با این نوع سرخوردن مواجه شدید، به ترتیب زیر عمل کنید:

• پای خود را از روی پدال گاز بردارید تا چرخش چرخ‌ها متوقف شود.
• فرمان را به جهت صحیح هدایت کنید. به ‌سمت مسیری که می‌خواهید حرکت کنید نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.
• مراقب باشید فرمان را بیش‌ازحد به جهت مخالف حرکت ندهید، زیرا در این صورت باعث سرخوردن خودرو در جهت مخالف خواهید شد.
• برای ادامه‌ی حرکت روبه‌جلو، به ‌آرامی از پدال گاز استفاده کنید.

سرخوردن هنگام پیچیدن

اقدام به گردش با سرعت خیلی زیاد به سرخوردن خودرو هنگام پیچیدن منجر خواهد شد؛ خودرو از پهلو سر خواهد خورد. سرعت، شرایط لاستیک‌ها، سطح جاده و شیب جاده ممکن است هر کدام نقشی در این نوع سرخوردن داشته باشند.

اگر با این نوع سرخوردن مواجه شدید، به ترتیب زیر عمل کنید:

• پای خود را از روی پدال گاز بردارید. هرگز در این زمان ترمز نگیرید.
• به ‌سمت مسیری که می‌خواهید حرکت کنید نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.

بازگشت به حالت اولیه هنگام خارج‌شدن از مسیر

اگر از قسمت آسفالت‌شده‌ی جاده خارج شدید، به ترتیب زیر عمل کنید:

• دسته‌ی فرمان را محکم نگه دارید تا چرخ‌ها را کنترل کنید.
• هرگز سعی نکنید خودرو را فوراً به‌ سمت جاده هدایت کنید.
• پای خود را از روی پدال گاز بردارید تا سرعت را کاهش دهید.
• سعی کنید از ترمزکردن اجتناب نمایید. اگر نیاز به ترمز داشتید، با فشار تدریجی روی پدال ترمز سعی کنید خودرو را کنترل کنید.
• قبل از تلاش برای هدایت خودرو به ‌سمت جاده، تردد وسایل نقلیه را بررسی کنید.
• با سرعت کنترل‌شده، به‌تدریج به جاده برگردید و خودرو را در خط مناسب صاف کنید.

مشکلات مکانیکی وسیله‌ی نقلیه

حفظ سلامت خودرو بسیار مهم است. اگر خودروی شما در حال رانندگی خراب شد، این مسئله می‌تواند خطرناک و ناخوشایند باشد.

اگر مشکلات مکانیکی خودرو شما را ملزم به توقف کند، موارد زیر را برای ایمنی خود به ‌یاد داشته باشید:

• درصورت امکان، به‌ نحوی ایمن لاین حرکت خود را تغییر دهید و در محلی امن پارک کنید.
• هرگز روی پل یا در تونل توقف نکنید. این کار بسیار خطرناک است.
• اگر خودرو در محل خطرناک متوقف شده است، چراغ‌های خطر را روشن کنید (فلاشر چهار طرف).
• کاپوت خودرو را باز کنید.
• همواره مثلث رفلکتور یا هشدار را همراه داشته باشید. در بزرگراه یا هر محلی که احتمال خطر در آنجا وجود دارد، هر زمان که امن است مثلث رفلکتور را با فاصله‌ی حدود ۱۰ تا ۲۰ متر (۳۳ تا ۶۶ فوت) در عقب خودرو قرار دهید.
• کنار جاده‌ی شلوغ یا بزرگراه‌هایی با تردد سریع هرگز اقدام به تعمیر خودرو نکنید.
• اگر خودرو در محل خطرناکی متوقف شده است، تمامی سرنشینان خودرو را پیاده کنید و از آن‌ها بخواهید در محلی امن در پشت‌سر و دور از خودرو منتظر بمانند، همان‌طور که در تصویر نشان داده است.

زمانی که منتظر کمک هستید، از خودرو فاصله بگیرید.
(داخل تصویر: در این منطقه منتظر نمانید)
اگر راننده‌ی موتور برای کمک به شما توقف کرد، می‌توانید از او بخواهید با امداد تماس بگیرد.

خرابی ترمز

اکثر وسایل نقلیه سیستم ترمزی دارند که از خودرو در برابر خرابی کلی ترمزها محافظت می‌کند. روی پنل ابزار، چراغ هشداری قرار گرفته که در صورت بروز مشکل روشن خواهد شد. این چراغ باید قبل از اینکه ترمزها از کار بیفتند روشن شود. وقتی متوجه شدید چراغ هشدار ترمز روشن شده است، ابتدا آزادبودن ترمز دستی را بررسی کنید، سپس به محض امن شدن شرایط، به ‌سمت کنار جاده برانید.
اگر خودروی شما ترمز برقی دارد، سیستم برقی نیز ممکن است خراب شود. این مسئله در شرایطی اتفاق می‌افتد که وقتی هنوز در حال حرکت هستید موتور خودرو از کار می‌افتد. اگر سرعت خودرو با فشار عادی روی ترمزها کاهش نیافت، پدال ترمز را محکم‌تر فشار دهید و در این زمان از فشار ثابت استفاده کنید.
اگر ترمزهای خودرو خراب شده‌اند و چرخ‌ها نیز نمی‌چرخند، بااحتیاط از ترمز دستی استفاده کنید تا سرعت خودرو را کاهش دهید. در این زمان می‌توانید دنده را به یک دنده پایین‌تر تغییر دهید تا خودرو را به محل امن هدایت کنید و به ‌طور کنترل‌شده آن را متوقف نمایید. برای اطلاعات بیشتر به راهنمای کاربر خودروی سواری خود مراجعه کنید.
خودرو را در محلی امن متوقف کنید. تا زمانی که ترمزها را بررسی و تعمیر نکرده‌اید، هرگز با این خودرو رانندگی نکنید.

خرابی فرمان خودکار (برقی)

اگر فرمان خودکار خراب شود، شما همچنان می‌توانید خودرو را هدایت کنید. در این حالت باید نیروی بیشتری اِعمال کنید تا فرمان بچرخد.

خرابی تایرها

اگر تایر خودرو نشتی هوا داشته باشد، آن را از طریق فرمان می‌توانید احساس کنید، در این حالت خودرو به طرفین کشیده‌ می‌شود و لرزشی را در زمان نگه‌داشتن فرمان احساس می‌کنید. اگر این نشتی هوا به ‌سرعت اصلاح نشود، تایر پنچر خواهد شد. اگر تایر جلو پنچر شود، خودرو به ‌شدت به ‌سمت تایر پنچرشده کشیده خواهد شد. پنچرشدن تایر عقب ممکن است باعث حرکت قوسی‌شکل خودرو شود. در این حالت کنترل فرمان دشوارتر خواهد شد.

اگر در حین رانندگی یکی از تایرهای خودروی شما پنچر شد، نکات زیر به شما کمک خواهد کرد:

• فوری ترمز نگیرید.
• پایتان را از روی پدال گاز بردارید و اجازه دهید موتور، سرعت خودرو را کاهش دهد.
• فرمان را محکم نگه دارید. خودرو را در جهت مستقیم حفظ کنید، به ‌سمت مسیری که قصد حرکت دارید نگاه کنید و فرمان را به آن سمت هدایت کنید.
• وقتی خودرو تحت‌کنترل شما قرار گرفت و سرعت کاهش یافت، با فشار آرام و یکنواخت ترمز کنید.
• بااحتیاط و با رعایت ایمنی به ‌سمت لاین توقف اضطراری یا لبه‌ی جاده حرکت کنید و در محلی امن پارک کنید.
• چراغ‌های هشدار خطر خودرو را روشن کنید.

خرابی چراغ‌ها

اگر هر دو چراغ خودرو خراب شده است، به ترتیب زیر عمل کنید:

• چراغ‌های خطر را روشن کنید.
• دکمه‌ی کنترل چراغ را روشن و خاموش کنید.
• اگر چراغ‌ها همچنان خاموش است، سرعت خود را کاهش دهید، با رعایت ایمنی به ‌سمت لاین توقف اضطراری یا لبه‌ی جاده حرکت کنید و در محلی امن پارک کنید.

تذکر

در اولین فرصت چراغ‌ یا چراغ‌های سوخته را تعویض کنید. وقتی با یک چراغ رانندگی می‌کنید هر لحظه امکان دارد مجبور به رانندگی بدون چراغ شوید.

شرایط چالش‌برانگیز

وقتی به ‌دلیل آب‌وهوای نامساعد، جاده شرایط مناسبی نداشته باشد، مدت‌زمان بیشتری را برای سفر خود در نظر بگیرید. فاصله با خودروی جلویی را افزایش دهید، سرعت خودرو را کاهش دهید و فاصله‌ی ایمنی را حفظ کنید.

رانندگی در شب:

هنگام رانندگی در شب یا هر زمانی که نتوانید فاصله‌ی ۱۵۰ متری (۵۰۰ فوتی) جلوی خودرو را واضح ببینید، باید چراغ‌های خودرو را روشن کنید. چراغ‌های مخصوص روز به ‌قدر کافی روشن و تابناک نیستند که در شب استفاده شوند. چراغ‌های روز بسیار کم‌نورند و چراغ‌های عقب و چراغ‌های پنل ابزار در روز روشن نمی‌شوند.

• اگر از روبه‌رو وسایل نقلیه در حال تردد هستند، از چراغ‌های نورپایین استفاده کنید، حتی وقتی که بزرگراه به دو مسیر متفاوت تقسیم شده باشد.
• اطمینان یابید چراغ‌های خودروی شما درست عمل می‌کنند تا مزاحمتی برای سایر راننده‌ها ایجاد نشود.
• چراغ‌ها را همیشه تمیز نگه دارید.
• به چراغ خودروهای مسیر مقابل مستقیم نگاه نکنید تا مانع بینایی شما نشوند. کمی به ‌سمت پایین نگاه کنید و به ‌آرامی به ‌سمت راست لاین حرکت خود برانید تا وقتی آن وسیله‌ی نقلیه عبور کند.

قابلیت دید در شب کاهش می‌یابد. هرگز بیش‌ازحد از چراغ‌ها استفاده نکنید. با سرعتی رانندگی کنید که بتوانید به‌ نحوی ایمن واکنش نشان دهید یا در فاصله‌ی نور چراغ‌های خودروی خود توقف کنید.

هنگام رانندگی در شب:

وقتی در فاصله‌ی ۱۵۰ متری (یک و نیم بلوک شهری) از وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگر رانندگی می‌کنید از نورپایین خودرو استفاده کنید.

وقتی در فاصله‌ی ۳۰۰ متری از وسیله‌ی نقلیه‌ی مقابل رانندگی می‌کنید از نورپایین خودرو استفاده کنید.

تابش نور:

تابش نور خورشید، انعکاس نور و چراغ‌های وسایل نقلیه‌ی دیگر ممکن است دید شما در روز یا شب را تحت‌تأثیر قرار دهد. اگر تابش نور باعث شده نتوانید به ‌راحتی جاده را ببینید، سرعت خود را کاهش دهید. مطمئن شوید شیشه‌های خودرو از داخل و خارج کاملاً تمیز باشند تا قابلیت دید خود را افزایش دهید.

دود و مه:

در شرایط دود و مه از چراغ‌های نورپایین استفاده کنید، زیرا نوربالا باعث انعکاس نور به‌ سمت خود شما خواهد شد و تابش شدید را به‌وجود می‌آورد. اگر قابلیت دید به‌ حدی ضعیف شد که دیگر رانندگی در آن شرایط ایمن نباشد، سرعت را کم کنید و خودرو را به ‌سمت خارج از جاده و محلی امن حرکت دهید. چراغ‌های خطر (فلاشرهای چهار طرف) را روشن کنید.تا وقتی شرایط بهتر نشده است به رانندگی ادامه ندهید. اگر پارک‌کردن در محلی امن امکان‌پذیر نباشد، حتما همراه با سرنشینان خودرو به محلی امن و دور از خودرو بروید تا در صورت صدمه‌دیدن احتمالی خودرو، در امان باشید.

شرایط سطح جاده که بر اصطکاک تأثیر می‌گذارد

یخ سیاه:

یخ سیاه به ‌دلیل یخ‌زدگی رطوبت روی سطح جاده به‌وجود می‌آید. اغلب رانندگان نمی‌توانند آن را ببینند. با این حال اگر آسفالت، به‌جای اینکه سفید-طوسی باشد، براق و سیاه به‌ نظر برسد، لازم است احتیاط کنید و سرعت خود را بدون ترمزگرفتن کاهش دهید.

نواحی سایه‌دار:

حتی پس از اینکه نور آفتاب یخ روی سایر بخش‌های جاده را ذوب می‌کند، نواحی سایه‌دار ممکن است همچنان یخ‌زده باشند.

پل‌ها و روگذرها:

بدنه‌ی پل‌ها و روگذرها بیش از سایر سطوح جاده، تمایل به تشکیل محدوده‌های لغزنده دارند. در این نواحی بااحتیاط بیشتر برانید و سعی کنید از تغییر لاین یا تغییر سرعت غیرضروری اجتناب نمایید.

باران و هیدروپلنینگ:

در زمان بارندگی از چراغ‌های نورپایین استفاده کنید، زیرا نوربالا باعث بازگشت نور به ‌سمت خود شما خواهد شد و در نتیجه تابش نور شدید را به‌وجود می‌آورد. خودروی شما همچنین ممکن است آب و گل روی جاده را پخش کند، این کار مانع دید از طریق شیشه‌ی جلو و سایر شیشه‌های خودرو خواهد شد. مراقب باشید آب و گل روی جاده را به‌ سمت سایر وسایل نقلیه و عابران پیاده نپاشید.

در جاده‌های خیس و مرطوب، تایرهای خودرو ممکن است سطح تماس خود با سطوح جاده را از دست بدهند؛ این اتفاق را هیدروپلنینگ می‌نامند. از بین رفتن تماس بین سطح جاده و تایرها ممکن است باعث ازدست رفتن کنترل خودرو شود.
اگر این اتفاق افتاد، نباید ترمز بگیرید. فشار روی پدال گاز را رها کنید تا سرعت خودرو کاهش یابد. به ‌سمت مسیر حرکت موردنظرتان نگاه کنید و خودرو را به آن سمت هدایت کنید.

یخ و برف:

در طول فصل زمستان ممکن است با شرایط آب‌وهوایی نامساعدی مواجه شوید که رانندگی را دشوارتر می‌کند. شرایط زمستان شامل باران منجمد، درجه‌ی حرارت بسیار پایین، بوران برف، باد بسیار سرد، کولاک و ریزش برف شدید می‌شود.
از خودروی خود مراقبت و نگهداری کنید. قبل از فصل زمستان، خودروی خود را سرویس کنید. مطمئن شوید باتری، تایرها، سیستم اگزوز، برف پاک‌کن‌ها و سیستم گرمایشی سالم‌اند و در شرایط مطلوبی قرار دارند.
نواحی تقاطع‌ها احتمالاً سریع‌تر از سایر قسمت‌ها دچار یخ‌زدگی می‌شود، این مسئله به‌خاطر لوله‌ی اگزوز، گرمای موتور و چرخش یا سرخوردن چرخ‌های وسایل نقلیه روی سطح جاده است. زمان و فاصله‌ی بیشتری را برای توقف و شروع به رانندگی اختصاص دهید. مهم‌ترین مسئله این است که سرعت خود را کاهش دهید.

وقتی درجه‌ی حرارت هوا به اندازه‌ای افزایش می‌یابد که برف‌ها شروع به آب‌شدن می‌کنند، جاده‌ها ممکن است بسیار لغزنده باشند. هنگامی که شبنم یخ‌زده (frost) به روی زمین می‌آید، لایه‌ای نازک از آب روی سطح جاده تشکیل می‌شود.

تذکر

وقتی شرایط آب‌وهوا و جاده نامساعد است از کروز کنترل استفاده نکنید. هنگامی که تایرها با یخ برخورد می‌کنند، کروز کنترل همچنان به استفاده از شتاب ادامه خواهد داد و در این حالت شما کنترل خودرو را از دست خواهید داد.

اطمینان یابید شیشه‌ی جلو و سایر شیشه‌ها با برف، یخ، بخار، گِل یا هر مانع دیگری پوشانده نشده باشد، این مسئله در زمان راندن خودرو خطرناک است.
اگر متوجه شدید که در محلی خارج از بزرگراه گیر افتاده‌اید و خودروی شما در محلی امن قرار دارد، معمولاً امن‌تر است که در خودرو بمانید. موتور را فقط به ‌اندازه‌ای روشن بگذارید که گرم بمانید. وقتی موتور روشن است، یک تهویه‌ی هوا برای خودرو در نظر بگیرید. یکی از شیشه‌ها را کمی باز کنید تا به جریان هوا کمک کنید و از مسمومیت با مونوکسید کربن جلوگیری کنید. مونوکسید کربن ممکن است از طریق نشتی سیستم اگزوز به داخل خودرو نفوذ کند. مونوکسید کربن گازی سمی، بدون رنگ، بدن بو و بدون طعم است؛ در نتیجه بسیار خطرناک است. وقتی خودروی خود را برای سرویس به تعمیرگاه می‌برید، حتماً سیستم اگزوز را بررسی کنید.

همواره تجهیزات اورژانسی زمستان را در خودرو داشته باشید:

• پتو و لباس اضافه
• شن و نمک مخصوص جاده
• بیل
• منبع گرمایشی، شمع، کبریت و یک قوطی مناسب برای نگه‌داشتن شمع
• یخ‌‌شکن و جاروی مخصوص برف
• زنجیر چرخ

لوازم ضروری

همواره لوازم ضروری زیر را در خودروی سواری خود همراه داشته باشید:

• جعبه‌ی کمک‌های اولیه
• ابزار اعلام هشدار تأییدشده مانند مثلث‌های رفلکتیو
• کابل‌های تقویت‌کننده
• مواد غذایی فاسدنشدنی
• جک و تایر یدک دارای باد مناسب
• چراغ قوه و باتری اضافه
• طناب یدک‌کش
• لامپ‌های تعویض چراغ

حیوانات

برای کاهش احتمال تصادف با حیوانات به ترتیب زیر عمل کنید:

• سرعت خود را کاهش دهید، به مسیر روبه‌رو نگاه کنید و در مناطق دارای علائم هشدار حیات وحش بااحتیاط رانندگی کنید.
• طرفین جاده را نگاه کنید تا از نبود حیوانات مطمئن شوید.
• هنگام طلوع و غروب خورشید بیشتر احتیاط کنید، در این اوقات حیوانات فعال‌ترند.
• به نور ناگهانی و غیرمعمول در جاده یا نزدیکی جاده در ساعات شب دقت کنید. این نور ممکن است انعکاس چراغ‌های شما از چشمان یک حیوان باشد.
• گاهی اوقات حیوانات به ‌صورت گروهی حرکت می‌کنند. اگر یک حیوان را مشاهده کردید، ممکن است تعداد بیشتری هم به ‌دنبال آن باشند.

اگر حیوانی به‌طور ناگهانی جلوی شما ظاهر شد، محکم ترمز بگیرید و آماده‌ی فرار باشید. از مسیر تردد مقابلتان یک مسیر فرار را انتخاب کنید.

تصادفات

اگر شما اولین نفری هستید که به صحنه‌ی یک تصادف رسیده است، در محلی امن و دور از تصادف توقف کنید. درصورت امکان پیشنهاد کمک بدهید، با استفاده از چراغ‌های چشمک‌زن خطر از صحنه محافظت کنید و مثلث‌های هشدار را در محل قرار دهید تا سایر وسایل نقلیه برخوردی با صحنه‌ی تصادف نداشته باشند. در صورت نیاز به پلیس یا خدمات اورژانس پزشکی اطلاع دهید؛ تا حد امکان درباره‌ی شرایط افراد مجروح و محل تصادف دقیق توضیح دهید.
اگر شما یکی از طرفین تصادف هستید، هر جا که امکان دارد پیشنهاد کمک بدهید، از صحنه مراقبت کنید و در صورت نیاز به مراکز اورژانس اطلاع دهید.

• اسامی، اطلاعات تماس و بیمه را با سایر رانندگان مشمول در تصادف رد و بدل کنید.
• اسامی و اطلاعات تماس تمامی شاهدین را ثبت کنید.
• با فرد مقصر بحث و دعوا نکنید.
• زمان، محل، شرایط آب‌وهوا و سایر جزئیات مهم را ثبت کنید.
• در سریع‌ترین زمان ممکن به شرکت بیمه‌ی خود اطلاع دهید.
• تحت شرایط زیر شما موظفید تمامی تصادفات را به اداره‌ی پلیس یا هر سازمان اجرای قانون داخلی گزارش دهید:
• فردی در تصادف مجروح شده باشد.
• فردی در تصادف فوت کرده باشد.
• خسارات کلی تصادف بالغ بر ۲,۰۰۰ دلار باشد.

اگر با پلیس برای حضور در صحنه تماس گرفته شده است، در این حالت تمامی رانندگان مشمول باید تا آمدن پلیس در صحنه بمانند.
اگر شما به ابزار کنترل ترافیک و راهنمایی و رانندگی، پارکومترها یا هر نوع اموال عمومی خسارت وارد کرده باشید، باید آن را فوراً به پلیس گزارش دهید، حتی اگر خسارات کمتر از ۲,۰۰۰ دلار باشند.

شما موظفید هرگونه خسارت وارده در اثر تصادف را به مالک وسیله‌ی نقلیه‌ای که در صحنه‌ی تصادف غایب بوده اطلاع دهید. اگر قادر به یافتن مالک این وسیله‌ی نقلیه نیستید، لازم است نام، نشانی، شماره‌ی گواهینامه، شماره‌ی پلاک خودرو و شماره‌ی تلفن خود را در جایی مطمئن و مناسب روی وسیله‌ی نقلیه‌ی آسیب‌دیده در تصادف قرار دهید.

واکنش‌ها هنگام مشاهده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی امدادی و کامیون‌های یدک‌کش

در زمان رانندگی، برخی حوادث باعث می‌شوند لاین‌های جاده مسدود یا باریک شوند. از جمله می‌توان به تصادفات، وسایل نقلیه‌ی خراب، پخش محموله‌ها روی سطح جاده و تعمیر و ساخت‌وساز بزرگراه اشاره کرد.
چراغ‌های چشمک‌زن وسایل نقلیه‌ی امدادی به شما هشدار می‌دهند که جلوتر مشکلی پیش آمده است. سرعت خود را کاهش دهید و در صورت نیاز لاین حرکتتان را تغییر دهید و آماده‌ی توقف باشید. از دستورات کارکنان امداد که در حال هدایت ترافیک هستند پیروی کنید. هوشیار باشید که وسایل نقلیه‌ی روبه‌رو ممکن است برای تماشای صحنه‌ی موردنظر توقف کنند یا سرعت خود را به‌ طور ناگهانی کاهش دهند.
یکی از جدی‌ترین مشکلات این نوع حوادث مربوط ‌به احتمال تصادف کارکنان یا تجهیزات امدادی با وسایل نقلیه‌ی در حال عبور است. این سرویس‌های امدادی که معمولاً در حوادث بزرگراهی مشمول وظیفه هستند:

پلیس یا سازمان اجرای قانون
آمبولانس
آتش‌‌نشانی
یدک‌کشی

در زمان عبور وسایل نقلیه‌ی امدادی یا کامیون‌های یدک‌کش که با چراغ چشمک‌زن در جاده متوقف شده‌اند، وسایل نقلیه‌ی موتوری باید سرعت خود را به ۶۰ کیلومتر بر ساعت یا سرعت اعلام‌شده در جاده، هر کدام که کمتر باشد، کاهش دهند. این قانون برای لاین یا لاین‌های کناری لاینی که در آن وسایل نقلیه متوقف شده‌اند اِعمال می‌شود. جریمه‌ی سرعت بالاتر از سرعت اعلام‌شده در این مناطق، دو برابر می‌شود.

سرعت خود را کاهش دهید و فضای کافی بین خود و کارکنان و تجهیزات امداد حاضر در صحنه ایجاد کنید. به‌علاوه مراقب حرکت کارکنان در اطراف صحنه باشید.

وسایل نقلیه‌ی امدادی

وقتی آمبولانس، خودروی آتش‌نشانی یا پلیس از هر طرفی از جاده به شما نزدیک می‌شود و صدای آژیر آن روشن است، شما باید حق تقدم را به این خودروی امدادی بدهید.

با رعایت ایمنی خودروی خود را حرکت دهید تا وسیله‌ی نقلیه‌ی امدادی عبور کند.
تا حد امکان به‌ سمت راست لاین جدول یا لبه‌ی جاده‌ی دوطرفه برانید.
به ‌سمت چپ یا راست نزدیک‌ترین لاین جدول در خیابان‌های یک‌طرفه برانید.
توقف کنید، تا زمانی که وسیله‌ی نقلیه‌ی امدادی عبور کند. بررسی کنید که وسایل نقلیه‌ی امدادی دیگری در حال نزدیک‌شدن نباشند.

در صورت مشاهده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ای با چراغ‌های چشمک‌‌زن سبز، با آن مشابه سایر وسایل نقلیه‌ی امدادی رفتار کنید. در برخی شهرها، آتش‌نشان‌های داوطلب از چراغ‌های چشمک‌‌زن سبز روی وسایل نقلیه‌ی امدادی خود در زمان کمک‌رسانی استفاده می‌کنند.

روی تصویر:

1. به جلو حرکت کنید و بایستید
2. بسیار نزدیک

وسایل نقلیه‌ی تعمیراتی و ساخت‌وساز

وسایل نقلیه‌ی مخصوص تعمیرات و ساخت‌وساز جاده ممکن است بخشی از جاده را اشغال کنند یا در جاده پارک شده باشند. از قبل به شما در مورد حضور این نوع وسایل نقلیه در جاده هشدار داده می‌شود. شما موظفید از تمامی ابزارهای کنترل ترافیک و دستورات فرد دارای پرچم تبعیت کنید.
تابلوهایی قبل از منطقه‌ی ساخت‌وساز نصب می‌شوند که به رانندگان درباره‌ی کم‌شدن تعداد لاین‌ها، مسدودبودن لاین یا حضور کارگران در جاده هشدار می‌دهد.
در مناطق ساخت‌وساز، وسایل نقلیه‌ی موتوری باید سرعت اعلام‌شده و دستورات فرد دارای پرچم را رعایت کنند. وقتی کارگران مشغول کار در جاده‌اند، جریمه‌ی سرعت غیرمجاز در این مناطق دو برابر خواهد شد.

متوقف‌کردن خودرو در محلی امن برای پلیس

وقتی مأمور پلیس با چراغ‌های چشمک‌زن روشن پشت‌سر خودروی شما در حال حرکت است، شما باید به ‌سمت منطقه‌ای امن حرکت کنید تا وسیله‌ی نقلیه‌ی پلیس عبور کند یا پشت‌سر خودروی شما در محلی امن توقف کند.
در جاده‌ی دوطرفه، بااحتیاط و به ‌صورت قانونی در محلی امن در سمت راست لبه‌ی جاده توقف کنید.
در جاده‌ی یک‌طرفه، بااحتیاط و به‌ صورت قانونی در محلی امن در نزدیک‌ترین منطقه به لبه‌ی جاده توقف کنید.
همواره مطمئن شوید فضای کافی برای توقف ایمن خوروی پلیس در پشت‌سر خودروی شما وجود دارد.
وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ی پلیس پشت‌سر خودروی شما توقف می‌کند، برای اطمینان از ایمنی خود و ایمنی سایر سرنشینان حاضر در خودرو و ایمنی مأمورین پلیس اقدامات زیر را انجام دهید:

1. آرام بمانید. وقتی خودروی شما متوقف شد، حتماً دنده در حالت پارک (در خودروهای دارای گیربکس اتوماتیک) یا دنده‌ی خلاص (در خودروهای دارای گیربکس دستی) باشد. ترمز دستی را بکشید.
2. در خودروی خود بمانید. آماده‌ی ارائه‌ی گواهینامه‌ی رانندگی، کارت ثبت و بیمه‌ی خودرو باشید.
3. وقتی مأمور پلیس به خودروی شما نزدیک می‌شود، منتظر دستور وی بمانید. همکاری کنید. مدارک درخواستی مأمور پلیس را ارائه نمایید.
4. هرگز قبل از دستور مأمور پلیس، خودرو را حرکت ندهید.

فصل ۰۷: رانندگی مسئولانه

رانندگی پیشگیرانه

رانندگی پیشگیرانه نوعی رانندگی با هدف پیشگیری از خطرات احتمالی است و مستلزم اتخاذ اقدامات مناسب برای کاهش، به‌ حداقل رساندن و جلوگیری از خطرات قبل از وقوع آن‌هاست.
هرگز فرض نکنید که سایر رانندگان بااحتیاط رانندگی می‌کنند یا همواره به نحوی صحیح عکس‌العمل نشان می‌دهند. پیش‌بینی اتفاقات احتمالی می‌تواند به شما در جلوگیری از تصادفات ناشی از اشتباهات رانندگی سایرین کمک کند. در این فصل مهارت‌ها و تکنیک‌هایی شرح داده شده که با استفاده از آن‌ها می‌توانید به‌ صورت پیشگیرانه رانندگی کنید.

بررسی اطراف خودرو

بخش بیشتری از توجه راننده باید به ‌سمت جلو و بررسی خطراتی باشد که در جلوی خودرو به ‌وجود می‌آیند. وقتی در نواحی شهری رانندگی می‌کنید، حداقل ۱۲ تا ۱۵ ثانیه جلوی خودروی خود را نگاه کنید. این مدت‌زمان تقریباً برابر یک و نیم بلوک است. وقتی در نواحی روستایی رانندگی می‌کنید، حدود ۲۵ تا ۲۹ ثانیه جلوی خودروی خود را نگاه کنید. این مدت‌زمان در واقع زمان پیشگیری دیداری است که زمان کافی برای واکنش در برابر خطرات پیش‌رو را در اختیار شما قرار می‌دهد.
با نگاه‌کردن در آینه‌های دید عقب هر ۸ تا ۱۲ ثانیه (در حدود یک بلوک در نواحی شهری) شرایط پشت‌سر خودروی خود را بررسی کنید. وقتی قصد کاهش سرعت یا توقف دارید، در آینه‌های دید عقب نگاه کنید. نسبت ‌به وسایل نقلیه در هر دو طرف و در نقاط کور خود هوشیار باشید. فراموش نکنید که برای اطلاع از سرعت خودرو همواره به سرعت‌سنج نگاه کنید.

مشاهده‌ی خطرات احتمالی

رانندگی پیشگیرانه در واقع فرایندی مداوم متشکل از نگاه‌کردن به اطراف، فکرکردن درباره‌ی خطرات احتمالی در پیش‌رو و در نهایت اتخاذ اقدامی مناسب برای کاهش ریسک‌هاست. دو نوع خطر وجود دارد که باید شناسایی شوند: خطرات ثابت (خطراتی که تغییر نمی‌کنند) و متغیر (خطراتی که تغییر می‌کنند).

خطرات ثابت در واقع شرایط و موقعیت‌های دائمی در طول جاده است که شامل موارد زیر می‌شود:

• محدودیت دید در برخی نواحی مانند پیچ‌ها، سطوح شیب‌دار و جاده‌های مخفی
• تقاطع‌ها
• ادغام جاده‌ها با یکدیگر
• خطرات متغیر در طول شبانه روز تغییر می‌کنند که شامل موارد زیر می‌شود:
• کودکان مدرسه‌ای و سایر عابران پیاده
• وسایل نقلیه‌ی در حال گردش به چپ
• سطوح یخ‌زده‌ی جاده
• چراغ‌های سبز مات یا stale
• وسایل نقلیه‌ی امدادی

همیشه آماده باشید تا اقدامات مناسب برای جلوگیری از مشکلات ناشی از تغییر موقعیت را انجام دهید. انتظار موقعیت‌های پیش‌بینی‌نشده را داشته باشید و همواره مسیر فراری را در نظر بگیرید.

رعایت فاصله‌ی ایمنی

بین خود و وسایل نقلیه‌ در جلو، پشت و طرفین فاصله‌ی کافی را ایجاد کنید تا بتوانید با رعایت ایمنی توقف کنید یا خودرو را به سمتی هدایت کنید که از خطر احتمالی عبور کنید. اگر برخی افراد با فاصله‌ی بسیار نزدیک به شما رانندگی می‌کنند، در صورتی که امن است سرعت را به‌اندازه‌ای کاهش دهید که آن‌ها را ترغیب کنید از شما سبقت بگیرند و عبور کنند. اگر راننده‌ای سبقت نگرفت، فاصله‌ی بیشتری بین خود و خودروی جلویی ایجاد کنید.
وقتی در ترافیک پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری توقف کرده‌اید، فضای کافی را در نظر بگیرید، با این کار می‌توانید بدون نیاز به دنده‌عقب، خودروی خود را به لاین دیگری حرکت دهید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ای از عقب با شما برخورد کرد، این فاصله بیشتر ریسک برخورد شما با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی را کاهش خواهد داد. از طرفی فاصله‌ی ایمنی، این امکان را به شما می‌دهد که از مسیر وسیله‌ی نقلیه دیگر که پشت‌سر شما روی سطح یخ‌زده سر خورده است، خارج شوید.

برنامه‌ریزی از قبل

مسیر حرکت خود را قبل از آغاز رانندگی برنامه‌ریزی کنید و آن را در طول رانندگی به ‌خاطر بسپارید. قبل از خروج یا پیچیدن حتماً در لاین مناسب قرار بگیرید. این کار به جلوگیری از تغییر لاین سریع و خطرناک کمک خواهد کرد. اگر خروجی یا مسیر موردنظر برای پیچیدن را رد کردید، به رانندگی ادامه دهید تا به خروجی یا تقاطع بعدی برسید. هرگز برای برگشتن به‌ سمت خروجی یا تقاطعی که از آن رد شده‌اید در جاده دنده‌عقب نرانید. از چراغ‌های راهنمای خود استفاده کنید تا هدف خود را به سایر راننده‌ها اطلاع دهید.

جلوگیری از تصادف

همواره به مسیر پیش‌رو در جاده نگاه کنید و هوشیار باشید. مراقب تمامی مشکلات احتمالی باشید. اگر برای جلوگیری از مواجهه با مسئله‌ای در لاین حرکتتان نیاز باشد سریع بپیچید، در صورت امکان کنار خط زرد جهت حرکت خود بمانید.

برای آشنایی بیشتر با رانندگی پیشگیرانه و جلوگیری از تصادف می‌توانید در دوره‌های آموزش رانندگی شرکت کنید. این دوره‌ها تحت عنوان «دوره‌ی رانندگی تدافعی» یا Defensive Driving Courses در تمامی مدارس آموزش رانندگی معتبر و مؤسسه‌های مجاز آموزش رانندگی در کل استان ارائه می‌شوند.

حفظ زمان و فاصله با وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی

شما باید حداقل ۲ ثانیه عقب‌تر از وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی برانید. این مدت‌زمان برای شرایط عادی جاده و آب‌وهوا است. وقتی شرایط نامساعد و نامطلوب باشد، این فاصله افزایش خواهد یافت.
برای اطلاع از اینکه آیا ۲ ثانیه عقب‌تر از وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی قرار دارید یا خیر، یک جسم ثابت مانند یک علامت در جاده یا سایه‌ای روی جاده را درنظر بگیرید، به محض عبور از آن جسم، شروع به شمردن کنید. برای شمردن به ‌صورت هزار و یک، هزار و دو بشمارید. اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی جلویی قبل از اینکه شما شمردن را تمام کنید به جسم موردنظر رسید، شما در فاصله‌ی بسیار نزدیک با این وسیله‌ی نقلیه رانندگی می‌کنید. سرعت خود را کاهش دهید و دوباره بشمارید. قانون ۲ ثانیه در هر سرعتی به ‌کار می‌رود.
تنها استثناء برای این قانون مربوط ‌به رانندگان وسایل نقلیه‌ی بزرگ مانند خانه‌های متحرک است. توصیه شده که این رانندگان حداقل ۴ ثانیه فاصله با خودرو جلویی داشته باشند.

تلفن‌های همراه و سایر ابزار

هرگز از تلفن همراه یا سایر ابزار الکترونیک هنگام رانندگی استفاده نکنید. استفاده از تلفن همراه برای پاسخ‌گویی به تماس یا برقراری تماس، دریافت و ارسال پیام باعث حواس‌پرتی راننده می‌شود و مانع تمرکز راننده برای انجام فعالیت‌های رانندگی می‌شود. این موارد برای تلفن‌های مجهز به هندزفری هم صادق است. اگر می‌خواهید تماس گرفته یا پاسخ به تلفن بدهید، یا اگر قصد ارسال یا دریافت پیام کوتاه دارید، در محلی امن و قانونی توقف کنید.

هرگز در فعالیت‌هایی که باعث حواس‌پرتی هنگام رانندگی می‌شوند شرکت نکنید. باتوجه ‌به اینکه تمامی انواع رانندگی بدون تمرکز ممکن است خطرناک باشند، قانون ایمنی ترافیک برای برخی از انواع حواس‌پرتی‌ها جریمه و ۳ امتیاز منفی درنظر گرفته است. این موارد شامل استفاده از تلفن همراه دستی، ارسال پیام یا ایمیل، استفاده از تجهیزات الکترونیکی مانند لپتاپ، بازی‌های ویدیویی، دوربین، دستگاه‌های پخش تصاویر ویدئویی، دستگاه‌های پخش صوت قابل‌حمل، واردکردن اطلاعات به دستگاه‌های GPS ، مطالعه‌ی مطبوعات در خودرو، نگارش، طراحی یا چاپ و آرایش شخصی می‌شوند.

تأمین امنیت مسافرین

در آلبرتا برای تأمین امنیت تمامی رانندگان و مسافرین، وسیله‌ی نقلیه باید مجهز به کمربند ایمنی یا کمربند ایمنی موردتأیید مخصوص کودک متصل به کمربند ایمنی یا سیستم تکیه‌گاه باشد. مسافرین ۱۶ سال به بالا که ایمنی مناسبی در خودرو نداشته باشند جریمه می‌شوند. شما به ‌عنوان راننده مسئول تأمین ایمنی مناسب تمامی مسافرین زیر ۱۶ سال در خودروی خود هستید. اگر ایمنی آن‌ها به‌ خوبی تأمین نشده باشد، ممکن است شما جریمه شوید.

صندلی ایمنی کودک

کودک زیر ۶ سال و هر کودکی که کمتر از ۱۸ کیلوگرم (۴۰ پوند) وزن دارد باید به ‌نحوی مناسب در صندلی ایمنی کودک بنشیند. صندلی ایمنی کودک باید مطابق با دستورالعمل تولیدکننده‌های خودرو در خودرو نصب شود.
تمامی صندلی‌های ایمنی کودک که در کانادا استفاده می‌شوند باید دارای برچسبی باشند که نشان دهد این محصول دارای استاندارد ۲۱۳ ایمنی وسایل نقلیه‌ی موتوری کاناداست. از صندلی ایمنی کودک فاقد برچسب مربوطه استفاده نکنید. هرگز از صندلی ایمنی کودک که برای استفاده در کشورهایی غیر از کانادا طراحی شده استفاده نکنید.
انواع متنوعی از صندلی‌های ایمنی کودک وجود دارد. نوعی را انتخاب کنید که برای سن و وزن کودک شما مناسب باشد.

صندلی‌های ایمنی رو به عقب:

تمامی کودکان، از زمان تولد، باید یا در صندلی نوزاد رو به عقب یا در صندلی قابل‌تغییر رو به عقب بنشینند تا وقتی به وزن توصیه شده برای نشستن در صندلی ایمنی رو به جلو مطابق با دستورالعمل‌های تولیدکننده برسند.

تمامی خودروها و صندلی‌های ایمنی کودک جدید مجهز به سیستم تکیه‌گاه جهانی یا UAS/LATCH هستند. در خودروهای قدیمی‌تر، صندلی ایمنی کودک باید با استفاده از کمربند ایمنی به خودرو محکم شوند. برای اطلاعات بیشتر به راهنمای نصب خودروی خود و صندلی ایمنی کودک مراجعه کنید.

صندلی‌های ایمنی رو به جلو:

صندلی‌های ایمنی رو به جلوی کودک برای کودکان ۱۰ تا ۱۸ کیلوگرم (۲۲ تا ۴۰ پوند) طراحی شده است. تمامی خودروها و صندلی‌های ایمنی کودک جدید مجهز به سیستم تکیه‌گاه جهانی یا UAS/LATCH هستند. در خودروهای قدیمی‌تر، صندلی رو به جلو باید به ‌نحوی مناسب با استفاده از کمربند ایمنی خودرو محکم شود. تسمه‌ی مخصوص صندلی ایمنی کودک و تکیه‌گاه مخصوص خودرو باید با هم استفاده شوند. (شاید نیاز باشد از فروشنده‌ی خودروی خود بخواهید تکیه‌گاه مخصوص را نصب کنند). برای اطلاعات بیشتر به راهنمای خودرو و صندلی ایمنی مراجعه کنید.

راهنمای تصویر:

1. تسمه‌ی مخصوص
2. کمربند نگهدارنده‌ی پایینی

راهنمای تصویر:

1. تسمه‌ی بالایی صندلی ایمنی کودک
2. نقاط تکیه‌گاه بالایی خودرو
3. کمربند نگهدارنده‌ی پایینی
4. نقاط تکیه‌گاه پایینی خودرو

صندلی‌های حامی

کودکان دارای وزن بیش از ۱۸ کیلوگرم (۴۰ پوند)، قبل از اینکه بتوانند از کمربند ایمنی خودرو بدون صندلی حامی استفاده کنند، باید در صندلی حامی موردتأیید بنشینند. این نوع صندلی باید مطابق با دستورالعمل تولیدکننده استفاه شو‌د.

مصرف بهینه‌ی سوخت و کمک به محیط زیست

بهبود مصرف سوخت

بیشتر رانندگان می‌توانند میزان سوخت مصرفی را با رعایت اصول رانندگی اولیه به ‌نحوی قابل‌توجه کاهش دهند.
هنگام خرید خودرو، سعی کنید مدل‌هایی با مصرف بهینه‌ی سوخت را انتخاب کنید. به‌ طور کلی، موتورهای کوچکتر سوخت کمتری مصرف خواهند کرد. به‌علاوه، در زمان خرید خودروی جدید، حتماً برچسب EnerGuide خودرو را بررسی کنید.
این برچسب مشخص می‌کند که به‌ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی مصرف سوخت این وسیله‌ی نقلیه بر حسب لیتر (لیتر/۱۰۰ کیلومتر) و هزینه‌ی تقریبی سوخت سالانه چقدر خواهد بود.
حرکت با سرعت‌های بالاتر میزان مصرف سوخت را افزایش می‌دهد. در سرعت‌های بالای ۹۰ کیلومتر بر ساعت، هر ۱۰ کیلومتر بر ساعت که به سرعت اضافه شود، ۱۰ درصد مصرف سوخت بیشتر خواهد شد.
از شتاب‌گرفتن سریع خودداری کنید. افزایش تدریجی سرعت، ضمن اینکه امن‌تر است، از نظر مصرف سوخت نیز بهینه‌تر است. تا جایی که امکان دارد، سرعت خودرو را ثابت نگه دارید. شتاب سریع و تغییرات در سرعت ممکن است باعث افزایش مصرف سوخت تا ۴۰ درصد شود. کروز کنترل می‌تواند به حفظ سرعت ثابت و مصرف بهینه‌ی سوخت در بزرگراه‌ها کمک کند.
درجا کارکردن خودرو باعث هدررفتن سوخت می‌شود. ۱۰ ثانیه درجا کارکردن خودرو ممکن است سوخت بیشتری را در مقایسه با خاموش‌کردن موتور و استارت دوباره‌ی خودرو مصرف کند. اگر قصد دارید بیش از ۱۰ ثانیه خودرو را متوقف نگه دارید، موتور را خاموش کنید. برای هر ۱۰ دقیقه درجا کارکردن، خودرو به ‌طور متوسط یک‌سوم لیتر سوخت مصرف می‌کند. خودرویی با موتور بزرگ‌تر ممکن است حدود نیم لیتر سوخت مصرف کند.

بهترین راه برای گرم‌کردن خودرو در فصل زمستان درجا کارکردن موتور نیست. این کار شاید موتور و احتمالاً فضای داخلی خودرو را گرم کند، اما باعث گرم‌شدن قطعات خودرو مانند تایرها، فرمان و سایر قطعات متحرک نمی‌شود. این قطعات خودرو فقط ازطریق رانندگی گرم می‌شوند. به گفته‌ی اداره‌ی منابع ملی کانادا، یک دقیقه درجا کارکردن در یک روز سرد زمستان کافی است.

در فصل زمستان از یک بلوک هیتر برای گرم‌کردن روغن موتور استفاده کنید، این کار باعث می‌شود روشن‌کردن موتور در سرما راحت‌تر باشد. از تایمر استفاده کنید و بلوک هیتر را دو ساعت قبل از آغاز رانندگی روشن کنید.
استفاده‌ی مناسب از بلوک هیتر می‌تواند باعث ‌صرفه‌جویی در هزینه‌ی کلی سوخت خودرو تا ۱۰ درصد شود. هرگز بلوک هیتر را کل شب روشن نگذارید، این صرفه‌جویی انرژی به‌خاطر هزینه‌های بالاتر برق بی‌اثر خواهد شد. خودروهای دارای استارت از راه دور در هوای سرد صبح‌های زمستان راحت‌تر استفاده می‌شوند، اما مراقب باشید که خیلی زود خودرو را روشن نکنید.

خودرویی که به ‌خوبی تحت نگهداری و تعمیرات قرار گرفته است، هم مصرف سوخت بهینه‌تری دارد و هم امن‌تر است. سعی کنید خودروی سواری خود را به‌صورت منظم برای تعمیر و نگهداری به مکانیک واجد شرایط نشان دهید.

• موتور نامیزان ممکن است تا ۵۰ درصد مصرف سوخت را افزایش دهد.
• فیلتر هوای کثیف می‌تواند راندمان سوخت را تا ۱۰ درصد کاهش دهد.
• تایرهایی که کمتر از حد استاندارد باد دارند باعث افزایش حدود ۵ درصد مصرف سوخت می‌شوند؛ ضمن اینکه میزان فرسودگی تایر را افزایش و سطح کشش تایر را کاهش می‌دهند.

برای به حداکثر رساندن راندمان سوخت در وسیله‌ی نقلیه‌ی دارای گیربکس دستی، دنده را خیلی نرم و سریع از دنده‌های پایین‌تر به دنده‌های بالاتر تغییر دهید. سرعت را در دنده‌های بالاتر افزایش دهید. هنگام افزایش سرعت، اگر فشار روی پدال گاز را کاهش دهید، تغییر به دنده‌ی بالاتر در گیربکس اتوماتیک سریع‌تر انجام می‌شود.
با حداقل استفاده از تهویه‌ی هوا در فصل تابستان می‌توانید مصرف سوخت را بهبود ببخشید. استفاده از تهویه‌ی هوا وقتی خودرو توقف کرده یا هنگام ترافیک، باعث افزایش حدوداً ۱۰ تا ۲۵ درصدی مصرف سوخت می‌شود. در سرعت‌های بزرگراه استفاده از تهویه‌ی هوا می‌تواند ۳ تا ۴ درصد سطح مصرف سوخت را افزایش دهد. برای اینکه در زمان رانندگی با سرعت بزرگراه خنک بمانید، از سیستم تهویه‌ی جریان هوای درون خودرو استفاده کنید. در زمان رانندگی در شهر، شیشه‌ی خودرو را باز کنید.
وزن بیشتر معادل با مصرف بیشتر سوخت است. کیسه‌های سنگین شن و نمک در صندوق عقب به افزایش اصطکاک هنگام رانندگی در فصل زمستان کمک می‌کند، اما وقتی دیگر نیازی به آن‌ها نیست باید از خودرو خارج شوند.
برنامه‌ریزی برای سفر در زمان، هزینه و سوخت صرفه‌جویی می‌کند. از رانندگی در مسیرهایی با حجم بالای ترافیک خودداری کنید. چندین کار را در یک سفر ترکیب کنید و تا حد امکان از حضور در ساعات شلوغی و پر ترافیک خودداری کنید.

سوخت‌گیری با ایمنی

سوخت‌گیری خودرو باید با توجه و احتیاط کامل انجام شود.

• هنگام سوخت‌گیری خودرو، هرگز سیگار نکشید، کبریت روشن نکنید یا از فندک استفاده نکنید. بخار بنزین با هوا که حاوی اکسیژن است، ترکیب می‌شود. اگر یک منبع اشتعال مانند سیگار یا کبریت به آن اضافه شود، ممکن است آتش‌سوزی یا انفجار رخ دهد.
• هنگام سوخت‌گیری هرگز از تلفن همراه استفاده نکنید. تلفن‌هایی که در زمان روشن‌شدن یا زنگ‌خوردن، چراغشان روشن می‌شود ممکن است دارای انرژی کافی برای ایجاد یک جرقه باشند. این جرقه می‌تواند باعث اشتعال بخارهای بنزین شود.
• قبل از سوخت‌گیری، سیستم جرقه‌زنی خودرو را خاموش کنید.
• اگر خودروی شما از انواع خودروهای کاروانی یا یدک‌کش است، حتماً تمامی چراغ‌های پیلوت را خاموش کنید. این چراغ‌ها می‌توانند به ‌عنوان منبع اشتعال عمل کنند.
• در صورت ریختن سوخت روی زمین، این مسئله را به مسئول ایستگاه اطلاع دهید.
• اجازه ندهید کودکان به نازل بنزین دست بزنند. هرگز کودک خود را در معرض ریسک احتمالی پاشیده‌شدن بنزین یا استنشاق بخار قرار ندهید.
• هرگز دسته‌ی نازل سوخت را به کمک یک شیء دیگر باز نگه ندارید. این کار احتمال ریختن بنزین را افزایش می‌دهد.
• در طول سوخت‌گیری کنار دسته‌ی نازل بمانید. ممکن است وقتی به اطراف حرکت می‌کنید یا به خودرو وارد یا از آن خارج می‌شوید الکتریسیته‌ی ساکن ایجاد شود. وقتی به پمپ برمی‌گردید و به دسته‌ی نازل دست می‌زنید، ممکن است الکتریسته‌ی ساکن آزاد شود. این مسئله می‌تواند باعث اشتعال بخارهای بنزین شود و در نهایت به آتش‌سوزی یا انفجار منجر شود.
• هرگز باک خودرو را بیش‌ازحد پر نکنید. سرریزشدن و ریختن بنزین روی زمین بر محیط زیست تأثیر می‌گذارد.
• هنگام پرکردن مخازن اضافه، مانند مخازن سوخت ماشین چمن‌زنی یا دستگاه برف‌خوار، این مخازن را از خودرو خارج کنید و روی زمین قرار دهید. با این کار الکتریسیته‌ی ساکن تخلیه خواهد شد و مانع ریختن سوخت به داخل خودرو می‌شود.

قوانین ترافیکی

در ادامه برخی قوانین ترافیکی آمده است که تمامی رانندگان باید از آن آگاه باشند:

• هرگز از خودروی خود برای یدک‌کشیدن هیچ فردی مانند فرد روی چوب اسکی، فرد سورتمه‌سوار، موتورسوار یا دوچرخه‌سوار استفاده نکنید.
• سوارشدن فردی در یدک‌کش وقتی در حال یدک‌کشی است خلاف قانون است.
• افراد زیر ۱۴ سال نمی‌توانند تراکتور یا تجهیزات مزرعه‌ای موتوری را در بزرگراه برانند.
• اگر دید شما در آینه‌ی دید عقب داخل خودرو مسدود شده باشد، شما باید در خارج از خودرو و در هر طرف، آینه‌ی دید عقب متصل کنید.
• اگر بار خودرو بیش از ۵/۱ متر (۵ فوت) بالاتر از عقب خودرو باشد، موارد زیر را رعایت کنید:
• در ساعات روز، باید به انتهای بار پرچم قرمز متصل کنید. پرچم باید حداقل ۳۰ سانتی‌متر (یک فوت) طول در هر چهار طرف مربع داشته باشد.
• در شب، یک چراغ قرمز باید به انتهای بار متصل گردد.
• در نواحی مسکونی، راننده مجاز نیست بین ساعات ۱۰ شب تا ۷ صبح با رانندگی مزاحمتی برای ساکنین ایجاد کند.
• اگر بدون احتیاط و توجه در جاده رانندگی کنید، یا بدون رعایت ملاحظات مسئولانه برای سایر حاضرین در جاده رانندگی کنید، برای رانندگی خطرناک و بدون دقت لازم مقصر شناخته می‌شوید.
• راندن خودرو در دو لاین بزرگراه غیرقانونی است، جز در مواقعی که شرایط جاده اجازه‌ی استفاده از تنها یک لاین را نمی‌دهد.
• هنگام رانندگی نباید به هیچکس اجازه دهید روی بخش بیرونی خودروی شما سوار شود. این مسئله شامل اتاق روباز یک تراک پیکاپ نیز می‌شود. شما و سایر افراد در این تخلف مقصر شناخته می‌شوید.

فصل ۰۸: شریک‌شدن جاده با سایر کاربران

کاربران آسیب‌پذیر جاده

عابران، دوچرخه‌سواران و موتورسواران نیز در کنار تمامی رانندگان وسایل نقلیه به‌ صورت روزانه از جاده استفاده می‌کنند. این کاربران جاده محافظت کمتری نسبت‌ به رانندگان سایر وسایل نقلیه دارند. هنگام رانندگی با خودروی سواری اطراف عابران پیاده، دوچرخه‌سواران و موتورسواران احتیاط کنید.

ایمنی عابران پیاده

هنگام مواجهه با چراغ راهنمایی مخصوص عابران پیاده به رنگ زرد چشمک‌زن، سرعت خودرو را به ۳۰ کیلومتر بر ساعت کاهش دهید و حق تقدم را به عابران پیاده درصدد عبور از خیابان بدهید.

• در منطقه‌ی شهری، عابران پیاده ممکن است با بلندکردن دست خود با زاویه‌ی قائم و اشاره به‌سمت پیاده‌روی مقابل، قصدشان برای عبور از خیابان را نشان دهند.

وقتی عابران پیاده قصد خود برای عبور از خیابان را نشان می‌دهند، شما باید قبل از خط‌کشی عابرپیاده و با رعایت ایمنی، خودرو را متوقف کنید و اجازه دهید عابر پیاده از خیابان عبور کند.
وقتی عابر پیاده وارد محل گذر عابر پیاده‌ی خط‌کشی‌شده یا خط‌کشی‌نشده می‌شود، شما باید حق تقدم را رعایت کنید.
وقتی برای عابر پیاده در محل گذر عابرپیاده توقف می‌کنید، به ‌اندازه‌ی کافی عقب‌تر از محل گذر توقف کنید (در حدود ۲ تا ۳ طول خودرو)، با این کار وسایل نقلیه‌ی لاین دیگر قادر به دیدن عابر پیاده خواهند بود و زمان کافی برای توقف خواهند داشت.
وقتی به محل گذر عابر پیاده نزدیک می‌شوید، هرگز از وسایل نقلیه‌ی دیگر سبقت نگیرید. همیشه این احتمال وجود دارد که سایر وسایل نقلیه در حال کاهش سرعت یا توقف برای عابر پیاده باشند.
تمامی محل گذر عابرپیاده دارای خط‌کشی نیستند، اما قوانین ایمنی عابران پیاده باید در تمامی تقاطع‌ها رعایت شود.
مراقب عابران پیاده‌ی دارای مشکلات بینایی باشید. برخی از آن‌ها با خود عصای سفید یا سگ راهنما دارند.
هرگز در شب جلوتر از نور چراغ‌های جلو نرانید. در واقع شما باید طوری رانندگی کنید که بتوانید خودرو را در فاصله‌ای که در نور چراغ‌هایتان به وضوح می‌بینید، متوقف کنید.
در تاریکی، نسبت ‌به حضور عابران پیاده در خیابان هوشیار باشید. اگر آن‌ها لباس تیره پوشیده باشند، به ‌سختی می‌توان آن‌ها را از فاصله‌ی دور مشاهده کرد.
کودکان ممکن است غیرقابل‌پیش‌بینی باشند. در نواحی مسکونی، مراقب کودکان اطراف وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده باشید که در حال دوچرخه‌سوری یا بازی‌کردن در خیابان هستند. زیر وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده در هر دو طرف جاده را نگاه کنید و بررسی کنید که آیا پای کودکان، اسباب‌بازی و چرخ دوچرخه را می‌بینید. وجود این موارد هشدار می‌دهد که شما نیاز به توقف دارید.

دوچرخه‌‌ها

طبق قانون، دوچرخه‌سواران و مسافران روی دوچرخه که زیر ۱۸ سال سن دارند باید از کلاه ایمنی موردتأیید و مخصوص دوچرخه استفاده کنند.

وقتی در خیابان در کنار یک دوچرخه‌سوار رانندگی می‌کنید نکات زیر را رعایت کنید:

• دوچرخه‌سواری که سوار دوچرخه‌اش نیست و کنار دوچرخه‌ی خود راه می‌رود، عابر پیاده به حساب می‌آید.
• دوچرخه‌سواران باید تا حد امکان نزدیک به جدول سمت راست جاده برانند. البته دوچرخه‌سواران ممکن است برای اجتناب از برخورد با دریچه‌های فاضلاب، چاله‌های آسفالت، زباله، سنگریزه یا شن، سطوح خیس یا لغزنده و آسفالت شیاردار با فاصله از جدول خیابان برانند. هوشیار باشید که شرایط جاده ممکن است بر دوچرخه‌سوار تأثیر گذارد.
• دوچرخه‌ی در حال حرکت، وسیله‌ی نقلیه به ‌شمار می‌رود. دوچرخه‌سوار باید قوانین جاده را مانند رانندگان سایر وسایل نقلیه رعایت کند.
• دوچرخه‌سواری که در تقاطع روی دوچرخه نشسته است و منتظر علائم کنترل ترافیک است، حقوق و مسئولیت‌هایی مشابه با سایر وسایل نقلیه‌ی منتظر حرکت دارد.
• دوچرخه‌سواران هنگام گردش به چپ نیاز به استفاده از لاین مناسب دارند. دوچرخه و سوار آن کوچکتر از سایر وسایل نقلیه‌اند و کمتر دیده می‌شوند و بیشتر در معرض برخورد با وسایل نقلیه در زمان گردش به چپ قرار دارند. دوچرخه‌سواران در زمان گردش به چپ به‌ ویژه در خیابان‌های چندلاینه، نیاز به توجه بیشتری دارند.
• وقتی از یک دوچرخه‌سوار سبقت می‌گیرید، تغییر لاین‌ها را همان‌طور که برای سایر وسایل نقلیه انجام می‌دهید، برای دوچرخه‌سوار هم انجام دهید.
• وقتی آماده گردش به راست می‌شوید، مراقب دوچرخه‌سوارانی باشید که در کنار وسیله‌ی نقلیه شما می‌رانند. حتماً از روی شانه نگاه کنید تا نقاط کور سمت راست را بررسی کنید.
• وقتی کنار جدول پارک کرده‌اید، همیشه قبل از بازکردن درب خودرو، بررسی کنید که دوچرخه‌سواری در حال حرکت نباشد. این مسئولیت راننده است که قبل از بازکردن درب خودرو منتظر بماند تا شرایط امن شود.
• قبل از حرکت از کنار جدول، بررسی کنید آیا دوچرخه‌سواری درصدد حرکت و عبور از کنار خودروی شما هست یا خیر.
• هرگز از فاصله‌ی نزدیک پشت‌سر دوچرخه‌سواران نرانید. آن‌ها چراغ ترمز ندارند که هنگام توقف به شما هشدار دهند.
• مراقب کودکان روی دوچرخه‌ها باشید. آن‌ها ممکن است دانش و مهارت کافی را برای دوچرخه‌سواری ایمن در اطراف وسایل نقلیه نداشته باشند و نسبت‌ به خطرات آگاه نباشند. کودکان روی دوچرخه‌های بزرگ‌ با خطر از دست دادن کنترل نیز مواجه هستند.

دوچرخه‌سواران در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها باید موارد زیر را رعایت کنند:

• به‌ غیر از زمانی که با دست علامت می‌دهند، هر دو دست روی دستگیره‌ها باشد.
• هر دو پا روی پدال‌ها باشد.
• تعداد افرادی که روی دوچرخه سوار شده‌اند همان تعدادی باشد که در طراحی دوچرخه تعیین شده است.
• هرگز در زمان حرکت با دوچرخه، سایر وسایل نقلیه‌ی درحال حرکت را نگیرید یا دوچرخه را به وسیله‌ی نقلیه‌ی در حال حرکت متصل نکنید.
• در یک ردیف برانید، به ‌غیر زمانی که قصد سبقت از دوچرخه‌ی دیگری را دارید.
• برای دوچرخه‌سواری پس از تاریکی هوا، دوچرخه را به حداقل یک لامپ جلو (بیش از دو چراغ نباشد) و یک لامپ عقب قرمزرنگ مجهز نمایید و حداقل یک رفلکتور قرمز در عقب دوچرخه نصب کنید. لباس‌ رنگ روشن و منعکس‌کننده‌ی نور بپوشید.
• مطمئن شوید ترمزهای دوچرخه خوب عمل می‌کنند.
• مطمئن شوید دوچرخه زنگ یا بوق دارد.

موتورسیکلت‌ها

موتورسواران اغلب در سمت چپ از لاین خود حرکت می‌کنند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند سایر کاربران جاده بهتر آن‌ها را ببینند و به این معنا نیست که قصد گردش به چپ را دارند.
گاهی اوقات علائم پیچیدن موتورسیکلت را به ‌سختی می‌توان مشاهده کرد. مراقب علائم موتورسوار باشید. اگر موتورسوار از روی شانه نگاه می‌کند، وی قصد تغییر لاین یا پیچیدن دارد.
در ادامه به نکاتی اشاره می‌کنیم که به شما در رانندگی ایمن هنگام حضور موتورسیکلت‌ها در جاده کمک می‌کند:

• هرگز به ‌صورت مشترک با موتورسیکلت در یک لاین نرانید. موتورسوار برای حرکت ایمن به کل لاین نیاز دارد.
• مراقب باشید زیرا موتورسواران اغلب در لاین خودشان حرکت می‌کنند تا از خطرات جاده مانند چاله‌های آسفالت اجتناب کنند و فاصله‌ی ایمنی را با سایر وسایل نقلیه حفظ کنند.
• وقتی پشت‌سر موتورسیکلت رانندگی می‌کنید، فضای کافی بین خودروی خود و موتورسیکلت ایجاد کنید، زیرا موتورسیکلت‌ها می‌توانند خیلی سریع متوقف شوند.
• نسبت ‌به شرایط نامساعد آب‌وهوا و جاده هوشیار باشید، خطرات جاده می‌توانند باعث شوند موتورسوار کنترل موتورسیکلت خود را از دست بدهد.

وسایل نقلیه‌ی سنگین

در ادامه نکاتی آمده که می‌توانند به شما کمک کنند در کنار وسایل نقلیه‌ی سنگین حاضر در جاده به ‌نحوی ایمن رانندگی کنید.

• بین خود و وسایل نقلیه‌ی بزرگ فضای کافی را حفظ کنید.
• وقتی پشت‌سر وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی رانندگی می‌کنید، زمان و فاصله‌ی ایمن با خودروی جلویی را افزایش دهید تا ناحیه‌ی دید شما بزرگ‌تر شود.
• هرگز به ‌سمت فضای جلوی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی که به چراغ راهنمایی و رانندگی نزدیک می‌شود حرکت نکنید. اگر رنگ چراغ به قرمز تغییر کند، راننده ممکن است به فضای بیشتری در جلوی وسیله‌ی نقلیه‌ی خود برای توقف نیاز داشته باشد و اگر وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگری به جلوی او حرکت کند احتمالاً فضای کافی نخواهد داشت. به ‌یاد داشته باشید وسیله‌ی نقلیه‌ی سنگین به مسافت بیشتر برای توقف نیاز دارد.
• اگر روی سطح شیب‌دار قرار دارید و پشت یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ توقف کرده‌اید، فضای بیشتری را در جلوی خودروی خود ایجاد کنید. این وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ ممکن است هنگام رهاکردن ترمزها به ‌سمت عقب حرکت کند.
• وسایل نقلیه بزرگ ممکن است اجسامی مانند سنگریزه را به ‌سمت شیشه‌ی خودروی شما بپاشند. برای جلوگیری از صدمات احتمالی با فاصله‌ی بیشتری از آن‌ها حرکت کنید.
• وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی در حال حرکت به ‌سمت عقب است، بسیار احتیاط کنید. اگر در فاصله‌ی نزدیکی در پشت‌سر این نوع وسایل نقلیه قرار بگیرید، راننده ممکن است نتواند شما را در آینه‌های دید عقب ببیند.
• وسایل نقلیه‌ی بزرگ دارای نقاط کور هستند. اگر شما در پشت‌سر یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ رانندگی می‌کنید و هیچ‌کدام از دو آینه‌ی کناری‌ او را نمی‌بینید، بنابراین شما در فاصله‌ی بسیار نزدیک رانندگی می‌کنید. اگر شما بتوانید راننده را در آینه‌ی بغل این وسیله‌ی نقلیه ببینید، راننده هم می‌تواند شما را ببیند.
• ممکن است هنگام سبقت‌گرفتن از یک وسیله‌ی نقلیه‌ی سنگین، به زمان بیشتری برای حضور در لاین مقابل نیاز داشته باشید. اگر در مورد زمان و فاصله‌ی کافی برای سبقت‌گرفتن به‌ نحوی ایمن اطمینان ندارید، هرگز سبقت نگیرید. برخی وسایل نقلیه‌ی بزرگ طول بیشتری دارند و بیش از یک یدک‌کش را به‌ دنبال خود می‌کشند.
• وسایل نقلیه‌ی سنگین نیاز به مسافت بیشتری برای کاهش سرعت یا توقف دارند. پس از اینکه از یک وسیله‌ی نقلیه‌ی سنگین سبقت گرفتید، قبل از بازگشت به لاین خود فضای بیشتری را در جلوی این وسیله‌ی نقلیه به‌ جای گذارید. این موضوع را در زمان تغییر لاین‌ها در جلوی وسایل نقلیه‌ی سنگین نیز انجام دهید.
• وسایل نقلیه‌ی سنگین به فضای بیشتری برای پیچیدن نیاز دارند. وقتی وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگی در حال گردش به راست است، با فاصله عقب‌‌تر بمانید و به ‌سمت فضای سمت راست این وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ نرانید. خودروی شما ممکن است بین وسیله‌ی نقلیه‌ی بزرگ و جدول یا لبه‌ی جاده گیر کند.
• اگر در خیابانی قرار دارید که وسیله‌ی نقلیه‌ی سنگینی به‌سمت آن خیابان پیچیده است، هوشیار باشید؛ چرا که راننده برای تکمیل گردش خود ممکن است نیاز به راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی خود به ‌سمت خط مرکزی داشته باشد، خیلی به ‌سمت مرکز تقاطع حرکت نکند، یا از بخشی از لاین شما استفاده کند. از تقاطع عقب‌تر بروید تا راننده فضای کافی برای تکمیل گردش خود داشته باشد.
• وسایل نقلیه‌ی بزرگ هنگام سبقت‌گرفتن می‌توانند باد شدیدی ایجاد کنند، به ‌ویژه وقتی در جاده نیز باد شدید وجود داشته باشد. این مسئله ممکن است توانایی شما برای کنترل خودروی خود و حفظ موقعیتتان در لاین جاده را تحت‌تأثیر قرار دهد.
• رانندگان هنگام نزدیک‌شدن و سبقت‌گرفتن از وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بزرگ باید کاملاً احتیاط کنند. برخی از اینگونه وسایل نقلیه به ‌صورت کاروانی حرکت می‌کنند، به این شکل که وسایل نقلیه‌ی راهنما در جلو و کاروان در عقب حرکت می‌کند. وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بسیار بزرگ اغلب با سرعت پایین رانندگی می‌کنند. رانندگان وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بسیار بزرگ و کاروان‌ها معمولاً به‌ دنبال فرصت‌هایی هستند تا اجازه دهند وسایل نقلیه‌ی دیگر سبقت بگیرند و عبور کنند. اگر پشت‌سر وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بسیار بزرگ یا کاروان ترافیک سنگینی ایجاد شود، کل واحد به‌ سمت خارج از مسیر حرکت جاده حرکت می‌کند تا وسایل نقلیه‌ی پشت‌سر با ایمنی عبور کنند. رانندگانی که قصد سبقت از وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بسیار بزرگ یا کاروان‌ها را دارند باید اطمینان یابند شرایط برای سبقت امن است، برای این کار باید مطمئن شوند فضای کافی برای مانور در اطراف وسیله‌ی نقلیه‌ی مخصوص حمل بارهای بسیار بزرگ یا کاروان و همچنین خط دید کافی برای اطمینان از عدم تردد وسایل نقلیه در لاین مقابل وجود دارد.

وسایل نقلیه‌ی حمل الوار

وسایل نقلیه‌ی مخصوص حمل الوار بسیار بلند هستند و در زمان حمل بار سنگین خواهند بود.

• هرگز از کامیون‌های حامل الوار در حال گردش به چپ یا راست خارج از بزرگراه سبقت نگیرید. امتداد الوارها از عقب کامیون ممکن است به ۹ متر (۳۰ فوت) برسد. وقتی این کامیون‌ها در حال گردش هستند، الوارها ممکن است بخشی از کل لاین‌های بزرگراه را مسدود کنند.

اتوبوس‌های مدرسه

حداکثر سرعت اتوبوس‌های مدرسه ۹۰ کیلومتر بر ساعت است.
دانش‌آموزانی که از اتوبوس مدرسه استفاده می‌کنند هنگام سوار یا پیاده‌شدن ممکن است در معرض خطر قرار بگیرند.

هنگامی که چراغ‌های اتوبوس مدرسه درحال چشمک‌زدن است:

در بزرگراهی که جداکننده ندارد، یعنی سکویی جهت‌های بزرگراه را از یکدیگر جدا نمی‌کند، به ترتیب زیر عمل کنید:

• از هر جهت (جلو یا عقب) که به اتوبوس مدرسه نزدیک می‌شوید، وقتی چراغ‌های زرد اتوبوس در حال چشمک‌زدن هستند، شما باید آماده‌ی توقف باشید. این چراغ چشمک‌زن هشدار می‌دهد که به‌زودی چراغ چشمک‌زن قرمز روشن می‌شود و اتوبوس مدرسه توقف خواهد کرد تا دانش‌‌آموزان سوار یا پیاده شوند.
• هنگام سبقت‌گرفتن از اتوبوس مدرسه‌ای که چراغ چشمک‌زن زرد آن روشن است، بااحتیاط عمل کنید.
• وقتی اتوبوس مدرسه توقف کرده تا دانش‌آموزان سوار یا پیاده شوند، چراغ‌های قرمز شروع به چشمک‌زدن خواهند کرد. به‌علاوه علامت ایست را در سمت چپ اتوبوس مدرسه مشاهده خواهید کرد. شما باید در حدود ۲۰ متری از اتوبوس مدرسه توقف کنید (حدود ۴ تا ۵ طول خودرو). این فاصله به رانندگان سایر وسایل نقلیه‌ی پشت‌سر شما اجازه می‌دهد چراغ‌های چشمک‌زن و دانش‌آموزان در حال عبور از بزرگراه را مشاهده کنند.
• شما باید تا زمان تغییر رنگ چراغ‌های چشمک‌زن قرمز و خاموش‌شدن آن‌ها و تا وقتی که علامت ایست سمت راننده دیگر باز نباشد، همچنان متوقف بمانید.

در بزرگراهی که لاین‌ها با جداکننده تقسیم شده‌ است، به ترتیب زیر عمل کنید:

• وقتی از عقب به اتوبوس مدرسه‌ای نزدیک می‌شوید که چراغ‌های زرد هشدار آن در حال چشمک‌زدن است، طبق همان دستورالعمل ارائه‌شده برای بزرگراه فاقد جداکننده عمل کنید.
• وقتی از جلو به اتوبوس مدرسه‌ای نزدیک می‌شوید که چراغ‌های هشدار زرد یا قرمز آن درحال چشمک‌زدن است، باید بااحتیاط حرکت کنید. مراقب عابران پیاده باشید. به‌ یاد داشته باشید که این مسئله فقط برای بزرگراه‌هایی است که با جداکننده تقسیم شده‌اند.

در بزرگراه دولاینه‌ی فاقد جداکننده، هر دو لاین باید برای اتوبوس مدرسه توقف کنند.

1. توقف در حدود ۲۰ متری
2. اتوبوس مدرسه
3. توقف در حدود ۲۰ متری

در بزرگراه چهارلاینه‌ی فاقد جداکننده، هر چهار لاین باید برای اتوبوس مدرسه توقف کنند.

1. توقف در حدود ۲۰ متری
2. اتوبوس مدرسه
3. توقف در حدود ۲۰ متری

در بزرگراهی که لاین‌ها با جداکننده تقسیم شده‌اند، وسایل نقلیه‌ی پشت‌سر اتوبوس مدرسه باید توقف کنند.

1. توقف در حدود ۲۰ متری
2. اتوبوس مدرسه
3. می‌توانند حرکت کنند و مراقب عابران پیاده باشند

این قوانین هر زمان و هر جایی که چراغ‌های اتوبوس مدرسه فعال است، اجرا خواهند شد. برخی شهرداری‌ها قوانین اختصاصی را برای راندن اتوبوس مدرسه در منطقه‌ی خودشان تعیین کرده‌اند.

برف‌ روب‌ها

برف‌روب‌ها هنگام پاکسازی برف از سطح جاده‌ها، ممکن است توده‌ای از برف را به ‌وجود آورند که مانع دید رانندگان سایر وسایل نقلیه می‌شود. وسایل نقلیه‌ی لاین مقابل هم به ‌سختی می‌توانند ببینند که از کنار برف‌روب‌ها عبور کرده‌اند.

در اینجا نکاتی برای رعایت ایمنی هنگام رانندگی در نزدیکی خودروی برف‌روب آمده است:

• برف‌روب‌ها چراغ‌های چشمک‌زن قرمز و زردی دارند که آن‌ها را بیشتر در معرض دید قرار می‌دهد. به ‌یاد داشته باشید که چراغ‌های چشمک‌زن قرمز و زرد یعنی «یک خودروی برف‌روب در پیش‌رو قرار دارد».
• فاصله‌ی ایمنی را پشت‌سر خودروی برف‌روب حفظ کنید. اکثر وسایل نقلیه‌ی تعمیراتی دارای یک علامت در قسمت عقب هستند که حداقل فاصله ایمنی را به وسایل نقلیه‌ی موتوری نشان می‌دهد. حفظ این فاصله زمان بیشتری را برای عکس‌العمل در برابر رخدادهای غیرمنتظره در اختیار شما قرار خواهد داد و از برخورد شدید قسمت شن‌کش برف‌روب با خودروی شما جلوگیری می‌کند.
• رانندگان برف‌روب‌ها هر ۸ تا ۱۲ کیلومتر وقتی شرایط ایمن باشد به ‌سمت کنار جاده حرکت خواهند کرد تا اجازه دهند وسایل نقلیه عبور کنند. حتی وقتی سبقت‌گرفتن از برف‌روب‌ها مجاز است، برای ایمنی بیشتر بهتر است با فاصله‌ی کافی عقب بمانید تا وقتی راننده‌ی برف‌روب با ایمنی حرکت کند و وسایل نقلیه عبور کنند.
• قبل از سبقت از برف‌روب در بزرگراه‌های دولاینه (هر لاین برای یک جهت تردد)، مطمئن شوید می‌توانید به‌اندازه‌ی کافی فضای پیش‌روی خود را ببینید و طبق علائم و نشانه‌های جاده سبقت‌گرفتن مجاز است.

وقتی خودرو برف‌روبی از مقابل نزدیک می‌شود، به ‌دقت فضای جلوی لاین خود را نگاه کنید. احتمال دارد وسیله‌ی نقلیه‌ای در لاین مقابل برای سبقت‌گرفتن از برف‌روب در حال استفاده از لاین شما باشد. آماده‌ی استفاده از مسیر فرار باشید.

عبور از راه‌آهن

هرگز سعی نکنید برای عبور از تقاطع راه‌آهن، با سرعت بالا از قطار پیشی بگیرید. قطارها نیاز به مسافت طولانی‌تری برای توقف دارند. همواره حق تقدم را به قطار بدهید. تقاطع‌های راه‌آهن با تابلو نشانه‌گذاری شده‌اند. این تقاطع‌ها همچنین دارای ابزارهای الکتریکی یا مکانیکی هشدار هستند.

تابلوهای هشدار از قبل:

این تابلوها به شما هشدار می‌دهند که به‌ دقت گوش دهید و سرعت خود را کاهش دهید، زیرا ممکن است مجبور به توقف برای یک قطار باشید. تابلوی سرعت زیر تابلوی هشدار در واقع سرعت توصیه‌شده برای عبور از تقاطع راه‌آهن را نشان می‌دهد. این میزان سرعت کمتر از سرعت مجاز در جاده است.

علامت‌های روی آسفالت:

علامت‌های آسفالت مانند X و یا خط ایست، ممکن است روی آسفالت و در نزدیکی برخی تقاطع‌های راه‌آهن نشانه‌گذاری شده باشند. اگر باید برای قطار توقف کنید، قبل از خط ایست توقف نمایید.

تابلوهای تقاطع راه‌آهن:

این تابلوها در تمامی تقاطع‌های راه‌آهن دولتی قرار دارند. تابلوی تقاطع راه‌آهن به این معنی است که رانندگان باید حق تقدم را به تمامی قطارها بدهند. اگر بیش از یک خط راه‌آهن موجود باشد، تابلوی تقاطع تعداد خطوط راه‌آهن را نشان خواهد داد. وقتی قطار قابل‌مشاهده است یا صدای آن شنیده می‌شود و در فاصله‌ی ۵۰۰ متری از تقاطع نزدیک می‌شود (در حدود ۵ بلوک شهری)، شما باید توقف کنید.

تابلوهای تقاطع راه‌آهن دارای علامت ایست:

تابلوی ایست در تقاطع راه‌آهن، راننده را ملزم به توقف کامل بین ۵ متر (۱۵ فوت) و ۱۵ متر (۵۰ فوت) از نزدیک‌ترین ریل می‌کند. تا وقتی مطمئن نشده‌اید که دیگر قطاری نزدیک نمی‌شود، حرکت نکنید.

تابلوهای دارای چراغ چشمک‌زن قرمز و زنگ:

تابلوهای دارای چراغ چشمک‌زن قرمز همراه با تابلوهای راه‌آهن در بسیاری از تقاطع‌های راه‌آهن استفاده می‌شوند. وقتی چراغ شروع به چشمک‌‌زدن می‌کند و زنگ آن زده می‌شود توقف کنید، زیرا این علائم نشان می‌دهد قطاری در حال نزدیک‌شدن است. راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ای که به تقاطع نزدیک‌تر است باید حداقل ۵ متر عقب‌تر از نزدیک‌ترین ریل توقف کند. تا وقتی چراغ‌ها و زنگ متوقف نشده است یا تا زمانی که قطار به ‌طور کامل عبور یا توقف نکرده است، هرگز حرکت نکنید. اگر بیش از یک خط راه‌آهن وجود دارد، قبل از عبور مطمئن شوید تمامی خطوط خالی باشند.

گیت‌ها، چراغ‌ها و زنگ‌ها:

گیت‌ها همراه با تابلوهای دارای چراغ قرمز و زنگ در برخی از تقاطع‌های راه‌آهن استفاده می‌شوند. تا وقتی گیت بالا نرفته است، چراغ‌های چشمک‌زن خاموش نشده است و زنگ‌ها متوقف نشده‌اند، همچنان متوقف بمانید.

نکات ایمنی زیر را هنگام رانندگی در نزدیکی خطوط راه‌آهن رعایت کنید:

• هرگز در تقاطع راه‌آهن روی خطوط راه‌آهن گیر نکنید. منتظر بمانید تا قطار عبور کند و فقط وقتی عبور کنید که مطمئن هستید می‌توانید کاملاً از تقاطع عبور کنید.
• وقتی آخرین واگن قطار از تقاطع عبور کرد، قبل از حرکت مطمئن شوید قطار دیگری در حال ورود نباشد. قطار دوم ممکن است از خط دیگری و از مسیر دیگری در حال ورود باشد. به‌ دلیل صدای قطار اول، ممکن است صدای قطار دوم را نشنیده باشید.
• هرگز اطراف گیت رانندگی نکنید. اگر گیت پایین است، یا در حال بالارفتن یا پایین‌آمدن است، هرگز از روی خطوط عبور نکنید.
• اگر خودروی شما دارای گیربکس استاندارد (دستی) است، دنده‌های خودرو را در زمان عبور از تقاطع تغییر ندهید. اگر نتوانید دنده را به ‌طور کامل تغییر دهید، خودروی شما ممکن است روی خطوط راه‌آهن گیر کند.
• اگر خودروی شما روی تقاطع راه‌آهن گیر کرد، همه‌ی سرنشینان خودرو را پیاده کنید و فوراً از خط راه‌آهن فاصله بگیرید. اگر قطاری در حال ورود به تقاطع است، از خودروی خود و خط راه‌آهن فاصله بگیرید. در صورت امکان به‌ سمت مسیری حرکت کنید که قطار از آن سمت می‌آید. اگر قطار با خودروی گیرکرده روی خط راه‌آهن برخورد کند، این کار مانع اصابت اجسام موجود در هوا با شما خواهد شد.
• در طول شرایط نامساعد آب‌وهوا یا در شب، نسبت ‌به تابلوها و علائم هشدار از قبل راه‌آهن هوشیار باشید. با سرعتی برانید که بتوانید در فاصله‌ای که چراغ‌های جلوی خودرو روشن کرده‌اند، توقف کنید.

به ‌یاد داشته باشید قطار برای توقف کامل، حتی با استفاده از ترمز اضطراری، ممکن است حداقل به یک کیلومتر مسافت نیاز داشته باشد. ایمنی خود و سایر سرنشینان خودرو کاملاً به شما به‌ عنوان راننده بستگی دارد.

وسایل نقلیه‌ی حمل مسافر یا کالاهای خطرناک

وسایل نقلیه‌ی سنگین مخصوص حمل مسافر یا کالاهای خطرناک ممکن است به موجب قانون یا سیاست شرکتی ملزم به توقف در تقاطع‌های راه‌آهن باشند. وقتی پشت‌سر یک وسیله‌ی نقلیه‌ی سنگین در نزدیکی تقاطع راه‌آهن رانندگی می‌کنید آماده‌ی توقف باشید.

قطار سبک شهری

تقاطع‌های قطار سبک شهری (LRT) در کلگری و ادمونتون مشابه با سایر تقاطع‌های راه‌آهن هستند و عابران پیاده، دوچرخه‌سواران و وسایل نقلیه‌ی موتوری در این تقاطع‌ها ملزم به رعایت احتیاط هستند.
سیستم‌های LRT با نیروی برق عمل می‌کنند، به همین دلیل بی‌صدا هستند. برای این تقاطع‌ها از انواع ابزارهای هشدار مانند چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، تابلوها، زنگ‌ها و گیت‌ها استفاده شده است. تمامی این هشدارها به معنی توقف و عدم عبور از خطوط راه‌آهن است.
هرگز در اطراف گیت‌ها رانندگی نکنید، حتی اگر قطار LRT به ‌تازگی عبور کرده باشد. ممکن است قطار دیگری از مسیر دیگری در حال ورود باشد. چنین قطاری به ‌دلیل وزن و سرعت خود به حدود ۱۰۰ متر (۳۰۰ فوت) برای توقف اضطراری نیاز دارد.

وسایل نقلیه‌ی برون‌جاده‌ای (Off-highway)

هنگام رانندگی اگر وسایل نقلیه‌ی برون ‌جاده‌ای در نزدیکی شما هستند یا قصد عبور از بزرگراه را دارند، هوشیار باشید. در صورت مشاهده‌ی وسایل نقلیه‌ی همه‌جارو یا اِی‌تی.وی (All-Terrain Vehicles)، اسنوموبیل‌ها یا وسایل نقلیه‌ی مشابه آن‌ها بسیار احتیاط کنید.

حرکت دسته‌جمعی خودروها در مراسم خاکسپاری

اگر در حال رانندگی در مراسم خاکسپاری هستید، ممکن است به‌ دنبال صف خودروهایی حرکت کنید که بدون توقف از تقاطع کنترل‌شده با تابلوی ایست یا چراغ قرمز عبور می‌کنند. شما باید چراغ‌های جلوی خودرو را روشن کنید و فقط زمانی به حرکت ادامه دهید که دقیقاً در پشت‌سر خودروی پیشتاز این صف قرار گرفته‌اید؛ در این صورت انجام این کار امن‌تر است.
هرگز از صف خودروهای در حال حرکت در مراسم خاکسپاری سبقت نگیرید. قبل از حرکت و تا زمانی که این صف عبور کند، حق تقدم را به آن‌ها بدهید.

فصل ۰۹: رانندگی طبق قوانین

وضعیت سلامتی راننده

آیا شما در وضعیت جسمانی مناسب برای رانندگی قرار دارید؟

الکل، مواد مخدر، برخی داروها، استرس، خستگی (ذهنی، احساسی و فیزیکی) و کمبود خواب باعث اختلال در قضاوت و توانایی راندن مسئولانه و ایمن وسیله‌ی نقلیه خواهند شد.
الکل، داروهای نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای می‌توانند قضاوت و توانایی شما برای راندن ایمن وسیله‌ی نقلیه را مختل کنند.

خستگی

خستگی ممکن است مهلک و خطرناک باشد. خستگی می‌تواند به دلایل زیر ایجاد شده باشد:

• کمبود خواب یا استراحت
• استرس احساسی
• کسالت
• رانندگی در زمان طولانی
• فعالیت فیزیکی
• بیماری
• خستگی چشم

پرخوری، مصرف الکل یا مواد مخدر یا هوای گرم داخل خودرو ممکن است باعث افزایش احساس خستگی شوند.
خستگی می‌تواند زمان عکس‌العمل را افزایش دهد. همچنین می‌تواند قضاوت و تصمیم‌گیری شما را مختل کند. این مسئله ممکن است اشتباهاتی در رانندگی همچون راندن خودرو به خارج از جاده یا به سمت لاین دیگر یا مسیر تردد مقابل را در پی داشته باشد. شما ممکن است متوجه نشوید که در موقعیت خطرناکی قرار دارید یا قادر به انجام واکنش سریع نباشید.

برای کاهش خطرات به شرح زیر عمل کنید:

• قبل از آغاز رانندگی، حتماً به ‌قدر کافی استراحت کنید.
• درجه‌ی حرارت خودرو را در سطح مطلوب نگه دارید. خودرو حتماً تهویه‌ی هوای مطلوب داشته باشد.
• با بررسی جاده‌ی پیش‌رو و پشت‌سر خود سعی کنید چشم‌هایتان را حرکت دهید. نسبت ‌به محیط اطراف هوشیار باشید و درجه‌های خودرو را بررسی کنید.
• در روزهای آفتابی از عینک آفتابی استفاده کنید.
• اگر احساس خستگی کردید، برای استراحت توقف کنید. پیاده اطراف خودروی خود قدم بزنید.
• هرگز پس از نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر رانندگی نکنید.

مواد مخدر و داروها

برخی از داروهای نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای نیز می‌توانند بر توانایی شما برای کنترل خودرو، قضاوت و تصمیم‌گیری مسئولانه هنگام رانندگی تأثیر بگذارند. اثرات جانبی داروها شامل خواب‌آلودگی و سرگیجه است.
در این باره از پزشک یا داروساز سوال کنید. از اثرات جانبی داروهای نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای خود قبل از راندن هر نوع وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری مطلع شوید. در صورت مصرف هم‌زمان داروهای خود با الکل و مواد مخدر، لازم است بدانید چه تأثیری روی شما می‌گذارند.

الکل

تصمیم به مصرف الکل وقتی در حال رانندگی با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری هستید، با خطر بسیار بالایی همراه است.
نوشیدن الکل قبل و در حین رانندگی همچنان یکی از دلایل اصلی مرگ‌ومیر و جراحات ناشی از رانندگی در آلبرتاست.
بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶، تصادفات مربوط به مصرف الکل در بزرگراه‌های آلبرتا، به‌ طور متوسط، هرسال موجب مرگ حدود ۷۴ نفر و جراحت حدود ۱,۰۹۹ نفر شده است. مواد مخدر غیرقانونی یا الکل باعث اختلال در رانندگی شما خواهد شد. رانندگی مسئولانه با خودرو با رعایت ایمنی نیاز به هوشیاربودن راننده دارد. عدم هوشیاری و اختلال در رانندگی با نوشیدن و مصرف مواد مخدر آغاز می‌شوند.
این موضوع بسیار اهمیت دارد که تمامی رانندگان خطرات نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر در زمان رانندگی را درک کنند و بدانند که این انتخاب آن‌ها نه‌ تنها با خطراتی همراه است، بلکه با قانون و مجازات نیز سروکار خواهند داشت. در این شرایط شما با چنین عواقبی مواجه خواهید شد:

• جرایم سنگین
• سابقه‌ی کیفری
• زندانی‌شدن
• ازدست دادن امتیازات گواهینامه‌ی رانندگی
• افزایش حق بیمه‌ی خودرو
• صدمه‌دیدن اموال
• جراحت شدید یا مرگ
• اگر رانندگی از ضرورت‌های شغل شما باشد، اخراج‌شدن از محل کار.

رانندگی مسئولانه

امتیازهای منفی و عواقب آن

وقتی محکوم به ارتکاب تخلف می‌شوید، امتیازهای منفی در سوابق رانندگی شما ثبت خواهد شد.

در شرایط زیر محکوم به ارتکاب تخلف شده‌اید:

• جریمه‌ی ارزیابی‌شده در برگ جریمه را به‌ صورت داوطلبانه پرداخت می‌کنید.
• در دادگاه حاضر می‌شوید و گناهکار شناخته می‌شوید.
• در دادگاه حاضر نمی‌شوید و در غیاب شما محکومیتتان اعلام می‌شود (مقصر شناخته می‌شوید).

محکومیت‌ها و مدتی که امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما تعلیق شده است تا ۱۰ سال در سابقه رانندگی شما باقی می‌ماند و روی خلاصه‌ی سوابق راننده درج خواهد شد.

رانندگان دارای گواهینامه‌ی کامل:

اگر در مجموع ۸ تا ۱۴ امتیاز منفی ظرف یک دوره‌ی دو ساله داشته باشید، نامه‌ای دریافت خواهید کرد که در آن جایگاه امتیازهای منفی شما اعلام شده است.
اگر در مجموع ۱۵ امتیاز منفی به بالا ظرف یک دوره‌ی دوساله داشته باشید، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما به ‌طور خودکار به مدت مشخصی تعلیق خواهد شد.
وقتی مدت تعلیق به ‌اتمام برسد، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما تجدید خواهد شد، اما ۷ امتیاز منفی آن در سابقه‌ی گواهینامه‌ی رانندگی شما باقی خواهد ماند. این امتیازهای منفی به مدت دو سال از تاریخ تجدید گواهینامه مندرج بر روی نامه، در سابقه‌ی رانندگی شما باقی خواهد ماند.

رانندگان دارای گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی (GDL):

اگر در مجموع ۴ تا ۷ امتیاز منفی ظرف دو سال داشته باشید، نامه‌ای دریافت خواهید کرد که در آن جایگاه امتیازهای منفی شما اعلام شده است.
اگر در مجموع ۸ امتیاز منفی به بالا طی دوره‌ای دو ساله داشته باشید، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما به ‌طور خودکار به مدت مشخصی تعلیق خواهد شد.
وقتی مدت تعلیق به ‌اتمام برسد، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما تجدید خواهد شد، اما ۳ امتیاز منفی آن در سابقه‌ی گواهینامه‌ی رانندگی شما باقی خواهد ماند. این امتیازهای منفی به مدت دو سال از تاریخ تجدید ارزیابی در سابقه‌ی رانندگی شما باقی خواهد ماند.

برای اطلاع از فهرست کامل برنامه‌ی امتیاز منفی به سایت زیر مراجعه نمایید:

www.alberta.ca/demerit-points.aspx

رانندگان دارای گواهینامه‌ی کامل و GDL

تعلیق امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی:

• اول: تعلیق خودکار گواهینامه به ‌مدت یک ماه
• دوم (در دوره‌ی یک ساله): تعلیق خودکار به‌ مدت سه ماه
• سوم (در دوره‌ی دوساله): تعلیق خودکار به ‌مدت شش ماه. باید در جلسه‌ی رسیدگی همراه با هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا حضور یابید.

طبق قانون شما موظف هستید قبل از تاریخی که تعلیق شما آغاز می‌شود، گواهینامه‌ی خود را تحویل دهید. این کار باید در یکی از ادارات ثبت آلبرتا انجام شود.
شما ممکن است واجد شرایط گواهینامه‌ی رانندگی محدود باشید. برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید:
www.alberta.ca/restricted-driverslicence-program.aspx

شما نمی‌توانید برای تعلیق گواهینامه به ‌خاطر امتیاز منفی درخواست استیناف دهید. با این حال می‌توانید درخواست بازبینی امتیازهای منفی را داشته باشید تا مطمئن شوید این امتیازها اشتباه ثبت نشده باشند. اگر اطمینان دارید که امتیازهای منفی ثبت‌شده در گواهینامه‌ی رانندگی شما اشتباه هستند، می‌توانید یک درخواست کتبی را به بخش تناسب اندام راننده و نظارت ارسال کنید تا سوابق شما مطابق بخش ۹۹ قانون ایمنی ترافیک بازبینی شود. محکومیت‌ها فقط با تجدید نظر دادگاه‌ها از سوابق رانندگی شما حذف می‌شوند. برای اطلاعات بیشتر با یکی از دادگاه‌های استانی آلبرتا تماس بگیرید.
وقتی دو سال از تاریخ محکومیتتان گذشت، امتیازهای منفی ارزیابی‌شده برای این محکومیت از روی سوابق رانندگی شما برداشته می‌شوند.
اگر قبل از اینکه مجموع امتیازها به ۱۵ یا بیشتر برسد، دوره‌ی رانندگی تدافعی موردتأیید دولت را با موفقیت بگذرانید، اعتبار ۳ امتیازی برای دوره‌ی دوساله در سابقه‌ی رانندگی شما اِعمال می‌شود. برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی دوره‌های رانندگی تدافعی موردتأیید دولت، با مؤسسه‌های آموزش رانندگی تماس بگیرید.

قوانین رانندگی

فدرال: آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا

تخلفات مربوط ‌به رانندگی نامناسب به شرح زیر است:

• رانندگی نامناسب، صرف‌نظر از سطح الکل خون یا مواد مخدر
• سطح الکل خون بیش‌ازحد قانونی
• مواد مخدر یا ترکیب مواد مخدر، الکل یا یک نمونه‌ی سم‌شناسی (خون یا ادرار)
• نپذیرفتن ارائه‌ی نمونه‌ی خون یا تنفس
• رانندگی نامناسب به‌ علت صدمات جسمانی
• رانندگی نامناسب به‌علت مرگ
• رانندگی وقتی گواهینامه تعلیق شده یا واجد صلاحیت لازم اعلام شده است.

اگر تحت آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا به ‌علت رانندگی نامناسب مقصر شناخته شوید و همچنین:

• اگر تحت انواع زیربخش‌های ماده‌ی ۳۲۰ آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا مقصر شناخته شوید، شما فاقد شرایط لازم برای رانندگی اعلام خواهید شد و گواهینامه‌تان به‌ مدت یک سال از تاریخ تعیین محکومیت تعلیق خواهد شد.
• اگر دارای تخلف قبلی طی ۱۰ سال گذشته باشید، شما فاقد شرایط لازم برای داشتن گواهینامه‌ی رانندگی به‌ مدت سه سال از تاریخ محکومیت اعلام خواهید شد.
• اگر حداقل ۲ تخلف قبلی طی ۱۰ سال گذشته داشته باشید، فاقد شرایط لازم برای داشتن گواهینامه‌ی رانندگی به ‌مدت پنج سال از تاریخ محکومیت اعلام خواهید شد.
• اگر تخلف رانندگی شما منجر به فوت یا جراحت شده باشد، حداقل دوره‌ی تعلیق گواهینامه‌ی رانندگی حتی برای افرادی که برای بار اول مرتکب این تخلف شده‌اند پنج سال خواهد بود.

استانی: قانون ایمنی ترافیک

برنامه‌ی تعلیق گواهینامه‌ی دولتی آلبرتا (AALS)

برنامه‌ی تعلیق گواهینامه‌ی دولتی آلبرتا (AALS) مربوط ‌به تخلفات رانندگی نامناسب در اثر مصرف الکل، مواد مخدر و ترکیب مواد مخدر و الکل و عدم پذیرش ارائه‌ی نمونه‌ی خون یا تنفس است. این برنامه شامل مواد مخدر غیرقانونی و مواد مخدر قانونی مانند داروهای نسخه‌ای دارای عوارض جانبی است که باعث اختلال در رانندگی می‌شوند.

تعلیق گواهینامه‌ی دولتی:

برنامه‌ی تعلیق گواهینامه‌ی دولتی آلبرتا (AALS) برای رانندگانی به شرح زیر اِعمال می‌شود:

• افرادی که بیش از محدودیت‌های قانونی فدرال الکل، ماری‌جوآنا یا ترکیب الکل و ماری‌جوآنا را به شرح زیر مصرف کرده باشند:
• غلظت الکل خون (BAC) حداقل ۰۸/۰ باشد (یا ۸۰ میلی‌گرم الکل در ۱۰۰ میلی‌لیتر خون)
• غلظت مواد مخدر خون (BDC) حداقل ۵ نانوگرم تتراهیدروکانابینول (THC) به‌ازای هر میلی‌لیتر خون باشد
• ترکیب مقدار BAC، ۰۵/۰ (۵۰ میلی‌گرم الکل در ۱۰۰ میلی‌لیتر خون) و مقدار BDC حداقل ۵/۲ نانوگرم THC به‌ازای یک میلی‌لیتر خون باشد
• افرادی که بیش از سطح قابل‌تشخیص از مواد LSD، سیلوسایبین، سیلوسین، کتامین، PCP، کوکائین، متامفتامین، ۶-mam مصرف کرده باشند؛
• افرادی که بیش از mg/L 5 از ماده‌ی GHG مصرف کرده باشند؛
• افرادی که به لحاظ منطقی کاملاً مشخص است که تحت‌تأثیر الکل، مواد مخدر یا ترکیبی از الکل و مواد مخدر هستند؛
• افرادی که درخواست ارائه‌ی نمونه‌ی خون، ادرار یا تنفس را نمی‌پذیرند.
• رانندگانی که محکوم به رانندگی نامناسب به علت مصرف الکل، مواد مخدر یا ترکیب الکل و مواد مخدر شده‌اند، با تعلیق فوری دومرحله‌ای با یک دوره‌ی ثابت گواهینامه‌ی رانندگی خویش مواجه خواهند شد.
• آلبرتا برای محکومیت‌های رانندگی نامناسب، مجازات‌های دولتی تصاعدی دارد:

نخستین تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری در ۱۰ سال:

• تعلیق فوری دومرحله‌ای با یک دوره‌ی ثابت گواهینامه‌ی رانندگی که شامل دو بخش مجزاست:
• تعلیق ۹۰ روزه‌ی رانندگی که به موجب آن راننده‌ی تعلیق‌شده تحت هیچ شرایطی امکان رانندگی ندارد.
• تعلیق یک‌ساله‌ی رانندگی که به موجب آن راننده‌ی تعلیق‌شده فقط به شرط شرکت در برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی آلبرتا، واجد شرایط رانندگی خواهد بود. اگر راننده در این برنامه شرکت نکند، در طول دوره‌ی یک‌ساله‌ی تعلیق خواهد ماند و به لحاظ قانونی امکان رانندگی ندارد.
• هزینه‌های بکسل‌کردن و توقیف
• سه روز توقیف وسیله‌ی نقلیه
• درصورت محرزشدن تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری، راننده یک سال تعلیق خواهد شد و باید به‌مدت یک سال در برنامه‌ی اجباری الکل‌سنجی تنفسی شرکت کند.
• درصورت محکومیت، راننده موظف است برای رانندگی نامناسب در دوره‌ی آموزشی «برنامه‌ریزی از قبل» به ‌طور کامل شرکت کند.

دومین تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری در ۱۰ سال:

• تعلیق فوری دومرحله‌ای با یک دوره‌ی ثابت گواهینامه‌ی رانندگی که شامل دو بخش مجزاست:
• تعلیق ۹۰ روزه‌ی رانندگی که به موجب آن راننده تعلیق‌شده تحت هیچ شرایطی امکان رانندگی ندارد.
• تعلیق یک‌ساله‌ی رانندگی که به موجب آن راننده‌ی تعلیق‌شده فقط به شرط شرکت در برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی آلبرتا، واجد شرایط رانندگی خواهد بود. اگر راننده در این برنامه شرکت نکند، در طول دوره‌ی یک‌ساله تعلیق خواهد ماند و به لحاظ قانونی امکان رانندگی ندارد.
• هزینه‌های بکسل‌کردن و توقیف
• هفت روز توقیف وسیله‌ی نقلیه
• درصورت محرزشدن تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری، راننده سه سال تعلیق خواهد شد و باید به ‌مدت سه سال در برنامه‌ی اجباری الکل‌سنجی تنفسی شرکت کند.
• در صورت محکومیت، راننده موظف است برای رانندگی نامناسب در دوره‌ی آموزشی «IMPACT» که ارزیابی و نظارت هم در آن وجود دارد، به ‌طور کامل شرکت کند.

سومین تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری در ۱۰ سال:

• تعلیق فوری دومرحله‌ای با یک دوره‌ی ثابت گواهینامه‌ی رانندگی که شامل دو بخش مجزا است:
• تعلیق ۹۰ روزه‌ی رانندگی که به موجب آن راننده تعلیق‌شده تحت هیچ شرایطی امکان رانندگی ندارد.
• تعلیق یک‌ساله‌ی رانندگی که به موجب آن راننده‌ی تعلیق‌شده فقط به شرط شرکت در برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی آلبرتا، واجد شرایط رانندگی خواهد بود. اگر راننده در این برنامه شرکت نکند، در طول دوره‌ی یک‌ساله تعلیق خواهد ماند و به لحاظ قانونی امکان رانندگی ندارد.
• هزینه‌های بکسل‌کردن و توقیف
• هفت روز توقیف وسیله‌ی نقلیه
• درصورت محرزشدن تخلف طبق آیین‌نامه‌ی کیفری، راننده پنج سال تعلیق خواهد شد و باید به ‌مدت پنج سال در برنامه‌ی‌ اجباری الکل‌سنجی تنفسی شرکت کند.
• راننده موظف است دوره‌ی آموزشی «IMPACT» یا ارزیابی و نظارت را به ‌طور کامل سپری کند.
• راننده باید در دادگاه رسیدگی به این مسئله که هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا برگزار می‌کند حضور یابد.

رانندگان محکوم به تخلف رانندگی نامناسب که منجر به فوت یا جراحت شده‌اند، تعلیق اجباری پنج‌ساله برای امتیاز گواهینامه‌ی خود دریافت خواهند کرد.
صرف‌نظر از نتیجه‌ی دادرسی کیفری، AALS به قوت خود باقی خواهد ماند و رانندگان برای ۹۰ روز کامل تعلیق خواهند شد و دوره‌ی تعلیق یک‌ساله دریافت خواهند کرد. هزینه‌ی اثبات جرایم کیفری بسیار بالاتر از مجازات‌های دولتی است و همان‌طور که راننده هنگام وقوع حادثه از سوی پلیس خطرناک تشخیص داده شده است، مجازات دولتی نیز به قوت خود باقی خواهد ماند.
عدم پذیرش ارائه‌ی نمونه‌ی تنفسی نیز طبق آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا تخلف به ‌شمار می‌رود. به‌علاوه، رأی تعلیق فوری دومرحله‌ای با دوره‌ی ثابت برای گواهینامه‌ی راننده صادر می‌شود.

برنامه‌ی تحمل صفر الکل/ مواد مخدر آلبرتا (AZAT) برای رانندگان دارای گواهینامه پایان دوره‌ی رانندگی (GDL):

رانندگانی که گواهینامه‌ی خود را تحت برنامه‌ی گواهینامه پایان دوره‌ی رانندگی (GDL) اخذ کرده‌اند، در صورت مصرف هر مقدار از الکل، مواد مخدر، ماری‌جوآنا، ترکیب ماری‌جوآنا و الکل و مواد مخدر غیرقانونی نمی‌توانند با هیچ وسیله‌ی نقلیه‌ای رانندگی کنند. رانندگان دارای گواهینامه GDL که این شرط را نقض می‌کنند، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی آن‌ها فوراً به‌ مدت ۳۰ روز و تحت برنامه‌ی GDL AZAT تعلیق خواهد شد. وسیله‌ی نقلیه‌ی راننده نیز به‌ مدت هفت روز توقیف خواهد شد. اگر یک راننده‌ی دارای گواهینامه GDL این شرط را برای بار دوم نقض کند، امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی وی ۳۰ روز تعلیق می‌شود و خودروی وی به‌ مدت هفت روز توقیف خواهد شد و مستقیماً به هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا (ATSB) ارجاع داده خواهد شد.
اگر تعلیق در سال آخر دوره‌ی GDL اتفاق بیافتد، راننده به‌ مدت یک سال تا وقتی تعلیق برداشته شود، در برنامه‌ی اخذ گواهینامه‌ی پایان دوره‌ی رانندگی باقی می‌ماند.
تخلف‌های تحت آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا در رابطه با غلظت الکل خون ۰۸/۰ به بالا؛ غلظت مواد مخدر خون ۵ نانوگرم به بالا از THC به ‌ازای هر میلی‌لیتر خون؛ اختلال در توانایی راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری به ‌دلیل مصرف مواد مخدر، الکل یا ترکیبی از این دو؛ عدم پذیرش ارائه‌ی نمونه‌ی تنفسی برای رانندگان دارای گواهینامه‌ی GDL ، تحت برنامه‌ی تعلیق گواهینامه‌ی دولتی آلبرتا قرار می‌گیرند.

برنامه‌ی مجازات فوری در جاده (IRS)

وقتی سطوح الکل خون به ۰۵/۰ می‌رسد، مهارت‌ رانندگی به ‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و خطر تصادف شدید افزایش می‌یابد. رانندگانی که نمونه‌ی تنفسی آن‌ها بین ۰۵/۰ تا ۰۸/۰ است تحت مجازات‌های فوری جاده‌ای به شرح زیر قرار می‌گیرند:

نخستین تخلف در مدت ۱۰ سال:

• تعلیق فوری گواهینامه‌ی رانندگی به ‌مدت سه روز
• هزینه بکسل‌کردن و توقیف
• توقیف وسیله‌ی نقلیه به ‌مدت سه روز

دومین تخلف در مدت ۱۰ سال:

• تعلیق فوری گواهینامه‌ی رانندگی به ‌مدت پانزده روز
• هزینه‌ی بکسل‌کردن و توقیف
• توقیف وسیله‌ی نقلیه به ‌مدت هفت روز
• تکمیل دوره‌ی آموزشی رانندگی نامناسب یا دوره‌ی مخصوص «crossroads» یا دوره‌های معادل
• به‌ محض مراجعه به مسئول ثبت، راننده باید در جلسه‌ی رسیدگی تحت کنترل هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا حضور یابد.

سومین تخلف در مدت ۱۰ سال:

• تعلیق فوری گواهینامه‌ی رانندگی به ‌مدت سی روز
• هزینه‌ی بکسل‌کردن و توقیف
• توقیف وسیله‌ی نقلیه به ‌مدت هفت روز
• تکمیل دوره‌ی آموزشی IMPACT یا دوره‌های معادل که احتمالاً شامل ارزیابی و نظارت نیز هست
• حضور اجباری در جلسه‌ی رسیدگی تحت کنترل هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا

تعلیق ۲۴ ساعته‌ی آلبرتا

این تعلیق به رانندگانی داده می‌شود که توانایی آن‌ها برای راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری به‌ خاطر شرایط جسمی یا پزشکی یا مواد مخدر یا الکل مختل شده است. نامه‌ی سلب صلاحیت رانندگی ۲۴ ساعته صادر خواهد شد.

سلب صلاحیت و تعلیق گواهینامه‌ی راننده

علاوه‌بر مجازات و جریمه‌های تحت آیین‌نامه‌ی کیفری کانادا، استان آلبرتا نیز امتیاز گواهینامه‌ی رانندگی شما را تعلیق خواهد کرد و شرایطی را وضع خواهد کرد که برای بازگرداندن امتیازهای رانندگی خود ملزم به رعایت آن‌ها هستید. تعلیق استان آلبرتا هم‌زمان با ممنوعیت رانندگی طبق دستور دادگاه اِعمال می‌شود.

رانندگی وقتی گواهینامه تعلیق شده یا فاقد صلاحیت اعلام‌شده است

اگر درحالی‌که امتیازهای رانندگی گواهینامه‌ی شما تعلیق شده یا فاقد صلاحیت رانندگی اعلام‌شده‌اید، با یک وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری رانندگی کنید، ممکن است با مجازات زندان، پرداخت جریمه یا هر دو مورد مواجه شوید. به‌علاوه‌، اگر در حال حاضر یک تعلیق داشته باشید، با تعلیق دیگری نیز مواجه خواهید شد. وسیله‌ی نقلیه‌ای که با آن رانندگی کرده‌اید به‌ مدت سی روز ضبط و توقیف خواهد شد، صرف‌نظر از اینکه مالک ثبتی آن چه کسی است. تمامی هزینه‌های بکسل‌کردن و توقیف را مالک ثبتی وسیله‌ی نقلیه باید پرداخت کند.
امتیازهای رانندگی گواهینامه شما ممکن است تعلیق یا سلب صلاحیت شود. در صورتی که یک تعلیق یا سلب صلاحیت گواهینامه‌ی رانندگی دریافت کنید، از سوی اداره‌ی نظارت و تناسب اندام راننده، اخطاری از طریق نامه سفارشی به آخرین نشانی اعلام‌شده در سوابق گواهینامه‌ی رانندگی شما ارسال خواهد شد. در این نامه دلایل تعلیق یا سلب صلاحیت رانندگی شما اعلام شده است.
در صورتی که امتیازهای رانندگی گواهینامه شما تعلیق یا سلب صلاحیت شده است، در اخطارنامه‌ی تعلیق شما طول دوره‌ی تعلیق یا سلب صلاحیت اعلام می‌شود و همچنین شرایطی که برای بازگرداندن امتیازهای رانندگی خود باید رعایت نمایید نیز ذکر شده است.
وقتی شرایط تعلیق یا سلب صلاحیت را رعایت کنید، نامه‌ی دیگری از اداره‌ی نظارت و تناسب اندام راننده دریافت خواهید کرد که در آن اعلام می‌شود تعلیق یا سلب صلاحیت رانندگی شما برداشته شده است و تاریخی که شما واجد شرایط رانندگی با یک وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری هستید نیز در آن نامه نوشته شده است.

بازگرداندن امتیازهای گواهینامه‌ی تعلیق‌شده در اثر تخلفات مربوط ‌به مصرف الکل، مواد مخدر یا ترکیب این دو

هنگامی که محکوم به ارتکاب تخلف مرتبط با مصرف الکل، مواد مخدر یا الکل می‌شوید، امتیازهای گواهینامه‌ی رانندگی شما در آن زمان تعلیق می‌شود.
اخطار تعلیق از طریق پست به آخرین نشانی اعلام‌شده در گواهینامه‌ی راننده ارسال خواهد شد. حتماً نشانی کنونی خود را در گواهینامه‌ی رانندگی ثبت کنید.
تا وقتی تمامی شرایط اعلام‌شده در اخطارنامه‌ی تعلیق رعایت نشود، تعلیق به قوت خود باقی می‌ماند. این مسئله شامل رانندگانی می‌شود که این استان را ترک کرده‌اند. اخطارنامه‌ی خود را به ‌دقت مطالعه کنید تا حتماً شرایط تعلیق خود را رعایت کنید. اگر شرایط تعلیق خود را رعایت نکنید، امتیازهای رانندگی شما ممکن است بازگردانده نشوند.
اخطارنامه‌ی تعلیق شامل تمامی شرایطی است که باید قبل از بازگرداندن امتیازهای رانندگی خود رعایت نمایید. برخی شرایطی که راننده برای تخلف رانندگی مصرف الکل، مواد مخدر یا ترکیب این دو باید رعایت کند به شرح زیر هستند:

1. حضور در برنامه‌ی یک‌روزه‌ی رانندگی
2. حضور در برنامه‌ی آخر هفته‌ی رانندگی
3. شرکت اجباری در برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی
   شما همچنین ملزم به پرداخت هزینه‌ی تجدید گواهینامه و آزمون عملی هستید.
   پس از اتمام دوره‌ی تعلیق، باید به یکی از ادارات ثبت آلبرتا بروید و مدارک مربوط ‌به رعایت الزامات بازگرداندن امتیازهای رانندگی خود را ارائه دهید. سپس اداره‌ی ثبت مربوطه می‌تواند گواهینامه‌ی رانندگی برای شما صادر کند. یک اعلام کتبی برای شما پست خواهد شد که نشان می‌دهد امتیازهای رانندگی شما بازگشته است.
   اگر گواهینامه‌ی رانندگی شما در دوره‌ی تعلیق منقضی شود، تا زمانی که تمامی شرایط بازگشت امتیازها را رعایت نکنید گواهینامه‌ی شما تمدید نخواهد شد.

برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی

(Ignition Interlock Program)

برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی چیست؟

اگر به ‌دلیل محکومیت رانندگی نامناسب، امتیازهای رانندگی خود را از دست دهید، برنامه‌ی الکل‌سنجی تنفسی به شما اجازه می‌دهد امتیازهای رانندگی خود را با شرایط مشخص بازگردانید. بسته به موقعیت، مشارکت در این برنامه می‌تواند داوطلبانه یا اجباری باشد.

این برنامه در موارد زیر اجباری است:

• رانندگانی که طبق آیین‌نامه‌ی کیفری بیش از یک محکومیت مربوط‌ به مصرف الکل در ۱۰ سال گذشته داشته باشند.
• هنگامی که راننده در اولین تخلف خود محکوم به رانندگی با غلظت الکل خون (BAC) بالاتر از حد مجاز ۰۸/۰ شده است.
• رانندگانی که ارائه‌ی نمونه‌ی تنفسی، خون یا سم‌شناسی (خون یا ادرار) را نمی‌پذیرند.
• بخش نظارت و تناسب اندام راننده‌ی اداره‌ی حمل‌ونقل آلبرتا (DFM) باید مشارکت شما در این برنامه را تأیید کند.
• شما موظف به پرداخت تمامی هزینه‌های مرتبط با نصب و تعمیر و نگهداری ابزار الکل‌سنجی تنفسی موردتأیید هستید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ی این برنامه می‌توانید به سایت زیر مراجعه نمایید:
www.alberta.ca/ignitioninterlock-programs.aspx

بازگرداندن امتیازهای گواهینامه‌ی تعلیق‌شده به‌علت امتیاز منفی

تعلیق گواهینامه‌ی رانندگی

• نامه‌ی تعلیق به آخرین نشانی اعلام‌شده در پرونده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری شما پست خواهد شد. شما باید هر تغییری در نشانی پستی‌‌تان را به اداره‌ی ثبت آلبرتا اطلاع دهید.
• نامه‌ی تعلیق تمامی شرایطی که قبل از بازگشت امتیازهای رانندگی شما باید تکمیل شوند را نشان می‌دهد.
• در نامه‎‌ی تعلیق تاریخ اجرای تعلیق شما اعلام خواهد شد.
• شما موظف هستید گواهینامه‌ی رانندگی خود را در تاریخ یا قبل از تاریخ اجرا به یکی از ادارات ثبت آلبرتا تحویل دهید. در اختیار داشتن گواهینامه‌ی رانندگی در زمانی که در دوره‌ی تعلیق قرار دارید غیرقانونی است. رانندگی با وسیله‌ی نقلیه در زمان تعلیق گواهینامه تخلفی جدی است.
• شما موظف به گذراندن دوره‌ی تعلیق خود هستید.

تعلیق‌های استانی

تعلیق‌های استانی ممکن است به دلایلی همچون سوابق رانندگی نامناسب، عدم پرداخت دادرسی قانونی، دلایل پزشکی یا عدم رعایت اخطار برای گزارش اِعمال شوند.

هیئت ایمنی حمل‌ونقل آلبرتا (ATSB)

راندن وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری امتیازی است که راننده آن را به ‌دست آورده است و مسئولیت بزرگی را بر عهده‌ی راننده می‌گذارد. عادت‌های رانندگی هریک از رانندگان، سطح ایمنی ترافیک در آلبرتا را مشخص می‌کند. هدف اولیه‌ی سیستم اعطای گواهینامه‌ی رانندگی این استان، نظارت بر عادت‌ها و اِعمال قانون در شرایط ضروری است. برای دستیابی به این هدف، ATSB بر اصلاح راننده تمرکز دارد. افرادی که باید در ATSB حضور یابند، می‌توانند با مشاور حقوقی یا بدون او حضور یابند.
ATSB می‌تواند برای یک دوره‌ی زمانی معین یا نامعین، گواهینامه‌ی رانندگی هر فردی را که مأمور ثبت، وزیر، دادگاه یا پلیس پرونده‌اش را ارجاع داده است تعلیق کنند. ATSB می‌تواند به فرد حکم دهد که در برنامه‌ای آموزشی شرکت کند یا شرایط دیگری را برای حفظ گواهینامه‌ی رانندگی اعلام کند.
قبل از تعلیق یا محدودکردن امتیازهای رانندگی، ATSB حداقل ۱۰ روز قبل برای فرد اخطار کتبی ارسال می‌کند (مگر امتیازهای رانندگی این فرد در آن زمان تعلیق شده باشد).
ATSB هنگام تصمیم‌گیری سوابق رانندگی فرد، طرز رفتار راننده، مهارت‌ها و دانش رانندگی، ناتوانی‌های رانندگی و سایر عوامل مرتبط را در نظر می‌گیرد.

فصل ۱۰: یدک‌کشیدن

ثبت و پلاک

شما باید کاروان خود را به ‌صورت معتبر و رسمی در اداره‌ی ثبت آلبرتا به ‌ثبت برسانید و سند ثبت باید هنگام یدک‌کشیدن کاروان همراهتان باشد. همچنین باید پلاک معتبر را به قسمت پشت کاروان متصل کنید، به‌طوری‌که کاملاً واضح باشد. سند ثبت و پلاک باید قبل از استفاده‌ی کاروان در جاده اخذ شوند.

تجهیزات

• کاروان باید چراغ‌های عقب، چراغ‌های ترمز و چراغ راهنمای سالمی داشته باشد که از طریق خودرویی که در حال یدک‌کشیدن آن است فعال شوند.
• اگر گیره‌ی مخصوص بکسل داشته باشید، همچنین به زنجیرهای اتصال ایمن که بین کاروان و وسیله‌ی نقلیه‌ی در حال یدک‌کشیدن متصل می‌شوند، نیاز خواهید داشت. زنجیرها باید از زیر زبانه‌ی کاروان عبور کنند و محکم وصل شوند. این کار برای تمامی کاروان‌ها به ‌غیر از کاروان‌های پنج‌چرخ انجام می‌شود.
• اگر کاروان شما سیستم جدایی اضطراری ثانویه دارد، مطمئن شوید این سیستم درست و طبق دستورالعمل تولیدکننده متصل شده باشد.
• آینه‌های وسیله‌ی نقلیه‌تان را طوری تنظیم کنید که بتوانید وسایل نقلیه‌ای که از عقب به شما نزدیک می‌شوند را به‌ خوبی مشاهده کنید. اگر کاروان شما عرض بیشتری دارد، هنگام یدک‌کشیدن این کاروان، باید از آینه‌های اکستنشن (بلندشونده) استفاده کنید.
• اگر نیاز به کنترل حرکت ایمن کاروان باشد، کاروان باید ترمز داشته باشد. هرچند که کاروان‌های زیر نیاز به ترمز ندارند:
• کاروان‌هایی با وزن ناخالص ۹۱۰ کیلوگرم (۲,۰۰۰ پوند) یا کمتر
• کاروان‌هایی که وزن ناخالص‌شان کمتر از وزن بدون بار خودرویی است که در حال یدک‌کشیدن آن‌هاست.

یدک‌کشیدن کاروان

• وقتی کاروانی را یدک می‌کشید، قبل از ورود به مسیر تردد، زمان و فاصله‌ی بیشتری نسبت‌ به وقتی بدون کاروان حرکت می‌کنید بین خود و وسایل نقلیه‌ی مقابل ایجاد کنید. به خاطر وزن بیشتر کاروان، مدت بیشتری طول می‌کشد تا به سرعت جریان ترافیک دست یابید. به همین ترتیب، شما به فضای بیشتری برای استقرار طول بلندتر کاروان نیاز دارید.
• برای توقف به مسافت بیشتری نیاز دارید. به همین دلیل فاصله‌ی ایمن بین خود و خودروی جلویی را افزایش دهید.
• اگر در بزرگراه چندلاینه رانندگی می‌کنید، به ‌یاد داشته باشید وسایل نقلیه‌‌ای که با سرعت پایین حرکت می‌کنند باید در لاین راست حرکت کنند.
• برای رانندگی خود برنامه‌ریزی کنید. مسیر روبه‌رو را به‌خوبی نگاه کنید تا خطرات احتمالی را پیش‌بینی و مدیریت نمایید. از موقعیت‌هایی که ممکن است نیاز به تغییر لاین سریع یا توقف پیش‌بینی نشده داشته باشند اجتناب کنید.
• اگر پشت‌سر شما ترافیک شده است، محل امنی برای توقف خارج از جاده پیدا کنید تا به سایرین اجازه دهید از شما سبقت بگیرند و عبور کنند.

پیچیدن در تقاطع‌ها

گردش به چپ:

• به‌آرامی به محل گردش نزدیک شوید. وقتی نزدیک تقاطع هستید، در نزدیکی لبه‌ی ‌سمت راست لاین خود حرکت کنید، بدون اینکه هیچ بخشی از خودرو یا کاروانتان از لاین کناری عبور کند یا وارد لاین دیگری شود. این کار فضای بیشتری برای تکمیل گردش ایمن را در اختیار شما قرار می‌دهد.
• گردش را وقتی شروع کنید که بخش جلوی خودرو همسطح با طرف چپ لاین موردنظرتان قرار گیرد.
• گاهی در طول گردش، به آینه‌های سمت چپ خارج خودرو و به چرخ‌های کاروان خود نگاه کنید. چرخ‌های کاروان در مسیری حرکت خواهند کرد که داخل مسیر چرخ‌های خودروی شماست. این نوع حرکت را «حرکت در خارج از مسیر یا off-tracking» می‌نامند.
• برای حرکت off-tracking، به‌ سمت راست لاین جاده‌ای که در حال ورود به آن هستید حرکت کنید.
• به ‌محض اینکه کاروان با رعایت ایمنی گردش کرد، فرمان را به‌سمت مرکز لاین حرکت هدایت کنید.

• برای گردش به راست، این مسیر‌ها را برعکس انجام دهید. البته اگر از حرکت off-tracking استفاده نکنید، ممکن است با جدول، وسایل نقلیه‌ی پارک‌شده یا عابر پیاده برخورد داشته باشید.

حرکت به عقب کاروان

دنده‌عقب کاروان را تمرین کنید. برخی مواقع برای مانوردادن در زمان دنده‌عقب، فرمان را باید به جهت مخالفی بچرخانید که معمولاً در زمان دنده‌عقب بدون کاروان می‌چرخانید.

وقتی از خودرو برای عقب‌راندن کاروان استفاده می‌کنید به ترتیب زیر عمل کنید:

• از یک نفر بخواهید راهنمای شما شود.
• اگر راهنما ندارید، پیاده به عقب کاروان بروید تا مطمئن شوید مسیر پشت‌سر کاملاً خالی است.
• هیچ‌وقت با سرعتی بیش از سرعت راه‌رفتن دنده‌عقب نروید.

حرکت به ‌سمت عقب را با چرخاندن فرمان به جهت مخالف مسیری که می‌خواهید بروید شروع کنید. برای حرکت به ‌سمت چپ، فرمان را به‌ سمت راست بچرخانید. برای حرکت به ‌سمت راست، فرمان را به ‌سمت چپ بچرخانید.

• برای آنکه خودرو با کاروان برخورد نکند، فرمان را فقط به ‌اندازه‌ی یک‌چهارم تا نصف فرمان بچرخانید. به ‌محض شروع به چرخش کاروان، فرمان را به موقعیت عادی برگردانید. برای هدایت کاروان، فرمان را به اندازه‌ی کمی حرکت دهید.

هنگام حرکت به عقب کاروان به‌سمت راست، هوشیار باشید که، به‌خاطر نقاط کور پشت‌سر کاروان، قابلیت دید شما محدود است.